3ILSJT, oilsjt, BOEVENAAL I De Voorpost - 5.9.1980 - 5 uis di markt, dagen] ieden- streel coops- iedragi loten markt| idepo- istro: 30.001 recep- idden- ste di es toe| tijdei n no^ m het] ir één| mogi nsieui sn het idacht 1S Johnny leerde zijn Ik lezen. (Per) Antoinette van Poelvoorde, netteken en prinses van de ouden van dagen, zong voor het Aalsterse publiek een liedekijn. (Per) lendracht heeft weer Isterse Blaaskapelle «Corum Alostum Imperiale» ontroerde (Per) Ifs de kleintjes zongen voor den lendracht (Per) Onze nieuwe politieagent Kamiel, fil rouge. (Per) Kandidaat Prins Karnaval 80, Stefaan Vinck. (Per) Goochelaar «De Boitselier» deed velen blozen. (Per) Prins Michel met Moskou, een topper. (Per) We hebben deze avond in grote spanning en een tikkeltje kritisch afgewacht. Immers men zou voor de eerste keer een inheemse regisseur opstellen en de aangekondigde nummers lieten alle speculaties open. Aalsterse Avond voor de negende of tiende maal en stilaan raak je ook nog de tel kwijt is iets dat spreekt. Het spreekt tot alle ingezetenen, maar vooral tot de kern van onze stad, over een eindeloze droom. Een droom die slechts ophoudt en begint met het sleutelwoord: KARNAVAL. De Aal sterse Avond, een karnavalbeievenis in de ruimte. Zonder tijdslimiet. Elke dag, elk uur kan je hier bij ons, dit gebeuren meevieren. Zo zijn ze nu eenmaal. Het ras. Die Aalstenaars. Kritiek kan hen «weinig bommen», onverpoosd wordt er aan dit ene thema gewerkt. Ze tellen zelfs de dagen. Carnaval 1981 nog «slechts» 171 dagen. Wagens worden reeds nage zien. Besturen verzamelen om de haverklap. Men zoekt afwachtend naar een motief dat in- en aanslaat. Dat is voor de groepen, de Caemere. Het overgrote deel wenst zich te laten verrassen. Een kleine kern, vooral «DE» Caemere en de aanstaande Prins-kandidaten, lopen zeker niet over één achtje ijs. De kampagne wordt voorbereid. Zo goed en zo kwaad als het kan. Getuige, voorbije avond. Nen Oilsjtersen! Geen gezeur, geen gelanter- het hospitaal. Anders maak flater, ze trokken direkt van je er geen liedje over hetzij leer, die artiesten van eigen dan dat die «pikuurtjes» in bodem. En zovele tellen we de bips toch harder aanko- er nu ook weer niet. Het zij dan, ze behoren tot die keure van uitgelezen carnavalis- ten. Uitverkoren, verkozen door eigen volk. Ook hier is de keuze beperkt. Maar wat een Jean-Paul ten tonele voert in zijn persiflage op diverse al dan niet carnaval- personaliteiten, is slechts de aanloop tot een parade van een urenlang superfestijn van de lach. De lach in al zijn facetten: van een licht ge- monkel en het fijne lachje tot de bulderende schaterlach. Eens op dreef gebracht door de jongens van de F.S. Band onder de leiding van Mare De Cock, voorstellen hoef je deze toch niet meer, was er werkelijk geen houden meer aan. Kamiel kon zich uitput ten in allerlei superlatieven om de vedetten voor te stel len. Alkuone op zijn beurt bracht als onontbeerlijk in grediënt het frisse windje onder vorm van een paar volksdansen. Het eerste op treden verliep wel wat stroef na die technische perikelen van de muzikale begelei ding. Hun volgende echter, een Slavische bruidsdans en een mengeling van werve lende dansers en weemoedi ge muziek kon slechts beko ren. Het Corum Alostum Im periale deed nu ook weer geen afbreuk aan zijn repu tatie. Telkens wat nieuw en telkenmale evengoed. Het Leger des Heils en zijn koór maakte alle vrouwtjes diets wil me verklien op de muziek van J'veux l'amour. Zingen kan deze all-round carnava'- list ook nog. Ai bij ai zowat het beste nummer van de ganse avond. Wil daarom nog niet zeggen dat de rest minderwaardig was. Lang niet. Maar Michel's nummer was werkelijk een uitschie ter. Kandidaat-prins Stefaan Vinck maakte vlug gebruik van het optreden van de Chevaliers en Antoine om zijn kandidatuur te lanceren. En een ruggesteuntje van deze Chevaliers is zeker niet te versmaden. Antoine, van alle markten thuis waar maar enigszins een carna valreukje rondhangt en die de knepen van het prinsen schap door en door kent is voor Stefaan DE kans om dit jaar verkozen te worden. Frangois zal er ook deze keer een harde dobber aan hebben. De alternatieve Bloemen- feeverkiezing van Kamiel legde de vinger op een open wonde, immers dit jaar geen bloemenfee. Reden? Naar 't schijnt te weinig kandidaten Mare, leider van het orkest op zijn best. (Per) Uit «Verzen» van Polle Keipernoagel. Wenend afscheid van Aalst. (Per) rende een vol jaar heeft uit gevoerd. Dank je wel Rita, in Aalst ben je steeds welkom Toen begon de tijd te drin gen, immers voor elk optre den werd een nauwbere- kend tijdschema opgesteld waar niet mocht vanafgewe- ken worden. Maar het lang gerekte optreden van Kamil le en zijn Kamillekes, de dub bele portie aan minuutjes opgeëist door Adam en Eva, alias Robert Waterschoot en Simon D'Hondt, waren er de voornaamste oorzaken van dat het vooropgesteld einde rond middernacht, uitdeinde naar 1 uur. Samen met een gebrekkige geluidsinstallatie een telkenjare terugke rend euvel van de beurs was dit wel de voornaamste oorzaak voor een minder ge lukkig einde van deze Aal sterse avond. Velen hadden zelfs dit einde niet afge wacht en lagen reeds tussen de dekens. Organisatisch zal het A.K.V, voor volgend jaar het zaakje anders dienen aan te pakken. Blijft natuurlijk nog de vraag of vedetten eens op de scene het nodige respekt kunnen opbrengen voor hun toegemeten tijd. Of zoals iemand achter de schermen terecht opmerkte: «je kan ze daarom moeilijk de kop inslaan!». Maar niets of niemand is perfekt. Dat wordt natuurlijk ook niet verwacht. Het wa ren tenslotte toch allemaal amateurs. Mensen die het beste van hun kunnen heb ben gegeven, en niet verge ten: die geeft wat hij kan is....? Kan niet van iedereen gezegd worden. Al bij al een puike avond en een ruim verdiend succes. We zitten goed, houwen zol R.S. Dansen met Alkuone. (Per) men dan hij wil vertellen. De prinsen en kandidaat- prinsen lieten het ook niet aan hun hartje komen. Van clown ging het naar de voil janet via een wereldreiziger pas terug uit Moskou. Een werkelijke topper die Michel. Waar die verlichte geest al zijn inspiratie halen blijft grenst aan het ongelooflijke, ledereen, maar dan ook ie dereen moest eraan gelo ven. Ze kregen allen een veeg uit de carnavalpan. Schepen of persmensen ze binnen de vastgestelde termijn. Kan zijn, maar meer dan waarschijnlijk zijn er toch nog andere reden. We zullen ons oortje eens te luisteren leggen, wie weet komt de aap dan toch uit de mouw. De pauze werd helemaal geen pauze. Onze laatste fee Rita maakte van deze onder breking gebruik om van haar publiek en Aalst afscheid te nemen. Een pijnlijk en ont roerend momentje voor dit meisje, dat ondanks alle kri- Alkuone bekoorde het Aalsterse publiek met dans. (Per) 'erpleegsterbeentjes om van te snoepen van Frans Wouters. (Per) Alkuone trad de tweede maal met sukses op nadat, door een foutje, hun eerste verschijning op de planken «stilletjes» afliep. (Per) dat ze zeker niet buiten hun Antoine uit de Koolstroot en schreef mochten lopen, werden allen overgoten met zijn Chevaliers. (Perj kwestie van de hemel niet hetzelfde -sausje getapt uit tiek al dan met verant- verspelen, en Frans Wauters het onuitputtelijke satire- woord toch haar taak ais Het sukses van had zeker goeie herinnerin- vaatje van Michel. Steen- ambassadrice van onze stad en «Eva» (Per) gen aan zijn recent verbliif in goed was ook zijn liedje: 'k naar best vermogen gedu- Simon kent den truk en wij niet. (Pér) - Kandidaat prins Karnaval «Ik ben alles kwijt». (Per)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 5