SPORTLAUREATEN 1979
NOIG GEEFT ER DE BRUI AAN!
SELEKTIEVE OPHALINGEN
O io.T.isou - ue voorpost
Hier haalde het
Koninklijk Atheneum het
voor R.M.S. Ook het
tornooi voor damesploe-
gen ging naar het
Koninklijk Atheneum. In
zwemmen heren kwam
Sint Jozefcollége op het
hoogste schavotje.
Tweede was het Konin
klijk Atheneum en derde
Het Sint Maartensinsti-
tuut. Bij de dames ver
overde het Koninklijk
Atheneum de hoogste
Pierre Van De Winckel en Guido Schelfhout, twee nieuwe onderscheiding voor de
Dames van Maria Tech-
sportlaureoten. (Geert) nisch Onderwijs. Atle
tiek heren, was opnieuw
een onderdeel voor het
Koninklijk Atheneum. Zij
veroverden meteen de
A/isselschaal van het
tJ.L.O.S.O. Een afzon
derlijke klassering werd
opgemaakt voor pupillen
en miniemen. De over
winnaar was hier Sint
Jozefcollége Capucijnen
voor Stedelijk Onder
wijs. De vrouwelijke atle
ten van het Koninklijk
Lyceum toonden zich de
besten voor de Dames
van Maria, en veroverden
e meteen ook de BLOSO-
wisselschaal. De afzon
derlijke klassering voor
pupillen en miniemen
was opnieuw voor Sint
Jozef voor het Stedelijk
Onderwijs. In het onder
deel basketball, stond
geen maat op Sint Jozef
collége bij de heren. De
trofee voor de kadetten
was voor het Sint Maar-
tensinstituut en deze
voor miniemen voor Sint
Jozefinstituut. Bij de da
mes waren alle trofeeén
voor de meisjes van het
Koninklijk Atheneum. Zij
wonnen in elke reeks de
algemene klassering.
De zesde sportsoort was
veldlopen. Bij de heren
ging de wisselschaal
naar Provinciaal Tech
nisch Instituut Zotte-
gem. De trofee voor
pupillen en miniemen
was voor het Sint Aloy-
siuscollége Ninove voor
Sint Jozef Capucijnen.
Bij de dames stond geen
maat op de Dames van
Maria Technisch Onder
wijs.
Deze voor pupillen en
miniemen werd gewon
nen door Rijksbasis
school Park. De laatste
discipline was voetbal.
sportlaureaten. (Geert)
Guy Van Boxstael kreeg een trofee. (Geert)
Guido Vinck, meer dan verdienstelijke tweede Casting.
(Geert)
Hier ging het Koninklijk
Atheneum met zijn zo
veelste trofee lopen.
De trofee voor de beste
organisatie van de Sport
week 1979 ging naar
Atletiekklub Eendracht
Aalst, voor hun orga
nisatie van een jeugdat-
letiekmeeting. Tweede
werd Eendracht Aalst,
voetbal voor hun
geslaagd tornooi voor
miniemen, pupillen en
scholieren.
Alsof aan de lange Hst
gehuldigden geen eind
meer zou komen, volg
den dan de verdienstelij
ke leden van verschillen
de sportverenigingen,
die om hun jarenlange
inzet eindelijk ook eens
gehuldigd werden. Voor
Atletiek, de heer Jozef
Pollet. Balboog, de heer
Albert De Boeck en
Prosper Van Audenhove.
Voor basketball, Mevr.
Steps-De Schrijver (da
mesbasketball).
Voor biljart, de heer
Gustaaf Vergaert. Voor
gymnastiek, de heer De
Brouwer en Bert thuis en
Mevr. De Munter-Lixaer-
de.
In de discipline Handball
kwamen de heren De
Boeck Wi If ried en Luc
Moens aan de eer. Voor
Petanque was Jozef De
Witte verdienstelijk en
voor voetbal, werd ge
dacht aan de heren
Gustaaf Caudron, Antoi-
ne Develder, Marcel Hae-
rens, Marcel Meers-
schaert, Léon Palster-
mans, Gishlain Roe-
landt, Louis Stampaert,
Jozef Troch en Petrus Va
Van Hoefs en Mevr. De
Cuyper-Schockaert
Voor volley-ball Rony
Lauwers en Jan Swa-
lens. De wielersport
dacht aan Constant
Beeckman, Nestor
Bloem, Louis De Pels-
maeker (TV. reporter)
Théo Teek, Gaston Van
der Beken en Frans Van
de Velde. Bij het zwem
men kreeg Willy Haeck
de verwachte verdienste,
en tenslotte kreeg Frans
Van Nieuwenborgh (83
jaar) de trofee voor Yoga.
Vervolgens zorgde Wal
ter Godefroot voor een
gepast intermezzo, met
een uitgebreid verhaal
over zijn tienjarige be
roeps-wielrennerloop
baan, waar hij op een
kanjer als Eddy Merckx
stuitte. Zoniet was er
voor Walter en anderen
wel iets meer wegge
legd. Doch ook was het
niet te ontkennen, dat de
tegenstrever Eddy
Merckx, een voorbeeld
was voor zijn omgeving
en dat hij de Belgische
Wielrennerij veel bijge
bracht heeft.
De apotheose van deze
avond volgde als slot van
deze toch te lange reeks
huldigingen. De heer
Miel Tavern ier nam het
woord, om de beslissin
gen van de jury bekend
te maken. Dat het een
moeilijke keuze werd,
vermelden wij reeds in
onze vooruitzichten vori
ge week. De jury
beslechtte het feit via
deliberatie en niet op
punten, zoals vroeger
het geval was. Eerst
kwamen de recreatie
sporten aan de beurt.
Pierre Van de Winckel
haalde het; als wieler
toerist lagen zijn presta
ties hoger dan deze van
WSV. De Kadees, die op
recreatief vlak geen uit
slagen kunnen voorleg
gen. Zij beoefenen hun
sport alleen als gezonde
ontspanning. Derde
werd Marcel Fieremans,
een andere wielertoerist,
Vierde Remi De Thaeye,
nog een wielertoerist, en
gelijk volgden Jan Van
der Hoeven Atletiek- en
wielertoerisme en ACA
Aalst, de body-building-
klub uit Aalst. Bij de
ploegen- of compltitie-
sporters haalde S.V. Osi
ris, zoals verwacht de
oppergaai. Tweede was
Kaatsklub Welleweg uit
Erembodegem. Derde
voetbalvereniging FC.
Jaca, en vierde gelijk
Blijf Jong Erembode
gem, VC. Dany Hofstade
en de voetbalploeg van
de T.T. Kring. Tenslotte
volgden de individueel-
compititiesporters. Gui
do Schefthout werd pri
mus, met een nipte
voorsprong op Guido
Vinck. Derde was Guy
Van Boxstael. Vierde Luc
Moens van Handball
Eendracht Vrij en natio
naal geselekteerde. Vijf
de gelijk waren Etienne
Van den Hauwe, Freddy
Bellon en Rudy Van
Peteghem. Tot slot van
deze langdradige be
doening, dankte de heer
Eddy Monsieur, schepen
van Sport en Vrije Tijd,
de talrijk opgekomen
menigte, en feliciteerde
alle deelnemers, die hun
kandidatuur aan het
Sportkomité overmaak
ten. Zeker een minder
waardig jaar in de toch
reeds mooie ere-lijst van
Aalsterse Sportlaurea
ten.
A.V.H.
Inderdaad, na zes jaren van intensieve deelname aan
het Aalsters carnavalgebeuren, laat NOIG het voor
1980 definitief afweten. In hun persbericht geven ze
onverbloemd hun redenen voor dit stopzetten weer,
maar belichten tevens hun conceptie van wat carna
val zou moeten zijn: een driedaags volksfeest dat
moet beleefd worden in en op de straat, en niet zoals
het er de laatste jaren aan toe ging, met drommen
niet-Aalstenaars samengeperst in de cafés. Aalst
verloor de autenticiteit van zijn carnaval ten voorde
le van een al te sterk op het commerciële gerichte
manifestatie! Spijtig, want met deze groep ver
dwijnt een element uit de komende optocht dat ons,
overgoten met hun eigen pikante sausje en nogal
gewaagde thema's, telkenjare toch nog eens kon
doen lachen. NOIG moest het niet hebben van
prachtige overladen praalwagens, NOIG hield het
steeds eenvoudig maar des te humoristischer. Het is
met een tikkeltje weemoed dat we ze zien verdwij
nen, we zullen ze zeker missenI
brengen van
deze verpakkingen lagen
ver boven de eigenlijke
waarde van de verpak
king zelf. Als voorbeeld:
verpakkingsglas. De fles
sen moeten terug opge
haald en gereinigd wor
den. Een nogal kostelijk
procédé gezien in funktie
van de nodige mankracht
en de praktisch verwaar
loosbare kostprijs van de
fles zelf. Dus ging men
meer en meer afzien van
de verpakkingen met sta
tiegeld of waarborg. Men
kende een explosieve
toename van de afval-
hoeveelheden, in hoofd
zaak van het volume. Dit
gepaard aan de trend om
zijn woning steeds meer
en meer met een comfor
tabele centrale verwar
ming uit te rusten, waar
bij de kolenkachel moest
verdwijnen. Vooral het
verdwijnen van de «Leu
vense stoof» die in we
zen, naast een familiale
warmtebron, ook een in
dividuele afvalincerator
was, waren evenveel oor
zaken dat we opge
scheept zaten met voor
heen onvoorstelbare
hoeveelheden vuilnis. Dit
gaat nog steeds in stij
gende lijn. Voor Groot-
Aalst betekent dit bij
voorbeeld dat ELKE in
woner jaarlijks zo om en
bij de 350 kg afval produ
ceert, of gedurende 1979
samen 27.870.708 kg. Het
gewone huisvuil vormt
hier het leeuwenaandeel
met circa 18.000.000 kg.,
waarvan ongeveer 40%
wegwerpverpakkingen
zijn. Verder produceert
elke Aalstenaar jaarlijks
circa 15 kg plastiekver-
pakkirtg of een jaarlijks
totaal aan verloren gega-
ne grondstof aan
1.200.000 kg. Om het ver
lies van deze kostbare
grondstoffen zoveel mo
gelijk in te dijken en de
verspilling zoveel moge
lijk te beperken, hebben
we niet veel keuze, in fei
te zijn er slechts een paar
alternatieven, namelijk:
minder afval voortbren
gen en/of recycleren. Het
eerste punt kan men be
reiken door hergebruik,
dus het terug in omloop
brengen van een produkt
dat eenzelfde bestem
ming krijgt als het pri
mair produkt, bv. glazen
flessen, jampotten enz...
Terugwinning of recycla
ge is het afvalprodukt
een tweede nuttige be
stemming geven nadat
het een fysische, chemi
sche of thermische wijzi
ging heeft ondergaan.
Terugwinning wordt ech
ter dan slechts mogelijk
indien er selektieve opha
lingen gebeuren. Het wa
re onlogisch dat men in
de vuilnisbelten ging
krabben om deze mate
rialen waarvan men weet
dat ze recycleerbaar zijn
er terug uit te vissen,
daar waar men over de
mogelijkheid beschikt ze
reeds separaat op te ha
len en te verzamelen.
Huishoudpapier
De vraag naar papier
neemt steeds in grotere
mate toe. België produ
ceert jaarlijks zo'n
800.000 ton per jaar.
Maar voor het maken van
1 ton papier heeft men 16
bomen nodig, dit wil zeg
gen dat er jaarlijks hecta
ren bossen sneuvelen.
Bossen die ons «groene
goud» zijn en een van de
belangrijkste bronnen
van onze hoge
levensstandaard.
Het lag dan ook voor de
hand dat onze stad, in
navolging van andere
steden en gemeenten die
het experimentele ge
deelte reeds achter de
rug hadden, ook aan se
lektieve ophaling ging
denken. Sinds 1 januari
1979 ging men van start
met ophalen van huis
houdpapier. Daar waar
de bevolking aanvanke
lijk nogal sceptisch tegen
deze nieuwe regeling
aankeek, zich weinig
koöperatief toonde, en in
de eerste fase slechts
weinig huishoudpapier
verzamelde, gaan de op
gehaalde hoeveelheden
momenteel in steeds stij
gende lijn. Haalde men in
januari '79 slechts een
20.000 kg op, toch ken
den we pieken van
100.000 kg. per maand.
Volgens E.E.G. normen
bedraagt het op te halen
huishoudpapier 4 a 4,5%
van het totaal gewicht
aan vuilnis. Uit bereke
ningen over 1979 blijkt
nu dat Aalst reeds 3,07%
aan huishoudpapier van
het totaal aan huisvuil,
selektief ophaalde. Een
opmerkelijke prestatie
dus, ook al kost het ho
pen geld en weegt de
prijs die men momenteel
van de afnemer ontvangt
niet op tegen de kost
prijs. Het is nu eenmaal
kiezen of delen. Van op
positie zijde wordt de
huidige meerderheid, en
vooral dan Leefmilieu
nogal eens scherp aange
vallen wanneer ze op het
punt «GELD» aanbelan
den. Ze zijn het er allen
over eens dat er selektief
dient opgehaald, maar
het zou niets mogen kos
ten! Integendeel, men
zou er nog een winst
moeten aan overhouden!
Momenteel aebeurt dit
ophalen met twee aftand
se platte wagens die bei
den 17 jaar jong zijn, en
slechts dank zij een goe
de samenwerking met de
«Garage van den Hof»;
nog enigszins op verant
woorde wijze kunnen in
gezet worden. Om deze
selektieve ophaling te
realiseren werd geen en
kel nieuw personeelslid
aangeworven. Het bepa
len van de WERKELIJKE
KOSTPRIJS is niet het zo
maar optellen van
gepresteerde uren en af
gelegde kilometers. De
wagens zijn er en moeten
dus gebruikt worden, in
tensief gebruikt worden,
om te renderen. Ook het
personeel is voorhanden
en kan zonder meerkost
ingezet worden bij deze
ophalingen. Als men dan
weet dat er ook nog
zoiets als het «so called»
Plan Spitaels bestaat en
de van overheidswege
tewerkgestelde werklo
zen, waarvan de loonlast
voor respektievelijk 100
en 75% volledig ten laste
van de staatskas zijn, dan
mag men gerust aanne
men dat de stadskas door
dit selektief ophalen niet
zo erg belast wordt. An
derzijds mag men toch
ook niet uit het oog ver
liezen dat wanneer het
huishoudpapier samen
met de andere afval in
vuilniszakken met stads-
embleem moest opge
haald worden, dit voor
elk huisgezin in Aalst nog
eens 10 15 extra zakken
zou betekenen. Daaren
boven is de frekwentie
van het storten te Voorde
en straks te Vlierzele
proportioneel gedaald.
vervolg
volgende
week
KORTE HISTORIEK
NOIG werd geboren in
1974, en alhoewel er
geen officieel bestuur ge
ïnstalleerd werd, was het
zeker geen geheim dat
het de baardige heren
Louis, Jan en Piet, waren
die het ganse boeltje
draaiende hielden. Hun
ledenaantal bleef steeds
beperkt tot het strikte mi
nimum. Een selekt klubje
van doorwinterde karna-
valisten die kunnen bo
gen op een benijdens
waardig palmares over
zes jaren van karnavalak-
tiviteit: steeds hebben ze
in de kleine kategorie een
eerste of een tweede prijs
behaald. Om ons geheu
gen eens op te frissen
een kort overzicht van
wat ze ons gedurende die
jaren gebrachten
hebben:
1974: Ode aan de Kezze
(de menselijke neus)
1975: Kissinger, de Witte
Man
1976: Eddy Sterck super
star
1977: De Geldhonden
(het momenteel terug
heel aktuele thema van
de dokters in de genees
kunde
1978: De onkuise kuisers
van den Tettentoeren (of
de restauratie van het
belfort, onder het motto:
doet de bollen mor blin
ken zonder ze te minken!)
1979: Disco fans mara
thon dans!
Geen bestuur, geen re
glement, geen lokaal en
toch op karnavalesk ge
bied telkens weer het
neusje van de zalm. Over
hun thema's vertellen ze
zelf het volgende: «de
personen die onderwerp
waren van hun spot, had
den na karnaval telkens
te kampen met zware in
zinkingen; Kissinger ver
dween van het politieke
toneel, Eddy kreeg een
zweer op zijn gat, de dok
ters waren aan herscho
ling toe en John Travolta
werd in de vergeethoek
gewalst».
Hun prijzen behaalden ze
echter «nooit opzettelijk»
ze konden er echt niets
aan doen. Ze konkurreer-
den de konkurrentie die
slechts oog had voor de
dikke prijzen en met mas
todonten van wagens
naar de ereplaatsen don
gen. Noig had steeds een
hekel aan deze prijzen-
jacht. Naijver, puntjesja-
gen, pik-a-piks, elkaar
«de loef agsteiken» en al
die andere nadelen van
de harde konkurrentie-
strijd waren hun steeds
vreemd. Omdat ze daar
enboven niet akkoord
gingen met de reklame-
borden in de stoet,
schonk de groep het geld
dat ze, zoals elke andere
groep trouwens, kreeg,
aan wat ze nuttiger vere
nigingen achtten die
NIETS met karnaval te
zien hadden: 1500 balle-
kes gingen naar Amnesty
International en nog eens
1500 andere naar het Die
renasiel St. Hubertus!
Wie zei ook weer dat er
geen «echte» karnavalis-
ten meer bestonden voor
wie geld niet het belang
rijkste was? Maar daar
mee is de kous nog lang
niet afl
HUN BALANS
NOIG is, zoals ze zeggen,
aan zijn korset ontgroeit,
en zijn leden zijn als los
springende baleinen uit
eengespat. Ze doen de
boeken toe. NOIG houdt
op te bestaan. Wanneer
ze terugblikken op die
zesjarige aktiviteit, dan
kunnen ze zeker tevreden
zijn over hun resultaten.
Gans hun bestaan door
hebben ze steeds «ge
zonde» financiën gehad,
en dat ken men noch van
de staatskas noch van
onze bloedeigen stads
kas zeggen. Reeds een
prestatie op zichzelf! Ze
waren nooit geïnteres
seerd in dat waarover
onze Keizer struikelde:
verplaatsingen buiten de
stad. Voor hen was kar
naval Aalst nu eenmaal
iets dat ook te Aalst ge
beuren moest. Drie da
gen intens dit feest mee
vieren en daarmee basta.
Ook sponsors bleken hen
overbodig, waarmee ze
weer eens bewezen dat
de subsidies van stad aan
de groepen meer dan
ruimschoots volstaan, op
voorwaarde natuurlijk
dat deze laatsten niet ver
der gaan springen dan
stok lang is, want dan
zitten ze met de brokken.
En dan maar jammeren
aan de klaagmuur van
het verbond dat ze niet
toekomen met dit aal
moes! Klein maar fijn
was het leitmotiv van de
ze groep die nu ze haar
bilan opmaakt haar kas
mag sluiten met een ba
tig saldo van 18.000
franskens.
Voor andere groeperin
gen zou dit nu misschien
eens de gelegenheid zijn
om het er eens goed van
te nemen, maar NOIG is
traditioneel nu eens niet
konventioneel. Het geld
gaat nu eens niet naar de
leden. Ze hebben reeds
genoeg gekregen oorde
len deze buitenbeentjes.
Het gaat ook niet naar de
andere groepen of de
kassa's van de bonden.
Motief: als NOIG zuinig
kan werken, dan moeten
de anderen het toch ook
kunnen, of «moeter nog
zand zèn!» Neen, ze gaan
het geld verdelen onder
verenigingen die quasi
geen of weinig subsidies
van de stad krijgen, en
naar hun oordeel toch
belangrijk leveren voor
de Aalstenaar. Zo krijgt
Vies Oilsjt er een deel
van, de Wetswinkel -
Aalst waar je terecht kan
voor gratis juridisch ad
vies, de Wereldwinkel -
Aalst die de kansarme
bevolking van de derde
wereld steunt door ver
koop van produkten uit
deze landen en als laatste
begunstigde Antrakt, een
pluralistische filmklub
die tracht de betere maar
niet-commerciële film
naar Aalst te brengen. En
wat zeg je dan bij zo'n
initiatief of «oeirde nie
goet!» Dan sta je daar
stomweg met je mond
vol tanden! Als klap op
de vuurpeil gaan ze dan
nog eens een speciale
prijs NOIG schenken van
zegge en schrijve 3.000
frank aan de karnaval-
groep die het aandurft
hun voorbeeld te volgen
en op de fijnste wijze Ero
tische humor in de kaval-
kade van 1980 brengt.
NOIG weet waarover ze
praten wanneer ze het
hebben over kritiek en
onverdraagzaamheid die
ze mochten ondervinden
van diverse zijden. Im
mers, ze waren ook de
koplopers toen het erom
ging seksuele taboes te
doorbreken: 1978 en
1979 zijn daar sprekende
voorbeelden van. Ze wil
len ook andere groepen
aanmoedigen seks als
een normale zaak in hun
onderwerp te verwerken,
en als dusdanig te doen
aanvaarden. Misschien
een lichtend voorbeeld
voor de hypokritische in
stelling van sommigen
die in deze o zo snel evo
luerende maatschappij
tenslotte toch aan het
kortste eind zullen
trekken!
BEDENKINGEN
Wat ze over de evolutie
van karnaval denken?
Niet zo briljant! Karnaval
wordt momenteel veel en
veel teveel kommerciëel
uitgebuit. Het volkse ka
rakter is aan het kwijnen
en praktisch volledig ver
dwenen. Zoals ook die
kleine kraampjes uit het
beeld verdwenen zijn. Ze
zijn intussen vervangen
door steeds grotere en
mooiere molens die
fortuinen aan prachtgeld
betalen, en dan ook prak
tisch onbetaalbare prij
zen gaan aanrekenen
voor een ritje. Daar waar
karnaval op de straat
dient gevierd gebeurt het
nu in de cafés waar kom-
mercieel opgepepte hits
onafgebroken uit de
klankkasten van gesofis
tikeerde stereo-installa
ties schetteren. De dran
kenverkoop is goed! Het
geld stroomt naar de kas,
maar is DAT karnaval?
We kunnen er wel een
driedubbel vraagteken bij
plaatsen. Ook onze stoet
wordt telkenjare meer en
meer naar het zaken
doen gericht. Steeds
wordt hij grootser en
mooier. Het wordt DE
show van het jaar, met
als enig doel de buiten
staanders aan te trekken
daar waar het er in de
eerste plaats op aan komt
de Aalstenaar zelf te mo
tiveren. De sponsering
zelf is geheel misplaatst:
we komen niet naar re-
klame kijken die krijgen
we sowieso met pakken
in onze bus, maar naar
een KARNAVALSTOET. hj;
Vraag is: wie vaart er het sp
beste bij? Karnaval of een st(
of andere kas? Verder is
er dan nog die overorga-i js
nisatie: iedereen wil het; zo
karnaval organiseren. ee
Prinsen, verbonden, jury, js
dekenijen en dies meer.
Het is de specifieke op-
dracht van het feestcomi- <je
té en daar blijft het bij. hj,
Zoals het ook hun taak is ee
te zorgen voor een GRA- fjg
TIS werkplaats en de kos-
ten eventueel te verreke-
nen op hun karnavalbud- na
get, i.p.v. dit over te laten
aan een of andere bond. ge
En dan moest het nu W(
eens gedaan zijn met die pe
overwaardering van de mj
periodes voor en na kar-
naval. Of er nu buiten
karnaval niets meer an
ders te doen is. Te pas en pa
te onpas wordt karnaval ha
er steeds maar bijge- st£
sleurd en zo bereik je het grj
kritische punt van overza- a|
diging bij het publiek. W£
Karnaval is een gebeuren de
dat zich telkenjare her- st{
haalt en dit gedurende ee
drie dagen, waarom dan vVi
al die bals voor en na? 00
Waarom een Zomerkar- ve
naval? Een Prinsenver- he
kiezing, een Dreikonin^ m(
genfeest, optochten en ga
ontvangsten? «Op dew da*
dier kroijgt der mier as kaï
genoeg van èn kènne ze da,
karnaval steiken woorj zjj,
dakket peis! Inderdaad, je! m(
wordt het soms wel beu jaa
steeds hetzelfde thema te dei
moeten horen te behan- jn
gr'
op
delen. Want wie beleefi
nu nog intens dat wat je pei
gedurende een gans jaai ko:
«goestink of nie» voq te
geschoteld werd?
BESLUIT Q
Gelijk hebben die jorr
gens wel. Je moet we
blind en doofstom zijs
om de steeds stijgend!
onverschilligheid van dj
doorsnee Aalstenaa
voor zijn eigen karnavd
niet op te merken, «'t
alle joaren tzelfde», «'t a
veil te kostelèk heil
maan», «gone kikke da
na ston kaa voete kroij
gen? Ge zégge nie got
zijkes?» Ofwel: «mè at
da vremd volk keije a<
toch nie mier ammuza
ren gelèk as vroeggd
hein!»
Zoals vroeger zal het wi
nooit meer worden, mai
misschien moeten w
toch ook eens een beeti
«retro» gaan denkej
Onze karnaval was tofij
ook van en voor oni
voor Aalst en niematj
anders! Maar wie zal zes
gen: «Mea culpa»? Gie
kat! En de slogan van ht Su|<s
A.K.V. - nu reeds meerde Lon<
re jaren oud - geldt noi
steeds, «lejren, 't
toijd!» Doe er wat
Nu! Dag NOIG en bi
dankt! Bedankt voor
les! Misschien word
toch nog opgevolgd,
elk geval, komen we jul
tegen op karnaval,
goomen eir zwert
blaat verwoitenü!»
R
