Europese Kerstnachtmis
in Kapucijnenkerk out-standing
Stadsbestuur werd op rooster gelegd
BEWEGINGSLEER
TE AALST
CATCH IN MINEUR
STADSTOELAGE AAN OCMW
VERMINDERT MET 5 MILJOEN
De Voorpost - 9.1.1981 - 5
t
s
i
le
Ie
s
le
e
ie
P
te
ie
te
ar
ïi
fr
n
M
81
ai
is
le
d
ie
le
ei
!U
ra
ei
:H
ai
fu
ie
ei
:z<
Hf
Roger Van de Wiele, een knappe dirigent. (Per)
Zowel qua inhoud en afwerking als wat betreft opkomst
staat de Kapucijnenkerk in heel het Aalsterse centraal bij
het vieren van het kerstgebeuren in een middernachtelijke
mis op hoog niveau.
Waar jaren terug zelfs inkomkaarten dienden te worden
aangeschaft om het gebeuren te kunnen meemaken
gebruik dat gelukkig maar werd afgeschaft loopt de kerk
nog telkenjare bomvol en komen laattijdigen niet meer aan
een zitplaats.
Ook dit jaar was de belang- Het koor maakte er
stelling overgroot, wellicht een zeer goede beurt en de-
wegens het optreden van zelfde mis, de Preis-Messe
het Koninklijk St.-Jobkoor in «Salve Regina» van Stehle
de St-Martinuskerk in het zou er worden uitgevoerd in
kader van de 500-jarige vie- samenwerking met het or-
ring. een paar weken terug. kest. Omlijst dan door een
trits kerstliederen uit West-
Europa en voorafgegaan
door een kerstevokatie op
tekst van F. Compthout en
gebracht door H. Van Geert.
Onder de toehoorders be
merkten we voorzitter van
de kerkfabriek Frederik Boel
met leden Theo Van Gijse-
ghem. De Schepper en De
Lathouwer en raadslid
Etienne Bogaert. Als voor
ganger fungeerde pastoor
Laurent Bruggeman in kon
celebratie met medepastoor
Joris D'Hondt en Pater Yven-
lein.
Tijdens de kerstpoëzie bij
een moderne kerststal zorg
den koor en orkest onder
leiding van Roger Van de
Wiele die ter gelegenheid
van zijn twintig jaar diri
gentschap van het koor met
Allerheiligen een gans spe
ciale uitvoering wil verzor
gen voor het oude kerstlied
«Nu syt wellecome» in een
aangrijpende bewerking
waarbij vloeiende strijkers
een lust waren voor het oor
en hobo, klarinet en trompet
samen met de fluit zorgden
voor een waarlijk pastoraal
karakter. Ook «Maria door
een doomwoud» paste vol
ledig in het poëtisch ge
beuren.
Tijdens de vertolking van
«Stille Nacht», universeel
bekend en wellicht het
meest gezongen kerstlied
ter wereld, trad de paro
chiegeestelijkheid plechtig
van uit de achtergrond ko
mend. naar het altaar.
Gustav Eduard Stehle. Duits
komponist, overleden te
Sankt-Gallen tijdens werel
doorlog I. was een befaamd
organist en koordirigent en
doctor honoris causa van de
universiteit van Freiburg,
Zwitserland. Tal van koor
werken schreef hij. motet
ten, een oratorio, kantates
maar met zijn mis «Salve
Regina» behaalde hij de Ro
me-prijs zodat de mis te
recht «Preismesse» mag
worden betiteld.
Een inderdaad indrukwek
kende kompositie met een
romantisch getint Kyrie met
bij 't einde een klein slip
pertje bij 't orkest, een gloria
con fuoco ingezet met zoete
intermezzi, indrukwekkende
unisong en door trompetge
schal ondersteunde triomf
zang. Mooi in zijn diversi
teit, weergave van de vele
ideeën erin vervat, klonk het
Credo als een overtuigende
geloofsbelijdenis waarbij
het koor, eens te meer, zijn
beste beentje voorzette. Na
dan een stijlvol «Sanctus»
werd de mis afgerond met
een zeer melodieus «Agnus
Dei» met schrijnend mise
rere.
Naast de eigenlijke misge
zangen, in het Latijn, bracht
het Koninklijk St.-Jobkoor,
degelijk ondersteund door
het orkest, een selektie van
kerstliederen uit West-Euro
pa.
Kerstliederen, lofliederen
ter ere van de geboorte van
Jezus, dateren reeds van in
de vroege Middeleeuwen.
Een van de oudste kerkzan
gen is alvast het «Prose de
l'ane» waarbij een jong
meisje met het Kind op de
arm op een rijkelijk opge
tuigde ezel de stad doortrok
naar de kathedraal van
Beauvais. Oude kerstliede
ren ging men dan in de 16e
en 17e eeuw polydoon be
werken. In Italië ontstonden
prachtige kerstliederen in
motetvorm en in Frankrijk
kwamen de «Noëls».
Sopraan M. Daelman- Trof-
faes bracht met welluiden
de, enigszins vibrerende
stem in de hogere regionen,
het Weihnachtslied uit de
Een knappe middernachtmis in St. Job. (Per)
17e eeuw «O Jesulein zart»
gevolgd door, in mineur,
«Daar reed een maagde-
lijn», een oud Vlaams kerst
lied met zangerige melodie
en polyfoon antwoord. In
«Jerusalem, heilige stad»,
schitterde de volumineuze
machtige stem van H. Van
Geert prachtig alternerend
met het meerstemmig koor
geschraagd door het deli-
kaat begeleidende orkest
formatie.
Het internationaal karakter
van deze Europese kunst
kerstmis werd dan, als toe
gift na de eigenlijke eucha
ristieviering beklemtoond
door het Vlaamse «Stil is de
Nacht» uit de 17e eeuw
waarbij mevrouw Daelman
eens te meer blijk gaf van
haar vokaal talent, het fran
se «Allons Bergers» in ver
halende vorm met speelse
Elders in dit weekblad zult U een verslag lezen van de
perskonferentie die op maandag 22 december jl. gegeven
werd door het aktiekomitee van de Driehoekstraat te
Erembodegem-Terjoden. Dit komitee werd opgericht inge
volge het feit dat op de aanpalende derde industriezone
een nieuwe fabriek werd opgericht zonder enige vergun
ning en niet konform met de geldende voorschriften.
Vooral de haast waarmee de
nieuwe fabriekshal werd
rechtgezet had heel wat arg
waan opgewekt bij de om
wonenden. Toen men dan
nog ontdekte dat het betrok
ken bedrijf op verschillende
vlakken milieuhinderend
was en niet mocht heropge
richt worden op de oor
spronkelijke vestigings
plaats te St. Katarina Lom
beek was de verbazing nog
groter. Hierna ontdekte men
dat de nieuwe werkhal met
een lengte van 36 meter am
per 4,75 meter verwijderd
was van een aanpalend per
ceel, daar waar uit een brief
van de goevemeur van 1977
bleek dat iedere industrie
minimum 8 meter diende
verwijderd te zijn van de per
ceelgrenzen. Het tussenlig
gend gebied moet trouwens
als groene bufferzone aan
gelegd worden.
Het feit dat nadien bleek dat
het ganse gebouw opgericht
was geworden zonder
bouwvergunning was echter
de druppel die de klassieke
beker deed overlopen. Een
petitie getekend door 57 in
woners. uit de Driehoekstraat
werd verstuurd zowel naar
de Provinciale Dienst voor
Stedebouw als naar het
stadsbestuur. Het was ten
slotte de goeverneur van
Oost-Vlaanderen die met de
hulp van de stad Aalst de
illegale bouwwerken deed
stopzetten enkele dagen
voor het bouwbedrijf met
kerstvakantie ging.
Bouwvergunning
Wat er ondertussen gebeur
de grenst aan het ongeloof
lijke. Zo ontdekte de aktie-
groep dat op 18.12.1980,
toen de nieuwe fabriekshal
er grotendeels stond, de be
trokken firma een bouwaan-
vraag indiende. De plannen
waren getekend door een
architekt uit Overijse, en
frappant is wel dat op deze
plannen de verplichte 8 me-
tergrens gerespekteerd
werd. Enkele dagen later, op
23.12.1980 vertrok er dan
een mysterieuse brief van
Staatssekretaris Akkermans
naar de stad Aalst. Deze laat
ste had ondertussen een
bouwadvies gegeven dat
per ijlbode aan de provincia
le diensten van stedebouw
overgemaakt was gewor
den. Op 24.12.1980 werd het
advies van stedebouw, dat
Op de laatste gemeenteraadszitting van 1980 dienden de
raadsleden zich uit te spreken over de derde begrotings
wijziging die op één jaar tijd door het OCMW ter
goedkeuring werd voorgelegd. Zoals steeds zorgde ook
ditmaal schepen van financiën voor een uitvoerig
kommentaar.
De begroting van het
OCMW bedraagt 275 mil
joen of ongeveer één vijfde
van de stadsbegroting. Het
eerste ontwerp dat door het
OCMW werd ingediend
voorzag in een verhoging
van de ontvangsten en
uitgaven met 11.478.500 fr.
Hierdoor werd er geen
wijziging gebracht aan het
oorspronkelijk tekort van
72,9 miljoen. Na nauwkeurig
onderzoek van de dienst
financiën en na een gesprek
met het OCMW zelf werd
het oorspronkelijk ontwerp
ingetrokken en vervangen
door een nieuw. De sche
pen verheugde zich dan ook
over het feit dat het OCMW
begrip had opgebracht voor
de opmerkingen van het
Schepenkollege. Hierdoor
was de stadstoelage ver
minderd tot 4.710.000 fr.
Zo konden de personeels
uitgaven verminderd wor
den met 2,9 miljoen omdat
het verplegend en verzor
gend personeel nog geen
aanpassing genoot van het
statuut van Gent. Ander
zijds diende wel een krediet
van 1,5 miljoen voorzien las
verhoogde uitgave voor an
dere dan personeelsuitga
ven. Het gaat hier om late
vorderingen die nog te
betalen zijn aan het RIZIV
waaronder 839.935 fr. «dit
ingevolge en geschil tussen
OCMW en deze instelling.
Aldus wordt het totaal
krediet verminderd met 1,4
miljoen.
Voor het rustoord St. Job is
er een vermindering van de
uitgaven van 850.000 fr.,
voor St. Lieven een ver
meerdering met 425.000 fr.,
voor Hopperank een verho
ging met 576.250 fr. en voor
de dienst Gezins- en Bejaar
denhulp een verlaging van
379.750 fr.
Bij de bestuurskosten zijn
belangrijke verhogingen
voorzien voor de bezoldi
ging van Tewerkgestelde
werklozen (2.580.000 fr.
meer) en 1,380 miljoen
verhoging in de bezoldiging
van het Bijzonder Tijdelijk
Kader. Volgens de schepen
was deze looninterventie
gewettigd door de nood
zaak de diensten kontinu te
verzekeren en door noodza
kelijke vervangingen in het
belang van de dienst.
De personeelskosten stijgen
aldus met 4.943.000 fr.
Ook de post maatschappe
lijke dienstverlening stijgt
ingevolge de aanpassing
van het bestaansminimum.
Verder zijn er nog 3 miljoen
meer aflossingen en inte
resten van nieuwe leningen.
Het totaal van de verhoogde
uitgaven beloopt aldus
7.093.500 fr.
Inkomsten
Wat de ontvangsten betreft
wordt anderzijds 280.000 fr.
meer voorzien voor verhuur
gelden, vooral van het mor
tuarium. Terwijl ook voor de
rusthuizen meer inkomsten
voorzien worden o.a.
130.000 fr. "voor St. Job,
1.150.000 fr. voor St. Lie
ven, 930.000 fr. voor de
Hopperank, én tenslotte
900.000 fr. voor de genieters
van de dienst gezins- en
bejaardenhulp en 1,1 mil
joen van de genieters van de
warme maaltijden ten huize.
Bijna 5,5 miljoen werd voor
zien als staatsaandeel in de
bezoldiging van de tewerk
gestelde werklozen en de
BTK'ers en 1,315 miljoen als
tussenkomsten van de
Staat in het bestaansmini
mum. Tenslotte verwacht
men 314.000 fr. hogere
staatstussenkomsten in de
annuïteiten van leningen en
400.000 fr. in het artikel
onvoorziene inkomsten.
Ondanks de kredietverho
ging van ruim 7 miljoen
wordt desondanks de stads
toelage herleid tot 68.238.
398 fr. of een vermindering
van 4,7 miljoen. VEHE
lakoniek luidde: «Idem als
de stad Aalst» opgesteld. Dit
advies werd op maandag
29.12.1980 door een wagen
van de stad Aalst speciaal
afgehaald te Gent, en de dag
nadien op 30.12.1980 beslis
te een in allerijl samenge
roepen Schepenkollege de
bouwvergunning te verle
nen. Rekening houdend met
Kerstdag en het erop vol
gend weekend werd aldus in
amper èen viertal dagen tijd
een bouwvergunning van
dergelijke omvang en be
lang toegekend. Dat is onge
twijfeld een unikum in de
Aalsterse geschiedenis.
Feiten
Toen het aktiekomitee op 31
december jl. dan de moge
lijkheid kreeg om als recht
streekse aangelande de
bouwvergunning in te kij
ken, viel men van de ene
verbazing in de andere. Niet
alleen was er het feit van de
spoedvergunning zelf, maar
zoals vermeld strookten de
tekeningen op het plan niet
met wat reeds in werkelijk
heid gebouwd was. Tevens
ontdekte men dat achteraan
het gebouw een verbran
dingsoven kwam met een
diameter van 5 meter Ook
was nergens sprake van een
schouw, die de verbran
dingsgassen diende weg te
leiden. Nog wettelijke ele
menten in totaal 22, werden
aldus ontdekt die in feite bij
de vergunning zelf werden
over het hoofd gezien. Op
vallend was ook dat de
bouwvergunning vooral ge
baseerd was op de brief van
de Staatssekretaris voor Ste
debouw en Ruimtelijke Or
dening. Deze brief kon men
echter niet inzien.
Niet volledig akkoord met
deze gang van zaken besliste
het aktiekomitee dan maar
met een delegatie van een
twintigtal mensen afgelopen
dinsdag een bezoek te bren
gen aan Burgemeester
D'Haeseleer. Totaal onver
wacht werd met de deur in
huis gevallen en werden en
kele pertinente maar lastige
vragen gesteld. Men kan
zich voorstellen dat de aktie-
groep slechts op weinig vra
gen konkrete antwoorden
kreeg. De verrassing was
trouwens algemeen en het
werd een heen en weer ge
loop en overleg met
topambtenaren van je
welste.
Opvallend was ook dat de
omwonenden ook nu geen
inzage konden krijgen van
de bewuste brief van Staats
sekretaris Akkermans. Naar
medegedeeld werd was de
ze brief niet meer in stads-
bezit.
Het spreekt voor zichzelf dat
het aktiekomitee het bij deze
«verrassingsinval» in het
stadhuis niet zal laten. Zo
werd reeds beroep gedaan
op een gerechtsdeurwaar
der om de huidige toestand
van de nieuwe fabrieksge
bouwen vast te stellen. Ook
zal niet toegelaten worden
dat men opnieuw met de
bouwwerken start vooraleer
de wettelijke voorziene
wachttijd van 20 dagen ver
streken is. In feite wenst
men nog verder te gaan om
de ware toedracht van deze
ongewone geschiedenis te
kennen.
Eén zaak staat nu reeds vast.
Over de nieuwe fabriek op
de derde industriezone en
de aktie hiertegen door de
inwoners van de Driehoek
straat te Erembodegem
werd nog niet het laatste
woord gezegd.
VEHE
vokale en slagwerkeffekten
en het Oostenrijkse «Weih-
nachtsjodler» waarbij we
ons in gedachten naar een
alpenlandschap verplaatst
voelden met echo-effekten
van de hobo door de klarinet
en van het koor zelf in pia
nissimo. fel genuanceerd.
Verrassend slot met echo
van alten, sopranen, bas.
Is de a capella-vorm voor
een meerstemmig koor mis
schien in wezen moeilijker
en vraagt hij meer van de
koorzangers, begeleiding
door een strijkorkest met en
kele blazers geeft het alvast
meer toonvastheid en voor
de luisteraar uiteraard meer
charme, mede door de af
wisseling. Besloten werd
dan met een schlager die
evolueert tot evergreen, de
carol «White Christmas»
waarbij elk melomaan zijn
neiging tot meeneuriën
moet bedwingen.
In de homilie noemde
pastoor Bruggeman kerst
mis het feest van de liefde
waarbij men zijn leven kan
laten uitdeinen tot een
smartlap of het laten groei-'
en tot een topper. Dankbaar
heid past erbij voor elke
nieuwe dag, voor elk nieuw
levensthema. Bij dank past
dan ook samenhorigheid en
eensgezindheid nu vooral.
We leven immers in een tijd
van bedrog en geweld, wan
kelend van wellust of ver
stijfd door vereenzaming.
Derde dimensie van de lief
de noemt de predikant de
trouw waarbij mensen voor
mekaar kunnen uitstijgen
boven de gevreesde anoni
miteit.
Met deze zoveelste kunstmis
oogstten koor, orkest, solis
ten en niet in het minst diri
gent en stuwende kracht Ro
ger Van de Wiele eens te
meer een daverend ap
plaus, een eerder ongewoon
fenomeen in de kerk dat al
leen losbreekt bij échte
waardering voor het gepres
teerde.
Vol verwachting kijken we
dan uit naar de prestatie als
de dirigent zijn 20e verjaar
dag aan de leiding van dit
zo toegewijd koor zal vieren.
LH
Tot eind januari organiseert theatergroep PACT. in
samenwerking met het FSTV, een kursus bewegings
leer. Deze staat onder leiding van Mevr. Greta Lintz
die sinds 1973 aan de Koninklijke Opera te Gent als
balletmeesteres verbonden is. Iedere maandag kan
men in de «Graaf van Egmont». Grote Markt, en elke
donderdag in de «Mikisklub». Nieuwbeekstraat, te
recht om de lessen gratis bij te wonen. Aanvang te
19.30 u tot 22 u.
Tweede Kerst in Okapizaal
Of een «Catch-gala» nu de ideale ontspanning is om een
tweede kerstdag te vieren laten wij in het midden. Feit is
dat slechts een tweehonderdvijftig «liefhebbers» bereid
werden gevonden om 150 of 250 Belgische frankskens neer
te tellen. De tijd dat de zaal Rink voor zo een spektakel
nokvol liep, schijnt definitief tot het verleden te behoren.
Wat wil je, wij zijn toch zó verwend door de beeldbuis.
Met het klassieke Aalsterse zaal geslingerd. Na zevenen
kwartier vertraging werd om twintig minuten «combat»
kwart voor negen de eerste was de winnaar gekend. De
gongsiag in de kille en stil- slechte had verloren en de
aan verkommerende Okapi- «goede» gewonnen. Het pu
bliek was tevreden. De
bierkraan kon voor een half
uur worden opengedraaid.
De tweede wedstrijd werd
aangekondigd. De kampioen
van Vlaanderen tegen la
béte humaine. Nog voor de
eigenlijke kamp begon had
Vlaanders kampioen reeds
de toeschouwers op zijn
hand. Deze wilden duidelijk
het afgrijselijke gezicht van
het beest zien. Maar dat zal
voor eeri vo'gende keer zijn.
Zijn rood met zwart omran
de ogen hoofddeksel blijft
het aangezicht verbergen.
Na een partij catch die meer
op de Okapivloer en in de
zetels van de eerste rij werd
beslecht kwam «het beest»
als overwinnaar uit de strijd.
In de sport is alles moge
lijk. En met zijn allen terug
naar de tapkast in afwach
ting van «DE» wedstrijd. Een
dameswedstrijd twee te
gen twee, over drie ronden
van twintig minuten. Het
was duidelijk dat de meeste
toeschouwers daarvoor wa
ren gekomen. Een mens ziet
toch niet dagelijks vier dikke
matrones elkaar in een
catchring te lijf gaan. De ont
nuchtering kwam al meteen
toen vier frele meisjes van
rond de twintig onder de
spot plaatsnamen voor de
klassieke opwarming. Van
boezems als vuurbergen en
billen als kerkpilaren geen
sprake. Alle vier samen
slechts goed voor 200 kilo
gram. Maar de show must
go on. Wij kregen alle catch-
nummertjes op een rijtje ge
plaatst. Haartje-trek, vingers
bijten, in-uit de ring, een
scheidsrechter die zijn broek
verloor, en een winnende
ploeg. Het was half twaalf
toen de jeep van deze Franse
kermisgroep de zaal inreed
en de ring werd ingeladen.
De inrichters beloofden vol
gend jaar ppnieuw te organi-
zeren. Voor ons hoeft het
echt niet
T.
Ook de domes kwamen aan bod in de catch. Niet erg mooi... (Per)
Twee zwaargewichten, vaak uit de ring aan het vechten. (Per)
