rosit ob Hoogenboom KAVD-voorzitter Mr. Guy Piret overleden COWIE INTERIEURS Na rijp beraad. f zo iets heb ik nog nooit gezien wauw Wt wat een M kapitaal /(hoeveel miljoen zou die wel waard zijn da's zeker ^11 de duurste Europese linker! DE HELD VAN MOSKOU De Voorpost VRIJDAG 10 OKTOBER 1000 SPORT Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendennonde. TeL 05%21.40.60 1 Lokeren-Lierse 1-0 Een heel menselijke reaktie van een heel menselij- kant was Soit Janssens Hoogenboom. p keeper zorgde verleden week ten huize Hoogen- gevaarlijk en was er De Lierse tegenaanval- 10m voor een ongelukkig gevoel. reeds een eerste spekta- len waren eerder lOvertrokken persberichten over de ontmoeting in kulaire save nodig van schaars, maar telkens loskou tussen de Lokerse doelman en koning Alko- il brachten Bob in een geprikkelde stemming aan e aftrap met Lierse. Een uitdaging aan zichzelf en in afbrekers maakten van hem een onklopbaar telman. Getuige hiervan was in de eerste plaats iropees topschutter Erwin Van den Bergh die tot eemaal toe een vrijwel zeker doelpunt verhinderd door een sensationele Hoogenboom. Iemand die de laatste tijd eveneens een speciale iitie inneemt bij Lokeren door het scoren van :erst belangrijke doelpunten trapte vanop de pe- iltystip opnieuw een belangrijke goal binnen, die ontnam waar het recht op had. René Ver eyen, zelden medelijden tonend, noch met zichzelf ndeióch met de tegenstrever schoot met een gestrekt chot de gevleide overwinning op het bord. elijkj n Konsternatie bij heel De minst technische nks'at Lokerse supporters speler van de Lokeraars jen.fen bleek dat de meer- kon zijn ploeg vanop die [t jgbudige Poolse interna- positie geen aanvallende D.B.'bnaal Lato door trainer impulsen geven. De —Haesaert een zitplaats op tweede helft toen het igeije reservenbank werd minder gelukte van deze ïacnpgund in plaats van een zet werd ingezien en de eeqositie binnen de krijtlij- kleine Roland de vaste danjen. Het minder preste- bewaking kreeg van ou- 1 'fïn van de kalende Pool we rat Soit Janssens 'ini>as dus ook de oefen- steeg opnieuw het rende- n feester niet ontgaan. ment van leeuwenhart nde: Een andere verrassing Ingels. moJas de vrije rol die Ro- deind Ingels toebedeeld Stekelig tegenspel udereeg. Dit bleek echter Lierse begon erg voor- ihteraf, met nadruk op zichtig aan de partij en :hteraf, een foute takti- plooide massaal terug bij :he zet. Rapolder was ieder Lokers balbezit. Na mers niet aanvallend een aktie op rechts van igesteld, zodat zijn be- Gudjohnsen was Lubans- <aker vaak alleen rond- ki kort bij de openings- ierde op het midden- treffer maar zijn schot ging naast. Aan de over- In de vroege maandagmorgen is hij van ons heengegaan. Een goed mens, een trouwe vriend, heeft ons verlaten. Bij het laatste be zoek was hij nog optimist. Reeds twee jaar immers had hij zich op èen bewonderenswaar dige manier tegen het noodlot verzet. Zijn groot sporthart, zijn doorzettingsvermogen, maar vooral zijn formidabel optimisme dwong eenieders respekt af. Wie bij hem ten huize kwam, keek verrast op naar zijn blijvende werklust. Zelden miste hij een vergadering van de beheerraad. Guy Piret was vooral een sociaal mens. Als echte Rota- rien ging zijn belangstelling naar dezen die het in de maatschappij minder goed hebben. Als voorzitter van de grootste vereniging van de stad benaderde hij vooral de onderlinge samen werking en goede verstandhouding onder zijn medewerkers. Met bezorgdheid volgde hij de resultaten van zijn klub. Niet zelden vond men hem 's avonds eenzaam op het terrein, terwijl hij van dichtbij de trainingen en begeleiding van z'n spelers wilde meemaken. Guy Piret wilde steeds winnen. Op het tennis veld, op het voetbalterrein, en in zijn strijd voor het leven. «De President» is niet meer. Hoewel de laat ste maanden z'n plaats in de beheerraad onbe zet bleef, toch zullen we nu pas voelen welke leemte hij nalaat. Moge het verdienstelijk en onbaatzuchtig leven van deze man, en het medevoelen van z'n ontelbare vrienden, een troost zijn voor z'n achtbare familie. M. Vander Cruyssen Ondanks de felle druk op het bezoekende doel heeft doelman Engelen (Lierse het laatste woord (Lokeren-Lierse 1-0(dm) René blijft iedereen verbazen hij neemt alle keepers te grazen iudjohnsen, Sörensen en Verheyen zijn een en al aandacht voor de onzichtbare fa/ (Lokeren-Lierse 1-0) (dm) aartsgevaarlijk. Zo ook in de 25ste minuut toen Er- win Van Den Bergh zich binnen de Lokerse recht hoek vastdribbelde en dan subliem opende naar twee vrijstaande maats. Uwe Rapolder, de best geplaatste, nam Hoogen boom tegenvoets, maar zijn schot ging rakelings voorlangs. Een slechte voorzet van Ingels lag aan de ba sis van een andere Lierse prikaktie. Niel Sörensen, de rustbrenger binnen de Lierse ploeg, onder schepte de slecht ge plaatste bal en zond met een lange pass Soit Jans sens weg. Deze bereikte voor doel Erwin Van Den Bergh die het met een dropschot probeerde. Hoogenboom maakte het onmogelijke mogelijk en haalde met één hand (er was zelfs geen tijd om het tweede erbij te halen) de bal uit zijn koers. Zelfs de Lierse spionkop bracht begrip en applaus op voor deze save. Na de rust werd Lu- banski vervangen en mocht zijn landgenoot Lato weer rustig de wei opdraven. Van den Bergh beging een kwalijke fout op So- mers en werd hiervoor door scheidsrechter Con- stantin met geel bestraft. Geel dat te lang in de zak was gebleven. Twee re gelrechte aanslagen van de jonge Mertens op Mommens bij het begin van de partij werden over het hoofd gezien. Brutali teiten die de jeugdige Lierenaar zeker niet no dig had om zich in de kijker te spelen. Samen met Thijs, de vorige week op Winterslag, is Mertens iemand van de Belgische jeugd die verrassend goed meedraait in de eer ste klasse, zonder al te grote aanpassingsmoei lijkheden. Het jachtige, iets wat lees door p. 28 Ingelen bokst de bal weg boven het hoofd van Bob Dalving (Lokeren-Lierse 1-0). (dm) Verrassend, totaal onverwacht, teleurstelling, ontevredenheid.zijn allemaal woorden die pas sen als omschrijving van de sfeer in de Lokerse kleedkamer na afloop van de partij met Lierse. Bij een ploeg die zich enkele dagen voordien voorbij Dynamo Moskou had gewerkt en ook Lierse met lege handen naar het Lisp terug stuurde, verwacht men niet onmiddellijk derge lijke situatie. En toch... De overwinning tegen Lierse was er niet op een glansrijke manier gekomen. Dat besef was er. De misnoegdheid sloeg evenwel op de reak tie van bepaalde bewindsmensen. Trainer Hasaert: «De geleverde inspanningen werden vandaag ongetwijfeld een beetje be kocht. Je kunt je natuurlijk vragen stellen over de manier waarop deze overwinning werd be haald, maar feit is dat ik gelukkig ben om het resultaat. We mogen toch niet vergeten dat hier tegen een goed Lierse werd gevoetbald, dat vorige week Beringen nog inpakte met forfaitcij- fers. Men mag ook niet vergeten dat wij, mede door de voortdurende midweekwedstrijden reeds onze 24ste wedstrijd hebben gespeeld. Reken daar nog bij dat sommige spelers ook nog met de diverse nationale ploegen aantra den en je begrijpt de vermoeienis die zich ongetwijfeld bij sommige van mijn spelers laat gevoelen. In dit verband zal de relatieve rust die nu komt met slechts twee wedstrijden in even veel weken een welkome verpozing betekenen. Wat mij echter in dit alles wrevelig maakt is de houding van bepaalde mensen uit onze be stuurstop. Daar reageert men op een manier alsof we moeten kampioen spelen. Een mindere wedstrijd zouden we ons niet mogen veroorlo ven. Lokeren beschikt volgens mij wel over een goede ploeg, maar met het oog op de kam pioenstitel moeten we toch met beide voeten op de grond blijven. Ik ben momenteel ongelukkig over de manier waarop er dient gewerkt te worden.» Ook Wlodek Lubanski was een ontgoocheld man. Zijn vervanging tijdens de rust was er niet gekomen als gevolg van een kwetsuur zoals velen dachten, wel na een seintje vanuit de tribune. Dit alles was Wlodek niet ontgaan. «Men neemt mij nog altijd mijn afscheids- wedstrijd in Polen kwalijk. Men zou echter moe ten weten waarom een en ander zo is verlopen. Ik verwachtte toch minstens dat ik zou kunnen rekenen hebben op een menswaardige reaktie en niet zo achterbaks zou behandeld worden. Ik ben akkoord dat de huidige vorm niet helemaal optimaal is, maar ben vooral mistevreden over de morele aspekten van de zaak.» Tot zover de reakties na de wedstrijd. Onder tussen zijn de twee hierboven vermelde partijen aan de tafel gaan zitten om een en ander uit te praten. Eerst was er maandag een gesprek tussen voorzitter Rogiers, vice-voorzitter Kep- pens, manager De Rijcker en de oefenmeester. De Rijcker verklaarde achteraf: «Met mijnheer Haesaert is er geen vuiltje aan de lucht. Hij heeft wel bepaalde uitlatingen een beetje persoonlijk opgenomen. Het heeft echter nooit in onze bedoeling gelegen hem te viseren. Wij zijn overigens erg tevreden over zijn manier van werken en wensen in de toekomst dan ook met hem zeker door te gaan. Wij zoeken nu wel naar een oplossing om het samengaan van zijn twee betrekkingen beter te kunnen kombineren. Mocht hiervoor een aanpassing van onze trai ningsschema's noodzakelijk blijken, dan zullen wij die ook doorvoeren. Omdat wij ten volle beseffen hoe broos het beroep van trainer wel is, hebben wij hem niet voor de keuze gezet ofwel trainer ofwel leraar. Ook destijds bij het afsluiten van zijn kontrakt hebben wij dat niet gedaan.» Dezelfde beleidsmensen gingen dan opnieuw aan tafel zitten, dit keer in gezelschap van Wlodek Lubanski. Ook hier werd volgens manager De Rijcker een positieve oplossing gevonden. «Wlodek heeft ingezien en ook bekend dat hij fouten heeft gemaakt. Hij vertelde hoe alles in het werk is gegaan in Polen. Er waren reeds voorafgaandelijke vervangingen doorgevoerd ingevolge kwetsuren. Het enorme entoesiasme als gevolg van zijn populariteit aldaar, heeft hem ertoe aangezet de ganse wedstrijd op het terrein te blijven. Eerder dan te grijpen naar het uitdelen van boeten hebben we de zaak rustig uitgepraat. Nu beide zaken van de baan zijn kunnen we rustig onze komende opdrachten voorbereiden. Ik reis in het weekend af om onze volgende Uefa-tegenstander Dundee te gaan scouten in een wedstrijd tegen Partik Thistle.» R. COREMANS

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1980 | | pagina 17