De politieke fietser
De Roger De Neef-story (4)
ar
de namiddag
digheden hem niet af om
in de
de C\
evalle
van i
32 - 10.10.1980 - De Voorpost
vrouw reageerde nog fel
Ier, deze wilde er hele-
Voor Roger was het onmogelijk maar de realiteit Dan gaat hij terug mij-
bewijst het tegengestelde. Na drie jaar café meren, zo'n vrouw
gehouden te hebben aan het slachthuis kwam hij bestaat nergens. Zij was
naar de markt en terzelfertijd werd hij politicus, streng katholiek, ging
Notaris Thuysbaert stuurde Roger een uitnodiging zelfs rond voor Barbara,
om de woensdag bij hem op z'n bureau te komen. Rogers vader daarente-
De notaris was een echte visser, hij gooide een gen was socialist van
klein visje in het water en grote snoek De Neef kop tot teen en het
moest bijten. Eerst babbelden ze wat over de oorlog huwelijk tussen z'n
en over de parasprongen van Roger, maar toen vrouw en hem liep dus
kwam men bij de zaak. De C.V.P. had een kandidaat niet over een pad van
tekort op de lijst en Roger werd aangezocht om die rozen. Vader De Neef
plaats in te nemen. Roger echter stond weigerach- kon haar niet apprecië-
tig tegenover dat alles, hij had er helemaal geen ren en ze kreeg het erg
verstand van en opperend dat het hem ook niet moeilijk om zich in Ro-
interesseerde, werd de zaak gesloten. ger familie in te leven,
maar ze deed het. TIJ-
Toch hield notaris reinigingsdienst, de vis- dens Rogers wielercar-
Thuysbaert alles in be- mijn, de kerkhoven, ge- riére was die altijd weg.
raad, Roger moest eerst bouwen van het gewezen Ze bleef meestal alleen
eens praten met z'n hechteniskamp, huur- thuis met de kinderen,
vrouw en alles zou dan huizen en het onderhoud Dan de oorlog, hongers-
wel goed komen. Z'n van het rollend ma- nood en geldnood maar
teriaal. Hij is vier maal ze sleepte gans het gezin
verkozen: eerst drie jaar er doorheen. Dit alles
maal niks van weten, gemeenteraadslid, een- werd gevolgd door een
Roger mocht zich met entwintig jaar schepen ketting van vergaderin-
die rommel niet be- en dan nog eens drie jaar gen voor de gemeente-
moeien. Dus de week gewoon gemeenteraads- raad, schepencollege,
nadien trok hij met de lid. Maar de stoere De feestcommissie en mid-
moed in z'n schoenen
naar het kabinet van de
notaris en deed z'n ver- i
haal, daar aan toevoe
gend dat hij dan al z'n
vrienden zou verliezen, I
met als gevolg dat hij j
daar niet aan begon. De
man echter was veront
waardigd en zei tegen
Roger dat hij toch de
schuld niet op zich wilde 1
nemen van een neder- I
laag van de katholieken. I
De notaris zat als het I
ware op z'n knieën voor I
Roger, zowat in een I
emotionele bui gebracht I
en «op z'n hart gepakt»,
gaf tenslotte toch toe.
Voor z'n smeekbede kon
hij niet ongevoelig blij
ven. Hij kwam als voor
laatste op de lijst. Nofiis
Thuysbaert eindigde als
eerste en werd burge-
meester, Roger had de
meeste voorkeurstem
men na hem. Tegen
Florent Claeyé, de sla
ger, moest hij op woor
delijk gebied het onder
spit delven, deze man
organiseerde meetings Schepen Roger De Neef in galakledij.
en hield grote speeches
op alle mogelijke Neef werd gekraakt door denstandsverbond, elke
plaatsen. z'n politieke loopbaan, dag pas thuis om mid-
Roger echter had van dat Hij kijkt er heel graag op demacht of later. Het
alles geen verstand en terug, op alle verwezen- enige wat ze toen had als
daarom ook deed hij lijkingen. Maar z'n houvast, waren haar vier
niks. Florent Claeyé laatste zes jaar in het zoons en haar kleurente-
werd als schepen verko- stadhuis, neen, die kan levisie, een geschenk
zen en Roger werd ge- hij nog niet goed verwer- van Roger voor z'n afwe-
meenteraadslid. Drie jaar ken. In 1970 werd hij zige avonden van verga-
later is Florent Claeyé terug verkozen, maar de deringen. Hij zit er ver-
schierlijk overleden en vakbond haalde het op slagen bij, de langste
Roger volgde hem op als alles, de nieuwe schepen koers van het huwelijk
schepen. Daar zat hij nu. werd er een van het verloren, hij verloor z'n
Van politiek geen ver- A.C.V., ze hadden de ploegmaat, z'n mooiste
stand en op elke verga- Rosten letterlijk en fi- in z'n leven was hij kwijt,
dering gebaarde hij van guurlijk genekt. Daarom ze had hem de politiek
pijkens. ook heeft hij van 1970 tot afgeraden en misschien
Burgemeester Thuys- het einde van z'n politie- was het wel haar doods-
baert wist Roger echter ke functie in 1976 de oorzaak,
goed op te vangen, hij keikop uitgehangen. Hij Gelukkig voor Roger
gaf hem drie maal per stemde tegen alles be- heeft hij in die eenen-
week les in politiek, halve als het echt van nut twintig jaar veel kunnen
handelingen en ge- was voor de stad. Hij verwezenlijken en daar
dragingen die hij nodig ging zelfs tussen de kijkt hij dan ook met
had bij het uitoefenen liberalen zitten. Hij zelf enige fierheid naar op.
van z'n ambt. Dit vooral trok er zich voor de rest Zo was er onder andere
voor het afsluiten van niks meer van aan, z'n de eiermarkt, elke week
huwelijken. Ook werd hij vrouw daarentegen wel. werden ongeveer een
tot voorzitter van de Ze ging zienderogen ach- half miljoen eieren te
feestcommissie gebom- teruit, vanaf het incident koop aangeboden op de
bardeerd. Z'n verant- in 1970 was het verhaal- markt, Roger wilde zelfs
woordelijkheid was de tje uit voor haar, het ene een veiling organiseren
grootste van het ganse hartinfarct gevolgd door maar na de gebeurtenis
schepencollege: burger- het andere en daarbij van 1970 viel alles in het
tijke stand, openbare nog andere ziekten. In water, nu staan er nog
eestelijkheden, mid- 1978 beleefde Roger zijn twee eierventers op de
denstand en wekelijkse slechtste dag. Z'n vrouw markt, met samen onge-
markten, openbare ge- sterft, ze zat naast hem veer duizend eieren,
zondheid, daarin begre- in de zetel toen ze de Ook het zwembad prijkt
ruimingsdienst, fatale aanval kreeg. op het actief van sche-
Een gesprek met koningin Fabiola.
pen De Neef, jarenlang
elke week vergaderen en
bespreken hoe alles
moest verlopen, en het
verliep goed. Het enige
bouwprojekt waar de
stad Lokeren niks voor
moest bijbetalen. Het
geschatte bedrag werd
ook het reële bedrag. Het
slachthuis op de Brug-
laan is bijna het grootste
van België, schepen
Claeyé was ermee be
gonnen en Roger heeft
het verder gezet, gemo
derniseerd met tran
sportbanden en de aller
laatste nieuwe snufjes,
het enige bedrijf dat toen
en nu nog steeds winst
boekt.
Hij was ook de grote
promotor achter het cri
terium te Lokeren en dit
in samenwerking met de
feestcommissie. Ze
hebben grote winsten
geboekt en ze hebben
Lokeren grote renners
laten zien maar er wer
den ook een paar maal
verliezen geleden en dat
geeft Roger zelf toe. Hij
was tenslotte ook niet
onfeilbaar.
Ook de feestmarkt en de
klokjesworp waren reali-
zaties van de kloeke
vijfenzeventiger, van
daag de dag reeds uitge
groeid tot grootse mani
festaties. Een verhaal
dat ik ook niet mocht
vergeten was de grote
Lokerse voetbalstory.
Vroeger had je in Loke
ren twee grote voetbal
clubs: Standaard (katho
liek) en Racing (liberaal).
Voor de Standaard ech
ter kon men op het
stadhuis niks verkeerd
vragen, alles werd voor
hen gedaan, die van de
Racing anderzijds kon
den hun gras zelf afbij
ten. Schepen De Neef
was echter de gluiperd,
hij ging steeds zelf het
gras maaien op Racing
met de van de stad. Het
duurde steeds een halve
dag, maar hij was er.
Toen werd het sportsta
dion gebouwd en beide
voetbalclubs fusioneer
den. Het sportveld, eerst
bedoeld voor de scholen,
groeide uit tot een voet
balveld voor de huidige
eerste klasse ploeg. Ro
ger kent ze allemaal heei
goed, voorzitter Rogiers,
dokter De Rijck, mana
ger De Rijcker, hij kan ze
allemaal zo opnoemen
en het waren allemaal z'n
beste vrienden, want
moesten die er niet
geweest zijn dan zou de
sport in Lokeren op een
laag pitje zijn blijven
branden.
Meneer Rogiers helpt
Roger nog steeds, voor
steun aan de Flemish
Girls draait hij z'n hand
niet om, maar de echte
vriendschap die hij zo
vroeger van al die men
sen had is hij verloren.
Roger betaalt graag z'n
toegang voor de voetbal
want hij houdt van de
sport en vooral van het
Lokerens voetbal.
«Vroeger hadden we een
zeppelin, om reclame
aan te hangen, die ligt
nu ergens op het stad
huis in een kist. Met de
feestcommissie hebben
we nadarafsluitingen la
ten maken, nu zie ik ze
nog sporadisch, als er
iemand aan de baan
moet werken of als er
ergens iets klein moet
afgebakend worden. En
ze is nog in goede staat
hoor. Op één punt ben ik
optimist gebleven, dat is
onze verbrandingsoven
voor het huisvuil van de
intercommunale Durme
Moervaart. We hebben er
heel veel reizen voor
gemaakt eer we die
aangekocht hebben,
maar het is een reuze
succes geworden, ook
de rioolzuigers en straat
reinigers zijn een grote
verbetering. Ik heb op
m'n huidige opvolgers
niks aan te merken, ze
menen het goed, het
ontbreekt hen enkel aan
geld».
Om de twee dagen trekt
Roger naar het kerkhof
om de zerk van z'n vrouw
te onderhouden en om
de bloemetjes water te
geven. Tot voor kort
deed hij dat ook voor
burgemeester Thuys
baert, z'n grote vriend,
maar de bloemetjes lie
ten het afweten. Nu staat
het daar allemaal, onver
zorgd en vuil, niemand
kijkt er nog naar om. Als
je overleden bent of als
je geen actieve rol meer
vervult in de maatschap
pij, ben je vergeten.
Het monument van de
gesneuvelden? Vroeger
trok de harmonie er altijd
naartoe als ze ging spe
len voor de overleden
leden, maar ook die
traditie is blijkbaar in het
water gevallen. Dat alles
doet de stoere olijkerd
heel veel pijn, hij noemt
het «stank voor dank» of
om zijn woorden te ge
bruiken: «Als dat uwen
bedank is» dan hoeft het
niet meer voor mij. Mis
schien zou men dit alles
toch terug in leven kun
nen roepen, want een
uitstapje meer van de
harmonie of een bloe
metje voor een grafzerk,
zullen het echt niet ma
ken. Van één ding mag je
zeker zijn, je zult er niet
alleen Roger een plezier
mee doen, maar ook nog
vele anderen.
Dan maar terug de fiets
Nu al z'n ontgoochelin
gen en tegenslagen
greep Roger terug naar
z'n oud succes, het ding
waar hij veel plezier aan
beleefd heeft, z'n fiets.
Is er niet een spreek
woord dat zegt, oude
liefde roest niet, wel
natuurlijk, Roger keerde
terug naar z'n oude ver
loofde, de fiets. Als het
weer wat mee wil en er
tijd is, beklimt hij tel
kens weer z'n stalen ros
en haspelt hij enkele
tientallen kilometers af.
Normaal gezien zijn dat
er zo'n vijftig, zestig.
Maar soms drijft hij die
wel op tot over de
honderd. Tot over een
jaar of zes schrikten
slechte weersomstan-
meters te verorberen. Hij
hield er echter eens een
longontsteking aan over,
waardoor hij zeven we
ken het bed moest hou
den. Sindsdien zien we
hem enkel op uitstap als
het klimaat wat matiger
is. Waar hij steeds pas
seert is Oostakker-Lour-
des. Die belofte had hij
destijds gedaan aan z'n
legeraalmoezenier, als
hij veilig en behouden in
België zou geraken na
z'n oorlogse trip. Die
belofte heeft hij steeds
gehouden, woord is
woord.
Later lag hij ook aan de
basis van de oprichting
van een wielertoeristen
club bij z'n zoon Kiliaan.
Dat sportief voorbeeld
kreeg navolging. Hij
25 en 50 uren
Antwerpen: 1933: 1 met Charlier: 703km
La Louvlere: 1928: 2 met Roels
Balen1930: 2 met Goossens
Zesdaagsen
New York:
Chicago:
Berlijn:
Dortmund:
Brezlo:
Frankfurt:
Keulen
Antwerpen:
Parijs
1930:
1931:
1930:
1931:
1929:
1930:
1932:
1933:
1929:
1932:
1930:
1932:
1929:
1934:
1931:
1932:
2 met Charlier
7 met Charlier
3 met Charlier
7 met Charlier
6 met Goossens
5 met Goossens
3 met Charlier
1 met Buysse
5 met Desmedt
3 met Charlier
7 met Goossens
5 met Charlier
1 met Goossens
2 met Buysse
8 met Charlier
2 met Charlier
1933:
1934:
1935:
Marseille: 1933:
Amsterdam: 1932
1934:
Stuttgart: 1931:
Brussel: 1929:
1931:
1931:
1933:
1934:
1935:
1936:
1937
1939:
7 met Charlier
3 met Buysse
3 met Charlier
2 met Charlier tgev
3 met Charl
3 met Buysse
3 met Charlier
2 met Desmet
2 met Charlier
1 met Charlier B'aaai
2 met Charlier'
5 met Buysse
1 met Charlier
2 met CharlierXgJ
2 met
7 met Huyr
130 Di
1:052
i-.V.
DE O
daktie
Een foto uit lang vervlogen
steeds oog voor de sport.
z'n dagelijks portie kilo-
werd voorzitter-stichter
van de toeristenclub «De
Wielervrienden» een
vereniging die 38 leden
telde, maar dan uitslui
tend mannen waar men
op kan rekenen, zoals de
para's. Helaas werd die
enkele jaren geleden ont
bonden. Niettegenstaan
de dit alles bleef Roger
niet bij de pakken zitten,
op z'n kamertje beter
gezegd z'n appartement
naast het huis van z'n
zoon blijft hij verder
organizeren. Hij houdt
zich nu actief bezig als
dagelijks bestuurslid van
de Flemish Girls, de
majoretten, die de
laatste jaren een wereld-
befaamde naam kregen
door hun sfeervolle en
ver uiteenlopende shows
van kleur en spektakel,
waar onlangs nog een
allround en keurige
drumband aan werd to-
gevoegd. Voor Roger is
dit nu het dagelijks
gebeuren van spanning
en ontspanning. Z'n
week is grondig inge
deeld en is nog steeds
overbezet.
Van maandagmorgen tot
maandagmorgen, uitge
zonderd op dinsdag kun
je hem steeds vinden in
het cafe van z'n zoon,
waar hij zorgt voor het
eten en waar hij af en toe
een handje uitsteekt. In
dagen: de renner werd later een «politieke fietser», doch
gen trekt hij er op uit
ofwel gewoon een tripje
of anders gaat hij naar
een of andere sportmani
festatie met de fiets en
dan wel meestal wieler
wedstrijden. 's Avonds
gaat hij doorgaans naar
de repetitie's van z'n
favoriete meisjes, waar
hij steeds een oogje in
het zeil houdt en waar hij
ook let op de fouten die
eventueel zouden ge
maakt worden om deze
dan op zijn beurt door te
geven aan z'n schoon
dochter Paula die instaat
voor de training van de
dansmariekes. Ook de
muziek begeleiding van
de drumband laat hem
niet los, zelf was hij een
goed accordeonist, later
speelde hij ook nog in de
legerband en nu houdt
hij zich nog steeds bezig
met het trommelen op
muziek. De trommel be
vindt zich steeds in z'n
salon, en van de acht
maal dat ik er geweest
ben stond hij steeds op
een andere plaats en
lagen z'n stokjes steeds
in aanslag dus tromme
len kan hij en doet hij.
Ook is er nog steeds het
televisietoestel dat hem
enkel kan boeien met
sportverslagen en dan
nog liefst van het wiel
rennen. Merckx was een
grote man voor hem en
zo een zullen we nooit
meer krijgen, de Milaan-
San Remo die hij gewon
nen heeft met z'n 54-13
54x13 versnelling was
gewoon onvoorstelbaar.
Ja, ook de technische
finesse is er nog steeds
niet uit, die technische
gaven zullen waarschijn
lijk ook nooit verdwij
nen.
Voor de rest kun je hem
met weinig bekoren, op
alles heeft hij een eigen
mening, een eigen visie.
De mening van een
doodgewone man
weet wat hij vertelt
die als hij iets niet w£ngri[k
het ook zal bekenn
Over het huidige
rennen kun je hem
nig goeds vertellen,
jongens menen het
maar ze worden om z<
geholpen door sportl
recteurs en hun
Van wereldproblerTfatjef
trekt h'ij zich weinig a^egem
een derde wereldoortden c
moet er voor hem besli|e99®'
niet meer komen. Hijf. |Jjuis
op de huidige mom#8
een gelukkig man, hejnderti
geld en hij kan hem alfeagee
aanschaffen, daalsm^n
schuilt volgens
ook de oplossing ^hunv
werkloosheid en alle ioriijn
dere problemen, als is- ei
geld was zou all defir
gesmeerd lopen en z) h,j
er geen vuiltje aan Jj£n'n
lucht zijn. 0r d(
Ik citeerde het reeds,I
zou een boek will'
schrijven over die m^
De rosten, een man 1
met anekdoten
alles overgoten met
tikkeltje humor dat hj
blijft typeren. Voor mij|
hij een held met
stalen doorzettingsvf
mogen en met een gan|
boel wilskracht. Lf <<a
Hij is de Vlaamse Lee{oew'e
geweest op sportgebiécer» c
politiegebied en zeker jeau. i
het gebied van de strif- De
lust voor z'n vrienden, r,ers'
enige motivatie die hqtp8™
tot al z'n daden gedrev(arde
heeft. Voor z'n vrouw krgesc
z'n vier zonen was hij t gele
goede huisvader, <f0B (1:
zorgde voor het brood r
de plank en doorheen I
z'n belevenissen en tÉet g«
leefde emoties durf ikji der
stellen dat hij nog steeëer9a'
Roger De Neef is zoalsr'^9
hem hier beschrevf
heb. gen
reportage Dirk Verv^gte n.
PALMARES VAN ROGER DE NEEF IN DE
ZESDAAGSEN
In de trouwzaal.
Deze lijst is onvolledig en betreft enkel de period
van 1928 tot 1938, tussendoor behaalde hij
andere overwinningen en reed hij ook nog and<
wedstrijden, hier zijn enkel de zesdaagsen
opgenomen. Ook enkele 25 en 50 uren wedstriji
zijn ons bekend.
