BASKETBALL
^"GOLFBILJART
THE CRAZY BOL JAZZ CAFE
VIERT HAAR EERSTE
VERJAARDAG MET PREMIERE!
«Komaan Kameraad»
van de Catharinisten
verwekt lachsalvo's
Den Beiaard brengt verrassing
door Opel te kloppen!
Nu is het de beurt aan Rupa A om
puntjes prijs te geven
M.T.S.A.-Bankzitters!
De Voorpost - 20.2,1981 - 15
De wekenlange inaktivltelt van Gerrit Troch bij Den Beiaard
heeft toch ook zijn goede zijde gehad. De overige Beiaard
spelers, hebben meer zelfvertrouwen gekregen in die perio
de, dat zij niet konden rekenen op hun topspeler. Bij zijn
wederoptreden blijven betere uitslagen dan ook niet achter
wege.
Voor hun wedstrijd bij Opel, zoenwedstrijd. Den Beiaard
j bracht dit zelfs de verrassing waarschijnlijk zijn beste. Voor-
i van de dag op. Opel Paviljoen al in de eerste helft en in de
speelde wel zijn slechtste sei- beginperiode van de tweéde
helft waren de bezoekers de
sterksten. In die periode waren
W. Muylaert en H. Stassijns de
toonaangevers, en een kras-
selende thuisploeg moest vre
de nemen met een 28-41 rust
stand. Toch kwam Opel nog
onverwacht bij de zege op het
einde van de wedstrijd. Nadat
zij na 14' op een haast fatale
49-67 achterstand werd ge
plaatst, pakte men uit met een
totale pressing. Den Beiaard
leek uitgeblust, en lukte in die
resterende zes minuten nog
amper een punt, dan nog uit
vrijworp. Gebied dat juist Opel
parten speelde, met een 14 op
33 lieten zij een haast zekere
zege teloorgaan. Nochtans
zou dat de logische kant van
de medaille geweld aange-
Daar waar vorige week éénieder de zaak voor bekeken
achtte in reeks A, door het toch verrassend verlies van
Hand in Hand B bij Turbo Cars B, was het nu de beurt aan
leider Rupa A, om in hun overmoed een punt prijs te geven.
Daarvoor zorgde Kravael B,
I dat langs Georges Peirlinckx
r en Louis Pieters de leiders
zelfs op een 0-2 achterstand
i plaatste. Herman De Gols en
Jozef Mertens reageerden,
j doch toen Jean Pierre Sterckx,
i na een uitermate spannende
t en gelijkopgaande partij Jéro-
me Van den Abeele het nakij-
ken gaf, was de toestand
angstwekkend te noemen. Ge-
lukkig voor hen bleef Willy
j Ovaere andermaal ongesla-
gen, zodat de voorsprong op
de achtervolger toch twee
punten blijft. Hand in Hand B
werd door Marcel Pots, Frans
i Hereman, Eddy De Boeck,
Marcel Steenhout en Louis
Monsieur naar een gemakke-
I lijke overwinning geleid. Jean
De Smet redde, de Zandman-
netjes C-eer. Koszen B zorgde
I voor oged verweer bij Moorsel
B, dat langs Romain Saeys het
openmgspunt scoorde. Peter
i De Backer zette de ploegen
gelijk, doch met René Vinck en
j Jean Pierre Moens kreeg
Moorsel uitzicht op een ge
makkelijke zege.
I Toen echter Mare De Kegel
j zijn ploeg een stap dichterbij
bracht, was de spanning te
snijden. Het was tenslotte
Louis De Petter, die de punten
aan huis .wist te houden. Span
nend ging het er eveneens
aan toe bij Welkom B, waar
Cosmos B op bezoek was.
Cosmos B nam voorsprong
l langs Orland Van der Steen en
Hilaire De Leeneer, doch de
lokalen sloegen terug langs
Kamiel Steppe. Freddy Sae-
I lens en Mare De Veylder zorg-
den voor bezoekende winst,
terwijl Jean Pierre Hellinck de
uitslag aanschouwelijker
maakte. Eric Van Impe, Frank
Van Liefferinghe, Erwin Dul-
laerts en Geert Troch verze
kerden voor Turbo Cars B
eerst de overwinning; lieten
dan de teugels wat losser, wat
hét lokale Leeuwkens A toeliet
langs Willy Vorstermans en
Freddy Uyttersprot de uitslag
eervoller te maken. Tot slot in
deze reeks A zorgde Faber A
voor een knalprestatie met de
komst van hekkensluiter
Scotching B. Langs Herman
Rasschaert. Hendrik Van de
Wiele en William Van der
Steen liepen zij 3-0 uit; Emiel
Cleemput redde de bezoeken
de eer, daar Emiel Van de
Sijpe en Jaak Galle voor 5-1
zorgden. In de ereklasse ook
een paar verrassingen. In de
eerste plaats was er het ver
diend gelijkspel van Welkom
bij een onder-de-maats Cos-
mos. Het waren wel de lokalen
die met Willy Heyvaert de bes
te start kende Doch de Wel
kom-boys zorgden fangs Guy
Van de Velde. Theo De Quick
en Marcel Cobbaert voor een
zeer gunstige 1 -3 stand. Cos-
mos zag het gevaar, en kon
langs Roger Baeyens en Mare
Van der Spiegel in extremis
nog een puntje redden. Ook
Moorsel had het bij Zandman
netjes niet onder de markt. Het
werd een gelijkopgaande partij
met een logisch gelijkspel be
sloten. Geert De Meyst zette
Moorsel op voorsprong doch
Meert Victor kon gelijkstellen.
Mare Schoonacker zorgde
voor 1-2, maar ook Willy De
Waegeneer was bij de pinken.
Kamiel Dobbelaere zette
Moorsel in een gunstige posi
tie, maar Louis Aeyels hield
verdiend een punt aan huis.
Rode lantaarn Palace moest
slechts nipt de duimen leggen
met de komst van Schoonaar-
de. De hekkensluiter liep uit
langs Jean Pierre De Thaeye.
doch met Jerome Dierickx, Be
nedicts Van Onderbergen en
Mario Vervaecke kwam
Schoonaarde in een zeer goe
de positie. Jan Van Buggen-
hout liet de lokalen nog even
hopen door 2-3 te maken. Het
was Maurits Van Zwalm, die
beidé punten uit de brand
haalde in de slotpartij. Johny
Boys was langs Cyriel Bau-
wens gunstig gestart bij Kra
vael, doch daarmee was het
Aalsters liedje uit gezongen,
want langs Paul Wille. Pierre
De Smet, Remi De Leeuw,
Willy Van de Wiele en Hugo
Geerts zorgde Kravael voor
een ruime 5-1 zege. Ook de
kopploegen, haalden opnieuw
zwaar uit. Leider Turbo Cars
lukte langs Romain Meese,
Patrick Van Aerde, Jean Pier
re Cours, Geert Libbrecht,
Hendrik De Baere en Eddy
Neirinck een forfaitzege, tegen
Corso, terwijl achtervolger
Hand in Hand niet onderdeed
tegen de Korte Stokken. De 6-
0 was het werk van Henri
Baelde, Peter Van der Linden,
Hugo De Cock, Albert Barrez,
Willy De Roeck en Jan De
Meyst. Tot slot de B-reeks
waar de topper tussen tweede
Krijgt op Tijd A en leider
Leeuwkens B onbeslist bleef.
De bezoekers namen langs
Freddy Coppens voorsprong,
doch Augustin Verpeeten rep
likeerde. Rudi en Dani Renne-
boog zorgden voor 1-3, doch
de lokale Rem Van de Sijpe en
Eddy De Baets zorgden in ex
tremis voor een gelijkspel. Ru
pa B dient zich spoedig te
hervatten. Na een glorierijke
opgang is de Rupa-ploeg stil
aan aan het wegkwijnen uit de
kopgroep. Nochtans kenden
zij een goede start langs Paul
Marroy en Eugene Bisschop,
en dan ging het plots niet
meer. Dirk De Boeck, Willy De
Backer, Daniël Hunninck en
Roger Brewee zorgden voor
een verrassende thuiszege.
Cosmos D was een gemakke
lijk hapje voor Palace B, dat
met Mare De Pelsmaecker en
Edwin Van Delsen 0-2 voor
kwam. Hubert De Winter mil
derde, maar langs Paul Dau-
we en Roland Van Drogen-
broeck haalde Palace B de
zege binnen. Philemon Van
Coningsloo zijn tegenzet
kwam net iets te laat. Johny
Boys B stuitte op een hevig
verzet van Faber B Alhoewel
het de lokalen waren die langs
Jozef Heck en Gilbert Van
Brantegem 2-0 uitliepen. Fa
ber B kwam echter langs Ju-
lien Legiest en Erwin De Sutter
aansluiten. Robert Verschue-
ren bezorgde de thuisploeg
een zeker punt. Michel Heck
zorgde er voor twee. Corso B
nam langs William Doran het
initiatief. Johny Daens kon ge
lijkstellen, maar met Sylvain
Van de Velde, Antoine Roe-
landt, Raoul Bornau en Pierre
Van Damme bezat Corso B de
meeste kwaliteit.
Standen: Erereeks: Turbo
Cars 37, Hand in Hand 32,
Koszen 31Cosmos 29, Korte
Stokken 24, Moorsel 23, Post
20, Kravael 18, Zandmannet
jes 16, Schoonaarde 15, Wel
kom 14, Corso 8, Johny Boys
8, Palace 5.
Reeks A: Rupa A 40, Hand in
Hand B 40, Cosmos B 30,
Moorsel B 30, Turbo B 25,
Welkom B 24, Leeuwkens A
23, Faber A 22, Scotching A
18, Koszen B 18, Radijzen A
18, Zandmannetjes B 14, Kra
vael B 10, Zandmannetjes C 6,
Scotching B 28
Reeks B: Leeuwkens B 40,
Corso B 37, Krijt op Tijd A 36,
Rupa B 35, Johny Boys 19.
Cosmos C 18. Welkom D 15,
Radijzen B 13, Sportvrienden
A 12. Faber B 11.
daan zijn. Borms 22, L. Lefe-
vre 8, Stadfeld 6, Van den
Bossche 4, Geerinckx 2, Tem-
buyser 12 zorgden voor de
lokale punten. Bij Den Beiaard
was W. Muylaert 14, H. Stas
sijns 19 en G. Troch 17 de
woordvoerders. De Hoorn
heeft een zeer zware neder
laag geleden tegen een voor
treffelijk spelend Olympia. Ver
ontschuldigingen aan plaatse
lijke zijde waren er door de
afwezigheid van topspeler Pat
Van der Speeten, belet we
gens werkzaamheden. Tot 10-
13 kon Freddy Thybaert en
zijn maats stand houden. Een
schitterende Van den Borre en
de goede verdeling van Huyle-
broeck zorgden echter voor
een 16-23 en 19-32 ruststand.
Na de kampwisseling kon
Olympia via genoemd duo dat
nu ook nog steun kreeg van
Blancquaert een twintigpun-
tenkloof slaan.
De hoorn was een geslagen
ploeg, zodat Olympia naar het
einde voor een zeer grote
kloof kon zorgen. Van Stichel
en Thybaert met respectieve
lijk 10 en 8 punten waren de
aanbrengers voor De Hoorn.
Bij Olympia was Van den Bor
re met 28, Huylebroeck met 17
en Blancquaert met 15 de
toonaangevers.
Zonder het reboundwerk van
Cissen Van der Steen kan
Charlies het niet meer rooien.
Cissen, steeds gekwetst, fun
geert wel als coach, doch zijn
gestalte gebrek op het veld is
een onoverbrugbare handicap
voor de toch kranige Charlie's.
Reeds bij een 39-19 ruststand
was de wedstrijd definitief ge
speeld wat Goubert in de
tweede periode ook probeer
de. Voor Olfit scoorden:
Steenhout 15, Van Callen-
berghe 12, De Wilde 12, Van
der Ghylen 11, Dhaens 10, De
Saedeleer 8, Van de Spiegel
6, De Ridder 2.
Bij Charlie's was Goubert met
21 punten de topper. Guy Van
den Hauwe drukte zijn stempel
op de wedstrijd Cockpit - Zor-
ba tegen De Klok. Zowel van-
op afstand, en bij inlopers was
Guy onstuitbaar. Een bewijs
hiervan zijn 31 punten, waar
mee hij voor eens de
schuttersrol van broer Ferre
overnam. Deze laatste was
En dit zijn dan de aangesloten renners 1981 bij de KSC Denderstreek.
zeker niet in zijn gewone doen
en haalde slechts 14 punten.
Toch zorgden zij onder hun
beiden voor een 13-4 stand na
8'. Bij De Klok was ook Van
Geert ondermaats zodat al
leen Dirk Verleysen en politie
man De Dekker voor antwoord
zorgden. Een bevlieging van
Jacques Rasschaert zorgde
voor 25-10 na 13'. Ogenblik
waarop Van Geert toch even
in de wedstrijd kwam door een
2 op 2 en alzo voor 27-16
zorgde. Wim Possé en De
Boitselier konden de kloof ver
breden, maar Guy Van den
Hauwe, afwerkend tegen een
zeer hoog percentage zorgde
voor 38-21 rustcijfers. Na de
koffie kon Cockpit onmiddellijk
voor gedane zaken zorgen.
De gebroeders Van den Hau
we, flink gesteund door Possé
zorgden voor een 48-26 stand
na amper 4'. De Klok had
alleen nog De Dekker als af-
werker en werd dan ook een
gewillig slachtoffer voor het
gestalterijk Cockpit, dat met
Possé, Rasschaert, Kerkvliet,
die toch voor zes punten zorg
de naar een vlotte zege ste
vende. Scoorden voor
Cockpit; F. Van den Hauwe
Tijdens de strafzitting heeft het M.T.S.A.-strafkomiteit blijk
gegeven van heel wat medelijden, zodat zware straffen in
de bus bleven. Het voornaamste slachtoffer van de zitting
was Royal Sportief, dat wegens het laattijdig aanvangen
van zijn wedstrijd op Cabila's, de wedstrijd verliest met
forfaitcijfers. Mark Staelens van VC Cobila's die rood
kreeg in die wedstrijd kwam er van af met uitsluitingvol
doende en scheidsrechter Kamiel Dalschaert kreeg een
strenge blaam. Beukenhof was geen 20' te laat zoals
Royal, doch slechts 4'. Een strenge blaam was het
verdikt. Bij herhaling valt echter wel de onvermijdelijke
forfait. Michel Moens van Camu kreeg in de wedstrijd op
Heipias de rode kaart. Zulks kost hem twee effectieve
speeldagen, met ingang van 21.2.81De klacht van Giwo
voor zijn wedstrijd tegen Kloksken werd verworpen. Na
onderzoek is er immers aangetoond dat er een misver
stand in het spel was. Dirk De Petter en Patrick Van
Overberghe, respectievelijk van Star Boys en Heizijde
kregen een strenge blaam, dat zij als geschorst zijnde
speler, de funktie van terreinafgevaardigde uitoefenden.
A.V.H.
14, De Boitselier 4, G. Van den Hugh's 20; Charlie's 20; Opel
Hauwe 31, Possé 16, Ras- 18; Cockpit 14; Sint Antoon
schaert 11 en Kerkvliet 6. Bij 14; Olympia 12; De Hoorn 10;
De Klok bereikten vier spelers Terlinden 6; Den Beiaard 4;
dubbele cijfers: De Lil 12, Ver- De Klok 2.
leysen 14, De Dekker 16, en A.V.H.
Van Geert 11
STAND: Olfit 28: Ricoh 26;
«De tijd vliegt» is tot een cliché verworden, nochtans
hoogst toepasselijk in dit «geval»; gestart in een zotte bui
hebben de inrichtende ANDREW BROS. het toch maar voor
mekaar gekregen deze stad minstens om de veertien dagen
te verwennen met het programmeren van live-jazz. Een
prestatie als je daarbij bedenkt dat dank zij hun doorzetten
er hier in één jaartje meer kwaliteitsjazz te horen was dan
in vijfentwintig tot dertig jaren voordien. Zoals gezegd
wensen zij dit zondag 22 februari te 20 u te vieren, samen
met hun trouwe publiek, wel .door de officiële voorstelling
van het «huisorkest»: The Original Crazy Bol Jazzband.
Zelden heb ik in de Stadsschouwburg een applaus ge
hoord. dat geestdriftiger was dan dat van na de opvoering
van «Komaan Kameraad», op de planken gebracht door de
Catharinisten. En deze uitbundige bijval was meer dan
verdiend. «Komaan Kameraad», een grandioos blijspel
werd voortreffelijk gebracht en de regie van Walter Boni
was knap.
De Catharinisten voerden een gezellige ontspanningspro-
duktie op, waarin een resem goede vondsten voor meer
dan genoeg lachingrediénten heeft gezorgd.
De idee tot het oprichten van
zulk een formatie was bij de
inrichters reeds van bij het
begin opgekomen, naar het
voorbeeld van de meeste
Vlaamse jazzklubs, de enige
moeilijkheid was natuurlijk
de vraag: waar vind je jonge
muzikanten van een be
paald minimum niveau, be
reid hun vrije tijd te offeren
en zich volledig in te zetten
Het begint allemaal wan
neer een beroemde en voor
treffelijke sterdanser vqn
het ballet van Moskou (Pe-
trovyan) van het harde le
ventje meer dan zijn buik vol
heeft en daarom maar be
sluit in het verleidelijke
Westen te blijven. Deze ver
draaid moeilijke klus kan hij
onmogelijk in zijn eentje
aan en wordt hierbij dan ook
geholpen door de charman
te en fiere lokale danseres
(Alicia Courtney): deze
snuggere geest vindt er dan
maar niets beter op dan
haar grote idool en afgod in
de koffer van 'een' wagen te
verbergen. Wanneer we dan
(natuurlijk) vernemen dat
deze bewuste auto de wa
gen betrof van een ex-kom-
mandant van de Royal Navy
(Kommandant Rimington),
dan is de steen aan het rol
len vanaf dan is de lach niet
meer weg uit de volle Stads-
schouwbura.
Het wordt allemaal nog veel
erger als je weet dat die
meneer Rimmington mo
menteel een hoog funktiona-
lis is bij het Ministerie van
Landsverdediging en een
lieve dochter heeft die nu
'net' bevriend is met die ver
noemde danseres Courtney.
De verloofde van die lieve
dochter Nancy moet dan
maar de redding brengen en
stelt alles in het werk, na
lang aandringen en met de
bons bedreigd, om de aan
wezigheid van de sterdan
ser Petrovyan in het leuke
en gezellige huis Rimming
ton voor iedereen te verber
gen.
In het begin slaagt hij daar
nog behoorlijk in: hij weet
voortdurend zijn schoonva
der, waar ie ook gaat. op te
sluiten. Maar uiteindelijk
wordt het hem allemaal té
veel, als ook nog een ambte
naar van het ministerie (Mr.
Laver) bij de kommandant
om orders komt aangaande
de verdwijning van een ze
kere danser van het beroem
de Russische ballet.
En alsof dat nog allemaal
niet genoeg is, waait er ook
nog 'toevallig' een plaatse
lijke veldwachter Pulford
binnen, die ernstige klach
ten heeft in verband met het
feit dat hij een man in on
dergoed door de tuin zag
lopen, waardoor iemand uit
de nochtans rustige buurt
bijna te vroeg geboren
werd. Ondertussen komt
dan tevens een tuinman
Hoskins en zelfs zijn eigen
vrouw Janet Rimmington
tuurlijk niet opzettelijk
roet in het eten gooien.
De geestigheid van pointes
zijn reeds vanaf de eerste
momenten meesterlijk in het
stuk «Komaan Kameraad»
verweven. Het is duidelijk
dat dit brokje aangenaam
teater alleen wou ontspan
nen en dus helemaal niet
doorspekt is met maat
schappij-kritiek. Het verras
sende plot. dat hoge toppen
van absurditeit scheert
wanneer de kwieke verloof
de van Nancy Rimmington,
namelijk Gerrit Buys, in ver
schillende huiden mag krui
pen: hij imiteert verbazend
goed de 'afwezige' komman
dant Rimmington en op het
einde ook nóg de danser Pe-
troyvan. Verder komen nog
een hele reeks misverstan
den en onlogische toestan
den (die helemaal niet sto
ren in dit kwaliteits-blijspel)
aan bod, niet in zware toon
aard. maar helder, zwierig
en vlot, waarbij men om ve
lerlei redenen kan lachen.
Met situaties, met de verras
singen, met de onverwachte
én zelfs de doorzichtige
gags, met de soms aforisti
sche taal, waarbij men bijna
om de haverklap een door
denkertje meekrijgt, terwijl
je het willens nillens uit-
giert van het lachen. Het
geheel ontspant voortreffe
lijk zonder de geforceerde
lach. Kortom een luchtig
verhaaltje, waarbij men
achteraf met een glimlach
terugdenkt, maar veel stof
tot napeinzen en -genieten
biedt het helemaal niet en
dat is dan ook het 'verwijt'
dat ik Ray Cooney moét
maken.
Ongetwijfeld werd de show
gestolen door Erwin Van
Herreweghe als Gerrit Buys,
in zijn imitaties van Kom
mandant Rimmington en
balletdanser Patrovyan nog
meer. Zijn personage(s)
werkte onweerstanbaar op
de lachspieren. Hij bewees
hier uit het goed akteurs-
hout gesneden te zijn, door
de voortreffelijke wijze
waarop hij nochtans tot
'overacting' uitnodigende
'rollen' vervulde. Erwin was
fantastisch in zijn uitbeel
ding van het alfabet en ook
op vele andere momenten
speelde hij subtiel. Erwin
wist via spitse opmerkingen
en gevatte reakties een fijn
genuanceerde figuur op de
planken te zetten!
In zijn tegenspel werd hij
goed gediend door Dirk Cit-
ters, die Petrovyan speelde.
Alhoewel Dirk van het Ne
derlands weinig kaas had
gegeten (hij is immers een
Russisch balletdanser),
kwam zijn rol toch geloof
waardig over en ook zijn
dansen viel bij het publiek
in de goede smaak.
Het was beslist geen geintje
voortdurend huppelend en
nieuwe-danspasjes-inoefe-
nend op de scène te bewe
gen: dit vereiste beslist een
stevige koncentratie en te
vens een ferme dosis lenig
heid en podiumprésence.
Verder presteerde Gilbert
Eelbode als kommandant
Rimmington op zijn gewoon
om dit ideaal te bereiken?
Bij de jazz-seizoenwende,
september '80, was het zo
ver; onder impuls van een
geroutineerd jazzdrummer
werden, zij het aanvankelijk
nog steeds moeilijk, genoeg
mensen bij mekaar gekre
gen om van start te gaan
met wekelijkse repetities.
Wij hadden het genoegen
bij de meeste van deze repe
tities aanwezig te zijn en
van dichtbij alle ups en
downs mee te maken. Bezet
tingswisselingen inkluis.
Nu, The Original Crazy Bol
Jazzband staat op poten; het
ligt voor de hand dat de
muziek die zij brengen «ou
de stijl jazz» is, alhoewel
sommige leden af en toe
slippertjes maken naar de
«mainstream», maar dat ho
ren jullie zelf wel.
Wat niet zo voor de hand ligt
is dat deze formatie in dit
stadium reeds over een
avondvullend repertoire zou
beschikken, er zal naar ons
gevoel dan ook een aardig
stukje «gejamd» worden.
Onder voorbehoud van wij
zigingen - van - het - laatste
- uur geven wij hierna de
bezetting: Patrick Mortier,
trompet; Oscar Abeloos,
trompet; Jan Van Herzele;
klarinet; Stan Peeters, alt
en sopraansax; Dave Senior
trombone; Ralf Corbey, pia
no; Arseen De Vlieger, ban
jo; Pol Renders, bas en De-
nis Vereecken, drums.
Ondertussen is uit deze for
matie reeds een quartet ont
staan dat zich vooral zal toe
leggen op het brengen van
een «moderner» jazzgeluid,
meer «mainstream» gericht,
dit natuurlijk onder impuls
van Patrick en behalve hem
zelf samengesteld met Dave
Senior, Pol Renders en De-
nis Vereecken.
Het beloofd dus wel weer
het avondje te worden in
The Crazy Bol Jazz Cafe.
Supporters en spionkop op
postl Willy Schuyten
degelijk niveau hij was
steeds 'aanwezig' en was
zijn stembeheersing (weer)
heel goed. Hij kwam goed
uit de verf als moderne pa
pa, die het wel goed meent
met zijn gezin, maar toch
ook andere waarden, zoals
een nachtje vissen, niet uit
de weg gaat.
Dan is er ook nog zijn doch
ter, Nancy Rimmington, ge
stalte gegeven door Jet De
Koninck, die ons helemaal
niet volledig wist te over
tuigen.
Haar reakties waren niet
pittig genoeg en dikwijls
liep ze er nogal verloren bij;
ze was blijkbaar te veel ge
bonden aan haar strakke
tekst en wist ook moeilijk in
te spelen op de onverwachte
reakties van het lachgra-
ge publiek. Deze rol lag
haar in ieder geval niet.
Gelukkig werd ze voldoende
aangevuld door haar fiere
en opvallende vriendin Ali
cia Courtney, vertolkt door
Rita De Mulder. Bij haar
stond indruk maken en
'schatje' uitkramen letterlijk
en figuurlijk primordiaal.
Dit alleen al wekte de lach
lust van het publiek op. Rita
De Mulder was werkelijk ge
knipt voor deze rol en kon
zich dan ook voldoende uit
leven op verleidingsgebied.
Verdei vernoem ik nog
graag Jos Vanmol als
tuinman Hoskins, die schijn
baar alleen vrede en rust
wou veroveren, maar er he
lemaal niet in slaagde. Hij
spreidde een goede presta
tie ten toon, behalve in het
begin waar hij' kennelijk last
had van de zenuwen, en
schitterde in zijn naieve en
gekke reakties.
De overige maakten niet zo
een goede beurt: Godelieve
Buyle, als moeder Janet
Rimmington ging bijna vol
ledig de mist in en veld
wachter Pulford (Mari Van
den Bulcke) had waarschijn
lijk last van zijn Britse poli-
tiehelm: zijn artikulatie liet
te wensen over.
Erik Hardgreaves, de buur
man van het gezin
Rimmington was een perso
nage té veel: welke funktie
die hij had in het blijspel is
niet duidelijk en dus overbo
dig. Overigens wist hij geen
overtuigende prestatie te le
veren. Antoon Van Nuffel,
als Mr. Laver of bediende
van het Ministerie, akteerde
net iets boven de middel
maat: hij had nochtans een
dankbare rol: flegmaticus
met bolhoed, die na enkele
glazen eigenaardige toeren
uithaalt, maar achteraf toch
nog bij de pinken blijkt te
zijn.
Regisseur Walter Boni voer
de op 'n dynamische wijze
de regieén en bewees dat hij
op dit terrein niet het gevaar
loopt te verdwalen: keurig
en iri een razend tempo
heeft hij zijn akteursploeg
door dit stuk geleid en heeft
Komaan Kameraden, een lacher.
'n waarschijnlijk veel lof be
leefd aan zijn knap werk.
Door een iet of wat speelse
regie en in de vlotte en goed
in de mond liggende verta
ling heeft hij het stuk van
Ray Cooney tot een prima
kijkspel gemaakt. Toch
heeft hij zich nu en dan la
ten verleiden tot een node
loos vertragen van «Komaan
Kameraad».
Als slotkonklusie: De Catha
rinisten brachten op een
briljante wijze het blijspel
«Komaan Kameraad», maar
leverden géén homogene
vertolking.
Erwin Van Herreweghe stak
immers met kop en schou
ders boven de andere vertol
kers uit. Hij akteerde
meesterlijk. Zijn medespe
lers. alhoewel niet zo gran
dioos, haalden nergens het
peil naar beneden, zodat
men kon genieten van een
zuivere ontspanningsavond.
Hier en daar zat wel een
versleten frats verborgen i
is dat wel te vermijden? j
maar toch waren de lachsal
vo's nooit de zaaruit. Een
langdurig applaus, ge
bracht door de toeschou
wers met nog lang vochtige
ogen was verdiend. Spijtig
genoeg werd «Komaan Ka
meraad» slechts driemaal
opgevoerd. Je hoeft geen
profeet te zijn om te voor
spellen dat het heel wat
meer keren storm zou gelo
pen hebben voor dit leutig
stukje ontspanning.
Jo De Brüyn
