fi
Slachthuis van Aalst
wacht grote toekomst
VRIJE tribune 1
J EL SALVADOR: 30 MOORDEN
PER DAG
kruislicht
Nieuw: kaart vaiü
stadsgebouwen,
parken en pleine
Mare Galle dient
eerste ontwerp-decreet
in bij Vlaamse Raad
«I
AALSTERS
RAADSLID
VERSCHEURDE
EEDBRIEF
ÜK
2 - 3.10.1980 - De Voorpost
De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
Er is een alternatief
In Voor Allen, van 26.09.80 geven twee socialisten hun visie
op wat er vandaag allemaal op het binnenlandse politieke terrein
gebeurt. Er is de Aalsterse S.P.-politieke sekretaris Roger
D'Hondt en daarnaast F. Uyttendaele, voorzitter van de S.P.-
Herzele. Beiden wijzen, en terecht, op de positieve scores die de
socialisten de laatste weken hebben behaald in verband met de
raketten, de Zaïre-politiek, de legeruitgaven en de 2% in de
openbare diensten. Ze vergeten er bij te zeggen dat o.m. de
tegenstand tegen de raketteninstallatie op ons grondgebied
steunt op een breed volksverzet (zie de betoging van 9.12.79) en
dat de 2% maatregel vooral voor het gemeenschappelijk vak
bondsfront van in den beginne als onaanvaardbaar werd afge
daan. De socialisten, maar niet zij alleen, hebben de verdienste
gehad dit ook op het politieke terrein te hebben vertolkt. Maar R.
D'Hondt gaat net iets te ver als hij stelt dat daarmee is
aangetoond dat de socialisten duidelijk in het offensief zijn,
vooral nu iedereen klaar begint aan te voelen dat het de rechtsen
zijn die regelrecht de sociale afbraak beogen en daarbij vaak de
helpende hand van de socialistische ministers meekrijgen. F.
Uyttendaele komt trouwens tot een heel andere vaststelling:
indien in welkdanig overleg ook, de patroons gesteund door het
kapitaal (waar zit het verschil?) van geen toegevingen willen
weten en een openbaar industrieel beleid dode letter blijft, dan
vrees ik dat de S.P. als enig alternatief blijft samen met de
vakbonden te vechten voor: belasting op de grote fortuinen,
strijd tegen de grote belastingsontduikers, kontrole op de sleutel-
sektoren en een integrale herverdeling van de beschikbare
arbeid zo schrijft hij. En hij besluit: »nog even geduld en we
zullen weten of onze gezamelijke strijd zal beginnen
We zouden de vrees van kd. Uyttendaele graag omgezet zien
in de zekerheid en de overtuiging dat zonder gezamelijke strijd
samen met de vakbonden en alle vooruitstrevende krachten, ook
uit de christen-demokratische middens, het tij niet zal keren en
zijn nog even geduld hadden we liever in een vastberaden
heid daartoe omgeschakeld gezien. Voor de rest lijken zijn
strijdvoorstellen zo uit het alternatief plan van de Kommunisti-
sche Partij gegrepen. K.P.voorzitter L. Van Geyt heeft ze op het
persfeest van 20.9.80 nog eens klaar op een rijtje gezet: de
aanvallen op de koopkracht, op de sociale verworvenheden, op
de demokratische kulturele organisaties moeten worden stopge
zet, de grote fortuinen belasten en het fiskoal bedrog drastisch te
lijf gaan, verdedigen van de werkgelegenheid door invoeren van
de 36-urenweek met verplichte vervangende tewerkstelling in de
sleutelsektoren, een programma van openbare investeringen
vooral gericht op de groei van de werkgelegenheid, een openbare
industriële sektor op een demokratische manier beheerd en per
gewest uitgewerkt, een uitbreiding van de bevoegdheden van de
gemeenschappen en gewesten. Ziedaar de krachtlijnen van het
binnenlands alternatief van de K.P., die daarbij alle krachten van
de arbeidsbeweging oproept er eensgezind voor te strijden. Uit
het antwoord dat de socialisten daarop zullen geven zal blijken
of zij werkelijk bereid zijn de belangen van de werkende
bevolking de voorrang te geven op al de rest. Niet waar,
kameraden Uyttendaele en D'Hondt?
J. De Geyter
Op uitnodiging van IMAVO (Instituut voor Marxistische
Vorming) kwam Jan Deplancke op 26 september in Aalst
spreken over «El Salvador». Als medewerker van het
Latijnsamerikaans College te Leuven, als lid van het
Vlaams El Salvador-komitee, en vooral als priester die 13
jaar in dat land gewoond heeft (dit jaar was hij er nog 2,5
maand) kon hij gefundeerd spreken over El Salvador. Dat
land waarvan de media ons geregeld berichten over politie
ke moorden, over de moeidge strijd van de kerk waarvan
de (ook al vermoorde) bisschop Romero het symbool werd,
over toenemende repressie en een nakende burgeroorlog-
dat land is niet te begrijpen zonder inzicht in de redenen
waarom een volk op wil staan, zich wil bevrijden.
Hoewel Jan Deplancke de krisis, en zeer duidelijk uitge-
berichtgeving die onze buit werd, kreeg ais ant-
Vlaamse oortjes vanuit El woord: een repressie die op
Salvador bereikt, in grote 40 dagen aan 30.000 men-
trekken «juist» kon noemen, sen het leven kostte. Nog
bestaat het gevaar dat we steeds is deze krachtmeting
die ver-wegge gebeurtenis- een trauma, waarvan men in
sen afdoen als wat Latijnsa-
merikaanse folklore, als pa
leisrevoluties. en zo. Jos De
Geyter had het in zijn inlei
ding daarover. Achter de he
te aktualiteit ligt een ge
schiedenis, een situatie van
ekonomisch-sociale onge
lijkheid en verdrukking, ob-
jektieve elementen zonder
de welke de telexberichten
met hot news niet begrepen
kunnen worden.
Jan Deplancke zorgde op
een boeiende manier voor
dat achter-het-nieuws-kij-
ken. Slechts een vijftiental
mensen waren daar echter
getuige van. Dit is minder
dan doorgaans op IMAVO-
vormingsavonden het geval
is, en dus mag de vraag wel
gesteld worden hoeveel
(hoe weinig) interesse er is
voor «wereld-problemen»
zoals het El-Salvador-vraag-
teken. Niettemin is El Salva
dor geen andere planeet en
is de Derde Wereld in toene
mende mate een realiteit om
rekening mee te houden,
niet het minst door kleine
landjes aan de Noordzee.
Ook deze streekkrant luister
de daarom mee naar wat J.
Deplancke te vertellen had.
Isalco een herhaling meer
dan vreest. Tevens inspi-
stoppen en je hebt een ma- daarbij niet ten achter en
de-in-EI-Salvador-produkt kiest duidelijk partij voor het
dat doeanevrij in Centraal- onderdrukte volk.
Amerika verkocht mag Vandaag is de situatie der-
worden... mate zo, dat geen van beide
In diezelfde zestiger jaren partijen nog echt gelooft in
ontstaat als oppositiepartij een geweldloze oplossing,
de P.D.C. (Christen-Demo- Het land wordt geleid door
kraten), die al onmiddellijk een junta van militairen en
een grote aanhang heeft, kristendemokraten (die en-
vooral in de steden. Er komt kei nog zichzelf vertegen-
ook een demokratisering woordigen, na een afscheu-
van het politieke leven (ge- ring van de meeste leden
kozen president en parle- van de P.D.C.). De «landher-
ment, met voor Latijns- vorming» bij wet gestemd
Amerikaanse normen wordt maar niet uitge-
nogal vrije pleegvormen), voerd. In 1980 (9 maanden!)
Dit kan niettemin niet belet- zijn al 8000 mensen ver
ten dat de P.D.C., die een moord. De U.S.A. steunt mi-
vooruitstrevende koers vaar- litair en ekonomisch duide-
de, meer dan eens op verval- lijk de heersende klasse. De
sing van verkiezingsuitsla- konfrontatie zal niet lang
BIDDEN,
EEN MAATSCHAPPIJKRITISCH
GEBEUREN
Bidden en maatschappijkritiek onoplosbare: hoe valt het ijJ5e na
samenbrengen lijkt op het eer- teloze bidden te rijmen met spart
ste gezicht een poging te zijn over-nuttige maatschappijk ren. I
water en vuur met elkaar te sche handelen en spreken? ke zes
Bidden is een houding, wa< e sfe«
de mens God centraal: God elkai
de kem, de grond van het Ie beg
staan, van mijn bestaan. Aip-
andere woorden: alleen Go* zaterd
God. Niemand anders, n indag
anders is God dan God alle lembe
een nuchtere aangelegenheid. Alleen God erkennen als rtbew>
keWe analyse van de wer- wil zeggen: alles wordt ontg ;ermis
delijkt, allen worden ontgod zoals
lijkt. r van
Voor niemand of niets ar* jreekt.
len te ontwerpen tot verande- mag de mens de knieën I reewei
ring in de richting van een meer gen. En waarvoor zijn de rr lermol
sen niet geneigd de knieër en s
buigen? Voor macht en gele dat
lukse en seks. voudic
Waardoor laat de mens ze met
niet allemaal overheers elk hl
Door de wil om economisch frank
persoonlijk te domineren, derval
worden mocht, geld en b elk Sf
vergoddelijkt. Igenor
Verslavende goden... Ineme
Bidden tot God is al die af iren. P
den afzweren; is die afgo erstaa
tot hun ware, relatieve proj jngen
ties terugbrengen. van
Bidden tot God van Jezu: leiden
bidden tot een bevrijde» zate re
verzoenen.
Maatschappijkritiek is duidelijk
een gerichte en nuttige bezig
heid: het door woord en daad
bevragen van de samenleving,
zoals die in bepaalde omstan
digheden reilt en zeilt. Het i
kelijkheid, van de politieke en
economische gang van zaken,
met de bedoeling aktie-model-
rechtvaardige samenleving.
Bidden heeft blijkbaar niets te
maken met nuttigheid, analy
se, kritiek. Bidden is bij uitstek
een nutteloze bezigheid. Laten
we het woord «nutteloos» goed
opvatten.
Iets kan nutteloos en toch heel
noodzakelijk zijn. En die schijn
bare tegenstelling zal in het
volgende wel duidelijk worden.
In ieder geval: bidden brengt
niet op.
En dat is ook te horen en te
zien aan de reakties van men
sen van heel verschillende plui
mage op het gebed: zowel on- God, een God die vrijma<men
Deze man weet heel nauwkeurig hoe triestig het er él El Salvador aan toegaat. (Pet)
Wat geschiedenis
El Salvador bestaat als onaf
hankelijke staat sinds 1821.
reert deze gebeurtenis de ul- gen botste. In 1972, ook in
tra-rechtse vleugel van het 1976 was dit het geval: een
leger, die de huidige malaise christendemokratische pre-
gewapend wil beantwoor- sident mocht er gewoon niet
den: «laat ons'200.000 do- komen van de heersende
klasse, van het overgrote
deel van het leger...
Kenmerkend voor de jaren
'70 zijn wel het in mekaar
aandringen
landhervorming door de
PDC (enige partij met arm
slag buiten de konservatieve
regeringspartij) en de
volksorganisaties (waarin
zowel de kommunisten lijn
Peking als de kerk aan deel
den maken en 't zal wel weer
rustig worden».
Zeer belangrijk is het eisen-
Met zo'n 5 miljoen inwoners pakket van het huidige
op een oppervlakte gelijk Volksfront in El Salvador is vallen van gemeenschappe-
aan 2/3 van België, is het het een «landhervorming» lijke markt, het steeds hard-
dichtsbevolkte Latijnsameri- waardoor de grond weer ter nekkiger
kaanse land. De bevolking beschikking gesteld wordt
stijgt snel in aantal. van het gewone volk: daar-
Toen rond 1880 begonnen door moet de koopkracht
werd met koffiekweek, werd stijgen en de ekonomie op
een «landhervorming» door- gekrikt... Dit politieke hangij-
gevoerd. De gronden, die zer van formaat is tot op
van oudsher in gemeen- heden nog niet verwerke-
schappelijk bezit waren van lijkt. Wel werd in de zestiger nemen),
de dorpen en gehuchten, jaren een Centraal-Ameri- Teleurgesteld in de korruptie
konden voortaan gekocht kaanse Gemeenschappelijke van het politieke systeem, is
worden door wie er koffie Markt gevormd, die in zeke- - -
wou aanplanten. Zo komt re mate ook voor ekonomi-
het dat kapitaalkrachtige sche heropleving zorgde,
personen grootgrondbezit- Hier en daar kwamen ver
ter konden worden, en dat bruiksgoederenbedrijfjes,
het gewone volk verpauper- die tolvrij een betrekkelijk
de. Een opstand van Indio's grote marlet geopend zagen,
in de streek van Isalco (het Dé oplossing was het noch-
oosten van het land) in 1932 tans niet, want MNO's von-
werd bloedig neergeslagen, den hier al vlug gaatjes:
Het volk, dat zwaar te lijden Westeuropese fonoplaten
had onder de ekonomische bv. in een inheemse hoes
het tot een steeds grotere
strijdbaarheid gekomen van
deze volksorganisaties. Ook
guerilla-organisaties, als
«gewapende arm van het
volk» laten meer en meer
van zich horen. De kerk de
besluiten van Medeyin in
1968 indachtig (het ging om
een toepassing van het Vati
caans Concilie op de situatie
in Latijns-Amerika) blijft
DE BOSSEN VAN AALST
In de streek van Ninove werd enige jaren geleden het Neigembos
door de Staat verworven met als bedoeling er het eerste
bosreservaat van Vlaanderen van te maken. Ik herinner mij nog
de maandelanlange inspanning om de Staat tot deze stap te
brengen.
Overtuigd van het unieke karakter van dit bos, werd vanuit onze
streek op geen aktie gezien zodat ook overdrijvingen niet
uitbleven. Zo werd ten oprechte als een natuurschending ge
brandmerkt dat de toenmalige eigenaars houtkappingen uitvoer
den, waar achteraf bleek dat niet zozeer houtwinning voor lag,
maar wel de continuïteit (natuurlijke bezaaiing) van het bos te
verzekeren.
Sindsdien wordt het Neigembos in één adem vernoemd met het
Zoniënwoud, Meerdaalwoud, het Heverieebos, het Hallerbos,
het Buggenhoutbos, het Broek te Blaasveld en het bos van
Houthulst, als een uniek getuigebos in Vlaanderen.
In de streek van Aalst bestaan nog zeer waardevolle «bosgezel-
schappen» zoals het Kravaalbos, de Osbroek en de Gerstjens
maar ze zijn meestal in privaatbezit. De vraag voor Aalst stelt
zich dus eerder of waardevolle bossen in privaat bezit van
overheidswege hulp mogen verwachten, zoals de staatsbosre
servaten, voor hun instandhouding en hun ontplooiing.
De opdracht van de openbare overheid mag zich niet beperken
tot het klasseren van de boslandschappen hetgeen wel een
goede, bewarende maatregel is maar het probleem niet ten volle
oplost. Het redt wel de facade.
De staatshulp oan privaatbossen moet niet noodzakelijk geldelijk
zijn. Uit zorg voor het bospatrimonium, ook als het in partikulier
bezit is, kan de Stoat een heel programma ontwikkelen om het
behoud of herstel van de natuurlijke flora en fauna van zelfs De «'«chthuis problematiek heeft een goed jaar geleden verkoop van vlees ervan,
parikuliere bossen te verzekeren. Stimulerende akties voor het gedurende maanden in de belangstelling gestaan. Sinds- Het groter aantal slachtin-
bevorderen van alle inheemse boomsoorten, voor de natuurlijke dien '8 bet 9®worden rondom die onderneming. Dat is gen in Aalst heeft ook het
verjonging van de bossen, voor het bevorderen van de natuurlij- m®®stal een goede zaak en dat is het ook in dit geval. personeel doen toenemen,
ke hoofdboomsoort (hetgeen meestal de eik is); het relativeren We hebben onze dossiers van verleden jaar nog eens
van economische motieven bij de bosontginning; dit alles is een 0P®n9®8'a9®n ®n informatie ingewonnen over de huidige De p.v.b.a. zelf heeft 40 man
veelomvattend programma voor hen die in het staatsbestuur •jtua*'® ®n dat vooral bij de nieuwe concessiehouder Jan in dienst waarvan 4 bedien-
verantwoordelijkheid dragen in het bosbeleid, meer bepaald Goossens. den. Bij de 36 arbeiders zijn
t.o.v. de private (Aalsterse) bossen. Het Stedelijk slachthuis beurden voor de verhoging er 7 gastarbeiders (1 Ita-
Op dit ogenblik spitst deze zorg zich wellicht te veel toe op de heeft een grondige gedaan- van de kapaciteit van de fri- liaanse en 6 Turken). De stad
- teverwisseling ondergaan, go's alsook de overschake- Aalst stelt er heden 5 re-
Er werden op 7 maand tijd ling van waterkoeling naar serve) veeartsen tewerk als-
grote investeringen verricht luchtkoeling, de modernise- ook vier arbeiders voor het
22 miljoen) door de con- ring van de slachtinstallaties
cessiehouder zelf. De voor- en de aanbouw van stal-
naamste investeringen ge- lingen.
meer uitblijven, 19817
Terwijl de rest van de wereld
zwijgt of zelfs passief steun
verleent aan het regime, is in
El Salvador de burgeroorlog
begonnen en liggen de we
gen bezaaid met afschuwe
lijk verminkte lijken.
IMAVO...
dankte Jan Deplacke met
het traditionele herinne-
ringsplakket, en meteen
werd ook het verder pro
gramma voorgesteld. Op 14
november komt Chis Wil-
lems (CVP) spreken over de
(slechte) financiële toestand
van de Aalsterse stadsfinan
ciën. Op 12 december komt
Jan Caudron (VU) een inlei
ding brengen op het amnes
tieprobleem in eigen land.
Voor januari wordt Chantal
Desmet gevraagd om over
het feminisme wat te vertel
len. Een pluralistisch gast
sprekerslijstje dus, maar ook
het publiek mag dat zijn
vindt IMAVO u bent dus
ook welkom op deze
avonden I
(Peter)
ze zachte konsumptie-jonge-
ren (en ouderen), die volop
meedraaien met het helse rit
me van deze samenleving, als
de harde maatschappij-kriti
sche kontestanten, die het rit
me van die samenleving trach- thentiek gebéd kan niet
ten te breken, beide groepen samengaan met welke
kijken wat smalend neer op ving ook: bidden is een
«biddende mensen». en wereldveranderende
Nu zullen hiervoor wel aller- ratiebron.
hande redenen te vinden zijn. Doarom moet bidden sar
Heel wat gebedspraktijken ma
ken het bidden voor veel men
sen tot een heel moeilijke zaak.
die mensen uitdaagt tot nlucht
heid op alle gebied.
In die zin wordt bidden e
uitstek maatschappijbetr
gebeuren: het woord bij F
daad gevoegd. Want een p
gaan met een levenspraxisr I
bevrijdend is, zowel m«
schappelijk als persoonlijk
De frustrerende ervaring, die De biddende mens kan
mensen opdoen tijdens de zon- niet meer thuisvoelen in de
dagse eucharistievieringen in de orde, die getekend is
veel parochiekerken, waar een slavernij en onvrijheid. Een I
taal gesproken wordt, die in keringsproces vanuit het
deze tijd niet meer inleefbaar loof dat God, God is en
is. Het is geen taal waarin wij alleen. En dat de mens, bdl f
God verstaan. Vele mensen van God in deze wereld, gJlf I
hebben de indruk dat de liturgi- slaaf meer is, noch von JW
sche vernieuwing nog moet be- medemens, noch van een»
ginnen. De liturgie in de volks- welke institutie, noch van
taal heeft de wereldvreemd- ideologie. belam
heid van veel teksten en gebe- En het uitspreken van dat de As
loof en deze hoop kan n stads!
schien wel het mooiste gelde Raa
zijn, dat mensen op de lip^ertus.
kunnen nemen: Uw wil et imn
schiede. En wat is Gods ttendig
anders dan het geluk enfenasie
den nog duidelijker gemookt.
Die vervreemdingsverschijnse
len hebben het gebed aardig in
diskrediet gebracht, hebben
het zicht op het echte bidden
zwaar bemoeilijkt.
Laten we terugkeren tot ons vrijheid van de mens?
uitgangspunt tot onze bijna
van e
Paul De WIHuben
ostaani
Trergur
•ng m»
"laad v
het
jneente
Iks ont
hgen.
Iigevrae
lurice
De jongste informatiebrochure van de stad Aalst
bestuur dichterbij» (1980), bevat, naast herhalingen
aanpassingen van eerder gepubliceerde inlichtingen,
het eerst een kaart van de «meest gebruikte pai
pleinen en stadsgebouwen». Deze kaart komt van de
van stadssecretaris Chris Willems.
wegen
leeftijd
heren
laaf Va
ijk lera
aan d
vroe»
aan.
de keurrechten. Deze brach
ten immers 3.295.725 fr. op.
De berekening ziet er als
volgt uit:
Een historisch overzicht van
de gevolgen van de veelom
vattende dienstverlening
van het Aalsters stadsbe-
derdelen vindt men bij
kaart opnieuw de
uitleg.
De in de brochure afgedi1
i nog de
bi|kt°n
stuur aan de plaatselijke be- te kaart bevat voor de
staatsbosreservaten. Zelfs voor bossen die geen eigendom zijn
van de Staat, maar door deze laatste gehuurd worden, bestaat
geen wettelijke mogelijkheid om als «bosreservaat» erkend te
geraken Wat zou een privébos het kunnen! Er is nog veel plaats
voor initiatief.
Ghis Willems
Keurrechten 9.617.000
Uitgaven personeel
5.600.000
Administratiekosten
721.275
3.295.725 fr.
volking, geldt als toelichting
bij deze kaart. Stelde men in
1938, in het bediendenkader,
21 mensen te werk; dan zijn
het nu reeds (anno 1979)
1902.
Deze grote aanwas van per
soneel stelde nieuwe eisen
aan de leidinggevend amb-
ïnteresseerde lezer veel
formatie. Verder kan hij
een klein onderzoek in!
len betreffende de spreii
van scholen, sportterrein
kaarthuisjes enz. Hij
één j
Ide.
ir Schc
'rouw
zondei
opdrz
looi. V
rktkom
ïren w
de he
•Mer£
Mare Galle, Minister van de Vlaamse Gemeenschap heeft op de voorziet hij een aanvullinq op kaPac't®b opgedreven. Voor stempelen der geslachte die-
j i - I i \ttHa uarlrpnc ctppn H i o wan 100 ron Rii Ha rolfctanHinon Hia
eerste dog van het in werking treden van de Wet tot hervorming de wet van 1971 door uitslui-
der instellingen, een ontwerp van decreet ingediend bij de tend in Vlaanderen de moge-
gloednieuwe Vlaamse Raad, in toepassing van artikel I07quater lijkheid te openen waterzuive- funderen steeg die een verhoging van de aktivi-
Door de investering van 7,5
miljoen aan de frigo's werd
een dubbel effekt bekomen.
De rekening van het water
daalde van 3.200.000 fr. per
jaar naar 600.000 fr. per jaar.
Bovendien werd de kapaci-
tiet van de frigoruimten op
gedreven van 80.000 naar
een goede 220.000 een
heden.
Door de modernisatie van
de slachtlijnen 10 miljoen)
die vooral op automatisatie
gericht was werd de slacht-
de varkens steeg die van 100 ren. Bij de zelfstandigen die
naar 240 varkens per uur. onderhuren is er eveneens
Inkomsten stad
Keurrechten
9.617.000 fr.
Verhuring installaties
4.000.000 fr.
Andere verhuringen
446.000 fr.
Totaal
14.063.000 fr.
Uitgaven stad
Personeel (veeart. arb.)
5.600.000
Onderhoudskosten (175.000 x 6,25fr/stuk)
1.093.750
Administratiekosten 9.617.000 x 7,5%
721.275
Afschrijvingen
5.372.256
Intresten
3.409.947
Allerlei
350.000
Totaal
16.547.228
enkel maar de nummers)
de kaart te kleuren, dit
gens hun betrekkingsgifc
tenaren en reflecteerde zich of verzameling waartoer n
in een huisvestingsprob- behoren. Pr Dan'
leem: de diensten moesten Een prettig en leerrijk sjfS"
uitzwermen. Over beide on- letje! jKomm
Irkt en i
ringsmaatschappijen op te
van 20 naar 30 per uur.
richten. Deze worden belast De uitbreiding van de stallen Interessant is nu nog de fi-
van de Grondwet.
Aan dat decreetsontwerp gaat een lange geschiedenis vooraf. ucivj».
met het opstellen van pro- was een absolute noodzaak nanciële weerslag voor de
In maart 1971 werd een wet initiatief nemen, het Rijk kan gramma<s zi- ^e voor de °Pvan9 van de te stad even onder de loupe te
goedgekeurd op de bescher- ^nkel sgbadlere^Dgie 'juiJeringsinstallaties «lachten varkens. nemen. Bij een slachtcijfer
ming van de oppervlaktewate- dies bedragen 100 van de v,_„ De werken werder
ming van de oppervlaktewate- dies bedrogen
ren. Deze wet voorzag in de bouwkosten van een waterzui-
oprichting van 3 waterzuive- veringsstation maar de
ringsmoatschappijen (Kust, gemeenten moeten de exploi-
Schelde, Maas) in België. tatiekosten blijven dragen.
De waterzuiveringsmaat- Door de slechte financiële si-
van openbare besturen over De werken werden aangevat van 175.000 stuks (17.000
zij maken de plannen voo^ in decembar 19?9 <de runderen en 158.000 var-
nieuwe installaties en zij dra- P v-b.a. Jan Goossens is kens) zou de situatie er on-
gen de exploitatiekosten. concessiehouder sinds 1 de- geveer als volgt uitzien.
cember 1979) en eindigden Er blijft dus een boekhoud-
Tevens worden zij belast met in juni 1980. kundig verlies van 2.660.641
schappij van het Kustbekken tuatie van vele gemeenten be- het toezicht op de lozingen en Het aantal slachtingen ging fr. De stad Aalst stopt echter
(die zich volledig op Vlaams tekent dit een rem op hun ini- de opsporing van elke eventue- zeer snel de hoogte in. Ze praktisch geen centen meer
gebied bevindt) werd opgericht tiatieven Ie oorzaak van waterverontrei- evolueerden van ongeveer in de onderneming daar de
n 1975, de overige twee maat- Het gevolg van gans deze si- niging. Dit decreetsontwerp, 7000 slachtingen in decern- afschrijvingen 2.642.806 fr.
schappijen bleven echter ste- tuatie is: een ongepland beleid dat reeds werd goedgekeurd ber 1979 naar 21.000 slach- hoger liggen dan de aflos
ten in de kommunautaire inzake de waterzuivering. door de Vlaamse Executieve tingen in september 1980, sing van de leningen,
moeilijkheden Mare Galle grijpt dan ook de en een gunstig advies kreeg bij dus. De stijging van het aan- We herinneren er hier aan
Doordoor bleef in de Schelde- nieuwe mogelijkheden die de de Rood van State betekent tal slachtingen had uitslui- dat de stad Aalst als kapitaal
en Maasbekken de toestand gewestvorming biedt, aan, om een belangrijke stap vooruit in «-♦«-■-
op het gebied van waterzuive- een oplossing na te streven het streven van Minister Galle
ring zoals hij was in 1971: de voor het Vlaamse Gewest. naar een gezond en evenwich-
nemeentebesturen moeten het In zijn ontwerp van decreet tig leefmilieu.
tend plaats bij de varkens, alleen de grond investeerde
De onderneming houdt zich (een stuk moeras),
ook bezig met de kweek van De belangrijkste winst die de
varkens, het slachten en de stad Aalst maakte kwam van
De personeelsbezetting van
de stad is waarschijnlijk zeer
spoedig aan uitbreiding toe
gezien het scherp gestegen
slachtcijfer en om de keuring
van het vlees in optimale
omstandigheden te laten
verlopen.
In 1981 zal het
boekhoudkundig verlies van
Aalst nog afnemen en zal de
stad er zelfs reeds geld van
in kas krijgen.
Deze resultaten steken zeer
schril af tegen deze die dror
de regie vroeger behaald
werden. Het private beheer
is er immers een van «Geen
woorden maar daden». Een
voorbeeld daarvan is de rea
lisatie van 22 miljoen inves
teringen op 6 maand. De
stad Aalst diskuteerde onge
veer 2 jaar over de brood-
noodzakelijke installatie van
een broeiketel van ongeveer
2 miljoen en toen hij uitein-
—yden tv
aars be
Jaar ai
eptemt
Tijdens de jongste bijeenkomst van de Aalsterse||/J I
gemeenteraad heeft het Volksunie-raadslid Janlwl I
Pieter Van der Beken zijn eedbrief verscheurd.
Het raadslid was ten zeerste verbolgen over de
recente regeringsbeslissing omtrent de school
in Komen en de daaraan gekoppelde aanleg van loncert
een autoweg. >»ste st
'p het
ntste i
m ook
akafon
I
Kegd:
ij reed:
ijn pari
iet spe
lit geld
irk, di
«traat
let is
'arhelpi
luwen i
oren.
v laar j;
Jan Pieter Van der Beken was van^
oordeel dat geen enkele eed nog zin heeft
wanneer zelfs ministers zich niet kunnen hou- „aiu
den aan afspraken. Van der Beken verscheurde rijste
wel zijn eedbrief, maar nam geen ontslag uit de
raad.
delijk geplaatst werd was
het dossier nog niet in orde.
De grote tekortkomingen
van een openbare onderne
ming werden hier ander
maal scherp blootgesteld.
Tot slot wensen we nog te
vertellen dat de concessie
houder er van droomt om de
kapaciteit van het slachthuis
nogmaals te verdubl
(van 220.000 naar 440.
Daarvoor zal er echter ovfc
een en ander aspekt met
stad dienen onderhandeld U1
worden.
Het Stedelijk Slachthuis
Aalst wacht nog een gri
toekomst.
