v*
tAENSISME:
•STEEN DES AANSTOOTS TOEN EN NU
-J Verdoodt als Daniël in
lisschoppelijk-Kollege Leeuwenkuil?
NIEUWE START
VAN V.Z.W. «DE
VRIENDSCHAP»
SURVIVAL SCHOOL»
AAR INDIAANSE NORMEN
OOSTDUITSERS
OP BEZOEK
AUTOBESTUURDERS, LET
0P«BEB0UWDE KOMMEN»
EN WITTE STREPEN
aalsterse flitsen
De Voorpost - 13.2.1981 - b
t Karl M
hilderi]
met s
ellen. l|
et glas
et fotl
t met pi
hilderiji
orde nis alles behalve eenvoudig om zo maar in één zin een
/an Ralndruk te formuleren van het betoog dat Jos Verdoodt
ïkulptujl in het «klein Kollege». Hij trad er als gastspreker op
3rsch n de eerste in een reeks aldaar geplande informatie
aden over diverse onderwerpen. Uiteraard had Ver-
aats injt het over de daensistische beweging. Zijn benadering
lagj dit onderwerp is gebaseerd op een distillaat van
18 ernlang historisch onderzoek. Het is trouwens dit bijzon-
ijdag idekwaat en akkuraat uitgevoerde onderzoek geweest,
op za| resulteerde in zijn recente promotie-verhandeling, als
irikus, voor de Gentse Rijksuniversiteit. Dit werk blijkt
direkljeen dergelijk niveau en konsept te wezen dat. binnen
istek van nauwelijks een jaar, het niet minder dan
iaal werd gelauwerd. Van begin 1980 tot op heden
ireenvolgens de A. Schaepdrijversprijs van de R.U.G..
iejaarlijkse prijs van het Priester Daensfonds en de
Vlaamse provinciale prijs voor geschiedenis.
ir het
3.I.V.
illing sjnsisme zonder Daens
uiteenzetting van
Verdoodt had tot gevolg
de lag een groot deel van het
met itorium op de duur min-
voors aandachtig werd en wat
istig. Wij nemen aan dat
;e «Ifr diegenen welke weinig
ljaar?i|iet vertrouwd zijn met
materie het geen sine-
zegs i zal wezen om zich zo
den» inhoudelijk als formeel
en bl riënteren in het geheel
ijnen! de vrij uitvoerig en over
ig aangevoerde elemen-
die als algehele situe-
en omschrijving moes
dienen. Voor Verdoodt
kan dit, van uit of
ar met het oog op zijn
arisch gefundeerde be
voering. weliswaar een
isbare uitgangsbasis
doch vftor de meeste
oorders zal dit nauwe-
enig verhelderend in-
hebben bijgebracht,
men vertrekt zonder vol-
ide historische feiten-
lis, diende men al te
af te haken, daar waar
mers Spreker de onvermijde-
Bn me feiten- -en begrippenas-
verklo j^gg werden gemaakt,
j J het geheel in deze min-
Je cijf Qf nfet vertrouwde
jaar i )rische kontekst te
'?.?n3"sen- Uit is nu eenmaal
n aan elke doorbreking
het klisjeematige. aan
afwijking van het gang-
aan
2ken
Arbei
de di aan ejke poging om
i, de v
en juister inzicht te
de kantiene-pauze
iste ti g^g jos Verdoodt er ech-
;sulta fféj in om bij de en Qan
®Y° hand van de gestelde
rden' jen, dermate klare en
V£ ijpelijke antwoorden te
luieren zij het dan ook
erige dat toen in
Irelijks twee kwartier-
er meer werd bijge-
ifcht dan voordien in het
twee uur lang duren-
betoog.
jblijft echter een hele op-
Ie om, in enkele woorden
I. toch iets te willen over
igen van wat dit betoog
eld en wat ons werd dui-
jk gemaakt aan de hand
deugdelijk en betrouw-
historisch materiaal,
t is normaal dat ook
iven stil staan en aarze-
Echter niet omdat dat
wat los Verdoodt, be
en zeker van zijn zaak
iet midden brengt, ons
afschrikken of veront-
Niet in het minst.
-9-1.» zijn nu eenmaal fei-
e"s .1 Wel verontrust ons dat,
itervif
ijst n
tot op heden, aan de hand
van zogenaamde soortgelij
ke autentieke gegevens,
precies aan deze fundamen
tele dingen werden voorbij
gegaan of dat zij uit hun
juiste verband werden ge
licht om aldus geen afbreuk
te doen aan wat binnen een
bepaald stramien dienstig
was.
Misschien dringt het bij de
meesten. die zich aan het
gemystifiéeerde begrip
Daensisme nog beroeren,
nog niet door wat Jos Ver
doodt hier inbrengt. En als
het hier en daar toch is door
gedrongen, dan zal het met
een niet deze schok hebben
teweeg gebracht of het
inzicht welke doet afstap
pen van de geëigende my
thevorming.
Waar het. naar ons gevoel
en bevattingsvermogen, bij
Verdoodt's betoog op neer
komt, trachten wij hier even
gekomprimeerd en dus
zeker ook ongenuanceerd
neer te schrijven:
de daensistische bewe
ging bestond reeds vóór de
naam Daens er mee verbon
den raakte;
de enige herkenbare
daensistische «rode draad»
in de «vlaamse» demokrati-
sche ontvoogdingsbewe
ging was de figuur van Hek
tor Plancquaert;
de daensistische bewe
ging was geen louter Aals-
ters verschijnsel maar ont
stond zowat gelijktijdig el
ders in het land en zelfs
erbuiten, in de andere Euro
pese landen;
de eigenlijke eerste-
plansfiguren van de daen
sistische beweging waren
noch Priester- noch Pieter
Daens. maar wel
Plancquaert. De Backer. De
Pelsmaecker. de Castillon.
Van Langenhaecke, Lebeau.
Pauwels;
de daensistische bewe
ging stond geheel op zich
zelf en verdween alsdusda-
nig bij de politieke neder
laag van Plancquaert te
Aalst in 1936;
de inbreng van de vrij
zinnigen in de daensistische
beweging was relatief
groot;
Priester Daens zou veel
eer de daensistische bewe
ging hebben gehinderd dan
vooruitgeholpen in haar
doelstellingen; hij was bij
wijze van spreken een Daen-
sist ondanks zichzelf;
de daensistische bewe-
Jos Verdoodt over het Daensisme in het St. Martinusinstituut. (Nic)
ging behoort geheel tot de
geschiedenis en levert al
leen nog studiemateriaal; er
zijn geen daensisten meer
tenzij als algemeen ver
schijnsel in de dissidentie-
lijn;
het daensistische «me
ningsverschil» met de kerk
was niet aksidenteel doch
onbetwistbaar fundamen
teel; binnen de katholieke
entiteit is nooit plaats voor
vrijzinnigheid geweest;
Rerum-Novarum had
geen enkele invloed op het
ontstaan van de christen de
mokrat ie, noch binnen, noch
in de marge, noch buiten de
Katholieke machtsgroep; de
daensisten hanteerden deze
encykliek op zijn bruikbaar
heid als wapen tegen de
Katholieke stellingen.
Opvattingen herzien
Jos Verdoodt draait er niet
om heenl Als uit de feiten
blijkt dat het Daensisme in
zijn diepste wezen alles be
halve beantwoordt aan de
traditioneel overgeleverde
en in stand gehouden opvat
tingen erover, dan aarzelt
hij geen moment! Hoe pijn
lijk het voor velen ook mag
zijn soms wij weten dat
ook Verdoodt met een hele
boel dingen in het reine is
moeten komen het is al
leszins zijn verdienste dat
hij een eerste stap heeft ge
zet om de gewilde en onge
wilde vertekening te door
breken die zelfs de jongste
tijd ongewoon, onnodig en
onnuttig nieuw voedsel
schijnt te krijgen. Dit is voor
Jos Verdoodt zelf. maar meer
nog voor de historische
Daensistische beweging, bij
nader inzien, een hoogstge-
lukkige zaak. Het is wellicht
de grote uitdaging voor al
diegenen die door het ne
gentiende eeuwse feno
meen worden aangegrepen
om nu naar de werkelijke
diepgang van de daensisti-
tegengesteld dit schijnbaar door iemand die voldoende
ook moge klinken, in wezen bekend bleek te zijn in
nauwelijks iets gemeen had «klein Kollege»-kringen,
met de daensistische bewe- want niemand had de moei-
ging. dan kan dit geen af- te gedaan deze heer aan te
breuk doen aan de waarde kondigen of voor te stellen,
en betekenis van Priester Nadien hebben wij vemo-
Adolf Daens binnen de be- men dat het de superior
perktheid van zijn natuurlij
ke en geestelijke aktiera- naar alle kanten kwispel en
dius en wat hij, op zijn wierookvat maar liet uiter-
beurt, daarbinnen heeft we- aard ook niet na om terzelf-
ten te ontketenen. Dit alles dertijd met de kromstaf te
kan op de duur alleen maar
louterend werken.
Bij dit alles mag niet verge
ten worden dat de steen hier
alleen dient gegooid naar
diegenen die dit alles heb
ben veroorzaakt, en om wel
ke duistere redenen ook,
zelfs de meest redelijke ver
zuchtingen van o.m. een
Priester Daens. op een on
menselijke laat staan
kristelijke wijze hebben
genegeerd. Even historisch
vaststaand mag worden-ge
steld dat:
er duidelijke belangen-
banden bestonden tussen
het hof. de heersende (Ka
tholieke) politieke machts
groep en de Kerk;
de klerus meewerkte, in
al-zijn geledingen, met alle
beschikbare middelen en
langs alle bruikbare kana
len. aan de intimidatie van
al diegenen die ook maar
een minimum aan verande
ringen wensten of voor-
stonden;
dezelfde klerus militeer-
de in de katholieke partij,
waardoor elke vrijzinnige
vleugel vorming binnen die
partij uitgesloten was;
de huidige christende-
mokratie geen wortels heeft
in de toenmalige christen
demokratische beweging,
waarvan toen de daensisti
sche beweging de politieke
emanatie was.
zwaaien volgens het be
proefde pTocédé van zalven
en slaan terzelfdertijd.
Hij loofde de spreker voor
zijn degelijk betoog en stond
in verwondering stil bij de
zes beslistheid en zelfzeker
heid bij het naar voren bren
gen ervan. Meteen kon hij
niet nalaten er aan toe te
4 Ai C- voegen dat hij diep in zich
zelf hoopte dat wat Jos Ver-
1881 1980 doodt had verteld wel ten
gepaste tijde zou weerlegd
worden, al kwam het er heel
wat genuanceerder uit, ui
teraard. Bij ons weten kun
nen historische feiten maar
op één wijze worden ge
ïnterpreteerd, als zij bekend
worden gemaakt! Dat de
kerk, de klerus... en zelfs het
«klein Kollege» alles behal
ve netjes te voorschijn ko
men in dit feitenmateriaal
kan niet worden betwist! Dit
-a nu nog willen afdoen met
ergens te laten uitschijnen
dat met een andere (welke?)
geschiedschrijving deze fei
ten ook anders zullen naar
voren komen, gaat verdacht
veel op hardleersheid
lijken.
Bij dit alles denken wij even
terug aan de slotwoorden
van Jos Verdoodt die zijn
toehoorders voorhield het
Hij hanteerde zowat verleden een les te laten zijn
voor heden en toekomst.
Maar is er werkelijk zó veel
verandert sindsdien?
E.V.
De vzw «De Vriendschap» is een pluralistische, niet
partijgebonden socio-kulturele vereniging, die open
staat voor een zeer ruim Vlaams publiek.
Na een diepe winterslaap organiseert deze vereniging
een interessante en boeiende avond over «Ontwikke
lingssamenwerking» en dit op vrijdag 13 februari te
20 uur.
Spreker is de welbekende oud-B.R.T.-journalist Paul
Ghijsels, suksesvol ambtenaar bij het Algemeen be
stuur voor ontwikkelingssamenwerking (ABOS).
Deze boeiende en fijne man met rijke ervaring in de
derde wereld en een ruime kijk op het internationaal
gebeuren, staat borg voor een interessante avond,
ledereen is welkom en kan vrijuit vragen stellen.
Afspraak dus in de bovenzaal van Het Gulden Vlies,
Esplande 13i,Aalst. Toegang gratis!
(jdb)
Is er wat veranderd?
was bij sche beweging te peilen. En Helemaal op het einde i
als tenslotte blijkt dat de
naam van Priester Daens.
hoe tegenstrijdig en hoe
deze voordracht-
spreksavond kwam er nog
een verrassend slotwoord
surigl
rstell
etingj
Dit weekend komen de leden van de D.D.R.-ambassa
de naar Aalst overgewipt. Het wordt een vriend-
schapsbezoek aan hun kameraden van de Mikisklub.
Zaterdag is er vanaf 20 u ontmoeting met die Duit
sers, Er is een fototentoonstelling «de sociale zeker
heid in de D.D.R.», kortfilms «de D.D.R. algemeen» en
«Thuringen voor de toerist», een postzegeltentoon
stelling, infostand, receptie, gesprek met ambassade
leden.
Zondag wordt de stad Aalst geleid bezocht ('s voor
middags). Om 14 u wordt gevolleybald in de turnzaal
van de stad (Capucijnenlaan 8). Daarna gezellig sa
menzijn in de Mikisklub.
(pd)
Zoals bekend heeft bet feit dat Aalst geen 80.000
inwoners meer telt belangrijke administatieve en
financiële gevolgen, vooral voor de leden van het
schepenkollege die hun wedde drastisch zagen
verminderen.
Om hieraan te verhelpen heeft Minister Mare
Galle aan zijn kollega van Binnenlandse Zaken
Moureaux voorgesteld dat er een nieuw K.B. zou
verschijnen waarin een tussentrap zou voorzien
worden tussen 50.000 en 80.000 inwoners. Dit
K.B. ligt momenteel bij de Koning ter onderteke
ning, en na publikatie ervan zal het stadsbestuur
opnieuw een zucht van verluchting kunnen sla
ken.
Op de perskonferentie waarop de SP-enqute over de
oorzaken van de emigratie uit Aalst werd voorge
steld, deelde Minister Galle eveneens mede dat de
twee storten te Vlierzele vooralsnog gesloten blij
ven. De Interkommunale Land van Aalst is wel druk
aan het werken om van haar stortplaats een model-
stort te maken. Naar Mare Galle's mening was men
te vroeg begonnen met de exploitatie ervan, en had
men moeten wachten tot alles wettelijk in orde was
De privé-firma De Letter, die het aanpalende stort te
Vlierzele exploiteert, ging anderzijds in beroep bij
de Koning tegen de beslissing tot sluiting, van
minister Galle zelf. Het dossier waarin dit beroep
behandeld wordt, is echter nog niet bij Mare Galle
zelf toegekomen.
Mare Galle kondigde terzelfdertijd nog andere
verwezenlijkingen en plannen aan: zo klasseert
hij op dit ogenblik verscheidene landschappen per
week, anderzijds heeft hij ook voor een uitbrei
ding van het Liedekerkebos met een aanpalend
RTT-domein gezorgd. Dit bos zal in de volgende
lente plechtig opengesteld worden voor het
publiek.
De Aalsterse minister wil eveneens vlug komen
tot de realisatie van een gewestelijke(Vlaamse)
viskwekerij, waarvan de vis dan zou kunnen
opengesteld worden op de talrijke bestaande en
toekomstige visvijvers die toebehoren a«n de
staat.
Volgens minister Galle mogen klasseringen van
gebouwen de uitbouw van een stadscentrum niet
belemmeren. Daarom heeft hij een lijstje klaar ge
maakt met voorstellen tot deklasseringen, die zou
overgemaakt worden aan zijn kollega minister Rika
De Backer. Naar de pers onrechtstreeks kon opma
ken uit wat de minister vertelde zouden tot deze
deklasseringen ook de Heilige Geestkapel in de
Kattestraat en het Aalsters Station behoren
s/boR. Hef<3>6c6'rfcRSt*lÉ£L.-*ï AftliSÏ*
nald Reagen, president van de States, wil alle bronnen
wlst hboren ten dienste van de Amerikaanse ekonomie. Dat
^et ervan zich in Indiaanse reservaten bevinden is voor
r we lanen weinig bemoedigend. In 1974 kwam 100% van de
ch 5-uranium uit deze reservaten. Dorre gronden, woestij-
noesn die voor de blanke waardeloos leken en aan de ruim
iet 3(00.000 Indianen verspreid over de verschillende staten
md v»rden gegeven om er zich in terug te trekken. Tot nu
5- A kt dat de bodem tal van onontbeerlijke rijkdommen als
l'n9 ook steenkool bevat,
droo
ling, irvival» betekent voor de
jft e iaan in de huidige maat-
3 me'appij gewoon overleven,
ndat ar dan overleven naar ei-
sekre i normen en met behoud
op£i de Indiaanse waarden.
Ruys£t het «survival of the fit-
Duwett» van Darwin waarbij al-
uffer n de krachtigsten overle-
in h<1 Na de struggle for life.
22 s(»De Gele Limonade» in de
d we Isterse De Ridderstraat or-
op I useert «De Weide», erva-
>oit Qsgerichte school met
kunn itigingen aan de Brussel-
fvoki Heenweg voor kleuters en
Erpe op Sevecoot in «De
dat de Bakkerij» voor basis-
st k denwijs, telkens op de eer-
or v 'vrijdag van de maand nu
sttelij }ds een aantal malen een
te "frontatie met ideeën of
ia a< i'isaties van soortgelijke
ïge i aanverwante groeperin-
tewe n. Dit al dan niet onder het
rorberen van smakelijke
ling'achtetten tot steun van de
fmili s of het drinken van gele
gaa 'onade, al dan niet met
huim.
VE'lc De Vos uit Horebeke die
osofie en kuituur van de
diaans» te hebben ingesla
gen. Racisten stelden vast
dat «het veranderen van ge
woonten en gedragingen
van een volk een zeer inge
wikkelde onderneming is».
Zeker als uit IQ-tests dan
blijkt dat Indianen en Ooster
lingen uitdeinen boven
blanken.
De «Survival School», zo in
de States als in Italië, Dene
marken, Frankrijk, Noorwe
gen en Engeland, wil een
menselijke school zijn. Leren
ontstaat er uit vraag en aan
bod van leerlingen en le
raars. Niet uit leerplannen.
De natuur staat er centraal.
De thema's moeten er niet
ver worden gezocht. Naast
het ontdekken van de identi
teit van de enkelingen rich
ten deze scholen ook hun
blik op de gemeenschap en
de toekomst.
«Survival Schools» zijn al
ternatieve scholen voor het
blanke schoolsisteem. Op
gebouwd op de Indiaanse
levensfilosofie. Een filosofie
van wederzijdse voorzorg.
Indianen bestudeert, was er
als gast aan het woord waar
na, in kleine kringen, niet
alleen werd nagekaart om
de onderlinge standpunten
te verifiëren of te vergelijken
maar ook flink gediskuteerd.
Dit dan met ruim begrip van
mekaars overtuiging. Im
mers toch onder geestesge
noten.
Met een aantal feiten teken
de spreker sfeer en leven
van Indianen in de U.S.A.
Situatie waartegen men via
de «survival school» dan wil
reageren.
In Pennsylvania ontstond in
1879, in een reeks afgekeur
de legerbarakken, de Carlisle
Indian School. Indiaanse kin
deren mochten er de eigen
taal niet spreken, eigen lie
deren niet zingen en eigen
geloof niet beoefenen.
Via afzondering zou men de
eigen kuituur vernietigen en
hen klaarstomen tot twee
derangsburgers.
Na WO II kwam er enige
verzachting. De tuchtmees
ter werd nu «adviseur», de
zware met nagels beklede
zweep werd nu een rubbe
ren knuppel, het spreken van
de eigen taal werd bestraft
met wassen met zeepsop...
Haat primeerde er. Haat te
gen de blanke. Ook echter
haat van de halfbloed tegen
de volbloed. Het «Indiaans»
eruit slaan mislukte jammer
lijk. Men bleek er het «In-
wederzijds respekt, een filo
sofie van harmonie met alle
dingen.
De normale vakken als re
kenkunde, taal, biologie, lite
ratuur, geschiedenis komen
er uiteraard aan bod doch
zonder voorgeschreven leer
plan. leder volgt zijn eigen
studietempo en tussen leer
ling en leraar is er nauwe
onderlinge verstandhou
ding.
Wat kan zelf worden beke
ken, ervaren, moet niet uit
boeken komen maar wel als
vrucht van eigen ondervin
ding. Boeken hebben wel
belang als wegwijzer maar
blijven toch de verkondiging
van de indrukken of ervarin
gen van anderen. Boeken
geven indrukken maar lei
den niet tot eigen vorming,
tot het uitspreken van eigen
meningen, tot het trekken
van eigen konklusies.
Vorming moet stapvoets
gaan. Dan kan de attitude tot
overleving worden ontwik
keld. Niet overleven tegen
de natuur in maar mét de
natuur.
In de survival school wil
men de eigen kuituur herle
ven, de fouten en leermetho
des van openbare scholen
vermijden, ijveren voor ei
gen vorming. Konkurrentie-
strijd is er vreemd. Kinderen
helpen elkaar als homogene
groep, een cirkel waarin
geen plaats is voor machts
positie maar waar de vragen
uit de cirkel komen en door
de cirkel worden beant
woord.
Voor de Indiaanse filosofie
heeft een boom veel bewo
ners en gaat omhakken van
die boom gepaard met een
massa problemen. Als je die
boom niet dringend nodig
hebt laat je hem dan ook
beter staan. Respekt voor de
natuur.
De blanke heeft afsluitingen
nodig. Afsluitingen om zijn
eigendom te beschermen.
Afsluitingen om een stuk
van de natuur in te palmen.
Naar Indiaanse waarden
probeert in de survival
school niemand beter te zijn.
Ze willen immers allen goed
zijn. Wie naar de universiteit
wil wordt via arbeidsgroe-
pen gesteund. Indianen wer
den met kennis bevochten.
Met hetzelfde middel, ken
nis, willen ze nu gewoon
overleven.
Tekenende anekdote waar
uit de spiritualiteit van de
Indiaan blijkt. In een restau
rant zegt de kelner tot hen:
«We don't serve Indians.»
Prompt antwoorden de In
dianen: «We didn't order
any, we wanna steak.»
Als U begrijpt wat zij bedoe
len en waarmee jde blanke
ober schaakmat werd gezet.
LH
Op 1 januari traden wijzigingen in de wegkode in voege. De
Politie stelt vast dat de meeste weggebruikers er onvol
doende mee vertrouwd zijn. Ze vestigt dan ook hierbij de
aandacht op volgende regels.
Bebouwde kom: wordt al
leen als dusdanig be
schouwd de gebieden aan
geduid met een rechthoekig
wit verkeersbord met ver
melding van de gemeente.
Dat is een belangrijke wijzi
ging want voorheen gold als
regel dat elke groep wonin
gen langs de openbare weg
die eruit ziet als een straat
als bebouwde kom werd be
schouwd.
Dus uitkijken geblazen naar
de witte borden.
Inderdaad. Zodra U dergelijk
wit bord bemerkt gelden vol
gende regels:
autobussen genieten
slechts hun speciale voor
rang bij het aanzetten in een
bebouwde kom
de snelheidsbeperking tot
60 km geldt in bebouwde
kommen. Vanzelfsprekend
voor zover er geen borden
met snelheidsbeperking
werden aangebracht
alleen buiten de bebouw
de kom mogen fietsers met
twee naast elkaar rijden
binnen de bebouwae kom
mogen bestuurders in be
paalde gevallen de rijstrook
volgen die best aan hun be
stemming beantwoordt, na
melijk:
a) op de rijbanen met één
richtingsverkeer die ver
deeld zijn in rijstroken
b) op de rijbanen met twee
richtingsverkeer die ver
deeld zijn in vier of meer
rijstroken waarvan er ten
minste twee bestemd zijn
voor iedere rijrichting
Parkeren
Buiten de bebouwde kom
mag niet geparkeerd wor
den op wegen aangeduid
door bord B 9, zijnde een
gele ruit op een witte achter
grond, die een voorrangs-
weg aanduidt.
Binnen de bebouwde kom
mag niet geparkeerd wor
den op verhoogde bermen.
Halfmaandelijks parkeren is
enkel van kracht binnen de
bebouwde kommen.
Het is wel verboden auto's
of slepen van meer dan 7,5
ton langer dan 24 uur na
elkaar te laten parkeren.
Opgelet voor de witte
streep!
Vanaf nieuwjaar is het
streng verboden een doorlo
pende witte streep te over
schrijden, zelfs om links af te
draaien!
Om van richting te verande
ren hoeft U echter niet door
te rijden tot aan het volgend
kruispunt. Dat kan reeds
waar de doorlopende witte
streep overgaat in een on
derbroken witte streep.
Gevaarlijke goederen
Vanat 1 februari wordt aan
voertuigen die gevaarlijke
goederen vervoeren opge
legd de snelwegen te ge
bruiken behalve in geval van
noodzaak.
Anderzijds is er een nieuw
verkeersteken ontworpen
waardoor de toegang tot be
paalde openbare wegen kan
worden verboden. Het niet
eerbiedigen van dit verbods
teken geldt trouwens als een
zware overtreding.
LH
