d inï l
TWINTIG JAAR
«MEDEDELINGEN»
HEEMKUNDIGE KRING
ERPE-MERE
DORA MILANOVA
WEKT BEWONDERING,
GEEN BEGEESTERING
j laatste
bindérs
Vlaanderen
Acht onderscheidingen op
F.F.R. Garentwijndersdag
Een achtste
92 Lentes
10 - 24.10.1980 - De Voorpost
Vorige zondag was het feest in het klooster te Burst
Zuster Anna, 92 lentes oud, heeft maar liefst 70 jaren
profes op haor naam en dit werd dan ook in familiekring
gevierd. (Rik)
Een concert is geslaagd als je na afloop ervan sprakeloos Mozart en Haydn en de af en
en koud van ontroering alleen met je ziel naar huis vlucht, toe opduikende vierkantig-
Woorden schieten dan tekort om te omschrijven wat je heid, zo typisch voor Beetho-
voelt. Anderzijds is het voor een vertolker geen sinecure om ven die karakter zal verkie-
zich telkens opnieuw in te leven in een ander tijdskader, zen boven rimpelloze
schoonheid, krijgen hun ei
gen toets en kleur. Eigenlijk
had ik in Beethoven een ge
voelsmens op mijn weg ver
wacht. gekweld door vra-
ook boordevol illusies
wat verstrooide jongeman,
ietwat naïef en onbevan
gen. Maar misschien was
een andere persoonlijkheid, een andere schriftuur, en, wat
meer is, de muziek te laten overslaan op vaak gereserveer
de toehoorders.
Dora Milanova is iemand, sche abdijkerkjes waarvan
geen mens ontkent het. de Amerikanen een deel
Gunstige recensies zijn huur hebben opgekocht om zich He, Me(jk Khter Mn
voorafgegaan en wekten een verleden op te bouwen) v6rstrooidB io„mman.
verwachtingen. Milanova een clavecimbelconcert van
heeft een Grieks profiel, dat Bach, uitgevoerd op piano,
is duidelijk, en een Slavisch Je kan het gesofistikeerd
temperament, zo lijkt het op vinden, maar het stoorde me
het eerste gezicht. omdat de subtiele klank van
Pro Arte heeft haar oude ge- het clavecimbel nooit zijn
trouwen en de belangstel- weg vond over de toetsen
ling is ruim. van de piano. Zo ook hier: de
Scarlattie vormt de aanloop, helderheid van de hemel bo-
Zijn sonates moeten niet ven Napels bleef wazig en
wordten opgevat in de bete- de verfijning in de kleur-
kenis die de romanticus schakeringen wat korrelig. Wellicht ligt deze spranke-
ergon geeft. Het zr,n éende- Bovendien hield Milanova Ie„de muziek bele, in de lijn
lige stukjes met een dans- zich op de vlakte, ze speelde
achlig karakter. Vorige zr, wa, onderkoeld en gal «e de
mer hoorde .k in St. Michel- zware accenten bij het neer- introverte mens, de dromer.
gevoelens zuivert tot louter
muziek. Het middendeel
vanuit een embryo naar een
netwerk van motieven
klinkt iets te nerveus en mist
bezonkenheid.
Is Chopin een animist (bij
hem staat virtuositeit in
functie van muzikaliteit),
Liszt daarentegen is een pa
radepaardje (Paganini was
zijn voorbeeld), vernuftig
wel, maar vaak zielloos en
kunstmatig. Hier staat de
virtuositeit in dienst van
hij toen zo, de jonge Beetho- zichzelf. Toch slaagt Mila-
ven. Waarom zou ik het be
ter weten? En daar verschij-
nova erin van de vals-im-
promptu, die vol technische
noten, romantische zielen,
zo gelijkend op mekaar en
toch zo verschillend. Wel
licht voelt Milanova zich in
deze materie beter thuis.
de-Cuxa (een van die typi- leggen.
Blijkbaar doorbreekt Beetho-
ven in zijn pianosonates
vlugger de grens tussen stukjes die In e,
klassiek en romantiek dan m4tktur tU„;.
in zijn symfonisch werk.
Beethoven aaf aan de mu-
j- j op te roepen door fijnzinnige
ziek een dimensie meer: de r. ,rr
iien wii uimensie meer. ae _ij-
subjectieve inslag de ver- m he, ]o
werking van de individuele
emotie en spanning. De
zachte toets van Haydn en
Mozart wordt
door een krachtige energie- „a,s 64 n[ 2 d
ke aanslag. Drt bh,kt al in b Pals spetterenj
het grave van zi,n eerste VUurwe,k en waar, "zij bijna
pranasonale mei de bijnaam orkest[ale eHecten „Ut ,e
-de pathehsche W.e pa- be[elken Haor tdriit
thetrsch zegt. zegt gevoels- „ord, h dgeremd doo,
mgt.g. zegt vreugde en de- he, insl,ument een Bösen-
nen Liszt en Chopin, tijdge- pirouettes en snufjes zit. nog
een mooi sjeerstukje te ma
ken. Ik zit in mijn hoofd met
Vergilius' herderspoëzie: die
is even geraffineerd, even
gekunsteld ook, ze is mooi
maar beroert zelden. En ik
denk aan de sonate voor cel
lo van Paul Hindemith die
voor een paar weken door
Jan Wellekens werd ver
tolkt: die is niet mooi. maar
rauw en expressief en au
thentiek. Liszt daarentegen
klinkt fraai maar vaak on
echt. Hij gaat een beetje aan
ons voorbij, bijna even
vluchtig als een doek van
Monet, een feest voor het
oog, maar te koel voor het
hart.
De Hongaarse rapsodieën
van Liszt hebben weinig met
de zachtzinnige Johannes
n Frederik Van Eeden. Het
zijn typische stemniings-
n bijna mys
tieke sfeer thuis horen. Deze
sfeer weet Milanova goed
de rechterhand
en het laten uitsterven van
de motieven.
Naar mijn gevoel komt Mila-
nova's talent pas voor goed
Drie vliegen in één klap sloeg de Heemkundige Kring Erpe- Kring of naar onuitgegeven
Mere verleden vrijdag in het sprookjesachtig verlicht «Hof bronnen in de archievende-
ten Dale»». Twintig jaar bestaan, onafgebroken, van de pots.
«Mededelingen», tien jaar van de speciale uitgaven en vijf Het boek werd voorgesteld
jaar bestaan van de bibliotheek. door Lie. Hist.
Met zijn 700 leden is deze
Kring na Gent, dat uiteraard
over een zeer groot poten-
wanhoop
hartstocht. Dit grave heeft
een ernsige inzet, typisch
Beethoven in zijn stugge on-
verzettelijkheid. lypisch t^nU
Var, den m zrjn zangerigheid grisiocratiache.
Milanova suggereert goed
dorfer, die wellicht ideaal
voor Haydn en Mozart, maar
hier de hartstocht terug
dringt en de klank begrenst.
Abeele, ondervoorzitter van Milanova suggereert goed geest van frankrijk ^n de
breide historische en heem- he, Verbond voor Heemkun- de contrasten lussen hero- „„„„„Lu i.
kundige werken die wegens de en ereburgemeester van 'sclie lonen en verstilde
hun omvang de mogelijkhe- St.-Martens-Latem. klanken in het allegro di
waarin het heroïsche (de vu
rige Poolse patriot) en het
voornaamste en de meest overschreden. Zo o.a. «De 2waajde breedvoerig het naar een climax maar is wat
aktieve van de hele provin- Twintigste Penningkohieren „ierookvat voor de Erpe- sl°'di3 in de linkerhand.
cie. Iets dat gouwvoorzitter te Erpe en te Mere». Zo was Mserse Heemkundige H«< °d°Si° ""labile mist ,de lelwcI,
Robert Ruys dan ook graag Mere. «ZoiwaslErpe» «w4- Kring„ „aarvan de akt,vilei- evenwicht en gebon- dMade„t8 verfijning vS, d"
de flora te E,pe». .Kaats- ten en he, ledenaantal als denhe.d. De zangerigheid Franse salons) mekiat aan-
hPt t'rankrh lp voorbeeld kunnen worden van de melodie hapert niet vuHen of beantwoorden. Mi-
het tragisch Ie- geste|d voor het he,e ver. maar stroomt ook met als ianova's viriele aanslaq etst
vensverhaal van eerStevi- bond. Erpe-Mere was trou- een T.loei,ende llinJult CQS" de Poolse kracht in een be-
n.st.sch priester, «100 ,aa. wens van bij het begin regel- *°s °an Xarn we9in9 die de ring zal af
matig in het bondsbestuur rpndo-allegro
vertegenwoordigd en de ak-
tiviteiten zijn legio. Initiatief
nemer en motor Albert D'ho-
ker met zijn hele staf hebben
immers reeds heel wat we
ten te realiseren en de kous
is daarmede verre van af.
t Allerhande projekten staan
Mere» en een ontleding van de geschiedenis van de acht immers nog op het getouw,
volmondig affirmeerde
zijn toespraak voor de meer sport
dan bomvol gelopen feest- Beygaerti
zaal waar zelfs stoelen
moesten worden bijgehaald.
In oktober 1960 verscheen politieke geschiedenis
inderdaad het eerste num- Mere», «de oudste paro-
mer van het driemaandelijks chieregisters van Erpe»
tijdschrift «Mededelingen e.a.m.
van de Heemkundige In 1980, jaar van het bos.
Kring». Het had een oplage kwam een studie klaar over
van 200 nummers en bevat- het Blauwbos», dit met origi-
te een «bijdrage over de nele tekeningen,
oudste geschiedenis van Laatste werk in de reeks
los van het notenbeeld in de Hongarije te maken. Ze zijn
even artificieel als de fontei
nen van de Villa d'Este in
Tivoli maar ook even bril
jant. Motieven en melodieën
stammen eerder uit de sa
lons. En wie terecht wil bij
de echte Hongaarse volks
muziek, moet te rade gaan
bij Bartok en Kodaly. Mila
nova speelt de tweede van
de reeks die het dichtst de
czardas benadert in een
expressieve gebroken stijl.
Maar op het ogenblik dat ze
zich helemaal aan het inle
ven is in een werk dat het
vooral van de interpretatie
moet hebben, niet van zijn
betekenis in se, duikt af en
toe een aarzeling in de vin-
gertoets op. De melodie
vloeit niet meer, de handen
zoeken en vinden. Maar de
betovering is weg.
Laten we de kring sluiten:
we hebben Milanova be
wonderd maar koud van
ontroering waren we niet.
D.B.W.
Poolse gevoeligheid
iedereen bekend. Deze
j„ i;- 1.^. sluiten en waarin de qe-
die nog m de lijn ligt van m.
kwelde mens Chopm zijn
de historiek van de ver-
het «Geboorteregister van deelgemeenten van Erpe-
1779» van dezelfde gemeen- Mere: Aaigem, Bambrugge. Jchiltende" sï^TrlijnënTn on-
te. Het onthaal bij de bevol- Burst, Erondegem, Erpe, 2e provincie
king was ontzettend gunstig Mere, Ottergem en Vlekkem,
en dank zij de waardering en Het is een anastatische her-
steun van het Beschermko- druk van het oeuvre van de
mitee en van de Ereleden
van de Heemkundige Kring
Burgemeester De Lat, die
zich voor zijn slottoespraak
uiur v<jii nei ueuvie voii ub
overbekende historici De hd„
Potter en Broeckaert die tus- "9 weggemaaid door de
groeide dit initiatief uit tot sen 1846 en 1903 46 delen ™h0dan oPók tot het uiTspïè
ken van bewondering
een hoogstaand en gewaar- van de geschiedenis van de
deerd geschied- en heem- provincie Oost-Vlaanderen
kundig tijdschrift.
Zopas ontvingen leden het
laatste nummer van de XXe
lieten verschijnen. De histo
rie van de huidige Erpe-Mee-
rse deelgemeenten bevon
den zich verspreid over vier
dank voor al het reeds ge
presteerde en beklemtoonde
de goede samenwerking
tussen de Heemkundige
jaargang. De oplage is on- oen z.cn verspre,o over vier K i h gemeentebe.
dertussen uitgegroeid tot verschillende boekdelen. De
800 exemplaren met 16 blz.
meestal geïllustreerde tekst.
De artikelen bieden een gro
te verscheidenheid: naast
historische, volkskundige en
genealogische onderwerpen
wordt grote zorg besteed
Heemkundige Kring verza
melde ze en herdrukte ze in
authentieke originele versie.
Het werd een keurig boek
deel over deze acht deelge
meenten, zeker
voor al wie belang stelt in de
i het kringleven en is er geschiedenis en dan uiter-
een vraag- en antwoorden-
rubriek.
In 1970 naar aanleiding van
het tienjarig bestaan nam
het bestuur het initiatief tot
uitgeven van «Bijzondere
Uitgaven». Het eerste werd
een ruim 400 blz. tellende
tweedelige studie over «De
Parochie St.-Martinus te Er
pe». In deze reeks versche
nen trouwens talrijke uitge-
aard zeker ook voor studen
ten die vaak als opdracht
stuur.
Tijdens de receptie werden
de speciale uitgaven, achter
aan tentoongesteld, eens
nauwkeurig door de gega-
bruikbaar di9den °P de korrel 9eno-
DruiKoaar men waarbjj voora! het ,aat_
ste deel, «Geschiedenis van
Erpe-Mere», veel sukses
kende. Om financiële rede
nen beperkt tot een eerder
krijgen een geschiedkundige Sp^ge moeten lief-
verhandeling over hun ge- hebbers "va» d|, bQek zich
SChl)|VHn: spoeden willen ze er nog
moei au een bekomen prijs; 300 fr.
boortedorp
Vanzelfsprekend
dan wel kritisch gebeuren en
.4. De andere uitgaven zijn wer-
heeft vervolled,ging abso- ke„ van p Stuyver, A. Suys,
luut nodig. Hiervoor kan
worden verwezen naar meer
recent uitgegeven bronnen
in de bibliotheek van de
R. De Mol, A. D'hoker en J.
De Vuyst.
LH
In kafé 't Fonteintje te Erpe werd een achtste bij belotten door Alfons Maesschalck getoond.
Medespelers waren Hedwijg Van de Eecken, Robert Van de Eecken en Valentin Heester
mans. Getuigen waren Herman Sleeuwagen en Gilbert De Rijck. (Rik)
Op 6 oktobér ontving schepen Monsieur en schepen De Bisschop een delegatie Duitse
ambtenoren in jeugdzaken op het stadhuis. De Duitse ambtenoren waren uitermate
geïnteresseerd in het jeugdbeleid, projekten en realisaties van schepen Monsieur Dienaan
gaande werd een bezoek gebracht aan het jeugdservicecentrum en werd het opvangcen
trum Hak bezocht. (Per)
Traditiegetrouw ging vorige zaterdag de jaarlijkse Garent
wijndersdag door. Dit evenement, feitelijk het groot leden-
feest van de FFR-Vriendenkring, werd ingezet met een
eucharistieviering, opgedragen in de Sint-Jozefskerk, ter
nagedachtenis van de overleden leden, 's Namiddags ging
dan het banket door in de feestzaal van de FFR aan de
Dendermondsesteenweg. De zowat tweehonderd inge
schrevenen konden er zich tegoed doen aan onder andere
een fijne «cocktail Prins Alexander» en een heerlijk «ge
braad Bonne Femme».
Het feestmaal werd ook dit laureate van de Pro Coitate-
jaar opnieuw klaargemaakt wedstrijd en behaalde ook
en opgediend door chef-trai- de Eerste Prijs voor Zang en
teur Paul De Sutter. Niet al- Kamermuziek in het Konink-
leen gastronomisch stond lijk Conservatorium te Brus-
het feest op een meer dan sel. Haar optreden getuigde
behoorlijk peil. Ook op cultu- van grote klasse,
reel gebied kwamen de lief- Omstreeks 17 uur werden
hebbers aan hun trekken. De dan de eretekens 1980 uitge-
Aalsterse sopraan mevrouw reikt. Acht personen, allen
Rita Piron gaf een opmerke- minimum 26 en maximum
lijk geslaagd recital ten bes- 35 jaar onafgebroken in
te, mat aria's en uittreksels dienst bij FFR, werden on-
uit opera'S en operettes van derscheiden in de nationale
onder andere Gershwin, orden. De dames Maria De
Puccini, Robert Stolz en Jo- Veylder, Germaine De Greve
hann Strauss. Deze sopraan, en Godelieve Meuleman
verbonden aan de Kamero- ontvingen het Arbeidsteken
pera van Antwerpen, was Tweede Klasse. Aan de da
mes Malvina Van Gijse-
ghem, Suzanne Baeyens en
Octavie Raes, en tevens aan
de heren Jan De Vos en Ga
briel Van Renterghem werd
het Arbeidsteken Eerste
Klasse uitgereikt. Daarna
volgde nog een gezellig sa
menzijn met een optreden
van weeral een streekfi-
guurPaul Roelandt en zijn
orkest «The Hitmasters». De
FFR-Vriendenkring kan op
nieuw een geslaagde activi
teit aan haar reeds rijk ge
vuld palmares toevoegén.
Met de jaarlijkse statutaire
vergadering, enkele bedrijfs
bezoeken, sportmanifesta
ties, kaartwedstrijden, wan
delingen, een Sint-Maarten
feest, en nu opnieuw de Ga
rentwijndersdag, is de FFR-
Vriendenkring, onder de be
wonderenswaardige leiding
van onder andere Voorzitter
Charles Accou, een actieve,
bloeiende vereniging.
PHR
iU 91 na .qorl.opjn.- ttfof&e n
Zonder verder een enkel
woordje te spreken begint
Treems de stapeltjes in het
lederen zakje te bergen. In
de ogen van Sprietvlechter,
die door een spleet met bege
rig gloeiend oog de gouden
storm zag verdwijnen in de
lederen kolk, klonk al die
weelde, verlokkend.
Wat ging er in zijn gemoed
om?
Een lust zoals die van wilde
dieren beving hem. Op kleine
afstand van hem stond im
mers een merkwaardige
prooi. Argeloos.'
Droomde hij ervan Treems
toe te springen, zijn klauwen
om diens keel te slaan en
hem te wurgen zodat hij zich
al dat geld kon meester ma
ken? Vosselaer was er echter
ook nog en het oog van de
meester weerhield de razen
de dog.
Vosselaer nam het perka
ment, ontstak een kaars en
langzaam likten de vlammen
aan het kostbaar bewijsstuk.
Weldra restte enkel een
hoopje as en dat strooide de
notaris door het venster in de
tuin waar de wind er zich
meester van maakte.
Zie zo, sprak hij.
Treems die zijn zakje had
gevuld wilde nu alleen nog
heengaan. Zo vlug mogelijk.
De koorts deed zijn hersens
branden als werd hij razend.
Hij wilde zich verwijderen.
Een ogenblik, beval Vos
selaer.
Hij nam een stuk wit papier.
Gelieve U neer te zetten,
heer Treems, sprak hij.
Wat wilt ge nog? vroeg
deze vol angst.
Ge zult me toch het genoe
gen niet weigeren een paar
woorden te schrijven?
Dit werd gezegd op harde,
bevelende toon.
De advokaat voelde nu reeds
aan zijn voeten een ijzeren
bal gekluisterd en een hevige
schrik beving hem.
Een stuk papier, stamelde
hij. Ik zie er de noodzaak van
niet in.
O, wees gerust. Ik zal U
geen kwijtschrift vragen...
De as die door de wind werd
meegevoerd is me voldoende.
Ik verlang slechts een heel
klein briefje.
Treems zette zich gelaten
neder.
Wat wilt ge dat ik schrijf?
vroeg hij
Ik zal het u dikteren.
De notaris kruiste de handen
op de rug, keek eens naar het
gewelf, wandelde langzaam
op en af de kamer, hield plot
seling stil en spelde zeer na
drukkelijk en langzaam vol
gende woorden:
-Mijn waarde heer Itigault,
Ik moet U ootmoedig beken
nen dat uw veronderstelling
maar al te gegrond was en
dat ik ongelijk had me te
verzetten tegen de uitbeta
ling van de gelden van Ga-
briëlle. Over het fortuin van
V... zijn immers de meest
verontrustende geruchten in
omloop. Ik ben op inlichtin
gen uit geweest en moet U
melden dat deze veronder
stellingen maar al te juist
zijn.
Er mag dus geen enkele mi
nuut meer verspild worden
willen we de fortuin van ons
geliefd voogdijkind redden...
Het gevaar is dreigend doch
ik geloof niet dat het de eer
ste dagen zal uitbreken...-
De advokaat hief verwonderd
het hoofd op.
Een
vervolgverhaal van
Sylvain
Van der Gucht
Schrijf verder, beval Vos
selaer.
De advokaat kon niet ant
woorden. Een ruwe vuistslag M'ks
kwam immers op de lesse- Ferd'
naar terecht. Een rilling
voer door Treems' lichaam 1
doch weldra legde hij elk 1
schaamtegevoel af. I
Sprietvlechter trilde van jdiek
vreugde. Vosselaer had van Pf m'
Treems immers een lam
gemaakt.
Schrijf verder, beval Vos- I
selaer. °-'er
-We moeten echter onmid-
dellijk handelen. Morgen
vroeg, vrijdag, moeten we
ons bij V... aanbieden. Uit I
goede bron weet ik dat hij
300.000 frank ten huize heeft
zodat hij niet de vlucht kan p'ie^
nemen. Ik sidder bij de ge
dachte aan de verschrikke- Ewin
lijke verantwoordelijkheid
die ik op mij heb geladen. Pieu'
Voor alle zekerheid zal ik het £ortc
hotel van de Nieuwstraat de
ze nacht laten bewaken. Ik
zal u zelf te acht uur morgen-
vroeg bij mij thuis ver-
wachten. ïond
Vergeet vooral de akte niet. En zi
Een rode nevel overschaduw- 0ewt
de de blik van Treems. Nu d'9
begreep hij alles. bouv
Zijn ontroering was zo groot Dat
dat hij een vreugdegèbrom E'aa!
dat van achter het beschot d©Hjl
opsteeg niet hoorde. Ook baan
sprietvlechter had nu im- officl
mers de plannen van zijn Ui'©©
meester begrepen en kon een ,e
kreet van verbazing niet on- Ee V£
derdrukken. Radi
Schrijf verder, beval Vosse- no9 1
laer. ^ake
'Beste groeten, en tot z
morgen'. nQan
7 Is gedaan. Alleen nog jj®n'
tekenen. Wie
In volle letters lekende de *Pan
ongelukkige. da' 1
-Treems, advokaat jlerec
Bij elke goede brief hoort een fro,s
postscriptum zei de notaris. L
Zet er dan nog maar het vol- H
gende hij:
■P.S. - iMat deze brief aan jJJ®n
niemand, versta me wel, aan b]-.!
niemand zien. Ge kunt im-
mers niet weten waartoe een u
man als V... bekwaam is. Het
ware zeer onaangenaam, ja
schadelijk, moest hij ooit te
weten komen dat ik het was
die t' aanraadde het geld te
rug te halen en U over zijn
financieel benarde toestand
op de hoogte stelde-.
Nu nog het adres en ge
hebt gedaan, zei Vosselaer.
Na hem zorgvuldig te hebben
herlezen vouwde de notaris
het blad dicht, nam een wei
nig was en hield hem boven
de nog brandende kaars.
Heer Treems, ge hebt uw
naamstempel in uw ring ge
graveerd. Gelieve hem nu in
het was te drukken. Werk
tuigelijk trok Treems de ring
van de vinger en drukte hem
in het weke was.
Ik zelf zal de brief laten
bestellen, zei Vosselaer.
Wat zal er nu gebeuren?
smeekte Treems.
Dat is mijn zaak. Gij zijt
gered. Is dat U niet vol
doende?
Treems voelde zich nog onge
lukkiger dan 's morgens toen
hij van de speeltafel opstond.
Waarom had hij niet de dood
verkozen boven de schande?
Ge kunt nu heengaan,
heer Treems, tenminste als
bij uw schuld hebt vereffend
met Sprietvlechter. aret'
Op hetzelfde ogenblik stond
Sprietvlechter, na een wenk
van zijn baas, voor Treems. Iu
(wordt voortgezet)
u
