U OOK OEVERS VRAGEN OM AANDACHT ONDANKS SLECHT WEER... 19 GROTE VAKANTIEWEDSTRIJD GIESBERGEN V/-- SCHAT OP PAPEGAAIEN EILAND APENLAND IE - Dé" Voorpost Of het nu om de zorg voor de zeer typische oeverflora langsheen de Dender gemaaid, machinaal, gaat, of gewoon om nieuwe overstromingen te voorkomen, in beide gevallen is Door het D.A.K. wordt een oeverbeleid noodzakelijk. Het «Denderprobleem» is niet opgelost met het erop aangedrongen, dat zuiveren van het water. Er schort wat aan de oevers van de Dender; ook dat dit ook voor Oost-Vlaan- aspekt is belangrijk. deren voor de Dender, voortaan zo zou gebeu- dat een degelijke argu- distels, netels en bramen. moet. mo9e''jk ni.ï „liiiH in Hn. fW het enrneien ver. Slaakt WOrden dOOt schanskorvenaffaire aan gehouden worden van verbetering en verbre ding van de dijken en oevers. Een oeverloze diskussie is 't dus niet. Het dossier zijn). Zal het ook vlugger afgehandeld worden? (Peter) Versteviging Zowat iedereen is van - - mening dat de Denderoe- mentafe met altijd in do- Door het sproeien ver- vers verstevigd moeten vemansoren terecht- dwijnen niet enkel deze, worden. Ook al zijn er komt- Overigens gaat het maar ook talloze andere - diverse oplossingen om om een kommunautair waarvan waardevolle en toekomstige overstro evenw,chtig dossier: de zeldzame. Overigens mingen te vermijden. Poterstenen komen uit worden ook de wortels j eenvoudi dan dat steeds zijn stevige oever- Wallon,e en de metaal- aangetast, zodat de oe- bezoedeling wanden noodzakelijk. draad u" Vlaanderen.... vers rustig verder kunnen (waarmee er raakvlakke* Overigens is het meer soroeien afbrokkelen en naar be- dan dringend, aangezien ton a's 'aatste middel ge- men meer dan tientallen Een w.et *an r°nd d® ?rej>en word' J jaren de Denderoevers «^ww'.sseling bepaajt In de meeste andere pro- gewoon heeft laten in- dat het laa9Pad moet vrij- vincies worden de oevers zakken. Tot een jaar geleden, schrijft het D.A.K., waren 5rtV/|AAL de ministerieplannen (nl. van Openbare Werken) geschiedenis van de luchtvaart even bekeken te hebben gaan we nu over vrij eenvoudiq Er zijn 130 tot ^et maken van een pijlsnelle straaljager. Begin eerst en vooral met een km. Denderoevers dat rechthoeki9 stuk papier te plooien op volgende manier: maakt 130 km. betonver- t sterking Tel daar 38 stadspark of in je eigen tuin is er wel een tak lijkend op een mik. Die reeds gébetonneerde km moeten we dan hebben. Span tussen de twee uitstekende takken een rekkertje of van af, en je houdt nog 92 een elastiek- Hoe het dan allemaal werkt weten jullie zeker en vast. km. over. Zo simpel was J T- Deze week gooien wij het over de sportieve beugel. Meer in het bijzonder over de voorbije Ronde van Frankrijk. Dat Joop Zoetemelk won en Rudy Pevenage eerste werd in de puntenstand weet elke spor tieve Kinderkrantlezer(es). Maar kunnen jullie ook volgende vragen beantwoorden? Om het niet te moeilijk te maken hebben wij het enkel over Belgische renners. Vraag 1de laatste rit werd gewonnen door een Belg. Geef zijn naam. Vraag 2: in diezelfde laatste rit was de laatste renner eveneens een landgenoot. Geef zijn naam. Vraag 3: wie was de eerste Belg in de eind stand? Geef zijn naam. Vraag 4: op welke plaats in de eindstand eindig de onze streekgenoot Lucien Van Impe? Vraag 5: de grote bergprijs werd gewonnen door de Fransman Raymond Martin. De tweede en de derde plaats werden ingenomen door landgenoten. Geef hun namen. Hun voornamen zijn dezelfde. Oplossing in het nummer van volgende week. J.T. Het was al weken en weken gepland, maar de weers omstandigheden oordeel den er anders over. Van daag ging het echter toch door. Eindelijk gingen wij eens aan toerisme doen. Een be zoek aan Geraardsbergen. En wie Geraardsbergen zegt, denkt natuurlijk aan de 110 meter hoge Ouden- berg. Lang hebben wij ach ter deze berg niet moeten zoeken. Het heeft wel lan ger geduurd voor wij op de top waren. Na het station verlaten te hebben, trokken wij naar de Grote Markt. In het kantoor van de toeristi sche dienst kregen wij en kele folders en een grond plan van de stad. Wij zijn de Oudeberg dan beklom men langs de steilste kant. De echte muur. Boven in de kapel hebben wij een kaars je doen branden. Ook hier, honderdentien meter hoog heeft de modernisatie reeds haar intrede gedaan. De waskaarsen zijn vervangen door elektrische. Men steekt vijf frank in de gleuf en floep... een kaarsje flitst aan. Boven op den Ouden- berg kregen wij nog een extra attraktie te zien. In het vijvertje, waar het wa terpeil altijd even hoog is, was een grote duitse sche per aan het genieten van zijn dagelijkse zwempartij. Op de terugweg zijn wij binnengewipt in de Abdij. Dit domein, dat de titel van toeristisch centrum draagt, is ons erg tegengevallen. De gebouwen bevinden zich in zeer slechte staat. Enige jaren terug kon men er nog een bezoek brengen aan het sprookjesbos van Reinaart De Vos. Doch hiervan is geen spoor meer te bekennen. De dierentuin is geen bezoek waard en op dat... Aangestipt wordt dat de betonindustrie hiermee een kompensa- tie toegespeeld werd voor de opgeborgen plannen van de autowe gen A8 en A9. Nu is beton uiteraard wel stevig, maar er zijn een aantal nadelen. Het zou gewoon gedaan zijn met de toch wel mooi-aan- trekkelijke begroeiing van de Denderoevers. Die oeverbegroeiing is in onze streken een uniek biotoop. Tussen 0 en 50 cm. boven het waterpeil komen enkele typische oever- en moerasplanten voor, die nergens anders zijn terug te vinden, bv. els en helmgras. Een be groeide oever heeft ook haar belang bij de water zuivering. Nu is er een alternatief: schanskorven. Dit zijn metalen of geplastificeer de netten gevuld met porfierstenen. Door aan spoeling van slib en plan- tenmateriaal zijn ze na enige jaren terug be- groeibaar. Bijkomende voordelen: ze zijn goed koper dan beton en zeker even stevig. In Nederland (langs de zeedijk) en in Italië (langs bergrivieren) worden schanskorven trouwens algemeen ge bruikt. De betonplannen ver wekten heel wat protes ten van het D.A.K. en an dere milieuverenigingen. Niet zonder gevolg, want eind 1979 werd officieel bekendgemaakt dat schanskorven zouden ge plaatst worden, waar geen langsgrachten voorkomen. Langs grach ten zijn grachten die naast de dijk zijn ingegra ven. Het normale water peil staat lager dan het peil in de rivier na een sas of sluis). Dit betekent dat er over de gehele Dender 73,5 km. met schanskorven moet ver stevigd worden (waarvan 46 km. in Oost-Vlaande- ren). In Ninove is men trouwens reeds begon nen met de aanleg van schanskorven, over een lengte van 40 meter (nl. onder de ringbrug van de weg nr. 9 Ninove - Brussel). Waar wel langsgrachten zijn, vreest men dat schanskorven het risico op instorting van de om- waterde oever zou ver groten. Deze instelling wordt aangevochten door het D.A.K. dat erop wijst, dat nog geen we tenschappelijk onderzoek plaats gevonden heeft om uit te maken of dit werkelijk zo is. jn elk geval toont deze lucht». De kapitein zucht en ziet de bewakers weg- stormen. Hij vreest voor een of ander nieuw oorlogs wapen. De eerste stuurman roept plots: «maar dat zijn papegaaien en Simbad op kop!». De papegaaien strijken neer op de kooi. De hoofd man komt stilaan buigend naar voor en laat zich voor de kooi vallen terwijl hij roept: «O, machtige pape gaaiengoden, vergeef ons». Kapitein Janus en zijn be manning worden vrij qela- ten en uitgenodigd op een gen van links naar recht! eerste rij: Polen, lerlanf Denemarken het safariterrein lopen paar ezels, kippen en n De grasperken zijn wel c gelijk onderhouden. Maj voor een inkomgeld, wossenen 40 fr. en kind| ren 10 frank, kon men toi iets anders bieden. Wij v ren tevreden terug in Aal te zijn. Geef ons dan r ons stadspark en zijn sp< tuigen. En ONS park is 2 ker even mooi en er dief geen inkomgeld betaald j worden. -1-1 OPLOSSING WEDSTRIJD VAN 18 JULI LL. We geven de oplossii groot feest. De avond valt. Wat staat hen nog te wachten op dit eiland? (vervolgt). J.T. 4. Gekke eilandbewoners Een zware storm overvalt het schip van kapitein Ja nus. Met man en macht probeert men zich te red den, Het schip moet echter begeven. De eerste zonne stralen kwamen reeds te voorschijn. Kapitein Janus knippert even met de ogen en staat dan langzaam op. Hij probeert zich te herinne ren wat er gebeurd is. Langzaam dringt het tot hem door. De storm..., het water..., de wind..., en dan die bres... Verder komt hij niet meer. Een gekreun is te horen. Een tiental meter van zich af ziet hij een van zijn bemanningsleden die langzaam weer tot bewust zijn komt. Van achter de rotsen komen de overige bemanningsleden samen met Genevieve. De kapitein zegt: «Gelukkig, iedereen is weer op post». Simbad is echter niet mee. Na een tijdje zoeken dringt een eigenaardige wartaal hun oren binnen. In een minimum van tijd staan en kele zwarte eilandbewoners gewapend met een speer voor hen. Ze doen teken hen te volgen. Door een donker woud gekomen, ziet men een dorp van hutten. Een man komt op hun toe. Aan zijn sieraden te zien, is hij het hoofd van deze stam. Hij zegt maar enkele woorden en die zijn niet zo vriendelijk: «Gooi ze in de hokken!». Met een oud stuk brood en een kruikje met water worden ze opgeslo ten in een hok. Ze worden dus bewaokt door drie mannen gewapend met stokken. Plots richt Genevieve het hoofd op en roept: «Kijk een zwarte gedaante in de In wat voor een apenland leven wij? Deze vraag stelt mijn vader zich regelmatig wanneer hij naar het nieuws luistert op de radio of kijkt naar het televisie journaal. Gewoonlijk heeft dat dan iets te maken met de binnenlandse politiek en vooral met het gezwam in de Brusselse Wetstraat waar onze parlementairen Vlaanderen en zijn Vlamin gen dan maar nog eens .voor de zoveelste keer in de zak zetten. Doch de laatste weken had zijn steeds terugkerende vraag: «in wat apenland le ven wij?» geen betrekking op de politiek, maar wel op het zomerweer. Ik denk dat hij niet alleen zal zijn geweest. Plannen, mooie plannen die al maanden geleden wer den uitgebroeid, vielen in het water. Figuurlijk en let terlijk. Het oude gezegde als het in Parijs druppelt, regent het in Brussel, was voor de eer ste weken van de grote va kantie, meer dan waar. Hebben wij water, puur re genwater met tonnen en tonnen vol gekregen zeg. Onze mooie rozenstruik van bij de twee meter in onze tuin plooide tot op de grond. Het gras kon ik niet afrijden. Alles wat nat, kloddernat. Bij het einde van het schooljaar had ik nog «zware» kosten ge daan. Een kennis van vader had mij een oude herenfiets ten geschenke gedaan. Zo een oud zwart geval met dikke banden. Er stond geen licht op. Een katoog en een reflektor ontbrak. Er moesten nieuwe pedalen op en ook een bel. Met dat rotweer heb ik drie weken moeten wachten om mijn fiets eens uit te testen. On dertussen heb ik mij echter thuis verdienstelijk ge maakt. Geholpen in de keu ken, zelf brood gebakken en boodschappen gedaan. Als afwisseling ben ik be gonnen met onze traphal een nieuw kleurtje te geven. Is me dat monnikenwerk. Ik moest opletten dat ik het vasttapijt niet bekladde. En dan, plots, na vier we ken afwezigheid, was zij er dan. De zon. Waarschijnlijk was het om de ronde van Frankrijkrenners plezier te doen. Deze dwangarbei ders van de weg hadden tijdens de tour ook al niet te veel zon gezien. Waarlijk op 21 juli scheen de zon. Mijn vader beweerde dat het zeker niet was ter gele genheid van de nationale feestdag, maar wel omdat tweede rij: BelgiS Luxemburg of Nedq land, Vatikaanstad derde rij: Frankrijk, Bul garije, Duitsland. J.1| het kriterium was. En terwijl ik deze regels tij|| schijnt ze nog. En zo woi nogmaals bewezen in voor een apenland wij f| ven. Eerst nat en koud durende weken en wel en dan zonder overgaj een temperatuurversc van meer dan tien grad< Ik kan er van meesprek< Vorige week heb ik onj tuin netjes gemaakt, me dat warm. Van 's gens tot de late nami heb ik er in gewerkt ontbloot bovenlijf. De gevolgen laten zich den. Mijn rug rood ve brand. Allerlei verzachte»! de zalfjes aangesmeed maar dat hielp niet vet Mensen wat heb ik p| gehad. Maar kom, wij zuilen c bluts maar met de buil n men. Wij hebben nog e< maand vakantie voor boeg. Wij zullen er het fcx te van maken. Alles bij ml kaar is het toch nog fijn dit «apenland - van - mijn vader» te leven. J. Spelen op 'n vakantiespeelplein tussen de streepjes zon. (Per) Het blééf maar regenen... Ook ondergetekende heeft enkele keren ge vreesd voor leven en wel zijn van de vakantiespeel- pleinwerking van de stad Aalst. Vooral kleine kin deren zijn barometers. Je kunt ze geen dagen lang binnen vrolijk laten zijn... 't Heeft allemaal niet zo'n vaart gelopen, laat sche pen Eddie Monsieur weten. De negen speelpleinen, die ondertussen al aan de vierde editie toe zijn, be gonnen op maandag 30 juni onder de gutsende regen. Op het einde van de eerste week kwam men reeds aan een dag totaal van 406 kinderen voor de negen pleinen. Dit cijfer, meent de sche pen «verwijst naar een grote behoefte aan een degelijke vakantieop- vang. Bovendien zal dit ook wel verband houden met de kwalitatieve ver beteringen die in de loop van de voorbije jaren werden aangebracht. Vooral de opleiding en bijscholing van monito ren leek ons in dit ver band belangrijk». Wie wat dieper de cijfers inkijkt, merkt dat wat het aantal kinderen be treft het speelplein van Gijzegem andermaal de koploper is. Op vrijdag 4 juli reeds waren dat er 73. Daarop volgen de plei nen van Nieuwerkerken, Arend-Aalst, Erembode- gem-centrum (de dagge middelden schommelen rond de 60 kinderen). Zoals men weet wordt de werking van het Gijze- gemse speelplein be moeilijkt doordat de bin nenruimten op het re- kreatiecentrum niet meer mogen gebruikt worden (tegen een gratis of schappelijk prijsje), zodat de nabijgelegen rijks- schoolinfrastruktuur moet dienst doen. Zo op het eerste zicht heeft dit dus geen weerslag op de erop afkomende kinder kwantiteit. Intussen er toch maar nog 'ns aan herinneren dat alle kinderen van 4 to 12 jaar welkom zijn op dj pleinen: Gijzegem, Nieti werkerken, Erembode I gem, Terjoden, Moorsel I Baardegem en Aalst pleinen). Een ophaal dienst bestaat van er naar Herdersem en Md dert (door onvoorzien* omstandigheden, nl. ver bouwingswerken aan gemeenteschool, kon di jaar in Hofstade geer speelpleinwerking door gaan). Inlichtingen: jeugdservi; cecentrum, Kapellestraaf 15, Aalst (Peter HET BELGISCHE RODE KRUIS Het zomergebaar Bloed geven

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 10