GCBORM1 <nG<TOG<n inï land van ff p MANGSKE, DE POMPIER GROTE VAKANTIEWEDSTRIJD EEN ERG ONVRIENDELIJK IEMAND SCHAT OP PAPEGAAIENEILAND 5. Geheimzinnige ontdekkingen OPLOSSING WEDSTRIJD VORIGE WEEK GROOT NIEUWS!!! 14 - 8.8.1980 - De Voorpost Robert De Neef, Aalst, F. De Wolfkaai 6 en Carine Pollet, Aalst - Nieuwer- kerken, Dries 29. Mare De Winter, Erpe - Mere - Erpe, Oudenaard se Stwg. 103 en Maria Van Gyzegem, Aalst, Oud. Dendermondse Stwg. 3. Wim Boel, Aalst, Molen straat 44 en Christine Adam, Aalst, Ten Berg 7. Wilfried Geerts, Aalst, Rozendreef 159, 44 en Marie-Jeanne Pieters, Aalst - Moorsel, Waver- straat 23. Jean-Pierre Wauters, Aalst, L. de Bethunelaan 29 en Marleen Vanden- berghe, Aalst, L. de Be thunelaan 29. Iwein Van Den Brulle, Aalst, Kluyskensstraat 1 en Linda Verhulst, Aalst, Kluyskensstraat 1. Martin De Latthauwer, Wetteren - Massemen, Oordegemstraat 50 en Beatrice De Schutter, Aalst - Erembodegem, Geraardsbergse stwg. 92. Jean-Paul Redant, Aalst, Kerrebroekstraat 89 en Marie-Christine Saeys, Aalst, Groenstraat 168. Hans Vanassche, Water maal - Bosvoorde, O. L. Heersbeestjesl. 19 en Ghislaine D'haens, Aalst, Koolstraat 17. Jean-Claude Kestens, Ni- nove - Denderwindeke, Rijstraat 50 b en Rita Kerckhofs, Aalst, L. de Bethunelaan 21. Jacques De Geyter, Lede, Wichelse stwg. 196 en Ann Goevaerts, Aalst, Hoezestraat 26. Patrick De Burchgraeve, Dilbeek, Hockeylaan 9 en Viviane Matthys, Aalst - Nieuwerkerken, Pijpen- beekstraat 16. Jean Janssens-Lens, Heist o/d Berg, Halfstraat 12 en Anne-Marie Jacob, Aalst - Hofstade, Zijp straat 50 A. Overlijdens binnen de stad van 14 juli tot en met 19 juli August D'hoe, postman, 50 j., Hekelgem - Teralfe- ne, Bredeweg 46, echt- gen. Clementine Meert. Ferdinand Latour, z.b., 62 j., Lede, G. Kapellestraat 22, wed. Agnes De Lannoy. Franciscus Hendrickx, z.b., 80 j., Aalst, Wijn- gaardveld 8, echtgen. Joanna Van den Abbeele. Rosalia De Wint, z.b., 93 j., Erpe - Mere - Bambrug- ge, Dorp 37, wed. Camille Eeckhout. Maria Heymans, z.b., 74 j.. Denderleeuw, A. De Brabanterstraat 95, wed. Frans Espenhout. Richard D'herde, z.b., 78 j., Erpe - Mere - Erpe, Kruiskensstraat 8, echt- gen. Maria Van De Keer. Petrus Wijmeersch, z.b., 84 j., Wichelen, Dorp 33, wedr. Maria Beurms. Alfred Van Buggenhout, z.b., 78 j., Haaltert - Kerks- ken, Landledestraat 9, ongeh., zoon van Emile en van Philomena De Pauw. Jan Diependaele, z.b., 64 Hekelgem, Brussel- baan 54, echtgen. Bertha Bellemans. Maria Baeyens, z.b., 85 j.. Wichelen - Serskamp, Wanzelesteenweg 50, echtgen. Maurits Galmant. Maria Scheerlinck, z.b., 79 j„ Aalst, Merestraat 95, wed. Henri D'Haese- leer. Helena De Clerck, z.b., 86 Aalst, Drie Sleutel straat 1, wed. Firmin Liebaut. Augusta Van Bever, z.b., 80 j., Sint-Lievens-Hou- tem - Zonnegem, Halle- weg 10, wed. Joseph Schepens. Irma Eeckhout, z.b., 81 j., Sint-Lievens-Houtem Zonnegem, Gentsestraat 77, wed. Petrus De Clercq. Catharina Heyman, z.b., 91 j., Aalst, Parklaan 48, echtgen. Jan Piron. Jozef Coppens, z.b., 80 j., Aalst, Sint-Gudulastraat 27, wed. Julia Podevijn. Celina Van Hecke, z.b., 81 j., Aalst - Herdersem, A. De Cockstraat 12, wed. Alfons De Wolf. Frans Demesmaeker, z.b., 69 j., Liedekerke, Op- perstraat 269, echtgen. Maria De Handschutter. Valerius De Gendt, z.b., 68 j., Aalst, Regelsbrug- gestraat 86, wed. Gerar- da Van Molle. Gerardus De Pauw, z.b., 73 j., Denderleeuw - Wel le, Langestraat 163, echt gen. Elisa Verbestel. Overlijdens binnen d stad van 7 juli tot en met 12 juli Jan-Baptiste Sonck, z.b 72 j., Aalst - Nieuwerke ken, Kwalestraat 63, ech gen. Sidonia Van Impe. Frans Lievens, z.b., 57 Aalst - Nieuwerkerkei Huytstraat 4, wed. Irèn Mertens. Anna Uvin, Aalst, Coeckestraat 98, z.b., 8 j., wed. Jan Baeyens. Gporges Stalpaert, z. 65 j., Pepingen, Paloke straat 12 A, echtgen. M ria Vangijzegem. Wat volgt is het verhaal van «Mangske» uit Herdersem (Aalst) die ooit een groot brandweerman werd. Hoe Mangske besloot pompier te worden is een eigenaardig verhaal. Wij vertellen het onze lezers en lezeressen zo getrouw mogelijk, in de taal van Mang na. Daarom schrijven wij het in de ik-vorm. Antwoord 1de laatste rit werd gewonnen door de Belg Pol Verschuere. Antwoord 2: in diezelfde rit was de laatste eveneens een Belg Zijn naam was William Tackoert. Antwoord 3: de eerste Belg in de rangschikking was Johan De Munck. Antwoord 4: onze streekgenoot Lucien Van Impe eindigde zestiende in de eindrangschikking. Antwoord 5: onze landgenoten met dezelfde voor namen en een tweede en een derde plaats in de bergprijs waren Ludo Loos en Ludo Peeters. J.T. 't Is avond, ik en mijn vrouwtje hebben naar een film op onze t.v. gezien die handelde over het niet te onderschatten leven van een pompier, 't Is tien uur en wij1 gaan slapen want morgen is het vroeg op te staan. Ik geloof dat ik nog in mijn eerste slaap was toen ik hoorde bellen. Neen, dat is niet aan de deur, daarvoor is het veel te luid en daarbij onze deurbel gaat met snokskens: het is de bel van de brandweer. Ik ben het zeker, ja ik ben het heel zeker «het brandt!» Wat ben ik blij. Het is mijn eerste oproep. Ik schiet uit mijn bed en in mijn broek die altijd klaar ligt. Ik vlieg van de trap en in mijn vest en hemd of omgekeerd, ik spring in mijn schoenen en ook in mijn auto die het precies ledereen maakt wel eens een grote blunder maar sommigen van onze medewerkers maken maar al te grote blunders. Zelfs als ze met vakantie gaan of zijn. Daarom vragen we jullie in onderstaande tekst de blunders van mijn kollega even uit te halen. Lies is zes jaar en gaat met kust. Dus reed men richting haar jongere broer en haar Namen daar deze weg de ouders op vakantie. Bij het kortste was naar De Panne, inpakken van de bagage Het eerste werk als ze aan kreeg Liesje plots een idee. gekomen waren was de Ze zou de boot die ze ge- sleutel van het flatgebouw kregen heeft voor haar gaan halen. Liesje ging plechtige kommunie ook in eerst met haar oudere broer haar tas stoppen. De da- wat in het zand spelen en turn van vertrek was wille- ging dan naar de tent die keurig daar het in België moeder en vader intussen toch steeds goed weer is. hadden opgeslagen. Men Men had gekozen voor de zou vandaag niet kunnen koken daar het vuur pas morgen toekwam, 's Mid dags ging men een heel eind wandelen langs het water. Men werd echter plots tegengehouden door de politie. Men mocht niet door want er was een wal vis aangespoeld. Zo kon Liesje en haar ouders niet verder en moest men terug naar de tent. Daar aange komen was het tijd om te eten en moeder bakte eie ren voor iedereen. Na hun maaltijd ging iedereen sla pen en wachtte een volgen de dag af. j j geroken heeft want hij be gint te dampen en slaat direkt aan. En ik weg. Met volle faaren de nacht in tot aan het voetbalplein van den Eendracht waar ik even moet stoppen voor een au to ook met volle faaren en al toeterend. Ik herken de wagen, 't is Lewie uit Mel- dert, ook pompier, moar dan van de andere brigade. Het moet een grote brand zijn dat er twee groepen opgeroepen worden. Ik laat hem passeren en met volle faaren en al toeterend vlieg ik verder. Hier en daar staan mensen die al of nog op zijn me na te staren. Ze denken waar schijnlijk dat is nu Mangs ke, die nieuwe brandweer man uit Herdersem. Ik laat ze denken en rij in volle snelheid verder, richting brandweerkazerne. Aan de Sint-Annabrug ge komen, een groot plakkaat: onderbroken. Ik moet niet lang nadenken, vlug langs de Zeebergbrug. In volle snelheid rij ik verder. Hoe ik in de kazerne geraakt ben weet ik niet meer, maar daar zie ik Jef de chauffeur al zitten achter het stuur van de grote ladder. Er ko men nog mannen toe. Ik ren de kleedkamer bin nen, zet vlug mijn helm op mijn hoofd, botten en broek aan en met mijn vest in'de hand de brandweerwagen op. Ik zit er nog maar juist op of hij vertrekt met volle gas, en zo bruusk dat mijn helm over mijn oren zakt. Ik wil hem goed zetten maar niets baat. Hij zakt terug en nog eens terug. Hij is te groot en blijft te groot. Een kollega naast mij weet te vertellen dat ik waarschijn lijk de verkeerde kleedka mers ben binnen gegaan, en nog juist ook, want mijn botten slokken aan mijn voeten en mijn vest is veel te groot van voor, om van mijn broek vanachter maar te zwijgen. Ik zie het al, mijn kleding draagt de ken tekens van Roland van de 900. Maar dat deert mij niet hoor. 't Is niet dat, dat telt. 't Is de brand. Waar is hij? De brand! Ik vraag tussen het geluid van de sirene in aan een andere kollega en al voor mijn helm voor de twintigste maal opnieuw over mijn oren en ogen zakt, hoor ik nog juist het woord «Herdersem», van de rest heb ik niets ver staan. Ik hou mij goed vast en mijn helm ook Wij draai en en zwieren. Ik schuif van voor naar achter en van links naar rechts in mijn te grote botten Maar ik, ik hou stand hoor! Zoals nen echten. Met een schok stopt Jef de wagen. Wij zijn er. In de radio hoor ik roepen: «Brand op het Dorp 9, bij Muylaert» Dat is bij mij! Mijnen frank is plots geval len! Mijn vrouw heeft het gedaan om mij te beproe ven. Maar wacht! Ik vlieg van de wagen en met mijn spuit in mijn hand onze gang in. Ik roep op mijn vrouw: «Biesjze, Biesj- ze, Brand, brand, braaaaand!». Ik word een stamp gewaar in mijn rib benkas en hoor zeggen: «Mang, potverdomme, wilt ge zwijgen, ge maakt ons kinneren wakker». Plots schiet ik wakker, ik heb ge droomd. Maar mijn besluit staat vast. Ik word - pompier. En zo kwam ons Mangsken bij de brandweer terecht. Later heeft Mang zich nog dikwijls onderscheiden als een dapper pompier. Hij kreeg zelfs het eretekej van laureaat van de arbej en een diploma voor mos en zelfopoffering Nu ge niet hij van een dik verdienj rustpensioen op de tweed) verdieping van een halfq penbouw op de Capucifl nenlaan, J. en W.l Van deze week af aan starten wij met een maande- I lijkse prijsvraag met voor de hoofdwinnaar een I prachtige prijs. Tot nu toe kregen wij nog geen I antwoorden daar aan onze wedstrijden nog geen prijzen waren verbonden. Eén van onze duizenden kinderkrantlezers wou echter zijn verstand even laten werken en stuurde ons de oplossing van de grote vakantiewedstrijd (met de vlaggen) en deze verdient dan ook in onze ogen de eerste kinderkrant prijzenwedstrijd. De eerste winnaar is dus: Geert De Groeve, Molendreef 35, 9300 Aalst. Bravo Geert. Je had alles juist. Je mag je prijs komen halen op vrijdag 15 augustus tussen 15.30 u. en 19.oo u. En dit op ons redactieadres: Pontstraat 64, 9300 Aalst. Stuur je oplossingen volgende keren wel naar: De Voorpost - Kinderkrant t.a.v. Tack Jurgen, Pont straat 27 9300 Aalst. L.T. i Hun gevangenschap en plotse vrijlating zorgde wel voor enige nieuwsgierigheid onder de kapitein en zijn beman ning. De opkomst van Simbad en zovelen van zijn medebroeders was dan ook een wonder in de ogen van Geneviève. Niemand kon er noch kop noch leen aan vinden. De ochtend na het grote was wel vermoeiend maar feest dat ter ere van hen het was wel de moeite werd gehouden ging kapi- waard. «In rust». «Wel ver- tein Janus naar de hut van draaid» zei de kapitein, de hoofdman en vroeg nog «maar dat ben ik. Hierheen, steeds niet bekomen van vlug! Wat een papegaaien zijn verwondering van de paradijs! Kom eens kijken» vorige dag, of hij met zijn Geneviève is in een kloof bemanning een rondje rond gekomen en Simbad komt het eilond mocht maken, haar begroeten met enkele De hoofdman, nog vriende- papegaaienbroertjes. Plots lijker als de vorige dag, hoort Geneviève een pijnlij- stemde er dadelijk in toe. ke kreet boven het gekrijs De kapitein in de bedoeling van de papegaaien uit. Ge- met zijn dochter een wan- neviève loopt de kloof uit delingetje te maken was en roept: «Papa, waar ben verheugd me* deze toe- je?» «Hier, hier!» «O, waar stemming want het eiland ben jij over gevallen?» scheen verrukkelijk. Het «Hier over: een geheimzl'i- Vorige week heb ik het nog gehad over mijn «koers- paard». Vorige zaterdag heb ik hem getest op de grote parking rechtover ons deur. Het is mij en mijn fiets niet al te best bekomen. Ik kwam zelfs in kontakt met de politie. Maar laat mij niet vooruit lopen op het verhaal. Zoals reeds gezegd ging ik nale Maatschappij der Bel- die bewuste zaterdag sa- gische Spoorwegen werkte men met mijn broer een of gewerkt heeft. Die «mijn- testritje maken. Er stonden heer» begon tegen mij te weinig wagens op de par- blaffen en te roepen dat het king en ik had de toelating horen en zien verging. Zelfs van mijn ouders. Deze test de buren aan de overzijde viel heel erg positief uit, de van de park.ing kwamen op banden losten niet en de het gebrul af om een kijkje «En waar woont gij, ja, ja, gij zat er tegen,» enz. En op mijn eerste kommunieziel- tje, waarlijk, ik wist van niets. Bij nader toezicht was er op die mijnheer zijn wagentje een schrammetje van laat ons zeggen tien a vijftien centimeter. Maar echt waar, ik wist van niets. En terwijl die mijnheer in zijn beste Algemeen Be schaafd Aalsters maar bleef schelden ging mijn nige met steen gemaakt kruis. Ginds ligt nog zo een stuk ongeluk in de vorm van een boot met een mast dat meer lijkt op een dak. En in de richting van de mast liggen om de vijf me ter een eigenaardig hoopje stenen». «Maar je voet moet eerst verzorgd wor den. Ik zal je naar het dorp brengen.» Na hun belevenissen te hebben verteld aan de overige bemanningsleden, waren de inboorlingen uit erst opgewonden en slaak ten honderden kreten. Wat hier gaande is zullen we PGS in de volgende afleve ringen te weten komen. Lees daarom volgende week: «Schat op papegaaieneiland». J.T. remmen «pakten». Dus de pret kon niet op. Maar plots, werd ik een halt toe geroepen door een mijn heer van rond de zestig. Hij was al goed kaal. Aan zijn houding te zien moest het iemand zijn die bij de Natio- te nemen. «Wel, manneke, gij hebt tegen mijnen auto gereden!» Voor ik iets kon zeggen zei hij in mijn plaats: «Ja, ja, gij hebt er tegengereden en strijdt het maar niet af, ja, ja, ik heb het gezien!» broer mijn vader roepen. Mijn vader, zo ijzig kalm als altijd, kwam op de plaats van de misdaad poolshoog te nemen en vroeg wat er gebeurd was. Terug het zelfde bandje dat begon af te lopen: «Ja, ja, HIJ daarmee weijd ik bedoeld heeft er tegen gezeten». Mijn vader vroeg: «Jurgen, hebt gij die wagen ge raakt?» Wilde ik niet liegen dan moest ik zeggen: neen vake, ik heb er niet aan geweest. Vader keek even, en ja, het was ongeveer op de hoogte van mijn rem dat bewuste schram voor kwam. Maar ja, er zijn vele koeien die Belle noemen en er bollen vele fietsen op de parking en in de stad. Die schram kon er ook reeds van vroeger opzitten. En het heertje zich maar boos maken. De politie, ja de politie moest er bijko men. Vader zei dat ze hem konden vinden aan de over zijde van de parking in nummer zevenentwintig. Het incident was blijkbaar afgesloten. Maar mis hoor. Een tiental minuten later kwam onze stedelijke poli tie met de kamionette ter plaatse. Wel met drie man. Oef, ik kreeg het eventjes warm. Dat erg onvriendelijk iemand legde zijn verkla ring af en nadien was het mijn beurt. Alles werd lek ker genoteerd door de man nen der wet. Maar «mijn heertje» had nog een stok achter de deur. Ik reed op het ogenblik van de mis daad zonder rijwielplaat. En dat was juist. Ik zal jullie vlug vertellen hoe het kwam: mijn broer moet nog geen nummerplaat hebben en daarmee was mijn plaat op zijn fiets gevezen aan gezien ik meestal op broers fiets reed. En DAT had mijnheer opgemerkt. Hij wou dit uitdrukkelijk in hj politieverslag vermeld ziet De agenten konden dd ook niets anders dan t nota van nemen. Men prt beerde het heertje eerst nq aan het verstand te bree gen dat die nummerplaO niets met de schram had t maken en dat hij best ovf die nummerplaat kon zwi gen, maar neen. Ik ha zonder «plak» gereden e ik moest op den boek. Zl geschiedde. Gelukkig hee mijn vader een familial verzekeringspolis en zo zi de schade die ik zogezeg berokkend heb tussen c verzekeringen geregel worden. Wie dacht dat mij verhaal daarmee af is, is naast. Na het vertrek va de agenten bolde mijn heertje met zijn Fiatje nao de garage. Mijn moed© die ook niet van gisteren ii had vlug door wat er aa het gebeuren was. Mijn heertje was bezig me glanspolis de schram of zichtbaar te maken. En do was ze ook, want toen mij moeke vroeg waar d schram zat, moest er eer! even gezocht worden. E het vervolg van mijn wede varen zullen de verzekerir gen afhandelen. De boet zal ik maar uit mijn spa® pot betalen. Daarmee, beste Kind© kranters, kennen jullie od het verhaal van mij «koerspaard» en van «erg onvriendelijk iemand» J.1

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 14