os Bikkems,
aureccat Schmuck-und Edelsteinpreis
men
pikkels of
7 EX-
BURGEMEESTERS
EN
14 EX-SCHEPENEN
KRIJGEN HUN
ERETITEL
MILIEUPOLITIE
TREEDT VOORAL
PREVENTIEF OP
Filmgala voor
«Hand in Hand»
[lstenaar veroverde Europa met zijn juweelkreaties
Yoneel-infrastruktuur te Aalst
De Voorpost - 13.2.1981 - 3
D.w.z.
er bezitj
ïersen
tijd dat|C
et betel
togen b
el aktueP'st ma9 fier °P ^em ziln- J°s Bikkems, wonende Rond
193, Aalst, heeft nu ook de «Schmuck- und Edelstein-
1980» gewonnen. Aan internationale onderscheidin-
ie®ft hij geen gebrek, maar toch hoopt hij nog Amerika
te leve*f°veren met ziin juweelkreaties. In 1980 mislukte hij
'ilukkig genoeg in Amerika, maar hij geeft de moed niet
ij heeft in ieder geval een troost, die niet mager is: Jos
beste van Europa en dat is toch ook al heel wat.
ook,
ijn in
g en cc
sgent
sr de
|k vlak.
vertal
veii(j vindt dit op het eerste 2. halssnoer «Caméleon».
spreekt! normaals,e zaak geel goud. Middenste parel
de chrj^e were^- maar het Na- kan door 'n vijssysteem ver-
n minie« Comité der Juwe- vangen worden door een an-
j 1979T Uurwerkmakers, dere parel (kleur kan aange-
•villen of' en Zilversmeden past worden aan de kledij),
indheidf meer c*an moei,e Zijn laatste overwinning,
jrd om de verdiensten de Schmuck- und Edelstein-
n alle uH0S ^'^kerns openbaar preis 1980 is wel één van
Tuldigen. Afspraak voor een bijzonder kaliber en met
J grootse huldiging was deze titel mag hij zich zon-
liteit v3 B"1586'5® Hiltonhotel. der blikken of blozen de bes-
iikbaars ver^'ePin9- vrijdaga- te juwelierontwerper van
n, iets na halfzeven. Europa noemen. Het tema
h. P. De Vroede, voor- dat voor de prijs werd opge-
van het nationaal ko- legd was het Modejuweel,
•der J.U.G.Z.. had meer maar in het bijzonder een
zijn handen vol tijdens geheel samengesteld uit
oespraak om Jos' inter- minstens twee voorwerpen
unie >n onderscheidingen te kiezen uit halssnoeren,
kwnorwFn "''J® te zetten- oorhangers, armbanden en
p7S Joegoslavië: Hals- ringen,
etlichtf "<^ouc^en fuik», geel Het waarderingskriterium
bezet met parels. was de fantasie van de in-
79: België: 1Solitaire spiratie en helemaal niet de
ic Solitaire», geel goud waarde van de gebruikte
ilatina gezet met vier materialen.
ianten (1 witte en 1 gele De internationale jury, be-
inten 1 baguette hart- staande uit 12 personen die
i). 2. Halssnoer «Parac- de juweelsektor, de modeb-
geel goud en platina laden en de kulturele we-
zwart paardehaai, be- reld vertegenwoordigen
iet briljanten. kreeg het verduiveld moei-
halssnoer «Coupe lijk want de wedstrijd kende
i geel goud met een opmerkelijk sukses:
n paardehaar, bezet met deelnemers uit veertien lan-
le parel en één grote den (waaronder de USA. Ja-
en parel. pan en Duitsland, drie lan-
Volgi oslavië: hanger met ket- den die tot voor korte tijd de
;enzij< «for Ever», geel goud top beheersten) zonden niet
iodige latina ebbenhout, ge- minder dan 464 juweelkrea-
het bpet briljanten en één ties in.
ian te ,anl 'n peervorm. De eerste prijs werd toege-
igden 1980 Duitsland: hals- kend aan Jos Bikkems. voor
•verving r oorring «Chicken», een wondermooie set. be-
goud en platina gezet staande uit een halssnoer
briljanten. en een paar oorhangers.
120.0"' 1 armband «Magie Hiervoor gebruikte Jos de
de n elet». geel goud en pla- volgende materialen: geel
Je ov bezet met parels. De goud, platina, briljanten
ontn Is kunnen zichtbaar zijn (gewicht 3,97 karaat),
ieve ro an weer verdwijnen. Wat de uiteindelijke door
slag gaf bij de jury was de
terzelfdertijd eenvoudige en
doorzichtige conceptie van
het juweel, waar goud en
het platina een harmonieus
geheel uitmaken dat de dis
crete basis vormt voor de
.briljanten, die er de schitter
ing ervan verhogen.
De Heer De Vroede beklem
toonde ook dat de heer Jos
Bikkems een uiterst polyva
lent man is: hij beheerst op
'n sublieme wijze de tech
niek van het diamantslijpen
en hij is ten volle vertrouwd
met alle aspekten van de
bewerking van edele meta
len. Uit zijn vruchtbaar
brein ontsproten met won
derlijke regelmaat thema's
die evenveel nieuwe ont
werpen betekenen, die op
wereldvlak erkend worden
om hun bijzondere originali
teit.
Wat vooral opvalt is dat de
ontwerpen onderling erg
verscheiden zijn. Het is niet
op basis van één vondst,
één uniek idee, dat tal van
realisaties het licht zien. In
tegendeel, elk ontwerp ver
trekt van een nieuw idee en
betekent ontegensprekelijk
een verrijking voor de we
reld van de juweelkunst.
De voorzitter van het natio
naal comité der J.U.G.Z. ein
digde met 'n zeer passend
en origineel citaat van de
Spaanse auteur Calderon:
«De weg is beter dan de
herberg. Het streven is im
mer mooier dan het berei
ken, de weg roept verwach
tingen op die de herberg
niet vervult.
Wij hopen uit het diepste
van ons hart, Jos. dat je de
sinds jaren ingeslagen weg
vervolgt en je niet laat lei
den of verleiden door de her
berg.
Nadien liet hij de drank aan
rukken en hief het glas op
Jos, die zichtbaar ontroerd
was.
Ondertussen hadden wij
ruimschoots de tijd om zijn
kunstwerken te bewonde
ren: zijn kreaties getuigen
van een zeer grote kreativi-
teit en originaliteit, die hem
moeiteloos uit de schaduw
halen van zijn konkur-
renten.
Een juweel is voor altijd; het
is een stuk eeuwigheid. De
enorme bekoring zit ook in
het feit dat zich met juwelen
tooien, zich in feite huldigen
is in de praal van de aarde
zelf.
Uit zijn werken borrelen toe
vallige fantasieën, stem
mingen en gevoelens uit.
Tevens getuigen zijn werken
van een perfekte harmonie
tussen inspiratie, techniek
en kreativiteit. Jos' specifie
ke persoonlijkheid dringt
ook door de felle glans van
zijn werken door: zijn unieke
gevoeligheid en zijn typi
sche vormgeving. Zijn ju
weelkreaties vereisen jaren
lange studie, enorme dosis
feeling, geduld en koncen-
tratie maar uiteindelijk is
het resultaat verbluffend en
stralen ze 'n buitengewone
aantrekkingskracht uit.
Na wat handjes drukken,
kunnen we hem strikken
voor een interview. Hij heeft
het eerst uitvoerig over de
lange traditie, waarop de
juwelierskunst in ons land
kan bogen. Vermoedelijk
gaat ze terug tot voor de
zestiende eeuw, maar de
namen van de juweliers van
toen zijn praktisch nooit ge
kend. Een enkele uitzonder
ing hierop is de Antwer
penaar Hans Collaert, die
met zijn juweeltekeningen
de grote juweliers van die
tijd geïnspireerd heeft.
Tijdens de 19de eeuw lijkt
de juwelierskunst haar in
spiratie vooral te zoeken in
Franse ontwerpen, stijl
Louis Philippe.
Men zal echter tot het einde
van de eeuw moeten wach
ten om een nieuwe uitstra
ling van kreativiteit in ons
land mee te maken: de Ju-
gendstiljuwelen, onder
meer ontworpen door Philip
pe Wolfers en Henry Van
Velde. En dan kent de krea
tiviteit een spijtige terug
gang en het heeft de schijn
dat de Belgische juwelier
zijn inspiratie vooral zoekt
in wat in andere landen
wordt ontworpen. Er zijn
echter gelukkig uitzonderin
gen en zij bereiken dan bij
gevolg internationaal ni
veau als in 1977 juffrouw
Caroline Witvoet een prijs
behaalt op de Diamonds In
ternational Awards, georga
niseerd door De Beers. Voor
het eerst verwerft België een
plaats op het erepalmares
van de wedstrijd. Ons land
zal dan een tweede maal
vermeld worden, twee jaar
later met een ontwerp van
Gabrielle Haardt.
Op de vraag of hij nu zijn
einddoel al heeft bereikt,
antwoordt hij overtuigend:
«Nee, zeker niet. Enkele ja
ren geleden zou ik hiervan
nooit durven dromen, maar
nu wil ik steeds meer be
reiken.
Na Europa wil ik ook Ameri
ka veroveren en ik voel me
sterk mijn zelfvertrouwen
wordt steeds groter voor
de toekomst. Toch wil ik er
bij zeggen dat ik hiervoor
veel te danken heb aan het
Nationaal comité der
J.U.G.Z. en vooral aan de
voorzitter, de heer De Vroe
de. Mijn droom is drie maal
laureaat worden van Ameri
ka, en daarvoor heb ik tijd
tot mijn zestigste, 'k Doe het
helemaal niet voor het gelde
maar louter voor het presti
ge. Ik wil later kunnen zeg
gen; 'k heb toch iets gepres
teerd in mijn bewogen leven
waar ik écht fier mag op
zijn. Zo wil ik ook 'n bood
schap aan iedereen meege
ven: als je aan iets begint
moet je volhouden en
slechts tevreden zijn met de
top.
Ik heb nu negen prijzen be
haald, en ik voel me nog
klein.
Gelukkig zijn en daar
snakt toch iedere sterveling
naar is je streven tot wer
kelijkheid brengen.
Wat maakt je toch zo anders
dan de anderen, vragen wij
hem nieuwsgierig. Hij is
zichtbaar in z'n nopjes met
deze vraag en begint te stra
len zoals zijn juwelen... «Ik
doe alles zelf, en dat is een
enorm voordeel tegenover
de anderen, want meestal
komt de uitvoering niet van
henzelf. Alles begint bij mij
bij een schets en ondertus
sen zie ik het werk al in m'n
gedachten: ik zie het groei
en in mijn geest en dan be
gin ik onmiddellijk aan het
ontwerp.
Hier in België staan we nog
in onze kleine kinder
schoentjes. We zijn op zijn
minst dertig jaar achterop
tegenover Duitsland. Ons
publiek is niet rijp genoeg
om deze kunst te smaken en
te appreciëren. Daarom
vind ik dat het meer zou
moeten begeleid worden,
d.w.z. door te zien, leert
men appreciëren en daar
knijpt het schoentje.
We hebben het verder nog
gezellig over de kunst in
België, over het koele pub
liek dat maar niet warm wil
lopen voor deze aparte,
maar enige kunstvorm
Maar één ding komt duide
lijk naar voor uit ons ge
sprek: Jos Bikkems weet wat
hij wil en zal zijn doel berei
ken. Prijzen steken hem een
broodnodige riem onder het
hart, en stuwen hem recht
naar een overwinning op de
U.S.A. Een man, echt gepas
sioneerd door zijn beroep
een kunstambacht en bij
zonder begaafd met een
merkwaardige kunstzin.
Jos Bikkems een parel van
een man die parels van ju
welen ontwerpt: een prima
kombinatie waar Aalst ter
echt fier mag op zijn.
Jo De Bruyn
sch, fi
ker klir
jciaol q
Karnaval-- en -bloemenstad - Aalst, keizerlijke stede
aar politieke hartstochten vaak hoog oplaai!d)en,
as steeds en blijft alleszins een centrum van kuituur.
:etfsto3fïl'tuur dan in haar diverse facetten,
dig bef'e' 'n m'nst °P fcehied van toneel met naast
Aloude gereputeerde rederijkerskamers eigentijdse,
iksperimentele groepen van allerlei pluimage.
Komedie spelen-, in verschillende betekenissen dan,
:hijnt Aalstenaars inderdaad te liggen. Of hen de
iatste decennia echter steeds de mogelijkheid werd en
'ordt geboden om, in geschikte ruimten rtiet de nodige
ifra-struktuur en de onontbeerlijke akkomodatie, de
matische kunst volwaardig te beoefenen is uiter-
■d an other question.
!en halve eeuw geleden was er de stadsschouwburg
in de Hopmarkt doch in 1935 gonsden geruchten in de
ad als zou deze schouwburg moeten verdwijnen.
'HVeilicht om invloed op het stadsbestuur uit te oefenen
werden door enkele personen geruchten gelanceerd
staat fan nakende afbraak onder voorwendsel van brandrisi
co wegens de houten trappen en de plankenvloer,
'teds op 15 september 1936 besliste de gemeenteraad,
luasi met unanimiteit, tot afbraak doch dadelijk
tadden raadsleden het over heropbouw of vervanging.
Hen sprak over kredieten, liet plannen en bestek
ipmaken en keurde in een mum van tijd het lasten
boek goed. Wel kwam er diskussie over gebruik van
iet gelijkvloers als winkel- of marktruimte of over het
en pstalleren van de brandweer zelf direkt onder de
thouwburg. Anderen opteerden voor een gebouw
i iwaarop men fier kon zijn-...
"l JenTc toneelkringen werden met een doekje tegen het
>oen»loeden getroost doch de stadskas deed -een goede
iak»: met de opbrengst van de verkoop van het
'houwburgkwartier werd een deel van een lening
•taald.
'el werd nogal de vraag gesteld waarom de afbraak zo
kend
iplaat,!
ik mlji
lull speed moest gebeuren als i
i de toneelmensen
en diei n a'^erna^e^ kon Bieden. Geen valabel althans. I)c
™rie gevestigde groeperingen werden voor schut gezet
'n dienden op te treden in 't Feestpaleis-, alleen op
oensdag omdat er dan geen film werd gedraaid.
Arbeid en Kunst- had een eigen zaal in - 't Groen
'•ruis- en «I)e Schakel- vond onderkomen in 't
laams Huis- in de Molenstraat.
'ijdens de oorlog werden verbouwingen gedaan aan de
tadsschool aan het Vredeplein zodat daar toneel kon
eker Korden gespeeld voor een 200-tal kijkers. Vandaag de
dag wordt nog steeds deze schouwburg gebruikt al
r-prolfrerd verlichting gemoderniseerd en aangepast en is
!zeten*°k vernieuwing van het meubilair gepland.
2jen lalst telt daarbij nog tal van lokalen en zalen geschikt
/erlat ?or Culturele aktiviteiten. Voor toneelopvoeringen
I indt U echter in onderstaande opsomming niet zo heel
g d' Kevaar a^ er *e vergeten vermelden wc in
e Ulst-Stad zelf de parochiale zalen St.-Mnrtinuskring,
ippcirqn de Zonnestraat, deze in de Moorselbaan, de St.-
i 15u innazaal aan het Koklijf, de H. Hartkring in de l)r.
og alt >e Moorstraat, het Parochiaal Centrum aan de Meule-
overt chettestraat, het Socio-Kultureelcentrum aan de Im-
/oor l)erzee' en de Parochiezaal St.-Antonius aan de Kapu-
colle 'jnenlaan-
p 'iet-parochiale zalen te Aalst zijn de Feestzaal van
iet stadshuis, de Keizershallen, de FFR-feestzaal, aan
is mc |e Dendermondsesteenweg. deze van Okapi aan de
der zi iurchtstraat en Hlack Boys aan de P. Corneliskaai,
ot mfTer Mael aan de Gentsesteenweg, Madeion, Bistro en
nodo B-istol op de Grote Markt, Het Volkshuis op de
2rst 1 i}°u1markt. het Torenhof aan de J. .leliestraat, het
ïroen Kruis in de St.-Jorisstraat, de zalen van VTI,
jroetl ^°"eKes en Atheneum, het Beukenhof aan de Langc-
Btraat, het Apostelken aan de kerk van Mijlbeek en
Kreja in de Driesleutelstraat.
In de deelgemeenten noteerden we Gasthof Vonck,
Ons Huis en de Parochiale zaal te Baardegem, Gers
tenhof, Liberaal Huis en Kesocub te Erembodegem,
Patronaat en Sport- en Rekreatiecentrum te Gijze-
gem. Parochiale zaal, Capri en De Kletser te Herder-
sem. Ons Huis, -Danny- en Vrije School te HofstSfde,
zaal Van den Broeck, Ons Huis en Parochiecentrum te
Meldert en Katholieke Kring en zaal Breughel te
Moorsel.
In hoeverre deze zalen buiten de toneelmatige en
artistieke vereisten aan de veiligheidsnormen voldoen
is echter weer iets anders als men denkt aan brandvei
ligheid, noodverlichting, noodzakelijke in- en uitgan
gen met nooduitgang, signalisatie en vaste zitplaatsen
op reglmentaire afstand. Naast de -stadsschouwburg-
worden vooral gebruikt de zaal Madelon, de parochiale
zalen van H. Hart en Mijlbeke en in, de deelgemeenten
Ons Huis te Baardegem en dc Par. Zaal te Hofstade.
Gebrek aan passende infra-struktuur dreef de Meldert-
se «Claerhaegse Comedie» naar boerenhoven met
openluchttoneel.
In de deelgemeenten waar weliswaar talrijke to
neelkringen ter ziele gingen, niet alleen door de
opkomst van de TV maar tevens door gebrek aan
eigentijdse akkomodatie, schijnt vooralsnog geen va
labele uitkomst voorhanden te zijn. In Aalst-stad,
waar de -schouwburg- overbezet is daar om de veer
tien dagen een andere groep aan bod komt en in een
minimale tijdspanne moet worden afgebroken en opge
bouwd zodat vaak slechts een paar maal in het dekor
kan worden gerepeteerd, wordt verhoopt dat het Kul-
tureel Centrum eens dé oplossing zal brengen. In
afwachting kan «Netwerk», een onafhankelijk socio-
kultureel centrum, centraal gelegen in de Ridderstraat
en steunend op een brede sponsoring, een alternatief
bieden.
Wat betreft toneel in het toekomstig Kultureel Cen
trum (wanneer?) wordt de hoop van doorgewinterde
toneelratten getemperd door de vrees er geen gebruik
van te kunnen maken. Niet zozeer omdat het podium
niet mobiel zou zijn waardoor een aantal moderne
produkties er moeilijk realiseerbaar worden. Evenmin
wegens de zeer grote ruimte wat kan leiden tot
optreden voor een halflege zaal als men weet dat 600
een reeds respektabel totaal is voor verschillende
opvoeringen van één stuk. Deze zaal kan immers
worden gereduceerd. Vooral echter door de mogelijk
hoge financiële voorwaarden wat een heel verschil zou
uitmaken met de huidige situatie waarbij de stads
schouwburg gratis ter beschikking wordt gesteld als
vorm van betoelaging en het dekor doorgaans door
stadspersoneel wordt opgebouwd.
Als men weet dat in Westrand te Dilbeek voor één dag
voorstelling met één repetitiedag 6000 fr. moet worden
betaald wordt uiteraard vrees geopperd voor de haal
baarheid. Vooral dat het in Westrand dan nog gaat om
een Kultureel Centrum met vzw-bestuursvorm wat
veel minder duur nog uitvalt dan het stedelijk bedrijf
zoals bvb. Turnhout.
Waar Dilbeek werkt met 15 vaste en 5 losse medewer
kers en een jaarlijks deficiet boekt van 12 miljoen
heeft Turnhout 63 personeelsleden en loopt het tekort
op tot 80 miljoen... Bovendien zou de vzw-vorm een
veel minder bureaukratische en een veel soepeler
aktiviteit garanderen dan dc stedelijke.
In toneelmiddens wordt dan ook meestal voor de vzw-
beheersvorm geopteerd. In de Kulturele Raad Aalst
stemde trouwens geen enkel lid voor dé vorm -stedelijk
bedrijf». Dit dan vooral om toneelkringen maximale
kansen tot ontplooiing te verlenen.
Een dergelijk advies wordt trouwens aan het stadsbe
stuur overgemaakt.
De redaktie
In de geheime vergadering
van de Aalsterse gemeente
raad van 28 januari 1981
werd besloten om aan de
Koning te vragen volgende
personen de titel van ere-
burgemeester of ere-sche-
pen toe te kennen, steeds
met vermelding van de duur
van hun ambt.
Frans Blanckaert, burge
meester van Aalst van 20
november 1956 tot 7 januari
1971 zijnde 14 jaar en 1
maand.
Frans Boel, burgemeester
van Erembodegem van 13
juli 1959 tot 31 decembef
1976, zijnde 17 jaar en 5
maand.
Jozef Lejuste, burgemeester
van Gijzegem van 1 januari
1959 tot 31 december 1978
zijnde 18 jaar. - -
Albertus De Vos, burge
meester van Meldert van 1
januari 1959 tot 31 decem
ber 1976 zijnde 18 jaar.
Raymond Uyttersprot, bur
gemeester van Moorsel van
1 januari 1965 tot 31 decem
ber 1976 zijnde 12 jaar.
Raymond Caudron, burge
meester van Moorsel van 13
september 1948 tot 3 februa
ri 1965 zijnde 16 jaar en 4
maand.
Martinus Meuleman, burge
meester van Nieuwerkerken
van 1 januari 1959 tot 31
december 1976 zijnde 18
jaar.
De titel van ere-schepen
werd gevraagd voor 14 Per
sonen met name:
Gilbert Claus, schepen van
Aalst van 7 januari 1959 tot 7
januari 1971 zijnde 12 jaar.
Gustaaf De Stobbeleir sche
pen van Aalst van 13 april
1935 tot 29 januari 1947 en
van 8 april 1953 tot 28 fe
bruari 1958 zijnde 15 jaar.
Albert Van Hoorick schepen
van Aalst van 17 juni 1959
tot 7 januari 1971 of 11 jaar 6
maand en 20 dagen.
Etien, Maurice, Stephan De
Luyck, schepen van Erembo
degem van 13 januari 1965
tot 31 december 1976 zijnde
11 jaar 11 maand en 18
EN 'T ZAL TELLEN
DEIZE KIER!
Want wajjer kommen op ne moment van 't joor
dammen allemol te kiezen of te kosjen hemmen.
Wajjer gon meidoeng meh Vastelaovend of wajjer 'n
gon ni meidoeng. Mor gelèk as ek ajjer kaan. en
dagge echte Olsjteneers zét, weit ek al op avans
dagge ge gajjer allemool gotj meidoeng. Zé, 'k weit
hoe da'k zelf was. 'k Mocht nog meh kérsennenen
van mier as 't fieteg in mennen nest liggen, mor da
was Vastelaoved en 'k was dor hein! En al pertank
da ze zeggen dagge meh kersennen die hooiten 'n
meigt, ik gink op zwadder. En was da na meh de
pintjen da'k binnenlaarsden of was da na meh de
ambijaans van Vastelaoved of was da na meh 'k weit-
ni-wa, mor noding was ek attoyd geneizen!
Most er ajjer iet letten, omthaaft dad hein! 'k Kaan
'n remeide zee.
Tc Gon ni zeggen dat er ver de moment iet on moy
letjmor toch leit er iet op menne lever.
Gelèk as eiken Belsj wetj, zen der mier as ien soert
Belzjen. G'hetj de die die on de stoot weirken, gelèk
as on de spoerweg of den tellefong of on 't minnestei-
re, en g'hetj de mensjen die echt weirkenOp eh
fabriek of wa weit ek. En worin lei 't verschil?
Vraog'et heir mor ne kier. D'ien meigen heer pansj
afdrooin en d'ander meigen op toyd en stond heer
zjatjen kaffe drinken.En tèn 'n meigd'heer nog ni te
noyg déranzjeiren zee of ze zetten a op de zwerte
loyst. En meh aal die kompjoeters den dag va
vandaog.ge gerokt er op morgen gerokt er nimmer
af!
Nog 'n ander verschil zitj hem in 't pinsjoeng. En
dat de die van de stoot tèn komme zeggen da ze zeer
aal ze leven zuveil mier af ghaven zenik ben al mier
as tfieteg joor afg'haven en 'k zal nog moeten
afwachten ofdat er nog iet zal oeverschieten op de
moment da't moynen toer zal zen ver der ne kier iet
kennen van te genieten...
Want binsjt dennen toyd hemme ze meh ons
knaten aal die doppers en aal die vremde looizen
heer kinjergeldj betoldj.Teifde zeggen da'k ne state-
rik ben en da'k iet hem teigen gastarboyders... Veir
van door, mor misbrooiken zen misbrooiken. En as
ge dor alle doagen mansvolk en vraavolk meh van
die rokken oever heer broeken ziet op heren delper
zitte koorten en bambozjekes maoken, binst dagge
goy a pansj meigt afdrooin. Wie zol der ne kier ni
zen maog lote kieren?
En naa ne kier oever iet anders geklapt.
Da zol ghiel goed kenne gebeiren da't teis hoeksen
't léste hoeksen es dat er hier va ze leven nog goot
verschoynen.
Ni da't ek beu ben zee... Ni da'k moei ben of va zin
van in meh pinsjoeng te goon... Allien mor ooit
prinsiep!
En 'k zal ajjer da ne kier gon noder ooitienzetten.
As ek hieroever zoeiveil joor onveerd hem van
ajjer hier op deis plosj alle weiken eh klein stiksken
Olsjterse litteratier te bringen... gelèk as ek gelierd
hem van menne Peiren die dad al dei van in de joren
twintjeg.. tèn hem ek da ni gedoon meh 't gedacht
van dor royk op te werren. Allei zeg., doveir moeje
iest ne kier weiten hoeveil dagge doveir moeigt
oproapen... En tèn werde der nog op getakseird!
En tot naatoe hem'ek dad attoyd meh veil plezier
gedoon. De twie of droy kieren da'k op aal die joren
gemankeird hem, awei ja. da was omda'k ofwel ziek
was ofwel da't er iet scholtj in mèn hooishaven.Mor
voesj van de rest, da wedjeh, was ek attoy op post!
Mor na 'n kaan 't echt nimmer zèn!
Ge meigt gerést zèh, 'k hem dad aal ze leven ni
gedoon ver der ne seng on te verdienen en 't gein da
ze meh doveir lammerden, awei da was azoei iet
gelèk as denne simbolisse frang die ze vantoyd
vraogen op eh prosses. Mor denne frang es 't er tèn
toch!
Mor ja, 't spatj meh da't ek ajjer moen vertellen,
hier 'n es denne simbolisse frang der zelfs ni mier.
En imbalding dat den boer zen vraa nog nie 'n kist
ver nimmendalen.
't Er zen zeikere dinges die gemokt zen ver meh te
speilen. mor op den dier begintj dad oeik te verho
ren.. En as 't oever zèn haat goot, wa zojje gajjer
doeng hé? Nie, as 't er hier 't noste weik gien Olsjters
nimmer 'n stoot op deis plosj, 't spatj meh jonges en
maskes, mor 't 'n es moyn faat ni.
Pakt tèn ajjer gazet en ajjer gat onder ajjeren
eirem en kapt nor de Ponstroot. En vraogt door
ooitleg worom dat Dolf nimmer op 'n komt, noch
meh Pikkels, noch meh Ajontjes... en wetj mej ten ne
kier te zeggen wa dasse ajjer g'ekslipeird hemmen
as ooitvlicht.
dagen.
Firmin De Cremer, schepen
van Erembodegem van 13
ajnauari 1965 tot 31 decem
ber 1976 of 12 jaar.
Lodewijk De Clippel, sche
pen van Erembodegem van
januari 1947 tot 31 decem
ber 1976 of 12 jaar.
Maurits, Alfons Van Hum-
beeck, schepen van Gijze
gem van januari 1965 tot 31
december 1976 zijnde 12
jaar.
Hector De Meersman, sche
pen van Herdersem van 5
januari 1959 tot 5 januari
1971 of 11 jaar, 11 maand en
31 dagen.
Lucien Van Den Nest, sche
pen van Hofstade van janua
ri 1965 tot 31 december 1976
of 12 jaar.
Marcel Lorie, schepen van
Hofstade van januari 1965
tot 31 december 1976 of 12
jaar.
Franciscus Van Hauwermei-
ren, schepen van Hofstade
van 16 juli 1925 tot 7 februari
1939 zijnde 13 jaar, 7 maand
en 7 dagen.
Franciscus Neulant, schepen
van Meldert van januari
1965 tot 31 december 1976
zijnde 12 jaar.
Jan-Baptist Moens, schepen
van Moorsel van 12 februari
1965 tot 31 december 1976
zijnde 11 jaar.
Firmin De Sutter, schepen
van Nieuwerkerken van ja
nuari 1965 tot 31 december
1976 zijnde 12 jaar.
VEHE
In een nieuwe persmededeling geeft Burgemeester D'hae-
seleer nadere informatie over de werkwijze van de Aalster-
se milieupolitie, officieel «Dienst Bijzondere Wetgeving»
genoemd. Deze dienst is zoals bekend vooral gelast met
de kontrole over de toePassing van de wetgeving en
reglementering inzake leefmilieu en stedebouw.
In eerste instantie treedt de
milieupolitie preventief op.
Wanneer sluikstorten, ach
tergelaten autowrakken, enz.
worden vastgesteld, wordt
met de overtreders een ter
mijn afgesproken binnen de
welke zij de overtreding on
gedaan moeten maken. Pas
na het verstrijken van die
termijn en wanneer aan die
aanmaning gegn gevolg
wordt gegeven, wordt een
Proces-verbaal opgesteld.
Ingevolge dit proces-verbaal
doet de rechtbank een uit
spraak en geeft ze opdracht
tot het herstellen van de oor
spronkelijke topstand. De
ze kontroleert dan de uit
voering en meldt aan de
rechtbank of aan de aange
klaagde toestand verholpen
werd.
Andere vaststellingen van
dergelijke overtredingen
waarvan de dader onbekend
is, worden gesignaleerd aan
de betrokken stadsdiensten
die zorgen voor uitvoering.
De service-klub Kiwanis-Aalst richtte op vrijdag 30
januari in de zaal Feestpaleis een filmgala in «Flying
High» werd vertoond en de opbrengst werd afge
staan aan het projekt «Hand in Hand».
De v.z.w. Hand in Hand (Melle) werkt sinds 1976 een
projekt uit «om mensen met één of andere handicap
een huiselijke verzorging te geven, liever dan ze
zomaar naar een instelling te laten afvoeren. Enkele
validen zetten er zich in voor de verzorging, en
vandaag zijn er twee woningen en een klein centrum
voor ex-psychiatrische patiënten geopend. Dit ge
beurde zonder enige officiële steun: de ministerienor
men zijn net niet bereikt. Financieel zit men aan de
grond, de noodkreet werd door Kiwanis gehoord, de
rest van het verhaal ken je. Melden we nog de wens
van deze verenigiging «een stimulans te zijn voor
andere privé-clubs die in hun banier een sociaal
gerichte aktie voeren».
PD.
