RUDY
BALLIU
OOGST
SUKSES
TE AALST
WILLEMFONDS - AALST
ZORGT VOOR FIJNZINNIG
APERITIEFKONCERT
CONCERTLEVEN TE AALST:
EEN WEELDE
CLAUS ON THE ROCKS
Moet er nog
zand zijn!
MUZIEKKONSERTEN
OP DE GROTE
MARKT
rnsiiin
JAZZ kaïé
Rudy Balliu zorgde met zijn Society Serenaders voor
één van de beste optredens die we dit seizoen in de
Crazy Bol lazz Café bijwoonden. De zés muzikanten
brachten een uitgekiend repertoire vol hoogtepun
ten. Zowel individueel als gezamenlijk kregen ze
ruimschoots de gelegenheid om hun talent te de
monstreren.
Het werd opnieuw een
lange avond, waarvan
de talrijke jazzliefheb
bers met volle teugen
genoten.
Dit was vooral te danken
aan het zeer gevarieerde
repertoire: hoofdzakelijk
New Orleans, maar ook
boogie-woogie, blues en
spirituals.
Philippe De Smet oogstte
verdiend sukses op de
trombone. Hij speelt
krachtig maar gevoelig,
zonder kompleksen. Dat
konden we vaststellen in
enkele zeer gesmaakte
nummers, zoals Walters
Boogie Woogie, één van
de weinige door Balliu
gezongen songs. Ook in
het melancholische St.-
James Infirmary schitter
de Philippe De Smet, zij
het op de dwarsfluit. Dit
nummer was overigens
een hoogtepunt van de
avond, mede dankzij de
uitstekende klarinet van
Rudy Balliu. Deze laatste
loodst zijn groep moeite
loos door de vaak moei
lijke nummers, zodat het
geheel een frisse en af
gewerkte indruk geeft.
De groep stdat er, hij is
homogeen en podium-
vast. Bovendien kunnen
de Serenaders bogen op
een originele en goed in
het oor liggende sound.
Als instrumentalist onbe
rispelijk, stelde de zan-
Banjo en gitaarwerk kwam van Filip Hermans. (Per)
Het Willemfonds verdient een dubbele dank van de chromatiek van Wagners Hilde De Neef niet li
Aalsterse muziekliefhebbers, primo omdat hun ape- orkest, donker van tint. raak 91% op de nation:
riiiefkoncert een klad zon in ons zondags regengor- De stem zit tussen recita- muziekwedstrijd van
dijn betekende, secundo omdat pianist Urbain tief en melodie maar Gemeentekrediet
Boodts via de voorzitter liet verstaan dat er met de heeft een grote zeggings- België. Haar fluitspel
Rudy Naeyaert aan de bas. (Per)
ger Balliu ons ietwat
teleur, de klankkleur van
zijn stem ligt ons minder.
Bassist Rudy Naeyaert
was evèneens in zijn
dagje. Naast het minder
opvallend begeleidings-
werk gaf hij enkele opge
merkte solo's. Vooral in
het reeds geciteerde
Walters Boogie Woogie
was hij bovenmaats.
Drummer Guy Preckler
was net als vorige
keer zonder meer
goed: technisch sterk on
derlegd liet hij niet één
steekje vallen, maar leg
de hij fijne aksenten
waar dat nodig was.
Aan de piano van de Se
renaders zit Walter De
Troch. Zonder echt in het
oog te springen onder
steunt hij met beschei
den, melodieus spel de
groepssound. Zijn solo's
kwamen wat minder uit
de verf, wat allicht te wij
ten was aan de geluids
regeling.
Flip Hermans bespeelt
banjo en gitaar. Zijn ban-
jospel is tintelend en op
gewekt en zijn solo's op
hetzelfde instrument ver
raadden een niet te on
derschatten vingervlug
heid.
We hopen Rudy Balliu en
zijn Society Serenaders
volgend seizoen opnieuw
in The Crazy Bol aan het
werk te zien.
T.V.
(«Da unten im Tale»), op
gewekt («Schwester-
lein»), schalks-ondeu
gend («Feinsliebchen»)
heid van een zomera
vond aan, het dartele rit
me waarop een kind
Trombone en dwarsfluit, Phillipe De Smet, een knappe leeH
piano van de feestzaal mits ernstige restauratie kracht. «Das verlassene subtiel, pittig, helder
nog iets aan te vangen valt. een eufemisme voor: Magdlein» verloopt van zangerig. Alleen in h
koop aub een nieuw instrument, vroede gemeente- beheerste pijn naar oer- slotallegro mochten
vaderen. Waarop schepen M. De Bisschop repliceer- schreeuw. snelle loopjes wat pun
de met de belofte tot aankoop van een halve vleugel. Hier wordt het pas van ger zijn.
Goed nieuws dus voor het luisterend oor, maar ook Alban Berg voorbereid, Tsjaikowski is een g
voor de spelende handen die nu vergeefse pogingen de angst van Kafka en de weldenaar, en niet
doen om hun interpretatie vorm en kleur te geven. overgevoelige Wozzeck. leen in zijn symfonis
Het zwaartepunt van het
programma lag bij de
sopraan Gerda Lom-
baerts. Ze haalde de eer
ste prijs aan het conser
vatorium te Gent en volg
de de meestercursus
liedinterpretatie bij Peter
Pears, een referentie,
want Pears was de ge
liefkoosde vertolker van
Benjamin Britten. Haar
stem heeft de helderheid
van een klare vliet, door
loopt een gamma van ge
voeligheden en leeft zich
stilistisch zowel in de
sensuele klankkleur van
Fauré als in de pathos
van Tsaikowski (hij
schaamde er zich niet
over populaire thema's te
bewerken) liggen qua
sfeer een heel eind van
zijn symfonisch werk Het aperitiefconcert in het stadhuis kende niet zo'n denderend sukses
waar de barometer bevolking. Slechts sympatisanten van de inrichtende vereniging, het Willemfc
schommelt tussen stil ge- woonden de vertoning bij. (Per)
dragen pijn en zachte eenzelvigd met het lied. «verborgenheit»
weemoed. Hier is het ko
loriet lieflijk - pastoraal
eren-
musicus. (Per)
zit in- werk. De aria «Adieu f
Dit is een eretitel maar een wijde boog van rets» waarin Jeam
ook een beperking van spanning. Gerda Lom- d'Arc afscheid neemt vc
zijn genialiteit. Ook zijn baerts' stem past zich al wat haar lief is, zit v.
kamermuziek immers is even moeiteloos aan pathos, vol melo-dran*
grote muziek, doorgloeid Wolfs scherp uitgesne- tiek die ons kritis4
als ze is van berusting en den profiel aan als aan stemt en vaak aan oj
Gerda Lombaerts zingt opstandigheid. Anders is de zachte pastelkleuren voorbijglijdt. De fortisj
met aangepast tempera- het bij Hugo Wolf. Van van Fauré. De zo typi- mi die Tsjaikowski kwi
ment: met lichte toetsen genadeloos criticus sche kenmerken van tig rondstrooit, liggt
brengt ze de weemoedig- bewonderaar van Wag- diens werk: de pastorale Gerda Lombaerts mindi
ner, stokebrand tegen rust, de wazige lichtvlek- goed. Stemvorming
Brahms groeide hij uit ken, de intimistische ademtechniek zijn fel
tot een begenadigd lied- sfeer groeien uit tot een loos, maar haar
componist. De pianobe- stemmingsbeeld dat ge- blijkt beperkt.
Schubert wordt vaak ver- geleiding heeft de voelig klinkt maar toch Briljant echter is
niet zoeterig wordt. Ur- vertolking van Roi
Er valt in Aalst - muzikaal altijd wel iets te
beleven. Ik wil nog even herinneren aan het
aanbod voor het week-end.
zaterdag 7 juni speelt Louis Van der Paal het
eerste deel van Bachs «Wohltemperierte Kla
vier» in de sfeervolle ruimte van de kapel van
het Oud hospitaal. Deze muziek is niet gemak
kelijk, maar biedt zo'n rijkdom aan variatie dat
het aandachtig beluisteren ervan de theorie
van de monotone Bach naar het rijk van de
legende verwijst. Louis Van der Paal zegt van
Bach dat hij onuitputtelijk is, dat men bij hem
altijd iets nieuws ontdekt. Dat zijn vertolking
borg staat voor een authentieke Bach, bewijzen
de positieve kritieken over zijn Goldberg -
variaties in gespecialiseerde tijdschriften. Aan
vang: 20 uur.
eveneens op zaterdag 7 juni heeft te 20 uur in
de feestzaal van het stadhuis het huldecondert
Willy Van der Meirsch plaats. Dit concert is
gewija aan net werK van deze Aalstenaar, die
weldra onder het pseudoniem Carlo Tarras ook
zijn schilderijen zal tentoon stellen in het kas
teel «Ter Linden». Deze begaafde man een
echte Proteus, moeilijk onder één noemer te
vangen is het beluisteren en het bekijken
zeker waard.
op maandag 9 juni zingt te 20.30 uur in Sint-
Martinuskerk het Finse koor «Cantores Mino-
res». Azymuth organiseert in samenwerking
met Cantate Domino, kunstgroep Alkuone en
het stadsbestuur. Het Finse koor heeft een
stevige traditie (het won al eens de eerste prijs
in de wedstrijd «Let the people sing» van de
BBC), een eigen stemtimbre en een bijzonder
boeiend programma dat klassiek maar geluk
kig ook Fins is. Zo krijgen we de kans naast
Sibelius een aantal Finse componisten te horen
die ons onbekend zijn maar precies daardoor
iets nieuws reveleren.
W.D.B.
De jonge PW Mutualisten zorgden op zondag 1 juni wust een break in de sce-
laatstleden voor een theateravond met de voorstel- nische handelingen be
ling van «Claus on the rocks» van Steef Verwee. Dit reikt, waardoor de dra-
unieke als poëzie-rockprogramma te omschrijven matische spanningen
spektakel werd opgevoerd door het bekende Gentse merkelijk werden ver-
Arena theater in de stadsschouwburg te Aalst. hoogd.
Deze jongste creatie van de auteur-componist Steef Deze combinatie van po-
Verwee, die reeds in 1978 bekendheid verwierf met ëzie, muziek en theater
zijn poetry-rock. bestond uit een aantal door Verwee werd in zijn geheel een
op muziek gezette gedichten van Hugo Claus en boeiend kijk- en luister-
handig aangevuld met een aantal liedjes van Lies- stuk waarin het gedicht
beth List waarvoor ook Hugo Claus de teksten
schreef.
de muziek inspireerde en
de handeling verduide
lijkte. Voeg daar nog de
lichteffekten, de muzika
le begeleiding en de ak-
tie aan toe en men krijgt
een avond poëzie-spek-
takel voorgeschoteld
waarin poëzie op zijn
best werd beleefd.
A.D.B.
formatie. (Per)
Maar wat heeft «Claus worden beleefd en aan-
on the rocks» ons nu ei- gevoeld,
genlijk geboden? Het ge- Voortbouwend op zijn
heel was een dramati- eerste poëzie rock-pro-
sche en muzikale dialoog gramma warin heel wat Van de hand van de dinamische VTB-VAB-vertegen-
met gedichten en teksten ideologische thema's woordiger te Hekelgem Laurens van der Schueren,
van Hugo Claus waarin werden verwerkt, koos vanaf 1978 ook hoofdbestuurslid en tevens uitgever
telkens de relatie man- componist Verwee hier van «Klavervier» sinds 1967, verscheen in de Vlaam-
vrouw centraal stond, bewust poëtisch mate- se Toeristische Bibliotheek als nummer 257 «Van
Het was een spel waarin riaal waarin een meer in- zandman tot zandschilder», het verhaal van de
elke partner verwacht, tieme gevoelswereld zandschilderkunst, vooral dan te Hekelgem met als
ontmoet, beleefd, subli- werd verwoord. De slogan «Moet er nog zand zijn?»,
meert, verwerpt en ten uiterst genuanceerde Van der Schuereh, ook Speciaal wordt belicht de
slotte (niet) berust. De teksten die tevens zeer reeds samensteller van Hekelgemse zandschil-
gedichten werden geko- indringend waren, ble- de «Gids voor Hekel- derkunst waarvan Adèle
zen uit «Oostakkerse ge- ken hiervoor uiterst ge- gem» en auteur van Callebaut aan de basis
dichten», «De geverfde schikt. Ze openden een «Wandelgids voor Hekel- ligt en de karakteristieken
ruiter» en «Een huis dat universum waarin de gem», «De Kluiskapel», van het Hekelgems zand-
eeuwenoude relatie tus- het fietsboekje «Affli- tapijt,
sen man en vrouw op een gem-Buggenhputbos» en Vervolgens wordt de hele
moderne, harde, soms de «Stergids voor Affli- galerij Hekelgemse zand-
erotische, maar steeds gem» behandelt in een schilders onder de loupe
zeer dichterlijke wijze keurige brochure de genomen vanaf de
werd verwoord. plaats van het zand in het grondlegster Adèle Calle-
Muzikaal gezien werd de Vlaamse volksleven, de baut over zuster Viktori-
zuivere roek-stijl afge- overtalrijke volksgebrui- ne, Maria, Roger en Elide
wisseld met meer op het ken waarbij zand van pas De Boeck, Pierre Van
(moderne) Franse komt en de zandversie- Ransbeeck, Karei Van
chanson geïnspireerde ringen bij volksreligieuze Driessche, Jan Nevens
composities. Door deze feesten en bijzondere ge- tot Theo De Rijck.
variatie werd heel be- beurtenissen. Tal van schilders aller-
bain Boodts draagt tel- en Schubert, twee
kens bij tot de gaafheid podes bijna. In Rou:
van het beeld. «Deux poèmes de
Dido's lamento bij het sard» verklanken fluit
vertrek van Aeneas uit stem een
Purcells opera «Dido and partij.
Aeneas» is dezelfde ui
ting van wanhoop als die Elk zingt zijn eigen li<
van Orfeus bij de dood en toch vullen ze mekal
van zijn geliefde uit aan. De fluit is exotisf
Glucks opera «Orpheus als de vreemde dierenl
und Eurydice». De aria is guren bij le Hnnnni^.
gebouwd op een crescen- Rousseau, de melodie
do dat uitloop op de dra- de stem is bewuttL zond
matische kreet «Remem- schraal gehouden maestro Jos
ber me», een climax die expressief. een goed
nog kracht en volume Schubert is een man vciion Thoi
mist. stemmingen. En ni*r gesch
Het wekt altijd opnieuw mand slaagde er beter Itserse pi
verbazing te horen welke die in muziek vast te lewkestm*
onuitputtelijke bron van gen. Drie van zijn lied minuten
melodieën Haendel is. ren vormen het sluitstif het eer
Ook zijn kamermuziek is drie stemmingstaferel|>loeg op
een schatkamer van ook: pluk de dag, romat ons vad
sprankelende vondsten, ce, gelukzaligheid. Ilmschoot
Uiteraard wordt de dia- stem klinkt warm en bos! Op t
loog uit zijn sonate nr. 5 heerst. Maar Schubei?® maniei
in F voor fluit en klave- genie zit ook in de pian! suppor
cimbel enigszins verte- begeleiding en die sfeOders hel
kend door het gebruik weet Urbain Boodts i'den de
van de piano, die te wei- ondanks de staat van cïegeerde
nig speels klinkt, te wei- piano suggestief ropese b
nig tintelend, te glad. schilderen. luimend
Maar blijkbaar haalde W.D.fcf in de
l. Rond
•ntstadioi
j^kranen
len hebb
applaus
fenkamp
i een h
:t grauw<
den de
ar de d
Ook muzikaal wordt gezorgd voor heel wal°r mindi
animatie op de verkeersvrije Grote Markt te^ het
Aalst. ven het j
Hieronder een kort overzicht van wat U zoal irPrtenhui:
de zomermaanden mag verwachten. Pese ^ro'
Zaterdag 7 juni, 16 u.: Aalsterse Postharj
monie
-- Zaterdag 21 juni, 17 u.: De Oude Garde
Zondag 29 juni, 16 u.: Kunst en Vermaak 1
Vrijdag 4 juli, 20 u.: Tot Heil des Volks
Zaterdag 5 juli, 20 u.: Al groeiend bloeiend
Maandag 21 juli, 11 u.: De Oude Garde
Zondag 10 Augustus, 11 u.: De Oude Garde
Zondag 24 Augustus, 11 u.: Hand aan Hand
Zondag 7 september, 11.30 u.: Vrijwillige
Brandweer.
Maatschappijen uit de deelgemeenten komen
niet aan bod.
LH§
tussen Nacht en Morgen
staat».
Enerzijds heeft men ge
tracht het al te «tour de
chantaspect te vermij
den en anderzijds heeft
men gestreefd de poëti
sche inhoud van de tek
sten door sterk gerit
meerde muziek, vloeien
de handelingen en licht-
1 regie, zodanig te onder
lijnen dat ze intens kon
hande liepen, al was het Perre uit het nabije. M 1
maar efemeer, in het dert werd hierbij wel
spoor van deze Hekel- geten.
gemse zandschilders. Zo U kan zich de'keuri
Clarisse Jacobs uit Erem- brochure aan de prijs v
bodegem, Eugeen Van 60 fr. aanschaffen
den Broeck uit Asse, Ur- VTB. Het kaftontwerp
bain Gerlo uit Waas- van de grafische kuns
munster, Bert Van den
Broeck en Jan Heuninckx
uit Opwijk, Louis Per-
soons uit Aalst en tal van
anderen. Gustaaf Van de
naar Piet Ghijsens en 11
merendeel van de fotqf
van Leo De Rijck of uit h,
archief van Pierre Vr
Ransbeeck of R.De boe(
