M
Brievenbus
NIEUW SCHOOLJAAR
GELUKKIGE VERJAAR
DAG MOEKE!
tu//en
J
di
sl
Bimbaka, de kameel
1!
WEDSTRIJD
VAN DE WEEK
OPLOSSING WEDSTRIJD
VORIGE WEEK
-ei
M
STREEKNIEUWS Meldert
14 - 5.9.1980 - De Voorpost
Hebt U al eens goed een kameel bekeken? Een erg mooi
dier is het niet. Het heeft een lange hals met een kleine
kop. Zijn huid heeft een vuile gele kleur met kale
vlekken. Op zijn rug heeft hij een afschuwelijke bult.
Nochtans zijn het zachte en heel nuttige dieren die
zware vrachten kunnen dragen en weinig voedsel nodig
hebben. Als kamelen klein zijn, zijn ze helemaal niet
lelijk. Hun wollen vacht is zacht en een klein bultje
maakt ze heel grappig. Over zo een kameeltje gaan wij
U een verhaaltje vertellen.
Bimbaka was een lief ka
meeltje, zij leefde gelukkig
en tevreden bij moeder ka
meel die haar erg verwende
en veel van haar hield. Bim
baka was altijd gehoor
zaam en vriendelijk. Maar
spijtig genoeg moest Bim
baka toen zij een jaar oud
was haar moeder verlaten.
En van toen af ging het mis
met haar Zij werd koppig
en stout. Zij deed niets lie
ver dan haar nieuwe
meester, de oude Af-Blei
van, het leven zuur te ma
ken. De oude man krabte in
zijn baard en jammerde:
«Wat heb ik haar toch mis
daan dat Allah mij zo
zwaar straft en mij een ka
meel zendt die naar mij niet
wil luisteren?»
Bimbaka vertrapte de ho
vingen van de buren stuk.
At al de zakken met bonen
en erwten op die in de voor-
raadstal stonden en haalde
allerlei gekke streken uit.
Op een zekere dag scheur
de ze zelfs de nieuwe pan
toffels van de oude Af-Blei-
van aan flarden. Dat was
het toppunt.
Af-Bleivan wist niet meer
waar hij het had. Hij haalde
een stevige tak van een
palmboom om de stoute
kameel een welverdiende
afranseling te geven. En
daar was Bimbaka doods
bang voor. Zij schopte met
haar poten en slingerde uit
volle macht en kracht aan
het touw waarmee zij vast
gebonden was. De koord
brak en Bimbaka spurtte
weg, net op het moment
dat Af-Bleivan met zijn tak
aankwam. De man was te
oud om haar te achtervol
gen. Hij kon enkel met zijn
vuisten in het hete zand
kloppen. Nu waS Bimbaka
vrij maar ook alleen. Zij
kreeg honger. Zij vond een
woestijntent die niet was
afgesloten en stak haar kop
naar binnen. Een hond be
gon te blaffen en sprong
woest op haar toe.
Zoals de meeste kamelen
was Bimbaka niet van de
dapperste, zij werd bang en
sloeg verschrikt op de
vlucht. De hond vond het
plezierig dat de kameel
bang was voor hem. Al
blaffende rende hij Bimba
ka achterna. Zo kwamen zij
op de wekelijkse markt te
recht en gingen de poppen
aan het dansen. Eerste
schopte ze tegen de grote
mand van de bakker. Alle
broden en koeken rolden
over de grond. Dan vertrap
te zij de kruiken en kannen
van Mustafa, de potten
bakker. Met haar poten
scheurde zij de nieuwe
mantel die Mohamed, de
kleermaker juist had afge
maakt. Dan liep zij Ali, de
tapijtenkoopman omver.
Ali viel en brak zowaar
twee tanden. Tenslotte kon
zij door twee stevige kerels
gegrepen worden. Deze
brachten haar terug bij
haar oude meester, Af-Blei
van. Een weinig later kwa
men de bakker, Mustafa,
Mohamed en Ali de tapij
tenkoopman bij Af-Bleivan
aankloppen en eisten scha
devergoeding voor het ver
lies dat zij door de kameel
hadden geleden. «Dat lelij
ke beest heeft meer dan
twintig kruiken en potten
gebrokken!» riep Mustafa.
«Al mijn broden en koeken
zijn onverkoopbaar gewor
den» jammerde de bakker.
«Zij heeft mijn mooie, nieu
we mantel gescheurd»
schreeuwde Mohamed en
Ali stond daar met zijn
twee gebroken tanden in de
hand. «Als gij me geen
nieuwe tanden betaalt, ga
ik naar het politiebureel
klacht neerleggen». De on
gelukkige Af-Bleivan kon
niets anders dan alles beta
len. Nu kon Bimbaka hem
niet meer ontsnappen. Ein
delijk kon hij haar het ver
diende loon geven. Een
Groot pak slaag. Jij stoute-
rik, lelijk beest! tierde hij. Zij
kreeg wel veertig stoksla
gen. Toen Af-Bleivan 's
avonds zijn geld zat te tel
len had zelfs niet meer ge
noeg om een nieuw paar
pantoffels te kopen. Daar
zat hij nu triest in zijn ka
mertje voor zich uit te sta
ren. Plots ging de deur open
en Ha-Dor, zijn buurman
kwam binnen. Samen met
hem stapte ook een vreem
deling binnen. «Deze heer»
zei Ha-Dor, «wil een ka
meel kopen en hem meene
men naar zijn land, naar
Antwerpen». «Verkoop
hem Bimbaka, hij heeft jou
al last genoeg bezorgd
De vreemdeling gaf hem
een zak vol geld en nam
Bimbaka mee.
De dorpstimmerman maak
te een grote kooi en onze
kameel werd aan boord van
een groot schip gebracht.
Na een voorspoedige reis
kwam Bimbaka in de An
twerpse Zoo terecht Nu is
hij braaf en tam en rijden
elke dag de kinderen op
haar rug rond in de dieren
tuin. Zij is heel lief gewor
den. Dat komt waarschijn
lijk omdat zij nu gelukkig is
en elke dag veel klontjes
suiker krijgt van de kinde
ren die naar haar komen
kijken en haar toch zo gui
tig vinden.
J.T.
Zondag was het wereldkampioenschap op de weg voor
wielrenners. Dat betekende dat onze kijk- en luisterdoos
reeds vroeg zijn bonte kleuren in onze woonkamer
slingerde. Veel moesten wij niet vertellen aan de ontbij
ttafel, want vader wou geen enkel woord missen van de
reporter van dienst. Wij waren gelukkig dat de uitzen
ding maar een klein uurtje duurde, maar het was maar
valse hoop, want later op de dag en bijna de ganse
namiddag was het terug koers. De laatste kilometers
heb ik zelfs niet meer gekeken.
Zoals beloofd drukken wij
hierna enkele brieven (ver
kort) af, van Kinderkran-
ters, waarin zij ons iets ver
tellen over de vakantie
1980. Wij dachten dat onze
lezers het prettig zou vin
den even mee te lezen.
Mijnheer,
Wat heb ik een plezant ver
lof gehad in Spanje. Terwijl
het in België niets anders
dan geregend heeft hebben
wij 17 dagen in de zon
gelopen en gelegen en ge
slapen. Mijn papa die was
niet mee want hij moest
werken op zijn bureau. Ik
was er moeder en de zuster
van onze gebuur. Wij heb
ben er ook veel gedronken
en laat gaan slapen. Het
was er zeer warm. Op een
ezel met belletjes heb ik
viermaal gereden. Volgend
jaar gaan wij niet terug
want dan moet papa niet
werken en gaat moeder
nog een broertje kopen.
Dag mijnheer.
Ingrid De Bruyne (8 jaar)
Geachte Heer,
In de Kinderkrant heb ik
gelezen dat gij brieven in de
krant zult zetten over de
vakantie. Daarom ook
schrijf ik U. Anja en Sonja
zegden dat ik niet durfde
schrijven en daarom doe ik
het zeker.
Ik hoop nu maar dat mijn
brief in de Kinderkrant
komt, dan kunnen ze hem
allemaal lezen. Nu heb ik
geen plaats meer om nog
meer te schrijven. Dank U
wel geachte Heer voor mijn
brief en ik hoop dat gij hem
kunt lezen
Caroline Van Houtte (7
jaar)
Beste Mijnheer,
Samen met mijn ouders zijn
wij op reis geweest naar het
Zwarte Woud in Duitsland,
's Morgens vroeg zijn wij
vertrokken en in de namid
dag waren wij ter be
stemming. Wi| waren alle
maal blij dat wij onze benen
konden streken na zo een
lange reis. Wij hadden een
prachtig hotel met een bad
kamer en een mooi verge
zicht op de bomen.
Iedere morgen waren er pis-
tolees aan tafel met drie of
vier soorten bijval en kleine
potjes confituur en boter
Dan gingen wij een wande
ling door de bossen maken
Er waren 12 wandelpaden.
Het langste pas was 18
kilometer. Na het middage
ten gingen wij rusten op
bed. Daarna speelden wij
minigolf. Ook was er een
kabelbaan. Dat was een
griezelig gevoel in onze
buik. Het was jammer dat
die dagen zo vlug voorbij
zijn gegaan. Aan de baas
en de bazin van het hotel
hebben wij beloofd volgend
jaar nog eens te komen. Zij
waren heel gelukkig. Ik ben
ook blij dat bijna terug
school is. Dan zie ik mijn
vrienden terug. Met vrien
delijke groeten.
Koen Sakx (10 jaar)
Mijnheer,
Gij zult wel veel brieven
gekregen hebben van kin
deren die op reis zijn ge
gaan, naar verre en vreem
de landen. Ik en mijn zusje,
hebben ons verlof samen
met onze ouders thuis
doorgebracht. Denk nu
maar niet dat wij geen geld
hadden om op reis te gaan.
Neen hoor, maar onze
moeke is een paar maand
geleden geopereerd en
moet nog veel rusten Wij
hebben veel in de tuin ge
werkt en samen met ons
vake twee slaapkamer be
hangen en geverfd, 's
Avonds keken wij televisie
of speelden gezelschaps
spelen Overdag zijn wij
ook dikwijls gaan fietsen
Wij hebben bi|na elke dag
bezoek gehad. Daar waren
wij blij om. Vader zei dat
men niet ver moet gaan en
dat men het geluk ook ter
plaatse kan vinden Daar
om zeggen wij: leve de va
kantie
Jan I I jaar en Geertje Ver
meulen, 5 jaar)
Mijnheer
Met gans de familie hebben
wij vakantie genomen aan
de Costa del Sol te Malaga
(Spanje). Wij vertrokken in
Zaventem met het Vlieg
tuig en vier uur later waren
wij al op ons appartement
op de Paseo del Parque.
Paseo del Parque kan men
vertalen als Parklaan. Een
mooie laan met veel palm
bomen. Alle dagen zon.
Onder de middag moesten
wij soms binnen blijven. Zo
warm was het, dat kunnen
wij ons hier niet voorstellen.
Gans de familie is zeer hard
bruingebrand. Gij ziet het
dat wij in Spanje op verlof
zijn geweest. Met de boot
zijn wij ook tot in Maroko
geweest. Daar is het heel
anders, smalle straatjes en
veel leurders die U van alles
aansmeren. Alleen zou ik
mij daar niet thuis voelen.
Op de terugreis had het
vliegtuig bijna twee uur ver
traging Mijn peter die ons
kwam ophalen in de lucht
haven had er de zenuwen
van gekregen. Maar einde
goed alles goed In het
vliegtuig zitten vond ik het
plezierigste van al.
Piet Heyvaert 12 jaar)
Mijnheer, mevrouw
Zoals elk jaar hebben wij
ook dit jaar een maand aan
de zee geweest. In dezelfde
studio als vorig jaar op de
dijk in Oostduinkerke op
het eerste verdiep Het
weer is nogal meegevallen
al hadden wij toch nog
meer zon verwacht Met
het strandspelen hebben
wij veel prijzen gewonnen
Mijn broer verspeelde al zi|n
geld in het Lunapork Ik
mocht nooit mee, hij zei dat
ik nog te klein was. Dan
waren moeke en vake boos.
In plaats daarvan mocht ik
dan met een gokart ri|den.
Op de dijk is een zwemkom
in opeplucht Daar waren
veel kinderen en dat was
plezant.
Voor wij gingen slapen gin
gen wij eerst onder het sort-
bad. De TV die er stond
was nog wit-zwart Dat was
jammer. Maar het had ook
een voordeel, wij konden
Engeland pakken en dat
kunnen wij thuis niet
André Poelmans (10 jaar)
Zij zullen zonder mij wel
een wereldkampioen ge
vonden hebben, In de late
namiddag zij wij een wan
deling gaan maken door de
bezonderste straten van de
stad. Neen, hoor het Kei
zerlijk Plein hebben wij niet
aangedaan. Anders zou
den wij automatisch terug
op de Jaarbeurs zijn be
land. En daar komt men
altijd de ene of andere ken
nis tegen en blijven wij plak
ken. Wij zijn rustig gaan
wandelen en af entoe eens
naar de winkelramen geke
ken. In de meeste mode
winkels was het al volop
herfstmodeartikelen. En
alsof wij het nog niet wisten
om de tien meter werden
wij met onze neus op een
raambiljet geduwd met
schreeuwende reklamelet-
ters: «Terug naar school»,
1 september opnieuw naar
school». Dat wij op de voor
avond waren van een bij
zondere dag merkten wij
ook aan het drukke gedoe
op de parking van de Pont
straat. Auto's reden op en
af. Grote reiskoffers en do
zen werden uitgeladen en
er waren handen te kort om
alles naar de overzijde van
de straat te sleuren. Aan
die overzijde is namelijk een
groot internaat van een
jongensschool gevestigd
Moeder, vader, broers, zus
ter, zij waren er allemaal bij
om grote broer «af te leve
ren». Het was terug zo ver.
Een elk jaar terug komende
gebeurtenis. Morgen zou
den wij ook opstappen. Na
twee maanden verlof zou
den wij de vrienden terug
zien van vorig schooljaar.
Misschien waren er nieuwe
leerlingen en nieuwe
meesters. Onze boekentas
staat al klaar in de gang.
Eerst nog even onder het
stortbad, de pijama in en
naar bed. Hopelijk vallen
wij vlug in slaap en dromen
zoet over het komende
schooljaar. Wanneer jullie
dit lezen is er al een week
achter de rug. Ik ben het al
gewoon. En jullie? VV.T
Het is erg, heel, heel erg. Ik heb het op mijn zenuwen.
Overwerkt ben ik niet. Dat kan trouwens niet. Het
nieuwe schooljaar is pas enkele dagen oud en de leraars
hebben mij nog niet te veel de duivel aangedaan. Dat is
dus mijn probleem niet. Ik ben ervan overtuigd dat heel
wat lezers mij zouden kunnen helpen. Maar hun gewaar
deerde hulp zou te laat komen. Mijn probleem moet
vandaag nog opgelost worden. Morgen is het te laat.
Neen, geheimzinnig doe ik
niet. Een problemen zijn ge
schapen om opgelost te
worden. Ik moet zelf de
stier bij de hoorns vatten.
Dat is natuurlijk makkelijker
gezegd dan gedaan Zie
maar naar El Cordobes, de
beroemde Spaanse stieren
vechter, hij ligt in het hospi
taal. En dat is nu een plaats
waar ik liever sta of zit dan
te liggen. Ik ijsbeer mijn
kamer op en af. Hoe wat
heb ik het erg te pakken.
Een boek zou mij misschien
een beetje tot rust brengen.
Maar welk boek? Zeker
geen Suske of Wiske en De
Rode Ridder, die ken ik bij
na van Duiten, Een ernstig
leesboek? Neen, mijn ge
dachten kan ik er niet op
zetten. Kalm blijven. Ik zal
even in de tuin rond lopen
en tegen «Sheila» praten.
Ja, dat is waar ook, Sheila
is de laatste aanwinst in
mijn dierenpark Het is een
schildpad. Toén ik er mee
thuiskwam zei mijn vader:
goed vent, terug een per
soon meer ten Ia6te, vol
gend jaar aftrekken op mijn
belastingsaangifte». Als
ons gemeentebestuur nu
geen belasting gaat heffen
op de schildpaden zit alles
snor, anders eten wij drie
dagen schildpadensoep.
Heerlijk! Stop, ik dwaal af
Mijn probleem moet eerst
een oplossing krijgen. Na
tuurlijk ik kan de stad in
trekken, al de straten plat
lopen, voor elk winkeluit
stalraam staan gapen, prijs
vragen en op mijn beurt op
de mensen hun zenuwen
werken. Het is erg, heel,
heel erg. Patat, nu begint
het nog te regenen ook.
Dat moest er nog bijkomen.
Op de radio is Micha Ma-
rah aan het leuteren en
mijn probleem raakt maar
niet opgelost. Aan mijn va
ke raad vragen, ware een te
eenvoudige oplossing. Hij
zou het misschien wel we
ten. Maar ik ben dertien
jaar, dus haal ik die hete
kanstanje zelf uit het vuur
Aan onze buurman raad
vragen doe ik nu ook niet.
Die heeft het veel te druk
Hij is nu al veertien dagen
geld aan te tellen. Kwaton
gen beweren dat hij nog
altijd zijn winst van de jaar
beurs aan het natellen is.
Had ik nu maar op de Lotto
gespeeld en een ardig som
metje gewongen, dan was
er geen vuiltje aan de lucht.
Koken kost geld en nu moet
ik rijden en omzien. Al hoe
wel ik denk dat dit laatste
niet zo ideaal is en boven
dien lijkt met mij vrij ge
vaarlijk.
In mijn bovenkamer begint
er een belletje te rinkelen.
Eureka! Ik heb het. Ik weet
wat ik aan mijn moeke ga
schenken voor haar ver
jaardag. Het zal dan nog
een origineel geschenk zijn
ook
Mijn probleem is opgelost.
Als verjaardagsgeschenk
draag ik haar heel speciaal
dit artikeltje op en als klap
op de vuurpijl koop ik haar
evenveel rozen als zij jaren
telt. Hoeveel jaren er dat
zijn verklap ik lekker niet. Ik
heb vernomen dat er heel
wat grote mensen zijn die
de Kinderkrant lezen en een
heer die naar de ouderdom
van een dame vraagt is
geen heer. Proficiat moeke!
Nog vele jaren.
J.T.
ein
an h
iizeri
erlet
n R
imit
ilfui
Jebron, Begijnhof 1, Aalst
Vrij 5: 19.30 u gebedsbijeenkomst, nadien id<
ëninstuif
Zat 6: 19.30 u.: ontmoetingsavond
Zon 7: Jebron is open van 19 tot 22 u.
Woe 10: vanaf 19 u. is Jebron open
Zat 13: Franciskaanse voettocht in Houtem. Wii
hier belangstelling voor heeft, kan zijn naam opgi
ven in Jebron!
Socialistische Jonge Wacht Aalst
Zat 6: 20 u.: fuif met de Onion Dolls irv
Madeion, Grote Markt.
Inkom: 60 fr. (SJ.W.-leden: 50 fr.).
De Leeuwerik, Ommegang, Lede
Zat 6: 20 u.: filmvertoning «Het konvooi van d<
angst» (avonturenfilm over een beroepsdoder,
Arabische terrorist een Franse bankier en een Ami
rikaanse gangster die in een Zuidamerikaanse dikte
tuur verblijven waar korruptie en armoede hoogti
vieren)
Vrij 19: 20 u.: forumfilm «Ipgigeneia».
Zoektiet, Nieuwe gemeenteschool, Burst -* a
Vrij 26: 20 u.: filmvertoning «The China Syndromei
van James Bridges (met Jane Fonda, Jack Lemon er
Michael Douglas; boeiende en knap opgebouwde
film bedoeld als waarschuwing voor de gevaren var
kernenergie. Allerlei duistere praktijken van d<
atoomlobby worden ter sprake gebracht.
Tele-Bouworde in Jebron, Begijnhof 1, Aalst
Vrij 12: 20.25 u.: vergadering waarop een aantal
nieuwe projekten zullen besproken worden. Meer erl
meer wordt op Tele-bouworde een beroep gedaan'
door behoevende partikulieren en organisaties. Zo-n
werd in juli II. naar De Kiem (drugvrije terapeutischeQ^y1
gemeenschap in Oosterzele-Moorslede) getrokken^
wordt het kindertehuis Zonnedauw met opruimings-jWilly
werkjes bedacht, en wordt gastarbeidershuis opge-de bcz
knapt. hcropr
Nieuwe krachten zijn dus zeker welkom! voorzii
Op deze vergadering wordt ook informatie verstrekicrze'f'
over een Tele-dienst die men in Aalst wenst op .V"
richten. j
Wereldwinkel De Tingel, Steenstraat 13, Mere üe'^tr'
Zon 14: 20 u optreden van Tim Turcksin me%anwc:
begeleider. Hij vertolkt eigen geschreven muziek, diekwemn
je «zachte popmuziek» mag noemen. Tim is varincctin
origine een Brusselse Vlaming. Hij week echter naafcen. di
Ternat. «Ontdekt» werd hij door BRT-2-mensen*a'van
vooral aan Martin De Jonghe (BRT-West-Vlaande-die dc
ren) heeft hij veel te danken. ponale
Zat 27: film «The China Syndrome». LCe"n
S.K.V.V. «De Valken», Volkshuis, Houtmarkt lA^n'"
Aalst vaiienc
Zat 6: 14 u.: estafettespelen of verder afwerken^ m;,
van een levensecht ganzenbord waar vorige
week mee begonnen werd.
Zat 13: zwemmen in Dendermonde
Alle kinderen zijn welkom, einde telkens rond 17|^
u- (Peter)
|Alhoe
irovir
ierste
het e\
|de ru:
mgeu
[dreef
[door.
'erde
tegent
[schop
'nauwi
Frank
vocldt
Deze week moeten jullie op zoek naar een Vlaams
gezegde. Het gezegde bestaat uit drie woorden. Wie
aandachtig de Kinderkrantbladzijde van deze week
leest heeft het meteen gevonden Wees gerust, bij
het bekijken van de opgave-tekening staan inder
daad twee dieren afgebeeld. Denk dus maar niet dat
jullie dubbel zien.
Nada
uitscl
Bovs,
en Be
Hun
noem
ronde
Melcl
een zi
seizoe
Wij denken dat het eigenlijk overbodig is dat wij jullie de
oplossing van onze wedstrijd van vorige week geven Wij
zijn ervan overtuigd dat iedereen de oplossing gevonden
heeft Geef toe, het was een heel gemakkelijke rebus Wi|
kunnen dan ook alleen maar bevestigen dat de te zoeken
zin wos: Met de deur in huis vollen. Proberen jullie eens zo
een rebus samen te stellen. Echt waar, een prettig en leuk
tijdverdrijf,
J.T.
Parochiecentrum
Ontvangen U dit week-end: Albertine en Clement Kim
mans.
Voetverzorging
Voetverzorging in het Parochiecentrum voor de gegadigi
op maandag 15 september van 14 tot 16 u.
Lering
Voor het eerste jaar nog geen lering. Het tweede jaar ko
zondag 7 september naar de hoogmis. Na de hoog
blijven ze in de kerk.
Glasophaling
Speciale ophaling van glas op woensdag 10 september.
Budget voor het gezin
KVLV houdt op vrijdag 12 september te 20 u.
Parochiecentrum een voordracht met bespreking over
leid ik mijn gezinshuishouding?»
Turnlessen
Vanaf woensdag 10 september turnlessen georganiset
door KVLV u. de turnzaal van de jongensschool. El
woensdag les te 20 u. tot en met 12 november. Prijs
reeks 200 fr. niet-leden: 250 fr.
Zulks
eigen
M.T.S
kleppi
Bovs.
het m
wedij\
Endol
bckoo
kerinti
of ban
vielen
uitslag
ging I
Halts r
dc Te
moesti
bepaal
id mend
Bovs.
de ve
Rode
werd r
ten oi
Ook fi
van
'Hor
Ook
reeds
faits.
lenstra
Cobila
voor
Amapi
ff waren
volgen
ren er
tegc
legen
II 5-1
