7
erembodegem
kdèr
laatste
bi
PLESCH KERREMIS EREMBODEGEM
Fauna en Flora van Osbroek: uniek!!
)F Erembodegem staat borg voor
Erembodegemse kunst
.(AATSCt
A
cl
Een vervolgverhaal van
Sylvain Van der Gucht
De Voorpost - 3.10.1980 - 7
Vorig weekend kende de Plesch Kerremis in het Centrum luciferdoosjes uit boven een naar neerdwarrelende luci- slaagde er in de kinderen
van Erembodegem een opmerkelijk succes. Van heinde en begerige jeugd. De opkomst ferdoosjes. Het is dan ook zelf nummertjes te laten op-
verre schenen wandelaars en feestvierders te zijn opgeko- was bevredigend doch verre nogal logisch dat drie tie- voeren. Ondertussen kon-
men om een aangename kermisnamiddag te slijten in een van schitterend. Volgens ve- ners met de hoofdprijzen den de ouders genieten van
werkelijk stralend herfstzonnetje. De vakantie was alweer len moet er «gesleuteld» gingen lopen,
voorbij, maar in Erembodegem bleef men helemaal niet bij worden aan deze formule:
de pakken zitten; er werd gekermist, gejaarmarkt, kortom Alleen de jeugd houdt ervan carja Bruvlandt uit de Scher
«e'ees,! ,e duwen en ,e springen restraat was nie, we|nig b||j
toen ze uit de handen van de
hopprinses, in hoogst eigen
persoon een diepvriezer
mocht ontvangen.
Ook waren Mare Mattens uit
de Leuvestraat en Luc Uy-
tendaele uit de Vrijheidstraat
in hun nopjes met hun gas
tronomisch weekend en 3
daagse reis naar Londen.
een demonstratie honden-
dressuur, gebracht door
Hondenclub St.-Rochus uit
Aalst. Daarbij zorgde de ko
ninklijke fanfare «Niets zon
der Arbeid» voor de muzika
le omlijsting. Tenslotte richt-
'te de Jui-Jutsi Club «Akya-
ma» een demonstratie in
zelfverdedigingstechniek in.
i op straat, goed voor
Hopprinses Lieve gooide driemaal «hopjes» naar de grabbelenende
een mini-reisje, elektrische toestellen en vele andere prijzen. (Per)
Traditiegetrouw wordt in stoet, ingericht door het
"T (Erembodegem kermis ge- Erembodegems Garagisten-
vierd op eind september, verbond. Tevens zorgden de
garagisten voor volkspelen
Verleden |aar was de op- °P de 'choolkoer. waar de
komst echter maar mager- Autoschow doorging,
tjes, zodat de dekenij Dorp
onder de actieve leiding van 's Zaterdags liet de Krediet-
Urbain Van den Bossche bank, ter gelegenheid van de
zich dit jaar dubbel inspande opening van het vernieuwd
om een rijk gevulde kermis- KB-kantoor een warme
affiche te kunnen prezente- luchtballon opstijgen. Voor
ren. En daar zijn ze zeker en al de jeugd was een in mas-
'gewis in geslaagd. Niet min- sa aanwezig bij deze buiten
der dan 18 activiteiten prijk- gewone happening, want er
ten op het programma. En was een reuzewedstrijd aan
iedereen kon er beslist zijn verbonden met uiteraard
gading vinden... De talrijke prachtige prijzen. Omstreeks
bezoekers kwamen er dus 19 u. ging dan ook de 6e
niet bedrogen uit. grote Hoppeworp door:
driemaal strooiden de char-
De driedaagse werd ingezet mante Hoppeprinses Lieve
op vrijdag 26 september Troeh en bestuurslid Ger- GrobWe„ in de Hoppeworpnoor... lucifersdoosjes,
ondetdoor een grote reclame- mam van Impe honderden
Op de, matten werd gelukkig
niet doorgeslagen, want de
meeste bewegingen konden
grote gevolgen hebben: een
breuk of zelfs de dood. Het
De hoofdattracties werden pub|iek keek gefascineerd
echter gespaard voor zon- toe boe slachtoffers, die met
dag. Bijgevolg was toen ook een mes Qf revolver en zelfs
de bijna volta hge Erembo- tegenstander overmees-
degemse bevolking op wan- teren!
del voor een waaier van acti
viteiten. Voor de kleinsten
bracht het jeugdtheater Lan- Nadien werd er nog een
seloet de Kris-Kras-Kinder- duchtig pintje gedronken,
show: dit is een groot spel in als waardig slot van een
de vorm van een reis om de goed kermisprogramma.
wereld. De prezentator J.D.B.
n hopelijk de hoofdprijs zit. iPer)
ien 1»
jiMAIs inleiding op «de week van het Bos» organiseerde
Irk' V.T.B.-V.A.B. Erembodegem, met medewerking, van het
Stadsbestuur van Aalst en de actieve werkgroep «Bomen,
eni(parkj Osbroek» een tentoonstelling in het Oud-Gemeente-
land bujs van Erembodegem. Het was de bedoeling van de
3n inrichters met dit initiatief in Erembodegem heel wat
'erwij belangstelling of waardering op te wekken voor gans het
fde'ir|f|orarijke Osbroek.
Deze educatieve activiteit tisch onaangeroerd geble-
kende een opmerkelijk sue- ven tot voor een kleine hon-
ces. Ook de Erembodegem- derd jaar. Sedertien werd
se onderwijsinrichtingen het geleidelijk en gedeelte
toonden veel belangstelling, lijk vervormd, maar 42
lento Op dinsdag, 30 september, van het oorspronkelijk Os-
>n vr de laatste dag van de ten- broek bleef omzeggens toch
3t ni« toonstelling was het voor de ongewijzigd. De aanleg van
nisch inrichters aangenaam heel het huidige aantrekkelijke
selijkt wat leerlingen, in klasver- Stadspark, 15 ha groot, da-
band te mogen verwei- teert reeds van 1916. Dit bui
komen. tengewoon park is zeer ver-
wil Waarom is het ganse Os- zorgd en mooi. Het kent een
jentei broekgebied zo waardevol? rijke verscheidenheid aan
de vvj Het oorspronkelijk Osbroek boomsoorten zoals de am-
't mi is eigenlijk een eeuwenoud berboom, esdoorn, iep of Osbroek, interessant onderwerp voor een tentoonstelling, maar vooral interessant voor de
euprj natuurgebied. Het is prac- olm, populier, berk, enz. En stad Aalst. Laat ons dit stukje natuur niet besmeuren door beton! (Per)
het is er echt aangenaam om dat dit Osbroek moet behou-
er te wandelen, te vissen,
sport te beoefenen of... te
spelen.
De werkgroep «Bomen,
Park, Osbroek» hield zich
den worden!!
N.B. Op zondag 5 oktober
nodigt V.A.B.-V.T.B. Erem
bodegem jong en oud uit op
een geleide wandling (tege-
Gerrit Rongoir, Bort Backaert, Lieven Stuyen en Peter Tolleneer, leden van de Werkgroep Bomen
Park Osbroek en van Vereniging voor Milieueducatie slaagden erin, met de hulp van de plaatselijke
VTB-VAB in de raadszaal van het oud gemeentehuis een leerrijke tentoonstelling aangaande Het
isbroek op te zetten. (Per)
een tweetal jaren bezig met lijkertijd ontspannend
een diepgaand onderzoek leerrijk) in het stadspark en
van het Stadspark en, sedert rond het Osbroekbos.
mei 1977 gaat de aandacht De wandelaars komen sa-
van de ploeg vooral naar het men om 14 u. aan het
ongewijzigde deel van het Melkhuisje in het Stadspark
oude Osbroek, waarin reeds en keren terug omstreeks 17
meer dan 450 verschillende u. (Laarzen niet vergeten!),
(wilde) planten aangetroffen Met deze activiteit wil
werden. Met het opgestelde V.A.B.-V.T.B. Erembodegem
dossier kan de ecologische, de waarde en de rijkdom van
wetenschappelijke en didac- het Osbroek aanschouwelijk
tische waarde van dit gebied illustreren. Zorg dat je er bij
zeer goed aangetoond wor- bent! 11
den. Het is onbetwistbaar
Het Erembodegems Davidsfonds, één van de 130 afdelin
gen van gouw Oost-Vlaanderen en van de 700 uit het
(laamse gewest, was verleden zaterdag aan haar tweede
uisterhoek toe. Het enorm succes van verleden jaar kon
niet worden herhaald, maar toch zijn de organisatoren in
hun opzet geslaagd. Op het podium van het Parochiehuis
oonden alleen Erembodegemnaren hun kunsten en
ussenin werd het boordevol programma voor het volgend
aar voorgesteld. En wees gerust, u zult er beslist uw
jading vinden-
Vooreerst trad de groep groep deed het helemaal
Anoniem op. Het trio wist niet slecht, maar ze misten
met hun Nederlandstalig re- wel een tikkeltje meer zelf-
pertoire het niet zo talrijke vertrouwen, (waarschijnlijk
publiek een half uurtje te te wijten aan het feit dat de
boeien. groep nog maar onlangs
haar gepaste bezetting
Ze brachten op een schitter- vond),
ende wijze achtereenvol
gens «oud worden», «Lief- Het tweede optreden werd
desverklaring»... en tenslot- een kartier dichtwerk van
B «Ik ben weer weg», een Guido Gezelle, voorgedra-
iedje van Luc Borms, hun gen door Wies en Lieve Gal-
px-qitarist. Deze nieuwe Ie. Door een uiterste sober-
De notaris had zijn bril afgezet. Zijn kleine grijze ogen flikkerden vals en boosaardig
als vlammen die een onheilspellend vuur voorafgingen. Zijn gelaat kreeg een
verschrikkelijke uitdrukking.
Een misdaad? siste zijn stem fluitend tussen de afzichtelijke, gebroken tanden.
Wat is het leven zonder geluk. Wat is geluk zonder rijkdom? Alle middelen om rijk te
worden zijn goed. Eenmaal rijk volgt de rest vanzelf en hoe men rijk werd raakt vlug
vergeten. Een misdaad telt niet als ze vergoed wordt met klinkende munt. Knagingen
die U zouden bestormen zijn niets tegen de knaging der armoede. Voordelig
uitvallende misdaden zijn zo zeldzaam dat men de kans ertoe moet grijpen. Dit is een
schone gelegenheid. Vat ze. Nooit zal een dergelijke gelegenheid V nog in de schoot
vallen. Ge kunt nu kiezen tussen geluk en rijdom en de ruiling van uw laatste kroon
tegen een pistool dat U morgen zielloos zal neervellen. De keuze is aan U!...
Toen notaris Vosselaer deze woorden uitsprak scheen hij gans veranderd. Het was niet
meer die deftige man verscholen achter brilglazen. Hij had de mantel der schijnhei
ligheid van zich afgegooid en toonde nu de zwartheid en de lelijkheid van ziel en
gedachten. Zijn gelaat verried de aandoeningen die zijn duivelshart beroerden.
Treems beschouwde het zo afschrikwekkend monster vóór hem. Ware hij niet door de
schrikwekkende toestand waarin hij zelf verkeerde als aan de stoel genageld, hij ware
zeker uit de kamer gevlucht. Door de verbijsterende woorden van de notaris was hij
overmeesterd, verloor hij totaal het hoofd.
De schijnheilige die voor hem zat loog inderdaad niet. Hem restte geen andere keuze
dan ofwel een schandelijke dood of wel een door misdaad te bereiken rijkdom.
De jonge advokaat, goed van inborst, had weer eens niet aan de speelduivel kunnen
weerstaan die hem uiteindelijk in een bodemloze afgrond zou storten. Die afgrond
gaapte reeds voor hem uit.
De dood of een misdaad? mompelde hij als in een nachtmerrie...
De dood of de rijkdom, verbeterde de notaris.
Treems aarzelde. Een vreemde strijd ging in hem om.
De notaris bekeek zijn slachtoffer dat hij met ijzersterke klauwen vasthield. Hij
sprak geen woord maar liet de strijd in Treems' gemoed uitwoeden. Hij kende de
mensen en wist dat hij als overwinnaar uit het strijdperk zou komen.
Welke misdaad eist ge van mij? vroeg Treems terwijl hij zich het zweet van het
voorhoofd wiste.
Verschoning, vriend, antwoordde de notaris. Ik eis niets. Gij alleen blijft meester
van uw doen en laten. God zij geloofd heb ik niets nodig.
Wat moet ik doen?
Niets erg. In mijn koffer ligt 200.000 fr. Het ligt maar aan U om deze som onder ons
beiden te verdelen.
De advokaat richtte koortsachtig de ogen op Vosselaer en trachtte te raden wat hij
bedoelde.
200.000 fr.? herhaalde hij.
Ja.
De 200.000 fr. van de dochter van de graaf de Montmirail, riep Treems.
Juist. 20.000 fr. van Gabriëlle de Montmirail liggen daar, vervolgde Vosselaer naar
de brandkoffer wijzend. Gij hebt daarvan het ontvangstbewijs.
En ik zou het geld afhandig maken van die wees, riep Treems. Neen, nooit, nooit,
nooit.
Zoals ge verkiest. Ik wilde U alleen een redplank toesteken, V een bijna eerlijk
middel om U te redden aanduiden. Wie zegt immers dat ge dit geld, dat van het kind
slechts binnen enkele jaren moet ter hand worden gesteld, niet zult kunnen
weergeven. Het noodlot zal U niet blijven achtervolgen.
't Is waar, mompelde Treems. Ze is pas veertien en ik heb vier jaar tijd om haar dat
geld te overhandigen. Ik zal voortgaan met haar kostschoolgeld op te sturen. Ik zal
werken als een paard en op de dag van haar meerderjarigheid zal ik haar gans haar
fortuin kunnen geven.
Goed geredeneerd, zei de notaris. Ge zult haar alles weergeven. En daarbij zijt ge
jonkman en kunt haar later zelfs huwen. Dat zal uw geval nog vergemakkelijken.
Neen. Ik zal haar alles weergeven. Alles! Al moest ik er dag en nacht voor werken.
Zij redde me immers uit de schande.
Dus, ge aanvaardt?
Wat moet ik doen?
Alleen me het ontvangstbewijs ter hand stellen waaruit blijkt dat deze som bij mij
is neergelegd.
Treems stond op en zei:
Dat is onmogelijk.
Waarom?
Ik kan geen duit van dit geld trekken zonder een tweede handtekening.
Dat wist ik, zei de notaris onverschillig.
Ik moet de handtekening van de voogd hebben.
Van de heer Rigault van Oordegem... Drommels, ik weet het wel. Ik heb zelf die
akte opgemaakt. Ik heb nog een goede memorie. God zij geloofd.
Maar, riep de advokaat deze akte is in het dubbel opgesteld.
Dat weet ik ook. Ik heb ze beide getekend.
Het bedrog zal spoedig ontdekt worden. Mijnheer Rigault heeft het recht de som
binnen de 24 uur op te vragen en daar er zonderlinge geruchten over uw fortuin lopen,
men zegt dat gij slechts spekulaties hebt gedaan zou het best kunnen dat Rigault
het geld van zijn voogdijkind komt opeisen.
Zeg liever heel waarschijnlijk, onderbrak de notaris.
Ik vrees het inderdaad.
Ik ben ervan overtuigd heer Treems. De zaak zou reeds geklonken zijn zo gij ze niet
uit eigenbelang had verdaagd.
Hoe? Ge weet?
Ge ziet het, mijnheer. Ik weet dat het niet uit genegenheid voor mij was maar ge
hield eraan eerst enkele onregelmatigheden te vereffenen.
Treems stond aan de grond genageld. Hij sprak geen woord...
(wordt voortgezet
heid aan bewegingen dwon
gen zij de luisteraars de taal-
vituositeit van Gezelle opti
maal te aanhoren. Het werd
nog maar eens duidelijk dat
de Vlaamse priester-dichter
een werkelijk fenomeen is.
Zijn poëzie met haar beel
dende en muzikale kracht is
uniek en heeft met de jaren
niets van haar zuiverheid en
uitstraling ingeboet.
Nadien werd de program
mabrochure 80-81 voorge
steld. Het worden beslist 6
vormende en gezellige
avonden... en voor weinig
geld. DF's pakket in abonne
ment kost slechts 500 fr. en Patrick Fernand en Wim kwamen als eersten aan bod om op de
optimale ontspanning is ge- Davidsfondsavond Erembodegem talent van eigen bodem te
waarborgd. brengen. (Per)
Voor de pauze trad het St.-
Amandskoor op en hield het
publiek in de ban met de
echte Vlaamse volksliede
ren. En het publiek zong uit
volle borst mee, want wie
kan weerstaan aan liedjes
zoals De blauwvoet, Moe
der, daar staat een vijver,
vier Weverkens.. enz.
Deel 2 werd ingezet door
een toespraak van de voor
zitter Bert Van Schuurbeeck,
die het had over de sociaal
economische vizie van het
DF. De spreker beklemtoon
de de a-politieke opstelling
van deze vereniging en het
vormingswerk «godsdienst.
taal en vaderland», waar
voor het zich wil inzetten.
Ook maakte hij er ons attent
op dat DF heffemaal geen
commerciële boekenclub is,
maar wel een dynamische
beweging waarvoor je lid
geld betaald en de interes
sante, leerrijke boeken krijg
je er zo maar bij!
Vervolgens betrad Jo het
podium, en met zijn Engels
talige folk had hij echt geen
moeite om het publiek te
boeien. De warme klanken
stroomden de zaal binnen
en het publiek luisterde ge
fascineerd en applaudisseer
de na afloop hartelijk. Voor
velen was dit de blikvanger
van de avond. Tenslotte
oogstte het St.-Amandskoor
opnieuw uitbundig applaus
met hun sprankelende mee
zingers.
Zonder overdrijven mogen
we zeggen dat het DF erin
geslaagd is de zaal enkele
uren te boeien met talen van
eigen bodem. En velen heb
ben die avond de schoon
heid en de kunst van Vlaan
deren leren kennen en nog
belangrijker: leren waarde
ren. De thuisblijvers hadden
weer eens ongelijk.
J.D.B.
