UITAGENDA
ARM VLAANDEREN
Daverende prestigeproduktie
Het Progressief Aalsters Collectief Teater (PACT) heeft
het weer voor elkaar gekregen: na de enorm suksesvolle en
schitterende versie van de Pirandello-klassieker «Zes au
teurs zoeken een akteur», zijn ze er opnieuw in geslaagd
het Aalsterse publiek een onvergetelijke spektakelavond
aan te bieden, met alles erop en eraan. «Prins voor het
Uïven» is een karnavalmusical: daar kan je niet om heen.
Dus Karnaval verweven met muziek, ballet en zang, denk
je bij het horen van «Karnavalmusical». Maar nee, je slaat
de bal volledig mis: het spektakel biedt meer. veel meer en
gelukkig maar want de traditionele dolle karnavalavonden
staan toch maar op een beduidend laag niveau.
onschuldige manier te ont
wijken. De bierprins. Jan Jo
zef Straus, is tevens voor
deze belangrijke karnaval-
hoogdag uit Duitsland over
gewaaid en in zaal Madeion
verzeild geraakt om er zijn
geestige toespraak in ge
radbraakt Duits te verzor
gen. Hij heeft het er onder
andere over een dynami
sche karnavalgroep, de Vui
le Mannekens Onderbroe
ken. beter gekend als de
V.M.O.
Als voorlaatste gastvedet-
(te) komt de Zangeres 't heeft
geen Naam (Anton Cogen)
het mannelijk publiek ver
leiden met het gewaagde
«Zeehondfenbaby», begeleid
door drie go-go-boys. Ten
slotte legt Prins van Europa
Enrico zijn lijdensweg nog
'ns een keertje haarfijn uit.
en beweert dat de Europese
prinsenverkiezing voor
Aalst geen moeilijkheden
zal opleveren, wel proble
men
Alle deeltjes van dit nogal
lange voorprogramma
(maar toch noodzakelijk om
in de typische Aalsterse
Karnavalwereld onderge
dompeld te worden) werden
prima aan elkaar gepraat
door de vlotte en overtuigen
de presentatrice Carole De-
jonckheere. die getuigt van
een onberispelijke stembe-
heersing en fijne podium-
présence.
En dan is het de beurt aan
kandidaat prins Karnaval
René, die vijf sketchen moet
brengen en die het eigenlij
ke stuk uitmaken. In het eer
ste tableau zien we René
zijn boterhammetjes veror
beren in een met sluiting
bedreigde fabriek. Zijn
werkmakkers, Walter, Mau
rice en Germaine voelen ook
aan dat de sluiting van de
fabrie niet lang meer op zich
zal laten wachten. Toch is
de verwarring en veront
waardiging groot als de
baas André de deuren sluit.
René voelt zich hopeloos
verloren, want hij ziet zijn
droom, prins Karnaval wor
den, langzaam maar zeker
wegglijden: prins worden
kost immers een smak geld.
en het doppersloon volstaat
nauwelijks om zijn gezin,
schoonmoeder en vrouw en
dochter, te onderhouden.
Maar tot ziijn grote verba
zing brengt zijn baas de op
lossing want hij zal volledig
de dure prinsenkampagne
betalen en René wórdt dus
Een prachtige vertolking door
dans als zang waren knap. (per)
Dirk Van Waeyenbergh Zowel
prins
Men ziet hem vervolgens
druk aan het feesten in het
supporterslokaal en de
baas, André, geflankeerd
door zijn zoveelste verover
ing, gaat een bezoekje bren
gen aan deze dolle vierders.
Maar dan gebeurt het on
voorzienbare: tijdens een
wild spel wordt de baas om
zijn bedreven misdaden ver
moord. Na dit ongebreidel
de en euforische spel is de
verwarring en konsternatie
kompleet. De harde realiteit
haalt weer de bovenhand en
het verrassende gevolg van
de onvoorzienbare anarchie
dringt tot de feestvierenden
door. Iedereen muist er van
onder en uiteindelijk wordt
René opgepakt, na een tip
vazn zijn vriend Walter, re
volutionair in hart en ziel,
aan de politie. Hij draait
gedwee de nor in en tegelij
kertijd wordt de daadkracht
en de zelfkritiek van de wer
kende, domme massa op-
Prins René, een schitterende prestatie, (per)
Als kader voor deze kar
navalmusical «Prins voor
het Leven» koos regisseur
Anton Cogen natuurlijk het
Aalsters Karnavalgebeuren
en maar bepaald de fel be
twiste prinsenverkiezing.
Waar het dus allemaal om
draait is het triestige feit dat
in dit jaar, middenin de niet
sontziende krisis. slechts
één kandidaat komt opda
gen en de kamavaljury
staat bijgevolg voor 'n moei
lijk dilemma: «laten we de
oude prins het allemaal nog
een jaartje overdoen, of mag
de nieuwe prins zonder slag
of stoot met de felbegeerde
karnavalscepter zwaaien
over onze beruchte karna-
valstad». Na het traditionele
voorprogramma met een
volledig gamma broodnodi
ge karnavalingrediénten,
gebracht door een rits kar-
navalprominenten waaron
der Keizer Kamiel met
frisse en steeds dartele
millekens op de vrolijke no
ten van «Óilsjt viert kar
naval».
Tuurlijk horen hier ook en
kele ex-prinsen bij: Keizer
Kamiel. Prins Jean-Paul en
Prins Michel en zij hebben
het in hun gezellig klet
spraatje over de perikelen in
verband met de verkeers
vrije Grote Markt. Op een
prinselijke wijze vinden zij
een goddelijke oplossing
voor dit nijpend gebrek aan
parkeerruimte. Het eeuwe
noude Belfort zal omge
bouwd worden tot prakti
sche garages in drie verdie
pingen voor de drie lagen
van e bevolking: het gewone
volk in de kelders, de «com-
merganten» hoog en droog
in de toren voor 'n degelijk
overzicht en op de achter
grond het liedje «wie zal dat
betalen» en tenslotte de po
litiekers op het gelijkvloers
om vlug buiten te gera
ken en hun lijfliedje
«Geen woorden, maar da
den». Ook hoort bij al dit
karnavalgedoe voorzitter
van het feestkomitee. Frans
Wauters. die in zijn toe
spraak beklemtoont dat de
«beste moge winnen». Hij
verliest er gelukkig zijn eeu-
wige glimlach niet bij. Ver
der neemt journalist Roel
Van de Plas een recht
streeks telefooninterview
met de nieuwbakken prins
Stefaan voor zijn rekening.
De vragen wist prins Ste
faan wel op zijn geveinsde,
Ook het oog mag iets krijgen, niet. (per)
1 t
In hun witte overal donsend van de ene sketch naar de andere, (per)
Het moet van mijn lever, hoe sommige mensen
kunnen en durven te reageren loopt de spuigaten uit!
En dat in een Vlaanderen dat tracht van autonoom te
zijn waarvan de burgers zich als echte Vlamingen
denken te gedragen, of beter gezegd sommige ervan.
Het Progressief Aalsters Collectief Theater brengt ook
nog dit week-eind de karnavalmusical -Prins voor het
Leven-, een kreatie van Anton Cogen en Ralph
Corbey. Na het juist geteld acht maal te hebben
gezien durf ik te zeggen: een knap stuk theater, goede
muziek (zelfs meezingers na een tijdje!!!), een aktueel
gegeven doorspekt met een vleugje humor, een laag
je volkse taal, kortweg een dagelijkse situatie (wan
neer je meer over de karnavalmusical wil te weten
komen, lees denude recensies van Jo De Bruyn)
PACT heeft hef gewaagd een wereldkreatie te bren
gen. Een zeer dure produktie waar gelukkig zeer'veel
Aalstenaars op af zijn gekomen.
Zondagnamiddag was er dan ook een speciale voor
stelling voor de ouden van dagen. Zowel de regisseur
als en aktrices-akteurs waren er zich van bewust dat
zon toneelstuk moeilijk te verteren zou zijn voor
mensen op leeftijd. Woorden als «plat gescheten en
poepen» worden welin privé gebruikt, maar van op
een scène..., laat staan dat er een man en vrouw zich
in lingerie op het plateau wagen... Kortom, iedereen
is zich bewust van de generatiekloof.
En wat gebeurt er? In het «Klaaglied van de gefopte
arbeider over 'den slechten tijd» worden alle jxilitieke
partijen gehekeld. Zowel de roden, de groenen, de
blauwen, de rozen, de karmijnroden als de zwarten
worden in hun hemd gezet. «Volksunie, zwarte knie.
Hoe geren dat ik u zie (2x). maar voor u stemmen, doe
ik nie, doen ik nie, doen ik nie.»
De Vereniging van Vlaamse Gepensioneerden rea
geert... De «kopmannen» stellen zich recht, drinken
vlug hun pint uit. «protesteren» en gaan er van door!
Stel je voor. ze hebben pas de helft van de tekst
gehoord of men protesteert. Voor wat? Omdat ook hun
partij (als ze lid zijn?) wordt gehekeld? Zijn daarom
die «pure» Vlamingen geshokeerd?
Kom nou. is het niet eerder hypokrisie? Zelfkritiek is
toch een mooie gave. Maar ja aan Klauwaarts mag
men niet raken...
«Rood of geen brood, altijd gekloot. Katholiek of
syfilitiek. weg met de schijnpolitiek. smeerlapperijen
maken ons ziek. PVV pakt hem vast en speelt er mee,
PW slappe thee voor jullie niets dan DDT
Men spot in dit liedje met alles, en indAelöad men
stelt geen andere partij in de plaats. Maar waarom,
het zal toch steeds hetzelfde blijven.
Neen, de Vlamingen zijn het afgestapt, ze vonde het
plat. Maar nadenken deden ze niet. nu misschien
wel. Hopelijk stellen ze nu vast hoe belachelijk ze zich
hebben gedragen. De auteur-akteur kreeg zelfs niet
de tijd om alle gegevens hen mede te delen of ze
begingen reeds een flaterlDie mensen hebben nog
nooit iets gezien van onze Noorderburen zeker?
Daar gebeuren nog andere toeren,-men slaat daar
nogal eens nagels met koppen, hier is men dat niet
gewoon.
Ik ben een ongebonden Vlaming, en dan nog een
fiere, af en toe, nu was ik een beschaamde Vlaming!
Roel Van de Plas
nieuw voor een tijdje de kop
ingedrukt.
Het publiek heeft een zwa
re dobber aan dit stuk.
«Prins voor het Leven» eist
je volledig op en je aan
dacht mag. kan of zal nooit
verslappen. Het voorprog
ramma met het dozijn gast-
vedetten heeft nauwelijks
vaart, maar het teater in het
teater. de prinsenverkie
zing, bolt als een trein. Ge
lukkig kan het publiek re
gelmatig even herademen,
want elk tableau wordt tel
kens samengevat in een
wondermooi lied, waarvoor
Ralph Corbey de muziek
schreef. In deze aanstekelij
ke muziek komen alle he
dendaagse trends aan bod,
meer nog, ook 'n flinke dosis
zelfspot is er op 'n
meesterlijke wijze in verbor
gen. De prachtige muziek
draagt tot in de kleinste de
tails mee tot de drukkende
sfeer, die rond de prinsen
verkiezing hangt. Meestal
komt de muziek poétisch
over. maar toch heeft Ralph
zich enkele keren laten ver
leiden door er een te agres
sieve tint in te verwerken,
waar dit soms overbodig
was.
Ook koreografe Greta
Lintz heeft eer van haar
werk gehaald en klasse-
werk afgeleverd. Zij heeft
het ballet met een ijzeren
hand op een voortreffelijke
wijze geleid, en heeft niet
alleen ervoor gezorgd dat de
dansers geen gebrek had
den aan de uitdrukkings
kracht, maar ook nog vol
doende sierlijkheid en be
weeglijkheid tentoon
spreidden.
Tenslotte verdient regis
seur Anton Cogen (nog maar
eens) de volle waardering:
hij heeft gekozen voor een
gewaagd en moeilijk stuk.
waarin karnaval en werk
loosheid op het eerste zicht
lukraak met elkaar verbon
den zijn. Maar langzaam
heeft hij de toeschouwer
duidelijk gemaakt, als het
ware ontnuchterd uit de kri
tiekloze karnavalroes, dat
karnaval in het diepste we
zen niets meer is dan
«schijndemokratve», «pseu-
do-monarchie» en «drieda-
gen-anarchie». Ondertus
sen heeft hij er ook voldoen
de kontliktsituaties in ver
werkt. die het stuk nog een
extra dimensie geven:
jeugd, bezit, krisis, extreem
links en extreem rechts, re
volutionairen en konserva-
tieven, het politieke potje
nat, betweterige schoon
moeders en verleidelijke
minnaressen, vijandige
sfeer in het fabriek en kan je
moeiteloos dit lijstje aanvul
len. Hiermee steekt hij op
een meesterlijke manier de
draak met de enggeestig-
heid en egoïsme van deze
wereld.
Ook de akteurs gaven pa
reltjes van vertolking ten
beste. Vooral Ronald Schol -
laert als Prins René leverde
een ongemeen schitterende
prestatie. Het is wel duide
lijk dat deze verdraaid moei
lijke hoofdrol voor hem aan
het lijf gegoten zat. maar het
blijft een aartsmoeilijke op
dracht. die niet alleen een
uiterste koncentratie ver
eist. maar ook de nodige
podiumprésence en stembe-
heersing. Hij slaagde er ook
in zijn rol geloofwaardig te
maken. Hij was afwisselend
provocerend en agressief,
dan weer helemaal down,
vol twijfels aan zichzelf, aan
alles en iedereen.
Walter, gespeeld door Ge-
rrit Buys, wist ook goed in
de huid van zijn personage
te kruipen. Als door en door
revolutionair. kwam hij
voortdurend in opstand te
gen de machtige bazen en
zaaide hij ruzie onder zijn
werkmakkers door zijn har
de en vlijmscherpe uitspra
ken. De andere werkmak-
ker, William Boulembercq
als Maurice akteerde ook
opvallend sterk in zijn ver-
zoeningsrol. enerzijds tus
sen René en Walter, ander
zijds tussen het personeel
en de fabrieksbaas André.
Dan zijn er ook nog Ger
aine (Gratienne Huyleb-
roeck) en Jempie (Hilde
Wauters): Germaine, niet
moeders mooiste, heeft
maar één doel voor ogen.
namelijk haar broodwin
ning niet verliezen en steekt
schril af tegen de platte
praat van haar werkmak
kers. Jempie. het zoveelste
liefje van mijnheer André.
wist haar verontwaardiging
overtuigend te brengen
wanneer ze haar playboy
André de bons gaf. Voordien
stuurde diezelfde meneer
André ook weer in z'n beste
doen, de fiere en jaloerse
Madame Peggy de laan uit.
Oliva De Roo, als mada
me Peggy, wist met haar
gevatte maar soms wat
overdreven reakties, het pu
bliek aan het lachen te bren
gen. Tenslotte verdienen
Gracienne Van Nieuwen-
borg als René's vrouw en
Nele Bomon als René's doch
ter, ook nog een pluim, voor
hun oprechte en eerlijke ver-
Zondag 15 en maandag 16 februari 1981, telkens om 2C
uur: «Prins voor het leven» een asociale karnavalmu
sical van Anton Cogen en Ralph Morley.
Choreografie: Greta Lintz
Presentatie: Carole De Jonckheere
Algemene leiding: Anton Cogen
Organisatie: P.A.C.T. (Progressief Aalsters Collectief
Teater).
Vrijdag 13 februari 1981 om 20 uur, in het «Gulden
Vlies» Esplanade 13 Aalst, spreekt Paul Ghijsels, oud
BRT-journalist en ambtenaar bij het Algemeen Be
stuur voor Ontwikkelingssamenwerking ABOS over
«Ontwikkelingssamenwerking». Organisatie V.Z.W.
De Vriendschap.
Tot en met zondag 15 februari 1981. stelt architekt Raf
Beukens m de belfortkelders schilderijen, olieverf en
akwarellen tentoon.
Tot 15 maart in Galerij SGS, Spaarzaamheidsstraat 65
te Aalst, tentoonstelling van schilderijen en gouaches
van de Nederlandse kunstenaar Bert Loerakker De
expositie is toegankelijk van 14 tot 19 uur op zon- en
feestdagen van 10 tot 19 uur. Maandag en dinsdaq
gesloten. a
Dinsdag 17 februari 1981. om 20 uur in de zaal 't
Apostelken. Bert Callebert over: Yin en Yang prin
cipes.
Zaterdag 21 februari 1981 om 20.30 uur in de zaal
Netwerk. De Ridderstraat 28 Aalst: een simfonisch
lyrisch rock-koncert door de Aalsterse groep IsoPoda.
Organisatie: Teater Lanseloet, in het kader van «Vijf
Jaar Lanseloet».
Zondag 15 februari. 4e en laatste Middagkoncert
Paula Van Parijs en Jan Van Mol. clavecimbel
Werken van Krebs. J.C.F. Bach, Van Mol. W.F. Bach
Feestzaal van het Stadhuis. 11 uur.
Toegangsprijs: 30 fr.
Donderdag 19 februari te 20 uur.
Prof. J. Robijns spreekt over «De Gouden eeuw van de
Nederlandse Polyfonie» geïillustreerd met dia's en
muziekfragmenten.
Administratieve zetel Generale Bankmaatschappij.
Kwalestraat 94, Nieuwerken-Aalst.
In de ruime lokalen van de Generale Bankmaat-
schappij Kwalestraat 94. te Nieuwkerken, houdt Prof
Jozef Robijns. van K.U, Leuven op donderdag 19
februari te 20 u. een voordracht. De «Gouden eeuw
van de Nederlandse Polyfonie» komt er aan bod
geïllustreerd met dia's en muziekfragmenten.
Organisatie: «Liniaal» Nieuwkerken.
De arbeider aan de deur gezet (per)
tolking. Jef Ledegen. met op
vallende mimiek, viel toch
iets te braaf en te welwil
lend uit als politie-inspek-
teur.
Alles bij mekaar een idea
le bezetting voor een derge
lijke musical: goede ak
teurs, daarbij nog fijn kun
nen zingen ook (zijn meestal
dun gezaaid), kregen een
goede beurt in «Een Prins
voor het Leven», met méér
diepgang en boodschap dan
de doorsneemusical, wat
echter opnieuw opvalt is dat
Anton Cogen voor elke rol
een geschikte akteur vond.
Zang en backing ground,
evenals de kostumering, de-
kor (kitscherig en vol glitter.
De revolutionair, Gerrit Buys, (per)
maar zeer passend) en be
lichting waren uiterst ver
zorgd, zelfs tot in de kleinste
details en droegen bij tot de
schitterende prestigepro
duktie.
Als slotkonklusie: een he
le krachttoer van Pact. Het
tweede deel na het nogal
langdradige voorprogram
ma boeide en overtuigde
ons het meest. De emotione
le trefkracht was vooral gro
ter dan in het eerste deel,
waarin we enkele details
betreurden, omdat ze neig
den naar het belachelijk
maken van sommige figuren
of een toegeving waren aan
de goedlachsheid van het
publiek, zoals het erbij sleu
ren van de wrijvingen met
o.a. Tuur Van de Brulle. wat
we goedkoop vonden. Maart
dat zijn details. Belangrijker
is dat deze prima voorstel
ling een stukje realiteit
blootlegt en in een juist, eer
lijk en relativerend daglicht
stelt. Het zedelesje op het
einde krijgen jullie er ook
bij: «Dit is de zedenles van
dit spektakel, we hebben
recht op uitleg, waar is de
ontbrekende schakel, in de-
mokratie heeft ieder zijn
zeg», maar ze eindigen
daar gaat je recht op uitleg,
jullie zijn de ontbrekende
schakel, en deze schijnde-
mokratie, pseudo-anarchie,
drie-dagen anarchie is
weg.»
Het Aalsterse topvolks-
feest is gekelders en de ze
denles blijft nog even nazin
deren.
Jo DE BRUYN
Opgelet: Je kan deze karna
valmusical nog gaan be
wonderen op zondag 15 en
maandag 16 februari, tel
kens om 20 uur stipt in de
zaal Madelon.
