ZO IS VOETBAL (5)
De ref en de managet
e ANDERE match
I
eli
n
8e
Voetbalrefs
WASO
vergaderen te
Sint-Niklaas
20 - 10.10.1980 - De Voorpost
Paul De Moor
zag Ureel één keer vissen te Lede
Deze week heb ik mijn voorzorgen genomen: met de nauwkeurigheid
van een Maigret stak ik mijn perskaartje in de bovenste vestzak en pas aan
de kassa van Voetbalklub Jong Lede haal ik het kartonnetje terug boven.
Vorige week was ik het vergeten, meteen had ik voor de eerste maal in mijn
leven te betalen om voetbal te zien (behalve voor televisievoetbal dan). Aan
de ingang heeft een markter een standje opgetrokken. Je kan er zowat alles
kopen: van toeters en bellen tot sjaals met klubkleuren, zelfs sjaals met de
foto's van je lievelingsspelers erop, tot allerlei beestjes waarmee je je
wagen kan behangen.
Zou ik vragen of hij niks heeft van Beerschot? Ik zie niks liggen.
Waarschijnlijk denkt die venter dat het een waardeloos ploegje is waar
voor niemand belangstelling koestert, maar dan heeft hij het verkeerd
voor. Wacht maar tot onze paarswitten de Beker winnen! Ik ben vrij vroeg
op de afspraak. Je kan niet altijd een time missen natuurlijk, maar als je
drie speelhelften kan zien en er maar twee uitgevoetbald worden, moeten
er maatregelen worden genomen. Ik draai wat rond en als de eerste
schimmen in de perstribune opdoemen stap ik erop af. De scherpe bocht
naar de zitjes wordt feilloos genomen en ik ben erover verheugd ook niet
van de trappen te donderen. Deze zondag wordt goed, dacht ik nog. Té
optimistisch? Boven zit al iemand die ik ken. Ik dacht dat die enkel
gedichten produceerde, maar blijkbaar zit er in voetbal ook iets liederlijks.
«Oh keepertje fijn wat is de bal toch klein».
Alsof het om iets erg gewichtigs gaat pen ik de namen van de spelers
zorgvuldig over. In Lede zitten enkele nieuwe elementen, enkel de naam
Bombeke klinkt me erg vertrouwd in de oren. Is dat niet «Der Bomber»? Tot
mijn grote vreugde verneem ik ook de naam van de konkurrerende ploeg:
AS Oostende. Jezus, wat is die laag gevallen! Ik heb er een sterk
vermoeden van dat die ploeg ooit nog eens in eerste nationale uitkwam. Is
zakken dan zo plezant? Een vraag die misschien best door dat andere
Oostende kan beantwoord worden. Of door die van Union, of schrijf ik
Schaarbeek? Je ziet het, mijn voetbalkennis groeit met de dag. Opletten
dus voor de wildgroei.
«Jij kan ook nooit stil zitten,» mompelt mijn kollega nog wanneer ik hem
vertel dat ik de benen wat ga strekken. Maar wat wil je? Daarboven zitten
die kerels van die pure, onversneden voetbaltaal te broebelen zodat elke
ondeskundige moet afdruipen. En dan liefst nog met rooie kaken. Langs de
hotdogvrouw loop ik de hoofdtribune op: «De perstribune is daar me
neer,» wijst een erg vriendelijke man naar de plaats waar ik net vandaan
kwam. Toch mag ik zonder aandringen de hoofdtribune in. Gelukkig maar.
Ik was al bang dat ik terug naar het pershok moest waar het glas is
afgeschermd door tralies. Die dienen uiteraard niet om de perslieden
gevangen te zetten en hen te verplichten aardige en gevleide dingen te
schrijven. Nee, nee, die werden daar aangebracht om aanvliegende ballen
te stoppen. Een soort libero-funktie voor de tralies dus.
De Ledenaars houden zich on-ledig door op en neer te draven. Trainer
Delmulle doet hen eerst sprinten en dan trager lopen. Afwisselend voor de
^spelers, maar geen hoogstaand gedoe voor toeschouwers. Voor mij
trappen de visserszonen op de ballen. Had ik het niet geweten, dan had ik er
mijn hoofd op verwed dat de ploeg van Racing Wetteren voor mij stond.
Roodgroen is geen onbekend iets voor mij. Maar ik hoef niks te vrezen, de
Racing zal nog een paar jaartjes moeten wachten alvorens in derde
nationale te komen. Het ziet er zelfs naar uit dat ze eerst een ommetje zullen
maken langs tweede provinciale. Maar enfin, het doel heiligt de middelen.
«Boeretoeters!» roept een hevige supporteres naast mij naar die van
Lede. De ergste supporters zijn zeker en vast de vrouwelijke. Die ene helft
van de menselijke wezens beschikt niet alleen over een eigen terminolo
gie, ze roept nog voor een hele spionkop ook.
Onder luid gejubel lopen beide ploegen opnieuw het terrein op. Voor de
gelegenheid hebben ze hun trainingsplunje in de kleedkamers gelaten. Het
is niet scheidsrechter Goethals die het terrein opstuift, doch de heer
Soenens (een echte Broesseleir). Aangezien een scheidsrechter ook wel
eens ziek of gekwetst kan zijn moeten ook zij wel eens vervangen worden.
«Soenens is een slechte arbiter,» brult een hevige groen-wit-fan. Ik ben het
volkomen met hem oneens. Maar ik ben dan ook geen fervente Ledenaar.
We zijn nog maar drie minuten ver of Bombeke wordt zwaar onderuit
gehaald. Het zal er gaan stuiven, zegt er iemand naast mij. Het veld dat
kurkdroog ligt lijkt dat vermoeden bijzonder letterlijk te vertalen. De spelers
moeten aan de ene kant van het terrein de indruk krijgen op safari te zijn. Ik
zal voorstellen een extra-ploeg op te richten om het veld zo af en toe eens af
56
m
Wat doe je op zondagnamiddag? Een uiltje vangen?
Teevee kijken? Aan een koffietje slurpen? Doe maar. Ik
ga naar het voetbal kijken. En als het afgelopen is schrijf er
wat over. Zo doe ik ook aan sport.
te stoffen, hoewel ik vrees of dat iets zou kunnen wijzigen aan de toest<
Maar het voetbal gaat onverdroten verder en Dieltjens shot het roj
ding keihard naar doel. Als hij kan scoren mag hij zijn naam veranderej
Doeltjens. Hoewel Lede permanent tracht aan te vallen kan het spel rriH
niet bekoren. Het lijkt wel alsof de akteurs hun rol, die ze met veel gei 'j|Tj
uit het hoofd leerden, vergeten zijn. Vele passen bereiken nooit hun i
en als er een goeie voorzet wordt afgeleverd, belandt die in de voeten
de tegenstrever. Zodat eigenlijk moet gesproken worden over een mo
slechte trap. UKKig
onde
Perreira, die zijn tenten opgeslagen heeft in de Koningin der Badstede a
krijgt zo een center. Hij bukt zich en rolt vliegensvlug de verdediging vai |(ame
thuisploeg op, neemt ze op zijn schouder en werpt het goedje naar doel wejn
bal gaat er net niet in. De bal is nauwelijks terug in het spel of Dielt)jsejzc
wordt net vóór de backlijn in de grond geboord door Mare Calcc ;remk
Waarschijnlijk kon die niet verdragen dat Dieltjens mogelijke kruimels v
het doel van Ureel kwam wegpikken. Iemand achterin de tribune wensint- ,.n
heer Calcoer. een warme (liefst in de oven) Kerstdag toe. «Varken» roep lsraël
supporter naast mij. «Nee, nee, mijnheer, het is Calcoen» help ik de n
Hij bekijkt me alsof ik een moord heb begaan, zijn ogen worden bloedr doel
en ik vrees een rechtstreekse aanval op mijn leven. ro ge
«Slachter,» schreeuwt een vrouw. De man denkt dat de vrouw op h^en g
roept en vlug draait hij het hoofd naar het voetbalgebeuren toe. Ik verde
gered en zal een kaars branden voor de supporteres. Het leed is gelede Voora
Lede. Een verdediger van Oostende ontzet de bal op zo'n paniek®
manier dat ik vrees dat hij moeilijkheden krijgt met de Sabena. Heel e^e <(p|-
denk ik er nog aan een patent te vragen op het nieuwe Sabena-spel», m waar
de kompetitie zou maar een paar dagen per jaar kunnen plaatshebbfers pr
Onze vliegmaatschappij zit al genoeg met verliescijfers in ziekenbawoo
Misschien is het beter om een regeringskegelspel uit te vinden. Die val|iet
toch bij het minste windzuchtje. Zo kan iedereen eens winnen. dsrech
Boenders van Oostende loopt er blijkbaar ook bij te filosoferen. Hij ne<
de bal zo onstuimig op de voet dat hij het leder bijna in eigen huis dra preve
Aan de overkant is het Perreira die de konkurrentie met Fereira ten jndse
drijft, maar vanop twee meter slaagt hij erin de bal hoog over doejrassin
sturen. Ook een kunst, maar nogal een onhandige. De bezoekers krec Den<
nog een kans zo groot als een appartementsblok, maar de betalers krijt eer
geen doelpunt te zien.
Wanneer een Lede-voorspeler van de sloffen wordt gelopen fluit een i
arbiter dubbel hard op zijn blaasbalg. Hij laat het geel in zijn zak zitten en n
dit tot groot ongenoegen van de plaatselijke fans: «Referee, zie je niet urnee
ze met jou lachen?». Waarop Soenens heel flegmatiek opmerkt: «En ik n]
U». Niemand op of rond brengt nog een geluid uit. Eén-nul voor de arbit HM
Wat moet ik daar nu mee doen? De Belgische voetbalbond verwittigen
zeggen dat Soenens de wedstrijd op twee manieren leidt? Op slag van nIKl
(dat is echte voetbaltaal) trekt Dieltjens de bal hard naar doel en
ingelopen Uytenhove duwt de bal tussen twee verdedigers voorbij
keeper. Die van Lede worden gek. Gelukkig is er hier een goeie instell
voor de nodige opvang.
Tijdens de rust ren ik vlug naar mijn kollega's. Ik ben nieuwsgierig
welke schaal ze de match gaan wegen. Terwijl sommigen koffie slur^
grijpt iemand de fles cognac. Hij giet enorme glazen boordevol alkohol.
alsof ie een flesje limonade in de hand heeft. Ik maak vlug genoeg een
aan zijn schenkbeurt als hij langskomt. Ik wil nog iets van het voetbal zijur
ook. Wanneer ik plaats neem op de tribune denk ik toch nog dat ik i[
teveel gedronken heb. De dame naast mij kocht voor haar dochtertje «edstl
groenwitte hond (symbool van Lede dus), een Beverens beertje en
badge van Anderlecht! Wedden dat haar ploeg altijd wint? Zo is het n
moeilijk. Ik als supporter van Beerschot heb het veel moeilijker. Maar kcïfc
we staan voor op Antwerp. Op weg naar de titel!
De tweede helft heeft niet veel te bieden. Billaert en Boenders wordj
getrakteerd op een gele kaart en Uytenhove ontreddert voortdurend I
vis-verdediging, maar hij mist een beetje geluk bij de afwerking. Achl
mijn rug volgt een jongen aandachtig het verslag van Jan Wouters die'Pdem
de Arteveldestad is ondergedoken. Gent slikt een zoete (H)appel door. werd
Pfaff haalt nog eens fors uit met een grondscherend schot, maar Ureele pe
attent. En als Lede nog aan het winnen is dan zorgt doelman Van CPprs
Bossche daar voor, H in d
In het naar huis gaan loop ik nog steeds te dromen van goals. Ik neemrll,k c
verkeerde trein en beland in Aalst. Mis daar de bus en kom pas thuis fr 0g
sportweekend halfweg is. Beerschot verliest nog ook. Ik zal nooit faekkii
voetbaltoto winnen! Wedden? dat
ïich a
zeke
groc
Voorc
daar
Het
miss
3 die
Mare
n arbiter is «rechter» op
t terrein, doch alles en
g wat is hem niet toe
staan. Een voorbeeld?
ronderstel dat hij vast-
ilt dat een geschorste
eler op «het blad» staat.
kan die zondaar niet
-bieden aan de match
el te nemen. Hij is niet
rplicht te weten dat de
rel die dag naast de ploeg
oet staan. De tegenstan-
r zal vanzelfsprekend niet
t i laten bij de bevoegde
ir stanties klacht neer te
leggen tegen het «onwet
tig» opstellen van de
gestrafte meneer. De uit
spraak zal de «klagers» in
het gelijk stellen: een forfait-
nederlaag kan door de
schuldige klub niet verme
den worden.
Er is al eens gepraat over
het wisselen van de doel
wachterstrui met die van
een veldspelen Stel dat,
zonder de toestemming van
de ref, een keeper van
plaats verwisselt met een
medemaat: die maat heeft
intussen de «dikke pull»
aangetrokken en de ex-
doelman loopt ergens in het
middenveld of in de spits
tegen een bal te trappen.
Wat za! de reaktie van de
scheidsrechter zijn wanneer
hij «de feiten» vaststelt?
Hij zal «rebellen» de gele
kaart tonen wanneer de bal
uit het spel is.
Waar precies moet de ver
vanger het terrein opko
men?
Aan de middellijn en ner-
ger~» anders.
Mag een vervanger het
terrein oplopen vooraleer de
«weggaande man» de gras
mat veriaten heeft?
Neen. Daarenboven kan een
/ervanging slechts plaats
/inden bij een spelopont-
loud.
Een speler is gewond en
wordt in de neutrale zone of
in de kleedkamer verzorgd.
Moet hij een speloponthoud
afwachten vooraleer op
nieuw het terrein te mogen
betreden?
Neen, wel moet hij (door
een handgebaar of om op
het even welke manier) de
aandacht van de referee op
zich vestigen, en wachten
op de toestemming van de
«zwarte meneer» om weer
te mogen meedoen.
Wat als een speler niet op
het «ja-teken» van de ref
wacht en zomaar het veld
inrent?
De stoute jongen krijgt de
gele kaart onder de neus en
de tegenpartij mag een
onrechtstreekse vrijschop
nemen op de plaats waar de
bal was op het ogenblik dat
de scheidsrechter heeft af
gefloten voor dit «ongele
gen terugkeren».
De ref moet de identiteits
kaarten nazien voor de
wedstrijd. Er zijn ook spelers
die zo'n kaartje niet bezitten
of die dat kostbaar doku-
ment ergens hebben laten
rondslingeren zodat ze het
niet kunnen voorleggen.
Wat dan?
Te jonge spelertjes of bui
tenlanders moeten in het
bezit zijn van een bonds-
identiteitskaart. Die kaart
wordt. door de KBVB
afgeleverd, is medeonderte-
kend door de sekretaris-ge-
neraal en dwars over de foto
van de titularis staat de
bondsstempel.
Op het reglementaire uur is
één van beide ploegen
afwezig of is met minder
dan zeven «akteurs» komen
opdagen.
Indien door het aanwezige
team daarom wordt ge
vraagd, zal de ref op het uur
van de aftrap het forfait
akteren. Hij mag evenwel
geen 5-0 of 0-5 als uitslag
noteren, een beslissing over
het resultaat is een kwar-
weitje voor het bevoegd
komitee.
Wat als een klub het forfait
van de afwezige tegenstan
der niet vraagt?
De scheidsrechter mag tien
minuten wachten. Nadien
klapt hij de boeken dicht.
Indien een ploeg pas het
stadion binnenduikelt als de
ref het forfait reeds heeft
akteurs wél geschoeid zijn.
Dat is een beslissing van de
International Football Asso
ciation Board. In ons landje
verplicht de bond het dra
gen van schoenen (of pan
toffels). Maar wat als een
speler één van zijn shoes
verliest, voortspeelt en
scoort?
Het doelpunt komt in het
boekje. Wel moet de speler
na de spelfaze zijn «uit-
«collant» als bovenkleding
dragen.
Moeten de spelers een
rugnummer dragen?
Alleen de mannenploegen
die in Eerste, Tweede en
Derde Nationale voetballen,
plus de vrouwenploegen die
op nationaal vlak akteren.
Het nummer én de naam
moeten op het scheidsrech-
tersblad genoteerd worden.
We spraken over een
scheidsrechtersblad. En las
de klub nu eens geen enkel
van die formulieren ter
beschikking heeft?
Dan moet de ref alle gege
vens op een wit blad papier
laten neerschrijven. Doch
een «vooruitziend man» (en
lonce
nisch
verto
mac
ndelij
ng ai
men
welke arbiter is dat
heeft steeds enkele sch jre'ret^
rechtersbladen in zijn ikam
zitten. Je kan nooit wet rdje i
(wordt voortgflkaie
Marcel Van Hauwerm - fei1
de h
andi
laten boeken, blijft dat
niet-opkomen van kracht.
Wel kunnen de dirigenten
onderling overeenkomen
toch maar een matchke te
voetballen: dat blijft dan een
«vriendenwedstrijd» en de
arbiter is niet verplicht deze
ontmoeting te leiden.
Hoe kan je de kapitein van
een ploeg herkennen?
Aan de armband die hij
draagt. Dat «kenteken van
de waardigheid» is in prin
ciep wit, doch om verwar
ring te voorkomen kan een
andere kleur worden toe
gestaan.
Omtrent het dragen van
schoeisel is het voetbalreg
lement een beetje eigenaar
dig: je moet geen schoeisel
dragen, doch de arbiter mag
niet toestaan dat, in de
kompetitiewedstrijd,
iemand op kousevoeten op
het terrein loopt als andere
rusting» weer aantrekken.
Mag een keeper een zwarte
trui dragen?
Nee. Dat zou verwarring
stichten: slechts één man
mag in het zwart over het
terrein draven: de scheids
rechter. We hebben het
(jaren geleden) eens mee
gemaakt op het terrein van
Eendracht Aalst: daar doken
tien met zwarte shirts ge
tooide veldspelers op.
Scheidsrechter Deckx, een
man die er reeds lang mee
stopte, stapte flegmatiek
weer naar de kleedkamer en
kwam terug in... Blauwe
trui Een koddig gezicht was
het, dat wel.
Mogen spelers een
trainingsbroek («vollant»)
dragen?
Ja, maar die moet wel onder
het broekje en onder de
kousen worden gestopt.
Alleen de doelman mag zijn
Aktueel
Onlangs ontstond enige deining toen mon
sieur Francis Rion, die aan zijn laatste arbiters
seizoen toe is, met publiciteit op zijn plunje het
terrein betrad. In de tribune zat maitre Jacques
Van Melkebeke, na zijn (zeer vroeg) afscheid als
voetbalref gepromoveerd tot lid van de centrale
scheidsrechterskommissie en nu ook al tot kon-
troleur van door de UEFA voor internationale
wedstrijden aangewezen «mannen in het
zwart».
Van Melkebeke liep rood aan toen hij Rion
voor sandwichmannetje zag spelen en hij stelde
dat het dragen van publiciteit niets is voor een
referee. De KBVB was er als de kippen bij om
reeds in het eerstvolgend nummer van «Sport
leven», het officieel orgaan van de KBVB, mee te
delen dat het dragen van publiciteit door
scheidsrechters niet kan worden toegestaan.
Intussen is uitgelekt dat diezelfde Van Melke
beke optrad als tussenpersoon in de zaak AA-
Gent-Hocine. Deze buitenlander werd door de
Gentse advokaat «aangebracht» en een poosje
zag het er naar uit dat de klub van betonbaas De
Meester zou toehappen. Het kontrakt werd
evenwel vooralsnog niet ondertekend en gaat
misschien de scheurmand in. De reden7 Die
stond zaterdag 4 oktober in de sportkatern van
«Het Nieuwsblad» te lezen. De auteur van het
bericht, Tom (Tony Merckx?) vertelde dat voor
zitter De Meester tijdens een vraaggesprek ver
telde dat de door managerVan Melkebeke
aangebrachte Noordafrikaan in extremis de eer
der geformuleerde voorwaarden had gewijzigd
en dat Hocine ondermeer het recht opeist om de
maand het kontrakt te mogen opzeggen.
Is Van Melkebeke werkelijk een «manager», of
is de omschrijving van de door deze man met
een officiële funktie gespeelde rol eerder onge
lukkig geformuleerd? Feit is dat de vroede heren
die in Brussel aan het roer van het KBVB-schip
staan, klare wijn moeten schenken. Ofwel is
iemand kommissielid en wijdt hij zich uitslui-
het
ien 2
tend aan zijn taaK. Utwel kan je ook een man q,
gersrol vertolken, doch moet je afzien van e^d Mi
mandaat dat je belet de handen vrij te houdellaire
Het schept inderdaad een sfeer van wantro t en
wen wanneer een scheidsrechter met hetzelfi "er
publicitair embleem op het zwarte vestje loo
als één van de teams die onderzijn hoede staa
Het is even bedenkelijk te weten dat een i
geëxamineerd wordt door een meneer die
speler naar een klub doorspeelt. Veronderst
dat Hocine morgen toch voor AA Gent voetbé
en maitre Van Melkebeke als kontroleur fui8 Ge
geert voor een match waarbij de De MeestePmpi
ploeg betrokken is. Wat zal het rapport zijn dter
de ref meekrijgt als hij het aandurft die Hocin
geel of rood te kleuren? Het is maar een beden,an u
king, want aan de integriteit van een CSC-lid kake\zv
of mag niemand twijfelen. Doch dat geldt oohoek
voor een scheidsrechter.
De
I: d!
inw
:aute
geer
invei
Marcel VAN HAUWERMEIRB 1
Ie na
korr
De scheidsrechtersvrien-
denkring WASO verga-
dert op vrijdag 10 okto
ber om 20 uur in café
Cecil, Onze Lieve Vrouw
straat te Sint-Niklaas. Op
de agenda: voorstelling
van de nieuwe kollega's,
mededelingen vanwege
de Provinciale Scheids
rechterskommissie en in
formatie over het ver-
bondsfeesl
oktober
aakt
eede
