WEERGALOZE TOP-DAGi)
Eerste deelname aan topdag
was experiment
Theater Lanceloet bracht «klucht
van drie heren».
\alstenaars met de neus in de wind...»
Dekenij Vlaanderenstraat-Gentstraat
borgde voor Spaanse noot
Voor wie de weg kwijt zou geraken in zo'n druk program-
war
aarsc genieting... Jammer
s, een ekstra-sportie-
oeg kennen we niet
reel van de spelregels
icjzodat onze aanwezig-
daar op zijn zachtst
artstiedrukt niet strikt
aandzakelijk is...
efde een laatste blik ach-
•r >m stappen we de an-
e richting uit. Zo bot-
we bijna tegen een
heèe kennis op en dan
magt meteen ook een
Dpt? ingend voorstel om er
kvitje te gaan
i kken»...
-«tel wil nog niet zo best
dernjtten, doch het blijft
bij dat ene pintje en
worden er al vlug
Veiligheidshalve
steltlzen wij onze gastheer
de plicht die ons el-
;n difs roept en de tocht
en aat opnieuw de richting
jezir i de Grote Markt en
zull«igeving uit, want we
xan^len vooral zo weinig
ie I igelijk van het gebo-
n spektakel missen!
]slscWwoeste gewesten
de Kattestraat belan-
'jhei n we midden van de
/mpiade, eens te meer
n l(tn geslaagde poging
i de dinamische deke-
om uit de anonimiteit
treden.
Eigenlijk hebben we een
beetje te doen met de
moedige winkeliers van
Aalst's oudste winkel
straat, die na de jarenlan
ge miserie met die ver
vallen eks-bejaardente-
huizen nu opgezadeld zit
ten met een weliswaar
geklasseerde, doch ook
sinds vorig jaar uitge
brande H. Geestkapel en
een desolate omgewoel
de woestenij eromheen,
kompleet met autentiek
uiteinde bomkrater.
Een treffend dekor voor
een oorlogsfilm?
«Voorwaarts, kamera
den, we moeten terug!»
of: «Een brug te weinig»?
Na de eerste wereldoor
log noemde men het op
treffende wijze «de ver
woeste gewesten»!
Alle gekheid op het klas
sieke stokje geregen: nu
de immobiliënmaat-
schappij afziet van zijn
plannen om in de Katte
straat met het bouwen
van een winkelcentrum
te beginnen, zitten ze
daar «op 't schip van ze
ven jaar!»
Doch ondanks die weinig
hoopgevende perspektie-
ven verliest men er blijk
baar toch de moed niet.
De Olympische Spelen
van de Kattestraat gingen
door, de «Boycot» ten
spijt-
Geveld door honger...
dorst en moeite!
Hongerig geworden door
de fikse wandeling door
heen de zomerse stad,
kon onze maag een
broodjeworst best verte
ren en rond het middag
uur lieten wij ons «uithol
len» in de omgeving van
onze onvolprezen Grote
Markt, met zijn ruime
keuze van uitgelezen kof
fiehuizen... Daar bespra
ken we in gezelschap van
enkele vrolijkgestemde
vrienden het eerste ge
deelte van de topdag.
Van de middagpauze
dachten we gretig ge
bruik te maken om rustig
op adem te komen en fit
aan de start van het twee
de deel aan te treden.
Maar dat wilde maar niet
lukken.
Je ontmoet vrienden en
vriendinnen uit een verle
den, dat je allan vergeten
waande en dat nu plots
heel scherp herleeft en je
niet onberoerd laat.
En dan vliegen de uren
voorbij...
Het herbegon met een
Aalst bloemenstad, eindelijk mag men deze titel gebruiken. (Per)
rustige schaakdemon
stratie door de Herder-
semse schaakklub in de
«Borse van Amsterdam»
en vervolgde met een op
treden door de vendel-
zwaaiers van Vredon, het
opstijgen van een war-
meluchtballon, een kin
dershow van Piet Per-
neel, een kinderteken
wedstrijd, modeshows,
het optreden van een
Spaanse folkloristische
groep en wat nog al
meer, doch daarover be
richten gespecialiseerde
medewerkers van deze
krant elders meer uitge
breid.
Honger, dorst, warmte en
vermoeidheid grepen
snel om zich heen. De
rustpozen werden steeds
langer en ons voetbaloog
loerde half naar de Engel
se Cup-final, een jaarlijk
se... Top-gebeurtenis in
de voetbalwereld. Zelden
hebben we dit unieke
voetbalgebeuren gemist.
Ook dit jaar zagen we
tweedeklasser West Ham
United met Arsenal-skore
winnen tegen de gelijk
namige aloude Londense
klub.
De Topdag verzeilde stil
aan naar de achtergrond,
er duiken nog bekende
gezichten op, doch dan
gaat de tocht huiswaarts.
Wel met het vaste voor
nemen om voor de vol
gende uitgave van de
Topdag flink te trainen en
deze maraton tot het ein
de mee te kunnen maken.
Dit keer hebben we tot
onze scha en schande on
dervonden dat we enkele
kilometertjes tekortschie
ten voor het suksesvol af
sluiten van deze reuze
manifestatie.
Diverse spieren lieten het
dus min of meer afweten,
maar ondanks de moeite
voelden we ons toch uit
erst voldaan over deze
dag. Uit enkele gesprek
jes met middenstanders
bleek al gauw, dat de
Topdag hen geen wind
eieren had gelegd. Het
was dan echter urenlang
keihard werken geweest,
doch dat verliezen bui
tenstaanders nog al eens
uit het oog, als ze vlug
iemands rekening
maken...
10 mei 1980 zal in de
annalen v de Stad Aalst
toch wel een aparte
plaats blijven innemen.
Deze Topdag '80 is een
onverdeeld sukses ge
worden: na het «Schot in
de roos» van vorig jaar
werd het ditmaal een vol
treffer, een absoluut top-
nummer.
Dit is ongetwijfeld een
stevige aanloop gewor
den naar wat in de toe
komst een steeds weer
kerende klimaks in het
Aalsters kommercieel le
ven zal worden, een parel
aan de kroon van winkel
stad Aalst!
C.A.T.
odsjen ander zicht op het Kultureel Centrum. Galerij Pieter Coecke weet toch steeds een
irdéttraktie te brengen tijdens de feestelijkheden. (Per)
v<Voor c
immers een affiche uit
Spanje uitgehangen. De
ze affiche was onderver-
de eerste maal dat de onlangs opgerichte bestuur van de Dekenij
iekenij Vlaanderenstraat-Gentsestraat een aktiviteit tevens voor een originele
nrichtte was het een schot in de roos. Naar aanlei- wedstrijd gezorgd. Bij de
ding van de tweede ,Aalsterse Topdag had men leden-handelaars was
mmers niet op een inspanning gekeken.
ipaanse vlaggen aan de groep, die regelmatig op-
ze amene wos unueivei-
- walswegen van de de- trad op een podtum aan dee|d in eon vak
enij zorgden er onm.d- de hoek van de Gentse- ken, waa„oor telkens de
lelli/k voor dat de bezoe- straat en de Withuis- odiae it,ea - h d
ars wisten dat de deel- straat, riep meteen ook name.formuHer diende
iame in het teken stond de Spaanse sfeer op in de jnqevu|d te worden
jan Spanje, het vakantie- met zon overgoten stra- de v,aanderenstraat
and bij uitstek. Een ten. Ook alles kompleet
spaanse folkloristische te maken werd door het
Voor elk wat wils op de prondelmorkt. (Per)
en de Gentsestraat geen
typische winkelstraten
zijn, zoals in het centrum,
waar de ene winkel naast
de andere gelegen is, had
men er ook voor gezorgd
dat de «open plaatsen»
opgevuld werden met
wagens tentoongesteld
door een aantal belang-
1 rijke verdelers uit de stad.
De kontakten voor deze
autoshow waren reeds
maanden bij voorbaat af
gesloten, en de verbazing
was dan ook algemeen
toen het bestuur van de
dekenij op de vooravond
van de topdag bij spoed
bestelling een brief ont
ving van het Aalsters
stadsbestuur, onderte
kend door de Voorzitter
van de Middenstands-
raad, de heer Sedeyn,
waarbij verbod opgelegd
werd om de wagens te
exposeren. Dit verbod
werd echter om materi
ële en morele redenen
door de Aalsterse auto
verdelers in de wind ge
slagen, en blijkbaar heeft
het stadsbestuur op de
Topdag zelf haar vergis
sing ingezien.
Naar achteraf vernomen
werd kon ook Schepen
van de Middenstand, de
heer Marcel De Bisschop,
toevallig inwoner van de
Gentstraat zich met deze
gang van zaken niet ak
koord verklaren en wei
gerde hij de desbetref
fende brief vanwege het
stadsbestuur te tekenen.
Deze moeilijkheden met
het uitstellen van wagens
zou te verklaren zijn in de
onenigheid die er heerst
tussen het verbond van
automobielverdelers, die
het jaarlijkse autosalon mQ /pe%
organiseert en de organi
satie van garagehouders raam had hij dan ook dui- nen gegeven: «Topdag-
Aghra, die op de Hout- delijk zijn mening te ken- Flopdag».
markt ter gelegenheid VEHE
van de Topdag een gratis -
volledige auto-inspektie
inrichtte, waar ook heel
wat nieuwe wagens uit
gestald werden. «Wij
dienden toch niet het
slachtoffer te zijn van de
ruzie tussen twee ver
bonden van autoverde
lers» zo vertelde ons één
van de verantwoorde
lijken van de Dekenij
Vlaanderenstraat-Gent
sestraat.
Vermelden wij tot slot dat
de winkeliers van beide
straten ook massaal deel
namen aan de bebloe-
mingsaktie, die op dit
ogenblik door het stads
bestuur georganiseerd
wordt.
Eerlijkheidshalve dient
hierbij vermeld dat er één
winkelier uit de Gent-
straat niet zo gelukkig
was met de deelname
van de dekenij aan de
Topdag. Op zijn uitstal-
»T ES MOR EH GEDACHT
va moy zee - en 'k peis dat er toch ni zal nor
gelooisterd werren, mor 't moe toch ne kier va
menne lever
Vér de minsjte kleineghèd moeje va serrewoer-
deg papieren en nog ne kier papieren invillen
en zojje a ba manier va spreiken alle kieren
pekanst in anne bloeiten moete zetten. Want ze
'n vraogen ni allien annen noam en anne
veirnaom, mor ze moeten vanoyges oeik wei
ten woor dagge woentj, woor dagge werkt,
hoeveil dagge verdintj en as ze tiften ze zollen
a nog vraogen oeik wa dagge in an bedde
teigen a vraa of anne maan feizelt... Es 't er
iveranst azoei ien van die «kwissen» gelèk as
ze da noemen, op den teivei, tèn moeten de
kandidoten iest ghiel heren ettasivil bloeit
leggen. Ze moete zeggen wie en wa da ze zèn,
va woor da ze kommen en wa da ze doeng ver
heren boetram te verdienen weir da ze meigen
probeiren van nog iet anders te verdienen. En
't was zjust meh azu nor iet te zing da 'k aal
meh ne kier 't gedacht kreig: da ze da na oeik
ne kier iest vroegen as den ienen of den andere
minister ons op den teivei komt ons oeiren vol
En die manen iest ne kier doeng vertellen hoe
da ze zeer in de poletiek gerokt zèn en hoeveil
elleboegen da ze versleiten hemmen veir da ze
zu veir gerokt zen. Mor wa da nog beiter woor
dad es da ze veiren den teivei iest ne kier
allemol zolle moeten opbichten wa da ze booi-
ten da minister-zèn, nog hemmen van akkotei-
kes. Van boyverdinsjtekes links en rechts.
Van hoeveil sosjetoyten da ze aksjoneer zèn en
woor da z' allemol inzitten dad heer eh sengs-
ken kaan opbringen...
'k Ben woorlèk ne kier krejeis ver aal 't gein
damme zollen hoeiren en 'k peis da ze zeiker
nog al rap zollen ooit 't kasken verdwoynen
meh eh gralèk groeit zwèrt kroois op heer
veirhoeid, gelèk as z' ons woy smok ten as meh
kinjeren woren. Want menne kop af. as z' ons
allemol ne kier, mor iene kier, de woorhèd
zolle vertellen, 'k peis dat er ni veil mensjen
nimmer 'n zolle go kiezen. Toch ver dedie ni!
Want ze komme zeer ons dor al grimmelen van
alles woysmaoken en dammen moeten braaf
zèn en doeng wa da z' ons vraogen. En sporen
en minder ooitgeiven en dammen tèn zeilen
nor den heimei goon... zeikes...
En binsjt zitte ze te peizen: jaja, doe gajjer mor
stillekesoon, 'k zal ekik mor zérgen da menne
portemonnei va langsom dikker en dikker
werd.
't Zélde meh aal die manen van de sèndekoten!
De die verdienen heren boetram, meh veil
boyval tissen meh de mensjen op te zjaan om
va langsom mier en mier te verdienen. Zelfs al
weite ze da ze domei minder en minder weirk
maoken. Want 't es de lésten toyd schandoleg
gelèk as 't er zaoken fajit goon. En elke zaok
die fajiet goot, da zèn toch verom al zoeiveil
weirkloeizen mier woor dat d' ander toch oeik
moeten ver opbringen. 'k Zeg ni dad aal die
manen die fajiet goon ni iest ne kier goed heer
hanne gewassen hemmen en dad heer schop-
kes iveranst goe binne zèn, mor 't es toch woor
hein?
En die manen van de sèndekoten klappen mor
of da ze gie vel oever heren booik 'n hemmen.
Om da ze weiten da ze zeer toch goe verzing
zèn, want dammen allemol moste weiten woor
da z' oeik allemol nog tisse zitten... Gelèk as
men noeit 't foyn nie 'n zelle weiten van 't gein
dat er allemol achter de scheiremen gebeirt in
aal da mor iveranst ne zeikere rang of ne
zeikere grood gekreigen heit.
't Er wèr somtès gezeid: 't es eh slecht land
woor dat er nimand gie veirdiel 'n heit... Mor
'k vin dat da land toch vejl beiter zol zèn as 't er
mier zolle zèn meh eh ghiel klein sjirripken
veirdiel en veil minder meh aal de veirdielen!
'k Geloeif hein, moste men van alles 't foyn
weiten, dammen nog al ne kier oeigen zollen
oepen trekken. En damme zolle zeggen: haaf
ajjer zjiever ver heir, lodj ons gerést..en haaft
'n betjen mier ajjer peiten thoois! Van toyd tot
toyd komt er azoei ne kier eh «schandolken»
ooit, gelèk as se da tèn in de gazetten noemen.
Mor dad es gelèk as meh nen oysbeirg: ge ziet
allien mor 't sjoepken... en de rest bleift ge
dekt. En azoei van toyd tot toyd lote z' ons ne
kier ien van die sjoepkes zing... omdamme
zolle peizen dammen toch op d' hoeigte g'ha-
ven werren. En wajjer slikken da en zeggen:
ja, 't es eh schoein dingen dat dad allemol
ooitkomt. Mor wajjer 'n weiten op gien kanten
of zoyn wa dat er ons doboy nog allemol
verstoeke g'haven werd. En 't es missching
nog zoei slecht ni oeik zee, dammen ni mier
van die klodden 'n weiten. Want 'k peis dat er
anders schrikkelèk veil mensjen zollen 'n at-
taksken kroygen. Ik oeik missching... en 'k
zol geren toch iest nog ne kier in konzjei
goon...
DOLF
Aan de voet van het nieuwe kultureel centrum
droegen enkele akteurs en aktrices van theater
Lanceloet hun steentje bij tot het welslagen van de
topdag in de Molenstraat. Twee maal, te 15 u. en te
18 u.. brachten ze «klucht van de drie heren», een
middeleeuwse klucht of wagenspel waarin op een
ludieke manier de draak gestoken wordt met twee
mannen die onder de knoet liggen van hun bazige
echtgenotes en daar helemaal niet gelukkig mee
zijn.
Het spel genoot duidelijk
meer belangstelling dan
vorig jaar op de Grote
Makkt; het milde lente
weer zal daar wel voor
iets tussengezeten heb
ben. Vooral de jongere
toeschouwers hingen
aan de lippen van de
spelers, maar ook heel
wat ouderen lieten het
winkelen even voor wat
het was en genoten van
een half uurtje pittig
toneel.
Een gevatte, op rijm ge
zette dialoog, een
schalks verhaal en een
zeer eenvoudig dekor zijn
de voornaamste kenmer
ken van een wagenspel,
waarin gewild overdre
ven wordt geakteerd,
zoals dat vroeger de ge
woonte was. In het begin
komt dat onnatuurlijk
over, maar de toeschou
wer raakt vlug gewend
aan de gechargeerde
deklamatie van de tekst.
In «klucht van de drie
heren» maken we kennis
met twee drinkebroers
die kost wat kost voor
een paar dagen heer en
meester willen zijn in
hun huis. Dat is echter
gemakkelijker gezegd
dan gedaan tot een van
hen op het idee komt zich
voor drie dagen «vrij» te
kopen: hij schenkt zijn
vrouw een dure halsdoek
en mag in ruil daarvoor
gedurende enkele dagen
de scepter zwaaien. Dat
geeft natuurlijk aanlei
ding tot gekke situaties
die goed onderlijnd wor»
den door de rauwe en
platte dialoog.
Vermits dergelijke wa
genspelen in de open
lucht gespeeld worden
heeft de verstaanbaar
heid nogal te leiden van
het straatrumoer. Ook
hier was dit het geval,
enkel op de eerste rijen
kon het verhaal behoor
lijk gevolgd worden.
Toch was «klucht van de
dire heren» een fijn stuk
je toneel.
