JJ
NIEUWE MISS BETTE 1981
Weelbkd
Bender
WELKOM IN DE ONDERWERELD VAN PAUL SNOEK
KRIJGT AALST 7 ERE-BURGEMEESTERS EN 14 ERE-SCHEPENEN?
LEDE HAALTERT
KRIJGEN EIGEN NET
karnavalprins
Edifie
Aalst
SelieMeitreek
Arr. Aalst verliest veerkracht
Chris of Stefaan
.HHotlit 61.4
VAN LIMBERGEN
VAN LIMBERGEN
en omdat niets meer mooi is, is zelfs dat niet lelijk»
A
Volksvertegenwoordiger Willems vraagt verduidelijking aan minister
Aansluiting op telefoonnet
in versneld tempo
xior
l ge
?rot(
)peri
/e er
banl
wis
ziji
serd
'jgei
Gua
igeL
van
it
De Voorpost
VRIJDAG 30 JANUAR11981
34' JAARGANG NR. 5 - 20 F
een uitgave van
X<
UITGEVERIJ DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel.: 052/21.40.60
Bankrek, KB 442-8601481-36
Prijs voor los m
Jaarab.
6 maand
1.170 F
600 F
310 F
Verantwoordelijke uitgever
A. DE CUYPER
Redaktie - Pontstraat 64
9300 Aalst Tel. 053/70.41.19
OÏI I fiolo
BRUIDSLIJSTEN
Hoogstraat 28
AALST Tel. 21.23.22
Kattestraat 73
Tel. 21.56.00AALST
Er is een tijd geweest dat Paul Snoek regelmatig stenen
gooide in de literaire kikkerpoel van het stille dorp Vlaan
deren.
Zijn poëzie klonk als een vloek in de konservatieve oren
van de brave dorpelingen. De anarchist Paul Snoek hoorde
thuis in de literaire onderwereld van dit bekrompen land.
Vandaag heet Paul Snoek werken...
ons allen welkom in zijn on- Wellicht is de prijs eerder
derwereld en als beloning simbolisch bedoeld, doch
daarvoor kreeg hij van de
stad Aalst de Dirk Mattens-
prijs, ter waarde van zegge
en schrijve twintigduizend
heuse Belgische franken.
Karnavalisten schreeuwen
luidkeels om het verlies van
een half miljoen subside,
doch één van Vlaanderens
het is meteen een sprekend
bewijs van de waarde, die
in dit alle opzichten kleine
land aan waarachtige kui
tuur wordt gehecht. Alle ge
voel voor verhoudingen is
hier sinds jaar en dag zoek.
Dat men bijvoorbeeld de
subsidie voor karnaval met-
meest begaafde dichters tertijd tot drie miljoen heeft
opgedreven is onverant
woord en mede de oorzaak
van het verval van onze vas-
zegt beleefd «dank U»
een bedragje, waar een
slraatkeerder dan weer een
kleine maand moet voor tenavondfeesten.
Miljoenen voor karnaval,
enkele duizendjes voor een
literaire onderscheiding...
Je zet er terecht vraagtekens
achter.
De ku van kuituur
Toen vorige zaterdag de
Dirk Martensprijs werd uit
gereikt in de trouwzaal van
het stadhuis, voelden we
ons beschaamd en veront
waardigd tegelijk.
Welgeteld vijfentwintig
mensen waren aanwezig in
de zaal. om getuige te zijn
van deze belangrijke literai
re manifestatie.
Het werd dus een kleur- en
sfeerloos gedoe, wat nog in
de hand werd gewerkt door
de hooghartige houding van
sommige Vlaamse literato-
Hoe kan het anders dan lachende gezichten. (Per)
de enorme hoeveelheden
Vervolg op pag. 8
Zaal Lelie, 7 uur op zaterdagavond. Een volledig uitgerust
Voorpost-team komt te Lede in zaal Lelie aan Men wordt
er onmiddellijk gekonfronteerd met enkele knappe maar
erg nerveuze kandidates. Een erg mooie maar zenuwachtig
lachende Karina, een beheerste Betty en een uitgelaten
Carine, geflankeerd door een zelfzekere Martine. Alles wijst
er op dat het een boeiende nek aan nek race wordt. Zelfs
uw dienaars waagden zich aan geen enkele pronostiek.
Ijverige orde moment zou uiteenbarsten.
Niet alleen de kandidates Dit zal ongetwijfeld een sti-
hadden voor deze verkiezing mulans voor volgende Miss
bergen werk verzet, ook de Bette-verkiezingen beteke-
stille werkers achter de nen. Men zou werkelijk zelf
schermen, in casu de ordele- dorst krijgen wanneer men
den, waren steeds behulp
zaam tegenover de meisjes.
Dit betekent niet dat een or
delid zich inzette voor de
inhoud van het optreden
zelf. Er werden dus geen
liedjes of teksten verschaft,
daarvoor waren de kandida
tes op zichzelf en meestal op
een talrijke vriendenkliek
aangewezen. Verder vindt u
over de Miss Bette-kandida-
tenverkiezing voldoende te
rug in bijhorende artikels.
Er was uiteraard naar ge
streefd om de zaal een zo
karnavalesk mogelijk uitzicht
te geven, of beter gezegd, de
deelnemers hadden allen
wel een of andere, al dan
niet grappig uitgedoste sup-
portersgroep met zich mee
getroond. De opkomst zelf
was zo talrijk dat het wel leek
of de zaal op een bepaald
Martine De Bosscher
Karina Everaert
Carine Veldemon
Betty Eeckhout
ren. Sjonge, sjonge, wat
hebben die mensen kuituur
aan hun ku hangen!
Tot overmaat van ramp
kwamen wij door een mis
verstand midden de alge
mene vergadering van de
P.E.N.-klub terecht en wa
ren ongewild getuige van de
bestuursverkiezing: Willem
M. Roggeman en Hugo
Bousset, allebei uittredend
en herkiesbaar, werden her
kozen. Herman J. Claeys,
die zich nog maar eens kan
didaat stelde, kwam er niet
in.
Geen welkom dus voor Her
man, in deze literaire onder
wereld, misschien wel om
dat hij een kort pleidooi had
gehouden voor schrijvers in
moeilijkheden.
Het bleef dus een uiterst kil
le bedoening, akademische
drukdoenerij die niet van
aard is om er warm voor te
lopen. Geen propaganda
voor de kwijnende Vlaamse
literatuur, die sinds het
heengaan van Boon op ster
ven na dood is, ook en voor
al wat het uiterlijk aspekt
betreft. Geen zier zin voor
gezonde publiciteit...
Boontjes goeie vrienden
Marcel Wauters en Ben Ca-
mi zullen zich wel wat on
wennig bewegen tussen al
die stijve harken..
Hoop op verbeelding?
Willem M. Roggeman be
spreekt de bundel «Welkom
in mijn onderwereld» en
bestempelt deze als de bes
te die hier de jongste drie
jaar is verschenen.
«De eerste Vlaamse neo-ro-
mantieker heeft een moeilij
ke periode achter de rug».
Zegt Roggeman. Wie heeft
dat niet?
«In het werk van Paul Snoek
heeft de esteet de sarkast
verjaagd...»
Verwonderlijk?
Is er in dit Vlaanderen nog
plaats voor sarkasme? Zijn
de Vlaamse tenen niet al te
lang geworden voor dat
soort van gevoelsuiting?
«Een tijdlang hebben we ge
hoopt dat de verbeelding in
Vlaanderen uiteindelijk aan
de macht zou komen». Het is
nooit gebeurd en de kahs is
uiterst klein dat het nog ooit
zal gebeuren!
Brakke Grond
Zo werden liefst tweehon
derd miljoen frank gespen
deerd voor de aankoop van
het kultureel centrum De
Brakke Grond in Amster- t
dam. Een smak geld, waar
van men zich terecht af-
vraagt of het niet beter be
steed had kunnen worden,
in deze tijd van schrijnend
tekort op ieder vlak...
Doch wat Piet Van Brabant
daarover in «Het Laatste
Nieuws» als kommentaar le
vert is typerend voor de
kleinzielige Vlaamse menta
liteit.
nder de titel «Dure cadeau
aan A'dam» schrijft dit kop
stuk van de Vlaamse joerna-
listiek het volgende:
«Burgemeester Polak is blij
met deze Vlaamse bijdrage
tot de Amsterdamse stads
vernieuwing en de Amster
dammers zijn nu ook geluk-
Vervolg op pag. 4
Dank zij een wet van 10.3.1980 kan men nu ere-burgemees-
ter of ere-schepen worden. Voorheen was dit niet mogelijk.
In deze wet waren echter nog een aantal onduidelijkheden,
die dank zij een parlementaire vraag van CVP-volksverte-
genwoordiger Ghis Willems echter grotendeels werden
weggewerkt.
Ten eerste sloeg de wet en- één enkele uitzondering
kei op de toekomst, behalve voor de mandatarissen die
Geregeld horen we allen klachten van kandidaat-abonnees
op een telefoon die al te lang op aansluiting moeten
wachten.
Een probleem dat te maken heeft met de voortdurende
modernisering en de behoefte aan stijgend komfort van
quasi iedereen.
Waar vroeger huizen met een telefoon eerder zeldzaam
waren zou men nu bijna van het tegenovergestelde feno
meen kunnen gewagen.
We staken over de toestand
in het Aalsterse op dit stuk
ons licht op bij Minister van
PTT Willockx waarvan we U
wat volgt kunnen mede
delen.
In de telefoonzone Aalst, de
tone 053, met haar drie net
ten, Aalst zelf, Denderleeuw
en Burst, zijn er momenteel
?36 liefhebbers die op aan
sluiting wachten. Onder hen
189 die reeds meer dan drie
maand op de wachtlijst
staan ingeschreven.
Het gemiddeld tempo van
aansluitingen per maand be
draagt ongeveer 350 waaruit
op het kabinet van Minister
Willockx dan ook wordt af
geleid dat, vergeleken met
de rest van het land, Aalst
geen specifiek probleemge
west is maar er eerder be
hoorlijk voorkomt.
Dit tempo zal echter dit jaar
en ook volgend jaar nog een
flink stuk kunnen worden
opgevoerd wegens twee be
langrijke maatregelen. Ener
zijds werd de personeels
stop opgeheven en ander
zijds zijn de investeringsmo
gelijkheden verhoogd door
het vrijkomen van bijkomen
de kredieten einde 1980 en
begin 1981.
Gehoopt wordt, en dit is dan
het streefdoel voor telefoon
zone 053, tegen 1982 te ko
men tot een wachttijd van
uiterlijk zes weken. Wat nu
meer speciaal net Aalst be
treft, net dat momenteel een
30.000 abonnees telt en
waarvan men de groei voor
ziet in de komende jaren tot
50 a 60.000, zijnde quasi het
dubbele aantal, drong een
splitsing zich zowel organi
satorisch als technisch op.
Om geen al te zware kabels
te moeten aanleggen en
overbelasting zoveel moge
lijk te voorkomen zal het net
Aalst worden gesplitst in
drie delen: Aalst zelf en
daarbij dan net Lede en net
Haaltert.
Deze splitsing is echter uiter
aard nog niet voor morgen.
Oprichten van een nieuw net
gaat o.m. gepaard met ver
werven van gronden, op
richten van gebouwen, be
stellen en realiseren van
centrales, dit dan alles ge-
konditioneerd door de finan
ciële mogelijkheden. De op
richting van de netten Lede
en Haaltert, welk van de
twee eerst aan bod zou ko
men kon onze zegsman ons
niet mededelen, is dan ook
voorzien een voor 1986 en
een voor 1989.
Is dit wel aangename doch
toch verre toekomstmuziek,
de versnelling van het tem
po van aansluiting van nieu
we abonnoees wordt eer
lang een realiteit.
LH
ingevolge de fusie waren af
getreden. Voorbeelden hier
van zijn Frans Boel van
Erembodegem, Albert De
Vos van Meldert, Jozef
Lejuste van Gijzegem, Theo
Meulemanen Raymond Uyt-
tersprot, beiden uit Moorsel.
Dit was echter niet het geval
voor figuren als Frans
Blanckaert of Gaston Cau-
dron, ex-schepenen als Gus-
taaf De Stobbeleir, Gilbert
Claus, Bert Van Hoorick, Cy-
riel Van Hauwermeiren, enz.
De tweede onduidelijkheid
was dat burgemeesters of
schepenen in funktie hun
ambt niet mochten voeren,
maar er was niet bij vermeld
of die ere-titel ondertussen
al mocht verleend worden
aan hen die aan de voor
waarden van 10 jaar anciën
niteit voldeden.
De minister van Binnenland
se Zaken antwoordde op 7
en 28.10.1980 aan de Aal
sterse volksvertegenwoordi
ger dat de wet ook sloeg op
het verleden. Anderzijds
meende de minister dat bur
gemeesters of schepenen in
funktie de ere-titel van hun
ambt niet mocht verleend
worden, noch dat deze hem
mochten voeren. Voor die
genen die het ambt niet
meer bekleden maar nog
steeds gemeenteraadslid
zijn, mag de ere-titel wel ver
leend worden. Tot zolang zij
aktief blijven in de politiek
mogen zij deze titel echter
niet voeren.
Deze ministriële antwoorden
houden in dat zeven burge
meesters nu ere-burge-
meester kunnen worden.
Het zijn Frans Blanckaert
(Aalst), Frans Boel (Erembo
degem), Albert De Vos (Mel
dert), Jozef Lejuste (Gijze
gem), Gaston Caudron
(Moorsel). Theo Meuleman
(Nieuwerkerken) en Ray
mond Uyttersprot (Moorsel).
Deze laatste behoort wel tot
de uitzonderingen omdat hij
nog steeds aktief is in de
politiek.
Anderzijds kunnen veertien
schepenen de ere-titel krij
gen. Het gaat om Gustaaf De
Stobbeleir, Gilbert Claus en
Bert Van Hoorick uit Aalst,
Louis De Clippel, Maurice De
Luyck en Firmin De Cremer
uit Erembodegem, Cyriel
Van Hauwermeiren uit Hof-
stade, F. Pr. De Sutter uit
Nieuwerkerken, J. B. Moens
uit Moorsel, Frans Neulant
uit Meldert, Maurice Van
Humbeeck uit Gijzegem,
Hector De Meersman uit
Herdersem, Lucien Van den
Nest en Marcel Lorie uit Hof-
stade. Deze laatste verkeert
wel in dezelfde toestand als
de hierboven geciteerde
Raymond Uyttersprot, ver
mits hij nog steeds deel uit
maakt van de Aalsterse ge
meenteraad.
Vier leden van het huidig
schepenkollege van Groot
Aalst komen ook in aanmer
king voor een ere-titel. (10
jaar anciënniteit). Het gaat
om Louis D'Haeseleer, Jan
De Neve, Gaston Van den
Eede en Edgard Hooghuys.
Vervolg op pag. 4
Bij het opmaken van de sociale balans over het jaar 1980
komt het Algemeen Christelijk Vakverbond tot de vaststel
ling dat de achteruitgang op het gebied van de werkgele
genheid zich in het arrondissement Aalst verder doorzet.
De veerkracht gaat verloren door de stijgende werkloos
heid die sedert jaren de hoogste pieken te zien geeft in de
tien gemeenten van het arrondissement.
ftdjr 25 sluitingen, 1000 arbeid-
bedrijfssluitingen splaatsen gingen toen verlo-
In de loop van het jaar- ren. In 1978 waren er 19
1980 hebben 8 ondernemin-
gen hun deuren gesloten in'
het arrondissement. Hier
door hebben 255 werkne
mers hun werk en broodwin
ning verloren. Deze bedrij
ven zijn de volgende: Ber-
main te Elene in de konfek-
tiesektor waar 54 plaatsen
verloren gingen; Daf Ophas-
selt, in de metaalsektor met
42 arbeidsplaatsen; Van
Laethem te Aalst, gordijnen
met 35 arbeidsplaatsen; Sty
le te Geraardsbergen in de
meubelsektor met 30 verlo
ren arbeidsplaatsen; Bae-
tens te Aalst in de konfektie-
sektor, eveneens met 30 ar
beidsplaatsen; Eeman te
Haaltert in de konfektiesek-
tor met 29 arbeidsplaatsen;
Whitbread te Onkerzele,
brouwerij met 21 arbeids
plaatsen en ten slotte A-
driaens te Denderhoutem in
de konfektiesektor waar 14
arbeidsplaatsen verloren
gingen.
Ten overstaan van de
voorgaande jaren is het aan
tal sluitingen verminderd en
ook de verloren arbeids
plaatsen. In 1977 waren er
sluitingen met een verlies
van 800 arbeidsplaatsen. In
1977 gingen 17 bedrijven
dicht, 500 werknemers ver
loren toen hun betrekking.
Een nieuw bedrijf en belang
rijke uitbreiding in een
ander.
In de loop van 1980 kwam
het meubelbedrijf De Gendt
zich vestigen in de industrie
zone van Erembodegem.
Door brand vernield in Lom
beek is het een overplaat
sing met heel wat perikelen
omtrent milieubewaking.
Het gaat om ongeveer 80
arbeidsplaatsen.
Vervolg op pag4
Dit jaar wordt voor de 29e maal de Aalsterse karnavalprins
verkozen; Stefaan Vinck of Chris De Pelsmaeker wordt de
twintigste prins. Frans De Boitselier, Kamiel Sergant en
Michel Cleemput werden immers drie keer verkozen, Ro
bert Waterschoot en Jean-Paul De Boitselier elk tweemaal.
Frans De Boitselier en Kamiel Sergant kregen de titel van
Keizer Karnaval, Michel Cleemput (voorlopig) nog niet.
Michel was in 1971 de jong
ste prins die ooit de titel
kreeg, hij was toen amper
22; de eerste karnavalprins
van Aalst was 58, toen hij in
1953 de reeks opende.
Zeventien van de negentien
vroegere prinsen zijn nog in
leven, de eerste twee, Ro
bert Renoncourt en Frans De
Boitselier, zijn ons reeds ont
vallen. Op drie na zijn alle
prinsen geboren Aalste-
naars: Robert Renoncourt
(Rijsel), Robert Waterschoot
(Dendermonde) en Robert
Van den Berghe (Gentbrug-
ge) werden buiten de gren
zen van Groot-Aalst gebo
ren, doch mochten gerust
alle drie als echte Aalste-
naars worden beschouwd.
In 1961 was Karei De Naeyer
de eerste, die onder zijn ei
gen naam regeerde, voor
dien werd steeds een schuil
naam gebruikt.
Vervolg op pag. 4
