kl
RECHTEN EN PLICHTEN
VAN EEN ZELFSTANDIGE
HET BOEK
DAT BLIJFT
0
Sociaal statuut
Be redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recSt de teksten in te korten.
college ook al begonnen
«afpakken» van zijn perso-
neelsmedewerkers. Vanaf 1
januari 1980 prijkt op een
grote aankondiging in het
zwembad dat het personeel
er niet meer gratis mag ko
men zwemmen. Alle sinds
jaren uitgereikte vrijkaarten
zijn meteen waardeloos. Dit
jarenoude vriendelijke toe
maatje werd dus geschrapt.
Men zou het zich kunnen
indenken dat een stadsbe
stuur initiatief zou nemen
om sportieve oefeningen of
trainingen te organiseren,
zelfs tijdens de werkuren
zoals dit in vele bedrijven
het geval is, en ik noem
bijvoorbeeld een kwartiertje
turnen, joggen, enz... Maor
bij gebreke daaraan had
een stadsbestuur van 20-
30 jaar geleden, in het be
lang van de gezondheid en
de fitheid van zijn perso
neel, alleszins een vrijkaart
voor het zwembad be
dacht. Weg ermee, oordeel
de dit schepencollege van
af 1 januari 1980. En men is
er ook nog fier op. Want ik
lees in het verslag van de
gemeenteraadzitting van
19.12.79: «De h. Van Mos-
sevelde: De belastingen die
wij stemmen zijn voor ieder
een. Anderzijds meen ik dat
de personeelsleden gratis
kunnen gaan zwemmen
hetgeen een discriminatie
met zich brengt t.o.v. de
andere bevolking. Schepen
Monsieur: Dat is ook aan
het college van burgemees
ter en schepenen niet
ontgaan. Met ingang van
11.80 zullen alle vrijkaar
ten hun waarde verliezen».
Deze uitspraken van V.U.-
raadslid Van Mossevelde
en B.S.P.-schepen Mon
sieur zijn onverwachts in
het debat gekomen. Ik ken
de toen onvoldoende de
grond van de zaak om er
onmiddellijk op in te pikken.
Sindsdien heb ik deze zaak
wel nader kunnen bekijken
en ik kan U zeggen dat ik
na onderzoek die maatre
gel totaal uit den boze vind.
Wekelijks worden zalen,
pleinen, gewezen gemeen
tehuizen, materioal en
noem maar op GRATIS ka-
do gedaan aan allerhande
initiatieven, ook van buiten
de stad, ook met politieke
draagwijdte, zoals onlangs
nog het gebruik van de
feestzaal van het stadhuis,
gevolgd door een receptie
voor het Nationale Volksu
nie-studiecentrum, geves
tigd in Brussel, voor zijn
zgn. «Dag van het Econo
misch Federalisme» op
10.2.80, enz... Tegen het
reglement voor de verhu
ring van zalen en materia
len in, unaniem goedge
keurd door de gemeente
raad, is het huidige sche
pencollege, zoals U ziet,
kwistig met dergelijke ple
ziertjes. Dit getuigt niet al
leen van favoritisme, maar
is ook onwettelijk.
En intussen ontneemt het
zelfde schepencollege aan
zijn personeel, waarmee
het dag in dag uit werkt, de
jarenoude mogelijkheid om
te gaan zwemmen met een
vrijkaart. Ik heb de indruk
dat voor dit schepencollege
ieder inwoner kiezer is, met
uitzondering van het ge-
meentepersoneel. Terwijl
het schepencollege deze
antipathieke maatregel
treft en ermee te pronken
loopt, deelt het aan zichzelf
en aan de gemeente
raadsleden (wie nog?) an
dere, nog straffere vrijkaar
ten uit. Hierop staat te le
zen: «Deze kaart verleent
vrije doorgang op de open
bare weg van het grondge
bied van Aalst, en vrije toe
gang tot alle feestelijkhe
den, plechtigheden, kunst
en sportverrichtingen, enz.,
die ingericht zijn met mede
werking van het stadsbe
stuur». De houders van de
ze koart versta dus, al
leszins de leden van het
schepencollege en de ge
meenteraad kunnen met
andere woorden omzeg
gens overal in Aalst koste
loos binnen.
Persoonlijk weiger ik van
deze kaart gebruik te ma
ken, als ik zie wat het sche
pencollege uitricht met de
simpele «zwem-vrijkaart»
van het personeel. Want,
als dót geen discriminatie
is, versta ik er niets meer
van.
GHIS WILLEMS
SCHEPENCOLLEGE:
FLAUWE ATTENTIE
VOOR EIGEN
STADSPERSONEEL
Wie in een bonnetterie
werkt, kan er op geregelde
tijdstippen kousen kopen
aan de fabrieksprijs; of mis
schien aan nog lager, als
blijkt dat er een klein foutje
aan de kousen is, waardoor
deze niet meer in de winkels
kunnen verkocht worden.
Wie in een bank werkt, kan
er lenen aan verminderde
interest. Wie aan de spoor
weg werkt, heeft een aantal
gratis treinticketten, enz.
Kortom, elke rechtgeaarde
werkgever tracht regelma
tig zijn werknemers eens
extra te verwennen met het
produkt van zijn bedrijf.
Maatschappijfilosofen zul
len dat misschien kapitali
stische zoethoudertjes noe
men. Zij zullen ons ten
overvloede herhalen dat al
die zaken nog geen sociale
rechtvaardigheid brengen,
dat op de eerste plaats een
goed loon moet betaald
worden, enz... Maar ik zeg
om al die overwegingen
straks niet te moeten horen
als een te gemakkelijke
dooddoener op mijn beden
kingen dat het ene het
andere niet moet beletten.
En nog minder dat een
werkgever, uit naam van
het principe van een dege
lijke sociale rechtvaardig
heid, de prettige, verwen
nende toemaatjes van zich
zou moeten afschudden.
Hoe is het in dit verband
gesteld op het stadhuis van
Aalst? Wat wordt gedaan
voor het stadspersoneel, de
vele honderden werkne
mers uit het grootste bedrijf
van Aalst?
Zonder enige overdrijving
en voorlopig ook zonder
boos verwijt som ik U voor
de vuist weg enkele zaken
op die door het huidige
schepencollege aan zijn
personeel NIET worden ge
gund. Sommige van die za
ken horen zelfs bij wat men
redelijkerwijze de sociale
rechtvaardigheid zou moe
ten noemen; andere zaken
zijn prettige cöté's waar
aan een werkgever, die
meevoelt met zijn perso
neel, zich niet zou mogen
gelegen laten.
Een eerste gewijzigde so
ciale voorziening: voor het
personeel was aanvankelijk
een refter voorzien in de
nieuwe lokalen van Friac.
Die is er niet of nauwelijks
gekomen. Het stadsperso
neel blijft aangewezen op
het restaurant van het
O.C.M.W. welke de massa
van het eigen O.C.M.W.-
en stadspersoneel niet
meer kan slikken. De oplos
sing van vandaag voldoet
langs geen kanten. Morgen
wordt het beslist nog moei
lijker. Terwijl de kans er
was, liet het schepencolle
ge een mogelijkheid in Friac
liggen. Geen refter dus voor
het personeel.
Ook geen rechtvaardige di
plomabijslag voor het per
soneel. Al maanden slen
tert de schepen van perso
neel moedwillig met dit dos
sier. Dat betekent al even
veel maanden geld gesto
len uit de zak van het eigen
personeel dat er redelijker
wijze aanspraak zou mo
gen op maken.
Het schepencollege wordt
ook stilaan, van alle ge
meenten, het laatste om
verplaatsingskosten te wei
geren aan de personeelsle
den die zich ten gevolge
van de fusie elke dag 10, 20
km moeten verplaatsen om
naar klein Aalst te komen
werken, daar waar zij vroe
ger te voet «tegen de deur»
naar hun werk konden
gaan. Wat kost dat aan die
personeelsleden? Wegens
de slechte busverbindingen
binnen Aalst nemen zij
veelal hun auto. En U weet
het voldoende hoe autorij
den steeds duurder wordt.
Hier aarzel ik niet om te
zeggen dat zelfs de sociale
rechtvaardigheid wordt te
kort gedaan.
Alsof deze blijken van
onverschilligheid van het
personeels-onvriendelijke
schepencollege nog niet
sprekend genoeg zijn, is het
Juist voor de vakantie
1979; om precies te zijn bij
de gemeenteraadszitting
van 27 juni 1979 werd in
het punt 63 van de agenda
de ontbinding gemeld van
de intercommunale vereni
gingen EDAS (elektriciteit)
en INTERDENDER (gas) en
tevens de oprichting aan
gekondigd van de gemeng
de hergroeperingsintercom
munale INTERGEM,
koöperatieve vennoot
schap. De stad Aalst zou
én aan de oprichting deel
nemen én bij Intergem aan
sluiten. In de verklarende
nota bij de gemeente
raadsagenda werd gesteld
dat «de oprichting van de
nieuwe intercommunale te
gemoet komt aan de wens
een grotere distributie-in
tercommunale te vormen
en aldus verscheidene ra
tionalisaties te verwezenlij
ken zowel ten aanzien van
de inwoners (éénzelfde be
dieningsintercommunale)
als van het exploitatie-re
sultaat van de distributie
(aankoopprijs, besparin
gen) en van de gemeente
besturen (winstaandeel,
kontrole, participatie in het
beheer)». Het punt werd
zonder diskussie in de
openbare vergadering aan
genomen, het dossier bleef
derhalve steken in het duis
ter van de gemeente
raadsarchieven. De ver
tegenwoordigers van de
stad in deze nieuwe groe
pering werden voorgesteld
in de gemeenteraad van
28.11.79 (besloten verga
dering) en toen werd er wél
duchtig ruzie gemaakt om
de mandaten volgens het
gebruikelijk recept van
«konkelfoeserig geven en
nemen». De CVP-oppositie
kwam hierbij niet aan haar
trekken en was zeer kwaad.
Over de grond van de gan
se affaire werd verder met
geen woord meer gerept.
Minister Mare Galle heeft
daar een streep door ge
trokken, naar onze mening
terecht, en zijn handteke
ning onder de oprichtings
akte van Intergem voorlo
pig geweigerd. Het dossier
moet nu terug naar de ge
meenteraad waar wij een
open en eerlijk debat niet
alleen verwachten maar
ook eisen. Er staat immers
voor de dertig komende ja
ren veel te veel op het spel
voor de energievoorziening
(prijzen, voorwaarden,
stadsaandeel) om het ach
ter de schermen af te has
pelen en de bevolking de
nodige klaarheid en kennis
terzake te onthouden. Aan
alle raadsleden nu om het
dossier grondig door te ne
men en er een waardige
bespreking in de gemeente
raad aan vast te haken. De
Aalsterse BSP heeft reeds
duidelijk geopteerd voor
een zuivere interkommuna-
le. Dit is principieel ook ons
standpunt. Maar uit een
mededeling in "De Voor
post" blijkt dat het sche
pencollege (met 2 BSP-
schepenen) van mening is
dat het «op dit ogenblik
onmogelijk is een zuivere
intercommunale te vor
men». Deze mening (indien
ze juist weergegeven is) is
op zijn minst uitermate
voorbarig want volgens de
ministeriële richtlijnen moet
gans het dossier weer
onderzocht worden en
moet met de voorstellen
van de openbare sektor re
kening worden gehouden.
Nu al stellen dat zulks
onmogelijk zal zijn is bij
voorbaat afwijzen wat nog
moet onderzocht worden
en de gemeenteraad, die
tenslotte het laatste woord
moet hebben, voor schut
zetten. Dat gaat niet. De
bevolking heeft het recht
precies te weten woar het
om gaat, de raadsleden
moeten ih alle vrijheid en in
het belang van de bevol
king hun eigen stem kun
nen uitbrengen zelfs al
loopt die nu eens niet door
heen de klassieke tegen
stelling meerderheid/oppo
sitie. Ook de demokratische
werking van de gemeente
raad zal er ten zeerste me
de gediend zijn.
Jos De Geyter.
CARNAVAL!
't Is nu maandag 11 fe
bruari, zonnig weder en op
de Grote Markt zijn de
stadswerklieden begonnen
de tribunes voor zondag op
te timmeren, de mensen
zeggen: «als het zondag
zulk weder is, zal Aalst nog
eens zwart zien van het
volk».
Weet gij dat carnaval voor
al in de katholieke streken
gevierd wordt? Dat heeft
zeker iets te zien met het
feit dat onze voorouders
vroeger de zeven weken
van de Vasten streng
onderhielden en zich dan
veel ontzegden: vlees, min
der eten, weinig of niet ro
ken. Daarom wilden zij er
nog eens goed van profite
ren. Eigenlijk is de zin van
Carnaval nog veel dieper.
Het bestuur van de steden
wordt zogezegd in handen
van prins Carnaval gelegd,
in de stoet worden allerlei
toestanden in maatschap
pij en kerk, in stad en staat
gehekeld met voorstellin
gen die ons doen herinne
ren aan taferelen van Je
roen Bosch. Voor drie da
gen zijn alle verschillen van
stand en beroep opgehe
ven, iedereen voelt zich ge
lijk, om onze echte per
soontje te verbergen, zet
ten wij een mombakkes of
een «visage» op. Maar be
tekent dat niet dat wij ei
genlijk voor enkele dagen
alle maskers afleggen, die
wij menen anders te moe
ten opzetten omwille van
staat en stand, van ons
prestige en naam?
Wat doen de mensen al niet
om hun belangrijkheid uit te
drukken in hun kleding, in
een groot huis of een dure
wagen. Op Carnaval gaan
alle standen door elkaar,
loopt de gewone bediende
naast zijn chef, arm naast
rijk, allemaal mensen naast
en onder elkaar.
Dat is eigenlijk een rkistelij-
ke gedachte! In onze huidi
ge maatschappij wordt een
mens maar geteld, als hij
geld of macht of faam
heeft, dat zijn de gelukki
gen. En dan horen wij Kri-
stus zeggen: «zalig de ar
men... wee u, rijken». Om
die woorden van de Heer te
begrijpen, mogen wij niet
vergeten dat ten tijde van
Kristus ziekte, armoede e.a.
als een straf Gods we
aangezien, integendee
rijkdom werd bescho
als een zegen van
Daartegen kwam Jezu
opstand, want Hij wist
vele rijken rijk waren o
zij onrechtvaardig
geweest. Armoede 1
de ogen van de Heer
sonwaardig, daa D
spreekt Hij zalig en plds s
Hij aan het einde der tip
hen aan zijn rechterH"
die broederlijk gedeeld I e{
ben met de hongeriger b®
de naakten. ,r
Die geest van broed^j c
heid, van een zekere gjje"
heid vinden wij terug in|.
naval: daarom mag er^a
feest zijn op die dcy
zonder evenwel te m^en
vergeten dat wij ook in
feesten «mens» moeten
en blijven.
he
rilar
r de
Ter gelegenheid van de algemene vergadering van
de v.z.w. AHGRA, werd door kamerlid Jan Caudron
een interessante spreekbeurt gegeven, namelijk
over het sociaal statuut van de zelfstandige. Veel
zelfstandigen weten inderdaad niet wat dit statuut
juist omvat en weten dus evenmin waarom ze een
bijdrage moeten betalen.
Een sociaal statuut is een wettelijk verplichte verze
kering waarvoor men bijdragen betaalt en waardoor
men als tegenprestatie een uitkering geniet bij
tegenslagen zoals ziekte, invaliditeit, overlijden of
bij speciale omstandigheden zoals geboorte of pen
sioen. Er wordt dus een garantie gegeven voor een
vervangingsinkomen in bepaalde gevallen. Bij de
zelfstandigen kennen wij drie grote luiken in de
sociale zekerheid: gezinsbijlagen, vergoedingen
voor arbeidsongeschiktheid en pensioenen.
STUDIEDAG
OVER EKONOMISCH
FEDERALISME TE AALST
Verleden zondag heeft het
Vlaams Nationaal Studie
centrum (VNS) van de VU
zich tijdens een druk bijge
woonde studiedag gebogen
over de problematiek van
het ekonomisch federalis
me en de praktische uit
voering ervan.
Wars van goedkope dema
gogie, holle slogans en loze
romantiek werd er naar de
kern van de vraag gegaan
en werden vele problemen
behandeld en ook beant
woord.
De politici die zich bezig
houden met de omvorming
van deze staat met'de be
doeling het unitaire juk af te
werpen en van Vlaanderen
een moderne en welvaren
de staat te maken en het
Vlaamse volk tot een
bewuste natie te vormen,
die politici zouden nergens
staan indien zij niet konden
steunen op nuchtere we
tenschapsmensen
Omdat er rond het federa
lisme in het algemeen en
het ekonomisch federalis
me in het bijzonder zoveel
gefantaseerd en pertinent
gelogen wordt hebben wij
specialisten in de ekonomie
en de financiële weten
schappen uitgenodigd om
het mistgordijn te lichten en
de vele vragen die wij ons
stellen te beantwoorden.
Zo werd terecht gesteld dat
de waarheid over de jaar
lijkse miljardenstroom van
Vlaanderen naar Wallonië
reeds méér dan tien jaar
door de VU werd oonge-
klaagd en dat de recente
revelaties van de Leuvense
ekonomen slechts de we
tenschappelijke bevestiging
zijn van wat wij reeds lang
wisten maar met veel min
der middelen trachtten ken-
baor te maken. Niettegen
staande de traditionele pers
ons tracht dood te zwijgen
is nu eindelijk bewezen dat
de VU veel te vroeg gelijk
had.
Principieel werd gesteld dat
de Vlaams-nationalisten
zelfbestuur nastreven niet
alleen omdat ons dat eko-
nomisch-sociaal en finan
cieel voordeliger uitvalt
maar gewoon omdat wij als
een vrij volk zelf ons lot
willen bepalen.
Zelfs indien zelfbestuur
voor de Vlamingen aan
vankelijk nadelen zou ople
veren, dan zouden wij die
autonomie nastreven in de
overtuiging dat de voorde
len op halflange termijn
duidelijk zouden worden.
Zo is het best mogelijk dat
straks de munteenheid in
België niet zal kunnen ge
handhaafd blijven en dat
we inderdaad naar een
Vlaamse en een Waalse
frank zullen evolueren. Dat
het loslaten van de muntu
nie ons aanvankelijk moei
lijkheden zal bezorgen is
best mogelijk. Maar reke
ning houdend met de
Vlaamse dinamiek, met de
werkkracht van de Vlaam
se arbeiders, bedienden, in-
dusttriëlen en wetenschap
pers, rekening houdend
met de gunstige geografi
sche ligging van Vlaande
ren (3 zeehavens) en met
de vindingrijkheid en de ge
durfde aanpak van de Vla
mingen, zijn wij er zeker
van dat een moeilijke over-
gangshindemis zonder veel
risico's kan genomen
worden.
Uit de discussie met de zaal
is duidelijk gebleken dat het
door de regering Martens
geplande en voor Vlaande
ren nadelige dotatiestelsel
te verwerpen is en dat dit
moet vervangen worden
door een eigen
betalingssysteem waarvan
de opbrengst Vlaanderen
moet ten goede komen.
Ook het probleem van de
solidariteit met Wallonië
werd niet uit de weg ge
gaan. Wij zijn van oordeel
dat er een zekere vorm van
wederzijdse solidariteit kan
blijven bestaan op voor
waarde dat de Vlamingen
daar zelf over beslissen en
dat er ons niets van boven
af wordt opgedrongen
zoals nu het geval is. Die
solidariteit mag geen een
richtingsverkeer kennen,
het moet dus ook in het
voordeel van Vloanderen
kunnen spelen wanneer wij
ooit eens in de puree zou
den terecht komen
Wij zijn voor die solidariteit
omdat wij kristenen of hu
manisten zijn, wars van elk
revanchisme, en omdat wij
ons geen voordeel kunnen
doen met een verkommer
de en uitgemergelde staat
aan onze zuidergrens.
Voor een uitgebreid verslag
van deze boeiende studie
dag verwijs ik naar elders in
dit blad. Opnieuw heeft de
In 1926 werd een begin
gemaakt met de wettelij
ke verplichting tot het so
ciaal statuut van de werk
nemers. In de loop van
de geschiedenis heeft de
wetgever deze verzeke
ring uitgebreid tot datge
ne wat we nu kennen. De
zelfstandigen kregen dat
statuut veel later en veel
minder uitgebreid. In
1937 verschijnt de wet op
de gezinsvergoedingen
waardoor de zelfstandi
gen verplicht worden bij
dragen te betalen en ge
nieten van kindergeld. In
1954 verschijnt het ko
ninklijk besluit op de pen
sioenen en in 1956
ontstaat de wet op het
sociaal statuut van de
zelfstandigen, aangepast
door het koninklijk be
sluit van 27 juli 1967.
De verplichtingen
Onder zelfstandige wordt
verstaan, iedere natuur
lijke persoon die in België
een beroepswerkzaam
heid uitoefent in hoofde
waarvan hij niet door een
arbeidersovereenkomst
of door een statuut ver
bonden is. De wet op het
sociaal statuut van de
zelfstandigen is even
eens van toepassing op
de helpers. Onder helper
wordt verstaan, iedere
persoon die, in België,
een zelfstandige in de uit
oefening van zijn beroep
bijstaat of vervangt zon
der tegenover hem door
een arbeidersovereen
komst te zijn verbonden.
Hierop bestaat echter een
aantal uitzonderingen.
De zelfstandigen en hel
pers zijn verplicht aan te
sluiten bij een sociaal
verzekeringsfonds, waar
van er 17 bestaan, of bij
de Nationale Hulpkas van
het R.S.V.Z. Natuurlijk
hebben ze dan ook de
verplichting bijdragen te
betalen. Om aan te slui
ten beschikken de perso
nen in kwestie over een
termijn van 90 dagen
vanaf het begin van hun
beroepsbezigheid. De
verzekerde is bovendien
verplicht aan te sluiten bij
een ziekenfonds van zijn
keuze of bij een geweste
lijke dienst van de Hulp
kas voor ziekte- en invali
diteitsverzekering tenein
de gerechtigd te zijn op
geneeskundige verzor
ging voor zichzelf en zijn
naastbestaanden en op
verzekering tegen arbeid
songeschiktheid voor
zichzelf.
De bijdrage is verschul
digd voor elk kwartaal
waarin de zelfstandige
beroepsbezigheid wordt
uitgeoefend, zelfs wan
neer die bezigheid zich
slechts over een gedeelte
van dit kwartaal uistrekt.
In geval van seizoenbe
drijvigheid is de bijdrage
voor het ganse jaar ver
schuldigd. De bijdragen
vertegenwoordigen een
percentage van de be-
drijfsinkomsten. Als
grondslag voor de bere
kening worden in aan
merking genomen, de
brutobedrijfsinkomsten
als zelfstandige of als hel
per, verminderd met de
de bedrijfsuitgaven of be
drijfslasten en eventueel
met de bedrijfsverliezen,
vastgesteld overeen
komstig de wetgeving
betreffende de inkom
stenbelastingen, die de
verzekeringsplichtige
heeft genoten tijdens het
derde kalenderjaar dat
voorafgaat aan datgene
waarvoor de bijdragen
verschuldigd zijn. Voor
de vaststelling van het
bedrag van deze inkom
sten, wordt het gedeelte
van de winst dat aan de
echtgenote- helpster of
aan de echtgenoot-hel
per wordt toegekend bij
de inkomsten van de ex
ploiterende echtgenoot
of echtgenote gevoegd.
De bijdragen worden niet
geïndexeerd, maar de be-
drijfsinkomsten worden
aan de schommelingen
van de levensduurte aan
gepast. Met dat doel wor
den zij vermenigvuldigd
met een koëfficiënt die
door de Koning bij het
begin van elk kalender
jaar wordt vastgesteld.
De bijdragen zijn ver
schuldigd per driemaan
delijkse vierden. Zij moe
ten worden betaald aan
het sociaal verzekrrings-
fonds uiterlijk de laatste
dag van het kwartaal
waarop zij betrekking
hebben. In geval van laat
tijdig betaling worden
natuurlijk intresten gere
kend.
De voordelen
Het sociaal statuut van de
zelfstandige omvat zoals
reeds vermeld drie grote
luiken: de gezinsuitkerin
gen, ziekte- en invalidi
teitsverzekering en het
rust- en overlevingspen
sioen. De gezinsbijslag
omvat een aantal zaken
zoals het kraamgeld, de
gewone kinderbijslag, de
verhoogde kinderbijslag
en de leeftijdsbijslagen.
Dit laatste zijn bijslagen
bij de gewone of ver
hoogde basiskinder
bijslag.
De ziekte- en invaliditeits
verzekering omvat twee
takken. Vooreerst de ge
neeskundige verzorging
voor de rechthebbenden
en hun personen ten la
ste en ten tweede de ar
beidsongeschiktheidsuit
keringen. De dagvergoe
ding voor primaire ar
beidsongeschiktheid
wordt na 3 maand uitbe
taald door de mutualiteit.
De dagvergoeding voor
invaliditeit wordt na 12
maand uitgekeerd door
het RIZIV op voorwaarde
dat de bevoegde genees
heer de invaliditeit heeft
vastgesteld.
Bij het rust- en overle
vingspensioen dient een
onderscheid gemaakt te
worden tussen het
onvoorwaardelijk en het
voorwaardelijk pensioen.
Het onvoorwaardelijk
pensioen bestaat sinds 1
januari 1976 en vervangt
de vroegere ouderdoms-
en overlevingsrenten. Dit
pensioen gaat in vanaf de
eerste dag van de maand
die volgt op die van de
65ste (man) of 60ste
(vrouw) verjaardag. Het
kan niet vervroegd
worden.
Het voorwaardelijk pen
sioen wordt afhankelijk
01
dig
ste
I en
r
lie,
mtri
de
iróói
gesteld van een zelfs *us
dige beroepsloopb 9
van een leeftijdsvonc
waarde en eventi p31
voor een gedeelte
betrekking tot de al
tietsjaren gelegen f
1957, van een onden,
naar de bestaansmf
len. Volledig pens
wordt toegekend nsT
loopbaan van 45
(van 20 j. tot 65 j.)|J]
mannen en 40 j
vrouwen. Het vooN
delijk pensioen kan
vervroegd worden, j
dan met vermindi
van 5 procent perl
vervroeging. De
waardelijke uitkerl
omvatten de rust*
overlevingspensioen
alsmede de aanpasJ
vergoedingen, de
sioenen van de
echt gescheiden eJ
note.
De pensioenaan|
moet ingediend
ten vroegste de
dag van de 12de m
vóór die waarin den en
j enig
vrager de leeftijd w wo
jaar (60 j.) bereikt tg eer
van de vervroeg<^n jn
gang van het V00076-85
delijk rustpensioenn een
aanvraag wordt |ifi|cati
diend bij het gemk^egr
huis door bemid^go v
van het gemeei |(m t
stuur waar de aan%ëleki
gedomicilieerd is. jenjar
428 k
Om tegemoet te komen aan de overal grc^ en v<
belangstelling voor «Het Boek Dat Blijft», de
wil de Protestantse Kerk van België, in casu'* om
kant F. Blokland, in het Kultureel Centrum |mma
Opstandingskerk, André Goffaertstraat 2 teJeest
van dinsdagmorgen 26 februari tot donderdlmen v
dag 6 maart een BIJBELTENTOONSTELLING <Ho9e
zeren. ,u dit I
Deze tentoonstelling, samengesteld door het I verse
landse en Belgische Bijbelgenootschap die in jerrest
vermelde periode te Aalst te gast is, werrssen
suggestief samengesteld. "9
"rerde
VU bewezen met de twee
voeten op de grond te
staan en dat zij na de her
wonnen eenheid in de
Vlaams-nationale rangen
met hernieuwd vertrouwen
blijft ijveren voor haar uit
eindelijk ideaal: «Een vrij en
modem Vlaanderen in een
welvarend Europa der Vol
keren».
JAN CAUDRON
lid van de kamer.
Uitgevoerd met het mo
dernste illustratie- en
fotomateriaal wil deze
expo in vogelvlucht een
aantal belangrijke episo
des uit de geschiedenis
van de bijbel tonen.
In een aantal stands
brengt de tentoonstelling
als behandelde onder
werpen:
1. het eerste begin: het
verhalend doorgeven
van het woord;
2. de oudste handschrif
ten en de nieuwste vond
sten;
3. de bijbel in de Middel
eeuwen;
4. de betekenis van de
boekdrukkunst in funktie
van de .bijbel;
5. vertaalwerk;
6. nieuwe vertalingen en
de ermee gepaard gaan
de moeilijkheden;
7. het bijbelgenoot-
schapswerk;
8. het doorgeven van de
bijbel in de wereld van
heden;
9. een uitdaging aan de
kerk.
Bij de samenstelling
werd zowel aan de jeugd
als aan de volwassenen
gedacht. De stands zijn
zeer instruktief opgezet
en gebruik werd glbeurde
van het modernstéjke m
riaal. Zowel voorlrgelijki
ren boven de 12 Ptprijs
voor ouderen v»en lie
veel interessants pkgroe
en te leren. leleden
Tevens horen bij cpng op
po een aantal ergelijl
met originele v indt m
pen uit het oude el enit
en Palestina alsm reefd v
aantal zeer oude 'et niei
waaronder de «D< b werkj
de «Delftse-» en I irderim
tenvertaling». Istraat
Voor scholen 1 een ty
een gewaardeer Bezien
middel bij godsd "sarme
derricht en katecl *elf wc
Wie er heen wil nd doo
groep melde het Bzinnen
voorhand met er leiders,
voor een ron 'e lijde
dient te worden 'an de
Ter plaatse zelf is 3lJw en
gebreide handlei en var
schikbaar. ,eeds g
De openingsurer bedrij
ke dag van 9 tot Het w
van 14 tot 17.30 1alles
Van vrijdag tot een 40.
maandag ook va wil e
22 u. Grden v
Kontaktadres: Ds ®t tegei
land, Geraard n de a
straat 228, 8n op
(21.73.34).
