ooi/te® ÏÏtmn*
EDERT VRIJDAG DRAAIT CAROUSSEL OPNIEUW
NRICO'S «I LOVE YOU IN DE PROIMENTIJD»
JOPPRINSES INGRID
)P BIERPRINSENVERKIEZING
Soms plezant
GARDE'
Iraaf^
iop
en o
laval
>sje»
mas
n gelegenheid van de opening van de foor werd er in café Bristol een receptie
i horflaniseerd. (per)
■ijdag jongstleden opende de karnavalfoor zijn-
laampjes en draaimolens. De officiële start werd
igeven in het zaaltje van het café De Bristol waar
Vereniging van Foornijveraars de traditionele
rskonferentie en de onvermijdelijke receptie in-
:htte. Een kwasi voltallig schepenkollege, een flin-
l afvaardiging van het Stedelijk Feestkomitee, de
prs en verschillende groepjes uit het foorreizigers-
jidden werden er door de kommissaris van het
>ond, de heer Callemyn, verwelkomd.
Het belang
van de Aalsterse
Karnavalfoor
In zijn welkomstwoord
onderstreepte de heer
Callemyn het werkelijke
belang van deze foor
voor hem en zijn kolle
ga's. Het was, zo verdui
delijkte hij, de werkelijke
Jan De Neve hoopte dat de prijzen niet de hoogte zouden worden ingejaagd, (per)
start van hun seizoen,
een start waarvan heel
wat kon afhangen voor
hun verder sukses. Hij
wees op de uitermate
goede samenwerking
tussen zijn verbond en
het Aalsters stadsbestuur
en dankte voor wat de
stad ook dit jaar weer ge
realiseerd had om een zo
doelmatig mogelijke op
stelling van hun installa
ties toe te laten. Ook het
systeem van verpachtin
gen zoals het momenteel
toegepast wordt, kon de
goedkeuring van het ver
bond ten volle wegdra
gen, want zo stelde de
kommissaris, op die ma
nier was elke oneerlijke
konkurrentie uitgescha
keld. Hij verwees verder
naar de vlotte afhande
ling van alle problemen
doorgenomen tijdens
een paar vroegere verga
deringen. Ook de proble
matiek van de opstelling
werd in een minimum
van tijd door gesprekken
met de aangelanden op
gelost. Wij hopen, voeg
de hij er fijntjes glimla
chend aan toe, uit al die
besprekingen het
maximum aan resultaat
te hebben gehaald, want
traditiegetrouw betekent
onderhandelen, het ope
nen van je portemonnee!
Voor schepen J. De Neve
was de aanwezigheid van
het bijna komplete stads
bestuur een duidelijke
blijk van waardering en
vooral van sympatie voor
de foornijveraars. Aalst
heeft een reputatie hoog
te houden in deze krin
gen, en met een beetje
geluk en veel goed we
der, zal ook 1980 voor
hen geen ontgoocheling
worden, zo meent hij. Tot
slot sprak hij de wens uit
dat de deelnemers aan
deze foor hun prijzen ook
eens sociaal zouden be
kijken, zodanig dat ook
de minderbedeelde kin
deren aan hun trekken
zouden komen met kar
naval.
De schepen shad nog
maar pas zijn laatste
woordje geplaatst, of de
heer Callemyn pikte di-
rekt in op dit sociale as-
pekt van hun prijzen. Het
is niet van vandaag dat
wij foornijveraars er ons
van bewust zijn dat de
pijlsnel in de hoogte
klimmende prijzen op
één of andere manier
dienden afgeremd. Maar
dit is niet alleen onze ver
antwoordelijkheid,
meent de spreker, ook
van de overheidszijde
moet men eraan mee
werken. Met Antwerpen
bijvoorbeeld werd reeds
een gedeeltelijke oplos
sing bereikt. Wij hebben
ons hier voor een periode
van drie jaar vastgelegd,
en het stadsbestuur nam
de verplichting op zich de
prijzen gedurende deze
periode niet te indexeren.
Ook hier werd ons een
toezegging gedaan in die
zin, maar toch worden er
geïndexeerde prijzen toe
gepast (n.v.d.r.: Katje
verrom werd er stilletjes
gefluisterd!) Dit ganse
systeem van indexering
vindt de spreker nogal
wazig en hij vraagt zich af
wat het moet worden
met de pachtprijzen voor
1981, en hierbij richt hij
zich tot de schepen Van
den Eede: «Ik hoop al
leen maar dat we dan op
dezelfde golflengte zullen
zitten!». Toen knalden de
kurken en werd het glas
geheven op een voor
spoedige foor 1980.
Tussen twee glaasjes
door hoorden we de
meest nuchtere opmer
king bij dit steekspel over
al dan niet sociale prij
zen, en wel uit de mond
van iemand die het wel
degelijk weten kon. Als
vader van een karnaval-
beluste kroost weet hij
wat het betekent voor zijn
geldbeugel «eens naar
de molekens te gaan».
Allemaal goed en wel,
dat men de prijzen niet
zal verhogen, maar zal dit
geen inkrimping beteke
nen van de duur van het
ritje? Wat hebben de kin
deren dan aan die zoge
heten sociale prijzen als
ze niet eens de tijd krij
gen zich tussen twee bel
letjes door even neer te
zetten. Dan zal het sys
teem omgekeerd en a-so
ciaal gaan werken. Een
groot vraagteken!
Als sluitstuk werden we
allen uitgenodigd op een
gratis ritje met de Ca-
roussel van de heer Jean
Rorire. Deze feeërieke
molen was sinds een
tiental jaren uit het beeld
van de Aalsterse karna
valfoor verdwenen, en
volgens de eigenaar om
de eenvoudige reden dat
het telkens een financiële
strop werd. De nieuwe
regeling van verpachting
laat hem dit jaar toe de
uiteindelijke resultaten
toch een stuk hoopvoller
tegemoet te zien. Wat we
echter niet wisten was
dat deze molen nog ge
bouwd werd door de va
der van onze huidige
schepen van de burgerlij
ke stand, de heer Hoog-
huys. Intussen draaiden
de persohaliteiten maar
lustig rondjes op-en-
neer. Enrico bevond zich
natuurlijk in het magni
fiek gezelschap van een
pittig blondje, de voorzit
ter van het Feestkomitee
Frans Wauters leek niet al
te gerust in «zén nogal
benaalèk pereken» en
hield zich met beide han
den ferm vast. Marcel De
Bisschop broederlijk
naast Willy Alloo in een
vergulde karos, vooraf
gegaan door Simon
D'Hondt en Herman
Louies. Jacky D'Herde
moest het meer hebben
als solitair en waande
zich waarschijnlijk in de
Far-West. Er zaten ook
nog een drietal kleinere
kinderen her en der ver
strooid op de molen die
zich waarschijnlijk af
vroegen wat die grote
meneren nu eigenlijk
moesten op hun molen.
Het antwoord was toch
zo eenvoudig: zich amu
seren natuurlijk, wat
anders?
R.S.
Luk Sergeant, lid van de groep Frakodarissen, heeft meer dan zijn handen vol met het
beschilderen van ruiten van drankgelegenheden. Spijtig genoeg gaat deze Aalsterse
traditie met rasse schreden achteruit, (per)
Ter gelegenheid van de karnavaldagen versierde Prins Louis (1960) zijn venster op
een originele wijze. Aan de ene zijde een beeltenis van de Prins, de andere zijde de
kantinière 1959. En middenin een beetje reklame voor de prinsendag. En waarom niet
Tijdens de laatste zitting van de gemeenteraad
werd o.m. overgegaan tot de vaste benoeming
van een aantal leerkrachten aan stedelijke
scholen. Toch wel erg als men thuis van een
schepen een felicitatiebrief krijgt ter gelegen
heid van deze benoeming, terwijl achteraf blijkt
dat het een administratieve vergissing is...
De Sint-Annabrug wordt voor twee maanden gesloten.
Op 17 maart aanstaande is het zover. Dan zal de linker
en rechteroever slechts door de Zeebergbrug en de
ringbrug met elkaar zijn verbonden. De middenstan
ders zijn zeker niet gelukkig. Men dreigt met akties.
Ook de automobilisten zullen het onprettig vinden
tijdens de spitsuren.
Een vrachtwagen verloor vorige week vrijdag
de helft van zijn lading. De brandweer moest
een drie centimeter dikke laag asfalt zo vlug
mogelijk verwijderen.
Ook te Aalst was er wateroverlast. Op diverse plaatsen
in de wijk Hoonegem kwamen straten, huizen en
weiden onder water te staan. De oorzaak zou moeten
gezocht worden in het onvoldoende reinigen van de
Molenbeek. De omwoners hebben nochtans reeds
meerdere malen geprotesteerd tegen het niet-reinigen.
Ook vragen zij de rechttrekking van de beek.
Toen een examinant in het examencentrum zijn
rijvaardigheid moest, bewijzen, kon hij niet ak
koord gaan met de kwotering dat de examinator
hem gaf. Het kwam tot een handgemeen en de
rijkswacht moest ter plekke komen en de kandi
daat-chauffeur verbaliseren.
Voor wie het nog niet weet, wil je naar het stadhuis
telefoneren, draai dan van nu af aan 053-77.11.11.
Tien nieuwe lijnen werden aangelegd en de centrale
werkt volledig elektronisch.
Donderdag II. werd door het N.C.M.V. afdeling Aalst in
samenwerking met het E.S.I.M. een vergadering geor
ganiseerd om te vernemen van de handelaars wat zij
wensen en willen in verband met verkeersvrij en
verkeersarme straten te Aalst.
Voorzitter E. Bogaert mocht zich verheugen in een
bijzonder ruime belangstelling in 't Land van Riem.
Bijna alle aanwezige dekenijen waren er zeer goed
vertegenwoordigd maar ook handelaars buiten het
centrum.
De heer Marstboom van het N.C.M.V. schetste het
opzet van de vergadering en de heer Vandebuerie van
het E.S.I.M. gaf dan de uiteenzetting over zijn praktijk
in verband met de problematiek van de verkeersvrije
en verkeersarme straten, die op dit ogenblik «IN» zijn.
Een levendige bespreking tussen alle handelaars had
plaats in twee gespreksgroepen die elk afzonderlijk
geleid werden door de bedrijfsconsulenten Moens en
Verheyden van het E.S.I.M.
Hierop volgde dan een aanvullend commentaar door de
heer Marstboom die een follow-up voorstelde voora
leer de actie te bepalen. Er zal een nota opgesteld
worden die aan de aanwezigen zal bezorgd worden.
Tot slot dankte voorzitter Bogaert de sprekers van deze
studieavond alsmede de zo talrijk opgekomen hande
laars.
ledereen was er over akkoord dat de problematiek van
elke stad verschillend is doch dat een dergelijke
studieavond onder handelaars met neutrale deskundi
gen, een positieve inbreng meebracht, wat bedoeling
was van de inrichters van het N.C.M.V.
rico is een doorduwer, een man die ervan over-
gd is dat de aanhouder wint.
n Erembodegem destijds verhuisd om zich te
1st kandidaat prinskarnaval te kunnen stellen dolf
eerst het onderspit doch kwam, met sukses,
ug. Een jaar lang zag men hem zowat overal want
r Enrico is het het hele jaar door Karnaval, te
1st, in de deelgemeenten in het Vlaamse Gewest
zelfs in het buitenland.
hij zijn prinsentitel Vlaanderen met de nodi-
Aalst moet overlaten ge kostumering doch
zijn vroegere rivaal zonder scepter. Die ver-
lle Keipernoagel werd dween spooorloos en En-
reeds Prins van Oost- rico diende bij het ge
recht klacht in. Maar zijn
ambitie gaat verder.
Prins van België worden
is zijn volgend objektief
en als we hem mogen
geloven zijn zijn kansen
om Prins van Europa te
worden optimaal. Onder
tussen blijft hij in de ak-
tualiteit met een nieuwe
plaat, «I love you» met
als B-kant «Gisterena
vond».
Op tekst en muziek van
Clark van Mere, musicus
maar ook leraar physica,
een meer voorkomend
fenomeen dat een beoe
fenaar van een positieve
wetenschap zich ook in
de armen van de muzika
le muse begeeft, brengt
Enrico een karnavalschla-
ger die wellicht een mee-
zingertje wordt en een
smartlap. Alhoewel hij
nog slechts naar hij ons
verklapte over één stem
band beschikt steken zijn
vokale kwaliteiten nog to-
rfgei
'T&
|de» Bierprinsenverkiezing van zaterdag jongstleden mocht
vitth verheugen als gastvrouw en jurylid een hupse verschij-
r jpg in zijn midden te hebben, namelijk onze Hopprinses
,g grid COENE. Dit prinsesje wordt bij soortgelijke gelegen-
kjden nogal eens vergeten, nochtans zijn we van oordeel
Ij. lt het zeker de moeite loont ook haar eens in de
^.éemetjes te zetten
nze prinses, die zo'n kleine H
dejrintig lentes telt, werd vo-
jeS )aar tijdens het karnaval- -
ecj}l te Erembodegem met
ink tot Hopprinses 1979 H
titel
irdt pas sinds een drietal
en verkiesbaar gesteld. H
Iprmaal is het nu zo dat je
ineechts éénmaal je kandida- igWfö
jur mag stellen bij deze ver-
sse^zing indien je reeds het Sdr*
n «ontje van Hopprinses
Jagen mocht. Ingrid echter SU s?
Ijft haar titel voeren ook
3 9 por 1980. Organisatorisch iB
!o léren er voor de inrichters
login deze verkiezingen jSpj^^Rft -fl
1, fhijnbaar onoverkomelijke
jotJoeilijkheden met het zaal- -xmtÊÊÊ
i waarin deze doorgaans De Hopprinses 1979 was ook
«reSSiSJSK Bierprmsverkiezing.
3n9t lokaal en de katastrofale (per)
konjanden van de jongste ja- stellen hebben, maar de hui-
slo^n in het geheugen waarbij dige titeldraagster bleek wel
ogal wat slachtoffers van bereid, vooral in het licht
randen te betreuren vielen, van de komende festivitei-
Bsloot men wijselijk de ver- ten, nog een paar maanden
ezingen dit jaar uit te stel- haar rolletje te spelen. Even-
m tot de Grote Kermis te als onze bloemenfee Rita, is
(embodegem. Men zou ze ook Ingrid onze reizende am-
:en doorgaan in een ruime bassadrice op jaarmarkten,
int. Dus Aalstenaars en dekenijfeesten, allerhande
rembodegemnaars: er is prinsenverkiezingen enz. Zo
Iets verloren. ook was ze zaterdag prezent
(tussen zou men het echter op de Bierprinsenverkiezing
pnder Hopprinses moeten 1980. Ze zetelde er als enig
vrouwelijk lid in de jury. Tus
sen de verschillende proe
ven door, vroegen we haar
stilletjes op welke kandidaat
zij tipte. Heel vertrouwelijk
fluisterde ze in ons gespitst
oor dat het zeker Harry ging
worden. En ze kreeg nog ge
lijk ookl Eens deze nieuw
bakken prins omgord met
alle waardigheidstekenen
van zijn ambt, hem vol zwier
afgestaan door zijn voorgan
ger, en alle geschenken in
ontvangst genomen, had
onze lieve Prinses toch nog
enkele minuutjes over voor
een kort informeel gesprek
je. Want de perikelen en de
kwaliteit van de laatste Bloe-
menfeeverkiezing nog fris in
het geheugen, moesten we
nu toch eens weten waarom
Ingrid zich voor deze titel
niet verkiesbaar had gesteld.
«Ik durf het gewoonweg
niet,» was het antwoord. Ik
bibber al van de planken
koorts door er alleen maar
aan te denken dat ik voor
een bomvolle zaal een eigen
show zou moeten brengen,
ik heb ten andere in deze
materie geen enkele erva
ring, want hoe steek je nu
zo'n ding in mekaar? Die tek
sten, die muziek, enfin, het
ganse zaakje! Op het vlak
van haar figuurtje moet ze
zich zeker geen zorgen ma
ken, dat konden we best
vaststellen, en voor die ak-
tualiteitstesten zou ze zeker
«cum laude» uit de bus ko
men. Ondanks haar angst en
haar plankenkoorts bemerk
ten we toch een zekere aar
zeling. Het was geen katego-
riek NEEN.
Misschien moest er een ge
degen manager, een echte
karnavalist die reeds zijn
strepen verdiend heeft, kun
nen gevonden worden om
voor Ingrid een show in el
kaar te steken en haar over
haar plankenvrees heen te
helpen, dan menen we dat
Aalst voor de volgende Bloe-
menfeeverkiezing alvast op
een uitstekende kandidate,
en eentje uit eigen midden
nog wel, zou kunnen reke
nen. Hoe dan ook, als Hop
prinses mocht en mag ze er
zeker zijn en misschien als
volgende Bloemenfee ook.
R.S.
Vriend en tegenstander
feliciteren Harry, (per)
Prins Enrico met de tekstschrijver van zijn nieuwste karna-
valplaatje. (per)
renhoog uit boven deze
van sommige van zijn
kollega's met prinselijk
bloed.
«I love you» heeft een
eerder gewaagde tekst
die het voor karnavals-
battementen echter wel
zal doen. Enrico verdeelt
zijn liefde in de pruimen-
tijd over een dochter van
de direkteur die aan de
deur komt om mee te rij
den maar eigenlijk om te
vrijen, over de meid van
mijnheer pastoor die
zingt als een tenoor en er
flink van achter komt van
voor en over de dochter
van de kontroleur van
BWT en andere sleur die
zoggezegd in zijn boeken
naar fouten komt zoeken.
Muzikaal is het een dina-
mische 6/8, harmonisch
ongekunsteld doch rijk
gekleurd. Een studio-en
semble met klein koper,
hout- en snaarwerk
ondersteunt de song op
een sterk ritmisch stra
mien met quasi natuurlij
ke respons.
Een arrangement van
Clark dat niet alleen de
ervaren vakman verraadt
maar tevens de muzikaal
kreatieve waarbij hij een
fantastische tubapartij
liet vertolken. In een qua
si non-stop staccato-va
riatie met een paar pa
reltjes glissando komt de
tuba in de background in
vedette.
De B-kant brengt «Giste
renavond», een smartlap,
uiteraard tot en met me
lodramatisch. Enrico ver
telt erin hoe hij met de
dochter van Marie Plan-
cher zijn eega «Heeft be
droegen». Met kopers in
sourdine en fiorituren
van fluiten op een dege
lijk guitaarraster is het
een smartlap die er, voor
de liefhebbers, mag zijn.
LH
