SPORTPARACHUTISME:
EEN ZELFOVERWINNING
TUSSEN HEMEL EN AARDE!
V
Een gesprek met Wilfried De Neef
SINT-CECILIAFEEST TE WIEZE
VALSCHERMSPRINGEN
DEZE WEEK OP TELEVISIE?
Ge
Ho
bij
14 - 5.12.1980 - De Voorposl
Wilfried De Neef. (-]
Het geronk van de motor, de smalle, beperkte ruimte van
een sportvliegtuigje... Op bevel van de instructeur ben je
zachtjes naar de open deur geschoven. Je gaat zitten in de
deuropening en je benen bengelen nu buiten, in de behoor
lijk blazende slipstream van het toestel. Op de «go» van de
instructeur spring je buiten zoals je het geleerd hebt:
lendenslag, perfect stabiel en tellend, «1001, 1002, 1003».
Bij «1003» voel je de openingsschok. Nu begint de afdaling,
onder een koepel van zowat 83 vierkante meter oppervlak
te, net een grote paraplu met een diameter van 10 meter,
die je na enkele minuten behouden en licht als een pluim
aan de grond zet. Maar eerst zweef j6 tussen hemel en
aarde, met een adembenemend gevoel van vrijheid, onaf
hankelijkheid en zelfstandigheid. Je schuift op de wind
naar beneden, je glijdt doorheen een oase van stilte, los
van de aarde, die miniskuul onder je stilaan dichterbij
komt.
Valschermspringen, sport-
parachutisme: een sport die
de laatste jaren steeds meer
bijval geniet. Er komt een
opleiding aan te pas, tech
niek, verschillende discipli
nes, competitie... Sportpa-
streefde gedachte. Sport-
springen, zoals het nu in
Vlaanderen wordt beoefend,
heeft hoegenaamd niets te
maken met het militaire val
schermspringen. Op de
sportieve ladder is het daar-
rachutisme is sinds een paar entegen wel al een hele stap
jaar ook de weg van de de
mocratisering ingeslagen.
Een sport voor iedereen dus,
hetgeen ook duidelijk werd
geïllustreerd door de presta
tie van drie visueel gehandi
capten die onlangs in Wallo
nië, na drie maand fysische-
en een langer psychologi
sche training, hun eerste
sprong waagden, met suc
ces overigens.
De Voorpost wilde meer we
ten over deze op 't eerste
gezicht toch wel gevaarlijke
sport, en ging aankloppen
aan de Sint-Annalaan num
mer 43. Daar woont de heer
verder gevorderd. Het oog
punt waaruit gesprongen
wordt is daarenboven ook
tweemaal verschillend. Een
soldaat para-commando
springt wanneer hij er het
bevel toe krijgt vlug uit het
vliegtuig en wil zo vlug mo
gelijk beneden zijn om zo
snel mogelijk te kunnen
schieten. Bij sportparachu-
tisme is juist het omgekeer
de belangrijk. De bedoeling
hier is het leveren van een
sportieve prestatie: liefst zo
hoog mogelijk beginnen, en
dan tijdens een lange vrije-
val-fase een aantal figuren in
De Neef. Wilfried De Neef is de lucht beschrijven (alleen
of met anderen) om dan na
verloop van seconden valtijd
het valscherm te openen.
Daarmee is de kous echter
nog niet af: ook onder de
koepel, tijdens de afdaling,
worden nog een aantal spor
tieve prestaties geleverd.
Dat alles is in de optiek van
het militaire springen volle
dig onbestaand, zo zegt Wil
fried De Neef.
niet de-eerste-de-beste in de
valschermspringerij. Feite
lijk is hij germanist, leraar
aan het Koninklijk Atheneum
te Denderleeuw. Zijn eerste
sprong voerde hij uit op 30-
jarige leeftijd, en sindsdien
werkte hij zich op, langsheen
allerhande opleidingen, cur
sussen en brevetten, naar de
top van het sportparachutis-
me, zowel voor wat betreft
de structuren als op sportief
gebied. Zo is hij momenteel en paar c'Fers
ook lid van heel wat techni- De tijd die verstrijkt tussen
sche- en andere commis
sies. Onder andere in ver
band met de veiligheid in
zijn sport. Hij leidt daarbij
ook nog leerling-valscherm-
de exit uit het vliegtuig en de
landing de duur van de
sprong dus varieert na
tuurlijk naargelang de hoog-
van waarop wordt ge-
springers op. Dat hij zelf ook sprongen. Bij een sprong
nog jaarlijks een respektabel met vr'je va' wordt begon-
aantal sprongen uitvoert be
hoeft geen verdere com
mentaar.
Niet militair
Wanneer je over parachutis-
me praat, zo zegt de heer De
Neef, wordt al onmiddellijk
gedacht aan militair, opera
tioneel springen, en daarbij
ook, dat je het alleen maar
kunt beoefenen in militaire
opleidingscentra. Zoals bij
voorbeeld Schaffen.
nen op zowat 8500 voet of
zo'n 2700 meter hoog (1 voet
is ongeveer 30 centimeter).
De vrije-val-fase duurt dan
40 seconden. Bij een sprong
vanop 10.000 voet (3250 me
ter) komen daar nog eens 10
seconden bij. Openings
hoogte is steeds 2500 voet
(800 meter). Op die hoogte
(laagte?) is de valscherm
springer verplicht zijn para
chute te openen. Wie later
opent staat voor een maand
Dat is een oude, voorbijge- aan de grond zegt het regie-
In maart van dit jaar werd, op voorstel van de
BRT, gestart met de opnamen van negen pro
gramma's over respektievelijk negen minder
bekende sporten. Sportparachutisme werd door
de BRT als «onbekend genoeg» beschouwd om
in aanmerking te komen. De programma's zou
den worden uitgezonden in de herfst van 1980.
Het was onder andere Wilfried De Neef die werd
gekontakteerd om rr m te werken bij het samen
stellen van het seen ->or de uitzending over
parachutisme. Uiteinu bleek wel dat de BRT
het vooropgestelde scri niet 100% heeft ge
volgd. Zo werd onder ai ;ere minder aandacht
besteed aan de opleidino. en werden de ver
schillende stadia ':e c< leerling-valscherm
springer doorloor grondig uitgefilmd
als was gepland. minuten durden film
illustreert echter alle andere aspekten van
ontage van de film op tijd
it het sportparachutisme
bare tijd.
•en echter heropgeno-
de spor^. Indien d
wordt afgewerkt,
op de buis binnen
Een paar sprong
men worden.
ment. Na het openen volgt
dan nog zo'n twee en een
halve minuut durende afda
ling. Het valscherm zelfs is
perfekt bestuurbaar en heeft
een ingebouwde snelheid
van 6 tot 9 meter per secon
de voorwaarts, en 4, 5 tot 8
meter per seconde neer
waarts. De landing is dan te
vergelijken met de sprong
vanop een meter hoge tafel.
De nieuwe, rechthoekige
valschermen matrassen
noemt men ze zijn sneller:
12 tot 15 meter per seconde
voorwaarts (zowat 50 km per
uur) maar zetten de springer
zacht als een pluim aan de
grond.
Theorie en praktijk
Wie kiest voor sportparachu
tisme is uiteraard eerst aan
een opleiding toe. Die wordt
gegeven in één van de acht
opleidingscentra, onder an
dere in Koksijde, Turnhout,
Leopoldsburg, Zoersel enz...
De negentien uur durende
basisopleiding bevat onder
andere elementaire val-
schermteorie, springtech-
niek, het valscherm zelf,
waarom is dat ding veilig,
hoe opent het, op welke
principes vliegt het? Staat
ook op het ieerprogramma:
beginselen van de aërodina-
mica, simulatie-oefeningen
voor het besturen, landen
(rolling), en vooral ook de
noodprocedure bij alle mo
gelijke malfunkties, of an
ders gezegd, wat kan er fout
gaan in de lucht en hoe
eraan te verhelpen. Daar zit
ten we meteen bij één van
de zwakke punten van de
sport. Velen deizen terug
voor het gevaar dat het
springen zou inhouden. Zich
volledig overgeleverd voe
len aan je parachute is voor
velen blijkbaar een moeilijk
te verwerken ervaring. Is het
valscherm stuk of gaat er
iets fout, zo denkt men, dan
stort je duizelingwekkend
snel de diepte in... De veilig
heid van zo'n valscherm
wordt echter volkomen on
derschat, zo zegt Wilfried De
Neef. Toch wordt tijdens de
opleiding veel aandacht be
steed aan eventuele moei
lijkheden, omdat het ge
woon niet verantwoord zou
zijn iemand naar boven te
sturen zonder dat hij ook dat
hoofdstuk onder de knie
heeft. Dat deel van de oplei
ding is dus louter preventief.
De leerling leert ook zelf zijn
eigen valscherm plooien.
Psychologisch is de voorbe
reiding zo doorgedreven dat
de jonge valschermspringer
uiteindelijk weigert te sprin
gen met een valscherm dat
hij zelf niet heeft geplooid.
De eerste sprong
De eerste sprong: het mo
ment van je leven, zo noemt
Wilfried De Neef het. Zoiets
vergeet je nooit ofte nimmer
meer! Op het ogenblik dat je
benen van onder je weg
zwaaien, en je voelt een iets
je later de openingsschok,
dan heb je werkelijk meer
gepresteerd dan alleen maar
een stap uit het vliegtuig, in
het ijle. Je zette ook een stap
over je eerste, primitieve
angsten. De zelfoverwinning
die je daar haalt, hetgeen je
daar voor jezelf karakterieel
presteert is iets dat je zelden
in de loop van je leven zult
overdoen. Daarna, na ver
loop van enige tijd en na
enkele sprongen vanop 800
meter waarbij het openen
van het valscherm automa
tisch gebeurt komt er een
tijdstip waarop dit alles je
niet meer volledig bevredigt,
zo vertelt Wilfried De Neef
verder. Je wil je grens ver
leggen. Je wil meerl Je wil
zien wat je verder kan... en er
bestaat inderdaad verder. Er
bestaat een vrije val! De
leerlingen moet eerst nog
een paar keer zelf openen
met een valse handgreep
(feitelijk gaat het scherm
nog steeds automatisch
open, maar de leerling moet
doen-alsof), en als dit drie
keer gecontroleerd kan uit
gevoerd worden, dan volgt
de vrije val, eerste geduren
de drie seconden, daarna vijf
seconden, dan acht, twaalf
enz« Zo wordt de leerling
stilaan een volwaardig en er
varen valschermspringer.
Later leert hij dan ook nog
zichzelf te «droppen»: zelf
het juiste punt kiezen waar
hij het vliegtuig verlaat, om
zo ook precies te landen
waar hij wil. Daarbij moet
wnrden rekenina aehouden
met de windsnelheid en -
richting, de vliegsnelheid
enz...
In vrije vlucht naar beneden
Je stapt naar buiten en daar
ga je, binnen de dertig se
conden ben je al 76 meter
lager. Je snelheid verhoogt
steeds maar, en hoe langer
je vrije val duurt hoe sneller
het eraan toe gaat... tot na
twaalf seconden. Dan ver
snel je niet meer!
Er is een natuurkundige wet
die het hele zaakje verklaart,
maar feit is dat je valsnel
heid na twaalf seconden niet
meer versnelt, omdat op dat
moment «krachten optreden
die de zwaartekracht van de
aarde nivelleren». Zo suis je
dan naar beneden, als het
ware op een sterk luchtkus
sen, een luchtmatras, en bo
vendien nog behoorlijk vast
en stabiel ook. Je snelheid is
dan zowat 180 tot 200 kilo
meter per uur. Ademhalen is
geen probleem, integendeel
zelfs. Door de symmetrie
van je lichaam ten opzichte
van het luchtkussen waarop
je ligt, te veranderen kun je
bepaalde maneuvers uitvoe
ren. Door armen, benen,
handen, zelfs alleen je pol
sen een bepaalde stand te
geven voert de springer
voor- en achterwaartse sal
to's uit, hij draait links of
rechts, hij kan zijn snelheid
aanpassen, hij kan zelfs stij
gen... Wie de weerstand op
het bovenlichaam verkleint
gaat meteen op zijn hoofd
staan en snort in duikvlucht
naar beneden. Hierbij zijn
snelheden tot 350 kilometer
per uur geen uitzondering!
De beweging daar hoog tus
sen de wolken zijn erg ver
scheiden. De term «vrije val»
is dan ook eerder ongelukkig
gekozen. Hetgeen de sprin
ger doet is immers meer dan
«vallen» alleen. Wanneer de
hoogtemeter (werkt baro
metrisch) dan de 2500 voet
aanduidt opent de springer
zijn valscherm en begint aan
de verdere afdaling.
De vier disciplines
Sportparachutisme als dus
danig kent vier verschillende
disciplines, die alle ook in
competitieverband beoe
fend worden. De oudste di
scipline is het precisiesprin-
gen. De parachutist «dropt
zichzelf», opent naar eigen
planning, en stuurt dan naar
het einddoel toe: een grote
cirkel met in het middelpunt
daarvan een klein plaatsje
van 10 centimeter doorme
ter. Wie 't dichts bij dit
plaatsje landt wint! Met de
huidige geperfectioneerde
matras-valschermen zijn
landingen pal bovenop dit
minuscule plaatsje geen
zeldzaamheid. Een tweede
discipline, en al even oud, is
het stijlpringen. De springer
dient in een vrije val een
aantal bewegingen, «series»
draaien: draai 360° rechts,
draai 360° links, salto ach
terwaarts, dit alles tweemaal
en zo vlug mogelijk. Wereld
tijden voor deze «series» lig
gen beneden de 6 seconden!
Elke fout of hapering wordt
natuurlijk omgezet in straf-
seconden. De hele bedoe
ning wordt vanaf de grond
gevolgd met grote kijkers.
Deze discipline,, feitelijk een
knokken tegen jezelf en te
gen de tijd, verliest behoor
lijk veel van haar aantrek
kingskracht. Plezieriger is de
derde discipline: het relatief-
werk. Hier wordt de sensatie
van het «vliegen als een vo
gel» het tastbaar ervaren. De
springers versnellen, vertra
gen, zowel horizontaal als
vertikaal, ze vliegen naar el
kaar toe, en vormen zo in
een vrije val een reeks figu
ren. Bij voorbaat wordt afge
sproken hoe wordt gevlo
gen, welke figuur zal ge
maakt worden, wie vanuit
welke hoek dient in te ko
men enz... Na een eerste fi
guur wordt van mekaar weg
gedraaid om daarna op
nieuw naar elkaar toe te vlie
gen om een nieuwe figuur te
vormen. In competitie komt
het erop neer een aantal
voorgeschreven figuren uit
te voeren. Relatiefwerk be
staat voor 4, 6 of 8-man-
sploegen. Mastodontprojec
ten omvatten figuren van
maar liefst 50 springers of
zelfs meer, die alleen mee
werken aan éénzelfde figuur,
die wel te verstaan binnen
de 50 60 seconden opge
bouwd moet worden. De
jongste discipline is het «ca-
nopy-relatiefwerk». Hier
wordt niet gesprongen met
de koepelvormige parachu
tes maar enkel met de «ca
nopies», de «matrassen»,
echte opgeblazen vleugels...
Bij deze discipline openen
de springers zo vlug moge
lijk, vliegen direct naar me
kaar toe in afgesproken vol
gorde, zodanig dat de bo
venste springer met zijn voe
ten de canopy van van de
onder hem naderende man
kan grijpen. Hij haakt zijn
benen vast en zo vliegt dit
duo naar een derde man, en
dan een vierde, een vijfde...
Zo worden «stacks» stapels,
opgebouwd. Een «stack»
van 10, 12, 14 springers is
niet ongewoon: spectakel
genoeg! De stack blijft
meestal ook volgehouden
tot op de grond, bij de
landing.
Eerlijkheid primeert
Sportparachutisme is uit
zichzelf al een sport die met
geen enkele andere te verge
lijken is. Het verschil zit hem
echter ook dieper dan op 't
eerste gezicht. In geen enke
le andere sport is de eerlijk
heid zo groot. Er valt hier
niets te verstoppen, hier kun
je geen «trucs» aanwenden
om vals te spelen. Wie op
zichzelf boft of wie zichzelf
De ei
reeks
topp*
Vorsl
den
zoda
Bruy
ning
aantr
B, st.
profit
Het v.
A. la
Guide
Merte
overschat is niet alleen voor
zichzelf maar ook voor de
anderen een risicofactor: hij
wordt op de vingers getikt of
gewoonweg geweerd. Is val
schermspringen een dure
sport? Wie als leerling-val
schermspringer de oplei
ding in één van de centra
volgt telt daarvoor 8.200
frank neer. Hiervoor krijgt de
leerling zijn opleiding, het
lidmaatschap voor één jaar,
de verzekering, één jaar lo
pende vergunning en 8
sprongen. Een leerling dient
zijn opleiding wel te beëindi
gen in hetzelfde centrun
waar hij begon.
Wie geïnteresseerd is neem
contact op met de heer Wil
fried De Neef, Sint-Annalaai
nummer 43. De heer De Nee
is ook auteur van een klein
doch erg bevattelijk geschre
ven werkje «Sportparachu
tisme» (Uitgegeven bij Pega
gus - Dilbeek, 1980, 11(
pag.). De lectuur ervan kar
doorgaan als de beste eerst*
kennismaking. En dan vlie
gen maar, zo vrij als eei
vogel...
Philippe RENDER!
De v
ogen
Gent
het a
speel
mind
spras
word
De tv
onver
heeft
goedi
een c
ken t
matie
Naar traditie viert elke muziekvereniging het naam- versnaperingen, poppen-
feest van haar patroonheilige, derhalve blies ook de kast, dia-voorstelling
Koninklijke Fanfare St. Cecilia van Wieze, die stilaan (door Willy Perdaens)
grotere gemeentelijke allures aanneemt, vorige zon- over «Wieze op de muzi-
dag algemene jaarverzameling voor haar leden. Het kale toer», presentatie
feit dat deze gebeurtenis samenviel met de Kristus- van nieuwjaarswensen
Koningdag, gaf het spektakel een dubbel feestelijk aan de bestuursleden in
karakter.
De muzikale hoogdag
zette naar aloud gebruik
in met een H. Mis voor de
afgestorven medeleden,
in het bijzonder voor de
in het voorbije jaar ont
vallen oud-muzikant Feli
ce De Cock en Alfred Van
den Brande.
De eigen fanfaristen
stonden in voor een bij
zondere instrumentale
omlijsting met de uit
voering van orchestrale
muziek uit de «Deutsche
Messe» die Franz Schu
bert in 1826 twee jaar
voor zijn dood kompo-
neerde. Deze mis valt tel
kens weer op door haar
spontane sereniteit, en
getuigt van een diepe in
getogenheid bij de toon
dichter. Op tekst van mu
het Brouwershuis, optre-
het vervaardigen van een
nieuwe feestvlag door
kunstschilder Frans Van
Steen, gepatroneerd
door R. Rasson en Fr. Van
Damme en met resp. als
meter en peter Erna De
Wolf en F. Van Steen;
chef had nog geschenken
mee voor mevr. J. Van
Roy, Mevr. Willems N.,
Mevr. A. Macharis, Mevr.
De Beul en Mevr.
Pauwels.
Deze muzikale hoogdag
bij uitstek werd afgerond
verza
den ii
ken
Hilde
Noch
een
te dv
was
wann
voett
ten L
De impozante St.-Ceciliafanfare van Wieze had een lang en gevuld jaarprogramma. (vw>
den in de gevangenis van
Dendermonde voor 78
gedetineerden; fanfare
bal op 15 maart met de
Emiz Blaaskapelle uit Ou
denaarde in vedette: mu
zikale omkadering van de
prins Carnavalverkiezing,
van de fanfare uit Rou-
zikant Pierre Breynaert baix, aangevoerd door
gaf Georges Cornelis voorzitter Catter. Tussen
passende bindteksten bij vis- en kipschotel in las
volgende misonderde- sekretaris Eric Pauwels
len, die o.l.v. dirigent To- Qp de hem eigen humo-
ny Van den Eede met brio ristische wijze het jaar-
uitgevoerd werden, en de verslag anno 1980 voor.
vele gelovigen sterk on- Hij vergeleek vooraf de concert bij de heropflak-
der de indruk brachten: krijgsrol van de muziek- kering Rita-kermis; optre
Intredelied, Gloria, Cre- korpsen van vroeger met den
do, en breed en plechtig bet verbroederingsas-
uitgebouwd Sanctus, de pekt dat ze hedendaags
onroerende communie- siert. Nadien verstrekte
zang «Ave Maria» en een
prachtige slotzang.
Pastoor Houtman, fanfa-
reproost, hield een zinni
ge homilie op het thema
«Kristus-Koning, heerser én 90 ereleden, dit is wel Markt), Liedekerke, Hof-
over het heelal». een respektabel aantal stade, Appels, St. Gillis
Na de dienst kregen het voor een dorp met amper (bloemenstoet), drie-
Oud-Gemeentehuis, het 2500 inwoners; de be-
Gildenhuis, en den Doo- langloze inzet-,van bode
reman het bezoek van Omer Peeters is aan dit stoeten, kermis dinsdag,
een hele pleiade mem- succes zeker niet NSB-plechtigheid op 11
bers en rond 13.30 uur vreemd!; de secretaris november,
liep het Sportpaleis vol gaf nadien nog een op- Secretaris Pauwels,
voor een lekker feest- somming, al dan niet ge- steeds even wakker als
maal. Voorzitter Norbert ïiiustreerd, van de vele uitgeslapen, gaf tenslotte
Willems heette allen har- jaaraktiviteiten: een ge-
telijk welkom, niet het Slaagd kerstfeest
de Antwerpse
Zoo; processie Wieze,
herfstverkoopsalon in de
oktoberhalle, carnaval
hij nog enkele keuken- stoet, lllo Sacré, actie bij
nieuwtjes uit het fanfa- muziekschool
rearchief: «Onze maat- gehandicapten en kermis
schappij telt momenteel te Lebbeke, en opluiste-
50 muzikanten, 180 leden ringen te Brussel (Grote
fanfarefeesten in
bierdorp, W.O.F.
nog
voor varia:
enkele technische
aanpassing van de
minst de afvaardiging no kinderen, met naast muziekzaalakkomodatie.
ook nog het aanschaffen
van een 25-tal nieuwe in
strumenten, waarmede
de bespelers op het po
dium een kunstvolle de
monstratie gaven.
Tijdens het noenmaal
was er nog het optreden
van een paar gelegen
heidszangers, o.m.
Loomans Leopold (met
Tot volgend jaar mijn
broeder) en prins karna
val Pros I met «Lang leve
Wieze» die beiden een
verdiend applaus kregen;
we mogen ook de ster
muzikanten Herman Cor
nelis, Freddy Perdaens
en Maurice De Bock niet
vergeten, die een groot
deel van de muziekshow
voor hun rekening
namen.
Een feestingrediënt was
zeker de overhandiging
van eremedailles door de
fanfarepresident uit Rou-
baix aan voorzitter Wil
lems, chef Van den Eede,
tamboer-majoor R. De
Beul en sekretaris Pau
wels, de Noord-Franse
met veel gezelligheid tij-j
dens een lange amuse
mentsavond.
J.V.L.!
De Armand Prcud'homm
Stichting heeft Will Ferdy d
opdracht gegeven ccn albur
samen te stellen over Guid
Gezelle. Het werd uiteindelij
een luxe-album dat als tit(
meekreeg «Als de ziele luis
tert» Will Ferdy zingt Gezeik
Op deze langspelcr bekend
en minder bekende werkje
van Gezelle zoals Als de ziel
luistert, vogelzang, mocdet
ken, het schrijvcrkc. boerk
naas. dien avond en die rozejl
de winden, o 't ruisen van het
ranke riet. ik misse U. vrier
denzoen en de averulle en d
blomme. De plaat verschijn
begin december en zal 355 fr
kosten. Ze is enkel verkrijg
baar op het sekretariaat van d
Armand Preud'honimc stich
ting. Paardenmarkt 99. bus
te 2000 Antwerpen. (Daarbi
komen nog 50 fr. verzendings
onkosten). Een ideaal kersl
en nieuwjaarsgeschenk.
