Achter de schermen van de arbitrage (25)
io
Zet het voetbal zichzelf buitenspel?
il
Sportraad
Sint-Niklaas reist
om te leren
Miljoenendans ook dodendans?
Wat met keeper
Van Mossevelde (SK Lebbeke)?
22 - 20.6.1980 - De Voorpost
door Marcel Van Hauwermeiren
Het is geen geheim dat de meeste scheidsrechters
opzien tegen een trip naar Gent». Insiders weten
wat we daarmee bedoelen: als je voor nogal ernstige
inbreuken een scheidsrechtersv er slag opstelt en naar
het sekretariaat van het provinciaal komitee stuurt,
zit de kans er dik in dat je opgeroepen wordt om dat
verslag mondeling te komen bevestigen voor «de
groene tafel». Dat is niet altijd een pretje: sommigen
vertellen dat de scheidsrechter door dik en door dun
wordt verdedigd, dat zijn woorden evangelie zijn
voor de «rechtvaardige rechters», en dat noch spe
lers, noch klubs wat in de pap te brokken hebben
wanneer recht dient gesproken. Dergelijke voorstel
ling van zaken is fout: ook aan de (uitgesloten)
speler(s) wordt gevraagd «hun» versie te formuleren.
Als de ref erg duidelijk is geweest in zijn verslag en
hij valt tijdens de ondervraging en de konfrontatie
met de «beschuldigden» niet door de mand, dan
kan bezwaarlijk gelievemoederd worden. Krabbelt
de ref terug, toont hij zich niet zeker van zijn stuk of
laat hij zich imponeren door de «omgeving» dan kan
je er donder op zeggen dat dit in het voordeel van de
«beklaagde» speelt: de leden van het provinciaal
komitee die de strafmaat moeten bepalen zullen
steevast de speler beschermen. Zo gebeurt het dat de
ene speler zes weken schorsing oploopt om een
tegenstander een klap of een schop te hebben toege
diend, en dat een andere er met een paar zondagen
vanaf komt. De reden? Erg simpel: de eerste ref heeft
de feiten objektief verteld en deed (terecht) geen
enkele toegeving toen vanachter de tafel een of
andere meneer wilde weten of het soms niet om een
«bedreiging» ging, of een licht duwtje, of even de
voet opheffen in de richting van de «vijand»... In het
tweede geval sloeg de scheidsrechter aan het «vlot
ten» en minimalizeerde hij de feiten.
Een «geel verslag» moet duidelijk en bondig zijn,
daar is iedereen het best mee gediend. Er wordt niet
verwacht dat je een «matchverslag» op de formulie
ren neerschrijft. Je moet er ook geen kommentaar bij
formulieren: er zijn nog altijd brave jongens die
eraan toevoegen: Volgens mij volstaat de uilslui
ting». Anderen schrijven: «Deze speler verdient een
strenge straf». Die bedenkingen zijn totaal overbo
dig: niet de referee moet de strafmaat bepalen. Hij
dient gewoon te vertellen wat er gebeurd is. Noch
min noch meer.
Ik geloof dat ik tijdens mijn loopbaan als scheids
rechter alles bij elkaar geen tien spelers de laan
uitstuurde. Toen dat toch al eens een keertje gebeur
de, schreef ik geen lang verhaal over de feiten.
Tegenover de komiteeleden was ik evenmin loslip
pig: gewoon afstandelijk en neutraal, en vooral zo
bondig mogelijk de feiten schetsen, volstond.
Op een goeie keer viel ik bijna van mijn stoel van
verbazing: ik had iemand op het schoppen van een
tegenstander betrapt. Georges Torek, toen nog P. K. -
voorzitter wendde zich na mijn «verklaring» tot de
betrokken speler: «En u, meneer, wat is uw versie?»
De man antwoordde gewoon «Ik ben het volkomen
eens met de scheidsrechter». In dit geval bleven alle
«rechters» stom als vissen. Wat konden ze eigenlijk
nog vragen? De «zondaar» liep een schorsing op.
Hoeveel weken hij op het «gestraftenbankje» zat,
herinner ik me niet meer. Het vonnis wordt trouwens
nooit in aanwezigheid van de referee uitgesproken:
de «man in het zwart» mag na zijn «getuigenis»
vertrekken, de «beschuldigde» moet even «buiten
wachten» tot de heren het eens zijn over de sanktie,
en daarna mag hij opnieuw binnen om te luisteren
naar de uitspraak die door de sekretaris wordt
meegedeeld:
Meneer Upsilon, het komitee heeft beslist u te
schorsen voor x aantal zondagen». Ofwel: «Het
komitee heeft beslist u een waarschuwing te geven»,
meestal formuleert de voorzitter dan nog een korte
wens en een goeie raad: «We hopen u hier nooit meer
terug te zien voor dergelijke feiten, want de volgende
keer kunnen we niet zo mild zijn.
Een ander geval was dat met ene Van Oost, een
stoere jongen die voor Sint-Denijs-Westrem voetbal
de. Freddy Chaves, de vroegere internationaal van
het toenmalige en nu tot A.A. Gent «vernederland
ste» Gantoise, fungeerde er toen als trainer. Die Van
Oost stond tijdens de match oog in oog met een
kleerkast van een vent, een vent die oordeelkundig
gebruik maakte van zijn gewicht», doch geen over
treding beging. Van Oost trok in de duels steeds aan
het kortste eind en dat werkte op de duur zo fel op
zijn zenuwen dat hij een grove overtreding beging op
zijn tegenstander. Dat mocht geen twee keer gebeu
ren, en ik maakte het de jongen zonder veel tierelan
tijntjes diets. Van Oost moest ergens een lek in het
geheugen hebben gehad, want geen vijf minuten later
schopte hij de bal keihard in de richting van diezelfde
opponent. Er zat niets anders op dan konsekwent te
zijn: dus moest de warmbloedige jongen naar de
kleedkamer. Voor hem was de match gedaan, hij
kon wat afkoelen. Na de wedstrijd kreeg ik het
bezoek van trainer Chaves, een charmante man:
«Meneer de scheidsrechter, ik kom mijn speler
verontschuldigen. Hij is nog jong en impulsief.
Wanneer hij ooit mijn leeftijd bereikt heeft, zal hij
dergelijke domme stoten niet meer uithalen.» Erg
diplomatisch was dat vanwege de Gentenaar met de
Spaanse naam wel, maar voor mij was de zaak
daarmee niet afgedaan: «Ik vind het echt fijn en
sportief, meneer Chaves, dat u uw speler komt
verontschuldigen, doch ik zou het nog veel prettiger
vinden indien hijzelf zijn excuses kwam aanbieden.»
Dat laatste gebeurde prompt. Een paar weken later
ontmoette ik de uitgesloten speler opnieuw. In Gent,
waar we voor «het komitee» moesten «verschijnen».
Lang heeft de behandeling van «het geval» niet
geduurd: de «zondaar» bekende grif de feiten. In een
mum van tijd was hij opnieuw buiten. Hij kwam op
me af: «Slechts twee weken moet ik van het terrein
blijven, bedankt om alles te zeggen zoals het gebeurd
is!» Wat kon ik daar op antwoorden? Gewoon dat
het de plicht van een scheidsrechter is objektief te
zijn.
Arbitreren is dus veel meer dan fouten repereren en
bestraffen. Een ref mag nooit vergeten dat hij met
mensen te maken heeft, niet met nummers, evenmin
met robotten. Spelers en supporters hebben eveneens
een eigen taak: ze moeten kunnen relativeren. Weten
dat voetbal ergens nog a game» gebleven is, of het
zou moeten zijn. Als je vandaag leest hoe dolgewor
den Engelse driftkoppen en heethoofden in Italië
tekeer gingen, hoe de reaktie van de tifosi was, dan
begin je toch te twijfelen aan het gezond verstand van
sommigen.
Ook bij ons gebeuren domme dingen. Als je even de
statistieken uitpluist, kom je tot onthutsende konklu-
sies. In Oost-Vlaanderen bijvoorbeeld kregen tijdens
het afgelopen seizoen acht toeschouwers onbepaald
terreinverbod. Pas na drie jaar kan de maatregel
opgeheven worden, omdat het telkens ging om
manslagen op... referees. In zes van de acht gevallen
deden de feiten zich voor tijdens of na.jeugdwed
strijden. Dat «de zwarte ezel» af en hoe de huid
wordt volgescholden omdat een beslissing niet in
dank wordt afgenomen, is misschien niet te veront
schuldigen, wel begrijpelijk. Doch dat er vuistwerk
bij te pas komt, vinden we erg, zeer erg. Je mag niet
vergeten dat de scheidsrechter die voor jeugdmatchen
wordt aangewezen, even onmisbaar is als de interna
tionaal met de klinkende naam. Alleen is zijn taak
veel ondankbaarder. In de meeste gevallen is hij een
debutant met ambitie doch uiteraard zonder erva
ring. Soms is hij een «oudere» die nooit hogerop
geraakte, doch toegewijd zijn hobby beoefent. Nooit
mag verondersteld dat hij partijdig is. Wel is het een
feit dat de ene meer talent in huis heeft dan de andere.
Als een scheidsrechter een bok schiet, kan dat
eventueel het resultaat van de match beïnvloeden.
Doch wie zonder zonden is werpe de eerste steen. I
Voor een ref moet begrip worden opgebracht: laat j
morgen al die nobele onbekenden het zwarte plunje
aan de wilgen hangen en het is afgelopen met de pret.
Zonder referee is voetballen onmogelijk. Een
scheidsrechter aast nooit op komplimentjes, hij.
vraagt karweitjes waarvoor de mees ten bedanken.
vervolgt
Bo
rbonc
rgen
imme
jong'
•or Fil
tast d
ikurt
le en
ko|
sen v
ste
iven
C
Cc
tstaaf
iel
(ristia
It de
idré
2'
n dui
n Cl
ste en
bons
Met de dood in het hart zie je iedere dag dingen zen: voor de eigen winst
teloor gaan, die je altijd al dierbaar geweest zijn. premie en de miljoenen
sponsors waren maar be- Het is geen schitterend Gedurende
ter weggebleven: in wie- jubileum geworden. wedstrijd
de ganse
verdedigde
Het doet pijn, maar het schijnt wél onvermijdelijk te die voor de klub teloor lerpelotons kontroleren Als laatste in de rij der Nott's Forest letterlijk en
zijn. gaan als de tegenstrever
Eén van de pijnlijkste ervaringen van de jongste skoort.
weken is de onmiskenbare afgang van de voetbal- Eén enkele speler staat
sport. machteloos in de spits.
Wat we voorheen met andere sporten hebben mee- Spits van de aanval kan
gemaakt, doet zich thans voor in het voetbalwereld- je 't nauwelijks noemen,
je, dat stilaan een «kosmos» wordt, beheerst door Als die man er dan toch
een krankzinnige miljoenendans van multi-nationals al eens in slaagt met de
die door het dolle heen spelers kopen voor bedra
gen, die buiten alle proporties zijn!
Het is gewoon immoreel, h Qesch0nken
Hit 7nn »A/ottoliit worhn. neen gescnonxen.
Vrouwen snappen er
natuurlijk geen moer
van en beklagen zich als
er al eens een wedstrijd
op de buis komt. De ove
rige dagen van de week
zitten ze ook al eindeloos
te zeuren over de minder
waardige kwaliteit van
het kijkvoer of vallen er
dit zou wettelijk verbo
den moeten zijn...
Die walgelijke mensen
handel maakt elke sport
kapot!
La lutte
finale
Leendert Barth, bij Club
Brugge de doublure van
Birger Jensen, wat hij
voorheen bij Sporting snurkend bij in slaap. Het
Anderlecht in de scha ™etbalpretje gunnen ze
duw van zijn landgenoot
Jan Ruiter ook was, zei
onlangs in een vraagge
sprek met Humo: «In fei
te ben je dus niks, niks.
hun man niet. Uitgere
kend de woensdagavond
kunnen ze niet gaan klet
sen bij buurvrouw of
vriendin. Net als het
niks: gewoon een' stuk spannend wordt stappen
7P nnnnnpmopnprpprn
vee dat per opbod ver
kocht wordt».
Zo is het ook.
bal aan de voet in de
nabijheid van het straf
schopgebied op te da
gen, wordt ie al gauw
meedogenloos van de
sokken gelopen. Zo sim
pel is dat.
De voetbalsport loopt op
zijn laatste benen.
Wat we nu beleven is «la
lutte finale». De laatste
loodjes, die zo zwaar we
gen, hebben de balans
voorgoed doen over
hellen.
Voor ons geen voetbal
meer!
Het is nu welletjes ge
weest. We draaien la
chend de kanalen dicht
en gaan maar liever sla
pen: in bed is plaats voor
dromen, je eigen fijne
fantasie...
de sterkste ploegen de grote Cups stond op 28
wedstrijd en wordt de mei in het Madrileense
renner met de verleide- Bernabeustadion noch-
lijkste «smile» naar de tans een Hamburger
aankomstlijn gevoerd, S.V.- Nottingham Forest
waar hij minutenlang in 0p het affiche. Een auten-
beeld mag blijven voor tieke Duitse topploeg te-
een onbenullig interview, gen de bekerhouder van
doch mét de reklame op vorig jaar: hier zou onge-
de buik en op het petje! twijfeld offensief voetbal
Jongens, wat gezellig, worden vertoond. Zo
sport op de buis! dacht men toch.
Sport? Het werd nog maar eens
Daar mag een groot een enorme ontgooche-
vraagteken achter wor- |jng voor de amper
den geplaatst. Wat tij- 40.000 kijkers ter plaatse
dens de maand mei op én voor de miljoenen
het scherm te zien is ge- televisiekijkers!
weest, had nog weinig Na 20 minuten spelen
met voetbal-sport te verraste de zwaarlijvige
maken... Schotse linksbuiten John
Robertson doelman Rudi
ESSfEÏIS"' Kargus met een effektvol-
Nott s Forest ,e ba| ,n de rechlerhoek
We hebben ze nu alle- van het doel en zoals na
maal gehad. anderhalf uur spel zou
In 1980 vierde de oudste blijken volstond dit ene
van de Europabekers, de- doelpunt om de gegeer-
ze voor Landskampioe- de beker in Engelse han-
nen, zijn 25-jarig bestaan, den te houden!
figuurlijk
titel
Door de afwezigheid van
derc
In D;
js d<
iston
ijzen
j de c
in de
vluc
kyser
lend voor de magere Wat het absolute hoogt^UWe.
einduitslag. punt van het voetbaljaft Om
Als laatsten in de rij zijn had moeten wordefcenen
zijn Europese dus nu ook de eilandbe- werd een wedstrijd m^e,
woners kontinentaal zo nu en dan een piek qjVen.
gaan voetballen. tussendoor ellendig vejg V0'
Trevor Francis achtten zij Branco Zebec slaagde er verveling Alleen hjjenne
zich blijkbaar niet be- op geen enkel ogenblik in voetbalweer was primaon y
kwaam om het op de be- een gepaste tegenzet te De rest was ideeënlo<^ppe,
vinden op de strategie geklungel, inspiratielo%n dè
die Clough voor de gele- over en weer getrap vag yar
genheid uitgedokterd noeste werkers zond^j de j
had: zijn voetballers ble- het nodige talent. jtz -
De invaller Pwa?
doet het "e' 2
voor Eintracht
In lege stadions zal woi e
den gevoetbald, omd/oe.^e
geen hond nog dergelijlf1J
snertmatchen wil zief*mar
ook op TV niet meef
over twintig jaar zulle q*
onze kleinkinderen me^UU
d7e warig het hoofd schuó
Ie den als grootvader ovf Af
..e^k.l
proefde Engelse manier
aanvallend te proberen.
Zeventig minuten lang
lieten zij de Duitse aan
vallen op zich afkomen,
doch de Hamburgers lie
pen weliswaar storm,
doch liepen zich te pletter
tegen de levende rode
muur voor Peter Shilton.
Brian Clough had pienter
de taktiek uitgekiend die
de Duitse aanvallers
monddood moest ma
ken. Slaagden die er al
eens in om toch eens een
schot af te vuren, dan
stond daar de donkere
Starsky-figuur van Shil
ton om alles met de glim
lach op te vangen...
Het taktisch zwaar over
trokken spelkoncept van
de Engelsen was bepa-
ven tegen beter weten in
zweren bij breedtepassen
en lieten de bal bijwijlen
zelfs achterwaarts circu
leren. Waarschijnlijk was
hun speelwijze geïnspi
reerd door het boek:
«Voorwaarts, kamera
den, wij moeten terug!».
Voor je kijkkast zit je je
blauw te ergeren over zo
veel domheid bij
blauwhemden en
wordt werkelijk woedend voetba! praat,
als ze je welgemeende
richtlijnen koppig in de
Cyriel Temmermaj
wind blijven slaan en Volgende week: Belgis^esH,
doorgaan met hun steriel
spelletje, dat nooit enige
kans op slagen had.
De Heilige
Cup
Mei is traditioneel
UEFA-Cup in twee bedrij
ven, Beker der Bekerwin
naars en Europacup I, die
van de Landskampioe
nen met ertussendoor de
Engelse Cup-finale, die
doodgemoedereerd
het scherm voorbij of
vertellen je, op klaaglijke
MaaVwörden we niet al- ,0°"- een„r?ldaa ze
lemaal verkocht waar we achter de rug hebben..
zelf bijstaan? Moeten we 'k hou van voetbal. Mo- maand van de grote voet
niet allen onze handen of 9e'ijk dat het een domme balfinales,
onze hersens onvoor- sport is, maar er zijn dui-
waardelijk ten dienste zenden domme dingen
stellen van hem die ons waar de mens zich mee
daarvoor gewoonlijk onledig houdt. Ik gun
te weinig - betaalt? eenieder best zijn eigen
Leen Barth, talentvolle stomme hobby. Het leidt K
27-jarige beroeps-bank- ie a* van het geestdo- jarenlang doorging als
zitter, vindt «voetbal een dend werk van alledag het hoogtepunt van het
domme sport, 't zegt me Maar zelfs dèar laat men seizoen,
eigenlijk niks.»... je niet met rust. Men De Nederlandse klein-
Maar nu Jensen gekwetst heeft de bokssport voor- kunstenaar Paul Van Vliet
is, staat hij iedere zondag goed k.o. geslagen, de steekt in zijn «Heilige
als een gek 90 minuten ekstra-sportieven hebben Cup» op onnavolgbare
lang te keepen in het van de wielersport een wijze de draak met de
Brugse doel... puinhoop gemaakt, nu voetbalmaniakken. Voet-
Mensen zeggen rare din- delven ze het massagraf bal is sport, spel, onspan-
gen, ze trekken in het be- voor de voetbalsport. ning. Spelers zijn dood-
lachelijke wat ze niet be- Kunnen ze dan nergens gewone mensen, die ech-
grijpen. hun klauwen af houden? ter handig zijn ir. het ma-
Zo heb ik me jarenlang Waarom laten ze de ge- nipuleren van het lederen
geërgerd om die vrou- wene man toch niet met balletje met de voeten.,
wendefinitie over voet- rust tijdens zijn eigen Het zijn entertainers,
bal: «ze schoppen de bal welverdiende vrije uren? goedbetaalde artiesten,
weg en lopen er daarna Ze hebben er een echte Het publiek betaalt goed,
weer achter...». rotzooi van gemaakt, een wil ook wèèr voor zijn
Er zijn mensen die er ongenietbaar schouw- geld. Jarenlang liep alles
hooghartig de neus voor spel. vlot: er werd spektakel
ophalen en zeggen Ze gooien er tonnen geboden en de reuzesta-
«Voetbal zegt me niks, ik bankpapier tegenaan dions liepen nokvol.
ben daar een volslagen voor shirtreklame en bor- Tot de reklame er zich
leek in...». Met die woor- den rond de stadions, mee ging bemoeien,
den wanen ze zichzelf het voor duurbetaalde spe- Sportlui moeten zonodig
summum van intelligen- Iers die dan door een trai- sandwichman spelen
tie. Voetbal is toch een ner in een taktisch keurs- voor grote bedrijven,
vulgair volksvermaak, lijf worden gewrikt, zodat Stupiede publiciteit op de
waar enkel het werkvolk ze op het veld alles mo- truien, waar toch geen
zich mee vermaakt? gen, behalve voetballen, mens enig belang aan
Nu is voetbal inderdaad Resultaat: je ergert je hecht, reklameborden
ul jarenlang een spel, dat blauw om het ellendig alom... Aftrekbaar van de
een massa mensen on- geklooi tussen de lijnen, belastingen natuurlijk,
eindig veel voldoening Doodsbang om te verlie- Extra-sportieven en
Bekerfinale oud
transfers, Rode Duiveén zij
en Europa 80. fizoen
appt
Sportkring Lebbeke haalde van Mossevelde werd des
doelman De page bij Lo- tijds door Racing Lokeren
kerse SV weg. Een beetje ingehaald, toonde er zijn
eigenaardig als men weet rijk talent en belandde na
dat Herman Van Mossevel- dien bij Eendracht Nieu-
de een kanjer van een sei- werkerken dat met Her-
zoen bijeenkeepte voor de man naar «Eerste» promo-
Konkelgoedploeg. De Page veerde. Toen roodgeel een
is een man die je moeilijk bank achteruit werd gezet,
naast het fanionteam kan verhuisde Van Mossevelde
zetten, zodat de vraag rijst naar SK Lebbeke en had
wie nu eigenlijk als fanion- meer dan eens een groot
doelman zal worden aange- aandeel in de puntenoogst.
wezen. De komst van De Page zet
BLOSO viert haar 10-jarig «Sportgemeente 1980»
bestaan met een vier- voor Oost-Vlaanderen.
daagse info en vakbeurs, De Sint-Niklase sportraad
in het Rijkssportcentrum reist dus om te leren en
Herentals. Op zaterdag te vieren. Om 8.30 u. ver-
21 juni als biezonder te- trek Grote Markt, 9 u. ont-
ma het gemeentelijk vangst genodigden, 10 u.
sportbeleid behandeld. colloquium gemeentelijk
In dit kader werden door sportbeleid, 12 u. ope-
BLOSO de leden van de ning vakbeurs en info-
stedelijke sportraad van beurs, 13 u. middagmaal,
Sint-Niklaas naar deze 14.30 u. animatie (o.m.
plechtigheid uitgeno- ballet Karmen Kaeumbe
digd, waar ze uiteraard Shaïda), 16 u. tien jaar
verdere kennis voor hun Bloso, 17.30 uitreiking
beleid kunnen opdoen. trofee sportgemeente, 19
Grootste faktor is wel dat, u. einde,
zoals vorige week ge- «Samen uit, samen
meld, de stad Sint-Ni- thuis» voor deze eerste
klaas aangeduid is als groepsreis!
alles op de helling en de ven omstandigheden niet
Schoonaardenaar stelt zich beter naar een andere klub
de vraag of hij in de gege- uitziet. Hij is immers veel
gepi
Hercq
t prijs
lichiel
troege
n zoc
te goed om zijn zondagBoethe
middagen op de bank Smber
slijten. fe en
oortc
Wat met Herman Van Mossevelde, nu SK Lebbeke doelman De Page van Lokerse
binnenhaalde? (c)
