TINDEMANS
ERKGROEP BOMEN
ARKKREEG OLM
Planten en bloemen houden
Üvan mensen: haal ze in je straat
DE MAN VAN 300 MILJOEN
ULLEN WE NU EENS
AMEN EEN BOOMPJE PLANTEN
?a» Pander -
limit
DROOGKUIS
SNEL EN VOORDELIG!
1 UUR
Editie
Aalst
Varkensmarkt,
AALST
Frans De Vree
geselekteerd voor
Internationale
Benediktus-wedstrijd
voor beeldhouwkunst
BEROEPSGANGSTERS
Prijs voor los nummer z*«
Jaarab. 1.080
B maand 580
1 maand 300
|Ontwoorde!i|ke uitgever
J OE CUYPER
nderaari
lerd doo
De Aalsterse beeldhouwer Frans De Vree
werd als derde geselecteerd in deze kwali
tatief hoogstaande wedstrijd. Met de eerste
tien geselecteerde beeldhouwwerken zal
een reizende tentoonstelling gehouden
worden in de verschillende Benedictijner
abdijen van Europa.
Zo ook zal in de loop van het jaar de
tentoonstelling te bezichtigen zijn in de
abdij van Affligem.
Vrijdag 21 maart heeft de academische
zitting met proclamatie plaats te Echter-
nach.
Aalst heeft weer een gelegenheid om te
laten zien dat er buiten karnavalfiguren,
ook andere waarden aanwezig zijn!
Wij wensen Frans De Vree alvast
hartelijk proficiat!
ogenschijnlijk met goede aarde opgevulde gjten.
Natuurlijk kwam er ook een drilboor aan te pas, da's
zo'n boordinges dat begint te trillen naargelang de
ondergrond meer of minder hard wordt. Die jongens
van Arbor, die palenleveraricier, hadden meer dan
hun vracht aan dit karweitje, en aan omstaanders
ontbrak het evenmin. Hun kommentaar en kritiek
waren dan ook niet uit de lucht.
Een lucht die rond de middag plots naar gas en
andere onsmakelijke dingen ging ruiken. Was er
misschien iets scheef gelopen?
Waarom die Linden?
Als het om prestigezaken
gaat is de afdeling Oo-
Wee steeds van de partij
en zelfs haantje de voor
ste. Je moet nu eenmaal
buiten treden met je
dienst is hun advies. Hoe
meer hoe liever. Dat ken
nen we ook nog, maar
dan op een ander vlak.
Steek een pluimpje op je
hoed en met dit gevallet
je in de hand ga je door
het ganse land! Simpli
stisch maar Koot en Bie
trekken onder dit motto
een overladen audito
rium. Bref zeggen onze
zuiderburen, 't wordt
hoog tijd dat we er gaan
aan beginnen, en gieten
zich de zoveelste aperitief
Lees verder p. 4
lagvoormiddag gonsde het reeds vroeg op ons
Aalsters markthartje van drukke aktiviteit.
beladen trucks die schijnbaar boomstammen
met koude voeten, ze waren namelijk
nogal goed ingepakt, werden er geëscor-
door lichtere vrachtwagens en een soort graaf-
ferktuig het plein op gedirigeerd. Aha, zei de onuit-
leslapen Aalstenaar, wie haalt het nu in 's hemels-
in zijn godvergeten hoofd om op dit godverge-
uur dit soort palen met al die vreemde uitsteek
in de beton te komen steken. Beton? Jawel
30 centimeter dikke beton en dat in die
Is het je nog niet opgevallen hoe in-triest en trooste
loos er sommige straten bijliggen. Hoe karakterloos
en eentonig we de bakstenen op elkaar gestapeld
hebben als even zo vele hologige geveltjes of in
strakke strenge vormen van de hoogbouw. Zonder
de minste fantasie of ruimte voor een tikkeltje
groen. Bewoners van residentiële wijken zijn meest
al wel de gelukkigen met hun voortuintje. In de
stadskern echter moest deze ruimte opgeofferd
worden aan een zo breed mogelijk voetpad. Elk jaar
opnieuw wordt wel een of ander thema centraal
gesteld. 1980 moet het Jaar van de Stadskernher
waardering worden. De dienst Leefmilieu in nauwe
samenwerking met de Werkgroep Stadsherwaarde-
ring en enkele jeugdverenigingen, grijpt deze gebo
den kans met beide handen gretig aan om via een
aktie ««GROENE STRATEN», ons Aalsters straatbeeld
met relatief weinig kosten, een gans ander en
opgefrist uitzicht te verlenen. Bloemen en planten
houden van mensen.
Groene straten
Dit motto zal je de ko
mende dagen nog meer
dan een keer onder ogen
krijgen. In navolging van
onze Noorderburen die
wat het verfraaien van
hun straatbeeld betreft,
echt van wanten weten,
en enkele Belgische ste
den zoals Gent en Ant
werpen, worden twee ak-
ties op touw gezet om
ons via brochures, info-
stands en speciaal inge
richte bloemenmarkten,
zo volledig mogelijk te in
formeren hoe ook wij op
dit terrein aktief kunnen
worden. Leefmilieu en
Stadsherwaardering beo
gen hierbij de bewoners
van zoveel mogelijk hui
zen er toe aan te zetten
ook hun vensterbanken
van een bloembakje te
voorzien. Bloemenbakjes
die bij een uiterst lage
kostprijs een quasi onbe
perkte fantasie in samen
stelling toelaten. Voor
aan in de bakken zou je
bijvoorbeeld overhan
gende plantjes kunnen
plaatsen zoals: rankgera-
niums, lobelia en Petu-
niahybriden. Achteraan
opstaande plantjes zoals
Pelargonium zonale, Sal
via splendens.
(of stinkertjes) en Calcio-
laria multiflora, ook wel
kabaskes genoemd in de
volksmond.
Ook kleine balkons kun
nen op deze wijze bijzon
der goed verfraaid wor
den. Vooraan terug af
hangende plantjes erach
ter opstaande hoogstam-
mige al dan niet bloeien
de planten zoals Fuchsia,
Ligustrum of Buxus
(palmboompjes). Zoals je
ziet hoef je echt geen
heksentoeren uit te halen
of diep in je geldbeugel
te schieten om reeds een
optimaal
Lees verder p. 4
Eind vorig jaar werd een internationale
wedstrijd uitgeschreven ter gelegenheid
van «Benedictus Pater Europae» (480 -
1980).
VRIJDAG 14 MAART 1980
33' JAARGANG NR. 11 -24 F
UITGEVERIJ DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel 052-21 40 60
Bankrek KB 442 .8601481 36
Zondagvoormiddag had in het melkhuisje de offi
ciële huldiging plaats van de Werkgroep Bomen Park
als vierde laureaat van de Aalsterse persprijs 1979. In
tegenstelling met de klassieke beker of bloemen,
was het ditmaal een olm welke de journalisten uit
Aalst en omgeving aan de werkgroep overmaakten.
In zijn zeer spirituele toe
spraak had de voorzitter
van. de Verstandhouding
der Aalsterse persmede
werkers, de heer Frans
van Volsem, nogmaals
de drie vorige laureaten
in herinnering gebracht.
In 1976 werd aldus Fritz
Courteaux gehuldigd
omwille van zijn verdien
sten in de Vereniging
voor Aalsters Kuituur-
schoon, in 1977 histori
cus Jos Ghijsens, en ver
leden jaar kreeg Valère
Fouquaert met zijn socia
le dienst voor de gast-
i bij het woord voerend, werd de olm in het Aalsterse Stadspark geplant, leder arbeiders (Sodiga) de eer
zijn schopje bij om deze olm kans te geven te groeien en bloeien. (Per) om "e Pr,Js m ontvangst
te nemen. Dat de keuze
voor 1979 gevallen is op
een groep i.p.v. op een
figuur was volgens de
spreker te wijten aan de
figuur zelf. De heer Luc
Kiekens weigerde im
mers de keuze van de
journalisten te aanvaar
den als men niet de werk
groep Leefmilieu Bomen-
Park-Osbroek in zijn ge
heel verkoos.
De ganse groep werd dan
ook geëerd omwille van
haar inzet, maar ook om
wille van de joviale
onderlinge verstandhou
ding. Alle aktieve leden
werden dan ook bij naam
vernoemd: Louis
Foubert, Paul Van den
Bremt, Jos Lebecq, Mag-
da De Wolf, Laurent An-
naert, Walter van der
Meulen, Jan Tavernier,
Eddy Eeman, Bart Na-
ckaert, Peter Tolleneer,
Gerrit Ringoir, Hilde De
Meyer en last but not
least Luc Kiekens zelf.
Het was deze laatste die
aan de basis lag van de
ganse groep door in het
stadspark naar een olm
te zoeken, die er officieel
niet was. Nadien vond hij
er tientallen. Meteen was
zijn interesse voor dit
park, dat stilaan dreigde
teniet te gaan, gewekt, en
sleepte hij in zijn entoe-
siasme vele anderen
mee. Deze noemt de heer
Kiekens zelf zo graag «di-
letanten-medewerkers».
Lees verder p. 4
en konsternatie toen de
zwaar geschoende hand
van de rijkswacht uit Asse,
bijgestaan door de koene
kerels van de anti-terreur-
brigade Diane tijdens hun
drukke bezigheden op hun
schouders rustte. Zij wer
den prompt de combi inge-
sleurd en bij het onderzoe
ken van de wagen vonden
de gerechtelijke diensten
niet alleen een neppistool.
maar ook een heuse Smith
Wesson. 38 en hand
boeien.
En de Leo orakelde voort.
Maar ook de would-be kid
nappers waren vlot ter tale
en gingen tot bekentenis
sen over.
Lees verder p. 4
Het moet vervelend zijn om gedurende je hele leven het kleine gangstertje uit te hangen,
hier en daar wat hand- en spandiensten te bewijzen aan de grote caids. af en toe eens
voor een tijdje de lik ingedraaid worden en uiteindelijk het helemaal niet verder te
schoppen dan als tweederangspooier of koppelbaas aan de kost te komen. Dat was ook de
idee van Jean Buts (37) en Edmond Douxfils (41). helemaal geen «zachte» jongens zoals
de laatste naam zou kunnen laten vermoeden.
Zij meenden een lukratief zitter Tindemans voor een
einde te kunnen maken aan tijdje in het donker te zet-
hun grijs bestaan door een ten. Wie het ging worden
dezer dagen ofwel premier wisten zij nog niet. Het was
Martens, ofwel CVP-voor- alleen wachten op een goe-
de gelegenheid. Wat zij
echter ook niet wisten was
dat de Antwerpse B.O.B.
ai een tijdje op de hoogte
was van hun snode plan
nen. Cafémuren hebben
immers dikwijls oren en al
is de arm der wet lang. haar
oren zijn dikwijls nog gro
ter. Dus werden de beide
prominenten reeds gedu
rende een hele tijd bij elk
«optreden» beschermd
door zowel geüniformeerde
als met regenjas en deuk
hoed vermonde agenten.
Toen Leo Tindemans
maandagavond in de abdij
van Affligem een spreek
beurt zou houden over «H.
Benediktus, vader van Eu
ropa», we zijn immers in
het Benediktusjaar, wer
den de gewone maatrege
len genomen.
Rond de abdij werd een
veiligheidskordon opge
trokken en toen Leo bezig
was in alle gregoriaanse
toonaarden de invloed van
de H. Benediktus op het
Europees vormingswezen
te bezingen, waren buiten
Jean en Edmond druk be
zig om de nummerplaten
van de wagen te verwisse
len, waarmee ze de ex-pre-
mier op weg naar Edegem,
de veilige thuishaven die
hij in hun gedachten hele
maal niet zou bereiken,
