Drie roxen
na rust
losé De Cauwer:
«Ik wilde nooit
kermiskoerser zijn»
«Even schrik gehad»
Zeelse bokstrainer
Jozef
Van Driessche:
«Waarom zoveel
negativisme?»
Eric Delmulle:
LEJEUNE- P0
De Voorpost
IRIJDAG 28 NOVEMBER 1980
SPORT
Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 052/21.4a60
Een breed glimlachende Eric Delmulle trad
ons na afloop van de wedstrijd tegen Union
Doornik tegemoet met de boven alles eerlijke
verklaring. «Toen Gilbert De Groote uitviel zat ik
even met de handen in het haar. Ik had immers
geen verdediger voorhanden Rudy Van Belle
die vorige week in de slotminuten inkwam
kwetste zich opnieuw tijdens de donderdagtrai
ning. Ik moest bijgevolg Droessaert inhalen die
reeds een wedstrijd met de invallers in de benen
had. De ploegwijziging bracht dus problemen
met zich. Het verliep minder soepelzodat ik me
verplicht voelde tijdens de rust nieuwe opdrach
ten toe te wijzen. Die hadden de verhoopte
uitwerking. Toon Pfaff wist zich in de midden-
strook opnieuw uit te leven en bracht het tot een
knappe prestatie, wardoor de kritiek het zwijgen
zal zijn opgelegd. Ook Guy Droessaert bracht
het tot een zeer flinke prestatie en met hem King
die in de laatste minuten nog werd ingehaald en
ei zo na nog scoorde.
Dit alles wijst op de schitterende mentaliteit
onder de spelers. De opdracht in verband met
de wedstrijd tegen Doornik luidde: zo snel
mogelijk op voorsprong komen. Niemand dien
de speciaal in het oog te worden gehouden,
want de 11 door Doornik aangetekende doel
punten werden door 10 verschillende spelers
gescoord. Doornik heeft uiterard geen typische
doelschutter. Uiteindelijk is alles dan toch zoals
verwacht en verhoopt verlopen. De stemming
bij Jong Lede is optimaal. Wel verdient Jong
Lede door zijn prestaties een nog wel ruimere
belangstelling. Nadat zowat 2600 toeschouwers
de wedstrijd tegen Stade Leuven hebben bijge
woond waren er thans 1500 betalende toe
schouwers. Toch eerder matig voor een ploeg
die in de kop speelt. Dit belet helemaal niet dat
er van verpozen sprake is. Voor de wedstrijd
tegen en op Rotselaar wordt opnieuw de alge
hele inzet verwacht van alle spelers. De kans om
alvast als leider de heenronde af te sluiten
moeten we grijpen. Het wordt mogelijks nog
wel hard knokken om zulks te bereiken want
achter Lede wil blijkbaar niemand van begeven
weten.
CV.
ig Lede-Union Doornik 3-0
:en dankbaar applaus van de entoesiaste plaatse-
e supporters begeleidde de leerlingen van Eric
imulle naar de kleedkamers na afloop van de
(dstrijd tegen Union Doornik die op een voor
hzelf sprekende 3-6 zege was geëindigd. Die
irwinning kwam er dankzij een schitterende
tede helft tijdens dewelke de ganse ploeg op-
luw naar een hoger toerental klom om uiteindelijk
n toch de versterkte en gereputeerde Doornikse
lensie aan flarden te schieten..
Ook in de eerste speel-
helft was Jong Lede
reeds dicht bij een doel
punt gekomen maar toen
had doelman Druart ge
luk: de kopbal van Bom-
beke sloeg tegen de
dwarsligger te pletter. In
deze periode was groen
wit uiteraard ook niet zo
overtuigend en het leder
bleef in de middenstrook
\nbeke (Lede) knalt naar doel, maar keeper Druart was bij de pinken (Jong
tie-Union Doornik 3-0) (per)
doorgaans te lang han
gen. Oorzaak van dit alles
was het vroegtijdig uit
vallen van Gilbert De
Groote, wat Eric Delmulle
noodzaakte Guy Droes
saert in te brengen. Zulks
had tevens verschuivin
gen achteraan en in het
midden tot gevolg. Vrij
snel werd het Delmulle
duidelijk dat Herman
Oosterlinck zich met zijn
nieuwe rol minder in zijn
schik voelde. Met de rust
werd hieraan verholpen.
Toon Pfaff kwam op
nieuw in het middenveld,
terwijl Herman Ooster
linck als voorstopper tot
een heel wat hoger ren
dement kwam. Jong Le
de klom onmiddellijk na
rust naar een hogere ver
snelling. De bal werd op
nieuw snel van man tot
man gespeeld en de te-
rugplooiende Doornikse
defensie stond onder
steeds toenemende druk.
De zo nodige doelpunten
konden niet uitblijven, te
meer daar de bezoeken
de doelman met toene
mende preciesheid op de
korrel werd genomen. De
openingstreffer van Uyt-
tenhove en het hierop
snel volgend kopbaldoel-
punt van Dieltjens bracht
rust en zekerheid in de
lokale rangen. Het was
opvallend hoe weinig de
Unionisten, eens in het
verlies gedrongen, nog
wisten tegen te doen.
Buiten een faze waarbij
De Caluwé betrokken
was, kregen we geen
aanvallend Union Door
nik te zien. De bezoekers
waren blijkbaar niet naar
Lede gekomen met een
andere opdracht dan te
pogen de brilstand op het
bord te houden, hierdoor
hun reputatie van sterk
verdedigende ploeg ster
ker stellend. Het heeft
niet mogen baten. In een
daverende tweede helft
werden de Doornikse
Unionisten met zuivere
en snelle aanvalsakties in
de vernieling getrapt. De
verdediging, in tien wed
strijden slechts achtmaal
geklopt, kreeg op Lede in
precies een halfuur tijd
driemaal het nakijken.
Zulks pleit dan toch voor
de produktiviteit van de
Dieltjens kopt de bal voorbij de wanhopig graaiende Doornikdoelman Druart.
(per)
maakte doelpunten tegen
8 toegestane nu duidelijk
de koord houden. Dat ie-
leiders, die met 22 ge- dereen bij Jong Lede op
getogen was over deze
prachtige zege ligt voor
de hand en meer en meer
aanhangers beginnen te
geloven dat hun ploeg in
staat moet zijn de poort
naar tweede nationale te
forceren. Volgens Eric
Delmulle blijft het nog te-
vroeg om desbetreffend
een uitspraak te doen.
«Laten we het einde var
de heenronde afwachter
eerst dan kunnen we a
wegen of een dergelijke
kans er in zit.» Ondertus
sen maakt Jong Lede zich
reeds klaar om op Rotse
laar in eigen vesting te
gemoet te treden. «Een
nieuwe moeilijke op
dracht. Het keiharde Rot
selaar kan het Lede moei
lijk maken. Mijn spelers
zijn evenwel gewoon ge
raakt aan het feit dat ze er
iedere week opnieuw
hard moeten voor knok
ken, en dit moet ook op
Rotselaar tot uiting ko
men,» aldus Delmulle die
de zaken van week tot
week blijft bekijken zon
der zich te laten meesleu-
Uyttenhove heeft zijn waakhond afgeschud en dribbelt keeper Druart: Lede leidt ren in de draaikolk van
met 1-0. (per) voorspellingen en pro-
nostieken.
'negatieve' reklame be- daarmee leren leven. Ze
schouwd en kun je op die wéét dat ook van op het
manier je job verspelen? moment dat ze met herr
JDC: Er is geen enkele trouwt,
firma die in een doping- q\/P: Maar een kerm.
zaak wil betrokken gera- koereur gaat toch 's mi
ken. Men zegt dus zeker dagS naar z'n dagtaak er
niet «slik maar» of zo. komt 's avonds terr
DVP: Jij bent gehuwd? naar huis?
JDC: Bijna vijf jaar. Ik heb JDC: Ja, maar i
een dochtertje, Debbie, vrouw wist op voorh
dat op 26 augustus vier dat ik nog liever c
jaar wordt. wielrenner zou zijn,
DVP: Hoe reageert de 20 0en'
familie? Het is voorbij. José
JDC: In het begin is dat J;«uwer kapt erm
tof natuurlijk, zo'n reizen ?°ch ,h" "J"* 'n
naar het buitenland, "eu als ad,unkt-sportt
maar later... ja, de vrouw
van een wielrenner moet
stuurder, als assiste
van Fred De Bruyne. H
wordt even wennen.
Boxing Club Zele kreeg Nadat ze de kommentaren
vorjge vrijdag het vertrou- in de nationale pers hadden
wen van het publiekf We ra- gelezen, keken de Zeelse
men het aantal toeschou- boksfans erg sip.
wers zowat tussen de 1000 Manager-promotor Jef
en de 1200. Ondanks het ver- Van Driessche stelt zich in
lies van twee plaatselijke be- dit verband vragen: «Ik be
roepsboksers, mochten de grijp het negativisme niet
organisatoren eveneens een van een deel van de nationa-
goede kwotering zetten ach- Ie pers. Ik vraag me werkelijk
ter de sportieve kant van de af welke elementen er spe-
meeting. Men had boksen len bij het beoordelen of ver-
op een vrij hoog peil ge- oordelen van een boksmee-
kregen. ting (lees door pag 30)
h al wat oudere wielerliefhebber zei het onlangs
b: «José De Cauwer is de beste renner die Temse
It gehad heeft». Een uitspraak die kan tellen als
jn weet dat daar kleppers als Juul De Schepper,
loor De Rijck en Walter Muylaert aktief geweest
We praatten met José. Een round-up van zijn
(rière.
Voor je bij de be-
isrenners zat, werd
ëmse niet zoveel aan-
:ht aan jou besteed als
n bijvoorbeeld André
man. Heb je daar
ie verklaring voor?
ié De Cauwer: Er was
ji groot verschil tussen
pré en mij. André's va-
I had een «melkron-
Het betekende dat
met vele mensen in
itakt kwam, terwijl ik-
helemaal aan de rand
Temse woonde en
rendien bijna niet bui-
kwam. Ik stond wel in
krant en zo, maar er
niemand die ver-
edde dat ik van Temse
was. Zo heb ik er
is tijdens een juniores-
dstrijd 60 van de 70
voorop gereden en
wist de speaker nóg
dat ik een lokaal ren-
was.
Werd je van huis uit
timuleerd om renner
vorden? Waren er nog
ners in je familie b.v.?
Neen, helemaal
Ik ben eigenlijk be-
inen als voetbalspe-
Wielrennen was vol-
is mijn vader iets min
waardig, voor eigen-
dige jongens enzo.
Dat was zo de ópyatting
in die tijd.
DVP: Heb je een of ander
gewonnen in die tijd?
JDC: Als junior won ik
twintig wedstrijden en
als liefhebber jaarlijks
tien a twaalf. Ik kwam
naar huis met een auto
die de laureaat van de
Grote Priis Meert in Nieu-
werkerken-Aalst kreeg,
was eerste in een «Ster-
rit» en ik ben meege-
weest naar de Vredes-
koers.
DVP: Hoe ging dat? Men
vertelt steeds dat die
Vredeskoers zo lastig is...
JDC: Voor mij is het er
erg tegengevallen. Ik
deed een nogal erge val,
werd ziek (een «negen
oog»). Gedurende drie
dagen reed ik van de aan
komst naar het hospitaal
en van het hospitaal naar
de start. Toen het dan op
de koop toe begon te re
genen, verplichtte de
koersdokter mij op te
geven.
DVP: Wie waren je
ploegmaten in die tijd?
JDC: Theo Dockx, wijlen
Isidoor Weemaes, Rudi
Reypens...
DVP: Zo te horen heb jij
het dan nog het verst
geschopt?
JDC: Van die mannen
wel, ja
DVP: Hoe kwam het dat
niet de besten geselek-
teerd waren?
JDC: Het was in het jaar
Ronny De Schepper, voorzitter van FMF Temse, Fred De Bruyne en José De
Cauwer kijken bezorgd. Is de toestand van de moderne wielersport zo ernstig?
José De Cauwer spreekt erover in De Vlam, Leie 47 te Temse op vrijdag 5
december om 20 uur. (foto L. Geeraerts)
van de Olympische Spe
len en de kern die hier
voor aangewezen was,
mocht niet deelnemen.
Vandaar dat ze dan «de
tweede rij» namen.
DVP: Wie was jouw
groot voorbeeld toen je
wielrenner werd?
JDC: Rik Van Looy na
tuurlijk. Van Looy was de
favoriet van mijn vader
en «dus» ook de mijne.
Twee jaar later was mijn
vader een hevige
Merckx-fan. Ik niet. Ik
vind dat het niet gaat. Er
zullen niet veel Van Looy-
supporters zijn, die na
derhand Merckxisten
werden.
DVP: Je eerste prof jaar
zat je bij Van Impe...
JDC: Neen, ik ben gestart
bij Hertekamp met Peirs-
man, Van Landeghem,
Buckaki, allemaal man
nen uit het Waasland. Dat
jaar klopte ik te Belsele
Roger De Vlaeminck en
Staf Van Roosbroek in
een massaspurt. Maar
toch, van zodra ik prof
geworden was, had ik me
al voorgenomen geen
kermiskoerser te blijven.
DVP: Geen lofwaardige
ambitie. Maar mag ik
hier even teruggrijpen
naar een interview met
Merckx in Miroir du Cy-
clisme: Merckx vindt
zoals iedereen waar
schijnlijk dat de kalen
der overladen is, vooral,
zegt hij, voor de kleinere
renners want die moeten
buiten de wedstrijden
waarin ze knecht moeten
spelen, nog al die kleine
koersen afdoen om de
boter op hun brood te
verdienen.
JDC: Een nieuwe «rol»
voor de helpers blijkt te
zijn, het uittesten van do-
pingprodukten: de
knecht neemt een of an
der nieuw stimulerend
middel en als hij dan al
eens naar de kontrole
moet (b.v. door loting of
door een «toevallige»
overwinning) en hij rea
geert negatief dan kan de
'chef' het middel ook ge
rust nemen.
DVP: Zou het niet kun
nen dat het zo in z'n
werk is gegaan in het
geval van bijvoorbeeld
Rachel Dard?
JDC: Ik vind dat nogal ver
gezocht.
DVP: Het is toch zo dat
jullie een veel groter risi
co lopen dan de 'groten'.
Als jullie een straf oplo
pen, dikwijls veel zwaar
der dan die voor een 've
dette' zal daar geen haan
over kraaien (ook prof.
De Bakker betreurt dit).
JDC: Ja, dat is overal zo
natuurlijk. De wet van de
sterkste. Ik vind dat niet
goed, maar ik denk niet
dat men daaraan veel kan
verhelpen.
DVP: Wat is de rol van de
firma daarbij? Enerzijds
willen de bazen dat je
zoveel mogelijk in het
nieuws komt en de beste
manier daarvoor is nog
steeds winnen, maar an
derzijds worden do-
pingsaffaires toch als
