:ej
m
AL
VRIJE tribune
uw woord
OPEN BRIEF AAN
VOLKSVERTEGEN -
WOORDIGER WILLEMS
ind|
2 - 31.10.1980 - De Voorpost
De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
maatschappelijke orde en rust De nieuwbakken regering heett Alvorens het hogergenoemd incident nu te toetsen aan de
plannen genoeg, maar geen visie. Principes genoeg, maar geen wetgeving, wil ik nog een paar van de vele bevoegdheden van de
integriteit. De CVP-fractieleider geeft het beste voorbeeld door raad vermelden.
de meest vanzelfsprekende normen van wellevendheid en be- «De gemeenteraad regelt alles wat van gemeentelijk belang
schaving op een walgelijke manier aan zijn laars te lappen. Zijn is».
houding in de gemeenteraad is het bewijs dat polemieken en Dit is zeer belangrijk, want het betekent dat zaken welke niet van
oppositie om de oppositie hem beter liggen dan enige positieve gemeentelijk belang zijn, door de raad niet mogen worden
inbreng in het beleid. besproken en uiteraard niet aan de dagorde mogen staan.
Zo'n vurig pleidooi heeft hij wellicht nooit gehouden, evenmin als Een derde van de raadsleden kunnen een bijzondere bijeen
zijn partij, zeker als het erop aankomt een crisisbeleid te voeren, roeping van de raadsleden vragen. Goed, nu even toetsen'
Men moet immers geen waarzegger zijn om te voorspellen dat Raadslid VDB verscheurt zijn eed en spreekt zijn ongenoegen uit
het sociaal-economisch beleid in dit land niets zal veranderen over het gemeentebeleid van «Komen».
«/cpwADDiwr cm nMTMncnir-iM/~ aan economisch leven en aan de sociale onrust van mensen Gevolg: geen voor wat de eedaflegging betreft, Over de zaak
TEGEN VERWARRING EN ONTMOEDIGING die graag willen inbinden als ze enigszins zouden mogen Komen mag men niet spreken in de gemeenteraad van Aalst,
Er is op dit ogenblik niemand mee, die bebvist dat ons land d°> hun inspcwiinoen aarde aan de dijk brengen vermits dit von geen gemeentelijk belang is
dieper en dieper in de krisis wegzinkt. Zelfs degenen die zich jïïïl
sociaal betrekkelijk veilig gevoelen, zijn minder zeker van wat
nog komen kan, ook voor hen. Dat het echter méér is dan een
ekonomische krisis van het klassieke type, die in het raam yan j
het kapitalistisch systeem na een relatief korte periode met n
of meer scheuren en klappen overwonnen wordt, is voor de qrote r ,non
meerderheid veel minder duidelijk. Al weten degenen die het haar M,n,ster een oploss.ng klaar een noodzakelijke, moor raadsvergadering von I oktober I960, vanaf punt 2.
ekonomisch financieel, sociaal en politiek in ons land te zeggen hVpoknete en enorm We.nerende oplossing voor bedn.ven die in Op de keper beschouwd twee punten d,e niet eens oan de
hebben, dit zeer goed. Inbegrepen die verantwoordelijken v?n de l*" metr hedr,,fsvnendel.|k klimaat dentallen pren bewezen dagorde mochten staan, vermits het eerste du.del,|k buiten de
hphhprt hun mnrt to Lnnnpn ctnnn I k hpfinnpr mp trm iwpnc Kpunpnnhpin wipl unn rip npmppntprnnn I mon mnn tp k noon
kapot, wat de beste groeibodem is van het fascisme, waaraan daad ontslagnemend is erger nog de oppositie vraagt een
«too little and too late» iets wordt gedaan. bijzondere raadzitting met aan de dagorde twee punten:
De bewijzen zijn er: twee van onze dynamische Aalsterse 1Vaststelling van de terugtrekking als gemeenteraadslid van
bedrijven zitten diep in de problemen, wat we enkele jaren de stad Aalst van de heer VDB.
geleden voor onmogelijk zouden hebben geacht De SP heeft via 2. Herziening van de volledige dagorde van de gemeente-
weken
van ge
de «tc
raadsleden. Een beetje eerlijkheid in de politiek een beetje Het tweede punt was inherent aan het eerste en verviel wegens
zelfverloochening, goede wil en visie, lijken me belangrijker dan de onwettelijkheid van het eerste. De oppositie dacht (weer ten
de wansmakelijke politieke maneuvers die niets oplossen, maar onrechte) dat VDB door zijn daad ambtshalve ontslagen was, en
r dat hij dan ook de punten van de dagorde ten onrechte had
meegestemd, waardoor alles ongeldig was en opnieuw aan de
arbeidsbeweging die aanvaarden, zonder ingrijpende maatrege: hebben hu" ™n te k""nen hennnfr 7° 'rou,w="s bevoegdhe») viel van de gemeenteraad (men mag zelfs geen
len tegen degenen die aan deze krisis schuld dragen en dtede 9elezen te he?*i" d7.éüv0" d'? 77n|Ve" z° °n? 9eled|n blaom u"f1reke" over 9ed,°9 van raadslld' en dus zeker
gevolgen ervan op de rug van de werkende bevolking willen de ""W °P de w">d heeft fefod. «rt grote OriBteltenis van SP- geen onhriag suggeren)
mnrlclodon he*r* hootio pArlnlfhpin in tip nnlftipk ppn hpptip Hot twooHo m int u/nc inn
atwentelen, samen met rechts en met de rechtstreekse vertegen
woordigers van het grootkapitaal de krisis te beheren, het land te
besturen. -
Oe verwarring in de rangen van de arbeidersbeweging en van de atmosfeer scheppen waarmee we dog na dog
arbeidersklasse, groeit de jongste maanden me. de dag, ook al rfgMen "Par een onvoorstelbore afgronrf.
neemt ook het aantal okties op spitspunten toe, waar de werkers Het gedrag van dakter Vanderbeke verwondert me daarom dagorde moest staan,
de patranale willekeur weigeren te aanvaarden. Zie bijvoorbeeld slechts weinj, .want,, zo ze, een KMO-ondernemer, .,n Belgie Eigenaardig dat men b,| de CVP oppositie, waar er toch
moet men duidelijk iets anders doen dan narde argumenten verschillende raadsleden met jarenlange ervaring zitten, niet wist
aanbrengen om iets te veranderen aan een geklungel dat geen dat de punten die zij aan de dagorde hadden gesteld, buiten de
einde kent». De mensen worden het troosteloos schouwspel bevoegdheid vielen van de raad.
kotsbeu. Beter daar eens over nadenken, mijnheer de CVP- In feite had het college het verzoek van de oppositie voor een
fractieleider. bijeenroeping van de raad moeten weigeren. De bepaling van
Willy Van Renterghem art. 62 van de gemeentewet is formeel: «De raad vergadert
Volksvertegenwoordiger PW telkens als de zaken die tot zijn bevoegdheid behoren het
vereisen». Deze beschikking is toepasselijk op al de bijeenroe
pingen.
Nu kan men zich afvragen welke maatregelen kunnen getroffen
worden tegen een raadslid dat zich niet behoorlijk gedraagt
tijdens de zitting.
In werkelijkheid heeft de voorzitter benevens het tot orde roepen
A1 ucr>tiuuii| iu| a n uc 1IIU(JlI eieil ie Iie(lien maar twee mogelijkheden en die zijn niet vet
di^zic^opdringen», 'op^biadzMd'drie"*zingtMHondtde''l^>f Een eigenaardig incident dat zijn beslag heeft gekend over twee 1. Schorsing: om de verhitte gemoederen te laten koelen,
van «de vernieuwing en doorbraak in de SP-Aalst» en maakt zich raadszittingen heeft voor veel consternatie gezorgd. Incidenten 2. Sluiten van de zitting, indien het te ver gaat.
vooral zorgen omtrent het doordringen tot de basis van haar zi)n le9io' maar efn raadslid dat een papiertje waarop «eed» is Tot slot nog de volgende overweging
«realistische kijk op mens en maatschappij in deze tijd.. En dan geschreven, verscheurt dat is toch wat vreemd. Moesten de raadsleden vooral deze welke geregeld en meestal
krijgen we op bladzijde zes een verslag over het federaal Alhoewel ik over dit voorval een persoonlijke mening heb, en ten onpas met voorstellen en moties voor de dog komen zich
kongres, waaruit blijkt dat het minder gericht wos op het vormen dienaangaande wel één en ander dacht te zeggen, acht ik het houden aon de voorschriften van de grondwet, die z,| geacht z,,n
van een oordeel over het regeerakkoord, dan wel op een be,er 2uiks niet ,e doen en alleen ma°< ,er verduidelijking het te kennen en e respecteren ingevolge hun .eed., don zouden
doordrukken ervan. En we gaon niet verder op de tekst in... *0°™°' ,oetsen aon de wetgeving, want men heeft de incidenten zoals het geciteerde zich met voordoen.
Want allei onze minister is er toch weerbij voorschriften van de gemeentewet weer eens geweld aange- Het besturen van een stad van 80.000 zielen is op zichzelf met
'socialistische werker zich bij dat proza, naast de d°°n' voor de zoveelste keer. gemakkelijk en de raadszittingen zijn al zwoor en lang genoeg
Vooraf wat uitleg over de gemeentewet. zonder dat men er nog andere zaken komt bijsleuren, zaken die
Een raadslid wordt verkozen door de gemeentelijke kiezers, doch vaak van aard zijn sfeer te verpesten.
wordt slechts aangesteld als raadslid na het afleggen van de Edgard Hooghuys
«politieke eed» (wet 1.7.1860). Door die politieke eed verbindt
w. .v TV11I Tlvll >cwltia cuM.uvH c.ac.i mum Uc een ra°ds''d plechtig te wetten te respecteren. De politieke eed
^rzokeTèirdeTc'huldigeTraVdeXisis duidelijk 7an 'dè"muu'; (zoals me" d<" noem,) w°'dt °Megd in openbare vergadering
spijkeren en met eigen wisseloplossinqen in het offensief treden? bv installatie vergadering) en is van het grootste belang.
Het moet hem pijn doen, die kleine militant,, en het hoempa- romers door het n,et ofleggen van de eed blijft ae verkiezing van n v j u
hoerageroep is op deze wonde geen balsem. Wij hebben het raadslid zonder gevolg. Oorspronkeli,k en dit tot 30.7.1894 AoW Rond de eedbreuk »on Dr. Vanderbeke
ondervinding genoeg om te weten dat de altnernatieve sleutel- gebeurde de eedaflegging in het Frons, vanaf deze datum kon Bedenkingen von de gewone mon
voorstellen van de KPB door hem zo maar niet als koek en ei men naar keuze de atle99en in één van in het land gebezigde Een overweldigende stroom van sympatiebetuigingen en ge-
zullen aanvaard en toegejuicht worden, maar het verheugt ons talen' vol9ens de geijkte formule «Ik zweer getrouwheid aan de lukwensen aan het adres van de CVP-fraktie van de gemeente-
dan toch dat er in het oktobernummer van het BBTK-blad koning, gehoorzaamheid aan de grondwet en aan de wetten van raad van Aalst naar aanleiding van de tussenkomst van
stemmen opgaan in dezelfde richting. Als men weet en dat fiet Belgische Volk». In juli 1926 kwam er dan een Duitse tekst fraktieleider Willems op de laatste raadszitting van 16 oktober
weet men te Aalstdat ons objektief niet is de S P aan te "ij, maar sedert 3 mei 1972 moet in het Nederlands worden over het «geval Vanderbeke» noopt er ons toe de Aalsterse
bij aangekondigde sluitingen of wanneer de regering maatrege
len afkondigt die zij dan, wijkende voor het verzet, zelf «ondoor
dacht» noemt. Een feit blijft, en een Aalsters vakbondsverant-
woordelijke waarschuwde er nog vorige week voor: de arbeiders
begrijpen de opeenvolgende kompromissen niet, stellen zich
vragen over wat aan de top gebeurt, verliezen hun vertrouwen in
onder meer de syndikale organisaties.
En terwijl hij dit schrijft, krijgen we in het BSP-weekblad «Voor
Allen» (24 oktober '80) sprekende voorbeelden van hoe die
verwarring steeds groter wordt. Op het ene bladzijde stelt
volksvertegenwoordiger Van der Niepen wel vast dat er door de
opeenvolgende Martensregeringen bijna twee jaar lang geknoeid
werd, maar hij blijft toch hopen dat «hoe de samenstelling van de DE EED
ploeg ook weze... zij bekwaam zal zijn de maatregelen te nemen
Moet
eenzijdig tegen de kleine man gerichte soberheidsmaatregelen
van de jongste twee jaar, niet zeer vele vragen stellen? In wie en
wat moet hij nog geloven?
Wanneer wordt het vanwege de SP eens niet proberen enigszins
af te zwakken van wat rechts en de geldmuur eisen, maar de
propagandist genoemd)
overdreven beïnvloedbaarheid van sommige korr<
denten (de voetzoekers, het geroep van het TAK-, VI
VU-publiek tijdens de zitting, de VU-perskonferentie
raadszitting van lóulO enz. sloegen enkele korrespor
met open mond-verbazing).
onbegrip voor de demokratische werkingsregelen
bruik maken van een kortstondige terugtrekking
C V P-raadsleden gedurende maximum 5 minuten
gemeenteraadszitting van 1.10.80 om dievelings 100
dapunten te stemmen, en een tweede maal misbri
maken op de gemeenteraadszitting van 16.10.80, di
door met zijn eigen (numerieke) meerderheid, waarovéde stede
drie bestuurspartijen natuurlijk altijd beschikken, zelf wézijn.
gaan en de vergadering daardoor in minderheid te
zodat volgens de gemeentewet niet verder mag c
worden, vindt de gewone man van de straat 2 maal onft
flauw vanwege de bestuursploeg. Hij begrijpt dan fcet stads
geenszins dat sommige perskorrespondenten die flctgde schc
handelwijze van het PVV-SP-VU-bestuur omschrijven algmoest va
staaltje van taktische «handigheid», terwijl het in de g
niet anders is dan onbereidheid en schrik vanwege de libë gar kwar
socialistische en Volksunieleden van Aalst om een vri|mc g ijver?
gesprek te voeren over het «geval Vanderbeke», met res ons lichl
voor ieders vrije meningsuiting, zowel deze van de CVI n Van
deze van andere raadsleden van de bestuursploeg die en van
derbeke volledig afkeuren.
deontologische tekortkomingen (een groepje korres
denten ging na de gemeenteraadszitting van 16.10 en eschiede
later, zelf en dan nog met grote hardnekkigheid aan Ie opg
argumenteren pro en contra in de plaats van de polii kringen
partijen; op de verstoorde perskonferentie van het V.Maals het
Brussel enkele dagen later, 23.10, werd zo'n handek i/erhaal C
gewoon als «deontologisch foutief» bestempeld. doxe wer
gebrek aan Aalsterse refleks (volgens de man var omité.
straat schrijven de meeste streekgebonden perskorresj vele jare
denten met wijze terughoudendheid en liefde voor het i lecretariï
sterse gebeuren; anderen lijken bereid om alles, wat maar r
Aalst gedaan of gelaten wordt, door de modder te trek inderen,
Een Aalstenaar doet dit uit liefde en hoop voor zijn stad Iers van
altijd niet, zelfs al mocht er in enige mate reden toe besta van het
De man van de straat meent dat de gemeenteraad van A
niet zal gedaan hebben met de onverdraagzaamheid
Vanderbeke en zijn VU-vrienden, nu het PVV-SP-VU-bes
in deze zaak zó laks en onduidelijk optrad, wat als iO|"|
aanmoediging voor verdere intolerantie wordt aangevoelt
Hij vraagt zich ook af, als de daden van Vandert
toelaatbaar geacht worden (door de gemeenteraad
Aalst, en gebeurlijk door de gouverneur en de minis
hoeveel VU-ers in Aalst en in het land zich dan evenejJ
geroepen voelen om hem dit na te doen.
De gewone man stoort zich terdege aan het feit dat Van
beke op de perskonferentie van de VU van 16.10.81
klaarde «dat hij bij de eedaflegging als gemeenteraadslid j
11.77 reeds van plan was geweest dit 'ondervoorbehouc
doen, maar dat juristen hem dat ten stelligste had
afgeraden. De gewone man zou desnoods nog het o
stukken-scheuren van zijn eedbriefje door Vanderbeke
een impulsieve gedraging van zijnentwege door de vinge*"'
willen kijken, maar niet zijn jarenlange voorbedachtheid, C®ntrum
hij, naar zijn eigen zeggen, enkel niet eerder tot uitove 'st.raat'
bracht «om juridische argumenten», dat wil zeggen omda l'n's*er 'j
don met zekerheid geen gemeenteraadslid zou kunnen v )®noot
den of gebleven zijn. Dat veroordeelt de man van de straat ''s*erse
«hypokrisie» en «eigen-belangen-verzorging»
e L-
gjvij hier
I centrum
vstraat,
a inister i
^genoot T
atllsterse
tan de dr
vreten, maar samen te strijden tegen de gevolgen van de huidige
krisis eerst en vooral, dan moet in ons gewest een gesprek en de
gezamenlijke aktie tegen elk beleid dat tegen de belangen van de
werkende bevolking is gericht, mogelijk zijn. En liever vandaag
dan morgen.
Ray De Smet
Tand-ARTSENÜ!
Onze stad heeft zeker niet te klagen over de mogelijkheden tot
geneeskundige zorgen. Zowel het Hospitaal als De kliniek
hebben een vier en twintig op vier en twintig uur wachtdienst.
In beide instellingen is er steeds een dokter aanwezig terwijl
anderen thuiswacht hebben, deze kunnen in geval von Nood
steeds opgeroepen worden
De huisartsen zijn eveneens in verschillende wachtdiensten
georganiseerd Dag en nacht, ook met de week-ends, bereid om
oan iedere oproep te voldoen
Apothekers zijn van wacht, dag en nacht, het hele joar door. Dat
alles is zeker nodig en we nemen het als vanzelfsprekend aan De
laatste tijd werd er nu ook van verschillende zijden op aange
drongen dat ook de tand-artsen een wachtdienst zouden organi
seren. Logisch zou men denken. De heren en dames die dat
beroep gekozen hebben schijnen er echter anders over te
denken.
Ze zijn wel akkoord een wachtdienst op te richten, zeker wat
dacht je wel? En wat komt er uit de bus:
Eerstens zijn een groot deel niet akkoord er aan mede te werken,
ten tweede willen de goedgewilligen het wel doen; maar dan een
paar uur de zaterdag en een paar uur de zondag.
Van doorlopende wachtdienst dus geen sprake, evenmin van
een opvang bij acht of met de week-ends en feestdagen.
Men gelieve dus zijn tandpijnen uit te stellen tot op het ogenblik
dat de heren en dames uitgeslapen zijn.
Weten ze dan niet wat een helse pijn onze lieve bijtertjes ons
kunnen bezorgen. Weten ze dan niet wat het voor een Moeder is
wanneer haar kindje de ganse nacht huilt van de pijn.
Of zijn ze er alleen om peperdure prothesen aan te raden.
Hebben ze hun socioal beroep alleen gekozen om de lieve (vele)
centen Moet een mens die een ongeluk heeft met zijn half
stukke tanden maar afzien tot ja tot wanneer lieve tand-
ARTSEN? Indien ze de konsekwenties van hun beroep niet willen
dragen, tenzij op de ogenblikken dat het hen schikt, zouden ze
don geen aanvraag doen oan de bevoegde diensten om hun titel
te veranderenZouden ze dat woordje ARTS er dan niet aflaten.
Of weten ze niet dat Arts het synoniem is van geneesheer of
geneesvrouw? Of... och kom Dames en Heren, vul zelf maar in.
Zijn er geen 54 tand-Artsen in Aalst? Is een week wacht dan
echt teveel gevraagd?
Piet Heymans
TOO LATE AND TOO LITTLE
De Vrije Tribune is voorbehouden aan de gemeentepolitiek die
enigszins buiten mijn domein ligt. De laatste weken was er echter
stof genoeg voor iedereen en heb ik, zoals zoveel Aalstenaars,
erg verontwaardigd de Vanderbeke - Willems - story gevolgd in
een onuitputtelijke reeks artikelen.
Aan het feit waarmee het allemaal begon, wordt door de
inwoners niet zwaar getild, moor worden integendeel hoe langer
hoe meer de wenkbrauwen gefronst over de respons van de
CVP-fractieleider die in de pers lomp, kwetsend, arrogant en
onverdraagzaam werd genoemd. Al is men nog zo fanatiek en al
zou men het gedrag van Vonderbeke op de koreel willen nemen,
geen normaal mens zou zoiets doen op zo'n onwaardige,
platvloerse manier, wat dan ook de (doorzichtige) bedoeling
moge zijn die erachter schuilging. De eensgezinde houding van
de bestuursmeerderheid was dan ook de enig denkbare en
logische reactie.
Ergst van al vond ik het artikel «Too little and too late» waarin de
CVP-froctie-leider zijn grote manitoe achterna praat en het
verbond gaat zoeken met het opkomend fascisme dat vroeg en
afgelegd. bevolking over deze verheugende trend ten goede in te lichten.
Belangrijk is dat bij het afleggen van de eed, of onmiddellijk de gewone man van de straat is entoesiast over de klare wijn
daarna, het betrokken raadslid geen voorbehoud mag maken of die door de C.V.P. werd geschonken in de «zaak Vander-
opmerkingen mag formuleren. Indien zulks toch mocht gebeuren beke».
dan wordt geen akte genomen van de eedaflegging en is het 2. daarbij verbaast hij zich wel over de afstand die er blijkbaar is
raadslid niet aangesteld. Het paradoxale is nu later elk kommen- gegroeid tussen hem en enkele (aantal beperkt) politieke
taar op de eed geformuleerd door een raadslid geen gevolg meer
heeft (bv.: afzweren). Immers door zijn aanstelling verwerft het
raadslid een bepaalde immuniteit en dientengevolge kan nie
mand het ontslag vragen of eisen van een raadslid.
Een ontslag moet trouwens schriftelijk worden ingediend en is
een eenzijdige wilsuiting van degene die het indient. De gemeen
teraad heeft niet het recht het ontslag te aanvaarden of te
weigeren, men kan er slecht kennis van nemen en het akteren in
de notulen
perskorrespondenten van Aalst, die in hun dagelijkse of
wekelijkse krant vreemde of afwijkende reakties hadden op
het gebeuren
hij schrijft dit toe aan de volgende redenen, die afzonderlijk of
gezamenlijk een nadelige invloed schijnen uit te oefenen op
het werk van die enkele korrespondenten:
subtiele indoktrinatie binnen de groep van de korrespon
denten (één van de korrespondenten wordt ronduit een VU-
7. De gewone man van de straat, zoals hij zich in de la<
dagen heeft geuit, vraagt de CVP dat zij telkens in alle za
een even klare taal zou spreken (vandaar ook deze med<
ling die geen enkele beschouwing uit de weg gaat)
8. Maar hij vraagt tevens alle, liefst behoorlijke middelen aaif"^
wenden (desnoods ook de onbehoorlijke) om het stadr* 0ost"v
stuur tot meer luister- en gespreksbereidheid te dwini
zeker in de gemeenteraad,
9. Intussen krijgt de CVP-gemeenteraadsfraktie van Aalst
wege de gewone man van de straat de bevestiging dat zij
en eigenlijk zij alleen haar plicht gedaan heeft in de z<
«Vanderbeke», dat zij haar plicht bovendien goed en e«
gedaan heeft, en dat zij voldoende hard en duidelij
opgetreden en tevens afgaande op de tekst van frakti
der Willems korrekt in al zijn gezegden en nuancerin<
Hier moet dus niets meer aan toegevoegd worden.
Het is nu enkel nog wachten op het antwoord von de mims|aat>>
van Binnenlandse Zaken en van de Gouverneur in deze «za Onwet£
Vanderbeke>
bouwe
holen
nkoopc
etroffer
an bijk
ver wel
ermeld
met, m
gebouv
kenners
CVP-fraktie vai
Gemeenteraad van
an|cl
AJd
niemand.
Brieven waarvan de atzender niet aan de redaktie bekend is.
komen niet voor plaatsing in aanmerking
De redaktie behoudt zich het recht voo. de tekst te bekorten
Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat
proble
de o
:holen
De niet
aats var
'en zou
10 miljo
Ind vooi
en bove
bevinde
Mijnheer de Volksvertegenwoordiger,
Op 26 oktober 1961 publiceerde De Gazet van Aalst mijn open brief aan
Volksvertegenwoordiger Ludovic Moyersoen, waarin ik hem vroeg waarom hij
afwezig bleef op de Vlaamse Mars van 22 oktober te Brussel.
Toen stapten 60 van zijn parlementaire CVP-kollega's mee, en naast de vele
slogans.voor werkverschaffing in Vlaanderen prijkten nog prangende vragen
zoals «Vlaamse officieren voor Vlaamse soldaten» en «Wij eisen de E3-weg».
Ik mocht daar een uitgebreid antwoord op ontvangen Die polemiek werd over
gans het arrondissement verspreid en deed een jonge Aalstenaar appetijt krijgen
naar een parlementaire zetel. Uw jongste tussenkomst in de Gemeenteraad en
Uw meerdere kommentaren nadien nopen mij thans tot een nieuwe open brief
aan een eerbiedwaardig Volksvertegenwoordiger, nl. de opvolger van de Heer
Moyersoen. Ik stel U de vraag: heb ik de laatste dagen nachtmerries gehad of
dagmerries? Want ik kan onmogelijk geloven dat U dat allemaal zoudt gezegd en
geschreven hebben.
Uw parlementaire carrière werd immers op 29 februari 1968 manhaftig ingeluid
met Uw volgende tekst, die U een duidelijk profiel gaf, een beginselvaste houding
voorspelde, een programma en een geloofsbelijdenis betekende.
Hier gaat Uw tekst. De hoofdletters zijn van mij:
Aalst, 29 januari 1968
De Christelijke Volkspartij moet zich als een vernieuwde groep voor de verkiezing
aanbieden. Met alle middelen, zelfs deze die de fairplay en de afspraken op het
CVP-Hoofdbestuur breken, wordt in uw afdeling getracht een behoudsgezind
kandidaat te handhaven.
De inzet van de komende verkiezingen, het ontgaat niemand, is VOOR HET
VLAAMSE VOLK van enorme betekenis. Vlaomse, Volkse kandidaten moeten de
noodzakelijke vernieuwing brengen. Deze manier van handelen zal onze partij de
stootkracht geven, nodig om als grootste politieke formatie in Vlaanderen mee te
werken aan een Gedurfd Vlaams sociaal-economisch beleid.
WE VERLIEZEN ONS AANGEZICHT MET BEPAALDE ONVOLKSE, WEINIG
VLAAMSE KANDIDATEN.
Mag ik U verzoeken mij zondag op de poll met Uw stem te bedenken, waarvoor
oprechte dank en de verzekering van mijn VOLLEDIGE INZET.
Ghisleen Willems.
Dit was een plechtige belofte van Uwentwege, een formele verbintenis.
Nu zal ik U vertellen wat daarop gebeurde. U hebt het nooit geweten. Praktisch
iet Kon
het Atf
nmarkt
6yedeeli
nieuwt
richt. E
problee
ebied v,
:uur,
steeds
Manipulatie van de poll
Door Uw brief beseften enkele vlaamsgezinden plots dat ze eindelijk een kans
maakten om in een politieke partij toevallig de CVP een Aalsterse re rijkss
Volksvertegenwoordiger opzij te schuiven die van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd
nooit iets begrepen had.
U zoudt ervan verschieten wie meegeijverd heeft. Daar waren vlaamsnationalis-
ten bij. Strategen studeerden, telefoons rinkelden, bezoeken werden afgelegd,
want Willems diende naar voren geschoven.
Geen Willems De Zwijger, maar Willems voor Outer en Heerd.
U hebt die poll-uitslag dan verrassend gewonnen met een paar tientallen punten
méér dan Moyersoen. Het dubbel van dat verschil had U aan mij te danken, maar
ik was lang niet alleen. Voeg daarbij de klassieke vuile truukjes, eigen aan elke
partij-poll. Mijnheer Willems, U hebt Uw parlementszetel te danken aan een
Vlaams maneuver.
Wij hebben U nooit een prijs gevraagd (noch persoonlijke gunst).
Uw flinke tekst van 29 februari 1968 verdiende een kadoo. Maar binnen de vijf
minuten na de bekendmaking van de uitslag heb ik U wel iets duidelijk gemaakt.
In Uw bijzijn heb ik in volle café het blijde nieuws gebeld naar Volksvertegenwoor
diger Jan Verroken. Dat leek me een heel programma.
U haalt thans terecht Jan Verroken aan als voorbeeld van «handig en knap
optreden van de flinkste krachten die er in Vlaanderen zijn», maar hoeveel keren
hebt U hem niet in de kou laten staan?
Hebt U het dan nooit als een kaakslag aangevoeld dat het te Brussel altijd
Vlaanderen is dat telkens het onderspit moet delven bij eender welk kommunau-
tair geschil? en grof betalen? en vernederd worden? en kleine lieden verliezen
door de sociale taalbarrière en door het bedrog met taalformulieren, broodroof en
afdreiging?
Ik ben een vrije vogel die niet te kooien valt, mijnheer de Volksvertegenwoordiger.
Ik hou hartstochtelijk van mijn Vlaamse volk, en kan mij veroorloven principes
boven belangen te stellen, Vlaanderen boven de politiek, eergevoel boven
duizend balen koffie.
Tot een maand geleden probeerde ik nog een beetje loyauteit tegenover België op
te brengen. Hebben wij niet dezelfde opvoeding genoten? Toen is Komen
gekomen.
Precies op de dag dat de door U gestemde nefaste grondwetswijziging van 1970
uiteindelijk funktioneel werd, viel de regeringsbeslissing die de in onwettelijkheid
agerende Komense gemeenteraad zowaar nog een hart onder de riem stak De
frankofone racisten die er dagelijks vlaamse kinderen en moeders uitschelden,
werden beloond. Het nieuwe België onmiddellijk in al zijn glorie!
Voor de eerste keer dat Vlaanderen de wettelijk voorziene faciliteiten vroeg, werd
het in de steek gelaten, daar waar al jaren in Vlaamse faciliteitengemeenten
wapens gesmeed worden tégen ons, en op onze kosten.
Het bericht van de Komense koehandel is me via de radio zeer zwaar gevallen, 's
Avonds scheurde iemand in de Gemeenteraad een absoluut onbelangrijk
papiertje in 6 stukjes.
's Anderdaags leerde de radio mij dat in de stad van Woeste en Daens toch één
man had gereageerd. Zeker niet op dipolomatieke wijze, maar ook niet uit eigen
belang. Het was een refleks van gekwetstë fierheid, van ontgoocheling, van
gewettigde opstandigheid. Met gemotiveerde verwijzing naar een belgische wet!
U had beter stom gebleven, zoals die van Portici.
Met beleefde groeten.
Pol De Paepe
OPEN BRIEF AAN GHIS WILLEMS EN ZIJN CVP FRACTIE
hard moet bestreden worden. Ik vind dat erg, meer bepaald w deriandert e
rs&L't He. is vb-n**-™-* -5^ broodies, b™,
vergeten dat katholieke colleges jonge Vlamingen aange: s
hebben om naar het Oostfront te trekken om ze nadien
collaborateurs te beschimpen?
Dr Van der Beke nöemt ge een tandenloze leeuw, gij bok zon<
tariden, Tindemans een tweede Artevelde omdat hij het Egmoi
fn<ü-i<Lmo in rip hn H A I»- n j, T jnet 's DiijKDaar een gewoonre van u om net viaams-iNanonaiis- inisswnieri piuue yrwuuje», yruve «.unique*.: pakt kelderde. Maar hebt gij toenertijd niet evenzeer vö
- n f" en.c" 'veren- Dok al vinden zij me af fe schilderen als fascistisch zwart, zwart en zo meer. Wat ons nog meer verwondert zijn de spookbeelden van beide Egmont gestemd in de Kamer? Is dit geen contradictie binnen i
het fen ,eke" va" .onmett1''- Vlaamse actiegroepen noemt ge privémilities. Zo ook V.R.J, wereldoorlogen die u steeds voor ogen treden. Tracht ge hier- partij?
fnc...ma 1 - -1 a sVmP 0£nen van net /^a|st en JAK, althans volgens een artikel in de Gazet van door uw wroeging voor de nietsontziende repressie te verdoeze- Vlaanderen heeft lak aan «mensen» van uw slag Politie
worden, terw!)1 men zelf aan de basis Antwerpen (24 oktober). We weten dat ge u graag belachelijk len? Of zijt ge vergeten dat katholieke ministers, zoals Moreau mossels kunnen we best missen!
fe m j a" ere woord®n' a,ets doet aan nu echter gaat ge wat te ver. Hebt gij het lef om uw de Melen en Paul Struye, in de naoorlogse periode als verkie- Vlaams Radikale Jongeren-Aa
i-sr+^rv,^ t 1 WGr ozen' e s room ^an bedrijven in faling, beschuldigingen OQk met bewijzen te staven? Of bakt ge zingspropaganda mensen lieten fusilleren, a volenté? zijt ge Taal Aktie Komit
-"torn de telooraana van onze welvaart die de enme hrnn i<; vnn
