- jSBrawa
FLASH
ïttii
Haesaert:
Kwalifikatie belangrijkst
-X
m i ~w
i J
KOUD, IJSKOUD
S.C. Lokeren -
Dundee United 0-0
De gunstige uitgangspositie, veertien dagen geleden
in Tannadice-park bewerkt, is uiteindelijk van door
slaggevende aard gebleken in verband met de Loker-
se kwalificatie voor de Uefa-cup.
In ijzig koude omstandigheden werd op Daknam de
0-0 op het bord gehouden, goed genoeg voor een
plaatsje in de derde ronde.
Tweemaal nul, een juiste weergave van wat er
gedurende de eerste vijfenveertig minuten aan goed
voetbal kon worden genoteerd.
Na de rust zou men dan toch wat ontdooien en dat
leidde tot enkele betere akties. Reële kansen voor
onder meer Gudjohnsen, Mommens en Larsen, maar
ook voor de Schotten. Niemand slaagde er evenwel
in de bal goed en wel voorbij één van de doelman
nen te krijgen.
De motivatie die zaterdag prevelen toen Bannon de
tegen Mechelen duidelijk kleine maar klasrijke Pay-
ontbrak was nu wel aan- ne bediende en die naar
wezig. In overtreffende de linkerbenedenhoek
trap zelfs en dan slaagt mikte. Een allerbeste
die noodzakelijke faktor Hoogenboom, en dat ie
om in zenuwachtigheid hij de laatste tijd al vakei
met heel wat gekrassel geweest, graaide de bai
en onzekerheid tot ge- uit zijn doelvlak. Ook de
volg. Lokeren kreeg vrij- steeds weer mee opruk-
wel nooit tijdens de eer- kende Hegarty kon ge
ste periode greep op de vaarlijk uithalen na een
wedstrijd. Hun aanvallen- kopduel met Somers te
de ingesteldheid, met Lu- hebben gewonnen. Hij
banski in plaats van Snel- schoot voorlangs. Loke-
ders, leverde geen gave ren kon slechts eenmaal
scoringskansen af. gevaarlijk zijn gedurende
Die waren er wel voor de die lange en bange eerste
Schotten. De rokkenlo- 45 minuten. Een hoge
pers van wie verwacht voorzet van Verbruggen
werd dat zij zich minder werd door Lubanski in de
zouden thuisvoelen op ijle lucht gekeild,
de vriesvaste grasmat, De sfeer in de Lokerse
pastten zich blijkbaar be- kleedkamer moet tijdens
J.ier aan dan het technisch de rust zowat rond het
sterkere Lokeren. Reeds vriespunt gelegen heb-
in de zevende minuut ben. Men was niet tot
mochten de Waaslanders vloeiende akties kunnen
een schiedgebedeken komen en men kon al
evenmin zijn stempel op
het gebeuren drukken.
De tweede helft kroop
men dan'toch in een an
dere rol. De Schotten die
aan een scoreloos gelijk
spel geen boodschap
hadden gingen achteraan
meer risico's nemen en
de mazen in hun buiten-
spelval werden alsmaar
groter.
Een draaiende bal van
Bannon bezorgde Hoo
genboom tot tweemaal
toe vuistenwerk. Een vrij
schop kort genomen
door Somers naar Mom
mens en een doorbraak
poging van Verheyen
brachten eindelijk animo
en sfeer in de wedstrijd.
Het publiek liet zich ein
delijk horen en dat werk
te blijkbaar stimulerend
op hun idolen. In de laat
ste twintig minuten werd
meer getoond dan in de
ganse voorbije periode.
Verbruggen zond een
verre bal naar voren die
magistraal werd doorge
tikt door de grootmeester
in dat soort voetbal Lu
banski. Mommens kwam
hierdoor oog in oog met
Mc. Alpine die het schot
van de Lebbekenaar
evenwel een halt toeriep.
De eerste levensgrote
kans, maar niet de laat
ste. Aan de overkant
kwam de ingevallen Pet-
tigrew bewijzen niet al
leen een bankzitter te
zijn. Zijn schot sloeg op
de dwarsligger te pletter.
In amper drie minuten
tijd omspeelde Larsen
tweemaal de buitenspel-
val en verscheen even
veel keren alleen voor
Mc. Alpine. Eerst lanceer
de Lato de Deen op
rechts. Zijn naar binnen
wijken gekoppeld aan
zijn snelheid liet bewaker
Stark voor schut staan.
De Schotse doelman
bleef evenwel overeind,
ook bij de tweede poging
van Preben met een on
geveer gelijkaardig sce
nario. En dan schoot de
vrees erin als de vergelij
king met Dynamo Mos-
cou werd getrokken; 1-1
buitenshuis, de 0-0 op
het bord tot de laatste
minuten, twee, drie open
kansen gekeerd door de
keeper en dan die laatste
kwalificatiegoal. Enkel op
dit laatste punt klopte de
vergelijking dit keer niet,
ook al stroomde het
bloed nu vlugger door de
aderen en vergat men er
als het ware de kou bij.
Lokeren hield stand en
was zelfs nog dicht bij
voorsprong. Larsen ver
gat voor één keer eens
niet Gudjohnsen te be
dienen. De «Wittekop»
die zich op dergelijk veld
thuisvoelde en overigens
mocht terugblikken op
een voorbeeldige partij,
omspeelde twee man en
Mc. Alpine. Zijn schot
vanuit een scherpe hoek
werd echter door Philip
gestopt. Een doelpunt
dat de kroon op het werk
had kunnen zetten, maar
dat eigenlijk niet noodza
kelijk was voor de kwalifi
catie. Een kwalificatie die
wel als verdiend over
komt als je de twee par
tijen bekijkt. Proficiat Lo
keren, u wordt weer een
stukje meer Europeeër.
Robert Coremans
De ploegen: S.C. Loke
ren: Hoogenboom, Lar
sen, Lato, Verbruggen,
De Schrijver, Dalving,
Verheyen, Somers, Lu
banski, Mommens, Gud
johnsen.
Dundee United: Mc. Alpi
ne, Stark, Kopel, Philip,
Hegarty, Narey, Bannon,
Kirkwood, Payne, Stur-
rock. Ward.
Vervangingen: 64' Ward
door Pettigrew, 76' Payne
door Hont, 82' Lubanski
door Snelders.
Kaarten: geen.
Aantal toeschouwers:
9.000
Scheidsrechter: de Oost-
Duitser K. Scheurell bij
gestaan door de heren
Peschel en Hennig.
ortnia yuon
3 no
derm
MW-v
t-Liev
de
Rol
riften
ar wi
ekent
end, r
ere re
stand
COM PO i&ï 45 v ',H IVCflRHliS
n ops
UW BANK G UW BAF an
V
ipi m
Gemiste kansen op een rijtje: Mommens en Larsen krijgen de bal niet voorbij d
steengoede Dundeekeeper Mare Alpine.
Preben Larsen: «Die lomperik bleef
overeind»
Preben Larsen, steed stof biedend voor heel
wat gesprekken, werd weer maar eens op de
korrel genomen om zijn twee gemiste kansen.
Feit is evenwel dat Preben één van de enigen is
die zich in dergelijke positie kan manuvreren.
Steeds op de loer liggen en dan met een lange
bliksemsnelle ren op het doel af. Hij scoorde
reeds menigmaal op dergelijke manier. Dit keer
wilde het niet lukken. Preben hierover in een
sappig Nederlands dat hij verbluffend vlug on
der de knie kreeg, maar waarvan hij blijkbaar
nog niet de gevoelswaarde van alle woorden
kent. De «Lomperik» (Mc. Alpine) dient dan ook
zeker niet pejoratief over te komen.
«Normaal in dergelijke één tegen één situa
ties legt de keeper zich neer om de ruimte naast
hem kleiner te maken en dan wip ik de bal over
zijn lichaam. Deze «Lomperik» bleef evenwel
koel overeind staan, zodat ik de bal niet kon
lobben en hij telkens mijn doorbraak kon
stuiten».
R.C.
Jozef Vacenovsky
Spitstte zijn kommentaar toe op de verworven
kwalificatie. Voor hem werd de bijzonderste
betrachting tot een goed einde gebracht en was
er dus alle reden om gelukkig te zijn.
«De beide ploegen kwamen niet echt tot
goed voetballen, al speelde Dundee hier beter
dan wij verwacht hadden. Zij begonnen slechts
met twee man voorin, maar plooiden telkens
zeer snel en met veel volk heen en weer. Het is
een speltype dat ons weinig ligt.
Naar het einde toe moest Dundee risico's ne
men en dat mondde dan uit in enkele glashelde
re kansen voor ons. Preben bijvoorbeeld mag
die twee kansen zeker niet missen. Het missen
van kansen maakte iedereen nerveus en er
waren dan nog maar weinig ideeën in het spel.»
R.C.
Bob Dalving
Werd door oefenmeester Hasaert afgeschilderd
als de beste man in de Waaslandse ploeg,
bekeken over de ganse wedstrijdduur. Bob zelf
bleef hierbij, zoals trouwens meestal, erg kalm
en gelaten bij.
«Het doet goed te horen dat men appre
cieert wat men er voor gedaan heeft. Het was
zeker geen gemakkelijk bespeelbare ploeg. De
Schotten hadden een enorme lef en waren
ervan overtuigd hier te zullen winnen. Wij
hebben ze bij ons achteraan evenwel geklopt
met hun eigen middelen, het kopspel.
Zelf heeft Lokeren te weinig gevoetbald, al
dient daar aan toegevoegd dat zoiets tegen
dergelijke ploeg erg moeilijk is. Vooraan bij ons
moet er nog meer bewogen worden om vol
doende afspeelpunten te krijgen, anders blijft
het spel bij ons vastzitten en haalt het niets uit
om offensief voetbal te brengen».
R.C.
Poolreizigers
Arsène Vaillant en Rik De Saedeleer, de twee
televisiekommentatoren, zagen eruit als twee
poolreizigers. Vaillant had een autentieke bere-
muts op. Rik, onder een dik laagje spek, zat
achter de monitor met een nauwsluitende bi
vakmuts op het hoofd.
De Saedeleer na de match: «Lokeren speelde
zelden als een homogene ploeg, doch als een
stel individualisten. Zo kom je vanzelfsprekend
niet tot een glansprestatie!»
Zwakke grensrechter
De Oostduitse grensrechters waren veel
zwakker dan hun fluitende landgenoot Scheu
rell, die met een «goed» mag gekwoteerd wor
den, al remde hij af en toe het spel door het
reglementenboekje tot in de pietluttige details
te volgen. Erg zwak, onvoorstelbaar zwak zelfs,
was de vlaggeman die voor de hoofdtribune
akteerde. De man moet dringend opnieuw naar
een kursus over de buitenspelregel. Minstens
tweemaal stak hij zijn vlaggetje ten onrechte in
de hoogte. Telkens was Larsen er het slachtoffer
van. Offside wordt beoordeeld op het ogenblik
dat de voorzet vertrekt en niet wanneer de
aanvaller de bal in zijn bezit heeft. Dat bleek de
Germaan niet te weten.
Jongens, ik heb nog plaats
voor nieuwe afplakkers
daknam
Klown Larsen
Larsen is een apart kereltje. «Wat heb je eraan
steeds braaf te zijn. De wereld staat bol van de
knikkers en de brave ventjes. Ook een klown-
streek behoort tot de show,» zegt de rumoerige
Preben.
Larsen was het steeds duidelijk (en terecht)
oneens met de grensrechter die hem meerdere
keren voor offside afvlagde. Hij manifesteerde
zijn ongenoegen op een eerder onschuldige
manier. Nadat hij de bal was afgesnoept door
een Dundeeverdediger en de vlag nu eens niet
bestraffend de hoogte inging, keek Preben (ach
ter de rug van de ref) in de richting van de
grensrechter en stak uitdagend de arm naar
omhoog als wilde hij vragen: «Waarom signa
leerde je ditmaal geen offside?»
«Het werd me te machtig,» vertelt Preben:
«maar ik maakte het gebaar achter de rug van
de referee. Die mocht ik niet uitdagen. Ik heb
reeds gele kaarten genoeg gekregen, zodat ik
liever geen risiko's nam.»
Maurits De Schrijver:
moeilijk
«Veronderstel niet dat het makkelijk spelen
was. We stonden voortdurend onder felle druk.
Dundee speelt geen akademisch voetbal, doch
die kereltjes blijven steeds komen. Ze zwiepen
de bal steeds maar in het strafschopgebied en
het kleinste slippertje kan fataal worden.»
«Dat ik goed gespeeld heb? Kan, ik hoor het
door iedereen zeggen. Vergeet niet dat Bob
Dalving reuze was. Zeer betrouwbaar. En Hoog
enboom dan? Nee, defensief kon het niet
beter.»
Wat als Dobias komt? «Als die zijn plaats
krijgt, moet iemand anders naar de bank. Wie
dat wordt, is de zorg van de spelers niet. Wij
doen ons best en voor de rest beslist de klublei-
ding hoe het moet.»
«Nee, een steengoeie wedstrijd was het niet.
Vooral de eerste helft is er een om te vergeten.
Je had natuurlijk de slechte toestand van het
terrein, maar dinsdag lag de grasmat er nog
slechter bij. Je mag geen exkuses zoeken waar
ze niet zijn. En toch. Dundee is geen makkelijke
tegenstander. Kijk maar naar Anderlecht dat er
vorig jaar door ditzelfde team de das werd
omgedaan. Voor eigen fans dan nog,» zegt
trainer Haesaert.
Over de gemiste kansen van Larsen: «Preben
moet leren rond zich kijken inplaats van er maar
op los te knallen. Uit twee, drie kansen moet
normaal toch minstens één doelpunt voor
tvloeien!»
«We zijn gekwalificeerd voor de derde ronde,
en dat is eerder nog nooit gebeurd. Een pozitie-
ve vaststelling dus. Kankeren over de minder
geslaagde show baat niet. Om een degelijk
kijkstuk te vertonen moet de tegenstander er
ook wat aan doen: die stuurde de ballen steeds
hoog en ver in de richting van ons strafschop
gebied. Voorts was Dundee vooral defensief
ingesteld, hopend op een plotse en onverwach
te kans. Dat voetbal ligt ons niet. Wij hebben
gepoogd de bal in de voeten van een medemaat
te spelen. Tijdens de tweede helft slaagden we
daarin.»
Haesaert was niet gelukkig met de door
Dundee opgezette buitenspelval en het indivi
dualisme van Preben Larsen, die op de koop toe
dan nog een handvol kansen verkwanselde.
«De volgende tegenstander? Hamburg? Doch
liever nog Torino. Of hoe dan ook een goeie
ploeg.»
Overleeft Lokeren al dan niet de derde ronde?
«Dat hangt af van een massa faktoren. Wie
overeind bleef, behoort tot de betere teams. De
tijd brengt raad.»
Trainer Haesaert vond dat Bob Hoogenboom
Lokeren voor een vroege en misschien fatale
achterstand had behoed, toen hij erg vroeg in
de match een kanjer van een knal uit de bene
denhoek haalde: «Dat kan alleen een keeper
met veel talent.»
Haesaert vond dat de verdediging reuze was:
«Kijk maar naar wat Bob Dalving deed. Die bleef
steeds de baas in de kopduels en bleek erg
betrouwbaar. Maurits De Schrijver was even
eens reuze, vooral in de tweede helft.»
In Dundee pakten de weergoden uit met een mistig en
grauw weer. Dit keer vergastten zij het Schots-
Belgische gezelschap met een Syberisch koud weert
je. Een faktor die heel wat supporters ervan weer
hield naar Daknam af te zakken, zodat uiteindelijk
niet de verwachte 15.000 toeschouwers konden wor
den geteld. Ook het feit dat er reeds een vermoeden
bestond dat onze brave B.R.T. het spektakel inte
graal in de huiskamer zou brengen, waar dan vanuit
een luie canapé kon gekeken worden in een goed
verwarmde omgeving, al is dat ook al een dure zaak
geworden, hield heel wat mensen weg.
Wie er wel waren waren de kleurrijke Schotten. Met
een 300-tal waren zij vanover de plas gekomen. Niet
allemaal volgden echter de wedstrijd. Heel wat onder
hen hadden het acoholgehalte in onze nationale pils
onderschat en kregen vroegtijdig de gekende klap
van de hamer. Zij onder hen die de slag overleefd
hadden kleurden rood van de kou. De meesten
hadden niet eens een jas meegebracht, hun klubtrui
zou hen wel beschermen al leek dit bij dergelijk
temperatuurtje duidelijk niet het geval. Wie nog
tamelijk bij kas zat, schaft zich dan maar mutsen en
sjaals aan met Lokerse kleuren.
Htm hart bleef evenwel oranje-zwart getint, wat ze
naar buiten brachten door typisch Schots gezang.
De meesten onder hen loofden de Vlaamse gastvrij
heid en vriendelijkheid, maar keken zich arm op
onze prijzen.
R.C.
ikele r
Dzef B.
in oud
«duren
Jlitieke
jong:
ize mt
et het
I
aar de
:us w
>or hei
12
158) C
«ns de
ren (v
176) ei
etende
aarna
Midc
jaar
iafget
laakt
leentei
enke
indré
oorick
restati
vens
ladszit
oor d<
ïeeste
larcel
erdien
enoni
eschie
an de
e vad<
roordii
ims) v
toiiekc
iu NC
ad in
6n Sf
jn ecf
agtaal
rma C
ij imi
Gudjohnsen, samen met Hoogenboom, De Schrijver en Dalving, één van de bei ere Lokerse spelers,
wordt hier gestopt door Hegarty en Phillip, (dm)
