et zo maar 'n receptie, wel een
pers-ceptie
STILTE VOOR DE STORM
Voorpost nodigde haar lezers uit...
s en bij
te veraj
«funktid
aken t
ïgsland
12 mill
niet j
gvloeid
rechtvq
elingshj
organ
oud-n|
werd I
s die na
haloog]
s lande]
protes
ntwikfl
geleid
inister
■rsoonlj
I's te m
De Voorpost - 16.1.1981 - 3
omstreeks acht uur. Het waait en het heerste al gauw een vrolijke,
dit nog harder, 'n Typisch Belgisch weertje, maar toch goedgemutste stemming,
de mensen niet voor de buis. Zaal FFR loopt Maar er stond nog heel wat
maar zeker vol. Mensen uit allerlei middens op het programma. Traditie-
karnaval, vereniging, sport en politieke wereld) getrouw hadden we nu ook
de leuk versierde zaal. En natuurlijk was De Voor- twee sprekers uitgenodigd,
bij. nogal wiedes, bij zo'n belangrijke gebeurte- en weer eens wisten de
maar het volledige redaktieteam, is dat niet wat van «mooipraters» enkele lach-
teveel? Het valt echter onmiddellijk op dat de salvo's onder het publiek te
er zonder het (gevreesde) notaboekje en dito laten losbarsten. Ongewild
bijlopen, maar wel nog met hun kritische leverden ze ook het be-
Dus, de wereld stond enkele uurtjes op zijn wijs dat politiekers prima to
neelspelers zijn.
dat
de
kerk
westie
heid er
wij alk
redaktieploeg van het
«De Voorpost» no-
immers al zijn lezers
'n tweede «perscep-
niet alleen om te klin-
het nieuwe jaar
wordt het beter dan
maar ook om de lezers
lelegenheid te bieden
ritiek en/of een woordje
vaardering te leveren
het werd geen droge
enina: medewerkers
van het weekblad De Voor
post hadden hun beste
beentje voorgezet; ze laveer
den vlot en gezwind met een
serveerblad, vol met drank
en toastjes van het huis, tus
sen de lezers en omzeilden
helemaal niet de lieve leze
res of de beste lezer, die
vertelde wat er (nog) alle
maal ontbreekt en wat we
gerust mogen laten verdwij
nen in ons weekblad. Er
Ghis Willems
en Gallus' zedelijke
harmonieën
Na een kort wel
komstwoord door hoofdre-
dakteur Roel Van de Plas,
nam volksvertegenwoordi
ger Ghis Willems het woord
en de mikrofoon.
Gedurende een tiental mi
nuten deklameerde hij als
een volleerde voordrachtge
ver dichtwerk van een zekere
Een vaste waarde in de Original Crazy Bol Jazz Band, Jan Van Acoleyen. (per)
Nieuwjaarsbedenking
Lezersbrieven in een krant of een weekblad kunnen
•en uitstekend middel zijn om een heersende mentali-
•it te peilen, om te zien wat er leeft bij een zwijgende
leerderheid (of minderheid), om er een persoonlijke
lenking bij te formuleren die niet altijd staat voor
•n algemeen geldende strekking van dit weekblad
isteld dat dit niet een utopie maar een mogelijkheid
iu kunnen zijn), maar wel doordacht is en doorvoeld
geschreven vanuit een stortbui van verontwaardi-
belevrf'nK die echter sereniteit en oordeelsvermogen niet in
ie weg hoeft te staan. Men kan woedend worden, men
drangf8" scherp kritisch zijn zonder de waarheid geweld
ïijtig te doen; men kan brandmerken zonder te liegen;
sicn kan azijnzuur oprispen zonder verblinding,
jenietejf'°r'BC week las ik in een van onze kranten een
'?zersbrief die gesteld dat wij hem lazen en gesteld
•ral dat wij bewust leefden - ons in ons diepste
'ezen zou moeten ergeren, schokken, bekeren. Let
rel, het proza dat volgt is geschreven in 1981, door
imand die het goed meent en zich daarvoor inzet, in
n wereld die kapot gaat aan naijver, heilige con-
lumptie en niets ontziende ambitie. Eerst die lezers-
irief, dan een woord commentaar.
'Op de dag na Kerstmis heb ik drie uren aan de Inno en
GB in Kortrijk gestaan om geld in te zamelen voor
Ie sponsorvoettocht ten voordele van de Afghaanse
luchtelingen. Wat ik daar aan kerst- en nieuwjaars-
ensen te horen kreeg? Er was bv. een dame in
intmantel en met zestien pakjes in haar armen, die
ie vertelde dat het crisis is en dat het geld niet altijd
d blijven stromen. Er was er een die zei dat we eerst
Ie mensen in België eten moesten geven. Ze kwam uit
n cafétaria waar een koffie 35 fr. en een gebakje 50
fr. kost. Er was een man die vroeg of ik zelf geloofde
r dat het geld terecht zou komen, en heel wat mensen
™®?*~'>egen van welke school, organisatie of club dat nu
er uitging. Er waren mensen die zegden dat ik er
'.elf moest gaan voor werken in plaats van te staan
i .Schooien. Er waren er die -al gegeven hadden» en een
ian zei -dat ze er voor zijn part een atoombom
lochten opgooien». Er waren anderzijds mensen die
mrtelijk iets gaven. Ik telde mijn geld: 425 fr. In de
inkelstraten telde ik 54 lichtjes aan elke slinger, en
'J zijn zeker een honderdtal slingers in Kortrijk. Ik
ig dat een klein flesje eau-de-toilette 550 fr. kost, dat
avondjurken verkocht werden van 12.000 fr. en dat
*n jeans 1.200 fr. kost. Toch had ik maar 425 fr. in
En toen ik thuis een glas dronk, besefte ik dat een
les porto 160 fr. kost en een pakje sigaretten 43 fr. en
lat ik ook tot die "kapitalisten» behoor. Intussen
'orden het leven, de familie, de kuituur, het land van
Ie vluchtelingen vertrapt door mensen zoals wij. Ik
ichaamde me, namens alle Belgen».
"ijn bedenking:
isschien zouden we over Brahms' genie kunnen
ipreken
taar ik hoor het geschimp op de eisen van de kleine
man
en ik lees het bilan van de grote haaien, de oliemag
naten,
ligbao^dus zwijgen we maar over Brahms
zal bfen zijn we opstandig.
neren/Misschien zouden we over de kleur bij de Klee kunnen
il voorpraten
waar ik merk de witte woede van een werkloze massa
Maacn ik lees de lijst van de naamloze doden in El
at, alsfSalvador,
enoegleen bloedvlek van angst en rouw,
/endifldus zwijgen we maar over Klee
is zcxjen zijn we opstandig.
>chap,|
n de M Misschien zouden we over de lust bij Freud kunnen
jbeler» twisten
de da maar ik denk aan de geruisloze vlucht van het geld
/en ert naar de paradijzen, je weet wel waar,
en ik weet hoe rond Napels een kind nog doolt
i, vrijzl in een brakke hoop puin
echtsj dus zwijgen we maar over Freud
en zijn we opstandig.
Misschien zouden we van geluk kunnen dromen
waar ik denk aan de sjacheraars, de dw ergen
'die met woorden ons leiden naar het beloofde en die
slechts teren op gemaskerde macht,
i-dus zwijgen we maar van geluk
i en zijn we opstandig.
De spanning die heerst in de betere politieke
kringen te Lede is zeer voelbaar. Het is mij nog
niet bekend wanneer de volgende gemeente
raadszitting plaats vinden zal, doch eenieder
die de laatste weken de politieke evolutie te
Lede wat nauwgezet volgt, zal begrijpen dat
een beslissende confrontatie niet lang meer
kan uitblijven...
beheerswijze niet onbelang
rijk is. Vorig jaar trok het
college van burgemeester
en schepenen dan ook naar
de enige gemeente van Lim
burg die niet door een CVP-
meerderheid bestuurd en
geleid wordt.
Deze uitstap krijgen bepaal
de meerderheidsleden soms
wel eens aangewreven. Een
schepen vertrouwde me
Zoals men reeds weet draait
de hele problematiek rond
de beheerswijze over de van
het Davidsfonds overgeno
men bibliotheek. Een de
creet van gewezen minister
Rika De Backer bepaalt im
mers het bezit van een ge
meentelijke bibliotheek. Het
js evident dat dit een revolu
tionaire, doch zeer dure aan
gelegenheid is, waarbij de
echter toe dat men deze uit
stap zelf als zeer vermoeiend
ervaren had. Er werden zelfs
frites gegeten. Ze zullen
waarschijnlijk met kaviaar
aangevuld geweest zijn,
aangezien een slordige
50.000 voor dit uitstapje
werd voorzien.
Met de betwiste beheerswij
ze bevinden we ons nu op
glad ijs. Het dient gezegd dat
burgemeester Grepdon en
de heer Jules Henderickx
bergen werk en onderhan
delingen verzet en gevoerd
hebben in verband met de
concrete overname. Tussen
al de betrokken partijen wa
ren al heel wat konkrete
overeenkomsten gesloten.
Deze handelswijze viel ook
niet in slechte aarde bij de
CVP-meerderheid, die de
waarde van een overname
inzag en zich dan ook ak
koord verklaarde op de laat
ste gemeenteraad.
Deze zitting verliep in een
erg gespannen sfeer, mede
door een motie van Denis De
Pauw (CVP). Deze hield ver
band met het betwiste refe
rendum in de Brusselse ge
meenten. ledereen was het
roerend eens met de inhoud,
maar hadden wel enkele op
merkingen over de procedu-
rewijze. Waarom bepaalde
meerderheidsleden zich zo
danig verzetten tegen iets
waar ze wegens hun politie
ke achtergrond mee instem
men moesten, blijft mij een
vraagteken. Geldingsdrang?
Dit het strijdtoneel dient ge
situeerd te worden in de af
wezigheid van de hh. Cob-
baut en De Dijcker.
Zijn vrachtwagens zijn im
mers rechtstreeks betrokken
bij de moeilijke tijden die het
Vlierzeels stort en de huur
der, de heer De Letter, een
modern autlaw, meemaken.
Vandaar dat hij de laatste
tijd waarschijnlijk niet al te
positief ingesteld is t.o.v. zijn
burgemeester, die zich zelf
op de hoogte ging stellen
van de toestand te Vlierzele,
en o.a. door een politiemaat
regel de bewoners steunde.
Het komt er dus in geval van
afwezigheid van de h. De
Dijcke voor de coalitie op
neer van een akkoord met de
CVP te bereiken. In dit geval
ligt een spoedige oplossing
nog niet voor de hand, door
de strakke opstelling van de
verschillende parti)en wan
neer het de beheerswijze be
treft. De meerderheid wil de
gemeenteraad, mits de nodi
ge aanpassingen tot beheer
raad promoveren. De CVP
beoogt een meer pluralisti
sche samenstelling, wat de
inspraak van de bevolking
zou bevorderen en een po
tentieel bazige meerderheid
zou kunnen bedwingen. De
ze argumenteert haar stand
punt met het aroma dat het
onverantwoord is onbe
voegden de financiën, en
dus ook de begroting, te la
ten beïnvloeden.
Volgens het decreet mag de
gemeenteraad in de beheer
raad geen minderheid wor
den, doch deze voorziening
kan op verschillende wijzen
opgelost worden, zodat «on
bevoegde» -specialisten ak-
tief kunnen meewerken aan
de opbouw van de nieuwe
bibliotheek.
wat glimlachende gezichten tijdens de persceptie. (per)
(WhtMBWiêtt y»W
-Ifie. C&tirtaL COLOj BOL JM2-BWD
vm msr te ppt.<s&ese.
fteMW&fflW op ie %/tscKi
W&.MCO«tóf
Gallus, een 16de eeuws
dichter Onmiddellijk riep
deze naam het beeld op van
(ministeriële) wijsheid. Ik
laat jullie even meegenie
ten: «De middeleeuwse
dichter, die echt bestaan
heeft noemt zijn werk de
Harmoniae Morales, de ze
delijke harmonieën. Het eer
ste wat mij onder de ogen
valt in zijn gedichten, doet
me denken aan de glorietijd
van de CVP: Quae te tam
laeta tulerunt saecula! Wel
ke gunstige tijden hebt U
voortgebracht! Welke voor
vaderen hebt U verwekt!
Maar de dichter voorspelt
dat het tij zal keren: O Fortu-
na, potens quam variabilis
O Fortuna, machtia en wis
pelturig, die kwaden boven
goeden stelt.
In het tweede deel wordt
Gallus werkelijk konkreet en
hij vergelijkt de oppositie-
kuurders met een klein haas
je: «Wat heb ik de machtige
heren misdaan?».
Ghis Willems ging zo nog
een beetje voort de draak te
steken met Gallus en eindig
de als volgt: «ledereen moet
uitmaken welk pad hij in
1981 zal volgen. Als het in
1980 niet goed was, kies dan
het betere pad. Met deze
simpele wijsheden waren
we te gast bij iemand die het
ons wilde voor zeggen.»
Ghis toespraak lokte een
algemene vrolijkheid en een
spontaan en vol applaus uit.
Minister Galle liet dit alles,
maar over zich waaien; zijn'
gedachten deed waarschijn
lijk dichtwerk over een zeke
re Willemsius de ronde
Ook Pol De Paepe was origi
neel
Wat ook geweldig insloeg
was de geschiedenis van Pol
De Paepe van het Verbond
der Dekenijen. Waarschijn
lijk geïnspireerd door de
naam «persceptie» heeft hij
de dikke Van Dale zorgvuldig
geraadpleegd om er een re
sem woorden, die beginnen
of eindigen op «pers» er uit
te halen en te verwerken in
zijn toespraak: En daar
mee zijn we gekomen bij de
-link tussen pers en midden
stand, waartussen een nauw
verband bestaat. Vooreerst
is er de citroen-pers. Te
Aalst staat de citroenpers
opgesteld op de nog altijd
niet voor het publiek open
gestelde parking van het Ad
ministratief Centrum, rechts
langs de kant van de dien
sten van de pers. Belastin
gen En is de wereld van de
middenstand niet de wereld
van de perc-enten? Met zijn
boodschap-pers, diamant
slij-pers, dwe-pers, glui
pers, haarkap-pers, roe-pers,
schra-pers, sle-pers, slo-pers
en slui-pers.
Maar laat ik in schoonheid
eindigen. Met een citaat, be
stemd voor U allemaal die
van uw leven iets wilt ma
ken: Point n'est besoin d'es-
pérer pour entreprendre, ni
de réussir pour persévérer.»
Hiermee werd er weer een
golf van vrolijkheid ontke
tend: Pol kan naast koffiebo
nen fijn malen ook fijn klet
sen 't Ja, in de middenstand
kan je een radde tong best
gebruiken.
Jos Muylaert
in de schijnwerper
Deze avond werd ook Jos
Muylaert, oudste medewer
ker van De Voorpost letterlijk
en figuurlijk in de bloeme
tjes gezet. Toen hij in februa
ri 1974 van start ging als
reporter, nam hij als druk
bezet man nog meer hooi op
zijn vork. Hobbies heeft hij
immers .in overvloed: diri
gent van drie muziekkorp
sen, reisleider, toneelrat, re
gisseur, voorzitter van de
kulturele kring van Meldert,
sekretaris bij de VVV Faluin-
tjes, de Oudstrijdersbond,
lid van de beheerraad van
het parochiecentrum en me
dewerker aan een boek «De
geschiedenis van Meldert».
Hoe dan nog de tijd vinden
om tussendoor een achttal
artikels per week te schrij
ven, mag Jo(o)s(t) weten.
Maar ja, schoolmeesters zijn
wel een ras apart.
De Voorpostprijs
voor PACT
Tijdens deze persceptie
werd er ook voor de eerste
maal een «De Voorpost-
prijs» uitgereikt. Freddy Cau-
dron, kuituurmedewerker
van De Voorpost, beklem
toonde in zijn toespraak dat
dit weliswaar een kleine prijs
is, maar alleszins mag ge
zien worden als de kleine
broer van tal van andere prij
zen als daar zijn de L.P.
Boonprijs of de Dirk
Martensprijs. Hier kronen
liefhebbers liefhebbers en
dat maakt de prijs dan ook
zo speciaal. Eervolle vermel
dingen gingen naar de
Dienst Kuituur en naar de
Crazy Bol Jazz Kafee. To
neelvereniging PACT kaapte
de prijs weg met hun schit
terende «Zes personages
zoeken een auteur». Het Pro
gressief Aalsters Collectief
Teater bracht dit op een on
navolgbare wijze op de
planken.
In primeur:
The Original Crazy Bol Jazz
Band
Na deze laatste toespraak,
liet men de glazen aanruk
ken en kon iedereen nog een
gezellig babbeltje slaan. On
dertussen echter zorgden
Jan Van Herzerle (klarinet),
Stan Peeters (alt, sopraan en
sax), Ralf Orbet (piano). Jan
Volksvertegenwoordiger Ghis Willems was de eerste spreker tijdens de receptie van ons weekblad.
Het werd een niet alledaagse politieke speech maar een ludieke spreekbeurt (per)
Jos Muylaert (met bril) werd door de medewerkers van het weekblad De Voorpost echt in de
bloemetjes gezet, (per)
The Original Crazy Bol Jazz Band in avant-première op de De Voorpost persceptie. (per)
De man die de show stal: Pol De Paepe In feite een oud perslid sprak over de «pers» (per zonder
s)
en de broodnodige geest- reporters die hun best doen
drift en het geheel klikte om een kwaliteitskrant af te
meteen. En dit alles kwam leveren voor je mooie geld.
natuurlijk de stemming ten De lezer maakt immers
goede., de zaal was in haar dienst uit, hij krijgt de kans
nopjes met deze heerlijke (niet alleen op de persceptie,
verrassing. maar gans het jaar door) on
verbloemd zijn mening te
De avond verliep verder zeggen wij streven naar ver
nog in optima forma: som- betering en daar vaart u toch
mige lezers namen de prima ook goed bij?!
gelegenheid te baat om te
praten met mensen, géén
beroepsjournalisten, maar
Van Acoleyen (drums), Dave
Senior (trombone), Bruno
Van Acoleyen (trompet) en
Arseen De Vlieger (banjo)
voor jazz van de bovenste
plank. Zij vielen op door een
frisse en overtuigende bena
dering van de New Orleans
jazzstijl. En dat zegt al boek
delen.
Met hun zevenen vertolk
ten ze hun taak op een per-
soonliike wijze, met veel brio
