li
«DE SCHAKEL» MET
«OP LEVEN EN DOOD)
IN DE STADSSCHOUWBURG
FEDERICO GARCIA LORCA IN TROUWZAAL
Toneelgilde
Hoger Op voert
«H. O.'45» op
PACT presenteert
«Prins voor het leven»
Tejater '80 brengt
«de Emigranten»
Martine De Bosscher (19)
Martine De Bosscher:
«Ik had het nooit gedacht...»
Betty Eeckhout (26)
WAT ZONGEN
KANDIDATEN
Miss Bette '80
Elza Galle-Dehennin doceert...
Anton Cogen brengt...
De Voorpost - 30.1.1981 - 9
Deze sympathieke meid, de nieuwe en overgelukkige Miss
Bette heeft er eigenlijk al altijd van gedroomd om te
geraken waar ze nu staat. Tal van haar supporters haalde
ze van bij De Keelblussers, waar ze slechts sympathie voor
koestert en er ook niet bij aangesloten is. Haar hobby's zijn
vooral dansen en tekenen, en eens lekker uitgaan en wat
plezier maken slaat Martine ook niet zo gauw af.
Haar wens voor ze van start uitgesproken ~sterk of zwak
ging was dat alles eerlijk zou punt heeft. Martine heeft op
mogen verlopen, wat vol- beide onderdelen van haar
gens haar vorig jaar niet al- optreden hard gewerkt, en
tijd het geval was. De schrij- dit heeft blijkbaar zijn vruch-
ver van haar liedje wou ze ten afgeworpen. Haar pro-
aan uw dienaren niet mee- gramma aangaande karna-
delen, maar aan haar speech val ademt een zekere prog-
als jehet zo kunt noemen, ressiviteit uit. Vooreerst wil
heeft ze samen met enkele ze de dancings (op straffe
jongens gesleuteld. Zelf van tien pinten niet uit te
vindt Martine dat ze geen drinken) een absoluut slui
tingsverbod opleggen (bra
vo!). Daarnaast zal ze ook
trachten gehoor te verlenen
aan alle suggesties die er
ook gedaan worden. Voor
haar part mag het aantal
bals gerust de hooge jn-
gaan. Uiteraard ligt ook bij
haar de leute en het plezier
dat ze van de grootse avond
overhoudt, aan de basis van
haar kandidatuur. Het vele
werk is dus voor Martine
niet vruchteloos geweest.
Overgelukkig beloofde ze na
afloop zich 100 procent te
zullen inzetten opdat Lede
terecht fier op haar zal kun
nen zijn.
GDN
Martine had het gehaald van Karina. De andere twee
kandidaten streden in feite slechts voor een ereplaats,
want van een serieuze bedreiging was er nooit sprake
geweest. Martine had de beste show gebracht; daarvan
was iedereen overtuigd. Wel is het ook duidelijk dat de
uitslag net andersom had kunnen zijn, indien de volgorde
anders was geweest. Hier in Lede gold nog steeds de
«jungle-wet»; «De laatsten zullen de eersten zijn».
«Ik ben dolgelukkig. Echt speech heeft de doorslag ge
waar, dit had ik nooit durven geven. Aan mijn «klubjon-
dromen. Ik was al tevreden gens» had ik een enorme
met een ereplaats. En nu steun, en dat was wel goed
dit... het is mijn geluksdag! ook, want ik had de daver op
Ook de reakties waren fijn en 't lijf. Nu heb ik wel een
sympathiek; de medekandi- massa werk, want mijn
daten waren uiterst sportief, show moet opnieuw in el-
Alles bij elkaar heb ik veel te kaar gestoken worden. Ho-
danken aan «De Jongens pelijk zal mijn karnavalgroep
van de Klub», want mijn zij hadden meer zenuwen
dan ikzelf me verder be
geleiden, want mijn agenda
wordt goed gevuld. Verder
ben ik enorm gelukkig met
mijn prijzenpakket: een vijf-
tiendaagse vliegtuigreis met
alles derop en deraan; foto
toestel, reiskoffer, zomerkle
ding, gevulde beauty-case,
strandset enz. Verder kreeg
ik ook nog een massa elektri
sche toestellen».
Ook de burgemeester
burgervader en uiterst fier
op zijn karnaval kwam
haar gelukwensen. Ze dron
ken er samen een glaasje
op...
«Tevens verwacht ik nog Bosscher 16.10.64) en
veel van karnaval in het rust- wonende in de Blikstraat 31,
huis. Ik zal die bejaarden be- 9310 Lede een gans jaar am-
slist eens ekstra verwen- bassadrice van Lede. Je zou
nen». voor niet minder wenen van
Sekretaresse Martine De geluk...
De oudste en wellicht ook de meest ervaringrijke onder de
kandidates. Het feit dat ze meedong komt eigenlijk door
een paar vrienden die er haar op een vrijdagavond in de
Klub toe aangezet hebben zich als kandidate op te werpen.
Betty's lied werd ontworpen Bette, gebracht had. Betty is
door Kamiel Sergeant, en dol op zwemmen, en ze bes-
CB-Horoscoop, FC Ronken- tempelde haar speech tot
burg, de Rembrandt klud- het krachtigste element van
dens betekenden een grote haar optreden. Deze was
steun voor haar. Zijzelf amu- doordrenkt met allerlei poli-
seert zich heel graag op een tieke en kulturele «steken»,
karnavalbal, en denkt vol- Haar programma zag er vrij
doende tijd te kunnen vrij konservatief uit, en ondanks
maken indien ze het tot Miss het feit dat ze het niet haal
de, spijt haar strijd haar
geenszins. Ze was zelfs
zichtbaar ten prooi aan de
zenuwen.
Een Miss Bette moet vol
gens haar alles behalve een
«kreft» zijn. Ze moet gewoon
haar «woordje kunnen mee
klappen» en een aangenaam
gesprekspartner zijn. Betty
bestempelde haar tegen
standsters als vrij gelijk
waardig en ook erg goed.
Haar verklaring waarom de
andere kandidates erg jong
zijn is vooral het verschil dat
er op financieel vlak met het
grote voorbeeld Aalst wel
grote verschillen heersen.
Een kandidatuur financieren
te Lede vereist geen bom
geld zoals te Aalst het geval
is.
Dit weerhoudt Betty niet om
elk jaar weer opnieuw het
Aalsters karnavalgebeuren
duchtig mee te vieren.
GDN
i»
Als eerste amateursvereniging in Vlaanderen biedt
toneelkring «De Schakel» het stuk van Brian Clark
(Nederlandse bewerking Marc van Wesemael) «op
leven en dood» (Who's life is it anyway!) toneelmin-
nend Aalst aan.
«Op leven en dood» moet eerst en vooral gezien
worden als een gevecht van de enkeling tegen de
maatschappij. Het schokkend gevecht van een jonge
man die, na een auto-ongeval, volledig verlamd
achterblijft. Hij wil niet langer leven op een artificiële
manier. Daarom wil hij uit het ziekenhuis worden
ontslagen en dit zal kort daarna zijn dood tot gevolg
hebben. De hoofdgeneesheer verzet zich hiertegen,
terwijl de machteloze patiënt een beroep doet op een
rechter om het geschil te beslechten.
Brian Clark stelt hierbij vragen over eutanasie, zelf
moord. klinische dood... en zijn hoofdfiguur vecht
individueel verder om zijn rechten te bemachtigen
Het wordt dus een stuk met veel humor en kiesheid,
met spanning en ook ontspanning. Het boeiend stuk
werd met vijf prijzen bekroond in Londen en ook in
New York kaapte het twee prijzen weg.
Het stuk «Op leven en dood», onder regie van Tuur
Van Den Brulle wordt gebracht in de Stadsschouw
burg (Vredeplein) op zaterdag 31 januari, zondag 1
februari en maandag 2 februari, telkens te 20 uur
stipt.
(JDB)
Lied van kandidate Karina
Ja karnaval in Lee
Wie viert er met ons mee
De Keizer en de Prins zijn al met zijn twee
Ja karnaval in Lee
't Es fiëst in elk cafe
En as e ik miss Bette ben doek mee
Moest ik nu eens miss Bette zijn van Lee
'k zo werken veur een hele dikke pree
ik zo 't kasteel go kupen
en de groepen lotten in lupen
Ja dan zou men hier in Lee gelukkig zijn
Lied van kandidate Carine
Muziek: Tulpen uit Amsterdam
Tekst: Melkenbeeck Clement
Als 't november wordt, dan ist den tijd
veur de zotten van karnaval
Want dan geeft de keizer, en revolverschot,
mee of zonder nen bal
En dan staan die mee heur-pluimen geried,
want ze drinken veur niet
Laat ons vieren, laat ons zwieren,
want we zijn weer bij elkaar
Laat ons roepen, laat ons tieren
'k wer Miss Bette van de jaar
Lied van kandidate Betty
Ik ben in Lee geland
Daar vond ik karnaval
Ik hou van dansen en van zwansen als het even kan
We zingen hier en daar, en lief zijn voor elkaar
Dat wens ik iedereen. Daar word ik zo Miss Bette van.
Geef mij maar mijn Lee met zijn kasteel
Kies me Bette, want ik ben voor Lee
Ik hoop u straks weer te zien. Santé!
Dank mijnheer, maak mij blij, stem voor mij, en dank u
zeer.
Heel wat volk voor Federico Garcia Lorca's «Llanto por ëzie is dat uit zijn tekst stijgt
Ignacio Sanchez Mejias». Zeker een aangename verrassing om tot leven te komen. Zó is
voor de inrichters, de socialistische Kultureel-maatschap- de poëzie van Lorca embryo-
pelijke vereniging «De Rank». Er dienden stoelen bijge- naai teater. Was Lorca niet
haald en velen dienden nog te staan. De temperatuur liep in de eerste plaats teater-
er dan ook gauw Spaans-warm bij op. Het was er haast man!? Teaterman zonder
benauwd warm. in de Landhuis-elijke achterbouw waar meer zelfs!? Geen wonder
doordeweeks doorlopend het echtverbindingsceremonieël dat Anton Cogen hier in zijn
wordt overgedaan. De barokachtige en toch funktioneel- element is. Zijn ingehouden
sober gestoffeerde trouwzaal-ruimte, welke overdadig is uitbundigheid, zijn beheer-
behangen met al of niet gelijkende portretschilderijen van ste overdadigheid,
Wij hadden ook nog een gesprekje met de aftredende
Miss Bette. Ze dong reeds in '75 mee, en kwam
verleden jaar op vanuit een zekere heimwee naar het
hele karnavalgebeuren. Haar hobby's zijn tekenen,
schilderen, en ze is ook nog sekretaresse van de
karnavalgroep «De Kalveren».
De aftredende Miss ziet de persoonlijke inbreng van
de Miss Bette in het hele karnavalgebeuren niet zo erg
groot. Ook zij treedt de mening toe dat de verkozene
vooral een vlot iemand moet zijn, die zich op behoor
lijke wijze kan uitdrukken.
Deze «primate» van het Leedse karnaval is ook lid van
de Miss-zingers, een trio bestaande uit 3 Misses Bette.
Ze schrijft het feit dat er veel jonge kandidaten zijn
vooral toe aan de moed die nodig is om een show te
brengen. Het wordt er in de loop der jaren zeker niet
gemakkelijker op, en de kwaliteit dient volgens haar,
ondanks alles, toch nog te primeren.
De aftredende Miss bestempelde als meest potentiele
winnaressen Carina en Betty, waarin ze zich dus
deerlijk vergist heeft. Het was voor haar een bijzonder
aangenaam jaar, en vooral de karnavalstoet en het
bezoek aan het bejaardentehuis herinnert ze zich nog
duidelijk. Het summum was echter het bezoek aan het
OCMW.
Ze betreurt wel dat het kinderkarnaval dit jaar geen
groot succes kende, en over de steun die het feestko-
mitee zou moeten verlenen, was ze alevenmin te
spreken. De gewezen Miss Bette bekent zelf heel veel
aan de Orde te danken te hebben.
GDN
Hoger Op heeft de goede gewoonte om ieder lustrum
van zijn bestaan te vieren en zó om de vijf jaar iets
speciaals aan zijn (talrijk) publiek te bieden.
Dit jaar, reeds het 45°, wordt als anti-probleemavond
getiteld «Hoger Op-45», naar het voorbeeld van 10
jaar geleden.
Het wordt een avond, goed gevarieerd en gevuld met
korte nummers; muziek en zang, sketches en reporta
ges, toneel en mime. Meestal eigen werk dat voor de
eerste keer op de planken komt. Hoger Op is er zich
van bewust dat het een moeilijke genre is. Toch zijn
ze ervan overtuigd dat «H.O.'45» beter zal zijn dan de
wansmakelijke, platvoerse voorbeelden op de B.R.T.
Voorstellingsdata:
30 januari: vrijdag
31 januari: zaterdag
1 februari: maandag
2 februari: dinsdag
Al deze voorstellingen (onder leiding van Frans Pau
wels) hebben plaats om 20 uur in de zaal van de
Moorselbaan (naast St.-Maartensinstituut).
(jdl)
trikoloor omgorde, zichzelf «aux-serieux:
machtsdragers, was eivol afgeladen.
ging en volume, in klank en
ritme, van woorden en zin
gitaarspel nauwelijks op ae
achtergrond en de aandacht
voor de zegging boette er
ongetwijfeld bij in. Overi
gens was de gitaarspeler,
voortreffelijk geïnspireerd,
zowel in de keuze van de
gebrachte muziek als bij de
uitvoering ervan. Het ge
brachte gedicht van Federi
co Garcia Lorca, zijn
«Klaaglied voor een stieren
vechter», in casu zijn vriend
mend als hij was slaagde hij
erin. in 1923, te promoveren
in de rechten, aan de Uni
versiteit van Granada. Zijn
professoren konden het niet
over hun hart krijgen deze
«wonderknaap» het ezelsvel
te weigeren, ook al had hij
geen blijk gegeven van
overdadige ijver.
Hij was een artistiek en lite-
avantgardist. Boven-
Na de val van de monarchie
en bij de installatie van de
Republiek in 1931 is Federi
co Garcia Lorca terug in
Spanje. Samen met Eduardo
Ugarte is hij een van de
bezielers van de reizende
universitaire toneelgroep
«La Barraca» en in 1933
krijgt hij er de leiding van.
■Zij brachten het klassieke
Spaanse toneel tot in de ver-
Duidelijk had het tema van tistiek evenement op zich- nen' Vwrbac?s, ons telkens de Torero Ignacio Sónchez redenaar. Hij was de vriend
i wppr Mpn hnctarf art mnn \nrtr i 1r?_ll_
k^£/VlUUOC IUIICC1 IUL lil UO V«?l
dien zeer begaafd pianist en ste uithoeken van het land.
deze avond meer dan de ver
wachte belangstelling kun
nen opwekken bij de natuur-
zelf dient te staan.
Anton Cogen leverde voor
treffelijk werk. Steeds weer
lijke achterban. Wellicht weet deze echte «duivels-
werden de eieren ook in de kunstenaar» door zijn van-
wonde gelegd... Aan de ba
sis van dit initiatief zal on
getwijfeld Elza Galle-De-
zelfsprekendheid te verba
zen. Wij willen hem hier be
slist niet als zgn. voor-
hennin hebben gelegen. Zij drachtkunstenaar wegdra-
weer. Men luistert en men
wordt meegenomen. Men
ondergaat, op het randje
van zijn stoel... Wie hierbij
languit uitzakt, luistert mis
schien net nog. maar voelt
nauwelijks aan wat wordt
doorgegeven.
Een gelukkige kombinatie.
doceert met name Spaanse gen. Het zou hem al te veel v'nden w'l- was het onderlij-
i:. npn vrtn Inrrn norlifM in.
literatuur aan beide Brus
selse vrije universiteiten,
U.L.B. en V.U.B. En het lijkt
er naar dat alles wat daar
mee te maken heeft een deel
van haar leven, een stuk
van haarzelf is geworden.
Of het nu om of over
Spanje zelf gaat of om de
andere landen die, goed
schiks. kwaadschiks, het
Spaans als kuituurtaai ge
bruiken in de eerste
plaats de landen van la-
tijns-Amerika steeds
blijkt bij haar onverander
lijk een verrassende mate
riekennis en een aansteke
lijk entoesiasme.
Een overvloed aan geassi
mileerde stof. die voor haar
zomaar een verworvenheid
een deel van haar zelf
baast, tekent dan verant
woordelijk vaak voor over
dadige stoffering met heel
wat weliswaar hoogst be
langrijke en betekenisvolle
details welke ongetwij
feld kunnen zorgen voor
meer verhelderend inzicht,
doch die voor niet- of minder
ingewijden veeleer de es
sentiële hoofdlijnen verslui
eren.
Wij dachten dat een poëzie-
nvond of liever een poëti
sche avond minder be
hoefte heeft aan verklaring,
Qan toelichting, dan aan be
leving, aan ondergaan.
Analytische benaderingen,
hoe lichtvoetig zij bij uitzon
dering ook wel eens kunnen
2|jn, horen veeleer thuis in
een studie-kringsfeer of op
hel terrein van het Volksho-
9eschool-onderricht. Dit be
tekent dat wij hier een lans
h'eken meteen voor dit soort
onderricht. Doch dat wij er
bij blijven dat poëzie als ar-
onrecht aandoen en hem op ne" L°rca's, 9edichl z?"
j;.._ wel door de stem van de
hetzelfde podium plaatsen
als dit van het beproefde
«patronage»-konsept.
zegger, die de in woorden
vastgelegde gevoelens van
Mejias, dateert van 1935, het
jaar vóór het beginjaar van
de Spaanse burgeroorlog,
een jaar dus voor zijn eigen
tragische dood. Lorca werd
gefusilleerd door medestan
ders van generaal Franco
die toen de strijd tegen de
Republiek was begonnen.
Het is een van die vele mis
dadige moorden geweest
waaraan mensen zich schul
dig maken in tijden van ver
warring. waarin opgehitste
van de komponist De Falla
en van de schilder Dali. Hij
bezocht van 1919 tot 1928 de
«Residencia de' Estudian-
tes» te Madrid, waarbinnen
de zgn. Generatie van 1927
gestalte zou krijgen. Van
1929 tot 1930 vluchtte hij als
het ware weg uit Spanje en
verbleef in de Verenigde
Staten en Latijns-Amerika
waar hij lezingen hield over
Spaanse muziek
Literair werd Lorca gevormd
door het modernisme. Hij
was tevens een scepticus,
wat kenmerkend is voor de
neo romantiek. Hij had ge
voel voor impressionistische
metaforen. Zijn voorkeur
ging uit naar volkstema's en
kinderideeën. Ook in de An-
dalusische traditie vond hij
zijn inspiratie, zijn land van
de levende lijdende werke
lijkheid. Als dichter doet hij
zich vooral opmerken door
Een ruime belangstelling voor Garcia Lorca. (Per)
Anton Cogen is zonder meer
een stuk talent uit vlees en
bloed, een «artiste inté-
gral». die, figuurlijk dan.
barst van «présence»... en
eigenlijk letterlijk ook wel!
Hij is zonder enige twijfel
gesneden uit hetzelfde hout
waaruit ook Garcia Lorca is
gesneden en waarvan ge
zegd werd dat hij zijn uit
bundige persoonlijkheid in
een levendige taal wist te
vertolken.
En is ook niet volgende uit
drukking toepasselijk die.
zoals Elza Galle-Dehennin
verhaalde, aan Federico
Garcia Lorca wordt toege
schreven. n.l. dat teater po-
de dichter een fonetische di
mensie geeft die kan wor
den geregistreerd, als door
het impressionistische gi
taarspel van Dirk Van
Waeyenberge waarbij de
gevoelens, verbeelding en
inspiratie van de dichter
worden gevangen in het tril-
lingsveld van de surrealisti
sche weergave. Toch kwam
het begeleidend gitaarspel
al te zeer op zichzelf te
staan. Het hielp hier minder
dan dat het hinderde. Er
dient dus nodig een techni
sche formule gezocht en
gevonden waarbij de mu
zikale inkleuring louter sug
gestief blijft. Nu bleef het
geesten zich laten leiden
door enggeestigheid. wrok
en haat. en hierbij uitgaan
van zogenaamde hogere
waarden. Lorca was een bij
zonder begaafd man. Hij
werd geboren nabij de An-
dalusische hoofdstad. Gra
nada, te Fuente Vaqueros,
in het jaar dat Spanje zijn
historische nederlaag leed
tegen de Verenigde Staten,
in 1898. Spanje verloor toen
Cuba. Puerto-Rico en de Fi
lippijnen. Het was het jaar
van «El Desastre». Lorca zou
steeds dit ongeluksjaar voor
Spanje aan zijn eigen be
staan verbinden, zij het dan
ironisch. Ongemeen inne-
zijn «Romancero taitano», ke bestaan. Het tekent ten-
een zigeunerepos, waarin volle zijn opvatting over het
hij deze mensen als symbool leven waarvan hijzelf zegt
der vrijheid en van de fanta- dat «het (leven) pas volle-
sie ziet. levend aan de zelf- dig is als de dood er bij
kant der gevestigde macht, hoort.» En eigenlijk is Lorca
gekant tegen konformisme. pas voor goed gaan leven de
dag dat hij werd vermoord.
Zijn aangeboren surrealis- Aldus wordt op tragische
me zou hem ook in deze wijze zijn eigen uitspraak
stroming niet onopgemerkt bewaarheid,
laten blijven. Toch zou dit
alles tenslotte toch onderge- Als bij het einde van de
schikt blijven aan zijn inspi- avond tenslotte. Bert Van
ratie die hem eveneens was Hoorick nog spontaan Elza
aangeboren. Deze inspiratie Galle-Dehennin dankt voor
komt tot uiting in een van dit «teruggaan» naar die
zijn grootste meest groot- tragische en dramatische ja-
se gedichten, als hij zijn ren dertig, welke via Lorca
toorn, ergernis en verdriet en zijn poëzie werden opge-
uitschreeuwt in zijn «Treur- roepen, is hij duidelijk ont-
lied voor een groot stieren- roerd.
vechter» zijn «Llanto...» voor Het was reeds later dan vijf
zijn vriend de «Toreador» Ig- uur in de namiddag... maar
nacio Sanchez Mejias. Hier- de afwezige ziel was er le-
in belicht hij ten volle het vend aanwezig geweest,
tragische van het menselij- E.V.
Het Aalsters Collectief Theater brengt «Prins voor het
leven», een asociale karnavalmusical van Anton
Cogen en Ralph Corbey op de planken.
Het wordt een spektakel met zang en dans, als het
ware de prinsverkiezing zoals die zich jaarlijks in
Aalst afspeelt. Dit fiktieve (krisis) jaar is er spijtig
genoeg maar één kandidaat prins komenopdagen
zodat de jury voor een lastig dilemma staat; ofwel
blijft de oude prins aan. ofwel krijgt de nieuwe prins
de kandidaatstaf toegewezen!
Na het traditionele voorprogramma, met gastvecfet-
ten. een keizer (onze Kamiel in dit geval), ex-prinsen
en één bierprins, de klassieke toespraak, presenteert
de enige kandidaat vijf sketchen die in feite het
eigenlijke stuk uitmaken. De vijf tableaux worden
samengebracht in een lied, geschreven door Ralph
Corbey. Verder zet de choreografe Greta Lintz de
liedjes in beeld.
Alle Pact-medewerkers, voor deze gelegenheid aan
gegroeid tot een veertigtal uitvoerenden op de scène,
zorgen speciaal voor deze produktie dat zaal Madeion
omgebouwd wordt tot een café-theater Moulin Rouge.
Speeldata zijn 1 februari, maandag 2 februari, vrijdag
6 februari, zaterdag 7 februari, zondag 8 februari,
maandag 9 februari, zondag 15 februari, maandag 16
februari, telkens om 20 uur in zaal Madeion (Grote
Markt). Inlichtingen tel. (053)-70.07.82.
(JDB
Na de drie suksesrijke opvoeringen van «Zwijg Klei
ne». pakt Tejater 80 uit met de tweede seizoenproduk-
tie, ditmaal echter een totaal ander genre.
«De Emigranten» behandelt de problematiek van de
vervreemding van een intellektueel die politiek
vluchteling is en van een gastarbeider die tijdelijk
zijn land en zijn familie verlaten heeft. Beiden gaan
ze op zoek naar betere levensvoorwaarden
Hierbij groeit de spanning tussen de twee emigranten
en de Poolse auteur Mrozek belicht hierbij zijn opvat
tingen over macht en vrijheid.
Opnieuw wordt de regie gevoerd door een beroepsre
gisseur Walter Boni. werkzaam bij de BRT. De ak-
teurs. Dirk Klink (speelde onlangs de rol van Francois
in «Zwijg Kleine») had reeds «van in de wieg» met
teater af te rekenen en Luc Van Den Broeck (speelde
de laatste jaren bij verschillende groepen o.a. Teater
Lanseloet en Nieuw Leven) hebben hun sporen in het
Aalsters amateurstoneel reeds verdiend.
Met dit stuk wil Tejater 80 «ander» en «beter» toneel
brengen, dit vooral door de keuze yan het stuk en door
de ernstige aanpak van de produktie.
Opvoeringen van «de Emigranten» worden gebracht
op vrijdag 30 januari, zaterdag 31 januari, zondag 1
februari, zaterdag 7 februari, zondag 8 februari,
maandag 9 februari telkens om 20 uur (stipt) in zaal
Netwerk, De Ridderstraat 28, Aalst. Getrouw aan de
kuituurintegratie die de vzw Netwerk betracht, zal
Tejater 80 met medewerking van de openbare biblio
theek een lijst van werken over de problematiek van
de gastarbeiders ter beschikking stellen aan de
toeschouwers. Tevens zal in de zaal een standje over
dit heet hangijzer opgesteld staan.
N.B. Reservatie is aangewezen, want per voorstelling
zijn er slechts honderd plaatsen beschikbaar. Dit kan
dagelijks telefonisch 053-77.84.56 (tussen 9 en 20 uur).
