i]
Natuurlijk hadden zij be
scherming nodig! Dat was
de opvatting toen. Maar dit
was eerder een negatieve
instelling. Mannen zoals
Woeste zijn offensief gaan
optreden als katholiek
en Woeste zelf had een
grote aanhang bij de jonge
ren. Dit was tot uiting geko
men op de Katholieke Kon-
gressen van Mechelen. Dit
waren géén politieke kon-
gressen. Daarbij mag U
niet uit het oog verliezen
dat Charles Woeste een be
keerling was.
Dus nog roomser wou zijn
dan de Paus zelf...
Neen, neen!... Hij bekeerde
zich op zestienjarige leeftijd
tegen de wil van zijn vader
in. Van huis uit waren zij
protestanten. Dit bewijst
dat deze man werkelijk
overtuigd was door het Ka
tholiek geloof, en hij is daar
steeds heel strijdbaar voor
uitgekomen. Hij kwam in de
politiek toen het anti-kleri-
kalisme op zijn hoogtepunt
stond. Hij kwam in de op
positie te staan en zonder
een mandaat te hebben. Hij
was een felle agitator tegen
de liberale regering in de
periode vanaf 1878 en
heeft zeker sterk bijgedra
gen aan de opbouw van
een stroming die de neder
laag van de liberalen, in
1884 tot gevolg had.
Dat was de periode van de
schoolstrijd, de ziel van het
kind die gered moest
worden...
Ja. De Kerk ging toen veel
verder dan Woeste zelf wil
de gaan. Woeste werd toen
verkozen te Brussel. Toen
was er nog geen sprake van
een uitgesproken katholie
ke lijst. Hij werd toen zelfs
kort minister. De Konfessio-
nele Katholieke partij werd
dan in 1884 opgericht als
sluitstuk van de anti-libera
le schoolstrijd en de daar
opvolgende verkiezingso
verwinning van de anti-libe
ralen.
Hebt U zelf deze politieke
verhalen langs uw vader om
vernomen...
Dat is algemeen bekend.
Dit zijn geschiedkundige
feiten. Ikzelf doe trouwens
aan geschiedkundig onder
zoek en heb politiek-ge-
schiedkundige werken ge
schreven Er zijn natuurlijk
steeds persoonlijke anekdo
tes te melden in de marge:
Zó sprak mijn papa ook
over die periode, periode
toen hij nog student was,
en deed het verhaal dat,
daags vóór de verkiezin
gen, de paters kwamen
voorlezen op school uit een
publikatie, een artikel met
de titel «La déscente des
ministres a l'enfer!»
De Kerk was toen onver
bloemd politiek geënga
geerd...
Ja, ja!... Er was een gewel
dige strijd. Die strijd is
onbetwistbaar uitgegaan
van de Loge. De Katholie
ken hadden zich eerst de
fensief opgesteld.
Was het een strijd tussen
liberalen en behoudsgezin-
den of tussen niet-gelovigen
en gelovigen? Ons komt het
voor dat er evenzeer «libera
le» katholieken waren toen
als «katholieke» liberalen.
Ging het om een strijd tussen
ideologiëen of ging het om
een strijd tussen diegenen
welke de macht wél en dezen
welke de macht niet had
den... En om die macht te
verwerven is er nu eenmaal
een middel of meerdere
nodig, zoals bvb. een
ideologie, dus...
Het was zeker een ideologi
sche strijd gezien uiteinde
lijk hieruit de katholieke
partij is ontstaan die op de
katholieke ideologie is ge
stoeld. Op een bepaald
ogenblik heeft men gezien
dat men de macht moest
hebben om bepaalde waar
den te beschermen en te
behouden. Het was zeker
niet de macht om de
macht. Het was een reaktie
van onbetwistbaar ideolo
gisch geïnspireerden om
een politieke daad te stellen
tegen het anti-klerikale be
leid van de liberalen.
Is het dan zó dat de mensen
uit deze politieke sfeer, en
dus ook U, in wezen de erfe
nis van de Franse revolutie,
de verlichting dus, ver
wierpen?
(Lacht even...) Ik heb daar
een boekje over geschre
ven: «De evolutie van de
anti-klerikale gedachte bij
de liberale en de socialisti
sche partijen.»
Waarvan akte... Terug naar
Woeste dan maar weer en
naar Aalst en een politieke
periode die ook nu nog
schijnt door te werken. U
begrijpt het al, het konflikt,
om het weer eens simpli
stisch te stellen, tussen
Woeste en Daens. Uw vader
moet dit toch nog gedeelte
lijk hebben meegemaakt!?
Ik zie waar gij naar toe gaat
en kom dus terug op wat ik
reeds heb gezegd: Woeste
was geobsedeerd om kost
wat kost de eenheid in de
katholieke rangen te bewa
ren. Ik begrijp Woeste
enigszins omdat hij Daens
als een scheurmaker zag
die de eenheid in gevaar
bracht. Terwijl Daens en
Woeste optraden als ogita-
tors, mensen die herrie ver
wekten en opstand preek
ten, waardoor tegenstellin
gen onverzoenbaar wer
den, was de generatie van
mijn vader reeds onder de
invloed van de sociale leer
van de kerk.
Is er dan geen fundamentele
tegenstelling tussen ener
zijds, wat wij makkelijk-
heidshalve zullen noemen:
de behoudsgezinden, waar
toe ook U heet te behoren,
die er van uitgaan dat alles
van bovenaf dient geregeld,
met inzicht en kennis van
zaken een paternalisti
sche instelling dus en an
derzijds, datgene wat o.m.
de Daensisten voorstonden,
een echte demokratie, woar
alles van onderuit wordt op
gebouwd en vorm dient te
krijgen.
Maar dat is niet uitsluitend
eigen aan de Daensisten.
Dat is allemaal met de jaren
gegroeid. Ik heb het zelf
meegemaakt in de jeugdor
ganisaties, bij de Kajotters.
Het is Cardijn die gebroken
heeft met het «patronage»
systeem.
De naam Cardijn is geval
len... Stond U daarachter?
Ik was kajotter.
Uw bekommernis is dus
steeds geweest, zo dachten
wij, dat de aan de gang zijn
de evolutie in de geesten
zich diende te voltrekken
binnen de katholieke partij,
of minstens binnen de katho
lieke invloedsfeer.
De K.A.J.-beweging heeft
zich nooit aan politiek ge
waagd. Er zijn echter wel
veel mensen uit de K.A.J.
overgekomen...
Overgekomen naar de Ka
tholieke partij. Het is dus zo
dat zij blijkbaar niet terecht
konden op socialistische of
liberale lijsten als K.A.J.-er!
Misschien dat dit nu zou
kunnen? Maar in die tijd
waren deze mensen zo
sterk anti-godsdienstig dat
dit alleen reeds hierdoor
niet kon.
Acht U het dan verantwoord,
achteraf bekeken, dat een
geloofsovertuiging als basis
dient voor partijpolitieke
aktie?
Wij zien dat in een land als
Frankrijk bvb. geen uitge
sproken konfessionele par
tijen bestaan...
(Valt meteen in) Helaas!
ook niet in Engeland noch
in de Skandinavische landen.
Ja, maar daar zijn de ande
re partijen niet anti-kleri
kaal of anti-godsdienstig.
Roept het ene het andere
niet op?
Ik ben er van overtuigd,
Het recent portret,
voor België althans, dat er
geen katholieke partij zou
geweest zijn indien er geen
liberale partij had bestaan.
Veronique Moyersoen:
Mag ik even tussen komen.
Mag ik U nu wat porto
uitschenken?
Jawel... dat mag wel, wij
zeggen niet nee!
Dit kan aan de hand van
historisch feitenmateriaal
worden aangetoond. Ik kan
U dat aantonen. Ik heb het
daar reeds over gehad.
Inderdaad, U hebt daar over
geschreven. Wij zullen dit
per gelegenheid niet nalaten
om na te lezen. Het lijkt ons
de moeite waard. Wat ons
ook de moeite waard lijkt
anderzijds is hier nog even in
te pikken bij die stormachti
ge periode waarin de Katho
lieke partij werd gekonfron-
teerd met het Daensistisch
fenomeen. Hoe staat U daar
tegenover?
Het Daensisme bestaat na
tuurlijk niet meer. Het is dus
moeilijk om er nu over te
spreken. En als men het in
zijn tijd ziet dan moet men
ook van uit die tijd oorde
len. Maar er is wel zó iets
blijven bestaan als mag
ik vrijuit spreken wat
men zou kunnen noemen,
een Daensistische mentali
teit. Er zijn welbepaalde
mensen ook nu nog
met een Daensistische
mentaliteit. Maar van het
Daensisme is niets overge
bleven. Zij hebben niets tot
stand gebracht. Op datzelf
de ogenblik triomfeerde de
demokratie- te Luik en te
Gent.
Zou men niet kunnen zeggen
dat deze beweging deze
«Christene Demokraten»
niet de grote wegbereiders
zijn geweest van de uiteinde
lijke demokratisering, naast
Het domein Moeyerson.
en vaak met de Socialisti
sche beweging?
Zeker niet! In die tijd waren
er eveneens reeds mensen
bezig als Verhaegen, e.a...
Het was veeleer het tegen
deel van Demokratie. Denk
maar aan het aktivisme dat
veel kwaad gedaan heeft
aan de Vlaamse Beweging.
Wat Aalst betreft was het
wellicht anders gelopen
zonder Woeste. Woeste
was eigenlijk, in de slechte
zin van het woord, een
elektoralist, zoals dat nu
algemeen gangbaar is ge
worden, zij het dan een
elektoralist van zeer hoge
«klasse». Trouwens, ie
mand die zeer onbaatzuch
tig was. Woeste was zeer
aktief in allerlei goede wer
ken maar kon niet aanvaar
den dat de overheid in so
ciale aangelegenheden een
opdracht zou hebben. Nu
kan men die tegenstellin
gen voldoende genuan
ceerd gaan zien. Toch is
die typische mentaliteit, die
ook eigen was aan het
Daensisme, iets wat ik niet
kan aanvaarden. Kortom...
het is een mentaliteit die
besluit in onbetrouwbaar
heid. De meesten van dot
soort mensen zijn onbe
trouwbaar...
Dit is alleszins een onge
nuanceerde uitspraak.
vraag het maar aan de
Aalsterse socialisten, die
weten er alles van.
Wij hebben het gevoel dat U
niet zó scherp slijpt tegen
over precies deze sociali
sten...
(Lacht even.) Ik heb de so
cialistische partij steeds po
litiek bestreden, al is het zó
dat ik daar heel goede
vrienden heb. Maar met de
jaren ben ik misschien een
beetje verdraagzamer ge
worden.
De wilde haren kwijt!?
Neen. Men wordt verdraag
zamer voor de anderen
naarmate men door zijn ei
gen vrienden begint
«geambeteerd» te worden.
Zou het soms niet voor een
belangrijk deel komen, door
dat de socialistische partij
intussen ook een «behouden
de» rol speelt in de politiek.
Een partij dus waar U kunt op
rekenen, die «betrouwbaar»
is?!
Ik zal het anders zeggen. In
de loop van de jaren zijn
ook mijn opvattingen hier
en daar wel enigszins gewij
zigd. Het maatschappelijk
beeld wat ik heb kan enigs
zins geëvolueerd zijn. En
voor bepaalde zaken is dit
inderdaad geëvolueerd.
Wat betreurt U het meest in
Uw leven?
Oh!... Ik betreur niet veel,
geloof ik!
Ook niet dat bepaalde din
gen zijn gebeurd, o.m. met
U, door toedoen van anderen
bvb...?
Voorbije zaken hebben
geen keer. Het is beter te
leven met de dingen die nu
gebeuren. Ik heb trouwens
steeds vrij gemakkelijk
objektief kunnen staan
tegenover de zaken die ge
beuren. Als men geen ek-
streme standpunten in
neemt is men niet gauw
aan echt betreuren toe. Ik
ben nooit een ekstremist
geweest, stelde nooit ek-
streme verwachtingen en
kende dus nooit grote te
leurstellingen.
Hebt U voor Uzelf beslist
geen ekstremist te zijn, of is
dat ingeboren.
Ik reageer natuurlijk! Dat
zal dus wel mijn «natuur»
zijn!
Zo'n «natuurlijke» reaktie
herinneren wij ons nog van
U, in de «Egmont»-periode,
toen U ook meende uw duit
in het zakje te moeten doen.
U was niet pro-Egmont! Bent
U wellicht met de tijd
«Vlaamsgezind» geworden?
Ik moest het niet worden, ik
was het!
Dacht U dan niet, of liever,
hebt U het dan niet van heel
dichtbij ervaren dot «onze
elite» zich bij voorkeur van
het volk afzette?
Natuurlijk heb ik dat erva
ren. Gans mijn opvoeding is
in het Frans gebeurd; bij de
Jezuïeten, niet waar! Wat ik
ben, en wat overigens ook
mijn vader reeds was, is
door eigen bewuste keuze
en inspanningen gebeurd
Mijn vader had nooit Ne
derlands geleerd, hij heeft
het zelf aangeleerd
Toch lijkt «onze elite» niet
de voorlopers te zijn geweest
van, wat we maar zullen noe
men, onze «volksverhef
fing». Hooguit is zij met het
kerend getij meegespoeld...
Laten wij elkaar goed be
grijpen. Als gij spreekt van
Volksverheffing dan heeft
toch een deel van de burge
rij, in het begin van deze
eeuw, een aantal verwe
zenlijkingen op haar aktief,
zoals bvb. de Technische
School. Zij deden dat uit
sociale overtuiging. Dat
drukt zich niet uit met een
uitgesproken Vlaams
aksent, maar het droeg
niettemin bij tot een situa
tieverbetering. Ikzelf was er
van overtuigd dat de taal
barrière binnen ons volk
moest afgebroken
worden.
Konkreet: welke taal hebt
Uzelf met Uw kinderen ge
sproken?
Nederlands.
Terug naar de huidige poli
tiek nu. U waarschuwde te
gen Egmont destijds. Hoe
kijkt U nu tegen de gewest
vorming met drie aan, zoals
door deze regering wordt
doorgevoerd?
Zoals gij weet ben ik met
deze dingen druk bezig en
erg begaan. Wij zijn toch al
zóver dat er geen wange
drocht komt. Een land met
zeven parlementen en ze
ven regeringen...
Ziet U Brussel als een
gewest?
Dit is weer al eens een pro
bleemstelling die mij ver
baast! Het parlement heeft,
met een grote meerderheid
beslist dat er drie gewesten
zijn. Dit staat in de «konsti-
tutie». Ook de Volksunie
heeft dat aanvaard aange
zien zij deze wettekst gea
mendeerd heeft bij de stem
ming.
Maar vindt U deze drieledige
gewestvorming verantwoord?
Is bvb. Brussel als een ge
west te beschouwen volgens
U?
Men kan alles als gewest
beschouwen. Allereerst,
het is niet datgene wat men
voorstelt als zou een ge
west een sociaal-ekonomi-
sche entiteit zijn aangezien
geen sociaal-ekonomische
bevoegdheden worden toe
gekend; ook geen zuiver
ekonomische... Ik zie dus
wat dat betreft het nut van
deze gewestvorming niet
in. Toen wij jong waren
hebben wij allemaal wel ge
droomd van een Vlaamse
Leeuw als vlag, en van
Vlaamse generaals... en
van een Vlaamse koning
wellicht. Maar als men
praktisch blijft dan is de
huidige gewestvorming wel
aanvaardbaar als men in
derdaad denkt dat er een
andere, een verschillende,
wetgeving moet zijn, naar
gelang de streek, voor wat
o.m, de urbanisatie betreft.
Wat Brussel aangaat; dit
gewest dient, naar mijn op
vatting, veel ruimer opge
vat. Dit centraal gelegen
gewest dient eveneens een
evenwichtig uitgebouwd
gewest te zijn en zoals dit
nu is voorzien kan dit niet.
Maar met de mentaliteit
die er heerst... Dacht U dat
dit aanvaardbaar is voor de
nederlandssprekenden uit dit
gewest?
Wat kunt gij in de plaats
zetten? Het gewest Brussel
is voorzien! Ik verwijt de
Vlamingen dat zij Brussel
opgeven. Heel het federa
lisme is verraad tegenover
Vlaanderen. Dat heb ik
reeds twintig jaar lang ge
schreven... (slaat hierbij
ondersteunend met de vuist
op tafel)... In een land met
vijf miljoen Vlamingen en
drie miljoen Walen, even
waardige gewesten invoe
ren betekent dat één Vla
ming slechts de helft van
een Waal waard is.
Wat denkt U, in deze kon
tekst, over de recente publi
katie von die ophefmakende
studie van enkele Leuvense
ekonomisten waaruit moet
blijken dat Vlaanderen voor
Wallonië opdraait?
Ik ken noch hun bronnen,
noch hun werkmethodes.
Maar wat zij beweren zal
zeer waarschijnlijk wel juist
zijn. Maar enfin!... Dat wis
ten wij toch al lang! Dat
moet de Walen doen na
denken... Trouwens, dit is
nu eens de kern van de
zaak. Wie gaat deze ge
westvorming betalen, en
zeker in de huidige omstan
digheden. Voor de romanti-
kus lijkt dit alles echter wei
nig ter zake te doen!
U heeft iets tegen romantici
geloven wij...
Als politicus weet ik dat
men geen staat opbouwt
op dromerij. Voor mij zijn er
nog altijd negen miljoen in
woners in België en dezen
zijn allen gelijk voor de wet.
Volgens de federalisten zijn
er twee gemeenschappen
en deze zijn gelijk.
U speelt dus duidelijk de
kaart van onze Vlaamse de
mografische meerderheid
wat, demokratisch gespeeld,
dus ook een politieke meer
derheid moet inhouden.
Maar dit hoorden wij reeds
bij Frans Van Cauwelaert,
zowat vijftig jaar geleden.
Sindsdien hebben onze
Vlaamse politici, dus U
en uw soortgenoten niet veel
gebruik gemaakt van deze
meerderheidspositie... Met
als gevolg een groeiende po
litieke aanhang voor de fe
deralistische idee, ook bui
ten de Vlaams-nationalisti
sche partij...
(Stilte...)
De Vlamingen vergallope-
ren zich als zij de staatsher
vorming tegemoet gaan
met zich vast te klampen
aan enkele abstrakte be
grippen.
Kunt U dit verduidelijken?
Wel, ik meen dat, in zoverre
wij akkoord zijn dat er ab
soluut een nieuw bestuurs
niveau moet komen in Bel
gië want bedenk toch
dat Vlaanderen een volko
men nieuw begrip is; het
bestaat alleen in zijn huidi
ge betekenis sinds de Belgi
sche staat is ontstaan... en
het begrip Wallonië
ontstond nog later dan het
begrip Vlaanderen dan
moet men aanvaarden dat
er ergens een tussenlaag is
waar Vlaanderen zelf be
paalde dingen kan regelen.
De Vlamingen waren
steeds voorstander van kul-
tuurautonomie en zoals
U weet is kuituur weliswaar
iets heel belangrijks, maar
in de politiek, althans bij het
politiek beleid, komen kul-
turele aangelegenheden
nauwelijks aan bod. Op de
twintig jaar dat ik in het
Parlement zat heb ik maar
een of twee keer moeten
stemmen over kulturele
aangelegenheden. Wat kui
tuur voor mij betekent in
eerste instantie heeft te
maken met de taal, de uit
spraak ervan, de schrijfwij
ze en het gebruik. Wat dat
betreft is er geen diskussie
meer. Trouwens, het zijn
meestal Waalse ministers
geweest die de wetten hier
toe hebben voorgedragen
en doen uitvoeren. Later
dan, werden ook nog Cul
tuurwetten gestemd die be
trekking hadden op de me
dia; de radio en de televi
sie... Maar als legistieke in
houd beslaat dit weinig
ruimte allemaal. Voor de
rest houdt men zich in dat
kultuurparlement bezig
met futiliteiten zoals de
kleur van de nagels van de
leeuwevlag bij de Vlamin
gen en het gebruik van het
Engels als tweede taal bij
de Walen. Ik ben voorstan
der, kort gezegd, van een
vér doorgedreven decentra
lisatie, maar dan in de eer
ste plaats naar de gemeen
ten toe. Die moeten mach
tiger worden... Ook zou ik
veel meer macht toegekend
willen zien aan de inter
communales. Dat zijn uit
stekende beleidsinstru
menten!
Daar kunnen wij inkomen
van uit uw positie bekeken.
Dit is iets wat U al jarenlang
nastreeft! Maar deze inter
communale beleidsorganen
zijn toch niet demokratisch
verkozen?
God dank!
Zo!?
Ha, ja!
U bent er dus best tevreden
mee dat het bestuur van zo'n
intercommunale niet langs
algemene verkiezingen om is
samengesteld?
Het heeft geen zin om daar
onnodige tijd aan te verlie
zen. Men moet hier voor
eerst praktisch zijn. Als dat
zo moest gebeuren dan
komt de goede werking er
van in het gedrang.
Dus, geen pottenkijkers?
Daar gaat het allerminst
over. Ik wil gewoon kunnen
werken. Hoe wilt gij anders
dat men iets tot stand
brengt!?
Dan gaat U er van uit dat U
het beter weet dan de
kiezers.
De kiezers zijn hier weinig
of niet deskundig, zij ken
nen daar niets van, en de
gekozenen die de kiezers
alles en nog wat wijs maken
of voorwenden zijn nog het
minst deskundig van al.
Maor het heet toch dat wij
de demokratische spelregels
dienen te respekteren.
En wie stelt dan de lijsten
op?
Inderdaad, er wordt niet
steeds onverdeeld netjes met
onze demokratie omgespron
gen, maar U lijkt hier aan het
princiepe zelf te raken!?
Toch niet! Maar de inter
communales kunnen op de
ze wijze het best hun taak
vervullen. Er zijn dingen die
moeten gebeuren door
meerdere gemeenten sa
men. En men moet hiertoe
beroep kunnen doen op
mensen die zich hiervoor
volledig vrij kunnen maken.
Als ik rondkijk dan zie ik
tussen de mandatarissen
werkelijk niemand die op dit
ogenblik mijn plaats zou
kunnen innemen.
Kan dit alles nu echt niet
worden opgevangen door de
ekonomisch vlak dan nog!
Als ik een taak had, dan
heb ik mij er steeds op toe
gelegd. Ik had mijn
mogelijkheden, ook wel ze
kere macht en invloed, en ik
kon mijzelf er steeds volle
dig voor vrijmaken.
U ging zich dus direkt inzet
ten voor de industrialisering
destijds. Achteraf bekeken,
bent U er tevreden mee?
Zeer zeker! Wij hebben er
toch zo'n 2.000 arbeids
plaatsen aan overgehou
den. Nu echter is het moei
lijk om nog vestigingen aan
«Demokratische spelregels bij de verkiezingen?" wc
En hoe worden de lijsten opgesteld en door wie?» p'i:
ite<
samengevoegde, nu grotere, te trekken. U mag niet ver- d
gemeenten? geten dat wij vroeger nog t h
Hierop zal ik zakelijk ant- dienden te smeken dat ir
woorden. De industriepar- vreemde bedrijven zich hier (I e
ken waren er nodig. De ver- zouden vestigen. Toen zijn L
dere eksploitatie ervan is ze nog gekomen. En denk
een taak apart, geheel bui- niet dat de Amerikanen hier
ten het normale bestuur lig- vanzelf zijn terechtgeko-
gend. De huisvuilverwer- men. Nu echter staan de
king kan evenmin door één zaken er wel geheel anders I W
gemeente alleen, hoe groot voor.
re ook is, naar behoren Woorom >reemd
warden opgevangen. Oak ,oen, Scbo(en
onze industri-
de waterzuivering.. è|e„ ,B koft? Wos er Wtr (e
die gaat zelfs verder dan weinig verbeelding, onvol-
de intercommunales en ook doende inbreng'vanwege ei-
verder dan de gewesten, gen mensen?
Waarom dan geen beleid Ja! Natuurlijk! Het waren P c
vanuit een hoger bestuursni- onze industriëlen die te len
veau voor deze materies? loom waren. ,eP
Laat dat maar gebeuren en Zoo|j b(b b|j R Q
dan zult gi, zien dat W'ih,er rinctx e„ De N ,0"
niets krijgen in het Aalster- 8
se. Er is ook het aspekt mee Da,,was h°f*kx*. D,e «- (lol
verbonden. Het moet door ren P0' ®nc
onszelf hier waar gemaakt Waren er daar dan geen mid- faa
worden, van hieruit! Wil de delen meer om iets nieuw te f1,
stad dat nu verder doen, kreëren? L c
mij goed. Maar er moet een Het was een spinnerij, niet tl
instantie zijn die zich daar waar... Het was de periode Le
in een bredere samenhang van de teloorgang van ons jjjS
mee bezig houdt. En er tekstiel. Maar er zijn toch L
moet boven alles een motor andere bedrijven geweest Ljg.
zijn. Ik heb hiertoe het Ak- die wel zijn uitgegroeid. fog
tiekomitee tot Ekonomische Denk maar aan Denderland m
ekspansie gesticht o.a. en te Gijzegem... je tl
nadien de Intercommunale. ~Ta,
en Amylum, het vroegere pre
Als wij nu even ons slecht «Callebaut's» te Aalst, al is Ast
karakter laten spreken, dan dit bedrijf inmiddeld ook uit-
zouden wij ons kunnen ofvra- gegroeid tot een silo-hoog
gen of het niet in uw bedoe- probleem middenin het
ling lag om via deze Inter- stadscentrum,
communale een zekere Men kan er toch niet aan
macht te behouden bij de denken dit bedrijf te doen
beleidsvoering die U kwijt verhuizen. Het is nu een
geraakt toen men U poli
tiek had uitgerangeerd?
Dat bewijst alleen maar dat
ik het deed ook als ik er
geen politiek belang bij had
of politiek voordeel mee
kon doen.
Wat is dan Uw drijfveer?
Hoe ziet U uw taak don? Het
is dus niet noodzakelijk poli
tiek gericht...?
Met de ouderdom ben ik
gaan begrijpen dat men iets
moet realiseren en dat men
best iets kan realiseren in
een kring die men kan be
reiken. Dit wil niet zeggen
dat ik het parlementair
werk niet interessant heb
gevonden, wel integendeel!
Maar voor een groot ge
deelte verliest men er veel
tijd terwijl men andere, en
direkte dingen had kunnen
doen.
maal zo gegroeid. Er zijn
toelatingen gegeven en er
is enorm geïnvesteerd in dit
bedrijf. Men kan dit alles nu
niet zo maar ineens terug
draaien. Vooral een bedrijf
dat zoveel werkgelegenheid
meebrengt is een goede
zaak voor de stad.
En de hinder moeten wij dan I
maar nemen als offer op het I
altaar van onze welvaart.
Van hieruit, van uit dit stukje I
natuurreservaat dat dit park I
rondom uw woning nog is, is
dat natuurlijk geen punt. I
Maar als U er vlakbij zou I
wonen... Dacht U niet dat wij I
vroeger te weinig rekening I
hebben gehouden met be-1
paalde nevenfacetten
een intense industrialisering.
Ik zit er daar voor niets ii
tussen hoor... Het was alle- p
maal niet te voorzien trou- j
wens. Men lost de proble-J
U ziet uzelf dus als iemand men op waar men direkt
die een bepaalde te realise- voor staat. Men doet dit nu
ren opdracht heeft!? En op ook. De gevolgen van vroe-
