PACT: Prachtig Aanvallend
Combatief Theater
LAATSTE MIDDAGCONCERT:
MET UITROEP- OF
VRAAGTEKEN!?
i
knip
JEUGDHUIZEN:
NIET ALLEEN
MUZIEK
VERANDERDE...
ALBERT DE CUYPER
(tussen haakjes)
Jeugdklubs
in Aalsterse
De Voorpost - 20.2.1981 -11
Na het aanschouwen van de nieuwe produktie van de
Aalsterse toneelgroep PACT zijn wij met een tevreden
gevoel huiswaarts gekeerd. Theater leent zich na
tuurlijk uitsteken om de heersende wantoestanden in
de politieke-ekonomische en sociale sektoren aan de
kaak te stellen, maar de wijze waarop het Progressief
Aalsters Collectief Theater dit gedaan heeft verdient
toch wel een aparte vermelding. In een aanvallende,
nietsonziende stijl werd de draak gestoken met de
politieke mannetjesputters die zichzelf op een onwan
kelbare troon «gesettled» achten dat zij zelfs durven
over te gaan tot het geven van de meest ireeële
bevelen. Op een zeer stringente manier werden de
onderdanen gedwongen om in het gareel te lopen.
Wanneer de laakbaarheid van de feiten aan het
daglicht kwam voelde niemand zich verantwoordelijk
gesteld. Kop in het zand en laat de wind maar
waaien! Wie zei er ook weer dat op de bühne een
perfecte weerspiegeling van de realiteit kan gezien
worden. Maar laten wij het nog even hebben over de
«speelwijze» van PACT. Net als in Pirandello werd
het publiek op een «non-directieve» wijze bij het
gebeuren betrokken. Middenin het stuk werd de
vraag gesteld, met de blik onrechtstreeks op de kijker
gericht, of men kon rekenen op een stevige achterban
bij de strijd tussen de gewone werkman en het
gevestigde kapitaal. Een zwak applaus weerklonk
waarop de akteurs schitterend replikeerden met een:
«Zie je nu wel iedereen is een kontlikker geworden!»
Op dat moment barstte de zaal los. Sommige publie
ke reacties kunnen echter best irritant zijn. Hoewel de
tonelisten in een platvloerse, maar voor Jan Modaal
meest geschikte vorm hun stuk naar voor brachten,
vonden bepaalde lieden het nodig om demonstratief
«de arena» te verlaten of ongecultiveerde kreten de
zaal in te slingeren. Toneel is, vanuit toeschouwers
oogpunt bekeken, een passief recreatiemiddel waar
bij men van op voorhand kan stellen dat niet aan
ieders noden zal voldaan worden.
Deningrerende opmerkingen «subversieve activitei
ten» die normaliter niet op de planken thuishoren
(maar toch normaal-menselijk zijn) moeten er al eens
voor lief worden bijgenomen. Wij waren, net als
velen, niet geschokt; misschien lichtelijk verbaasd;
maar diegenen die hun ongenoegen uitten op hierbo
ven vermelde wijze zijn dom! Waarschijnlijk zullen de
mensen die tot deze categorie behoren ondergeteken
de verwensen. Daar hebben wij echter lak aan!
PACT, dat binnen de Aalsterse toneelgemeenschap
aanzien wordt als het «enfant terrible» bevecht zich
op een geheel eigen en voor de buitenwereld waar
schijnlijk extra-vagante manier een plaats in dit
gezelschap.
Wij herhalen echter, net als voorgaande keren, dat
ook het traditionalisme zijn waarde heeft (vb. de
recentste opvoering van «De Schakel»),
PACT laat momenteel zweet, bloed en tranen maar
het zal als toneelvereniging uitgroeien tot een hecht,
standvastig bastion dat zelfs de zwaarste stormen zal
kunnen trotseren. Daarvan getuigt reeds het huidige,
overdonderende succes.
Renaat GITS
De winterslaap is voorbij, de oogjeB gaan open, we kunnen
reer op pad om klassieke noten op een rijtje te zetten. Dat
in de voorbije week intussen al 3 keer gebeurd. En toch
itekent de tweede maand van het jaar al het einde van
in reeks. De 4e reeks Middagconcerten zit er inderdaad al
i. Directeur Streulens stak na afloop zijn gevoelens niet
ider stoelen of banken. Als je het mij vraagt spreken uit
tijn bittere woorden veel vragen. Neem als illustratie het
toncert van vorige zondag: Paule Van Parijs en Jan Van Mol
kwamen klavecimbel spelen. Ze hebben allebei een reeks
jliploma's om de hele Grote Markt mee te plaveien, en toch
kan je het aantal aanwezigen in je broekzak steken. Wordt
»r in deze stad geen klavecimbel, piano of orgel gespeeld?
Kis je de wachtlijsten voor deze instrumenten in de Acade
mie bekijkt, krijg je toch andere gedachten.
Vaar wringt het wieltje, recensie nog vermelden dat
raar loopt het scheef? Je het duo een langspeelplaat
sst het o.a. in de beden- gemaakt heeft «Concerto a
ng die Streulens ons voor due cembali». Ze staat niet
?t concert cadeau deed. op de tophit der Lage Lan-
aat ik als inleiding voor de den, maar je kanze wel
Subsidies
Elders lees je wat jeugdklubs aan overheidsgeld toegescho
ven kregen voor hun werking in 1978. Ook andere
organisaties werden langs het Bestuur voor Jeugdvorming
met centjes bedocht. In ons verschijningsgebied Aalst -
Erpe-Mere - Lede zijn dat:
Jeugdatelier Joepie: 57 114 fr.
Jeugdatelier Klakson. 44.568 fr
Speelplein Stadspark: 645.175 fr.
Speelplein Kerrebroek 61 203 fr.
Speelplein Baardegem: 23.173 fr.
Speelplein Beukenhof: 59 945 fr
Rekreotiecentrum Gijzegem: 85 265 fr.
Speelplein Binnenstraat: 40.151 fr.
Speelplein Nieuwerkerken Centrum: 31.851 fr
Speelplein Sint-Job: 34.305 fr,
Speelplein Herdersem: 21.786 fr.
Speelplein Moorsel: 27.825 fr.
Speelplein Ressebeke: 17.738 fr.
Speelplein de Leeuwerik: 41,579 fr.
Schola Cantorum Cantate Domino: 72.142 fr.
H.A.K.. 1 716.712 fr.
Homofielen in jeugdhuizen
Het GO C (Gespreks- en Ontmoetingscentrum, Hoog
straat 64-66, Aalst) richt op maandag 23 februari (20u)
een informatie- en gespreksavond in over homofielen in
jeugdhuizen. Alle jeugdhuiswerkers zijn daarop uitgeno
digd.
Kadervorming
Naar jaarlijkse gewoonte ontvangen de Aalsterse Jonge
PVV-Mutualisten (en A.K.V. Aaft Ons Vast) met karnaval
een Schotse delegatie jeugdwerkers. Hoe dat moet begre
pen worden, kunnen we enkel vermoeden, moor officieel
wordt dat een kadervorming met als onderwerp: «Alkohol,
sport en agressie»
PS-t
Dit zijn bij wijze van uitzondering, twee «geknipt»-en aan
mekaar geplakt Reden was plaatsgebrek in De Voorpost
van vorige week. Om dezelfde reden moest u de kalender
missen. Sorry, als één en ander al wat verouderd is.
Uitleen- en verkoopdienst
Sinds kort beschikt de Uitleen- en verkoopdienst voor de
Aalsterse Jeugdorganisaties ook over een (goed gevulde)
sportkoffer Overigens zijn de openingsuren van deze
dienst vermeerderd; voortaan kan men ook op vrijdaga
vond van de service gebruik maken.
Verkeerd
Van 24 januari tot 22 februari programmeert de N T. Gent
«Verkeerd» van Martin Sherman Het gaat over fascisme
en homosexualiteit, over de vervolging van «verkeerden»
f Nazi-Duitsland, over lafheid en eerlijkheid, wreedheid en
tederheid Toch niet zonder humor
De Aalsterse Jongsocialisten richten er een uitstap noar in.
Wie mee wil, moet reserveren bij Emmie Van Malderen,
Spoelstraat 15, Aalst (tel. 053/70.33.03). Uiterlijk tot en
roet 16 februari
Kadervorming
Al drie kadervormingsdagen van de «opleiding tot moni
tor» (ingericht door de jeugddienst van de stad Aolst) zijn
ochter de rug. Voor deze kursus zijn noar we vernamen
een vijftigtal jongeren ingeschreven.
Terlinden
Van jeugdklub Terlinden vernamen we net iets te laat wat
frgenlijk tussen haakjes hoort. Vanovond op 13 februari,
Iron men er deelnemen aan een dropping (ofstand 10 km.,
aanvang^0 uur) Op zaterdag de 14de is 't dansavond, en
°P zondag 15 feb uitstap naar de Minardschouwburg
yoor het Romain-De-Coninck-stuk «Leve de Lotto». Er
wordt vertrokken om 18.15 uur stipt
(pd)
volgend jaar nog draaien.
Paule Van Parijs gaf haar
eerste concert toen ze 8 jaar
oud was. Haar leraars wa
ren en zijn internationale
grootmeesters, en als ze
naar Aalst komt om klave
cimbel te spelen draait de
goegemeente zich nog eens
om in bed. Jan Van Mol,
leraar aan het Conservato
rium te Antwerpen, en direc
teur van de Academie te Ho
boken heeft een serie diplo
ma's om de hele cultuurraad
compleet met ingewanden
en ellebogen omver te kege
len, en als hij naar Aalst
komt om klavecimbel te spe
len is iedereen aanwezig
met het meest typische cul
tuuronderdeel: de brede
rug.
Ik heb mijn voorkeur voor de
Middagconcerten nooit weg
gestopt, want ze hebben een
specifieke aanbieding, en
mensen die dat hebben ver
dienen aanmoediging. Dat
heeft niets met sympathieën
voor personen of inrichters
te maken, dat heeft met een
appreciatie voor een aange
boden programma te ma
ken: een klarinetkwartet,
een clavecimbelduo, een gi
taartrio, een pianokwintet,
een concert met uitsluitend
20-eeuwse componisten, je
mag het ver gaan zoeken.
Wat er eventueel achter de
schermen of in de keuken
gebeurt gaat mij niet aan, ik
hoef het zelfs niet te weten,
voor ons primeert de muziek
en het peil, en die zijn zeer
knap.
Het programma van de bei
de vertolkers was heel braaf
en bijna bewust charmerend
gehouden: de zonen van
Bach, Krebs en een composi
tie van Van Mol zelf.
Krebs. vooral bekend om de
orgelcomposities is ope
ningslaureaat. Wat ik zeer
positief ervaar is de fysieke
belevenis van de muziek.
Eindelijk twee musici die in
het presto niet het zweet uit
het lijf zitten te bloeden, en
tijdens het adagio sterven
van zwoele ontboezemin
gen. Hun verschil van aah-
slag is zo hemelsbreed (Van
Parijs heel subtiel tegenover
Van Mol beheersend, af en
toe rechtuit kordaat) dat dit
vooral in de vierhandige
stukken op een instrument
dat schittert door zijn tinte
lende bassen tot merkwaar
dige klankcombinaties
leidt.
De zonen van Bach zijn dus
overvloedig aanwezig. Ze
hebben allemaal één ken
merk gemeen: ze zijn gran
dioos miskend en onder
schat. Zo breed hun leeftij
den uit elkaar liggen, zo
breed ligt ook hun muziek
uit elkaar. Er is Johann
Christoph Friedrich, met bij
zonder moeilijk definieerba
re klanken, maar het schit
tert als een bundel sleutel
bloempjes na de laatste
vriesdagen. Toch kom je zijn
wtr
1/itL
Een belangrijk deel van de vrije tijd ven jongelui wordt in
jeugdhuizen doorgebracht. In de voorbije decennia werd menig
oud-klaslokaal of verlaten schuur tot jeugdclub gepromoveerd.
Op dit ogenblik telt Vlaanderen 267 erkende - plus nog een pak
of wat niet-erkende - jeugdhuizen. Het gerucht wil dat het die
klubs vandaag niet meer voor de wind gaat. De rage is gedaan,
de hedendaagse 16-20 jarigen zijn o-zo passief, dat andere
pleisterplaatsen worden gezocht... Krisis dus, waar hebben we
dat nog gehoord?
naam zelden, eigenlijk nooit
tegen. Het is immers on
dankbaar groeien in de
schaduw van een eik, zoals
het ondankbaar clavecim-
bel spelen is in een stad
waar Hoempapa minister
met portefeuille en jukebox
prins-gemaal is.
Er is Johann Christian, voor
al bekend om de hemelse
symfonieën en opera's,
maar hier vertegenwoor
digd met een rustig duetto,
waarbij vooral het Rondo
(een poppenhuisaria. een
Sneeuwwitjes-werklied, een
kwadratuur van de onge
compliceerdheid) bijblijven.
En er is tenslotte Wilhelm
Friedemann, de rebel uit de
familie, de scharrel en pin
telier maar volgens sommi
ge musicologen de meest
begaafde van Bachs zonen.
Die gecompliceerde barse
nukkige vrijbuiterij is dan
ook terug te vinden in de
muziek en de interpretatie.
Van Mol trekt in zijn inlei
dende woorden de brug
naar een nog niet geciteerde
broer Carl Philipp Emma
nuel, (zijn symfonieën zijn
niet zoals ik hoorde onlangs
op plaat verschenen, maar
zijn wel al 100 jaar te verkrij
gen) maar het is toch een
klanksfeer die in zijn vrank
heid en stoutmoedigheid he
lemaal los staat. De zange
righeid zoals alleen een kla
vecimbel zingen kan, de bij
na pesterijen die de compo
nist uitvoerder en toehoor
der aandoet is het sublieme
van de pure rococomuziek.
De vaderlandse inbreng
kwam van de hand van Van
Mol zelf. De Middagconcer
ten zijn immers gesubsi
dieerde concerten, en een
van de voorwaarden is de
aanbreng van eigen d.w.z.
Belgische muziek. «Toccata
para dos Teclas» heet het in
het Nederlands.
Het is vooral een ritmiekstu-
die. waarbij de dialoog tus
sen de beide instrumenten
verbeten en wrang gevoerd
wordt. Maar het is een heel
knap ding, dat we met veel
plezier in het basisreperto
rium van goede klavecimbel
willen terugvinden.
We hoorden nog een paar
technische details over de
gloednieuwe instrumenten,
en ik wil er graag nog een
kwijt over de omgeving.
Meneer de huidige eigenaar
of huurder van de Stedelijke
Feestzaal. Meneer of Me
vrouw de Schepen van vlie
gende voorwerpen en ander
ongedierte. Als U in het
kader van een of andere ge
meenteraad in deze zaal
aanwezig bent, kan U dan
niet even (alvorens de zaal
eendrachtig te verlaten)
luisteren naar het overwel
digend gekoer boven Uw
hoofden. Kan U dan voor
één keer niet onder de eigen
duiven schieten?
Met dank bij voorbaat.
F.C.
De zwart-witbeelden van anti-
Vietnambetogingen en rebel
lerende jongeren, zijn geweken
voor mooi gekleurde plaatjes
van premiers die matiging pre
ken en werkloosheidstoename
voorspellen. De kadukkeleke
pic-ups van weleer draaiden
ook wat anders dan de ste-
reoplatendraaiers die nu in
jeugdhuizen muzikale sfeer
brengen. De ping-pongtafels
staan er nog wel, de tapkraan
ook, maar in de Animatieploe-
gen worden andere aktiviteiten
gepland dan toen, en de Be
heerraden palaberen over an
dere problemen. Het deed een
dagbladkollega na een pers-
konferentie van het Bestuur
van de Stedelijke Jeugdraad
(Aalst) luidop mijmeren. Het
dubbeltje begon op zijn kant te
rollen: op donderdag 12 fe
bruari nodigde de Stedelijke
Jeugddienst V.F.J.-medewer
ker Bertil Eemans uit voor een
spreekbeurt over het «gisteren,
vandaag en morgen» van de
Vlaamse jeugdhuizen. De Kre-
ja-tafel was te klein. Jeugdhuis
werkers van Terlinden en Ypsi
lon, Move (Gijzegem) en Eure
ka (Erembodegem), Dido (Er-
pe) en Kreja, de Leeuwerik (Le
de) en de Zwabber (Gent) za
ten tot in de nok om Bertil te
horen, eventueel met de recor
der op tafel en de mikrofoon
aan de vislijn. Jeugdschepen
Monsieur was verontschuldigd.
Patrick De Smedt leidde in,
dankend voor de talrijke op
komst en uitnodigend voor de
volgende vormingsdagen.
Van emancipatie naar kontesta
tie naar...
We vatten kort de evolutie van
jeugdhuiswerk in Vlaanderen
weer, zoals Bertil Eemans die
ziet. In het december '79 num
mer van «Jeugdhuiswerk» - een
speciaal over «20 jaar Jeugd
huiswerk in Vlaonderen» - kan
je het voluit vinden (Vlaamse
Federatie van Jeugdhuizen,
Provinciestraat 47, 2000 Ant
werpen).
Op meerdere aspekten is de
gemiddelde jeugdklub veran
derd. In het prille begin ging
het meestal om initiatieven van
jeugdbewegingen, die voor hun
oud-leden en niet-gegroepeer-
den (van 16-17 jaar tot hun
huwelijk...) een «opvang» wil
den. Deze moest edukatief ver
antwoord zijn, ontmoetings
kansen kreëren en initiatieven
stimuleren.
Jongens en meisjes konden er
mekaar vinden. Het jeugdhuis
zag zich als «verlengde van de
straat» (dixit Aalstenaar Paul
Claus, medestichter St. Jo:
risklub, en eerste inspekteur
van jeugdhuizen bij het Minis
terie van Nationale Opvoe
ding) en konkurrentieel t.o.v.
de kommerciële wereld. De ver
antwoordelijkheidszin en zelf
standigheid t.o.v. ouderen
werd er aangescherpt... Die tijd
van emancipatie. we schrijven
1959-'68.
Daar volgde een periode van
kontestatie op. Het was de tijd
van drugs en weglopen thuis,
drukte om voorbehoedsmidde
len en abortus, stakende arbei
ders en studenten... «1968-
'76». De jeugdhuizen kiezen
voor demokratisch werken,
zelfbeheer, ze zetten zich af
tegen prestatie en kompetitie.
De vroegere spanning «eduka-
tief-populair» wordt vervangen
door een tussen «vrijblijvend
heid en engagement». Waar
het publiek vroeger uit de kans
rijke middenklasse kwam, komt
nu de grote groep, waarin te
vinden, de meer konsumptieve
jongeren, ongeschoolde arbei
ders, marginalen, kuituurmin
derheden (Vlamingen in Brus
sel!), 16-jarigen...
De huisinrichting wordt alter
natiever, de kitch van vroeger
wordt weggegooid. Muziek
wordt erg belangrijk.
«1976 tot nu» wordt een era
van differentiatie genoemd
omdat meer en meer jeugd
klubs de keuze maakten om
zich tot bepaalde deelgroepen
te wenden. Er zijn er die de
«konsumptieve grote groep"
adolescenten» aantrekken; an
dere de «meer geëngageerde
jongeren en volwassenen», of
nog: kansarmen in buurtver-
band, marginale groepen, 16-
jarigen, ongeschoolde arbei
ders en werklozen, een zwerf-
publiek... Anderzijds verkleint
de grens jeugd-volwassenen.
De toenemende apathie en ge
voelens van machteloosheid
laten zich voelen. Het aanzien
van het jeugdhuis wordt meer
en meer bepaald door de plaat
selijke situatie; de enen kiezen
voor ontmoeting-vrijetijdsbes
teding, andere voor meer kriti
sche en vormende dingen De
beroepskracht wordt belangrij
ker. Waar «zelfbeheer» vroeger
nogal theoretisch gedropt werd
vanuit de studieboeken van de
pv, groeit nu alles meer van
onderuit, vanuit de praktijk.
Leiders gewenst
In wetenschapskringen zei Ber
til - wordt deze generatie jon
gelui overbodig genoemd, apa
thisch, enkel uit op wat gekon-
sumeer. Volgens hem gaat het
vroegere recept van het «bege
leiden», geduldig wachten op
ideeën en zo, niet meer op.
Van de JH-verantwoordelijken
wordt een meer animerende,
enthousiasmerende rol ver
wacht. Zonder de autoritaire,
allesbepalende toer op te
gaan, moet men zich volgens
hem toch wat meer als «leider»
gaan gedragen. Hetzelfde zou
hij voor vakbonden en jeugd
bewegingen wensen. «Ook
daar daalt het participatief ver
mogen!» Ook ziet hij een be
hoefte aan een meer indivi
dueel begaan zijn met jonge
ren, daar waar vroeger alle
aktiviteiten «in groep» doorgin
gen. Tijdens de diskussie die
op de voordracht volgde, kwa
men voor- en tegenstanders
van professionalisering uit hun
schelp. Naar schatting zijn
zo'n 130 beroepskrachten in
jeugdhuizen aan het werk,
BTK-ers niet inbegrepen. Bertil
wees op de nadelen door in de
richting van het buitenland te
wijzen. In Duitsland bv. zijn
jeugdhuizen in de weekends
gesloten, vijf-dagen-week weet
je wel.
Hij wees ook op negatieve ef-
fekten op vrijwilligerswerk van
die professionalisering. Om die
redenen pleitte hij genuan
ceerd voor een beperkte aan-
'wezigheid van beroepskrach
ten in jeugdhuizen (als ze dit
zelf wensen, natuurlijk). Het
aanwezige publiek dacht hier
verdeejd over.
Naar een nieuwe subsidiërings
procedure
Sinds 1972 worden de jeugd
huizen gesubsidieerd met een
weddetoelage (75% op de to
tale weddelast van 1 be
roepskracht), een basistoelage
(35.000 fr.) en een wer
kingstoelage (aan de hond van
een puntensysteem). Momen
teel staat dat voor zo'n 67,5
miljoen subsidiegelden. De
V.F.J. (en andere federaties)
wil(len) de kriteria van dit sub
sidiëringssysteem wijzigen. Al
ruim een jaar doktert men aan
een nieuw voorstel, dat meer
aan reëele noden tegemoet
komt en het jeugdhuiswerk
kwalitatief verdiept door een
betere verdeling van de be
schikbare gelden. Bertil Ee
mans maakte zich hard bij de
verdediging van dit voorstel,
door zelfs een «mars op Brus
sel» tot de mogelijkheden te
noemen.
In deze kontekst bracht hij vrij
scherpe kritiek uit op de huidi
ge jeugdhuiswerkers: «de
jeugdhuizen zijn zo opgesloten
in hun eigen frustraties, en
bouwen zo'n hoge muren
rondom zich, dat ze nog weinig
geïnteresseerd zijn in zaken die
de eigen problematiek overstij
gen, maar die eventueel toch
over jeugdhuiswerk gaan»
(zoals die subsidieregeling,
waarvoor hij hoopt dat ook in
de jeugdhuizen zelf beroering
zal komen).
Sommigen betreurden dat de
avond uiteindelijk niet meer
diskussiekans geboden heeft,
maar er bestaat in deze streek
ook nog een regiowerking on
der de jeugdhuizen. Voorals
nog beperkt zich dat tot uitwis
seling van ervaringen en
maandelijkse samenkomsten
in telkens een ander jeugdhuis.
In elk geval biedt het «naar
zichzelf kijken» votoralsnog ge
noeg gespreksstof...
(pd)
Het heeft de Heer behaagd tot zich te roepen
de ziel van Zijn trouwe dienaar
de heer
Drukker - Uitgever
echtgenoot van Mevrouw Philomena ROBBERECHT
Geboren te Olsene op 5 juni 1912 en overleden te Knokke
in de kliniek O.-L.-Vrouw Ter Linden op vrijdagmiddag
13 februari 1981.
Gesterkt door de Heilige Sakramenten der stervenden
Dit melden u met droefheid en berusting:
Mevrouw Albert DE CUYPER-ROBBERECHT
zijn echtgenote
Armand en Erika VAN ASSCHE-DE CUYPER
Anton, Igor en Arnold
Herman en Lieve DE CUYPER-VAN DEN BERGH
Inge, Ellen, Stefan en Leentje
Dirk en Monique DE CUYPER-DEBOELPAEP
Ilse en Sara
Joris en Christiane IMPENS-DE CUYPER
Bruno, Dieter en Bram
zijn kinderen en kleinkinderen
Het personeel van uitgeverij en van drukkerij De Cuyper
De families DE CUYPER, DE WULF, ROBBERECHT en
MERCKX
De plechtige Eucharistieviering en uitvaart, waarop u
wordt uitgenodigd zal plaats hebben op ZATERDAG
21 FEBRUARI 1981 te 11 uur, in de dekanale Onze Lieve
Vrouwekerk, Kerkstraat te Dendermonde.
Gelegenheid tot een laatste groet van 9u.30 tot 10u.3Q,
Oude Vest 36, Dendermonde.
Rouwadressen: Oude Vest 36, 9330 Dendermonde
Molenstraat 17. 9170 Waasmunster
Vijf Bundersstraat 36, 9150 Dendermonde
Molenstraat 19, 9170 Waasmunster
Oude Vest 16, 9330 Dendermonde
Vrienden en kennissen die door omstandigheden geen rouwbrief
ontvangen hebben, gelieve dit bericht als uitnodiging te be
schouwen
K.S.A. Sint-Jozef, Aalst
In Feestzaal St.-Jozefkollege: zat. 21, 19 u: bondsfeest.
ledereen welkom. Inkom 25 fr.
J.H. Terlinden, Aalst
Vrij 20: kaartavond vanaf 20 u.
Zat 2119.30 u: vertrek voor een avondje bowlingen.
Zon 22: 20u stipt: film «The day of the Jackal» (thriller van
Fred Zinneman)
Woe 25: 19.30 u: zwemmen - vertrek aan de klub.
Dido, Erpe
Zat 21: film «the Paper chase» om 20 u (over de
studentenjacht naar het zo gegeerde diploma)
Zon 22: dansavond om 20 u
Zat 28: 20u stipt: kaarting.
De Leeuwerik, Lede
Vrij 27: 20u: filmvertoning «La Dentellière».
Ypsilon, Aalst
Zat 21avondwandeling van 20 lot 22.30 u.
Leerlingen St.-Maarteninstituut, Aalst
In zaal 't Kapelleken, opvoering van toneelstuk «Wij zijn
maar Brigands» om 20, op zat 21 en zon 22.
Lanseloet in Netwerk, Aalst
Zat 21: 20u: optreden van de symfonische rockgroep
Isopoda. Kaarten aan 100 fr. o.m. in het jeugdservicecen-
trum, Kapellestraat 15, aan de ingang: 120 fr.
Wereldwinkel De Tingel, Erpe-Mere
In Chiroheem, Daalstraat, Mere: zat 21Tingelfuif vanaf
19 30 u.
Stadspoppentheater Aalst
Zon 22: in gemeenteschool Edixvelde' Nieuwerkerken, om
lOu: opvoering van «Help, de Prins is in gevaar».
J.P.V.V.-M., Lede
Vrij 20: 20u: (in zaal De Lelie) optreden van Stampen en
Dagen. Inkom 80 fr. leden; 100 fr niet-leden in voorver
koop. Aan de ingang: 120 fr.
J.A. Klakson, Aalst
Zat 21: 14u bezoek dan de karnavalhallen voor het
bezichtigen van de in opbouw zijnde praalwagens. Nadien
bespreking en verwerking in het jeugdatelier.
Zat 28: 14u: voorbereiding van de kinderkarnaval: aanle
ren en opvoeren van een dans als lichamelijke expressie.
Jebron, Aalst
Vrij 20: 19.30 u: gebedsmoment
Zat 21: 18.30 u: eucharistieviering «portret van Paulus als
apostel».
Vrij 27: 19.30u: gebedsmoment.
Zot 28: 18.30 u: eucharistieviering «Wees niet bezorgd».
Wie vandaag achter of voor de jeugdhuistoog staat (hangt) te
luisteren naar de Kreuners of zo, beseft het amper: er kwam en
ging nogal wat in het jeugdhuiswereldje.
Er zijn namen die je niet meer
terugvindt, tussen de jeugd
klubs van vandaag. Uit een
lijst van erkende jeugdhuizen
1960-'79 (samengesteld door
Bertil Eemans) vinden we ver
gane glorie terug, met namen
als K.A.J.-Jeugdhuis (erkend
van '60 tot '62), Ocarina (later
ook 't Kelderken genaamd)
(erkend van '69 tot '77),
Teeny-Club ('63 tot '68, 't Fa-
brieksken ('79), er zijn fusies
geweest (Tuf Tuf en ouder
domsdeken Sint Joris, en een
heel klein beetje 't Kelderken)
werden Zonnestraat.
Vandaag wordt het schoon
weer gemaakt bij Terlinden,
Kreja, Zonnestraat, Tanu, Yp
silon, Jome, Pallieter, Jaco,
Eureka, 't Kiubken (in de Mi-
kisklub), Dido (ooit Berg en
Dal genoemd), Alewin, de
Leeuwerik, de Schaar. In de
stedelijke jeugdraad van Aalst
staan ook 't Rond Vierkant en
't Satellietje als «jeugd- en
contactcentrum» geboek-
staofd.
De meeste van deze centra zijn
erkend door het Ministerie van
Nederlandse Cultuur (Bestuur
voor Jeugdvorming). In begrij
pelijke taal wilt dat zeggen dat
ze gesubsideerd worden In het
tijdschrift Open Deur 80/7 van
dat ministerie vonden we de
cijfers terug, waarmee 1978
gesubsidieerd werd. Voor wie 't
interesseert:
421.614 fr. ging noor jeugd
centrum Zonnestraat, Terlin
den 64.540 fr., Tanu 64.540.,
't Fabrieksken 56.100 fr., Ypsi
lon 56.100 fr., Ijaco 53.990 fr.,
Dido 525.187 fr., de Leeuwerik
345.532 fr. Eureka en Kreja
kregen enkel de bosistoeloge
35.000 fr.
Achter deze getallendans
moet je inspekteurs zien, die op
de meest onmogelijke momen
ten (bv. op een zaterdoginstuif,
ols er net maar weinig volk is)
punten komen toekennen. Wie
tenslotte meent dot jeugdhui
zen afgedaan hebben, mag
weten dot er in Aalst (op de
Arendwijk) en in Burst (de
«stoof») één in oprichting is
(pd)
