UITAGENDA
Moeilijk stuk met schaarse hoogtepunten
BRENGT ROGER BIRD
EN THE OLD
GATE SWING QUINTET
TERUG NAAR AALST
Toneelkring «De Schakel»: Generaals op theevisite
het linnen doek
A
to - z«.iu.iyöu - ue voorpost
at PACT
plankenl
daarom
Met «Generaals op theevisite» bracht toneelkring De Scha
kel een moeilijk stuk dat een voortdurende concentratie
van de toeschouwer vereiste.
Een satirische kijk op staat, kerk en leger werd verpakt in
een tragisch-komische vorm. Het is daarom dat de auteur,
Boris Vian, zijn theaterstuk een tijdlang verboden zag door
de gevestigde waarden in het toentijdse Frankrijk. Inhou
delijk draait alles om «De Oorlog».
Bij een bezoek dat Eerste
Minister Leon Platin (Dolf
Sedyn) brengt aan Generaal
de la Pétardière-Frenouillon
(Hendrik Wijnendaele) ver
klaart eerstgenoemde dat
de oorlog een feit is. Gene
raal de la Pétardière die wel
oorlog wil voeren, maar
daarvoor alle verantwoorde
lijkheid afschuift naar de
Eerste Minister, moet zijn
collega's inlichten. De gene
raals Dupont d'Isigny (Paul
Sonck), Lenvers de TAveste
(Hans Hendrickx) en Juillet
Go Van Den Brulle) verne
men dit bericht met ge
mengde gevoelens. Ze stem
men tenslotte in, maar
schuiven op hun beurt alle
verantwoordelijkheid af op
generaal de la Pétardière.
De vier legeroversten, even
als de moeder van de la
Pétardière (Lena Siau), vat
ten de oorlog niet als een
ernstige zaak op. Ze zien het
eerder als een tijdverdrijf
dat hen moeite noch pijn
kost dat ze burgers, waar ze
laatdunkend op neerkijken,
in de frontlinies laten
strijden.
Ook de toestemming van de
kerkelijke overheid wordt
gevraagd. Aartsbisschop
Roland Tapecul (Herman
Daelman) geeft hen letterlijk
en figuurlijk zijn zegen.
CINEMA PALACE
Benedenzaal
In de benedenzaal deze week de herneming van een
bekende oorlogsfilm «Een brug te ver». Over deze
film schreven we reeds vroeger.
Studio
«Being there», «Welkom, Mr. Chance», de film van
Hal Ashby met Peter Sellers, Shirley Maclaine, Jack
Warden en Melvyn Douglas in de hoofdrollen is het
verhaal van Chance, een man die inwoont bij zijn
oude vriend en diens kokin. Bij de dood van zijn
vriend moet het pand ontruimd worden en vanaf
dan zal hij eenzaam door de straten van Washington
DC dwalen. Op een dag wordt hij door een limosine
aangereden, bestuurd door de vrouw van een zieke
lijk bankier. Zij neemt hem mee naar him uitge
strekt landgoed om hem daar door hun privedokter
te laten verzorgen. Daar Chance zeer vriendelijk
overkomt en geen vervolging instelt omwille van het
ongeluk, wordt hem gevraagd op het landgoed te
blijven.
Enkele dagen later komt de president van de VS op
bezoek brengen aan zijn stervende vriend, de ban
kier. Chance wordt betrokken in een gesprek over 's
lands ekonomische krisis en maakt hierbij zoveel
indruk op de president met zijn metaforen uit de
tuinwereld dat hij korte tijd later wordt vernoemd in
een presidentiële toespraak Meteen wordt Chance
de «man van het ogenblik». Televisiemensen dingen
om zijn medewerkers, overal verzoekt men om zijn
aanwezigheid, en in de Sovjet-Unie bekijkt men
argwanend deze rijzende politieke ster.
Terwijl dit alles gebeurt probeert de stervende ban
kier zijn vrouw in nauwer kon takt te brengen met
Chance, want hij heeft hem uitgekozen om hem na
zijn dood te vervangen.
Na de dood van de bankier, op de begrafenis,
bedisselen de grote industriebonzen wie him kandi
daat zal worden. Dan valt de naam: Chance.
Club
Zoals in de bokssport eindigt de wedstrijd bij een
K.O. na tien tellen. Voor de film kunnen wij even de
rollen omdraaien en zeggen «10» heeft er te Aalst
het beste van gemaakt en gaat, waarschijnlijk, in de
club van cinema Palace zijn laatste week in. De film
is ver uitgeteld.
CINEMA FEESTPALEIS
Zaal 1
Hier loopt nog steeds «Caligula», het Penthouse-
omfloerste brood-en-spelen-Rome uit lang vervlogen
tijden, dit voor de tweede week
Zaal 2
Ook voor de tweede week het verhaal van de meest
betaalde en meest geliefde, soms ook meest gehate
man uit Holy wood: «American Gigolo».
Zaal 3
«Mon oncle d'Amérique», «Mijn oom uit Amerika» is
de tweede nieuwe prent deze week in Aalst.
Deze prent is het werk van een van Frankrijks
grootmeester, Alain Resnais. Hij waagde het een
ongewone vorm van film op de markt te brengen
«Mon oncle d'Amerique» is een kombinatie van fictie
en documentaire. Niet zoals nogal wel eens voor
komt onder mekaar gemengd, maar in de montage
naast mekaar staand. Op die manier bekomt Resnais
een kommentaar op de fictie, of een illustratie van
het documentaire aan de hand van fictie.
In deze film gaat Resnais uit van het werk van de
Franse bioloog, prof. Henri Laborit Hij leerde deze
man kennen toen hij jaren geleden een film moest
draaien voor een pharmaceutisch bedrijf. Daar raak
te Resnais geboeit door het werk vi.ii de professor.
De wisselwerking tussen het bewuste en het onbe
wuste is trouwens een thema dat Resnais nauw aan
het hart ligt (denken wij bv. aan Providence).
Roger Pierre, Nicole Garcia en Gerard Depardieu
beelden de drie hoofdpersonages uit, drie mensen
uit verschillende milieus, elk afkomstig uit een
andere hoek van Frankrijk, wiens wegen zich krui
sen tijdens de speurtocht naar persoonlijk geluk dat
het menselijk bestaan heet De gebeurtenissen in
hun dagelijks leven, hun liefdes, hun ambities, hun
beslissingen, hun reacties in de meest uiteenlopende
situaties, maken het fictiegedeelte uit van de film
De titel «Mijn oom uit Amerika» heeft maar zover
iets te maken met de film dat hij de wensdroom
uitdrukt van de drie protagonisten. Immers welke
familie bezat er enkele generaties geleden geen
«rijke oom» in Amerika die de verwachting gaande
hield van een fabelachtige erfenis.
8.J.
zelfvertrouwen, wat hem hem geen verwijt. Dit moet
siert, en dat kwam duidelijk de regisseur zien. Wat wel
naar voren in zijn perso- te noteren valt is de laks-
nage. heid waarmee Hans optrad.
Hendrik Wijnendaele, ver- Het ging ogenschijnlijk alle-
dient wel een proficiat om- maal aan hem voorbij en het
dat hij het hele stuk door op was alsof hij enkel een kon-
Leon Platin vertolkt door Dolf Sedeyn. (Per)
Zaterdag 25 oktober om 20 uur stipt, in de Zaal van
het St. Augustinusinstituut (Verpleegsterschool) In
gang Moorselbaan: Roemeense folkloristische mu
ziek, met o.a. Nicolae Pirvu, de beste panfluitspeler
van Roemenië en de gekende Roemeense violist
Benone Damian. Organisatie: Jebron, m.m.v.
Alkuone.
Zaterdag 25, zondag 26 en maandag 27 oktober in
de Stadschouwburg, Vrijheidstraat, Aalst: «Antigo
ne» van Jean Anouilh door de Kon. Rederijkerska
mer «De Catharinisten».
Tentoonstellingen:
Tot 31 oktober in Galerij Pieter Coecke, Molenstraat
44 te Aalst: tentoonstelling van tekeningen, goua
ches-olieverf, brons, grafiek van Albert De Bois.
Vrijdag 31 oktober om 20u30: in de galerij «Kroon-
center»: vooropening van de tentoonstelling, geor
ganiseerd door de Aalsterse toneelvereniging Teja-
ter '80 v.z.w., met werken van haar leden:
Alexandra De Beul (borduurwerk)
Geertje De Beul (Kleurtekeningen)
Hugo Klinck (beelden)
Luk Van den Broeck (schilderijen)
Marc Van de Putte (foto-sekwensen)
Katrien Vermeersch (weefwerk)
Inleider: Ignace Vinck.
De tentoonstelling is dagelijks geopend van 14 tot
20 uur op 8 en 11 november ook van 9 tot 12u30.
Tot en met 11 november.
weiman, tnerj
Doch het is pas na de oorlog Mosike). ordonnans van de
dat de kerk openlijk partij la Pétardière. mag de vlag
aan de zegemast strijken.
Lr blijft alleen nog één le- Met dergelijk stuk heeft men
vensgroot vraagstuk be- de fagade, waarachter de
staan: tegen wie zal er ten drie leidinggevende «insti-
stnjde worden getrokken? tuten» zich verbergen en een
De militaire kopstukken van groot deel van ons leven be
de drie grootmachten (Ame- heersen, willen slopen. Men
rika, China en Rusland) is er echter niet tenvolle in
worden uitgenodigd. Deze geslaagd,
blijken echter niet happig Regisseur Tuur Van den
om oorlog te voeren. Brulle had voor een zeer jon-
Er wordt naar een altema- ge rolbezetting geopteerd
tief gezocht én gevonden in omdat aldus TUUR: «De
Marokko. De drie groot jeugd er al tezeer op belust
machten zullen op hun beurt is veel van wat voor ons
Frankrijk steunen. ouderen nog waarde heeft
Wanneer de strijd volop ont- neer te halen». Zijn hoofd-
brand is doet zich een merk- personages zijn niet alle-
waardige scène voor achter maal op een overtuigende
het front. Generaal Dupont wijze naar voor gekomen,
dlsigny onttrekt zich aan Hendrik Wijnendaele, die
het gezelschap van zijn drie een met zichzelf ingenomen
kollega s en gaat zich in het doch weinig verantwoorde-
strijdgewoel mengen. Deze lijkheid nemend personage
drie, die zich stierlijk verve- voor het voetlicht bracht; en
len, spelen samen met de J0 Van Den Brulle. als erva-
Eerste Minister, de aartsbis- ren en in de praktische
schop en de militaire attac- krijgskunde onderwezen ge-
he s van Amerika. China en neraal (dat pretendeerde hij
Rusland een spelletje Russi- toch), voldeden bijna hele-
sche roulette. Allen komen
daarbij om het leven. Gene
raal Dupont d'Isigny, die
de scène stond wat een uit
erste concentratie vereist,
mist nog dat tikkeltje frank
heid dat een goed van een
doorsnee acteur kenmerkt.
Zijn plankenkoorst die hem
in het begin wel parten
speelde (overslaande stem)
verdween geleidelijk, wat
op zichzelf ook al een ver
dienste mag genoemd
worden.
Paul Sonck. die de eigenzin
nige, punctuele en met pe-
derastische neigingen over
laden rol van Dupont d'Is-
gny gestalte gaf. kwam niet
uit de verf. Het lag waar
schijnlijk in de bedoeling
trakt kwam vervullen dat hij
voor die avond getekend
had.
De kapaciteiten van Hans
Hendrickx worden niet in
twijfel getrokken, doch het
is duidelijk dat hij iets moet
vertolken waar hijzelf met
zijn hele persoonlijkheid
achter staat.
Lena Siau, als de bazige
moeder van de la Pétardi
ère, Dolf Sedyn. Herman
Daelman en Tuur Van den
Brulle, als militair afgevaar
digde van Amerika, zijn de
oude ratten in het vak. Hun
vertolking was van goede
makelij, alhoewel Herman
Daelman zijn fratsen toch
niet te ver mag gaan. Zijn
verschijning alleen al wekt
lachlust van het publiek
welke (beroeps) acteur
mag dat zeggen, maar som
mige van zijn gedragingen
gaan in de richting van het
'belachelijke inplaats van
"het lachwekkende. Voor de
est: goede wijn behoeft
geen krans.
André Hendrickx en Dirk
Daelman als de respektieve-
lijke militaire attache's van
Rusland en China vertolk-
Generaal Kokiloff, André Hendrickx (Per)
Robert en ordonnans van Audubon
van Platin. (Per)
louterd en met eer overla- maal aan de gestelde eisen,
den uit de strijd komt blijkt Ja Van Den Brulle. zeker niet
de grote overwinnaar. Of gespeend van acteertalent,
toch niet, want de burger in bewoog zich met de nodige
persoon van Robert (Gi Van lef over de planken. Hij had
De Franse generaal. (Per)
om met dat
naast dat van Herman Dael
man de lachers in de zaal op
de hand te krijgen. Dit is
niet gebeurd. Deze sodomi-
tische personificatie toonde
wel aan dat macht en aan
zien een persoon sterk kun
nen maken; ondanks alles.
Dupont d'Isigny werd in het
generaalskwartet maar
geaksepteerd «omdat hij ge
neraal was», in de zaal
werd hij aanvaard omdat hij
I nu éénmaal die rol moest
spelen. Het effekt dat Paul
j Sonck met zijn personage
I moest verkrijgen, bekwam
I hij. jammer genoeg niet.
I Hans Hendrickx was veruit
de zwakste schakel in het
Francine, de sekretaresse geheel. Hij voelde zich hele
maal niet thuis in de rol van
generaal en deed er ook
weinig aan om zich in dat
personage in te leven. Dat
dergelijke rol Hans niet op
het liif aeschreven is treft
ten op een sobere, doch effi
ciënte wijze hun rol.
Hun mogelijkheden werden
waarschijnlijk niet volledig
aangeboord, omdat hun ver
schijning dit niet toeliet.
Marie-Claire Van Den Hof,
als secretaresse van Leon
Plantin, was een tikkeltje te
gênant en Gi Van Moesike
in zijn eenvoudige rol van
ordonnans van de la Pétar
dière deed zijn plicht. Beve
len ontvangen en weg
wezen.
Struktureel zat alles wel de
gelijk in elkaar; het enige
verwijt wat hier zou kunnen
gelden is de nogal langdra
dig uitgevallen inleiding.
Op het gepaste ogenblik
werd de staat, kerk en leger
een sneer meegegeven.
Het bleef echter een moeilijk
te verwerken stuk dat
slechts in extreme gevallen
zijn doel bereikte.
Nota
Er blijkt een misverstand te
zijn ontstaan tussen
neelkring De Schakel en
«Progressief Aalsters
ter Collectief» (PACT),
gens eerstgenoemde
den zij als tweede toneel
stuk «Zes përsonages
ken een auteur» op hun
pertorium staan. Er
echter vernomen dat
dit werk ook op de
wou brengen en
zakt De Schakel naar
alternatief. De
der van PACT. Anton
gen, verklaarde dat
toestemming werd
vraagd aan De Schakel om
dit stuk te brengen. «De
Schakel uitte daartegen
geen bezwaar» aldus Anton
Cogen.
Wij kiezen hierbij geen par-«
tij, maar vinden dat menigs-
verschillen zeker niet via u
een programma wereldkon
dig moeten gemaakt
worden.
the CRA
ZY U i. JAZZ kafé
Inderdaad, zondagavond 26 oktober vanaf 20 u. staan deze
eerste klas muzikanten voor de derde keer op het podium
van The Crazy Bol Jazz kafé, Geraardsbergsestraat 84 te
Aalst.
De volledige ploeg «De Schekel» bij hun jongste produktie. (Per)
OK we voeren oorlog... moor tegen wie? (Per)
Voor diegenen die het eerste
optreden in Aalst van deze
kombinatie mochten mee
maken wordt het ongetwij
feld een prettig weerzien en
horen, voor de anderen vast
een verassende kennisma
king met hun ongekunstelde
muziek.
The Old Gate Swing Quintet
werd enige maanden gele
den opgericht in «De Oude
Poort» te Hingene, vandaar
de naam natuurlijk; waar de
muzikanten regelmatig sa
men kwamen om er te musi
ceren. Mogelijk ook om een
beetje te ontsnappen aan
het gewone stramien van de
verschillende jazzbands
waarvan zij individueel deel
uitmaken.
Daar blijken zij zover in ge
slaagd te zijn dat zij ook
wensen naar buiten te tre
den als een vaste formatie,
en bovendien in «De Oude
Poort» te Hingene een lieve-
LP opgenomen hebben voor
Beerendonk Records.
The Old Gate Swing Quintet
werd ondermeer opgericht
door de engelse trombonist
Dave Senior. Reeds in Enge
land was hij vele jaren lid
van verschillende oude stijl
en swing-jazz groepen, hij
ging ondermeer op toer door
Holland en Duitsland met
Barry Martin's «Legendes of
lazz» in 1978.
Sedert hij zich in België ge
vestigd heeft is hij de vaste
trombonist geworden van
The Jeggpap New-Orleans
Jazz Band en treedt boven
dien nog regelmatig op met
de «Yellow City Bing
Band.».
Bassist Karei Algoed begon
zijn jazz-loopbaan met de
Cotton City Jazz Band waar
mee hij ondermeer op toer-
nee ging naar de U.S.A. en
er optrad in New-York en
New-Orleans.
Luc Van Hoeteghem begon
zeer jong reeds als banjo
speler en deed zijn eerste
band-ervaring op met de
«Jeggpap», daarna was hij
te horen in de meeste van de
populaire oude stijl forma
ties op de belgische scène.
Negen jaar lang was hij een
vaste waarde in The Cotton
City Big Band met wie hij
ook verschillende LP's
mocht opnemen. Ook Sam
my Rimington en Butch
Thompson nodigden hem uit
om met hen plaatopnamen
te maken. Voor The Old Ga-
te Swing Quintet is hij over
geschakeld op de gitaar.
Drummer Guy Preckler is
verantwoordelijk voor de
stuwende swing in de band.
ook hij is een veel gevraag
de muzikant in de verschil
lende belgische oude stijl
irtr^hnnrlc fil on Ino Hnon
ook buitenlandse muzikan
ten op hem beroep voor
voortreffelijk begeleidings-
werk.
Een onmisbare waarde in
The Old Gate Swing Quintet
is vast en zeker het piano-
en zangwerk van Norbert
Detaye overbekend als vas
te pianist van The Jeggpap
N.O.J.B.
Norbert is een door de New-
Orleans en andere jazzgro-
ten een zeer gewaardeerd
begeleider. Zij vinden in
hem een muzikant terug van
hun eigen niveau.
Een «gastvedette» zijn naam
waardig, wordt deze zondag
26 oktober a.s. ongetwijfeld
de engelse klarinettist Ro
ger Bird. Wij hoorden hem
reeds aan het werk bij vori
ge gelegenheden en durven
u dan ook te verzekeren dat
dit een eksplosieve kombi
natie wordt met The Old Ga-
te Swing Quintet.
Eerder dit jaar was Roger
Bird reeds te gast als «spe
cial quest star» op het oude
stijl jazz festival van Lugano
(Zwitserland). Ook de Isra
ëliërs hebben hem en zijn
muziek leren waarderen tij
dens een toernee aldaar.
Wij durven dan ook voorop
stellen dat The Andrew Bro
thers weer midden in de
roos gemikt hebben met de
ze programmatie. het zal
eens te meer «swingen» ge
blazen zijn in The Crazy Bol
Jazz kafé.
Willy Schuyten
8t ee
jrdigi
Itatie
do
pblil"
e stc
jéén
ie wi
ee
op I
ri to
rzet
boo
ter
Leg<
og
/lete
uit<
ma
saer
st
ipen
I ka
srd.
irl D
Twe
ibutt
:he V
Ki
it ee
zij(
budi
iatior
vachi
oker
prspt
len
