WERKGROEP STADSHERWAARDERING WIL RINGLAAN TERUG LEEFBAAR MAKEN - Vrachtwagen tegen huisgevel Per ongeluk Het is weer een tijdje stil geweest rond de Aalsterse ring. Dit betekent echter niet dat de leefmilieuvereni gingen bij de pakken zijn blijven zitten. Na heel wat interne vergaderingen is men er immers in geslaagd met een origineel voorstel voor de pinnen te komen, dat door iedereen, die tegen het doortrekken van de Aalsterse ring door de Osbroek is, onderschreven werd. Het initiatief, dat door de werkgroep Stads- herwaardering uitgewerkt werd, biedt een geldig alternatief voor de huidige ringproblematiek. Op woensdag 6 januari jl. werd dan ook in de Gele Limonade de pers uitge nodigd om met dit alter natief plan kennis te ma ken. Het was architekt- urbanist Eugeen Liebaut, die als eerste namens de werkgroep stadherwaar- dering de plannen uit eenzette. Hij stelde dat naar aanleiding van de problemen, geuit door verscheidene aktiegroe- pen, autobestuurders en bewoners, in verband met de verdere afwerking van de ring rond Aalst, zijn werkgroep een kon- kreet en uitvoerbaar voorstel uitgewerkt had, om aan alle betrokken groepen een oplossing te bieden. De uitwerking van het idee gebeurde dan in samenspraak met andere milieugroepen uit de stad, met name de Wielewaal, Raldes, Werk groep Leefmilieu Aalst, de Werkgroep Bomen Park - Osbroek en het wijkkomitee Aalst Rech teroever. Al deze groepen scharen zich inderdaad achter het ontwerp, dat in feite slechts een principe weergeeft, en dus uiter aard niet volledig is uit gewerkt. Aldus werden er geen détails aange bracht, en indien er wel zijn, zijn deze voor veran dering vatbaar. Wel werd nagegaan door specialis ten terzake of de plannen technisch uitvoerbaar zijn, en dit bleek het ge val. Door dezelfde specia listen werd de kostprijs geschat op ongeveer 600 miljoen, zijnde toch nog steeds goedkoper dan de som voorzien voor de huidige plannen waarbij 800 miljoen in de begro ting van openbare wer ken ingeschreven werd voor 800 miljoen en de aanpassingswerken aan Leopoldlaan en Boude- wijnlaan nogmaals voor een nog ongekend aantal miljoenen. Tangentweg De heer Liebaut stelde onmiddellijk dat een ge sloten ringweg rond de stad niet noodzakelijk was. Hij vond het eerder verouderd en achter haald begrip. Een geslo ten ring is een keurslijf, zoals de stadswallen dat vroeger waren. Door der gelijke barrière wordt de verbinding tussen de stad en haar omgeving verhinderd. Volgens de heer Liebaut geven de hedendaagse planologen de voorkeur aan tangent wegen, zijnde niet-geslo- ten cirkels, die de voor naamste invalswegen met elkaar verbinden. Hierdoor wordt dan ook het doorgaand verkeer uit het stadscentrum ge houden. «Wij zijn vóór een tangentweg» zo werd verder duidelijk gesteld. Een tangentweg heeft het voordeel dat de stad niet doorsneden wordt en evenmin volledig ontsloten. Vervolgens werden de twee mogelijke tangen ten voor Aalst toegelicht. Ten eerste is er het ge deelte van de ring dat reeds aangelegd is en al dus als tangent funktio- neert. Het zijn de Al- brechtlaan - Leopoldlaan - Heilig Hartlaan - Bouw- dewijnlaan en Siesegem- laan. De meeste van deze wegen doorkruisen ech ter enkele woonwijken en sommige ervan zijn zelf woonlanen geworden. Hierbij komen nog ver nauwingen van twee naar één rijstrook, wat voor de automobilist ge vaarlijk is. De kruispun ten aan de invalswegen belemmerden volgens de spreker een vlotlopend verkeer. De tweede mogelijke tan gent zoq kunnen zijn: Al- brechtlaan - Osbroeks- ring - Siesegemlaan - Boudewijnlaan. De Leo poldlaan en Heilig Hart laan zouden dan a! ringstuk moeten afge schaft worden en alleen een plaatselijke verbin dingsweg worden. Voor de Boudewijnlaan bestaan trouwens dezelf de bezwaren. Men was trouwens van oordeel dat dit stuk als ringelement afschaffen moeilijker was, gezien de reeds aan gelegde aansluitingen en de aanwezigheid van de invalsweg «Dender- mondse steenweg» zelf. Anderzijds meende men dat het Osbroekringstuk om milieuredenen onge wenst was. ding tot stand gebracht worden met het rekrea- tiegebied van het park Ter Linden. Om het wonen aan de Heilig Hartlaan, Leopold laan en Boudewijnlaan te beschermen, wordt voor gesteld het snelverkeer 2x2 rijstroken) in een dieperliggende bedding te brengen. Hierdoor ver dwijnt dit snelverkeer niet alleen aan het oog van de omwonenden, maar verdwijnt vooral het lawaai dat nu een grote bron van ergernis is. Tussen de bestaande huizen en de dieper gele gen ringlaan zou er dan een woonerf moeten ko men. Dit woonerf is van de dieper gelegen tan gentweg gescheiden door een scherm in beton (een muurtje van onge veer 1,5 m hoog), be groeid met planten en struiken. Belangrijke verbindingen tussen de twee zijden van VERKEERSARM make VAN WJJKCENTRl/M H HART ONTWERP VAN EU&EEN LlEBAUl URBAN 1ST haaste beslissing om toch een volledige ring langs de Osbroek aan te leggen. Dit zou trouwens een ware chaos in de stad veroorzaken. Besluit Het besluit van de zes kei over het Osbroek in haar tijdschrift opnam. Het Osbroek is niet alleen ekologisch zeer belang rijk maar het ook uniek, doordat het zo dicht bij de woonkern van een stad gelegen is. In totaal Ook het Wijkkomitee rechterover was voor een tangentweg. Vervolgens werd gewezen op het po tentieel gevaar van de huidige ringlaan. Dit zou kunnen opgevangen worden door de sluiting van de ring langs de Os- Werken. Volgens hem is de realisatie technisch mogelijk, en kan de kost prijs geraamd worden op 600 miljoen. «Wij stellen dus geen gekke dingen voor, en de prijs is alles zins onder deze van de aanleg van de Osbroe- Voorstel Het plan dat door de heer Liebaut aan de journalis ten werd voorgesteld wil juist al de bovenvermel de nadelen vermijden. Het stelt voor de bestaan de tangentweg te behou den, maar zo wel grondig aan te passen, zodanig dat in een eerste stadium de betreffende wijkker- nen van Mijlbeek en Hei lig Hart verkeersarm zou den worden. Pas later zou terzelfdertijd én de mogelijkheid tot snelver keer zonder ontbreking én een veilige woonfunk- tie in de onmiddellijke omgeving ervan terzelf dertijd gerealiseerd worden. De plannen die aldus voorgesteld werden wa ren terzake visueel erg sprekend. Konkreet wenst men dat het snel verkeer aan de wijkplei- nen Heilig Hart, Mijlbeek en Sint-Anna onder gronds in tunnels zou verdwijnen. Deze tunnels zouden telkens twee maal twee rijstroken be vatten. Bovenop ontstaan dan verkeers vrije en- rustige ontmoe tingsruimten, zodat terug een waardevol wijkcen trum ontstaat. Dit bete kent echter niet dat alle verkeer er op de pleinen zou verdwijnen. Wat Mijl beek betreft wordt de Moorselbaan niet door broken, en de verbinding met de bestaande ring laan blijft nog steeds mo gelijk. Beter dan welke beschrijving ook tonen de plannen duidelijk aan hoe dit konkreet kan uit gewerkt worden. de wijken zoals Binnen straat Groenstraat, Oude Dendermondse steen weg, Raffelgemstraat, Le- debaan kunnen de snel weg overbruggen en lo pen dus, zonder kruis punt door. Vanuit deze straten kan men wel in de woonerfzones geraken, maar niet rechtstreeks op de ringlaan. Voordeel is ook dat de wijkbewoner dus zonder gevaar de tangentweg kan overste ken, en er is geen belem mering voor het snelver keer. Anderzijds zijn er nog en kele andere straten, die uitkomen op één van de vermelde lanen. Deze zouden dan uitmonden in een woonerfzone, en kunnen soms zelf als woonerf ingericht wor den. Voor sommige is dit reeds voorzien (zoals de Geldhofstraat). Om dan de ringlaan over te ste ken hoeft men maar via de ernaast gelegen woonerven de eerstvol gende brug te bereiken. Sluikverkeer Opdat de tangent weg maximaal zou funktione- ren moet men er volgens de ontwerpers voor zor gen, dat het sluikverkeer in de stad langs de Kapu cijnenlaan, De Bethune- laan en de Parklaan) ge weerd wordt door ver- keersafschikkers, zoals voorrang van rechts, één rijstrook, verkeerslichten voor voetgangers, zwaar verkeer-verbod, knikken en drempels. Hierbij werd duidelijk benadrukt dat deze verkeersaf- schrikkers er pas mogen ondertekenende milieu groeperingen was dan ook dat door het voorstel het natuurgebied Os broek gevrijwaard bleef. Het beantwoordde te vens aan de eis tot her waarderen van; in het eerste stadium de wijk- kernen langs de huidige ring, die tot leefbare plei nen worden omgevormd. In de tweede stadium wordt de woonfunktie in de onmiddellijke nabij heid van de huidige ring laan in ere hersteld. Vervolgens bekomt men aldus een vlotte afwikke ling van het doorgaand verkeer. Voor het door gaand verkeer wordt ook een ontlasting bekomen van het centrum, de Park en Kapucijnenlaan. Ten slotte werd erop gewe zen dat het voorstel een rem betekent op de kilo- meterbetonpolitiek bin nen een reeds te waan zinnig uitgebreid auto- stradennet. In dat verband wees de heer Liebaut erop dat het verbazend was hoe wei nig Jcreativiteit het Minis terie van Openbare Wer ken en bepaalde ambte naren aan de dag leggen. Het enige wat er blijkbaar kan is zoveel mogelijk be ton leggen. Werkgroep Bomen Park Op zijn beurt wees de leider van de Werkgroep Bomen Park, de heer Luc Kiekens, die later op de avond zou gevierd wor den als figuur van het jaar, erop dat indien de ringlaan door of langs de Osbroek zou komen, dit de teloorgang van dit bevat het natuurgebied zowat 90 Ha, waarvan ze ker 70 Ha uit hoogstam- mig groen bestaat. Ook didaktisch vond de spreker het natuurreser vaat zeer belangrijk. Op amper 100 van de Grote Markt heeft men immers de mogelijkheid om de bevolking uit te leggen wat het belang van de natuur is. «Als er grote werken gebeuren als het aanleggen van de ring, mag men een kruis ma ken over de Osbroek» zo was de stelling van de heer Kiekens. Ekonolo- gisch zal het gebied dan praktisch vermoord wor den. «Geen ring door het Osbroek ten koste van wat ook» zo luidde zijn slotsom. Het alternatief, dat aan de pers voorgesteld werd, vond hij alleszins een merkelijke verbetering, dat aan de pers voorge steld werd, vond hij alles zins een merkelijke ver betering tegenover vroe gere plannen, en daarom had de werkgroep Bo men-Park zich hierachter geschaard. «Als dit ver wezenlijkt wordt, moet de ring door de Osbroek verdwijnen». Wijkkomitee Aalst rech teroever Als spreker voor dit wijk komitee wees architekt André De Ceuninck nog maals op de toestand van de huidige ringlaan, die een bron van verkeers- hinder en van onleef baarheid voor de wijken is. Hij herinnerde eraan dat in het voorontwerp struktuurplan het onder- Hnnlnr of] door tmn tone met uooncsf •I andtcjraulsp Op de Heilig Hartwijk zou de nu onderbroken ver binding met Herdersem en Wieze langs de Ver- brandhofstraat terug in ere hersteld worden. Het kerkplein zou dan een groot geheel van groen kunnen vormen met het in andere studies voorge stelde verkeersvrij plein voor het Eendracht Aalst stadion. Voor het Sint- Annaplein tenslotte kan aldus een goede verbin- komen als de tengent- weg volledig afgewerkt werd. De manier waarop Schepen De Neve op dit ogenblik wenst te werk gegaan, namelijk het op één rijstrook brengen van de Parklaan werd aldus kategoriek afgewezen. «Nu gaat men juist om gekeerd tewerk» zo werd er gezegd. Een Parklaan met verkeersafschikkers op dit ogenblik, eist bijna automatisch een over- uniek natuurgebied zou tekenen. Enkele jaren ge leden was er nog nie mand die dit gebied ken de, maar dank zij drie jaar studie is de werkgroep Bomen-Park-Osbroek er in geslaagd de weten schappelijke waarde van dit gebied te bewijzen. Het belang ervan werd onlangs nogmaals bena drukt doordat de Natio nale Plantentuin te Meise zopas een belangrijk arti- grond brengen van de ringlaan aan de wijkplei- nen reeds gesuggereerd werd, maar dat dit nog niet voldoende uitge werkt was geworden. In feite werd in deze stu die reeds geopteerd voor het afschaffen van de Heilig Hartlaan en de Leopoldlaan als ringweg. Hierna stipte de heer De Ceuninck nogmaals en kele belangrijke opties aan omtrent de ringlaan. broek, maar dan dienden wel andere delen voor het verkeer gesloten. De Leopoldlaan en Heilig Hartlaan zouden aldus nog enkel mogen funktio- neren als wijkbedie- ningsweg. Toch kon het wijkkomitee zich aansluiten bij de voorgestelde plannen. Deze maakten het im mers mogelijk dat er te rug sociaal kontakt mo gelijk was rond de kerk pleinen. Ten tweede be hield men tenslotte toch een tangetweg, en ten derde werd erdoor beko men dat een natuurge bied als de Osbroek kon gerespekteerd blijven. Een nadeel zag de spre ker wel in het feit dat een aantal delen van de ring laan door de werken ja renlang zouden herscha pen worden in een bouw werf. Nadat architekt Liebaut deze laatste onverwachte opmerking enigzins ge nuanceerd had, wees de ze er nog op dat de wijk centra door de uitwer king van de plannen te rug zouden opleven ter ontlasting van het cen trum van Groot-Aalst. Hij herinnerde er in dit verband nogmaals aan dat het feite om principes ging en dat de tekenin gen slechts ontwerpen waren, die door specialis ten nog beter konden uit gewerkt worden. Wielewaal Namens de Wielewaal werd vervolgens het woord gevoerd door de heer Paul Van den Brempt. Ook hij vond de plannen een zeer geldig alternatief voor de Os- broekring. «Op dit ogen blik is er alleszins geen beter» zo was zijn me ning. Volgens hem zou het ondergronds bren gen van de Osbroekring, zoals ook door sommi gen gesuggereerd werd, zware problemen stellen voor de waterbeheer sing. Een tunnel zou bijna onmogelijk droog kun nen gehouden worden. Het water bepaalt im mers mee de enorme waarde van het Osbroek, dat in feite een moeras gebied is. Ook hij stelde dat de ringlaan langs het Osbroek het onherroepe lijk verlies van dit gebied zou betekenen. Pers Nadat nog medegedeeld werd dat de voorstellen opgestuurd werden naar de Ministers Mark Galle en Guy Mathot, en aan Schepen voor Openbare Werken Jan De Neve werd aan de aanwezige journalisten de mogelijk heid geboden om vragen te stellen. Bij een vraag over de kostprijs van het projekt werd eraan herin nerd dat de plannen voorgelegd werden aan een burgelijk ingenieur, die een hooggeplaatst ambtenaar is bij het Ministerie van Openbare kring» (800 miljoen) zo preciseerde hij met enige fierheid. Hierbij werd nogmaals benadrukt dat men het doortrekken van de ringlaan door de Os broek, slechts een ge deelte van de problemen opgelost wordt. Nadat even uitgeweid werd over de Mijlbekelaan, die het wijkkomitee niet als invalsweg wenst uitge bouwd te zien, en waarte gen men zich verzet, kwam ook het openbaar vervoer aan bod. Hier werd nogmaals herhaald dat dit dringend aan her ziening toe is, gezien dit nu teveel centrisch ver loopt. In de toekomst zou het echter mogelijk moe ten worden om in de verkeersarme wijkcentra het overstappen mogelijk te maken, zodat het so ciale leven in deze wijken nog zou verhogen. Tot slot werd in de dis- kussie nog gewezen op het feit dat het plannen het ook de automobilis ten zullen gemakkelijk maken, die zullen gebruik maken van de ringlaan, vermits er geen lichten meer zullen op voorko men. Mogelijke gevolgen voor ongevallen in tun nels en in de bedding kunnen dan wel verme den worden door het op leggen van een snel heidsbeperking, en door het aanbrengen van uit- wijkstroken. Alles bij elkaar kan nu gesteld worden dat de diskussie omtrent de Aal sterse ring pas nu voor goed van start kan gaan. Met hun alternatief heb ben de leefmilieuvereni gingen beslit een belang- rijkt toref in handen. VEHE In de Geraardsbergsestraat kwam het vorige week tot een spektakulair ongeval. R.V.d.B. kwam rustig uit de Sint-Kamielstraat en wou zijn voorrang nemen. Een takelwagen uit Nieuwerkerken werd verrast en draaide het stuur bruusk naar links. Gevolg: de vrachtwagen beukte tegen de huisgevel op de hoek van de Sint- Jobstraat. Er vielen geen gewonden, maar de materi ële schade was dan nog te groter. Bewoner Frans Osselaer liep er niet-begrijpend bij Wat eveneens onbegrijpelijk is, het politiekommissa- riaat is nauwelijks één minuut vandaar. Toch moest men een vol kwartier wachten eer de eerste agent ter plaatse verscheen (rdv-per) Stel je voor, je hebt nog maar pas boodschappenl gedaan in een warenhuis en je rijdt knusjes naar huis. I Maar in plaats van de baan te volgen beland je in hetl bloemenperk op de Haring. De materiële schade wasj niet al te erg. Men kwam er met wat deuken en vooral' met veel schrik vanaf, (per)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 12