UGEDACHTE
n
tIJK
CCHT:
Sarei De Gucht:
len vluchtig
>ortret
•ver ;hikt, de evaluatie van
:kse en maanden werking,
id. i negatieve balans ople-
genc
steldmer genoeg worden
vo<r aktiviteiten overscha-
intal-d door wat in de voor-
ameimaanden op het niveau
op hide Raad van Ministers
ieke geklungel te zien was.
I meden de overige twee
ran.jpese organen de
o.v. imissie en de Raad van
:n. isters een normale
iet hitie gekend, dan had
de aelan van het Europees
:n pofement zich m.i. duide-
'ich ir gemanifesteerd,
ar is, nu die betrokkenheid
hetde burger bij het Euro-
ke q parlement betreft, kan
ïvlo© evenzeer de vraag stel-
Eurcin welke mate de Bel-
ktivitie burger zich betrok-
at ilvoelt bij de aktiviteiten
zou het Belgisch parie
dat i. Die is naar mijn me-
sot erg klein te noemen
k altoor het ogenblik bo-
eid. Sen erg negatief inge-
en r. Hoe zou je dan meer
weSgstelling verwachten
kt hduropees vlak?
levener aan dat gebrek aan
ektaligstelling kan gedaan
:n ofen9 M.i. heeft een Eu-
/ezeiilementslid momenteel
ap vdubbele taak. Aller-
escha in Straatsburg zijn
r tertmentair werk verrich-
:n. Znaar daarbij evenzeer
Belgisch publiek infor-
dit doel wordt volgen-
reek een bijeenkomst
de BRT georgani-
I, waarop zal worden
edrongen op een bete-
erslaggeving rond de
•iteiten van het Euro
parlement. Die is m.i.
idig slecht. De RTBF
haar kant beschikt bv.
een journalist die per
ent in Straatsburg ver-
t en voor het doorspe-
ran de informatie zorgt,
ier stellen wij een
omelijk gebrek aan be
stelling vast vanwege
Vlaamse, geschreven
Zelfs de politiek erg
teresseerde Vlaming
ft het erg moeilijk wat
eten te komen over hoe
reilt en zeilt in Straats-
5, want hij vindt ge-
n niets in zijn dagelijk-
crant of in zijn week-
I.
dat gebrek aan interes-
'anwege de pers niet in
feit dat dit Europarle-
it al bij al erg weinig «te
en heeft»?
—4is mijn vaste overtui-
;n 0l dat het de verdomde
"j. Jft is van de pers zich te
>rdenesseren voor cle Euro-
Ivoli» Problematiek. Precies
parle31 ^et E"roPese parle-
doen* voor het ogenblik nog
r ^evlzoveel betekent, reken
>dani|et ,ot ^aar P'ioht dat
mac|jan aan betekenis te
wor(i winnen. Waar ga je
jdstirrs c'e taal< van Pers
ioeilifen demokratisch land
ben:ren?
d da?°S wat- Wanneer de
i)nde' ^ans z'et m''j°e"
lCUIfe investeren in de rea-
iropèe van programma's als
,er[gi«Gong-show», kan ze
vra^niet een paar honderd-
,verr^nden uittrekken om
;t g( journalist, permanent
Straatsburg te sturen
m<jdaar de Europese ak-
it waJteit te verslaan?
Eujgebrek aan belangstel-
in gt Z'1 me trouwens erg
Daarom ben ik van
over een paar maan-
nt j het initiatief te nemen
c^Ssamen met de andere
"pparlementairenlos
de partij waartoe ze
ren, een programma
samen te stellen, met het
opzet het Europees parle
ment een ruimere bekend
heid te geven. Mocht de
BRT bereid zijn hieraan
zijn medewerking te verle
nen...
Je vervangt in Straatsburg
Herman Van der Poorten,
een man met een jarenlange
politieke ervaring. Wat stel
je in de plaats?
Herman Van der Poorten
is, los van elke partijpoli
tiek, een van de knapste
politici van België. Een be
zadigd man, die kan den
ken in strukturen en zich
terzelfdertijd realiseert,
wat die strukturen in de
praktijk zullen opleveren.
Een denkvermogen dat
niet iedereen, gegeven is.
En dan nog iemqnd, zoals
je daarnet zei, die over een
jarenlange ervaring be
schikt. Wat ik in de plaats
stel9 Misschien het feit dat
ik tijd heb voor het uitoefe
nen van mijn mandaat.
Ik zal me in Straatsburg
overigens ook opstellen als
een jongere die bereid is zijn
tijd te spenderen aan Euro
pa. die bepaalde ideeën
heeft en die wil verwerke
lijken. Frisse ideeën lijken
me overigens altijd en
overal van pas te komen.
We mogen in dat verband,
overigens niet de realiteit
uit de weg gaan en we moe
ten vaststellen dat de wer
king van het Europarle
ment ergens mank loopt,
omdat heel wat parlemen
tairen hun Europees met
een nationaal mandaat ku-
muleren. Toegegeven, bin
dingen tussen elke natio
naal en het Europees parle
ment, zijn niet af te keu
ren. Toch lijken ze me niet
echt noodzakelijk.
Interessant, in dit verband,
is nu de regeling, waarbij
wij, als Europarlementai
ren kunnen deelnemen aan
de kommissievergaderin
gen in het Belgisch parle
ment. Om die faciliteit zal
ik zeker verzoeken.
Men zou in die samenwer
king Euro-nationaal parle
ment trouwens nog een
stap verder kunnen zetten.
Ik zou bv. geen enkel be
zwaar zien in de mogelijk
heid ons te laten deelne
men aan de plenaire verga
deringen van het Belgisch
parlement en ons, in de
schoot van de kommissies,
het recht te geven onze
standpunten uiteen te
zetten.
Al bij al mogen wij, als
Europarlementairen, niet
in een geïsoleerde positie
verzeild geraken. Het lijkt
me opportuun over vol
doende tentakels te be
schikken om te weten wat
links en rechts in de natio
nale politiek aan de orde
van de dag is.
Betekent dit dat Karei Van
Gucht zijn ambities op
plaatselijk en nationaal vlak
opgeeft?
Ik koester geen ambities op
plaatselijk of nationaal
vlak. Dat betekent niet dat
ik, op een bepaald ogen
blik, geen nationaal poli
tiek mandaat zal ambiëren,
maar dan zal, bij manier
van spreken. Europa er
liggen.
Die stellingname houdt
evenmin in dat de Belgi
sche politiek me geen barst
meer kan schelen. Integen
deel. Ik ben nog altijd lid
van het uitvoerend komitee
van de PVV, zodat ik van
dichtbij de politieke evolu
tie kan volgen.
Een plaatselijk politiek
mandaat in de aard van
gemeenteraadslid be
schouw ik daarentegen niet
als een vorm van cumula
tie. Een uitvoerend man
daat van burgemeester of
schepen, lijkt me dat wel.
Als raadslid, daarvan ben
ik vast overtuigd, kan een
Europarlementslid een po
sitieve inbreng leveren.
Tijdens het PVV-partijkon-
gres te Kortrijk legden de
jongeren een «Radikaai
Manifest» voor, dat het ra-
dikalisme als een kompro-
misloze uitvoering van de
beginselen voorstaat. Dat
manifest werd aanvaard.
Hoe sta je tegenover dit do-
kument?
Ons kongres te Kortrijk
was een ideologisch kon
gres. Op ideologisch vlak
voelt een rechtgeaarde libe
raal zich de laatste jaren niet
al te best in zijn sas Omdat
hij moet vaststellen dat er
een' voortdurende, zij het
zachte, maar des te gevaar
lijker. socialisering van de
maatschappij wordt door
gevoerd.
Alle mogelijke lobby's krij
gen bovendien, van dag tot
dag, meer invloed op de
politieke besluitvorming.
We zijn ons daar niet zo
meteen van bewust, maar
die afglijding is ongeloof
lijk. Een voorbeeld?
Ik krijg in Straatsburg de
opdracht een rapport te
schrijven over de rechtsbij
standverzekering. Drie uur
later bereikt me reeds een
telexbericht en nog een uur
later dient zich de direk-
teur-generaal van een Duit
se verzekeringsmaatschap
pij aan, om zijn standpunt
terzake te mogen uiteen
zetten. Beeld je dat in!
Werkelijk, de invloed van
de lobby's en de socialise
ring van de maatschappij
zijn onvoorstelbaar.
In België gebeurt dat bo
vendien op een zeer flag
rante wijze, omdat de so
cialisten zich in ons land,
ontpoppen als echte stato-
kapitalisten. Zij spelen «ka-
pitalistje» met het geld van
de staat. Zo ziet de praktijk
eruit. Kijk in dat verband
maar naar de GOM's, In-
terregies enz.
Als liberaal kan je het met
dergelijke toestanden niet
eens zijn. Het is werkelijk
flagrant, die mengeling van
het ekonomische, het mili
taire en het politieke. De
wisselmunt is dan het socia
liserend element, dat bin
nen deze systemen al zijn
pionnen parachuteert. Op
termijn moet je dan ge
woon passen in een van die
parachuteringssystemen
om nog macht te kunnen
krijgen.
Verder worden we in Bel
gië gekonfronteerd met de
unieke kombinatie van het
grootkapitaal en van de
vakbonden. Dat zijn goede
maatjes, met gemeen
schappelijke belangen.
Want wat doet het grootka-
pitarl, telkens het met een
verlieslatend bedrijf opge
scheept zit? Om staatssteun
vragen. En krijgen. Hier
mee worden dan, via een
systeem van aparte juridi
sche entiteiten, hun verlie
zen gesocializeerd en-hun
winsten geoptimaliseerd.
Dat is totaal verkeerd. De
som van dergelijke toestan
den maakt ons land onre
geerbaar.
Kortom, in het systeem dat
we nu kennen, primeert de
gemeenschap, maar dan de
gemeenschap van de bu
reaucraten, die via allerlei
ingewikkelde systemen,
over de macht beschikken
en op hun beurt die macht
verdelen.
Resultante van dit alles is
de vaststelling dat de per
soonlijke vrijheid van het
individu sterk aangetast
wordt.
Het feit nu, dat de liberalen
op ideologisch vlak, hierte
gen gereageerd hebben,
vind ik gezond.
Wat stellen de PW-jonge-
ren daar tegenover? De
mens primeert. De mens is
de enige waardemeter.
Geef hem de middelen en
hij kan en zal ze op zijn
eigen, arbitraire manier
verdelen. En de kombina
tie van al die «eigendunke
lijke» stellingnamen, zal
het beste resultaat ople
veren.
Dergelijke redenering lijkt
me evenmin van alle geva
ren ontbloot. Het gaat
mijns inziens bv. niet op
dat elke Belg een globaal
krediet zou krijgen, hij op
basis hiervan zou beslissen
welke opvoeding hij zijn
kind schenkt en welk be
drag hij hieraan spendeert.
Teoretisc^i ziet die stelling-
name er prachtig uit, maar
dan evolueert men in de
richting van een Uber-
mensch-liberalisme
Als reaktie echter op die
voortschrijdende socialize-
ring, kan ik hun standpunt
echter best begrijpen.
Waar ligt dan precies de
lijn die we, naar jouw me
ning, moeten volgen?
Naar mijn mening ligt de
realiteit middenin. Ik ge
loof er namelijk niet in dat
ieder mens voor zichzelf de
meest zinnige beslissing zal
treffen. Dat werd overigens
reeds bewezen in de loop
van de 19de eeuw met het
ekonomisch liberalisme.
Toen werd ook gedacht:
laat alle bedrijven maar te
gen elkaar vechten, de ge
meenschap ten bate. Maar
al bij al bleek dat de werk
nemers het kind van de
rekening werden.
Verre van te beweren dat
het in de bedoeling van de
PVV-jongeren ligt naar de
19de eeuwse toestanden te
rug te keren, toch meen ik
dat dergelijke situaties er
het logisch gevolg van zijn.
Neen, ik blijf bij mijn over
tuiging, dat een gedeelte
van onze bevolking voor
zichzelf geen zinnige beslis
sing kan treffen.
Is dat geen pessimisme?
Neen, dat is gewoon een
vaststelling.
Waar ligt dan, naar jouw
mening, dé oplossing?
M.i. valt er een kombinatie
uit te werken. We moeten
naar een systeem toe, dat
een aantal sociale waarbor
gen inhoudt, maar dat even
zeer een aantal individuele
waarborgen verschaft. Een
systeem waarin een per
soon die steun nodig heeft,
die ook kan vinden. Op een
vrije manier. En dat ander
zijds de mens. die voor
zichzelf kan en wil beslis
sen, daartoe de vereiste be
wegingsvrijheid krijgt.
Het liberalisme is m.i. een
systeem, dat maar kan
funktióneren wanneer het
element gemeenschap en
het element individu, op
een gezonde manier, tegen
over elkaar kunnen balan
ceren. En elke van beide er
zich kan in waarmaken.
Gebeurt dat niet, dan
werkt men misbruiken in
de hand. In elk extreem
systeem zitten trouwens
misbruiken vervat. De ex-
Geloven in Europa, een noodzaak (c)
treme vrijheid is een mis
bruik, de extreme socialize-
ring is dat evenzeer.
Sta je dan een sociaal libe
ralisme voor?
Zo zou je het kunnen noe
men. Maar dan in de ter
men zoals ik het hier zopas
uiteen gezet heb. Gewoon
een systeem waarbij ie
mand die iets individueel
wil realiseren, daartoe de
kans krijgt. En daarnaast
de inbreng van de gemeen
schap.
Zo ben ik voorstander van
bepaalde vormen van
staatsinitiatief. Ik beweer
bv. dat de oliemaatschap
pijen ons voor het ogenblik
uitzuigen. Omdat ze daar
toe de macht hebben, zich
in een kartelpositie bevin
den. En er is nog nooit
iemand geweest die zich in
een machtspositie bevond
en die daar geen gebruik
van gemaakt heeft. Macht
sexcessen moeten echter
vermeden worden. In al die
socialiserende systemen
zijn het uiteindelijk ook
mensen, die gebruik ma
kend van het systeem, hun
eigen macht ontplooien.
Trouwens de «gemee
nschap», dat is toch' een
fiktie?
Zitten in jouw theorie geen
programmapunten van de
Nederlandse D 66'ers?
Dat lijkt me moeilijk te
vergelijken. De Hollandse
politieke kontekst ligt an
ders. Het Nederlandse par
lementaire spel ziet er ook
totaal verschillend van het
onze uit.
Neen, mocht je sowieso op
mijn politieke overtuiging
een etiket willen kleven,
dan zou ik mezelf extreem-
centrumgericht noemen.
Het centrumstandpunt is
m.i. een belangrijk stand
punt in de maatschappij.
Hoewel ik het belang van
extreme standpunten in
hun funktie als reaktie op
bepaalde toestanden, niet
ontken.
Zgn de liberale onderhan
delaars er tijdens de ge
sprekken met het oog op de
vorming van de regering in
geslaagd liberale standpun
ten door te drukken?
Er zitten liberale tenden-
zen in het regeringspro
gramma. De belastingver
mindering o.a. Het waar
maken ervan zal echter een
serieuze opdracht inhou
den. Ook op kommunau-
tair vlak is een belangrijke
stap gezet naar de tweele
digheid toe. Ik zou durven
zeggen dat er belangrijke
aanzetten genomen zijn.
Was je pro of contra rege
ringsdeelname van de
PVV?
Als partij kan je elektoraal
denken of in termen van
staatsmanschap. In het eer
ste geval gaat men niet in
de regering. In termen van
staatsmanschap, de Belgi
sche realiteit kennencfe,
treedt men wel tot de rege
ring toe.
Ik ben dus wel van mening
dat de liberalen over staats
manschap beschikken. Dat
bewijzen ze trouwens niet
voor het eerst. Gepoogd
zal worden dat staatsman
schap te kombineren met I
politieke haalbaarheid.
Met goeie bedoelingen al
leen maak je het niet waar.
Onze vertegenwoordigers
zullen zich strategisch moe
ten opstellen. Of dat ge
beurt, zal blijken over een
aantal maanden, wanneer I
de PW een evaluatiekon-
gres aan de regeringsdeel
name wijdt.
Pierre VAN ROSSEM
In medio virtus... (c)
- geboren te Overmere op 23 januari 1954
- liep school aan het Koninklijk Atheneum te Aalst.
-■ licentiaat in de rechten aan de Vrije Universiteit te
Brusselwaar hij ook politieke wetenschappen,
ekonomie en kriminologie studeerde.
- advokaat te Lebbeke
- ex-voorzitter van: Liberaal Vlaams Studentenver
bond Brussel, Liberaal Vlaams Studentenver
bond (nationaal) en PVV-jongeren nationaal
- lid van het dagelijks bestuur van de PVV
- lid van het bestuur van de PW-arrondissements
federatie Dendermonde.
- politiek sekretaris van deze federatie.
- Europarlementslid, in opvolging van Herman
Van der Poorten, die toetrad tot de regering
Martens III.
