PRIESTER
AMEDEE SUENAERT
DICHT
OP ZIJN DUIVENTIL
AALST EN ZIJN
BEIAARD -
CONCERTEN
J
500 JAAR
SINT-MARTINUSKERK
TE AALST
HET LINNEN DOEK
intERicnn
J'"
an
ice M
in
nderpastoor Amedee Suenaert van Aaigem is een gevierd en beroemd
Liivenmelker. Iedereen in de omgeving kent hem als prijzenspeler. Voor hem is
ie sport een liefhebberij, maar hij beschouwt het ook als een manier om bij de
.ensen te zijn. «De heer Jezus was ook gewoon mens met de mensen». Zijn
ichtwerk echter is bij ons minder gekend. Omdat hij dat meer in de stilte doet.
aar nationaal en, internationaal geniet dichter Suenaert een zeer grote faam.
alangs is hij op kulturele missie naar Spanje getrokken in het illustere
zeischap van bv. Hugo Claus. De 20 kunstenaars die zo'n kulturele missie
■emaken, worden door het Ministerie van Nederlandse Kuituur aangeduid,
a dateelfde ministerie kreeg E.H. Suenaert eind vorig jaar een bijzondere
lerscheiding voor zijn gedichten.
1 dus om met hem van naderbij kennis te maken.
I
De gele vrouwenvormen
hangen
voer vergeelde wijngaar-
drijen lang en broos...
En gele handen glijden,
vangen
verhitte druiven op als
jaarlijks kroos
Langs de vergeelde ves
tingmuren kruipen
trager nog
zij trekken tot hun scha
duw is voltooid...
maar laten onverstoord
de zwepen zwaaien...
hun ruggen zijn toch lang
OR DE ZIEKTE jfc denk u achterna.
gebeurt vaker, ook In 't land van al mijn
t kunstenaars, dat een dromen
kte- en rustperiode het kan ik u .achterhaien,
gin uitmaakt van een naast u mijn plaats
jpdoorleefde uitdruk- bepalen,
ig in kunstvormen van mijn ligging vóór en na...
it in het eigen hart en Om tot elkaar te komen
aren leeft. (Een inter- denk ik u achterna,
lionaal gekend voor- -
eld is de musicus en *AN TWINTIG muildieren
Jiger Cat Stevens, die DICHTERS dan traag,
i een ziekte de mooiste In 1959 viert de Vereni- Zó ongewoon ontwijken
>ngs ter wereld &ing van Oostvlaamse zij de kuipen,
:hreef). E.H. Suenaert letterkundigen zijn eer- ontwijken zij de last als
seft eveneens noodge- ste lustrum met de uitga- pest of plaag?
wongen enkele jaren ve van een bijzonder Zij balken droefheid naar
ist genomen nadat hij mooie bundel «Van twin- de kraaien,
jaar leraar was aan hg dichters». Van elke
3t kollege in Deinze. Hij poéet zijn er drie num-
af er les in Nederlands mers opgenomen. De
n Engels, 26 lesuren per bundel is een genum-
reek. Tijdens die rustja- merde (feestelijke) uitga
an is hij «in de littera- ve, verpakt in een «luie-
uur gegroeid», zegt hij cassette» (een kartonnen eefgeplooid.
elf. In die dagen immers hoes). De gedichten zijn van Moren
perkte hij als recensent gehandtekend door de billen 9*peten.
nee aan verscheidene auteurs. tfof zijn hart plots en
itteraire tijdschriften, een 9ele hand
>.m. «De Nieuwe Stem», OOR wou met een duimpunt
vaaraan ook Johan Dais- tegengroeten,
ie, Paul Rogghe en Mar- Tot 1975 verschijnt er maar groette niet, 't was
:el Coolen hun beste pro- geen letter meer uit de van een ander land!
lukten leverden. Even- pen van Amedee Sue- Dit vrij moeilijke gedicht
sens in die tijd wordt de naert. Een nieuw initia- krijgt in litteraire kringen
hereniging voor Oost- hef wordt genomen door een zeer hoge waarde
hlaamse Schrijvers ge- J° Verbrugghen met een toegemeten. Niet dat
richt en ook hier is E.H. uitgave van de Jonge Suenaert dat zelf als het
Juenaert een stuwende Economische kamer van diepste uit zijn eigen ge-
aacht. Hij neemt er de Aalst. In de reeks «Beeld, voelen aanschouwt. Zelf
unktie van ondervoorzit- beelding Verbeelding» is hij meer gehecht aan
er op zich. Dichter Sue- wordt een tweede boek zijn teksten over vader en
ïaert is bovendien de gewijd aan de «Heden- moeder. Groot was zijn
jrondlegger van de daagse schrijvers in en
Aragonia-prijzen», die om het land van Aalst».
'erdienstelijke schrijvers Van Suenaert worden er
mderscheiden. Om de zeven gedichten opgeno-
wee jaar worden er «da- men. Allemaal door-
jen van kuituur en drenkt van weemoed,
runst» georganiseerd stille medidatie, verwij-
vaar letterkundigen zend naar het verleden,
ïaar hartelust ervarin- nu eens verdrietig, dan Lisette De Backer schrijft
jen en wensen kunnen weer gelukkig vertederd, over zijn bundel: «Hij
ïitwisselen. En als E.H. Suenaert toont zich in treedt ons hier tegemoet
Suenaert spreekt over zijn gedichten de zachte als de stille, ingekeerde
nensen die hem nogal man, die alle ervaringen dichter, gevoelig en zeer
sein vloed hebben in zijn in de stilte bewaart. kwetsbaar, tot dromen
E.H. Suenaert met zijn bundel «Tussen klaver en bles», nationale en internationale
waardering. (Per)
fierheid op zijn vader,
dus te meer heeft de
dood van zijn vader hem
gegrepen. Onvermijde
lijk dus dat de eerste se
rie gedichten over moe
der en vader een groot
respekt uitstralen. Ene
merkt.
Een munistreriële kom
missie onder leiding van
Karei Jonckheere, een
Vlaams letterkundige,
heeft de geschriften van
Suenaert goed gevonden
voor een fikse beloning
van 30.000 F. Daarenbo
ven besliste de minister
50 eksemplaren van de
dichtbundel voor ver
scheidene bibliotheken
aan te kopen.
OP KULTURELE MISSIE
Tijdens de maand mei is
E.H. Suenaert naar Cata-
lonië gereisd in hoog let
terkundig gezelschap,
o.m. Hugo Claus, Mamix
Gij sen, Paul Snoeck en
Anton Van Wilderode.
Vorig jaar mocht hij
reeds mee naar Krakov
in Polen. Op deze mis
sies worden werken uit
gewisseld. Schilders
stellen hun doeken ten
toon, dichters dragen
hun werk in de taal van
het volk voor. Immers, de
gedichten zijn reeds op
voorhand in het Cata
laans vertaald en wor
den tijdens openbare
sessies voorgelezen. Ook
de deelname aan deze
kulturele missies zijn een
blijk van waardering
voor de litteraire kwali
teit van de gedichten. De
help opzet is in handen
van het Ministerie van
Nederlandse Kuituur.
DUIVEN EN SCHRIJF
WERK
Onderpastoor Suenaert
bedrijft zijn dichtwerk ei
genlijk slechts als een
stille vrijetijdsbesteding
in een verlaten ogenblik.
Naast zijn pastorale taak
op laten we toegeven
een klein dorpje Aai
gem, geeft hij halftijds
les aan het St. Lutgardis-
instituut te Herzele (be
roepsonderwijs voor
meisjes). Bovendien
houdt hij 's zondags de
bibliotheek te Aaigem
open (noteer: tussen 10
en 12 u., ook 's woens
dags van 15 u. tot 16 u.)
Telkens iemand een
boek komt vragen, kan
betrokkene er vlot aan
geraken. (We menen ech
ter te weten dat de bibli-
toheek van Aaigem bin
nenkort zijn deuren sluit.
Vermoedelijk neemt het
gemeentebestuur in dat
verband een initiatief).
Een groot gedeelte van
Suenaerts tijd wordt aan
de duiven besteed. De
onderpastoor is van hui
ze uit een boer en hij was
een dierenliefhebber.
Zelf dicht hij ergens: «Gij
(zijn vader) wilde niet
voelen hoe ik met u
de nieuwe paarden wou
temmen; hoe ik in stallen
wou slapen en uren lang
uw dieren strelen...». Als
duivenmelker staat hij
inderdaad in hoog aan
zien bij zijn kollegas. Zelf
beschouwt hij deze hob
by als een manier om
aan pastoraal te doen.
Hij meent dat zijn aanwe
zigheid als priester bij
duivenmelkers een teken
is. Hij wordt er dan ook
aanvaard als één van de
hunnen, een gelijke, een
vriend. In '76 vloog hij de
eerste prijs nationaal en
daarmee bewijst hij één
en ander van duiven af te
weten.
Sinds jaren verzorgt hij
als vrij medewerker kom-
mentaar bij duivensport
in verscheidene bladen.
In het dagblad «Het
Volk» schrijft hij onder de
letters A.S. In specifieke
weekbladen voor duiven-
liefhebbers pleegt hij ook
zijn wekelijkse artikels,
nl. in De Duif, De duiven-
bode en Duifke lacht.
Ook hierover heeft hij
zijn kommentaar klaar.
«Als onze lieve heer nu
zou leven, sticht hij vast
een dagblad, want op
welke manier bereik je
best een grote groep?»
Immers, er zijn in Belgen-
land, zo'n 90.000 duiven-
liefhebbers.
OP EIGEN GROND
Ter plekke, in Erpe-Mere,
is E.H. Suenaert erg be
gaan met het leven in de
kultuurraad. Hij is er af
gevaardigd door de bib
liotheek van Aaigem. Bij
gevolg neemt hij deel
aan de kommissie «bib-
lioteekwezen», die nu
o.m. een advies inzake
oprichting van een ge
meentelijke bibliotheek
voorbereidt. Bovendien
is hij lid van de erken
ningskommissie, waar
hij een gezaghebbende
stem laat horen. Hij
hoopt voor de kuituur-
raad dat we ook eens on
ze eigen kleine vereni
ging vergeten om geza-
melijk aan de uitbouw
van het kulturele leven
op de gemeente te wer
ken. E.H. Suenaert
vraagt zich af of de K.R.
nog zou bestaan indien
er geen ekstra subsidies
aan verbonden waren.
Hij meent dat we vlotter
de eigen enge grenzen
moeten overschrijden.
Zijn veelvuldige interes
ses, pastoraal, lesgeven,
dichtwerk, duiven, boe
ren, reizen, enz. zijn er
een teken van (wh.)
Jaarlijks verlof
Zoals vorige week reeds aangekondigd geniet!
cinema Feestpaleis vanaf vandaag van zijn'
jaarlijkse weekjes verlof. En dit tot beg
augustus. Door het overweldigend sukses w
«Kramer vs. Kramer» wordt in cinema Palace!
het jaarlijks verlof nog een weekje uitgesteld.
Dan Ook worden daar de deuren gesloten tot!
half augustus.
COLLEGE
CINEMA PALACE
Benedenzaal
Sukses voor het Amerikaanse echtscheidings
probleem «Kramer versus Kramer» een film die
vermoedelijk nog veertien dagen wordt door
gespeeld.
Studio
«National Lamppon's Animal House» Is een
knotsgek verhaal dat zich afspeelt ergens op de
kampus van de Faber Universiteit. Wanneer wij
nochtans de makers, en het scenario, moeten
geloven, zo dit een 'echt gebeurd' verhaal zijn
dat zich afspeelde in 1962-'63. De toenmalige
huurders van de «dierentuin» zijn nu de
voorzitters-directeurs Generaal van Multinatio
nals, Senatoren, en zelfs direkteurs van het
Amerikaanse satirische blad «National Lam
poon».
Het verhaal vangt aan in september '62,
wanneer de nieuwe studenten aankomen en
een bezoek afleggen aan de verschillende
studentenklubs. Meteen beginnen dan ook de
gekste situaties vorm aan te nemen.
Op het sportterrein pronkt Neidermeyer met
zijn paard, maar als bij toeval krijgt hij een
goifbal tegen het hoofd met het gevolg dat zijn
paard hem wegens de bruuske bewegingen uit
het zadel gooit. Ook dat is slechts een begin
want ondertussen gebeurt er van alles op de
kampus. Het snobistische volkje van studenten
maakt het immers maar al te graag heel erg
bont.
»purt<
s d,
jed wi
E met
ch in
En, d<
ai h(
phteri
jertha
ep he
Lo<
I(etste,
en bu
aniek
thrik
e W
leer
Club
«Butch and Sundance: the early days» is de
vervolgfilm op «Butch Cassidy and the
Sundance Kid» een film die de legende rond'
het akteursduo Newman - Redford naar een
hoogtepunt dreef. Ditmaal geen klinkende
namen, op uitzondering van Richard Lester, de
realisator, te na. Van hem zagen wij reeds
Robin and Marian, een van zijn beste films, en
de drie musketiers, een satire op de vorige
musketiersfilms.
In deze vervolgfilm op de avonturen van onze
twee wild west-helden, een film die eigenlijk
een flash back inhoudt, zit geen diepgaand
verhaal. Het is hem bij Lester zoals bij zijn
voorganger slechts om het uiterlijke te doen.
Het spektakulaire, het non-chalante. Een film
die de far-west-fans misschien zal doen
watertanden. Een goede film, inhoudelijk
weinig diepgang kortom, een ontspannings
film.
SJ.
Voor E.H. Suenaert is zijn duivenliefhebberij ook e
(Per)
i vorm van pastorale aanwezigheid.
litteraire karrière, dan
tojht steeds de naam van
Jhton Van der Plaetse te-
hig. Deze man gaf les
*'diktie», uitspraak, aan
het kollege te Deinze. Zo
wat overal in Vlaander-
and blijkbaar leerde An
ion Van der Plaetse zijn
/olk spreken. Hij is zelf
sen voordrachtkunste
naar geweest.
VERZAMELINGEN
De gedichten van E.H.
Suenaert zijn in verschei
dene bloemlezingen ver
schenen. De eerste heel
belangrijke publikatie
dateert van 1954.
Van de hand van Victor
E. Van Vriesland komt er
een verzameling op de
markt «Spiegel van de
Nederlandse Poëzie door
alle eeuwen», deel 1940-
1957. (uitgeg. Meulen-
hoff, Amsterdam. 430
blz.). Hier zijn twee ge
dichten van Suenaert in
opgenomen, waarvan we
een kort en diep neer
pennen:
-Bij uw graf»
TUSSEN KLAVER EN BIES
Een eerste echte bundel
kreeg de titel «tussen
klaver en bies». Suenaert
brengt hierin «zijn beste
gedichten sinds jaren bij
een». Er verschijnt in
boekengids '79 een kom
mentaar van J. Haest: «A.
Suenaert schrijft een ver
rassend mooi vers, dat
bekoort door zijn eenvou
dige struktuur en treft
door zijn bondige, rake
formulering. Wat een
plasticiteit ligt er niet in
zijn streng uitgekozen
adjectievenen zo
gaat de schrijver in be
wonderende taal verder
en besluit: «volmondig
aanbevolen».
De bundel bevat een 50-
tal gedichten uit zijn hele
karrière, ingedeeld in
vier hoofdingen volgens
inhoud: Moeder- en va-
dergedichten, bindingen
met hier- en jenseits,
weelde en pijn van de
seizoenen en tenslotte
reisgedichten. Uit deze
laatste reeks lichten we
«Uzes
en mediteren geneigd»,
en ze besluit: «Met liefde
voor de schoonheid van
alle stille eenvoud, bijna
een cultus, gaan een be
wonderenswaardige
vormgaafheid en métier-
beheers ing gepaard».
HET MINISTERIE
Alom dus de positievp en
bewonderende klanken
over het dichtwerk van
Amedee Suenaert. Hier
voor kon ook de enoerage
van onze kuituurminister
niet doof blijven. Te meer
dat er ondertussen nog
verscheidene verzamel
werken en gelegenheids
uitgaven verschenen
waarin krabbels van
Suenaert zijn opgeno
men. Vorig jaar ver
scheen de bundel «Het
kind in de Poëzie», ter
gelegenheid van het jaar
van het kind en verder
een hulde aan Vlaamse
dichters onder de bun-
deltitel «Schuif wat dich
ters bij». Vooral deze
laatste verzameling is
door de kritici opge-
Een van de prettigste momenten voor thuisblijvers
tijdens de vakantie is vanop een zomers terrasje op
de autovrije markt te genieten van het tintelende
beiaardspel. In die langgerekte volzin zitten een
aantal voorwaarden: de markt blijft hopelijk auto
vrij, de zomer hinkt ergens onderweg, de beiaard»
concerten zijn gepland. Voor wie echt geïntersseerd
is zijn op de luisterplaats (parking Kapellestraat)
zitplaatsen voorzien. Daar wordt ook voor toelichting
gezorgd. Pierre De Smedt, onse stadsbeiaardier,
vindt het wellicht zijn mooiste beloning een trits
getrouwen rondom zich te zien. Tussen haakjes, wie
hem eens aan het werk wil zien, kan hem een
bezoekje brengen op zijn eenzame plek dichtbij de
hemelop zaterdagmorgen rond 11 uur of op zon
dagnamiddag rond 16 uur. Hij laat de deur naar de
toren open.
sche stukjes een menuet
van Mozart, een perpe
tuum mobile van Ra-
meau en een drietal wie
geliederen.
Op vrijdag 5 septem
ber speelt Linda De
Schepper uit Wilrijk. Ze
kreeg de beiaardmicrobe
te pakken via een cursus
Esperanto bij de Ant
werpse stadsbeiaardier
Jo Haazen. Haar keuze
spring van klassiek naar
volkslied en oorspronke
lijke beiaardmuziek.
Op vrijdag 12 septem
ber wordt de cyclus afge
sloten door Pierre De
Smedt en Kris van Inge-
lgem. Hun experiment
van vorig jaar, «beiaard
Wat praktische gegevens
nu. De beiaardconcerten
hebben plaats telkens op
vrijdagavond te 20 uur.
Op vrijdag 18 juli
speelt Maria Blom uit
Gouda, eerste officiële
vrouwelijke beiaardier,
een uiterst gevarieerd
programma van Char-
pentier over Bach en Hul-
lebroeck naar Grieg.
Op 'vrijdag 25 juli is
Karei Keldermans aan de
beurt. Hij is de zoon van
Raymond Keldermans
die de beiaard in de Ver
enigde Staten invoerde.
Hij studeerde te Meche-
len en keerde terug naar
de V.S. waar hij als
beiaardier werkzaam is
in Springield, Illinois.
Op vrijdag 1 augustus
komt André Wagemans,
stadsbeiaardier van Tie
nen. Hij is bekend om
zijn genuanceerde aan-
slagtoets en speelt o.m.
drie Duitse dansen van
Mozart, Solveigs lied uit
Griegs eerste «Peer
Gyntsuite» en drie negro
spirituals.
Op vrijdag 8 augustus
speelt voor ons Gaston
Van den Bergh. De bei
aard is niet zijn beroeps
bezigheid, want hij is
rijksambtenaar. Toch is
hij een niet alledaags
man. Hij behaalde im
mers een zestal interna
tionale prijzen en be
speelde zowat 170 ver
schillende beiaarden.
Voor de concerten van
15 en 22 augustus zal
(vermoed ik) onze Pierre
De Smedt instaan. Op de
feestdag van O.L.V.
speelt hij o.m. enkele
Marialiederen, op 22 au
gustus een paar exoti-
vierhandig», viel zo i»,
smaak dat het dit jal
wordt herhaald. Ze spl
len dan ook werk waal
voor door zijn twéé
stemmig contrapuntist!
karaktertwee uitvoer1*-'^'
ders vereist zijn, wenWillu
namelijk van Bach e^vecht
Kris Van Ingelgem zelf.
w.Dic .v
jsprir
~1 Tout
by i
ande
hij a
Will,
de 1
dat.
Op Allerheiligen van dit jaar (1.11.1980) dirigeert
Kamiel Cooremans het vokaal ensemble «Thesaurus
Musicus» bij de uitvoering van de Missa «Mi-mi»
van Johannes Ockeghem tijdens de T.V.-mis vanuit
de dekenale Sint-Martinuskerk van Aalst.
Kamiel Cooremans is
een uiterst competente
kunsthistoricus en peda
goog en een graag gezie
ne figuur in de muziek
wereld. Zijn uitzonderlij
ke waarde kreeg zopas
nog erkenning door zijn
benoeming op 4.7.1980
tot direkteur van het Ko
ninklijk Vlaams Muziek
conservatorium van Ant
werpen^ Daardoor komt
hij aan net hoofd te staan
van één van de drie
Vlaamse muziekconser
vatoria van ons land
(Antwerpen, Brussel en
Gent). Als dirigent leidt
hij, benevens «Thesau
rus Musicus», ook het in
ternationaal vermaarde
Antwerps koor «Audite
Nova», waarvan zijn boe
zemvriend, onze stads
secretaris Chris Wil-
lems, geruime tijd zan
ger en daarna voorzitter
is geweest.
De uitvoering van. de Mi-
sa «Mi-mi» van Johanne
Ockeghem, een in ona
streek geboren compo
nist uit de 15de eeuw di
dus leefde in de tijd da
aan de bouw van de Sint
Martinuskerk van Aab
werd begonnen, word
beslist één van de hoog
tepunten van het herden
kingsprogramma ven
«500 jaar Sint-Martinu»
kerk». Tijdens de vT.V.
mis van 1.11.1980 wórdei
de eigen gregoriaans
gezangen van de Hoog
dag uitgevoerd door he
Sint-Martinuskerkkoor
o.l.v. E.H. Michaël GhijJ
en wordt het orgel be
speeld door Kristiaan
Van Ingelgem.
teev
vech
uitd;
een
willt
duiv
niet
Boaj
dat
FRï
Toe
de t
spo,
belt
Ma<
Me'
(of'
het
te g
De
diet
by
wer
Am
