SAMMY RIMINGTON:
TOPKLASSE IN
Anton Cogen, Ralph Corbey en
.Greta Lintz vormen ideale
«kombinatie bij Pact
In The Crazy Bol Jazz
Cafe uit Breda:
De Alpinorleansband!
Isoposa geeft enig
koncert in zaal Netwerk
rm
De Catharinisten voeren
«Komaan Kameraad» op
De Voorpost - 13.2.1981 - 13
65 ja
nelstr
'an
vver ?erwi'^ bet eindlied «Schijndemokratie, pseudo-anarchie,
^alst pieda9en anarchie» nog nazindert in de zaal Madeion,
i Juii£°°r deze gelegenheid van een calé-chantant - Moulin
Tlouge-atmosfeertje voorzien, probeer ik de drie fundamen-
73 i-len van deze uitzonderlijke Pact-produktie. Greta Lintz,
jgde/f^P^1 Corbey en Anton Cogen, te strikken voor een kórt
weln,erview en ik slaa9 er warempel ook nog in. Lees hier wat
Ik zo allemaal vlijtig bij mekaar heb geharkt.
met onfingeerde interesse
naar alles wat deze bol uit
kraamt en denkt daarna uit
voerig na. Ook is hij een
regisseur die zich op de
slappe koord tussen hersens
en hart niet alleen overeind,
maar ook in evenwicht weet
te houden.
En dat kunnen we dan ook
in zijn toneelwerken bewon
deren.
Wat is eigenlijk de bedoe
ling van deze groots opge
zette spektakel-Karnaval-
musical?
Ik wil de mensen een spie
gel voorhouden en hen dan
de konklusies laten trekken:
de mensen wakker schud
den uit hun lange winter
slaap en hen eindelijk be
wust maken van het grote
Karnaval. Karnaval is im
mers een voedselbodem
voor kritiekloze, onbewuste
en willoze poppen (al dan
niet met 'n masker).
Is het kombineren van Kar
naval en de werkloosheid,
krisis... niet een té gewaag
de kombinatie?
Nee, dat denk ik niet. Bij
voorbeeld vandaag was de
zaal voor de helft gevuld
met echte karnavalisten in
hart en ziel en zij zagen dui
delijk het verband. Daarbij
zal ook de niet-Aalstenaar
door deze opvoering aange
sproken worden.
Denk je dat je therapie ge
lukt is?
Ik weet uit mezelf dat je je
geen illusies mag maken in
de toneelwereld. Ik wil en
kel bekomen dat ze het
beeld achterhouden. «Prins
voor het Leven» is «de Stom
me van Portici» niet, maar
het blijft toch 'n uiterst
boeiend eksperiment.
Vind je het voorprogramma
zelf niet wat te lang uitge
sponnen?
Nee, in geen geval. De gast-
vedetten zorgen ervoor dat
het publiek voldoende on
dergedompeld is in de sfeer
en roes van Karnaval, zodat
de tegenstelling met de kri
sis en werkloosheid nog fel
ler uit de verf komt.
De komponist en auteurs van de musical: Ralph Corbey
Vlaanderen toch nog kreatieve mensen, (per)
en Anton Cogen Gelukkig heeft
Tenslotte: wat biedt Pact
voor het volgende jaar?
Ik loop al een lange tijd met
een waanzinnig en daar
om ook zo interessant
plan rond. Terug een musi
cal met als thema: «Wat kan
de man met de pet aanzet
ten tot fascisme en verzet?»
in verband met Breendonk.
Verder zal er ook nog een
werkstuk in samenwerking
met Flor Steyn en met wer
ken van Roger Van de Velde
op wetenschappelijke ach
tergrond bij zijn.»
Jo De Bruyn
Wat wij vorige week durfden te voorspellen is waarheid
geworden, het optreden van Sammy Rimington. voortreffe
lijk gebackt door de Fondy Riverside Bullet Band, is
inderdaad uitgegroeid tot een hoogtepunt van dit jazzsei-
zoen in The Crazy Bol Jazz Calé. De fans waren massaal
opgekomen om deze jazzmuzikant met wereldfaam vooral
niet te missen, hun hooggespannen verwachtingen werden
dan ook volkomen ingelost door de zich totaal inzettende
Sammy én de Fondy RBB.
e Een grote dame, mevr. Greta Lintz. (per)
'indei
beg
rsche Jhoreografie Greta Lintz ken. want een balletopvoe
ding I Sreta lijkt me een vlijtige r'n9 's n°°i' perfekt.
keurmeester, zowat 'n bijde- Tenslotte vroeg ik haar of ze
bea ands bezige bij met een er bi) een volgende Pact-
or 1i lime en globale blik op produktie ook zal bij zijn. Zij
inte aar prachtwerk. Tevens is antwoordde niet. maar
re.n v aar klassewerk in deze tijd glimlachte eens. Het was ei-
itelin'an 'matiging en bezuini- genlijk niet nodig. Ik wist
voor mg' nog niet gerantsoe- wa' bedoelde,
r 14 1 $Qrd
>che[ lreta 'weet wat van ballet: ""'P1' c°rb*"
dat b was verbonden aan het Net als zijn muziek, straalt
tijd vonne Goergi Ballet en °°k ui' hem rus'- zekerheid
jw- aarna aan de Snip en de maar toch ook 'n tikkeltje
luler^nap revue en de Hoofdstad agressiviteit. Springt ook al
oorkt Iperette. In '49 belandde ze 's- gauw uit de stijve en
k init ij de Koninklijke Opera te strakke struktuur van de
ienw£ent, en 24 jaar later was ze doorsneemusical, en leunt
3, di Is balletmeesteres aan de- Ql dichter aan bij de impro-
Jtseli i instelling verbonden. visatie. zonder dat zijn pri-
Jaar |ier m Aalst kennen ze haar ma muziek aan klankkleur
vera Dk: van '63 tot '73 was ze en kracht verliest. Ze lopen
et irares aan de Stedelijke °°k niet dik gezaaid: klasse-
cademie voor muziek, bal- pianospelers en studenten
stem^t en toneel. geneeskunde. Maar hij is er
groti zo ©entje en wat voor één.
oe ben je bij PACT verzeild
°tejj (raakt en hoe voel je je bij Wat me opvalt is dat je zo-
»ze toneelvereniging? wat alle moderne stijlen in
9r0' tëta zi. e, rustig en met de lek **™<"k' heb"
wjlimlach bij. Alsof er niets In deze karnavalmusical
uitengewoons is aan haar «Prins voor het Leven» zijn
irhaal. de liedjes eigenlijk een sa-
heeft me gevraagd, menvatting, een relative-
iral Anton en een paar rin9 van de vijf sketches. De
id-leerlingen Carole, Néle muziek en het akteren moes-
Martine. En natuurlijk ,en 9°®d op elkaar inspelen,
ift deze totaal nieuwe er- en daarom diende ik veel
S~^Lring me enorm veel vol- aandacht te schenken aan
Buening en plezier bezorgd, de wisselwerking.
Plooral de geestdrift en de muziek was wel belang-
Iljne werklust van de totale riik- m°ar h®' akteren nog
P^Mact-groep heeft me 'verte- meer, in duidelijke iegen-
IflHerd', en het resultaat is dan stelling met andere musi-
I^Hok denderend cals- waarin de muziek te
veel de bovenhand krijgt.
Fran je wat me.r kwijt ov.rj. D(( veIschiMende stljlen die
i opgave bij Pact? ik gebruikte - a.a. lunky.
irst en vooral was er een reggae en zelfs hoempa
obleem probleem is ei- zijn geschreven in functie
mlijk het juiste woord niet van het akteren. en ook aan-
omdat dit allemaal zuive- gepast aan de stemmen,
liefhebberij is. Dit wil
jgen dat er soms wel
Over dit koncert een «ob-
jektief» verslag plegen zon
der voortdurend in superla
tieven te vervallen is zo
goed als onbegonnen werk,
U bent hierbij dus gewaar
schuwd.
Voor de jazzfreaks onder u
eerst toch nog een woordje
geschiedenis vooraf: Sam
my Rimington, geboren Lon
den 1942, begon reeds zeer
jong klassieke gitaar te stu
deren. Op 15-jarige leeftijd
schakelt hij over naar klari
net, zijn idool op dit instru
ment is algauw George Le
wis. Nauwelijks twee jaar
later wordt hij opgenomen
in Europa's toenmalige lei
dende traditionele jazzfor
matie, namelijk Ken Co-
lyer's Jazzmen. Weinig later
kreeg hij de gelegenheid om
meerdere malen naar New
Orleans te reizen, er te stu
deren en vooral ook samen
te musiceren met zijn idolen
en leermeesters. Wij zijn
reeds vorige week uitvoerig
ingegaan op deze periode in
zijn karrière, zodat wij het
overbodig vinden in dit be
stek nog maar eens een lan
ge lijst aan te leggen van
wie dit allemaal waren. Eén
uitzondering slechts: «Cap
tain» John Handy, de man
die hem ontegensprekelijk
het meest beïnvloed heeft in
zijn aanpak van de alt
saxofoon. Sammy zegt van
hem: «Hij was een onvoor
stelbaar innemende en een
voudige persoonlijkheid,
een zeer groot muzikant,
steeds bereid zijn kennis en
ervaring over te dragen, met
hem samen musiceren was
de mooiste ervaring in mijn
loopbaan».
Terug echter naar de Cra
zy Bol Jazz Café waar het
konsert ingezet werd met als
opwarmertje het overjarige
«Yes Sir, that's my baby»,
dadelijk gevolgd door het
mooie «Clarinet Marmela
de» waarin Sammy al dade
lijk zijn geweldige klarinet
techniek én improvisatieta
lent demonstreert, hij zou dit
trouwens een hele avond
lang blijven doen en met
totale overgave.
Ondertussen was laatko
mer-trombonist en leider
van de Fondy Riverside Bul-
let Band mee komen aanzit
ten, doch hij hield het
slechts anderhalve set uit
en muisde er later stilletjes
vanonder, zijn publiek én
zijn Fondy RBB in de steek
latend.
Was dit geen rem op je krea-
pn «schakel» kon ontbre-
tiviteit?
en dat gooide dan vlug Nee. van een 'rem' zou ik
'n het 'ballet'. Let op, ik niet willen spreken, het be-
hier helemaal geen tekende meer voor mij 'n dis-
in gooien naar enkele cipline. Ik zou zelfs meer
lewerkers... willen zeggen: het was voor
ijn taak bestond er dan uit mi) een dankbare steun,
choreograiie te creëren Hoe zie |i| |e muziek in deze
liedjesteksten. Dus alles musical?
it er gezongen werd, dien-
uit te beelden Het was 6611 enorm waa9"
Deelden. gtuk maar heb er
was je samenwerking enorm veel voldoening aan.
it de Pact-ploeg? Mijn muziek is geschreven
eze was ongetwijfeld schit- u'' ©en kommercieel stand-
tend, en ik hoop uit het Pun'- en vind vooral dat
epste van m'n hart dat dit mi)n werk de toeschouwers
mag blijven. We hebben m°©t flatteren...
ikwijls van gedachten ge-
Toekomstdromen?
Ik ben vooral pianist en dit
zet me wel 'n hak: dit wil
zeggen, dat 'n pianist eerst
subliem moet kunnen spe
len voordat hij een optreden
mag verzorgen. Verder zit ik
ook nog opgescheept met
mn studies... Mijn droom is
'n goed jazzpianist te wor
den. maar ja ik mik altijd
hoog...
«Het leven is aan de dur-
vers» besluit ik.
Ze weten van geen ophouden, daar in die Crazy Bol; de SIMONS noemt het «een
geestdrift van de inrichters is blijkbaar niet meer te stuiten, veelbelovende formatie».
Aalst heeft in één jaar tijd meer goede jazz te horen Uitkijken dus én de gelegen-
gekregen dan tijdens de voorbije vijfentwintig jarenl En het heid om iets nieuws te ont
gaat verderl Nauwelijks één week na een onvergetelijke dekken niet laten voorbij
avond met Sammy Rimington staat er zondag 15 februari gaan!
weer wat op stapel. Willy Schuyten
Uit Hollands traditionele V. *-JI iBHBBBWBBPi"'-
jazzstad bij uitstek, «The IR
Hottest Place in the South»,
BREDA: ALpinorleans-Bre-
dal
Zeven man sterke oude stijl
formatie, voor de gelegen
heid begeleid door de En
gelse gastdrummer MAL
COLM MURPHY; opgericht
in 1977 als een repetitie
band, samengesteld toon
dertijd met muzikanten uit
verschillende bestaande
formaties hebben zij onder
tussen reeds een eerste
langspeler volgespeeld
(PORK CHOPS - WOODY
3580).
WILLEM PATERIK is leider-
trombonist; JOS VOETEN
speelt er de trompet; ROB
ALBADA klarinet; PIETER
TALBOOM banjo; BART
GOOSEN bass; AD VLEM-
MIX piano.
Hun eerste langspeler kreeg
goeie kritieken mee en SIM Mister Sammy Rimington himself, (nic)
Nochtans droeg zijn trom-
bonespel veel bij aan de
klankkleur van de frontlijn.
Dit kwam al meteen tot ui
ting in mooie tema's als «Ti-
pitipitin» en «You always
hurt the one you love». Allen
swingen als bezeten, de lei
dende trompet van Johnny
Van Breedam op kop, ge
steund door een stuwende
ritmesektie waar drummer
Didier Geerts en bassist Ad
van Beerendonk volkomen
opgewassen zijn tegen hun
taak. Deze swingende Shine
krijgt nog een vocal mee van
Johnny in zijn gekende rau
we stijl en dan breekt Sam
my Rimington pas goed los
met zijn altsaxofoon in een
wervelende solopartij, de
unieke John Handy-sound
evenarend en ideeën spui
end, een binnen het tema
gehouden drumsolo van Di
dier bereidt een spetterende
kollektieve finale voor. De
Crazy Bol hield even de
adem in na dit vuurwerk,
doch er zou nog veel meer
komen.
«Teachings of love», in
medium tempo genomen
met weer een sublieme
Sammy op altsax en «Do you
make anything of some
thing» zetten de tweede set
in als inleiding tot een an
dere swingklassieker «Ava-
lon» welke dan ook in ra
zend tempo werd genomen.
Sammy samen met Johnny
en Kamiel gooien hot-notes
in het publiek, Andy Finch
martelt zijn piano. Ad Van
Beerendonk gaat op de slap-
ping-the-bass toer en Didier
geeft enkele fenomenale
drumbreaks ten beste. En
The Crazy Bol wordt pas
echt «crazy».
Zo ging het maar verder,
het ene nummer al meesle
pender dan het andere, jazz
van de bovenste plank, met
Sammy Rimington en zijn
toehoorders, niet alleen zijn
instrumenten bespelend
maar ook en vooral zijn pu
bliek, die er ook in slaagt
zijn muzikanten mee te til
len naar zijn niveau.
Hoogtepunten waren nog
«Slowboat to China» met
nog maar eens Sammy in
een John Handy-altsaxpar-
tij, een geïnspireerde Andy
Finch op piano en een zeer
mooie kollektieve ride-out
voorafgegaan door Johnny's
humoristische vocal.
«Cheek to cheek», gekend
swingtema in medium-tem
po wordt een feature voor
Andy Finch, «High Society»
een test voor Sammy's klari
nettechniek waar hij op on
navolgbare wijze in slaagt.
Pat Mortier wordt uit het
publiek gehaald om enkele
nummers mee te blazen op
trompet en ineens krijgen
we een nieuw klankbeeld te
horen: Sammy en de FRBB
passen zich volkomen aan,
en onder invloed van Pat's
modernere speel- en impro-
visatiewijze krijgen we een
«mainstream-formatie» te
horen in «Bye Bye
Blackbird» en «Take the
train» waar in de intro Sam
my alleen het lage register
van de altsax gebruikt en
hem zowaar laat klinken als
een tenor.
Kamiel Van Breedam
heeft ondertussen alles en
iedereen in de steek gelaten
en Johnny komt weer bij
voor de finale welke aange
vangen wordt met een senti
menteel «If I ever ceased to
love», lyrische klarinetintro
van Sammy en een even ge
voelige vocal van hemzelf.
«Abide with me», een hym
ne, bracht hij solo op klari
net en zodanig gevoelsgela
den dat iedereen er stil van
werd en sommigen tot tra
nen toe bewogen!
Sweet Sue» wordt de
swingende aanloop tot het
onvermijdelijke einde van
een onvergetelijke avond,
de uitgelaten Crazy-Boilers
verplichtten de band even
wel tot een encore: «Rebec
ca» was dan ook ideaal om
er nog eens keihard tegen
aan te gaan tot groot jolijt
van allen.
Het hoeft geen betoog dat
er na zulk een ervaring nog
uren nagekaart werd in de
Crazy Bol, tussen muzikan
ten, Andrew Brothers en pu
bliek. Zoals reeds gezegd:
een hoogtepunt in de prog-
rammatie van de Crazy Bol
en eentje dat dit seizoen
waarschijnlijk niet zal over
troffen worden.
Willy SCHUYTEN
Eindelijk zal er in Aalst nog iets te beleven vallen op
popgebied: en dan nog wel met ons aller Isopoda de beste
rockgroep uit Aalst. Het is een tijdje stil geweest rond deze
symfonische rockgroep maar dit is waarschijnlijk wel te
verklaren door het feit dat er nu hard gewerkt wordt aan
een nieuwe LP. En als we de geruchten mogen geloven zal
deze schijf vinyl nog beter worden dan hun vorige langspe
ler «Acrosticon», en dit was al 'n voltreffer. Er is dus toch
nog hoop in ons Aalsters popwereldje...
De groep zag het levenslicht
in 1974 en geleidelijk aan
wisten deze prima muzikan
ten een eigen stijl te ontwik
kelen en een volledig uniek
repertoire op te bouwen. Het
resultaat van veel schaaf-
en sleutelwerk kon je dan in
'78 bewonderen op hun eer
ste LP «Acrostichon», die
doorgaans lovende kritiek te
verwerken kreeg.
Verleden jaar wisten ze pop-
minnend Aalst aangenaam
te verrassen met een top-
koncert in de Keizershallen
(mei): zij lieten als enige
Aalsterse groep de Keizers
hallen vollopen en hielden
meer dan 1000 enthousiaste
luisteraars in de ban (dit fijn
optreden werd door De Voor
post als het 3e beste optre
den - na RVHG en Urbanus -
van het afgelopen jaar 1980
in Aalst bestempeld).
Zaterdag 21 februari zullen
Dirk, Marc, Walter, Luc en
Arnold het beste van zich
zelf geven in lang uitge
sponnen nummers met veel
vuldige ritmeveranderingen
en overheersende bas. Ook
zullen zij een tipje van hun
nieuwe langspeler oplich
ten, maar ook oudere num
mers zullen ze met brio
brengen.
Organisatie: Lanseloet.
Voorverkoop: 100 fr. bij
Triest, Meganckstraat 26,
Aalst of bij Risa, H. Hartlaan
30, Aalst of in Jeugdinfo, Ka-
pellestraat 15, Aalst of in JH
Kreja, Drie Sleutelstraat 51,
Aalst. Kassa 120 fr.
Afspraak dus op zaterdag 21
februari vanaf 20u30 in zaal
Netwerk, De Ridderstraat
28, Aalst. Warm aanbe
volen!
(jdb)
isseld, maar uiteindelijk
'eeg ik toch de vrije hand.
nton was een fijne mede
erker en zijn suggesties
8b ik steeds in dank aan-
■Qrd. Ralph's muziek was
^makkelijk' om op te wer-
n en de overige medewer-
&rs waren steeds bruisend
enthoesiasme bij de
fms vermoeiende en verve
lde dansrepetities.
'at me opvalt is dat jij bij
vertoning aanwezig
ent. Is dat wel nodig?
'urlijk, want dit is zeer be-
Wgrijk voor mij. Indien ik
ais in Gent zou zitten, zou
er nauwelijks op mijn ge-
alt zijn. Hier ben ik echter
'n steun en kan ik voortdu-
tod nog aanmerkingen ma-
Toneelvereniging De Catharinisten brengt het blijspel mol als Hoskins en Rita De
«Komaan Kameraad», van Ray Cooney op de planken. Zij Mulder als Alicia Courtney,
verzekeren dat jullie het zullen uitschateren bij de maasa Zij staan borg voor een leu-
netelige situaties, die u zult voorgeschoteld krijgen... ke avond vol dolkomische
situaties'
Regisseur Anton Cogen
Anton is zowat van alle
markten thuis. Zijn Pact me
dewerkers bestempelen
hem als 'een all-round-man'
en nooit om een kwinkslag
verlegen. Bekijkt onze we
reldbol aandachtig, luistert
Sommy Rimington en The Fondy Riverside Bullet Band, (nic)
Stel U voor dat een vriendin
van uw verloofde een Russi
sche balletdanser, die be
sloten heeft om naar het
Westen over te lopen, zich
verbergt in de koffer van de
wagen van uw toekomstige
schoonvader...
Stel U voor dat diezelfde
schoonvader overal waar hij
gaat, wordt opgesloten en
dat bovendien een ambte
naar van het ministerie, een
veldwachter en een tuinier
voortdurend roet in het eten
komen gooien...
Zou U als rechtschapen bur
ger daar nog het hoofd koel
kunnen bijhouden?
Als je echt zin hebt om sa
men met de Catharinisten
naar een oplossing voor de
ze netelige situaties te zoe
ken, kom dan op zaterdag
14, zondag 15 of maandag 16
februari, telkens om 20 uur
stipt naar de Stadsschouw
burg, Vredeplein te Aalst.
Regisseur Walter Boni en in
de belangrijkste rollen her
kennen we Jet De Koninck
als Nancy Rimmington, Gil
bert Eelbode als comman
dant Remmington, Jos Van-
