gpooLlede
lede kort
Suksesvolle tentoonstellingen,
met hoog peil te Lede
Uitloper Heiplas-kermis: tweede flop
Kunstkoncert op kiosk
STREEKNIEUWS Groot-Lede
De Voorpost - 3.10.1980 - 9
fdelinj
rgade
ivenlo
uc De
jen Df
9.30 u
Sint
ag ge
in d<
korei
cht gi
erinm
i vrot
n, tre
Talei
er oo
Fredd
meire
Uytte
dede
publit
iuzika
n en
ipplai
ze da<
Tijdens de kermisdagen werden er drie kunstenaars uitge
nodigd door C.S.C. De Rank, om hun werken tentoon te
stellen. In het kultureel centrum konden de Ledenaars
genieten van de schilderijen van Paul Boonaert, van mooi
keramiekwerk van mevrouw Magda De Mol uit Wanzele. In
het piepkleine bureeltje van de Bond Moyson toonde Paul
Colpaert enkele mooie landschappen.
De vooropening had plaats op zaterdag 27 september om
19 uur.
schilder tegenover de vorige
jaren, kan opgesplitst wor
den in drie onderdelen: het
gebruik van nieuwe kleuren
die hij vroeger niet meester
was, de grotere licht-densi-
instelling tegenover de din
gen en de mensen. Dit is het
werk van een kunstenares,
die tussen de mensen staat.
Inrichter Erwin Branteghem,
voorzitter en duivel-doet-al
van de C.S.C., verwelkomde
talrijke aanwezigen en
verontschuldigde de afwezi-
burgemeester die deel
nam aan een kongres aan de
kust. Ook schepenen Noël
Gravez werden wegens
persoonlijke aangelegenhe
den verontschuldigd.
Erwin wees erop dat de
C.S.C. reeds voor de derde
achtereenvolgende maal te
Lede kuituur bracht, onder
de vorm van een tentoon
stelling. Hij stelde beide kun
stenaars voor en konklu-
deerde «de kwaliteit van de
werken ligt hoog. Het kera
miek van mevrouw De Mol
spreekt mij erg aan. Ook
Paul Boonaert zit nu een trap
hoger dan vroeger. Wij (de
C.S.C.) zijn er dus op vooruit
gegaan....» Tenslotte gaf de
voorzitter het woord aan de
schepenen van kuituur, de
heer Henderickx, die de in
leiding verzorgde.
Paul Boonaert
De schepen deelde mee «be
wondering te hebben voor
schilderijen van Paul
Boonaert, die een inspiratie
bron gevonden had in de
Vlaamse Ardennen.
De schilder werd geboren in
Oudenaarde (1946) en ziet
de toekomst zonder moei
lijkheden en zonder herinne-
j ringen aan de wereldbrand.
Paul volgde lessen aan ver
schillende scholen en werd
tewerk gesteld in een druk-
daagse dingen te verheffen,
zodat zij niet meer alledaags
zijn. Het levenloze krijgt van
hem een «ziel» en leeft, wat
een grote kunst is.
De surrealistische werken
van Boonaert schijnen de
realiteit te verlaten. Maar
toch ziet men er een enorme
simbolische waarde in en...
hoe grote de simbolische
waarde van een schilderij,
hoe groter haar «echte»
waarde!
reeds zeer veel studies en
boeken gelezen. Ik bezoek
enorm veel tentoonstellin
gen en een encyclopedie kan
mij urenlang bezighouden.
Bosch geeft ideeën, bekijkt
de mensen en beschrijft ze
op een eigen wijze. De uit
beelding van een hooiwa
gen bijvoorbeeld wordt bij-
Een tipisch kenmerk van
Magda is wel dat ze graac
spot, zowel met zichzelf (we
zagen een zelfportret!) als
met een ander. Daar ze zeker
anti-kleur is, bewijst één van
haar werken: een geestelij
ke, met een enorme dikke
buik, een sint-maartenshoed
en... een snottebal aan de
Deze simboliek is sterk aan
wezig in de werken. De fou
ten worden aangeklaagd:
milieuverontreiniging, ver
nietiging van de natuur... Als
een kunstenaar die tendens
op dergelijke manier kan ui
ten, is dat groots. We zien de
«dood van een ongeboren
kind», een zeer kunstig doek.
Er zit een noodkreet in: men
sen vernietig uzelf, de na
tuur en de samenleving
niet». Schepen Henderickx
besloot: «wij hopen dat de
huidige generatie én hun na
komelingen de schone kom
positie onder ogen krijgen
en de diepere simboliek er
van begrijpen. Ik hoop dat
ge in dezelfde richting zult
verdergaan».
Zijn werk
De grote verandering én ver
betering van deze kunst-
om h
ed ei
ied«
net di
:haan
in d<
nagej
bro
glo
Het keramiekwerk is een
echt kunstambacht, het is
échte kunst!
Wij wensen mevrouw op
recht proficiat met haar ge
presteerde werk, dat hier
wordt tentoongesteld. Dit
soort kunst is nog maar wei
nig onder de belangstelling
gebracht. Wij weten dat het
een produkt is van kennis,
arbeid en volharding, maar
het is eveneens een gave.
Probeer uzelf te blijven met
een eigenheid, u enig.
De schepen dankte de beide
tentoonstellende kunste
naars namens het kollege
van burgemeester en sche
penen, namens de inrichters
én namens alle mensen van
Lede.
Haar werken
Mevrouw De Mol volgde in
derdaad de lessen van de
Akademie te Aalst, waar ze
«uitkwam» in 1978. Na de
sierkursus te hebben ge
volgd in het RITO, was ze
werkzaam in de publiciteit.
Maar door huwelijk en kin
deren-opvoeden bleef ze
thuis. Nu de kinderen groot
genoeg geworden waren,
volgde Magda de socio-kul-
turele promotie te Aalst. Het
duurt wel enkele jaren voor
ge dat onder de knie hebt.
Maar voor mij blijft het een
hobby: bijna een «spelen»
met klei. Ik kan het steeds
blijven doen: ik doe het im
mers niet om den brode!
Zij toonde ons een aantal
«niet normaal uitziende per
sonen en vormen», kortweg
een hoop niet-alledaagse
beelden. De kunstenares:
«Mijn werk wordt beïnvloed
door dit van Jeroen Bosch.
Ik heb over deze kunstenaar
evenmin goed», bewijzen
dit. Er zijn vriendelijke draak
jes, maar er zijn er ook die
een tikkel misterieus kijken.
Ook in haar werken is er een
evolutie waar te nemen: de
eerste kunstwerken werden
opgebouwd vanuit een
meetkundige vorm met al
lerlei figuren in. De tweede
stap was het aanbrengen
van handen en voeten. Ver
volgens kwam de «trollen-
tijd». De vermenselijking
bracht vooral kleinere figu
ren met een lichaam, zonder
meer.
Tenslotte werden het alle
maal «bollen met voeten».
Diverse werken van Magda
De Mol zijn geïnspireerd op
prinitieve kuituren: de ne
gerkunst, de Inca's en derge
lijke.
Van materie zijn de werken
enorm goed geslaagd. Voor
al de soberheid van de in
zandkleurige en korrelachti
ge werken valt best mee. Het
oevre valt best mee door de
enorme originaliteit en alles
werd degelijk goed afge
werkt: ieder beeld staat im
mers op een glanzende mar
meren voetstukje.
Vorig jaar kwam de kunste
nares voor het eerst buiten
in Denderleeuw. Door de sti
mulans van de Valerius De
Saedeleerprijs komt zij nu
voor de tweede maal ten
toonstellen te Lede. Wat zeer
gewaardeerd werd door de
bezoekers....
Paul Colpaert
Het bureeltje van de Bond
Moyson, werd dit jaar voor
de eerste maal gebruikt als
Trefpunt voor een kunstmin
nend publiek.
Kunstschilder Paul Colpaert
uit Serskamp, werd er door
C.S.C. De Rank aangezocht
om er met een reeks werken
menig Ledenaar te boeien.
Heel wat schilderijtjes getui
gen van een grote eerbied
die de schilder aanvoelt voor
het leven en de stille natuur.
Het schone van Vlaamse
landschappen en hoeven
wordt door Paul plastisch
verwoord. Hij wil ons allen
deelachtig maken aan de
schoonheid en het poëtische
van onze Vlaamse streken.
Paul slaagt erin de belang
stelling op te wekken voor
het leven in die stille natuur.
Met een bijzonder mooie
mengeling van groene kleu
ren, en een appart grijs, be
komt de kunstschilder heel
wat stemming in zijn werk.
Daardoor slaan de werken
bijzonder in bij de toeschou
wers.
Uit alles blijkt dat de kunste
naar zijn werken met liefde
aanbiedt.
Colpaert wil alles nauwkeu
rig en natuurlijk weergeven.
In zijn werken zit een reali
teit, een autentieke weerga
ve van de natuur, die hij tot
de kunstliefhebbers, wil la
ten doordringen.
Zijn iedeeën en zijn gevoel
voor schoonheid, worden
hierdoor met de toeschou
wers gedeeld. Dat is ook de
reden waarom men kan
spreken van een realiteit;
zonder echter fotografisch
juist te zijn.
Paul werkt uitsluitend met
een pallet. Om de tronken te
schilderen zet hij zijn mes
kant «recht». De fijnere de
len zoals heel dunne twij
gen, brengt hij achteraf aan
met het penseel. Opvallend
zijn de zeer kleine werkjes
die minutieus uitgewerkt
zijn. Deze blikvangers in de
ze tentoonstelling zijn zeer
geslaagd. Wat Colpaert ons
aanbiedt is dan ook een be
tekenisvolle kunst! De jonge
kunstenaar uit Serskamp
blijft ons verbazen, niet al
leen door de kwaliteit van
zijn werken maar door de
hoge vlucht welke hij nam
gedurende de enkele jaren
tijdens dewelke hij zich als
kunstenaar wist in te zetten.
De tentoonstelling was ech
ter een zeer groot sukses.
Het moge voor de kunste
naar een aanleiding zijn om
in dezelfde zin voort te
werken.
Zijn kunstwerken worden al
leszins gewaardeerd door de
Leedse bevolking: het aantal
bezoekers bewees dit
P.R.
Magda De Mol bij één van haar lievelingswerken. (Rik)
na een Vlaamse kermis. De neus.
hooiwagen staat erbij, maar Opmerkelijk stond een «dik-
wordt zeer bijkomstig. ke pot» opgesteld. Deze is
Details zijn soms overbodig, het gevolg van een op-
dus laat ik ze heel eenvoudig dracht: «Maak mij eens een
weg!» mooie vaas». Maar daaraan
Wij vroegen de kunstenares heeft Magda De Mol een he- j
uitleg over enkele beelden, kei: zijn er niet voldoende i
Eén ervan toonde twee schone vazen te koop? Zij
hoofden opeen, gesteund maakte dus een dikbuikig
door vier armen. De beteke- vreet-ventje, mét hoofdje als
nis: steun en beweging. Veel deksel: de vreter liet er de j
mensen teren immers op an- eetlust aflopen...
deren (het tweede hoofd) De kunstenares wil echter
zonder bewegingsmogelijk- graag een eigen visie geven,
heden, die het eerste hoofd Vooral haar «trollen» die een
wel heeft. De één steunt dus karakter meekrijgen vanjrze- Mogdo De Mol en Poul Boonaert luisteren aandachtig naar de uitleg van schepen Hendrickx.
volledia op de ander.
ker niet a priori slecht, maar (Rik)
moerde Ook de heer Collaert exposeerde ter gelegenheid van Lede kermis.
a. Het
:elen>
>ntser
kerij.
'Daar was het dat hij leerde
kleuren mengen en dat hij
zin kreeg in het schilderen.
Hij bouwde een opmerkelij
ke loopbaan op: in 1970 be
gon hij als amateur in 1975
stelde hij tentoon in Etikho-
ve en één jaar later in het
stadhuis van zijn geboortes
tad. Reeds in hetzelfde jaar
1979, kreeg Paul de medaille
Vermeil in Europakunst
1976. Toen aarzelde hij niet
meer en heeft zich als be
roeps volledig gewijd aan de
kunst. Dit jaar verwierf de
kunstenaar de «Grand Prix
Humanitaire de France».
Paul is een veelzijdig kunste
naar. Met zijn landschaps
doeken stapt hij in het spoor
van grote Vlaamse schilders,
in eri^'i schildert «zoals het is»,
foto-niet om de fotografische rea-
«He
«Dl
k pro
»n en
snsies
Buiter
:rinne
nidda-
dansa'
fiets-
iRT
rd dt
de H
i liefst
liteit, maar wel om een eigen
baltorJv's'e mede te delen, vooral
over zijn Vlaamse Ardennen.
Zijn werken geven een piktu-
jrf'S'
ove
enr''n
jongirale en geen reële indrukken
•weer. Hij ziet het uit este-
avondftisch oogpunt: de weiden,
de wolken, de wegen, de
ig, m ia beken
ezelligP6 dorpen vervloeien in de
natuur. De schilder weigert
de invloed van de moderne
techniek te erkennen, wat
een gevolg is van zijn enga
gement.
De vernietigende invloed
van de moderne techniek
wordt echter wel aange
voeld, maar niet geschil
derd. Hij schildert de natuur
om de natuur, met een echt
heid van vorm en een grote
kleurendiversiteit. In die
schilderijen liggen «zijn ge
voelens». De opvallende
mengeling van de kleuren is
vooral te zien in het grijs, het
blauw en het bruineHij
wil ons leiden naar een
sprookjesachtige natuur, vol
reinheid en natuurlijkheid,
een natuur waar de mensen
zo graag weer naartoe wil
len. Zijn Stillevens zijn een
mooi voorbeeld van hoe een
bekwaam schilder de reali
teit van dode dingen kan
weergeven. De vormen en
de kleuren vormen een
mooie kompositie van het
geheel. De juiste weergave
is van zeer groot belang, het
detail speelt een grote rol,
maar vooral de afwerking
van een stilleven is moeilijk.
Boonaert slaagt erin de alle-
3 voor
n van
Spel-
ïlebra-
ter de
Kruis,
tspan-
lie pa-
LH
teit in de werken en het aan
brengen van meer details.
Nu zijn de schilderijen uitge
werkt met vlakken uit de
werkelijkheid: er werden bij
voorbeeld gedeelten «aar
de» aan toegevoegd. Deze
werkelijkheid werd sterk be
naderd door de kleurmen
ging, die duidelijk te waarde
ren viel in een keurig
sneeuwlandschap. De schil
der vertelde zelf: «Ik schilder
graag dingen waarnaar ik
tracht, zo bijvoorbeeld zon
nige landschappen. Mijn ge
liefkoosd onderwerp is de
natuur. Ik kan echter maar
één werk tegelijk aanvan
gen, want moest ik onmid
dellijk een tweede beginnen,
het zou een afkooksel wor
den van het eerste!
Momenteel streef ik naar
een grotere detailafwerking
van een werk. Ik begin er
gens aan en ik werk het af tot
in het kleinste detail, wat
eigenlijk niet nodig is maar
het ligt zo in mijn aard!»
Een evolutie in de toekomst
mag nog verwacht worden:
een verfijning in-kleuren, de
juistere kleuren opzoeken,
wat een kwestie van onder
vinden is. Tenslotte nog dit:
«Ik ben aan het bouwen in
Kwarmond. Daar komen
heel veel schilders inspiratie
zoeken in de «groene»
streek. In de toekomst zal ik
mijn atelier openstellen voor
het publiek. Men kan mij dus
alle dagen aan het werk
zien.» Waarvan akte!
Mevrouw Magda De Mol:
Over deze kunstenares kon
inleider Henderickx niet veel
zeggen: «Ik wist nog maar
van gisteren, eigenlijk van
deze nacht, dat mevrouw
Keppens - De Pol hier zou
tentoonstellen. We kennen
ze allen: Magda heeft op
verschillende plaatsen ge
werkt en ze heeft de lessen
van de Aalsterse akademie
gevolgd. Voor haar eind
werk «differentiatie van een
tweeling» bekwam ze de
(begeerde Valerius De Sae
deleerprijs) en werd ze ge
huldigd op het gemeente
huis.
U kan van haar keramiek
werk genieten. Maar ik heb
het niet voldoende kunnen
ontleden. Toch zien we de
persoonlijkheid in haar
werk, met een subjektieve
Ter gelegenheid van Heiplas-kermis werd een paradrop
ping voorzien. Vele mensen hebben toen een namiddag
wachten doorgebracht op de terreinen van Brantano. Zij
moesten ontgoocheld naar huis, omdat de weersomstan
digheden de sprongen niet toelieten. Nu zou het spel
«oppernief opgevoerd worden» op zaterdag 27 september.
Men had er een hart op zeg:
de hele week reeds een
schoon «open» weertje.
Maar zaterdag, hoe kan het
anders, was het mistig en de
lucht was bijzonder geslo
ten. Om 15 uur was er nog
niets te zien of te horen. Een
kwartier later vertrokken de
para's per auto naar Gent,
waar hun vliegtuig wachtte.
16 uur werd vooropgescho-
ven als„top-moment, maar
het was slechts 16.30 uur dat
er een vliegtuiggeronk hoor
baar wërd!
De aanwezigen slaakten een
zucht van opluchting, de in
richters twee zuchten. Nu
zou het gebeuren...
De zilveren vogel cirkelde
een paar maal over het ter
rein. De juiste positie werd
gepeild door het uitgooien
van een geel lint, verzwaard
met een staafje ijzer. Het lint
verwarde in de elektriciteits
draden.
De mensen troepten samen.
Zij waren tevreden: ditmaal
was het vliegtuig toch opge
stegen. Men kreeg al meer
dan een vorige keer.
Het wachten duurde echter
lang, veel te lang. Men vroeg
zich af of het vliegtuig weer
naar Gent vloog. De span
ning vergrootte met de mi
nuut. Men hoorde het ge
ronk niet meer... De kinderen
trokken zich van het hele ge
beuren niet veel aan en koer
sten rond de benen van de
volwassenen met hun koers-
machine». Omstaanders
werden ongerust. Na een
tiental minuten kwam het
vliegtuig echter terug: dit
maal op zeer geringe hoog
te. Vanuit de geopende deur
zag men de springers (leden
van de Wetterse Para-klub)
die vrolijk goedendag wuif
den en teken deden dat het
springen onbegonnen werk
bleek.
De aanwezigen dropen
«voor een tweede maal be
drogen» morrend af.
Gelukkig had men nog een
kinderkross voorzien. Op
een terrein naast de firma
Janssens werd op 15 augus
tus laatstleden een soortge
lijke aktiviteit ingericht. Toen
was de bijval enorm. Ook nu
waren vele kinderen opge
daagd met een speciaal
koersmachien, zonder rem
men, met een versleten za
del of met een ultra-modern
geval.
De hemel ging open. Het
leek erop dat de para-drop
ping op den Heipias niet
mocht doorgaan...
De diverse kategorieën kin
deren vertrokken. Met ver
beten gezicht en blinkende
oogjes werd er gereden tot
het uiterste. Een enorm
moeilijk parcours werd in
een mum van tijd verreden.
Zegekreten bij de winnaars,
diepe teleurstelling bij de
verliezers. Maar zij mochten
gerust zijn: wie de koers uit
reed kreeg een prijs!
Er werd gestreden tot het
uiterste! En de moedigsten
wonnen. Spijtig genoeg kun
nen we de winnaars niet ver
melden, want de lijst werd
ons niet bezorgd hoewel er
een duidelijke afspraak ter
zake werd gemaakt met
voorzitter Verhaegen.
Nog een plezierige noot. Na
de kinderen kregen de va
ders ook de koers-mikroob
te pakken. Zij «leenden»
even een fiets en verreden
de «toer der veteranen».
Nog nooit werd zoveel ple
zier gemaakt. Kinderen moe
digden hun vaders aan. De
uiteindelijke overwinnaar
werd ten slotte Rasschaert
Oscar uit de Bergstraat te
Lede. Hij sleepte de eerste
prijs in de wacht: een volle
dige en volle bak bier! Profi
ciat voor deze winnaar: hij
fietste zijn hart uit het lijf,
maar bewees tegelijk spor
tief en vechtlustig te zijn. Tot
de laatste ronde reed hij op
de tweede plaats, maar zijn
volharding bracht hem ten
slotte als eerste over de
eind-meet.
Wij vroegen ons af waarom
de inrichtende karnaval-
groep «De Sleuren» twee
maal hetzelfde initatief voor
zagen. Het antwoord was
eenvoudig: «Luk Janssens,
de kandidaat prins-karnaval,
had op 15 augustus een gro
te mond en zei terloops:
«Dat wil ik nog inrichten: zo
gemakkelijk!» De inrichten
de macht nam het onge
merkt op zijn woord en
plaatste de aktiviteit op de
affiche. Luk, die eerst wat
duvelde, moest echter be
zwijken en kocht de nodige
trofeeën. Toch moet gezegd
worden: de cross voor de
kinderen van 6 tot 15 én (een
nieuwigheid) voor de vetera
nen, bezorgde menigeen
een aangename namiddag.
Tot spijt van wie het be
nijdt...
RDV
De Koninklijke Harmonie Sinte-Cecilia Oordegem werd
door het feestkomitee van Lede uitgenodigd om op te
treden naar aanleiding van Lede-septemberkermis. Men
liet de harmonie de keuze tussen een wandelkoncert en
een optreden op een kiosk. De verantwoordelijken kozen
de laatste oplossing. De muzikanten kwamen samen aan
kafee Van Hauwermeiren - Melckenbeeck in de Nieuw-
straat 32 te Lede. Om 18 uur vertrok het hele ensemble al
spelend naar het Dorp, waar achter het kultureel centrum
een kiosk was opgesteld.
Toen de muzikanten daar
aankwamen (proficiat man
nen: jullie waren op tijd.
Kunnen jullie misschien het
Leeds uur niet lezen?) was
het geheel gehuld in een
nog niet zo diepe duisternis.
Maar het nakende winteruur
beloofde wat vroeger don
ker... Er was eerst wat ont
steltenis, maar voorzitter De
Cremer kroop galant in het
want en de hele zaak werd in
een paar minuten opgelost.
Ondertussen keken we even
rond. We telden maar (bit
ter) weinig belangstellende
aanwezigen. Raadslid Denis
De Pauw was er wel. Van
andere prominenten geen
spoor. Ook de Leedse bevol
king leek geen interesse te
hebben: we zagen zelfs een
onderwijzeres voorbijstap
pen, zonder enig gevoel
voor kunst. De kermismuziek
lokte immers aan de andere
kantl
In totaal werden tien prima
stukken uitgevoerd: men be
gon met een mars van Ro
land Cardon «Saint Pol-sur-
Mer van Roland Cardon, vro
lijk opgefrist door de majo-
retjes die weer gehuld wa
ren in een fris wit-groen
uniform.
Vervolgens konden we ge
nieten van Rag Time Suite,
een jazz-fantasie van Ted
Huggens en van El Condor
Pasa een trage melodie van
A. Robles. Het eerste gedeel
te werd afgesloten met Ami-
zing Grace, een tromoetsolo.
Na een (verdiende) pauze
bracht de harmonie
wachington Post, een mars
van Sousa. Vooral van Chi
cago, een jazz-ouverture
door F. Ruelle werd genoten,
maar Twee kleine Vinken
(een duo voor trompetten
door Charleston, een werk
van C. Marck en J. Johnson,
Over and Out (door R. Beek),
een mars die werd uitge
beeld en aantrekkelijk ge
maakt door de majoretten.
Tenslotte speelde de harmo
nie «Alte Kameraden» een
bekend stukje van Teike.
Al bij al werd het een sukses-
rijk optreden van een vol
waardige harmonie, die
enorm weinig belangstelling
kreeg van de Leedse bevol
king. Zijn de Ledenaars kul
tureel gezien misschien niet
rijp? Feit is dat de interesse
bijzonder laag is, reeds in
het verleden bewezen. Een
kulturele aktiviteit interes
seert de mensen ook niet
meer. Maar, de organisato
ren ervaren dit anders: zij
vragen heel eenvoudig een
beetje aandacht in ruil voor
weken voorbereiding. En dat
krijgt men te Lede niet meer.
Bedroevend... en ontmoedi
gend...
RDV
Bloedinzameling
De Vriendenkring van de vrijwillige bloedgers Lede, organi
seert een bloedinzameling op dinsdag 7 en woensdag 8
oktober in de zaal «Den Bonten Os», Molenstraat en dit van
19 tot 21 uur.
Besloten receptie
Op zaterdag 4 oktober wordt er een besloten receptie
gegeven ter ere van de leden van Centralcyclo, die de reis
naar Lourdes per fiets moedig hebben uitgereden. Deze
receptie wordt geschonken door sponsor Willy De Smedt
van garage Leda en door de firma Faber. Tegelijk worden de
aanwezigen vergast op een filmverslag van de reis, die
bijzonder moeilijk bleek. Deze film is echter evenmin toe
gankelijk voor het publiek.
V.T.B.-Nieuwjes
Voor het gastronomisch wandel-weekend in Dusseldorf, dat
voorzien is op 11 en 12 oktober aanstaande, zijn nog een
paar plaatsen vrij. Wie nog meewil tegen de uitzonderlijke
prijs van 2480 frank moet dringend inschrijven.
De Tenniskursus is volledig. Spijtig voor de laatkomers!
Op vrijdag 24 oktober loopt in het gemeentelijk lokaal te
Wanzele een film over Griekenland. Er is ook een proeven
van Griekse wijnen voorzien.
De jaarlijkse wijnproefavond gaat ditmaal door op vrijdag 7
en zaterdag 8 oktober in de zaal Eden Roe. Wegens het
uitzonderlijk sukses dat deze avonden genieten is het vooraf
inschrijven verplichtend. De avond kreeg het motto «Een
avond in Burgenland» mee en zal opgeluisterd worden door
een Oostenrijks orkest.
Vergadering postzegelklub Leda
Op vrijdag 10 oktober houdt de postzegelkring Leda haar
tweede maandelijkse algemene vergadering in de gebou
wen van de Oude Rijkswacht, Brilstraat 2 te Lede. Aanvang
20 uur.
De heer De Dijcker, broer van het gemeente
raadslid is ernstig gekwetst geraakt. Op zijn
werk werd de man gegrepen door een transport
band en meegevoerd. De heer De Dijcker wou zich
redden door de zijkant van de lopende band vast te
nemen, maar zijn arm geraakte in het mechanis
me eronder geklemd. De dokters van het zieken
huis vrezen dat de ongelukkige zijn arm zal
verliezen...
Vroeger reeds vroeg de heer De Pauw aan de ge
meenteraad om een straat te Papegem naar Priester
Daens te noemen. Nu vertelde een schepen ons dat
CVP-mensen in Impe ook een Priester Daensstraat
wensen.
Het ligt toch niet in de bedoeling om twee dezelfde
straatnamen in dezelfde gemeente te krijgen? De
wijziging in de straatnamen beoogt juist het weg
werken van dergelijke moeilijkheid!
RDV
