MWL AALST 1981
;tefaan prinselijk
JMTOINE EN MICHEL GODDELIJK!
MARTENS
DOOR KARTASJ
BEKLOMMEN
L" i
Ihris De Pelsmaeker eervol verliezer
me Keni nieuiei vei i mui *u" uc uci ut. i .ui. w. I/.».. -
end
ber<
ang
ndi<arel De Naeyer kondigt de
we'c>mst van de twee prinses-
n J" s aan in alle talen, het laat-
n e zegt hij in een taal die
ots,ieinigen hier nog zullen
Y"ei srstaan: «Allei, schietj oit
iè denne zjiever...».
hristiane en Stefanie
t t^)e bloemenfee is dus niet
jrq^eer en Aalst wil daarom
Vo,yia een i-n-t-e-r-n-a-t-i-on-a-
st J-l dansfestival Christiane en
|adJtefanie introduceren en
l<orT aaruit een prinses distille-
en, au frais de la princesse,
y0n rant de winnares mag vijf-
at h gduizend loekes opstrijken!
drj >e eerste dans is een... Boi-
:leq endans en we kijken versto
on an rond of er geen zedenpo-
toc itie aanwezig is. Gelukkig is
doo iet donker en dat maakt veel
va l°ed-
pr0Vlaar als Kamiel het op de
lt j ioop toe ook nog waagt om
eia, e zeggen «dat er gerèst iet
s ht lloeit mag kommen, letj op
dezile loin van de bésten...»,
■uw tijgt de temperatuur in de
iderfaal' ondanks het beton en
epejde ijzeren gebinten.
5 Jit het buikig dansritueel dat
i hefu volgt, blijkt dat Stefanie
hifle dikste heeft. We gluren
wejfichuw de donkere zaal in...
t d Tijdens het twisten wringen
zeede gebaarde dames zich in
1onlopwindende kringen en bij
niejhet klassiek ballet is Chris'
ssiéstroom''in sierlijker om be-
atst k'jkeo dan die van Stefanie.
,jgd Alvorens bij Christiane en
,erd Stefanie een charleston - no-
j g^tabene een Amerikaanse
va (neger)dans in 4/4 maat, kor
toor10 tijd modedans met sterk
Bndierotisch karakter - doet dan-
besen* zeQt Kare' met rol,ende
w0 ogen en een veelzeggende
lijktjblik, dat nu gerust het decol-
/oor,e,é aan bod mag komen.
hje|(Alle remmingen vallen weg
elas>en we verwachten dan ook
ieder ogenblik de anti-onze-
daadelijkheidsbrigade te zien
punj binnen vallen na 'n dergelijk
0, schaamteloze aansporing
ting tot ontucht! Wat gaat het
1uaf publiek doen, als het seffens
alles open en bloot onder
ogen krijgt. Gelukkig is dat in
hoofdzaak een nietszeggen
de bosje haar. Het weinig
pudieke gedoe eindigt god
zijdank met een onschuldig
partijtje tapdansen, waarbij
vooral De Naeyer toon en
beweging aangeeft.
Daarna verdwijnen de da
mes achter de schermen,
floept het licht aan en zit
iedereen met hoge blos
koortsachtig lipjes te be
vochtigen.
Marc De Cock, terecht ver
ontwaardigd over het «spec
tacle» op scène, start met
een toepasselijk «Jonges
van de Veirkemèrt», wat vol
gens ons ook meteen het
einde is van dit gewaagde
voorspel.
Wie krijgt er het meeste op
zijn hand?
Een ellenlange stoet Stefa-
nisten huppelt door de zaal,
zich heftig afreagerend door
het uiten van strijdkreten.
Doch ook de aanhangers
van Chris schijnen nu stilaan
van de grond te komen...
Dat schijnt de jongens van
het komisch ballet van Ka
miel Sergeant niet zo best te
lukken, men geniet meer van
het zien van de prille billekes
van de Kamillekes, die rond-
huppen op de tonen van
«Geif moi mor karnaval».
Keizer Kamiel verwelkomt
burgemeester D'haeseleer
met «Santei, mén bieken»
en «Vastelauved, wensjt de
krisis nor de moon, Vaste
lauved, lotje de fiskus na
mor stoon!».
Gemakkelèkker gezeid as ge-
doon, Kamiel, mor toch be
dankt vèer de roodl
De koorts stijgt als de kandi
daten voor de tweede maal
de publieke dames en heren
zoveel mogelijk op de hand
trachten te krijgen. Wie zal
de hoofdvogel afschieten en
krijgt er het meeste op de
hand?
Chris verschijnt als eerste Voi,d Pans- (Per'
de avond, Prins Antoine en Michel vertellen elkaar de laatste Aalsterse
Een kandidaat voor 1982 trok de winnende tafel uit de zaal. Jammer genoeg kwamen de winnaars
hun prijs niet ophalen. (Per)
Wie zal uiteindelijk bevredi
ging vinder* na dit steekspel
om als eerste door te stoten
tot de hoogste eer? Een
vraag waar je niet zo vlug
mee klaarkomt!
Zakken oepenl
Terwijl de jury zich terug
trekt, komen Antoine
Michel op.
Net als vorig jaar zullen zij
de aktualiteitenrubriek ver
zorgen; na de hoogopgelaai-
de passies van daareven, het
pikant duet.
iedereen wordt vriendelijk
verzocht, de zakken open te
houden. In Aalst houdt iede
reen tegenwoordig angst
vallig de zakken dicht. Uit
zuinigheid.
Allei, jongens, veroit mè de
zak, t'es ver niet, ge moetj er
niet van d'naanen on in stei-
ken! Ziedet, 't es al on 't
kommen...
Het komt inderdaad, fris van
de lever, vers van de pers..
Er worden heel wat reusach
tige ballons doorgeprikt met
stekelige dingetjes waarmee
Michel en Antoine zich heb
ben gewapend.
Enrico, zén pistongs zén
oever te pakken, Polle jaug-
t'er al monjen op...»
«Jaja, Enrico got oitver-
koeipen...»
«Goot'n weiral verhoizën?
Da's nog slechter as Door
zemme na!»
«Nie, nie, zén ko^uums zén
te koeip!»
«Van nek zelle ze Polle wel
passen...»
en van boik zén ze on
Stefaan zè loif gegoeten!»
«Zeg, eje nor d'oepenink ge-
weist van 't Prinsjenstam-
menei? E eit 'n nieve veirdier
moeten steiken, hein...»
«Zuveil volk?»
«Nie, nië, zuveil dikke-
nekken!»
«Apropou, eje Polle zén foto
in 't Niesblad gezing?»
«Vried fotoken, hein, vried
fotoken...»
«Enne stoot er normooi
op!»
«Tein oin stik in zén
kloeiten?»
Tussendoor zingen ze het
melodietje van «La Made-
Ion» («vient nous servir a
boire») variaties op een on
deugend Frans tema, dat de
Matotten in de volgende
stoet willen uitbeelden,
maar wadat niet mag...
Deze groep heeft het name
lijk aangedurfd, de vrouwe-
Het hoogtepunt
Karnovalgroep Kartasj is nu reeds de «zwetten maan» aan
het beklimmen. Karnaval hangt er dus duidelijk in. (Nic)
Dirk Martens is nu al in karnavalstemming. (Nic)
lijke maskotte van de plaat
selijke Oude Garde tamelijk
laag in hare eer aan te
tasten.
La Madeion van les vrais
amis constants is inderdaad
een eerbiedwaardige canti-
nière, dat wil zeggen ene
dame die aan arme soldaten
verfrissingen verkoopt, de
welke zij met zorgzame han
den tapt uit haar vatje, aan
haren bekoorlijken hals be
vestigd en onder haren boe
zem rustend. Tenonzent
wordt zij zoetelaarster ofte
marketentster genoemd...
En na es 't en betjen on aa!
En onons, dachten de Matot
ten, die ook de zwakheid van
het vlees kennen en veron
derstelden dat dorstige sol
daten ook wel eens de drang
voelden opkomen om...
(mag dit hier wel gezegd en-
de geschreven worden?...)
eens te tasten aan de canti-
nière haren derrière?
Weshalve deze braeve Ma
totten, de Fransche tael niet
machtig zijnde, deze ge
dachte vrijelijk omzettèn in
Het sukses dat Chris behaalde dankte hij a
(Per)
onze «cantinières» stefaon the show must go on. (Per)
voor het opvoeren van zijn
vrij nummertje, verkleed als
cantinière...
Hop, die heeft het dus al te
pakken.
Hij beweegt zich traag over
en weer, een tempo dat
sommigen nu juist graag
hebben. Dat doet zijn kansen
stijgen. Zijn liedje «Allei, Ju
lia» valt ook in de smaak.
Tot slot zet hij de mensen
aan er eens flink mee te ram
melen: «Rammelt mè eir bis
en stemt iensj vèr Chris» en
hij mag zich over een stij
gend aantal aanhangers ver
heugen.
Dan komt Stefaan aan zijn
trekken, als hij sommige po
litieke figuren in hun hemd
zet, een vrouwelijke schepen
aan een mannelijk raadslid
tracht te koppelen en zingt:
't zèn zotten die weirken en
je veux d'lamour...
Je vraagt je af wat daar alle
maal insteekt. Bedenkelijk,
maar er wordt niet op gerea
geerd.
Een deel van het publiek
schiet echter wel... wakker
en barst los in een verlos
send boe-geroep als een
Moulin Rouge-kreatuur haar
intrede doet.
Dit kabaret in zuivere traves
tiestijl is de druppel, die 't
spel doet overlopen.
De zaal is losgebarsten, het
is nu niet meer te houden, De juryleden, een paar zelfs rechtstreeks ingevoerd vanuit... Iran. (Per)
het gaat naar een klimaks.
het brabantsche aelsters, dat
ook voor de gewonen man
begrypelyck is: «Bleif van
mè gat, of ik sloon mè men
vat!», het kwaede antwoord
van de cantinière op de
overpampelingen in hac
onderste rugstreek-
De reaktie van de overh
op deze uitbeelding was k
en krachtig: «Domei boit
of ge kentj nor a cent
floiten!»...
Wat Van der Heyden tot
Cleemput daarover ecl
uit hun sloegen, dat
niet door de Scriptores
tholici met een heilige p
worden gelauwerd, er
geen fiat aan worden ge
ven, het nihil obstat dat
de imprimatur moet lek
werd pertinent geweigt
doch wat stellen wij des
danks vast, dames en hert
De gewraakte tekst, door c
ze beide geilaards opge
steld, glipte door het inkwisi-
toriale net en haalde net de
indeks niet.
De Voorpost - 6.2.1981 - 9
