hofstade. gijzegem
ARRONDISSEMENT AALST EERLANG NIET
MEER ERKEND ALS ONTWIKKELINGSZONE?
I
SCHOOLFEEST MET MUSICAL
SNELTRAPPERS LATEN ZWEET
SCHOLIEREN
V.C. KUKLOS
ONBEKEND?
MAAR NIET
ONBEMIND!
Gesprek met kamerlid Jan Caudron
De gemeentelijke lagere school hield tijdens het
weekeinde van 14 en 15 juni laatstleden haar school
feest. De ganse schoolbevolking verleende aan het
programma haar medewerking. Voor de laatste
maal diende het gebeuren plaats te vinden in de
turnzaal. Deze heeft nu al jaren lang haar beste tijd
gehad en ze heeft dan ook zeer dringend een
vernieuwing nodig. Deze werken zullen eerstdaags
een aanvang nemen. De Heer Paridaens, directeur
van de school, liet in zijn welkomstwoord niet na de
de aanwezige vertegenwoordigers van het Aalsterse
stadsbestuur te danken voor de steun die werd
verleend voor de veranderingswerken.
Het eerste opvallend kor
te deel van het program
ma werd verzorgd door
de leerlingen van het eer
ste, tweede en derde
leerjaar. Zij brachten drie
liedjes die elk op hun
beurt een kerngebeuren
weergaven van het
sprookje van sneeuwwit
je, assepoester en het
verhaal van Davy Cro
cket. De verschillende
nummers werden reeds
sedert nieuwjaar door de
onderscheiden leerkrach
ten ingeoefend zodat het
geen verbazing hoeft te
wekken dat alles netjes
geordend en van een
leien dakje verliep. Men
zou dan ook de nèiging
kunnen hebben om te
vergeten welke inzet en
welke inspanningen er
aan vooraf gegaan zijn
om de zaak zo ver te krij
gen. In dat eerste deel
tijdens de musical zelf
ten andere ook werd er
voor gezorgd dat alle uit
voerders in ongeveer ge
lijke mate aan bod kon
den komen om hun muzi
kale talenten ten toon te
spreiden.
Democratisch
De hoofdrolspelers wer
den voortgaande op de
vereiste kwaliteiten en
los van de prestaties in
de klas door de leerlin
gen zelf op een democra
tische wijze verkozen. De
ze wijze om de zaken aan
te pakken bood het voor
deel dat geen enkele ou
der de opmerking kon
maken dat hij de rolver
deling liever ,anders en
beter had gezien. Hoe dat
anders dan wel had moe
ten zijn is ook zonder ver
dere toelichting duidelijk.
Juist toen de eeuwige te-
laatkomers helemaal
vooraan de zaal nog een
lege stoel hadden weten
te vinden werd het eerste
gedeelte door het klassie
ke daverende applaus af
gesloten. Dat het dave
rend was kon ook moei
lijk anders met niets dan
vaders, moeders, ooms,
tantes, peters en meters
in de zaal. Daaruit mag
echter niet worden afge
leid dat het applaus ten
onrechte zou geweest
zijn, in tegendeel.
Een half uurtje pauze was
meer dan voldoende om
een glas frisse witte wijn
te gaan drinken of om
een stukje te eten op de
speelplaats. Ondertussen
heerste in de gang en in
de klaslokalen een
koortsachtige drukte die
wel niet helemaal vrij zal
geweest zijn van plan
kenkoorts. Wie zou er ten
andere niet een beetje ze
nuwachtig geweest zijn
op een dergelijke avond.
Musical
De musical (mjoezkul
voor de moderne en
vooruitstrevende spe
lers) «Een speeltuin?... 't
einde», betekende het
sluitstuk, de apotheose
van een werk van in het
begin van het schooljaar
werd naartoe geleefd en
naartoegewerkt. De eer
ste september reeds had
elke leerkracht zijn op
dracht gekregen. Zo wer
den de talrijke zangge
deelten in de zangles in
gestudeerd. De uitspraak
werd bijgeschaafd in de
dictieles. Aldus was het
niet nodig om tijd af te
nemen van de andere
lessen. Dit in tegenstel
ling tot de vroeger ge
volgde werkwijze die er
in bestond dat er gedu
rende twee volle weken
voor de opvoering aan
niets anders meer werd
gedacht in de klas. In de
loop van de week die aan
de musical voorafging
dienden de scholieren
nog een kantonaal exa
men af te leggen waar
van de uitslag, aldus de
Heer directeur, zeer be
vredigend kon worden
genoemd. Er bleef dan
ook maar juist gepast de
tijd over om welgeteld
één algemene herhaling
te houden. Op basis daar
van moesten de acteurs
een stuk van een uur en
vijftien minuten voor het
voetlicht brengen.
Het verhaal speelt zich af
op het Sint-Annaplein in
Hofstade. Het decor is
mede met behulp van het
oudercomité van de
school opgebouwd ge
worden tot een kleurrijk
resultaat. Een klein detail
zal wel opgevallen zijn
aan meer dan een toe
schouwer. De eeuwenou
de Sint-Annakapel die
het onderwerp uitmaakt
van een levendig verschil
van mening, is in de mu
sical blijkbaar reeds afge
broken want ze maakt
geen deel meer uit van
het stadsbeeld. Er speelt
echter in het stuk iemand
de rol van ambtenaar van
stadsvernieling en mis
schien is de afbraak wel
op zijn rekening te schrij
ven. De vernielingsamb
tenaar is de bron van alle
ellende. Het Sint-Anna-
plein is volgens de plan
nenmakers van het alge
meen bestuur gedoemd
om te verdwijnen. Het
moet snel weg voor een
snelweg. De jeugd is dan
ook gedwongen om het
op te nemen, ondanks al
le tegenwerking, tegen
de overheid, sluwe za
kenlieden en anderen,
om toch hun droom te
verwezenlijken. Namelijk
op het oude plein een
speeltuin oprichten.
Prestatie
Er komt ook nog een
grootgrondbezitter tus
sen die op zijn beurt voor
allerlei narigheid en
hoofdbrekers zorgt,
(mochten bepaalde zaken
aan de werkelijkheid
doen denken dan berust
deze gelijkenis op louter
toeval). Op de belangrijk
ste stappen van het ver
haal werd een muziekje
ingelast. Mevrouw Van
den Berghe stond in voor
de begeleiding op het
pianoklavier.
Het spreekt vanzelf dat
alle problemen een voor
een met veel vindingrijk
heid worden opgelost en
dat alles uiteindelijk net
jes in de juiste plooi te
rechtkomt. Gelukkig was
er de minister van joviale
zaken die met al zijn in
vloed de onderneming
een flinke duw in de goe
de richting kon geven.
Het gehele schouwspel
werd op een prettige wij
ze voorgesteld terwijl er
werd over gewaakt dat
het verhaal en voortdu
rende ontwikkeling ken
de die de aandacht voort
durend gaande hield. In
de drukkende warmte
van de zaal hebben de
leerlingen van de drie
laatste jaren dan ook een
zeer opmerkelijke presta
tie geleverd.
A.D.B.
Vorige week zijn de leden van de Wielertoeris-
tenklub «De Sneltrappers» opnieuw in het zadel
gesprongen om de volgende rally van het nieuwe
seizoen te rijden. Een goede vijftig kilometer zijn op
zichzelf misschien niet veel, maar als het seizoen
nog jong is en de zon op de ruggen brandt, dan zou
men er wel tegen opzien. Vanaf de maand maart tot
het einde van september worden niet minder dan
vijftig rally's gereden door de verschillende clubs.
Om kapioen te worden volstaat het dan ook niet om
gedurende een gezegende dag in een uitstekende
vorm te verkeren. De titel wordt slechts toegekend
aan diegene die in de loop van al de maanden
vooraan heeft gestaan of beter heeft gereden, leder
een zal het er mee eens zijn dat dit in feite de enige
objektieve manier is om tot aanwijzing te kunnen
komen van een kampioen in de echte zin van het
woord.
Het zijn alleen de officieel
uitgeschreven wedstrij
den die in aanmerking
komen voor het klasse
ment. De deelnemer die
op het einde de meeste
kilometers bijelkaar heeft
weten te fietsen krijgt de
begeerde titel. Rond dat
aantal kilometers draait
tenslotte de hele zaak. De
snelheid speelt hoege
naamd geen enkele rol.
Integendeel zelfs. Elke
tocht wordt begeleid
door een baankommissa-
ris die voornamelijk tot
taak heeft, niet alleen de
wedstrijd op de juiste ba
nen te leiden, maar die er
vooral op toeziet dat de
maximum snelheid niet
wordt overschreden. Die
hoogst toegestane snel
heid is door de Belgische
Wielrijderbond vastge
steld op 22,5 kilometer
per uur. De baankapitein
mag nooit worden voor
bijgestoken. Alles bij el
kaar lijkt dat wel een rus
tige snelheid te zijn waar
bij het niet nodig is zich
het hart uit het lijf te rij
den. Als men dit regle
ment waaraan streng de
hand wordt gehouden
plaatst naast de naam die
deze wielertoeristen zich
hebben aangemeten, na
melijk Sneltrappers, dan
klinkt dat wel een beetje
tegenstrijdig. Het bewijst
echter wel dat het de ont
spanning is die op de
voorgrond staat en die in
de eerste plaats betracht
wordt.
Het totaal aantal kilome
ters dat de vorige kam
pioen, Willems Edwig,
onder zijn wielen heeft
zien voorbijschuiven be
draagt 3615. Om dat aan
tal te vergaren heeft hij
wel bijna alle ritten moe
ten meerijden. Is er een
in het peleton die een
lekke band heeft dan
springen er dadelijk en
kele behulpzame rijders
van hun fiets. Wie er het
eerst aankomt heeft im
mers niet het minste be
lang. Alleen het feit van
het aankomen zelf legt
gewicht in de weeg
schaal. Paniek bij een
bandbreuk is er dus niet
bij. Eens dat men ai... de
enige kontrole is geko
men die ongeveer half
weg plaatsvindt, kan er
zelfs een half uurtje af om
een stempel te gaan ha
len en meteen een pintje
te drinken. Meestal zijn
het afstanden die ieder
een aankan. Dat neemt
echter niet weg dat er
ook echte ronden gere
den worden. Zo bijvoor
beeld de Ronde Van
Vlaanderen die op een
dag tijd over een afstand
van 300 kilometer wordt
vereden. Het zelfde is het
geval voor het Gouden
Wiel, een rally die meer
dan 1000 km. lang is en
die vier dagen duurt,
ledereen kent ze, die zon
dagsfietsers die alleen
dan hun rijwiel onder het
stof vandaan halen. Dan
komen ze in zwermen
buiten om de slechte in
vloed van hun zittend le
ven teniet te doen. Ze
rijden dan in groep en dat
feit, samen met de om
standigheid dat een ren-
fiets toch nog iets anders
is, geeft hen het* gevoel
en misschien zelfs de ze
kerheid dat het verkeers
reglement niet meer voor
hen geldt. Achter elkaar
rijden doen ze niet meer
en rechts houden komt al
evenmin in hun hoofd
op. Dit euvel hebben de
sneltrappers steeds in de
mate van het mogelijke
vermeden. Men is zich bij
deze club bewust van het
feit dat een fietser een
fietser blijft ook al rijdt hij
in het gezelschap van
vijftig of honderd
anderen.
A.D.B.
Onlangs hadden we een ouderhoud met volksverte
genwoordiger Jan Caudron over de dreiging die op
ons arrondissement rust, kortelings niet meer er
kend te worden als ontwikkelingszone. Bereidwillig
en met kennelijke zorg beantwoordde hij onze
vragen.
België behoort tot de
twaalf rijkste landen van
de wereld, en toch be
staan hier ontwikkelings
zones die extra hulp van
de overheid nodig heb
ben. Hoe zit dat nu eigen
lijk?
Het kan inderdaad tegen
strijdig klinken, maar het
is wei zo dat in onze wel
vaartstaat de rijkdom en
de voorspoed tussen de
verschillende gebieden
niet gelijk verdeeld is. Er
is hier sprake van achter
gebleven gebieden en
daar behoort ons arron
dissement toe.
Waarin bestaat die hulp
aan «ontwikkelingsge
bieden»?
Die hulp komt van
staatswege en ook van
wege de Europese Eko-
nomische Gemeenschap
(E.E.G.). In België werden
in 1959 en in 1970 wetten
uitgevaardigd betreffen
de de ekonomische ex
pansie waardoor in be
paalde streken het op
richten en uitbreiden van
nieuwe bedrijven aan
trekkelijker werd ge
maakt door allerlei voor
delen en faciliteiten aan
de investeerder toe te
kennen.
Kunt U een paar voor
beelden geven van die
voordelen?
1. De Rentevoetvermin
dering of Rentetoelage
die in de ontwikkelings
zones maximaal kunnen
worden toegekend. Het
gaat om 5 rentetoela
ge plus 2 Conjunctuur-
steun samen 7 op 3/4
van de aanvaarde inves
teringen gedurende vijf
jaar.
2. Staatswaarborg
Voor de terugbetaling
van kapitaal en rente van
de investeringsleningen
kan in de ontwikkelings
zones staatswaarborg
bekomen worden ten be-
lope van 75 van de
verschuldigde som. Bui
ten de ontwikkelingsge
bieden kan dit slechts
voor de helft.
3. Kapitaalpremies
Een ondernemer die de
investering met eigen
middelen financiert krijgt
een niet-terugvorderbare
kapitaalpremie die over
eenkomt met de hoger-
vernoemde rentetoelage.
4. Fiskale voordelen
Voor kapitaalintensieve
bedrijven is de vrijstel
ling van het evenredig
recht op de inbreng in
vennootschappen zeer
interessan+ Ook worden
de kapitaalpremies van
de inkomstenbelasting
vrijgesteld.
De duur van de vrijstel
ling van de onroerende
voorheffing kan voor
eenzelfde investering vijf
of twee jaar belopen
naargelang de investe
ring al dan niet in een
ontwikkelingszone
plaatsvindt.
De mogelijkheid om ge
durende drie belastbare
tijdperken een jaarlijkse
afschrijving toe te pas
sen is ook niet te ver
smaden.
Er bestaat toch ook nog
de wet van 4 augustus
1978 op de ekonomische
expansie van de KMO?
Dat is juist, maar de prak
tijk leert ons dat het op
dit ogenblik voor de Klei
ne en Middengrote On
derneming nog steeds
voordeliger is te kunnen
steunen op de wet van
30.12.1970 op de ekono
mische expansie.
Hoe komt het nu dat ons
arrondissement in de
toekomst niet meer als
ontwikkelingszone zou
erkend worden en dus
van de bovengenoemde
voordelen verstoken?
Omdat de E.E.G.-kom
missie een nieuwe afba
kening van de ontwikke
lingszones eist en in haar
nota van 19.12.1979
wordt onze regering om
spoed verzocht om deze
beslissing te nemen.
Diezelfde E.E.G.-nota
stelt voor de arrondisse
menten Aalst, Dender-
monde, Sint-Niklaas, in
één adem genoemd, niet
meer te erkennen!
Hier wordt toch een ver
keerde maatstaf ge
bruikt?
Natuurlijk en het is de
Ekonomische Raad voor
Vlaanderen die wijst op
het arbitrair karakter van
de samenvoeging van
sommige arrondisse
menten waardoor statis
tisch waarneembare ver
schillen verdoezeld wor
den in nieuwe gemid
delden.
Waarop steunt U ons te
beweren dat ons arron
dissement nog steeds
een merkelijke achter
stand heeft goed te
maken?
Sinds 1974 gaat ons be
volkingscijfer achteruit
en wijken er méér men
sen uit dan in.
Tussen 1961 en 1977 is
de aktieve bevolking met
4.500 vermeerderd ter
wijl het aantal pende
laars met 7.300 steeg.
Hieruit volgt dat het ar
rondissement Aalst het
laagste werkgelegen-
heidscoëfficient van
Vlaanderen heeft, name
lijk 63,3 van het
Vlaamse landsgedeelte
en het derde laagste
rijksgemiddelde na Thuin
en Borgworm.
Is het waar dat de E.E.G.-
nota zoveel belang hecht
aan onze nabijheid van
grote ekonomische cen
tra zoals Brussel, Gent en
zelfs Antwerpen?
Dit is heel juist, maar die
nabijheid heeft zijn vóór-
en nadelen. In 1977 trok
Brussel 28.949 pende
laars aan. Dit betekent
inderdaad werkgelegen
heid voor evenveel men
sen maar tevens veroor
zaakt die nabijheid ont
volking van de verafgele
gen gebieden zoals Ge-
raardsbergen en van een
deel van het leidingge
vend personeel. Op die
manier verliezen wij een
deel van onze interes
santste mensen met het
gevolg dat de gemiddel
de lonen en fiskale inko
mens dalen.
Niettegenstaande het
feit dat Aalst dicht bij
Brussel en Gent ligt, is de
werkloosheid bijzonder
hoog.
In maart 1980 telde ons
arrondissement 10.545
volledig werklozen of
9,87 van de actieve
bevolking en dit ten op
zichte van het rijksge
middelde dat 7,4 be
draagt.
Het is toch onbegrijpelijk
dat de E.E.G. ons nog die
per de put in wenst door
ons de voordelen van
staatswege en vanwege
de E.E.G. te willen ont
zeggen?
STREEKNIEUWS Hofstade
T.D. avond
Parochiefeesten Hofstade organiseert een T.D.-avond. Mu- I
ziek, dansen, gezelligheid. Met discobar Dynamiet. Op_|
zaterdag 21 juli 1980 om 20 uur in de zaal van de meisjes- T
school. Toegang gratis.
Parochiefeesten
Meisjesschool op 20, 21 en 22 juni 1980. Vrijdag 20 juni:
kaarting, 2000 fr. vooruit.
Zaterdag en zondag telkens vanaf 14 uur: allerlei attrakties
voor groot en klein.
Zaterdag te 20 uur: T. Dansant.
Motorcross
Internationale motorcross B.L.B. op 29 juni 1980 op terrein
Denderland. 450 piloten. Eerste start 11 uur.
Kermis
Het college van Burgemeester en schepenen brengt ter
kennis dat:
Hofstade kermis wordt gevierd op 17 augustus 1980.
Gijzegem kermis wordt gevierd op 24 augustus 1980.
De groeperingen verenigingen die feestelijkheden op de
kermisaffiche wensen te plaatsen worden verzocht.
Hofstade kermis voor 19 juni 1980.
Gijzegem kermis voor 26 juni 1980.
Hun teksten te richten aan de dienst feestelijkheden, stad
huis, Grote Markt 3, 9300 Aalst.
Kapellevink
Op zondag 22 juni 1980' 9e rit kampioenschap. 750 frank
vooruit in lokaal. Stationstraat 62 Gijzegem. Om 9 uur 30
Op donderdag 19 juni. café «Halftime», Dropstraat, Gijze
gem. Varkens- en kotelettenzetting. 750 fr. vooruit begin:
18.30 uur.
Voor de tweede maal in hun toch nog kort bestaan, was
Volleybalklub Kuklos gast voor een receptie op het
Stadhuis. Schepen Eddy Monsieur en Sportcomitélid,
Louis Verbestel waren gastheer. Slechts gesticht in 1973,
kwam deze Aalsterse Provincialer voor de eerste maal in
de Aalsterse aktualiteit door het behalen van de senioresti-
tel in 1977.
Zeker, en ik vraag mij af
welke krachten hier mee
spelen met andere woor
den welke Belgische
raadgevers de E.E.G. in
spireert om tot zulke ont
hutsende adviesen te be
sluiten.
Hoe kunnen wij hiertegen
reageren?
Uiteindelijk is het onze
Belgische regering die
beslist. Wij moeten er
dus alles opzetten om
onze ministers een recht
vaardigde keuze te doen
maken.
Zit er ook geen commu
nautair addertje in het
gras?
Wanneer wij uit goed in
gelichte bron vernemen
dat bijna gans Wallonië
als ontwikkelingsgebied
op de toekomstkaart
staat, dan is het voor mij
overduidelijk dat ook
hier Vlaanderen opnieuw
het slachtoffer is van een
unitaire Belgische aan
pak der problemen.
Welke middelen voorziet
U om onze regering te
beïnvloeden?
Verleden maandag 16 ju
ni heeft oud-minister
Moyersoen als voorzitter
van het Actie-comité ter
bevordering van de Eko
nomische Expansie van
het Arrondissement
Aalst, een brief gestuurd
naar de eerste minister,
waarin hij klaar en duide-
Op dit ogenblik achtte
Toon Renders, één van de
stichters het noodzakelijk,
dat wilde VC. Kuklos ho
gerop geraken, er diende
gestart te worden met
jeugd. Samen met voorzit
ter en medestichter Jos
Blondeel greep hij de koe
bij de horens en startte met
een scholierenpoeg. Van
daag juist drie jaar later
staat hij met zijn jonge gar
de hier op het Stadhuis, ter
huldiging van hun kam
pioenstitel in reeks B van
de Provincia Oost-Vlaan-
deren. In het voorbije sei
zoen verloren kapitein
Alain De Wilde, spelers
Geert Uvin, Philip De
Cock, Paul Maessen, Gui-
do Maessen, Stefaan Lim-
pens, Guy Janssens. Lud-
wig Muylaert en Jan Moens
slechts éénmaal. Een be
wijs dat er VC Kuklos ta
lent te rapen valt Een ex
tra bewijs, dat VC Kuklos
druk begaan is met zijn
jeugd is, dat Luc Acke het
fanionteam in de steek liet
halfweg het seizoen, om de
scholieren naar een zekere
kampioenstitel te stuwen,
als trainer-coach. Een on
dankbare taak weliswaar,
als men weet dat in die
leeftijdskategorie steeds
weer problemen van stu
die- en jeugdraad naar voor
komen. Doch Luc nam zijn
taak waar naar behoren. Al
deze sportieve mensen kre
gen een gepaste hulde van-
wege het stadsbestuur, uit
monde van schepen Eddy
Monsieur. In zijn slot-
woord wenste hij VC Kuk
los van harte geluk met hun
prestaties en hoopte dat zij
in korte tijd mogen uit
groeien tot één van de
toonaangevende Aalsterse I
Volleybalploegen. Door de
inbreng van de Scholieren i
volgend seizoen laat het
vermoeden, dat VC Kuklos
andermaal naar het Stad
huis zal moeten, nu met
een titel van de seniores.
Als slot van deze receptie
nam secretaris Bob Blon
deel het woord. Hij dankte
het Stadsbestuur voor de
blijken en wilde het voltal
lig bestuur, met Jan Maes
sen als penningmeester, en
Pierre Buys, Georges Cal-
lebaut en Marc Lambert,
mede in de hulde betrek
ken. Want hun werk en
inspanning zijn de basissen
van deze verwezenlijking.
A.V.H.
Volleybalklub Kulklos, kampioen van de afdeling,
Scholierenreeks B van de provincie Oost-Vlaanderen,
gehuldigd op het Aalsterse stadhuis (Per)
lijk onze bezwaren en ei
sen op een rijtje zet.
Op het einde van deze
maand wensen wij een
onderhoud tussen de le
den van de Vlaamse
deelregering enerzijds en
een afvaardiging van het
Expansiecomité bijge
staan door alle parle
mentairen van het arron
dissement Aalst, ver
tegenwoordigers van de
vakbonden en de han
delskamer. Ikzelf zal mijn
kollega's van Kamer, Se
naat en Provincieraad
aanzetten om alles in het
werk te stellen om deze
dreiging van ons af te
wenden.
Ik zal een interpellatie-
verzoek indienen over de
ekonomische achter
stand van ons arrondis
sement waarbij ik de mi
nister zal bezweren Aalst
als ontwikkelingsarron
dissement te blijven er
kennen en steunen.
Wij hebben echt geen tijd
meer te verliezen, het is
vijf voor twaalf.
