Welkom in de onderwereld van Paul Snoek
Arrondissement Aalst verliest veerkracht
CHRIS OF STEFAAN?
WIE WORDT
KARNAVALPRINS AALST?
Krijgt Aalst
7 ere-burgemeesters en
14 ere-schepenen?
V.V.A.K.-nieuwtjes
Juwelier
Bikkems
andermaal
laureaat!
en omdat niets meer mooi is is zelfs dat niet lelijk»
4 - 30.1.1981 - De Voorpost
Vervolg van pag. 1
kig, want mevrouw De Ba
cker biedt hen een mooie
ruimte aan, waar ze Belgisch
bier kunnen drinken en naar
hartelust experimentele en
alternatieve kunst kunnen
beoefenen, open, bloot en
rood happenings inrich
ten»...
Aan het slot van zijn hoog
gestemd artikel spreekt hij
de vrees uit, dat de «losge
slagen» Amsterdammers in
het komend voorjaar de wer
ken van Octaaf Landuyt in de
Brakke Grond zullen komen
beschilderen met slagzinnen
als «voor abortus» en «te
gen de NAVO»!
Je houdt het niet voor mo
gelijk, dit walgelijk gewau
wel, dat niet van aard is om
de kulturele integratie tus
sen Noord en Zuid-Neder
land in de hand te werken.
Dit soort proza ligt nog
steeds volkomen in de lijn
van de belgisistiese stijl van
wijlen Stijns en de zijnen.
De Vlaamse Belgen hebben
hun portemonnee openge
daan, de krenterige Hollan
ders hielden hem nog maar
eens dicht, om in de termen
te blijven van de smalle ge-
dachtengang alhier.
Terwijl het kulturele leven in
Vlaanderen zelf reutelend te
gen de dood vecht, denkt
men de patiënt opnieuw tot
leven te kunnen wekken
door hem in Nederland een
duur buitenverblijf aan te
bieden, in de eerste plaats
een vetbetaalde job voor
een partijkreatuur...
De Nederlanders weten wel
beter en houden de beurs
dicht voor een ekwivalent
projekt in Brussel.
Om even opnieuw naar
Aalst over te schakelen: in
deze stad is men sedert
meer dan twintig jaar bezig
een kuituurcentrum uit de
moerrassige bodem van de
Molenstraat te stampen.
Sinds enige tijd staan er nu
ook al ruiten in; het lijkt wel
een warenhuis uit de protse
rige Expo-tijd van Expo '58,
nu bijna een kwarteeuw
geleden.
Als het gebouw ooit voltooid
zal zijn, zal daar aan kuituur
worden gedaan, zoals dat of
ficieel heet...
Aan kuituur doet men inder
daad in Vlaanderen bij voor
keur in glazen paleizen en
achter fraai gerestaureerde
gevels...
Daar hoort immers de ge
ïnstitutionaliseerde kuituur
thuis, officieel erkend en ge
klasseerd in het rijtje, dat de
overheid met een welgeval
lig oog bekijkt.
Het stoffelijk overschot, met
passend eerbetoon bijgezet
in het kille graf van de
bloemlezingen, die het leven
van generaties studenten
zuur hebben gemaakt en
waarvan de stank hun neus
gaten heeft verpest!
Paul Snoeck in gesprek met minister Marc Galle. (Per)
laureaat ontvangt de Dirk Martensprijs uit de handen van schepen H Roels. (Per)
En schop in de kont van het
protokol
Dergelijke kwalijke geurtjes
moet Edmond Schietekat,
die onder het pseudoniem
Paul Snoek Vlaanderen on
tegensprekelijk met waar
achtige poëzie heeft verrijkt,
in de neusgaten hebben ge
registreerd. toen hij uit han
den van kuituurschepen
Herman Roels de check ont
ving van een «deficitaire
stad», zoals de schepen het
zelf uitdrukte.
Ons hele kapitalistiese be
stel is deficitair en gewoon
faljiet. Er blijven ons enkel
nog herinneringen aan die
tijd van toen. de tijd dat het
protokol een ferme schop in
de kont kreeg en de regen
ten beefden voor het woord
van de «angry young men».
Zaterdag klonk ook spijt uit
de mond van Paul Snoek,
vroeger onvoorbereid en on
vervaard om het even welk
spreekgestoelte beklim
mend, om geen rel verlegen!
Paul Snoek was destijds si-
noniem voor herrie, geen
gemakkelijke jongen, ie
mand die zonder verpinken
met het hele klootjesvolk de
vloer aanveegde...
«Nu zijn mijn middelen ver
schraald, verschrompeld...»
zegt Snoek en die woorden
snoeren ons de keel dicht.
Wij behoren tot dezelfde ge
neratie. jongens die heus
niet bang waren om er op
gezette tijden eens flink de
beuk in te zetten en bikkel
hard tegen gevoelige sche
nen te schoppen, of om sar-
kastisch de hele boel op los
se schroeven te zetten.
Nu zwijgen wij als bange
wezels en wachten af tot de
generaties na ons de moed
zullen opbrengen om hun
verontwaardiging luidkeels
uit te schreeuwen.
Voorlopig heerst alom niets
dan stilte en om gedichten
maakt geen mens zich nog
druk.
Ook Paul Snoek weet dat:
«Ja, ik weet het nu al jaren
en nog langer,
dat gedichten nutteloze din-
Vervolg van pag. 1
Anderzijds nam het bedrijf
Pioneer gevestigd in de in
dustriezone te Erpe-Mere en
gespecialiseerd in elektro
nisch materiaal een sterke
uitbreiding. Van 100 perso
neelsleden in januari 1980
evolueerde de tewerkstel
ling in dit bedrijf naar 280
mensen sinds december
1980. In Honda Motor, eind
1962 gevestigd te Aalst, met
iets meer dan 400 werkne
mers werd een investering
van 41 miljoen aangekon
digd. Deze investering zal
naar de personeelsuitbrei
ding toe geen enkel effekt
hebben.
Grote verschuivingen maar
weinig konkrete gegevens
Het is uitermate moeilijk
een konkreet overzicht te ge
ven van wat zich op gebied
van tewerkstelling in een
jaar tijd en ieder van de
4.280 bedrijven heeft voor
gedaan. In de 181 onderne
mingen en instellingen van
het arrondissement die
meer dan 50 werknemers te
werk stellen, zijn de ver
schuivingen miniem, met
uitzondering van Pioneer.
Op het vlak van de bedrijfs-
sektoren zijn echter reeds
enige jaren diepgaande wij
zigingen aan de gang die
van aard zijn een heel ander
zicht te gooien op de tewerk
stelling in het arrondisse
ment Aalst.
Het aantal arbeiders en ar
beidsters is de laatste zes
jaar gedaald van 33.000 tot
29.400, terwijl het aantal be
dienden daarentegen geste
gen is van 18.800 naar
22.000. Van 1974 tot 1980 is
de globale tewerkstelling in
het arrondissement Aalst
omzeggens onveranderd ge
bleven. In 1974 waren 51.990
personen tewerkgesteld in
het arrondissement. In 1980
waren het er 51.569. In de
sekundaire sektor (verwer
kende nijverheid) daalde de
tewerkstelling echter met
5.339 over deze periode. In
de textiel gingen 2.321 ar
beidsplaatsen verloren en in
de konfektie 2.437 zodat de
tewerkstelling in deze twee
sektoren daalde van 13.607
tot 8.849. De meubelsektor
liep terug met 610 arbeids
plaatsen. Er werken thans
nog 1800 personen. De
bouwnijverheid in het arron
dissement bleef vrij stabiel.
In 1974 werkten hier 5.313
arbeiders, begin 1980 waren
het er 5.400.
De sterkste aangroei deed
zich voor in de dienstensek-
tor. In de handelsonderne
mingen kwamen 1.481 ar
beidsplaatsen bij. Deze sek
tor stelt thans reeds 5.100
mensen tewerk in het arron
dissement. De overheid (ge
meente staat onder
wijs) breidde haar personeel
uit met meer dan 1000 per
sonen over de laatste zes
jaar.
Grote nood aan meer ar
beidsplaatsen
Het feit dat de globale te
werkstelling nagenoeg on
veranderd is gebleven op
51.500 personen gedurende
de laatste zes jaar en de
krisis dus ogenschijnlijk niet
nefast is geweest voor de
tewerkstelling in het arron-
Vervolg van pag. 1
Hier volgt trouwens de lijst
van alle prinsen, die Karna
val in Aalst totnogtoe heeft
gekend:
1953: Robert Renoncourt,
°Rijsel 1895, -(-Etterbeek
1961.
1954: Frans De Boitselier -
Mister Darcy, "Aalst 1906,
Aalst 1962.
1955: Frans De Boitselier -
Don Juan.
1956: Frans De Boitselier -
Graaf van Aalst, tot Keizer
Karnaval uitgeroepen.
1957: Marcel Henninck - Don
Marco, "Aalst 1930.
1958: Robert Waterschoot -
Senor Alostino, "Dender-
monde 1931.
1959: Robert Waterschoot:
Signor Carnavalosta.
1960: Louis Van Pottelbergh
- Sir Orlandi, "Erembode-
gem 1920.
1961: Karei De Naeyer - Ka-
rel I, "Aalst 1938.
1962: Karei De Naeyer - Ka-
rel I.
1963: Kamiel Sergant - Don
Camille, "Aalst 1935.
1964 "Henri Arijs - Hendrik I,
"Aalst 1941
1965: Simon D'hondt - Si
mon I, "Aalst 1935.
1966: Kamiel Sergant - Ka
miel I.
1967: Jean-Paul De Boitse
lier - Jean Paul I, "Aalst
1937
1968: Kamiel Sergant - Ka
miel I, in 1970 tot Keizer
Kamiel uitgeroepen.
1969: Lucien Peirlincl - Luc I,
"Aalst 1934.
1970: Jean-Paul De Boitse
lier - Jean-Paul I
1971: "Wichel Cleemput -
Michel I, "Aalst 1949
1972: Jacques D'herde - Jac-
Chris De Pelsmaeker (Per)
ky I, Aalst 1944.
1973: Michel Cleemput -
Michel I.
1974: Antoine Van der Hey-
den - Antoine I, 'Aalst 1949.
1975: Robert Van den
Berghe - Bob I, Gentbrug-
ge 1921.
1976: Johnny Cooman -
Johnny I, "Aalst 1943.
1977: Edy De Neve - Edy I,
"Aalst.
1978: Michel Cleemput -
Michel I.
1979: Etienne Leclair - Enri
co I, "Erembodegem 1939.
1980: Paul De Wever - Paul I,
"Aalst 1939.
1981Stefaan Vinck of Chris
De Pelsmaeker?
dissement, mag niet leiden
tot voorbarige besluiten. Er
zijn drie ongunstige faktoren
volgens het A.C.V.
Vooreerst is de aangroei
van het overheidspersoneel
met 1000 personen voor een
stuk een verdoken werkloos
heid. Nagenoeg 800 werkne
mers maken deel uit van de
speciale kaders als te
werkgestelde werkloze of als
BTK'er. Het gaat dus om tij
delijke opvangmaatregelen.
Ten tweede is er de aangroei
van de aktieve bevolking die,
samen met een hoge werk
loosheid, de werkgelegen-
heidsbehoefte steeds maar
groter maakt. Ten derde is er
de zware pendel. Wanneer
men in eigen streek geen
werk vindt, zoekt men el
ders. Brussel is steeds een
enorme aantrekkingspool
geweest voor het Aalsterse.
Van de 40.000 pendelaars
werken er 32.000 in de Brus
selse agglomeratie. Het
wegvallen van industriële
bedrijven in Brussel heeft
echter ook een negatieve in
vloed op Aalst. Een goede
illustratie hiervan is de re
cente sluiting van Citroën.
Van de 905 tewerkgestelden
aldaar zijn er 300 afkomstig
uit het arrondissement
Aalst.
De zwaarste werkloosheid
In januari 1980 waren er
10.934 volledig werklozen in
het arrondissement. Eind
december 1980 waren het er
reeds 12.982. De vermeer
dering met 2.048 heeft zich
vooral voorgedaan na de va
kantieperiode. De 2000
schoolverlaters hebben om
zeggens geen werk gevon
den of hebben tijdelijk ten
dele een arbeidsplaats ge
vonden waarvoor anderen
werden ontslagen. Van de
bijna 13.000 werklozen zijn
er ongevfeer 8.000 vrouwen
en 5.000 mannen. Daarvan
zijn er 4.300 jonger dan 25
jaar waarvan velen reeds ja
ren werkloos zijn. -Van de
totale werknemersbevolking
in het arrondissement zijn er
thans 19 op 100 werkloos. In
het begin van 1980 waren
het er 13 op 100. Bij vergelij
king met Oost-Vlaanderen is
dit voor Aalst 3% meer dan
in Dendermonde dat op de
tweede plaats komt in de
provincie. In België kent
men een werkloosheid van
14% van de werknemersbe
volking. Voor Aalst is dit 5%
hoger wat illustreert dat
Aalst een echt probleemge
bied is met een der zwaarste
werkloosheidsgraden in het
Vlaamse land.
De grootste groepen werk
lozen vindt men bij de be
dienden (3.000) en bij de
stiksters (2.100). Ook de on
geschoolde arbeiders en ar
beidsters (1.3u00) en de
metsers (1.200) zijn zwaar
getroffen beroepsgroepen.
Naar spreiding over het ar
rondissement is de werk
loosheid het grootst in Nino-
ve (2.000). Dat is 19 procent
van de aktieve bevolking,
gevolgd door Haaltert (900)
met 15 procent van de aktie
ve bevolking. In Zottegem
(840) is 8% van de aktieve
bevolking volledig werkloos.
Dit is het laagste cijfer van
het arrondissement. Zotte
gem kent daarentegen de
Wat de gedeeltelijke werk
loosheid betreft is de situatie
in 1980 gevoelig verslech
terd. In 1979 waren er ge
middeld 3.700 werklozen per
maand. In 1980 is dit opgelo
pen tot gemiddeld 6.800 per
maand, wat een rekordcijfer
is. In de gedeeltelijke werk
loosheid zijn er grote
schommelingen. In januari
1980 waren er 14.000 ge
deeltelijk werklozen, in juni
1980 waren het er 4.000. Met
uitzondering van de winter
maanden ligt de gedeeltelij
ke werkloosheid bij de vrou
wen gemiddeld 1.200 eenhe
den hoger dan bij de
mannen.
Knelpunten zijn gebleven
Men kan niet elke dag op
nieuw samenvatten waar de
knelpunten van het arrondis
sement Aalst liggen. De kri
sis is vandaag zo algemeen
geworden dat het de indruk
geeft dat iedere streek op
voet van gelijkheid staat. De
werkloosheid stijgt overal,
de tewerkstelling neemt
overal af en over het ganse
land zijn er sluitingen van
grotere en kleinere bedrij
ven. Dit mag volgens het.
ACV echter niet verdoezelen
dat het arrondissement
Aalst niet de krisis is inge
gaan op dezelfde voet van
de andere arrondissemen
ten. Aalst is steeds een ach
tergebleven streek geweest
en is het vandaag nog meer
dan anders. Naast de laagste
tewerkstellingscoëfficiënt is
er de voor de hand liggende
hoogste werkloosheid en
een der meest pikante pen
delbewegingen van het land
die voor Lede, Geraardsber-
gen, Sint-Lievens-Houtem,
Ninove, Zottegem in slechte
omstandigheden gebeuren.
De elektrifikatie van de lijn
89 Denderleeuw-Zottegem
die bezig is zal de voorwaar
den binnen een paar jaar
verbeteren maar de pendel
is daarmee niet weg. Nu de
Gentse kanaalzone ontplooi
ing kent, is het duidelijk dat
de verbindingen naar die
kant op zouden moeten aan
gepakt worden. Naar te-
werksteling geeft de textiel
en vooral de kleding een
somber vooruitzicht. Met
4.500 werknemers in textiel
gespreid over 89 bedrijven
en met 34.300 werknemers
in konfektie over 210 bedrijf
jes is dit een te dominante
eenzijdigheid, waar wij zeker
van zijn dat de technologie
nog 2.000 arbeidsplaatsen
zal wegduwen en de onge-
kontroleerde invoer ons tel
kens werkgelegenheid kost.
Er is vervolgens het bouw
bedrijf. De traditie in het ar
rondissement is groot. Er
zijn nog steeds 850 bouwbe
drijven met 5.500 werkne
mers. Dat is veel in een pe
riode waar de kwetsbaar
heid zienderogen toeneemt
door de verzwakking in die
sektor In 1981 kan de werk
loosheid er alleen maar aan
groeien.
Het Aalsterse roept om di-
versifikatie
De feiten zijn er. Het arron
dissement Aalst ontbreekt
het aan een solide verwer
kende industrie die voldoen
de gespreid ligt over de sek
toren om weerstand te bie-
1te geven op
tewerkstelling. De industrie
parken vullen zich niet meer
op en de erkenning van
Aalst als ontwikkelingszone
sinds 1959 verkregen in het
raam van de wetten op de
ekonomische expansie is
problematisch geworden
sinds de fameuze technische
nota van de EEG die dit ar
rondissement dreigt niet
meer te erkennen. Daarmee
wordt duidelijk dat de over
heid geen samenhangend
ekonomisch beleid heeft en
evenmin voert. In de Vlaam
se gemeenschap zal dit niet
vanzelf verbeteren. Er zal
moeten voor gevochten
worden om te bekomen dat
men evenwicht in kansen
geeft aan die gewesten die
achterop liggen. De vraag is
open: wie zal Aalst verdedi
gen en hoe zal men het
doen? De leiders van de gro
te banken en van grote be
drijven spelen op eigen ter
rein en bieden geen kansen
tot gekoördineerd optreden.
Zij hebben ongelijk niet te
zien dat veralgemeende wel
vaart ook hen ten dele valt.
Algemeen is de Aalsterse
werkgeverswereld geen
partner gebleken in een kon-
struktief samenspel. Voor
textiel en konfektie in het
tewerkstellingskomitee blijkt
dit en enkele uitzonderingen
bevestigen dat dit wel zou
kunnen.
De professionelen praten
niet eens samen. Meermaals
stelde het ACV voor dat de
interkommunale en het eko
nomische expansiekomitee
tot forum van ontmoeting
zou verheven worden waar
de prioriteiten worden be
sproken, vastgelegd ern ge
zamenlijk worden aange
pakt. Er komt echter niets
van in huis.
G.D.B.
gen zijn
zoals de slierten mist die je
rondom je huis
ziet drijven voor de ramen»
Toch noemde hij het beha
len van de Dirk Martensprijs
«een aanleiding om na een-
nvijftal jaren afwezigheid
opnieuw daar te zijn, waar
velen mij verwachten; deze
prijs is erg belangrijk, een
stimulans om opnieuw te
beginnen».
Snoek had een onderhoud
met zijn uitgever en hoopt in
de toekomst nog heel wat
literaire prijzen in de wacht
te slepen.
Hoopvolle klanken uit de
mond van een man van mid
delbare leeftijd, die ooit
schreef:
«Ik ben bebloed van licht en
waarheid,
maar op mijn schouders
voel ik blank
de trouwe handen van mijn
schaduw».
Uit zijn bekroonde bundel
spreekt vooral het bange
voorgevoel van de naderen
de ouderdom en de daarop
volgende overmijdelijke
dood:
«dat liefde iets met sterven
heeft te maken»
Het heengaan van dierbare
vrienden als Pernath en
Daele:
«mijn vrienden gingen
spoorloos dood».
En machteloos in de spiegel
kijkend en vaststellen:
«al jaren ben ik ouder ge
worden»
en: «tot ik er oud en lelijk
van word»...
Maar dan is niets meer erg
belangrijk:
«Want sterven vind ik erg.
maar doodgaan onbelang
rijk»
en er kan hem niets meer
overkomen:
«ik rust onkwetsbaar in het
gras
onder glazen lakens en
dekens».
Toch nog een lieve attentie
uit het hiernamaals:
«lieve mensen ik beloof U
plechtig
een langdurig vuurwerk
één uur vóór en één uur na
mijn dood».
Dichters zijn de zonderlin
gen in dit ondermaanse, zij
horen er niet bij. deze baar
dige, langharige dromers,
dwepers, warhoofden zon
der boord of das.
Paul Snoek hoort bij dat
soort poëten, dat met haast
kale schedel koel observe
rend door het leven stapt het
eigen dichterschap zo
tipeert:
«Dichters leven onder water
van de liefde
Zij gokken op de zuurstof
van de eeuwigheid».
Het hele Vlaamse akade-
misch gestuntel veegt hij
met deze regels van de
kaart:
«en omdat niets meer mooi
is
is zelfs dat niet lelijk»...
Wij voelen ons fijn in de
onderwereld van rebel Paul
Snoek en vragen ons hoop
vol af wanneer de revolutie
eindelijk opnieuw de kop
boven de grond zal steken...
Cyriel Temmerman
De brochure «De St.-Martinuskerk te Aalst» van de
hand van Fritz Courteaux kan nog bekomen worden
bij de penningmeester Eikstraat 50 te Aalst door
storting van 60 fr. op rekening 000-089491-48 van
WAK Aalst. Voor verzendingskosten 11 fr. bij te
voegen.
Na «De St.-Martinuskerk te Aalst, Kunstwerken I»
van de hand van lie. Luc Robijns verschijnt eerlang
deel III dat de kultusobjekten, het tekstiel en de
grafmonumenten behandelt en tevens bibliografie en
registers van de banden II en II bevat.
Deel I, dat later verschijnt, brengt een grondige studie
over het kerkgebouw zelf.
Over het «Hof Zomergem» kan U interessante
teksten lezen van de hand van stadsarchivaris Karei
Baert in de brochure uitgegeven ter gelegenheid van
het 25-jarig bestaan van de S.V. «Ons Zonnig Huis».
Erelid Mare Uyttersprot, Tulpstraat 1 te Hofstade
doet een oproep om foto's te bekomen over de
verwoestingen in de stad Aalst gedurende de meida
gen 1940. Men krijgt ze uiteraard ongeschonden
terug.
De WAK vraagt tenslotte aan haar leden het
jaarlijks lidgeld te willen storten op prk 000-0849291-
48 van WAK Aalst. U kan ook betalen ten huize van de
penningmeester zelf.
LH
Vervolg van pag. 1
Opvallend is dat volgens de
wet de heren D'Haeseleer en
Hooghuys geen ere-burge-
meester kunnen worden
omdat zij geen 10 jaar lang
deze funktie uitoefenden.
Ghis Willems berekende ook
dat er eventueel nog een
vijfde kandidaat is op een
ere-abmt, met name Marcel
De Bisschop. Hij legde zijn
eed van burgemeester van
Klein Aalst af op 9.2.1971,
terwijl hij pas op 25.10.1978
de eed aflegde als schepen
van Groot Aalst. In 1971 tel
de hij dus 1 maand en 9
dagen minder dan kon ver
wacht worden en in de hui
dige legislatuur 1 jaar, 9
maanden en 25 dagen min
der. «Mits nu geen enkele
dag meer kwijt te spelen en
dus tot de laatste dag van de
lopende legislatuur aan te
blijven, zal hij nipt 25 dagen
overschot hebben om ook
nog ere-schepen te worden.
Hij lukte al zoveel zaken «in
extremis». Waarom ook de
ze keer niet?» Aldus letterlijk
het slot van een tekst die
volksvertegenwoordiger
Willems aan alle Aalsterse
persmedewerkers over
maakte.
VEHE
Stadsgenoot Jos Bikkems, juwelier - goudsmid,die de
laatste jaren aanhoudend in het nieuws kwam met tal
van behaalde prijzen in internationale wedstrijden
voor juweelkreatie komt andermaal aan bod.
Hij behaalde reeds prijzen in België (Diamant '79 De
Beers), Japan (Japan Pearl Design Contest) en Joe
goslavië (International Jewel Contest).
Naar aanleiding van het behalen van een voorlopig
laatste onderscheiding georganiseerd door het Natio
naal Komitee der Juweliers, Uurwerkmakers, Goud
en Zilversmeden wordt hij gevierd in de Salons van
het Hiltonhotel in de hoofdstad.
We zullen niet nalaten U op de hoogte te houden van
het verloop van deze gebeurtenis. |_FI
