BOON, EROS EN DE EENZAME MAN:
WEERZIEN OF DEERNIS VOOR
SEKSUEEL ANDERS-ZIJN?
UITAGENDA
i
Beschouw hem als uw naaste...
K
Tejater '80
laat kuituurleven bloeien!!
het linnen doek
Een paar maanden voor zijn dood heeft Louis Paul Boon de
laatste hand gelegd aan een boek, dat thans verschenen is
onder de titel «Eros en de eenzame man».
Boon's proza is zelden opwekkend.
Hij drukt de lezer steeds meedogenloos met de neus op de
harde feiten, shockeert hem met de onverbloemde taal uit
de mond van zijn personnages en met de realiteit van hun
miserabel bestaan.
Tussendoor klinkt vaak zijn milde ironie en altijd de schrei
van zijn eindeloos erbarmen voor het lot van de verschop
pelingen in onze voortdurend genadelozer wordende maat
schappij
In dit postuum verschenen Tenzij... op het ogenblik dat
boek: niet het minste spoor het te laat is.
van een ironiserende toon. Hij leeft in een voortdurende
doch in zijn inleiding deze angst voor zijn wrokkende
waarschuwing: moeder en als hij voor het
«En daarom zou ik u willen eerst ziet, dat een meisje er
vragen als u dit boek niet daar heel anders uitziet dan
in afschuw van u gaat weg- hijzelf, is hij doodsbang dat
gooien om bij het ontmoe- zijn moeder iets zal merken
ten van een dergelijke man, van zijn schokkende ontdek-
hem te benaderen met de king,
tedere liefde die hij nimmer
gekend heeft. Wij zijn goed Verwoest
voor de dieren, laat ons ook Steeds weer wordt de op-
goed zijn voor hen die leven groeiende jongen gekon-
als beesten...» fronteerd met dat vrouwelij
ke, zonder te weten wat hij
Naamloos met zijn eigen ontwakende
De hoofdpersoon van het seksuele gevoelens aan
boek is een nooit met naam moet vangen,
genoemd man, die ouder Hij is gedoemd «moest
wordend eindelijk de moed toekijken, naar dat enige
opbrengt om zijn levensver- dat mijn latere leven heeft
haal in enkele schrijfboek- opgehitst, verleid en ver-
jes neer te pennen. woest», (p. 42) om heel
Een gebeurtenis in zijn pril- alleen al die ervaringen te
le jeugd heeft zijn moeder verwerken. Aan zijn moeder
onherstelbaar geschokt: ter- heeft hij niets, vrienden
wijl ze haar kind de borst heeft hij niet, behalve dan
geeft, komt onverwacht een dat ene schoolkameraadje
geestelijke binnen die haar Paul Boonen en een nichtje,
brutaal in dit moederlijk ge- dat later zijn enige en laat-
baar stoort en haar getrau- ste toeverlaat zal blijken te
matiseerd achterlaat. Het zijn en bij herhaling hoofd
jongetje groeit op in de Don- schuddend en niet-begrij-
kere Dagsteeg, opgevoed pend zegt: «Jij bent me d'er
door een verbitterde moe- eentje!»,
der, in de steek gelaten door Verder hoort hij nergens bij.
zijn vader, die om duistere Zelfs als hij met wijdopen
reden in de gevangenis te- gulp door de straten dwaalt
recht komt en die hij nimmer schenkt niemand enige aan-
zal zien, ook nooit wil zien. dacht aan hem.
Het voorval oefent een blij- En reeds gauw beseft hij:
vende invloed uit op het ver- ik ben geen gemeen-
dere leven van het kind: als schapsdier dat geleefd heeft
jongetje is hij verplicht zich en zal sterven binnen onze
voor de ogen van zijn moe- wetten», (p. 37).
der te wassen: zij dwingt
hem het daar tussen zijn Eenzaam
beentjes heel vlug te Zijn moeder wordt ziek en
doen en dat wekt frustraties als zij een tijdje in het zie-
op bij het ventje, dat nooit kenhuis verblijft en hij een
wat van deze wereld zal be- zaam achterblijft kan hij
grijpen, tenzij... zich ongehinderd aan zijn
verlangens overgeven: «Het
alleenzijn dreef me naar dat
verbodene toe: naakt in huis
rond te lopen. Het gaf me
een niet te zeggen losban
dig gevoel, daar met volko
men onbedekt lichaam rond
te lopen», (p. 44).
Hij maakt zolders leeg en
verzamelt de oude dingen
die hij daar vindt: hij neemt
ze mee naar huis. waar hij
ze met zorg oppoetst of her
stelt en soms iets verkoopt
om in zijn levensonderhoud
te voorzien.
Maar hij tekent ook en schil
dert in felle kleuren de vrou
wen die hij begeert: dit is de
realistische weergave van
zijn erotische gevoelsleven.
Op een andere wijze kan of
durft hij zich niet uiten:
«Ik bleef een eenzame man,
die niet de moed bezat een
jonge vrouw aan te spreken
ze naar huis te begeleiden
en daarna ermee te trou
wen». (p. 83).
Vreugdeloos
Zijn twijfel om wat hij doen
moet, zijn ziekelijke faal
angst groeit nog als hij zijn
schilderijen samen met die
van anderen tentoonstelt.
Hij wordt uitgelachen en
keert vernederd huiswaarts.
Als hij verneemt, dat zijn
moeder kanker heeft, laat
hem dit vrij onverschillig.
«Ze had me, buiten het le
ven, weinig geschonken dat
me vreugde had gebracht»,
(p. 93).
Zijn vader is uit de gevange
nis ontslagen en woont er
gens op een kamer, doch
zelfs als men hem het adres
van de man opgeeft, weigert
hij er kontakt mee op te
nemen
Zijn moeder sterft en als het
tot hem doordringt dat hij
voor altijd op zijn eentje zal
moeten leven, vindt hij het
niet eens een onaangenaam
gevoel.
Want: «Nooit zou me nog
rekening worden gevraagd
over mijn doen en laten,
nooit zou ik nog opmerkin
gen en verwijten te slikken
krijgen», (p. 95).
Hij gaat zich dan ook onge
breideld te buiten aan zijn
exhibitionisme, zonder er
ooit enige vreugde aan te
beleven.
Haat
Paul Boonen maakt als
schrijver naam en schenkt
hem een eksemplaar van
zijn eerste boek Als hij het
leest, zegt hij onthutst: maar
dat heb ik geschreven!
Nichtje, dat hem na haar
huwelijk met een rijke, doch
oude en ziekelijke man her
haaldelijk heeft verzocht om
bij hen te komen wonen.
In 1966 verscheen bij de Nederlandse uitgeverij Ois-
terwijk de vertaling van het Zweedse boek De
erotiska minoritetema onder de titel Seksuele
minderheden
De auteur was de Zweedse psychiater dr. Hans
Ullerstam, toen een dertiger, die een pleidooi hield
voor de sexuele minderheden.
Zijn manifest bevatte enkele ophefmakende her
vormingsvoorstellen, die destijds wereldnieuws
werden.
Zo wilde hij bijvoorbeeld dat de regering bordelen zou
stichten, waar onder deskundige leiding seksuele
Samaritanen zouden tegemoetkomen aan de verlan
gens van homoseksuelen, masochisten, voyeurs en zo
meer
In het algemeen wilde dr Ullerstam een positieve
benadering van het begrip perversiteit. Naar zijn
mening kon perversiteit een bron van geluk bete
kenen.
Hieronder het besluit van zijn artiekel over exhibitio
nisme:
De exhibitionisten zijn dus niet welkom in onze
cultuur. Wij in het noorden hebben niet zoals de oude
grieken en het merendeel van de andere volkeren
feesten met rituele doorbrekingen van de taboes,
waarbij exhibitionisten zich konden ontbloten en
burleske solodansen uitvoeren. Exhibitionisten zijn
niet georganiseerd zoals de homofielen, er zijn geen
bladen waarin zij kunnen adverteren om publiek te
werven. Er zijn voor hen geen trefplaatsen, zoals de
homofielen hun bars, parken en urinoirs hebben.
Onze seksueel bevoorrechte maatschappij heeft de
exhibitionist geleerd zich zo grondig te schamen voor
zijn bedoelingen, dat hij daar niet of nauwelijks met
zijn dokter over durft te praten. De meeste exhibitio
nisten onderwerpen zich stilzwijgend aan hun sek
suele onthouding, wat op mentaalhygiënische gron
den niet gunstig genoemd kan worden. Ik vestig de
aandacht op de opmerkelijk onhandige en onprakti
sche uitoefening van zijn beroep en de asthenie bij de
fantasie-exhibitionist, wiens anamnese ik heb opge
tekend. Het voortdurend onderdrukken van exhibitio
nistische impulsen verslindt een grote hoeveelheid
energie, die op nuttiger wijze besteed kan worden.
Het streven, deze mensen seksueel onbevredigd door
het leven te laten gaan betekent dat wij hen een
ongerechtvaardigd wreed lot opdringen, louter en
alleen omdat hun seksuele instinct minder algemeen
is.
Ik doe een beroep op mijn lezers: als u ooit een
exhibitionist in actie ziet. beschouw hem als uw
naaste en niet als een melaatse! Probeer te begrijpen
dat er iets treffends en pathetisch in zijn gedrag
schuilt! En geef hem in geen geval aan bij de politie,
want dat kan slechts schade veroorzaken! Wij moeten
onze medemens de gezonde magie van de exhibitio
nistische rite gunnen.
Uit: De seksuele minderheden door dr Hars Uller
stam p. 96-97.
herhaalt na de dood van
haar man haar verzoek.
Nog gaat hij er niet op in.
Liever zet hij zijn nachtelijke
tochten verder, hoewel hij
meermaals had gezworen er
voorgoed mee op te houden.
Wat aanvankelijk een wild
verlangen was. wordt alles-
verterende drift en slaat la
ter om in haat en zelfs
moordlust.
Tevergeefs blijft hij toena
dering zoeken, maar onhan
dig en stuntelig als hij is.
slaagt hij er maar niet in
enig kontakt te krijgen met
«de anderen».
Plicht
Ziek. oud, ten einde raad,
besluit hij toch maar bij
nichtje zijn intrek te nemen.
Ze laat hem geen tijd meer
om zich nog te bedenken; ze
zorgt ervoor dat al zijn spul
len, tekeningen, schilde
rijen bij haar thuis terecht
komen.
En na de eerste geslachts
daad denkt hij:
«Zo was het dus met alle
anderen, die ik benijd en
vervloekt had. Een plicht die
je volbrengt zonder vreugde,
zonder dat tikkeltje gevaar.
zonder de opwinding hier
voor in de gevangenis te
kunnen terechtkomen», (p.
187)
Wat hij heel zijn leven als
een gedrevene vruchteloos
heeft nagejaagd, blijkt dus
achteraf niet eens de moeite
waard te zijn.
Tot die konkluzie komt het
naamloze mannetje na een
leven vol verschrikkelijke
vernederingen, maar vooral
van het nooit voldaan ver
langen dat prikkelde in zijn
bloed.
Het ogenschijnlijk weerzin
wekkend figuurtje, dat vieze
mannetje, die ouwe viezerik
is slechts een zielig schep
sel op zoek naar een beetje
warmte, zoals e'k van ons in
deze wereld van staal en
beton, waartegen de mens
zich te pletter loopt.
Het is een wereld met veel
plichten en weinig rechten,
waar de nietige mens meer
dan ooit een nummer is ge
worden...
Universeel
De tijd is voorbij, dat men
met afschuw over pornogra
fie sprak.
Porno maakt nu deel uit van
Zondag 2 november om 20.30 u,: in de Stadsschouw
burg. Vredeplein, Aalst: de Amerikaanse kleurenfilm
«The Goodbye Girl».
Organisatie Antrakt v.z.w. (p.a. Jan Louies, Arbeid-
straat 13, Aalst).
Maandag 3 november om 20 uur in de feestzaal van
het stadhuis. Grote Markt 3. Aalst: konsert door de
Koninklijke Simfonische Kring «Door Eendracht
Groot» uit Aalst. Werken van von Flottow, G. Verdi,
Max Bruck, J. Brahms en J. Massenet.
Gastsolist: Jan Van Kelst, cello. Hoger diploma Ko
ninklijke Muziekkonservatorium van Gent.
Orkestdirektie: Octaaf Boone.
Presentatie en muziektoelichting: Freddy Caudron.
De toegang is vrij.
Tentoonstellingen
Vrijdag 31 oktober: om 20.30 u.: in de larij «Kroon-
center»: vooropening van de tentoonstelling, georga
niseerd door de Aalsterse toneelvereniging Tejater '80
v.z.w., met werken van haar leden:
Alexandra De Beul (borduurwerk)
Geertje De Beul (Kleutertekeningen)
Hugo Klinck (beelden)
Luk Van den Broeck (schilderijen)
Marc Van de Putte (foto-sekwensen)
Katrien Vermeersch (weefwerk)
Inleider: Ignace Vinck.
De tentoonstelling is dagelijk geopend van 14 tot 20
uur op 8 en 11 november ook van 9 tot 12.30 u.
Tot en met 11 november.
Vrijdag 31 oktober van 17.30 u. tot 22 uur: zaterdag 1
november van 15 tot 22 uur en zondag 2 november van
15 tot 19.30 u. in de Mikisklub, Nieuwbeekstraat 35 te
Aalst: tentoonstelling van kunsttekeningen Harry
Pinky.
Zaterdag 25 oktober in de galerij S 65, Spaarzaam
heidstraat 65 Aalst stelt Etienne Van Doorslaer zijn
schilderijen tentoon, tot 23 november 1980
De galerij is toegankelijk van 14 tot 19 uur. op zon- en
feestdagen van 10 tot 19 uur. Maandag en dinsdag
gesloten.
Donderdag 6 november in Galerij Pieter Coucke,
Molenstraat 44 te Aalst: Walter Schelfout ekspozeert
schilderijen, objekten, gouaches en tekeningen.
Inleiding: Roger D'Hondt.
Alle dagen van 10 tot 12 uur en van 14.30 tot 18.30 u.
open.
Zondag gesloten.
Tot 7 december.
Vrijdag 31 oktober DF-Erembodegem ontvangt de
razend populaire C en W groep Stampen en Dagen in
het Parochiehuis van Erembodegem.
Aanvang: 20 u.
Prijs: 100 fr.
in ui
ons dagelijks leven.
Janneke en Mieke Massaal
hebben nooit het onder
scheid leren maken tussen
bewuste vuilschrijverij en
erotiek.
Het kommerciële heeft het
moeiteloos gehaald.
Van porno zijn bepaalde in-
dividuën rijk geworden.
Erotiek is er sinds de mens
zijn intrede deed in deze
wereld.
Over die universele mens
heeft Louis Paul Boon het in
elk van zijn boeken over
levende wezens, mensen
die je ieder ogenblik van je
eigen leven kan zien. horen,
voelen...
Liefhebben?
We razen ze voorbij
Blind. doof. gevoelloos.
Al het menselijke is ons
vreemd geworden.
De mens is dood.
We hebben radio, televisie,
telefoon, komputers: we
draaien aan schakelaars en
drukken toetsen in. science
fiction is dagelijks werke
lijkheid geworden.
Louis Paul Boon veraf
schuwde al die dinaen, hii
reed niet eens zelf met dj
auto. De mens is geen m
chine, geen robot.
Boon is steeds zichzelf trou\
gebleven, al wat hij ooi
heeft geschreven is wereld
omvattend, niet gebondei
aan plaats en tijd: het kaï
overal en altijd gebeuren
Ook het verhaal van Eros e»~-
de eenzame man is werkel
lijkheid.
Alleen: zoiets merken
niet eens meer
Onder onze ogen wordei
mensen afgeranseld,
roofd, verkracht. Wij st<
pen er gewoon voorbij.
Wij geven honderd franl
voor de miljoenen mensei
die honger lijden in de Der
de Wereld; in onze eigei
weldoorvoede welvaart
maatschappij hongeren mil]
joenen naar wat liefde, wi
vriendschap: dat zijn gevo<_
lens waar we zo te zien ti
geciviliseerd voor zijn ge
worden.
Dat is het, waar Boontje i
al zijn geschriften. onz<
aandacht op heeft
trokken.
Cyriel Temmerman
5K Le
CINEMA FEESTPALEIS
ZAAL 1
«Les 8ou8-doués», de blokbeesten van de laatste rij,
een film van Claude Zidi met Maria Pacome. Hubert
Deschamps en Tonie Marshall loopt vanaf vandaag
Deze film voert ons naar de Louis XVI-school, een
school waar voornamelijk gezorgd wordt voor de
gemoeds- en andere gerust van de ouders, maar
waar de studentjes zich lekker amuseren.
Wanneer het in deze privéschool echter slecht begint
te gaan. 100 gebuisden in een staatsexamen, en de
leerlingen wegsmelten als sneeuw voor de zon.
neemt de directrice mevrouw Lucie Jumaucourt.
harde maatregelen.
Samen met haar brain-trust gaat ze een definitief
einde maken aan het lieve leventje dat de leerlingen
er leiden In de plaats komt strengheid en discipline
Alzo zal de ramp vermeden worden De ouders
zullen opnieuw vertrouwen krijgen in de school, het
aantal leerlingen zal terug toenemen en... daarmee
ook de financiële toestand van mevrouw Jumau
court en haar familie. Maar... de studenten gaan op
het oorlogspad.
Een humoristische film voor een gezellige avond
ontspanning.
ZAAL 2
Voor de derde week verlenging van «Caligula», of
the Penthouse-visie op het vroegere Rome
ZAAL 3
Derde week verlenging ook voor «American
Gigolo»
CINEMA PALACE
BENEDENZAAL
Spectakel en amusement voor het ganse gezin in de
benedenzaal van cinema Palace met «Dumbo». de
reprise van een Walt-Disney-gezinsfilm. Kent u
Dumbo nog? Het guitige circusolifantje met de veel
te grote oren dat zo maar door de lucht suist. Indien
je hem kent ga dan vlug eens kijken!
STUDIO
Nieuw, en ook een tekenfilm, maar zich voorname
lijk richtend tot een volwassen publiek is «The
Missing Link» van tkenaar Picha.
Zoals «Tarzoon, de schande van de jungle» is deze
film «De ontbrekende schakel» eveneens een satire.
Het themagebeuren speelt zich af rond een held die
op zoek gaat naar zichzelf en die zoveel rijper
terugkeert door de fabelachtige ontdekkingen op
zijn tocht.
De ontbrekende schakel is het koppelstuk tussen de
dierlijke mens en de menselijke mens, de uitvinder
van technieken die het menselijk ras in staat stelt de
wereld te beheersen.
De film begint op woensdag 25 mei in 196.303 voor
Christus, de dag dat de vrouw van de LEIDER van
een stam ontaarden, in het dierenrijk bekend als
mensen, een spuuglelijke aap met een baard van
drie dagen en een huid met de kleur van modder
baart. De stam begroet het mormel met een bewon
derend Ah!, maar nauwelijks enkele minuten later
slaakt hij een Oh! van afschuw bij de geboorte van
het tweelingsbroertje, een verrukkelijk roze wezent
je dat sterk lijkt op wat wij vandaag een baby
noemen.
Met deze korte paragrafe heb ik de stijl van Picha
willen schetsen Veel kijkgenoot!
CLUB
Hier een tweede week verlenging voor de zeer goede,
nu eens geen tekenfilm, «Being There» een film die
er voor ons mag zijn
S.J.
Tejater '80. Een «vereniging zonder winstoogmerk» ont
staan uit de hechte samenwerking van een aantal kunst
minnende personen. Deze organisatie heeft tot doel: «Bui
ten elke partijpolitieke, ideologische en filosofische gebon
denheid theater te brengen, kulturele manifestaties te
organiseren van allerlei aard. mede te werken aan kulture
le manifestaties van allerlei aard» aldus de bijlage tot het
Belgische Staatsblad van 24 juli 1980.
Deze lange inleiding in nog- ratief als non-figuratief
al strak geüniformeerde ter- beeldhouwwerk ten toon.
men geeft meteen een dui- Zijn kreaties zijn uitgevoerd
delijk beeld van wat Tejater in plaaster, terra-cotta,
'80 eigenlijk is, en vooral... bladgoud, polyester, zand-
van wat het brengen wil ten steen en brons,
overstaan van het publiek. Luk Van Den Broeck, die
Toneel, de naam van de ver- geen kunstopleiding ge-
eniging is eigenlijk al een noot, vindt in het toneel de
condito sine qua nong tot uitweg om aan zijn kulturele
het brengen van een verzuchtingen te voldoen. In
schouwspel, maar ook ten- het Krooncenter toont hij
toonstellingen. Zo vindt er echter ook; nog schilderijen
vanaf vrijdag 31 oktober tot die oefeningen zijn uit een
dinsdag 11 november 1980, late jeugd. Marc Van De Put-
dit dagelijks van 14 tot 20 u. te, een geboren en getogen
(op 8 en 11 november ook Aalsters grafisch kunste
van 9 tot 12.30 u.), een ten- naar, brengt fotosekwen-
toonstelling in het Kroon- ties. Deze sekwenties moe-
center-Korte Zoutstraat ten toelaten, dat de kreatie
Aalst plaats. van ruimte in de afdruk.
Zes leden van de toneel- meestal moeilijk haalbaar,
groep stellen hun werken toch mogelijk wordt. Zijn
aan het publiek voor. Deze echtgenote Katrien Ver
kunstmanifestatie krijgt als meersch, momenteel werk
titel «Zes disciplines in één» zaam in diezelfde grafische
mee, omdat plastische- en sektor, kweekte schapen als
ambachtelijke kunstuitin- hobby. Dit leidde snel tot
gen zodanig in elkaar ver- het zelf spinnen van wol,
weven zijn dat ze één geheel welke daarna geverfd werd
vormen. De deelnemende met planten- en kruidenaf-
kunstenaars zijn Alexandre treksels. De volgende stap
De Beul, die borduurwerk was het weven, eerst op
vervaardigt dat boven het raam, nu op getouw. Zij
gewone hobby-niveau uit- toont gobelins en transpa-
stijgt. ranten. De vooropening van
Haar zus Geertje De Beul, deze tentoonstelling heeft
brengt kleurtekeningen ge- plaats op vrijdagavond 31
inspireerd door de natuur en oktober te 20.30 u. in het
reisherinneringen. Foto- Krooncenter. Geen enkele
graaf Hugo Klinck, volgde kunstliefhebber zou deze ge-
gedurende zes jaar beeld- legenheid aan zich mogen
houwen aan de Aalsterse laten voorbij gaan
akademie, stelt zowel figu-
het betere
Tejater
toneell
De voornaamste doelstellin
gen van Tejater '80 liggen
toch op het vlak van het
toneel. De initiatiefnemers
van deze organisatie, die tal
van ervaringen in en over
het Aalsterse amateurtoneel
hebben opgedaan, willen
werk op de planken brengen
dat wars is van kleine én
grote schoonheidsfouten.
De hiervoor noodzakelijke
dosis zelfkritiek ontbreekt
dan ook niet in de groep.
Een alles vernietigende kon-
kurentiestrijd die andere to
neelgezelschappen in de
hoek zou kunnen drummen
wordt eveneens van de
hand gewezen.
Het enige wat Tejater '80
nastreeft, dit in samenwer
king met de akteurs en re
gisseur, is een perfekt en
naar professionalisme nei
gend stuk naar voor bren
gen dat het publiek volledig
in de ban houdt. Daarom
wordt er ook steeds met een
beroepsregisseur gewerkt.
Het kader van deze nieuwe
vereniging bestaat uit een
aantal ervaren Aalsterse ak
teurs, een technische ploeg
die de fijnste knepen van
het vak kent een onthaal-
team dat instaat voor de
wensen van het publiek.
Tejater '80 wil dus duidelijk
het kulturele peil in en rond
het Aalsterse naar een ho
ger niveau tillen. Dit bete
kent echter niet dat enkel
een elitair publiek bereikt
wil worden. Nee, iedereen is
welkom op een avondje uit
bij Tejater '80.
De werken van Tejater '80
Op zaterdag 13, zondag 14
en maandag 15 december
1980 vindt in de Aalsterse
stadsschouwburg, telkens
om 20 u., het eerste stuk van
Tejater '80 plaats.
«Zwijg kleine» is een tragi
komisch schouwspel dat ge
schreven werd door zijn Aal
sterse versie een groot pu
bliek wil bereiken.
Op 23-24 en 30-31 januari
1981 wordt in de bovenzaal
van «De Graaf van Vlaande
ren», Stationsplein. Aalst
het werk van Slavomir Mro-
zec. «De Emmigranten», op
de planken gebracht. Aan
vang is ook hier telkens om
20 u. en de regie is ditmaal
in handen van Walter Boni.
«De Wolken» van Aristofa-
nes. in een regie van Door
Van Boeckel. wordt op 25, 26
en 27 april 1981 in de Aal
sterse stadsschouwburg
voor het voetlicht gebracht.
Aanvang om 20 u.
Voor meer inlichtingen kan
men zich steeds wenden tot
de voorzitter van Tejater '80:
Marc Van De Putte, Korte
Zoutstraat 29 A te Aalst; of
tot de ondervoorzitters Gui-
do De Bruyn en Annie Moort-
gat, beiden woonachtig in
de Zonnestraot te Aalst res-
pektievelijk nrs. 44 en 15.
Penningmeester Wilfried
Lissens, Kasteelstraat 17 te
Nieuwerkerken en secreta
ris Johan Velghe, Kapucij
nenlaan 104 bus 7 te Aalst
staan eveneens ter beschik
king voor de nodige infor
matie.
Tejater '80 biedt dus voor elk
toneel- en kunstliefhebber
een heel gamma aan moge
lijkheden!!
elfs]
liltjf
iet t
terk
len
riele
