RAF BUEKENS
LUKT MET EERSTELING
SCHOT IN ROOS
BALLETGROEP
«TRONCON»
TE MECHELEN
^,ZSrrTT"i Slech,s ééns per ui,z°nde- vulle"-
m
Over de wanhoop van de kunstenaar van de geschiedenis van
(een jaar later) het zinvol dat zovele men-
ïTLBjr»£rrï5da - da"3a".
s
16 - 20.2.1981 - De Voorpost
14
Keurige tentoonstelling in de mooi gerestaureerde belfort- Een bonte mengeling schil- uit de alledaagse sleur van
n?._u-r_- Van werken van architekt-kunstschilder Raf derijen en akwarellen. Ook het gewone leven naar een
Buekens.
enkele gouaches. De natuur ideële, een ideale wereld.
Geen kontradiktie tussen professionele aktiviteiten en trekt hem aan. Het weidse Een terugtrekken op de
kreatieve artistieke arbeid bij deze geboren en getogen landschap. Vooral dan dat vluchtheuvel van de kunst
ïeuwerkerkenaar. van onze Vlaamse Arden- waar oog en hart in volstrek-
n0 rrbrrrtomiQ u ll nen- Bloemen minder, te harmonie mekaar aan-
roepsbezigheden het hem ring Qok boerentypes. Ge
drongen en suggestief. Niet alleen in olieverf schil-
Raf Buekens tekent reeds derijen waar Buekens eerste
van in de basisschool en eksperimenteerde met
te Aalst als te Gent, de ont- roepsbezigheden het hem
wikkeling van zijn aangebo- toelaten. En tevens wanneer
ren tekentalent bij. Perspek- hij er smaak in heeft. Geen
tieftekenen leert ook de stu- kommersiële bedoelingen,
dent-architekt e
Vrijdag 20 februari is de Leedse skiffle-groep «Stam
pen en Dagen» te gast in zaal «De Lelie». Kasteel-
dreef te Lede. Aanvang 20 uur. Organisatie: S.C.J V
Jonge Mutualisten Lede.
Op woensdag 25 februari om 20 uur organiseert het
Humanistisch Vrijzinnig Vormingswerk afdeling
Aalst een voordracht met debat over «Wij en de
databanken» De gastspreker is professor H. Picard
van de R.U.G, Deze interessante voordracht vindt
plaats in het Hoger Rijksinstituut voor Handel en
Administratie, Keizerlijk plein 19, Aalst.
Raf Buekens stelt tot zondag 15 februari tentoon in de Belfortkei- gedegen tekendisicpline. heel wat minder in hun
der. (per) Buekens is slechts doende mars hebben.
akwarellen STS ^(ende de sdüldertask -blauwen, en .groenen., de
na het tekenen dat hij als moeilijkste tinten, toont hij
fundament beschouwt, Z-Ön gedegen techniek. Tech-
reeds in zijn jeugd. Een niek dan voor°l met het pa-
twintigtal jaar vond hij voor Vetmes, het instrument
zijn kreatieve aktiviteiten waarmee vroeger de verf op
niet de noodzakelijke tijd. het palet samen werd ge-
Nu, sinds 1975, uit hij zich schraapt maar dat nu nauw
volop, na de dagtaak of tus- betrokken is in de kreatieve
Wal d. Nederlandse blijldxiar experimentele ..childer. mere niet noodzakelijk sa- Verleden jaar ook te Turn-
Bert Loerakker momenteel in galerij S 65 in de Aalsterse men met de zichtbare wer- - -
Spaarzaamheidsstraat toont loopt naar onze mening de kelijkheid.
spuigaten uit. Het raster dat Loerakker
Is het gewoon de mensen bij de neus nemen? Of is het over zijn akkers legt is een
spekuleren op het snobisme van een aantal mensen die het ingreep van de rede die de
alleen maar goed kunnen vinden als het anders dan zichtbare wereld doorzichtig
anders is en werk naar het klassiek patroon naar de poogt te maken
kitschprullenmand verwijzen? Of wil die rakker van een Loerakker exposeerde reeds
Loerakker de lajkers gewoon een loer draaien? sinds 1970 te Helmond en in
Gewoonlijk sluit hij. Huwe
lijken dan. Een zeshonderd-
tal per jaar. Kunst heeft vele
arbeid. Geluchten, vaak
eerder zwaar, worden dan
wel met de borstel weerge
geven.
Ook in de akwarellen. een j
moeilijke techniek wegens
het mogelijk ineenlopen van
divere kleuren en het ander
zijds vlug opdrogen met de
kans dat er randen resteren,
toont deze man zich een
Bert Loerakker stelt momenteel in S 65 tentoon. (Per)
twee plans in.
Schepen Edgard Hooghuys,
gewezen burgemeester van
Nieuwerkerken, mocht in de
volgelopen belfortkelder, de
,u,„. len'oonstslling van zijn
hout in het Kultureel Cen- °°'PSgenoot openen. Voor
trum en nu te Aalst. eenmaal -opende. Edgard.
«Zonde van het mooi pa
pier», zei destijds een in-
spekteur van het basison-
-schoonschrift» zag'waiiï d»«»»ren gaat zijn petje Te 3™» de dominanten,
de eerste letters wel mooi boven N,e' het zl)ne Verd5' -""J1' Bueke"s z'ln
waren gevormd maar waar- <'°u»ens Adepten van de ™<,ïd'9hl»d 'n oheverf-
bij het verder in dalende lijn edf8 schilderkunst w.l hij "erkl™ °P P°P'« die een
ging. -Zonde van het doek.. ™el 'n d"e k«l<>g°nén klas- 'e en en-
zouden we durven stellen bij V"sn Ieder aanwezige kan kele sobere houtskoolteke-
het bekiiken van deze ae- dan maar voor «chzelf vast- "ln9fn-
wrochten stellen bij welke reeks hij keurige tentoonstelling
Misschien overtuigt U zich ^hoort Tot hen die kunst veelbelovend kun-
liever zelf eens en komt U beoordelen met het oog, de °a'o
kritici. Vaak ook de kritika- u kan ze no9 gaan bekijken
facetten, zegde hij, en kunst meester. Zacht rood en teder
n kijken in S65, Galerij iu
de Spaarzaamheidsstraat
65, naar de schilderijen en
gouaches van Bert Loer
akker.
De tentoonstelling loopt tot
Of met het hart. De tot en met zondag 15 februa-
gevoelsmensen dan. Of ge- ri van 16 tot 20 u- Op zater-
woon met als kriterium de
porte-feuille. De beleggers.
Buekens, waar oog en hart
Raf Buekens uit Nieuwerkerken. (per)
dag en zondag van 10 tot 12 niet. Deze man wil U geen
en van 14 tot 20 u. loer draaien...
U beklaagt het zich alvast LH
en met zondag 15 maart en P1™6™; teliciteert hij dan
ïc tiWT/vnizoinir n/vn li <nt ia ook van harte met deze eer-
is toegankelijk van 14 tot 19
Op zon- en feestdagen
steling.
van 10 tot 19 u. Op maan-"en ?e' 8'9enIijke voorwoord op
dinsdag evenwel gesloten. dez® ve™lsia3e koml dci»
jjj /an Freddy De Schrijver, lie.
germ. fil. en samen met lie.
hist. Luc Robyns druk doen-
Nieuwerkerken. Hij noemt
Hoe kan het anders overko- heid van het zijn valt im- tal van Nederlandse steden,
men dan als blijk gevend
van meer dan gewone lef
als men voor een drietal
vierkanten van pakweg 30
cm zijde, boven mekaar een
rechthoekig «schilderij» vor
mend of afzonderlijk naast
de vrijdagavond,
met^T foïdWk"^aRrt!r Het eerSte gedee,te van deze titel Ie vorig jaar al in dit het een merkwaardige kon- mo°iste avond van de weeki
met een londverf beschil- weekblad verschenen. Een «nonHomn m-m rt»™»
derd. sommen durft vragen Uormn*Ha*
varièrend van 12.000 tot 'frmoeden 'hal Ie toevoeging
Een iaar later. Is zoal, He, zich statatie dat men er in" slaagt "s'childemn
r van een jaar later. Herman om in Gent 20 (twintig!), in steeds des
34.000 fr. Of een andere Sfreu/ens, direkteur van de Middagkoncerten heeft een Brugge 9, in Laarne
rechthoek, weliswaar met P^ar bedenkingen die er niet om liegen. Ik schuif er de middagkoncerten te organ!
een keurig kadertje dat mijne tussen, die liegen er ook niet om.
w^een^derde oTwS^Swï ["at®n we met de P°sitieve alle tijden en alle plaatsen,
lijks een twintigste in een be9'_nnen. Dat leest vlot en maar hier is het dan toch
kleur is bewerkt tot wat «een be* 's ook raP voorbij. We zeer frappant,
geabstraheerd landschap» hebben een feestzaal die Het is dan ook geen wonder
wordt genoemd. uniek is. Akoestisch en qua dat de Middagkoncerten,
Sfeer is het een parel' Ze,fs die 9een Plaatselijke vedet-
ding kreeg aan de akademie artiesten uit het buitenland te opscharrelen, geen or-
te Tilburg en van 1969 tot '71 beamen d't. en zouden bij ganisatie ter plekke heb-
leraar was te Helmond waar wijze van spreken zo'n zaal ben, uitsluitend met Bel-
hij woont zou tot voor een op hun rug willen meene- gische artiesten werken,
zevental jaar een gewoon men. Als wij in Gent zo'n spotgoedkope toegangs-
faal haddan' za3t Streu- prijzen „agen, een ver-
lens, zou je nog al wat plicht Belgisch werk op het
weest. Elk kind tekent doch
groter wordend wordt dit
seren, en dat zoiets in deze verleerd- In de schilder ziet
Stag na 4 jaar nog sieeda ïlLutn^
een dode boom en een rol
onverkochte ticketten bete
kent.
F.C.
wie kleur en tint een eigen
taal spreken. Zinvol tevens
omdat schilderen tevens
een sociale dimensie heeft.
Het optrekken van de massa
Raf Buekens en het winterlandschap, (per)
weest maar voor hem «zou
het landschap nu niet meer
meemaken.
programma hebben, en ra-
dikaal dure stalpaarden
weigeren ter plaatse te
blijven trappelen.
Het is ook merkwaardig dat
van de veel verwachte sa-
de buitenwereld zijn maar
een plaats van handeling Naar de andere kant. Waar
die inzicht verschaft in de blijft het koncertpubliek uit
5, beweegredenen van de ei- Aalst? Of is er doodgewoon
'TonS E rnC,riTb'iek?af
wordt bevestigd door een tuudlik ls dat er. alleen
uitzicht», als U begrijpt wat moeten we wel klaar aan- menwerking met de stad
hij bedoelt Het innerlijk duiden wat je onder «pu- uiteindelijk omzeggens
beeld dat de landschaps- bliek» en «koncert» ver- niets is terechtgekomen.
m 21011 t111009' staat' En natuur'ljk hangt Een typerend voorbeeld
reld door de wm^lijkheS en°rm V®®' af Van wie wat hiervan ziJn de persmappen
van een landschapsbeeld or9an,seert. Als «De Lusti- die op de korte weg van
worden weerspiegeld. 9e Doornroosjes» (ze be-
Bert Loerakker wil een land- staan niet, ik zeg zo maar
schapsschilder zijn die nooit iets) in de parochiezaal een
uitgekeken raakt op zijn roomsoes van Hullebroeck
AU loerder naar eigen akker „"t daa'bi'
onderwerpt hij het land- 2®V®n k®®r m de breed,e en
schap, uitgangspunt van m de hoo9te verkrachten,
zijn gedachtengangen. aan vallen we in zwijm van
Middagkoncerten - Stad
huis - Persredaktie» spoor
loos verdwenen zijn.
Streulens denkt dus voor
volgend jaar andermaal aan
een nieuwe formule. De
voormiddag lijkt achteraf
niet zo optimaal, zouden
de strenge censuur van de bewondering en breken de dus maar naar de avond
F rede.
zaal af (als je nog binnen
Misschien bedekken Loerok- kan|. A,s de dag daa h
kers aantastingen van het won e
landschappelijk beeld juisl "ad de_ Scala ,an
alle informatie waarvan we ™''aan (het bestaat wel)
ons in de werkelijkheid ook naar de s*ad komt, en de
moeten distanciëren om tot kultuurdragende organisa-
|de juiste beslissing te ko- ties gaan niet van huis tot
jmen. Zelfs door een tunnel huiSi zl, )e n |ege 2aa|
verliezen. De werkelijk- Misschien is het wel van
verhuizen. In het aantal uit
voeringen wordt ook ge
snoeid. (Dit jaar 4, vorig
jaar nog 6). Heel bewust
alhoewel in de Beheerraad
daarover gesproken werd
wordt er toch geen defini
tief punt achtergezet, en
wordt aan het karakter niets
veranderd. Al bijeen blijft
De Aalsterse balletgroep «Tron<;on» was op 8 februari te Mechelen te gast. Raadsüd
Karei Vermuyten liet het 70-koppig gezelschap eerstgenieten van een voorstelling
van het Mechels stadspoppentheater.
Gidsen begeleidden hen daarna bij hun bezoek aan het Mechels stadhuis waarna
ze aanzaten aan de klaarstaande koffietafel.
Een voorsmaakje van wat «een mooie dag te Mechelen» zou kunnen worden.
Op initiatief van Mw. Thienpont werd de balletgroep «Tron<;on» in 1974 opgericht.
Deze 40-koppige groep trad ondertussen reeds een 25-tal maal op te Aalst doch ook
te Gent en te Brussel. Op hun programma prijken o.m. «Het Zwanenmeer». «De
Schone Slaapster», «De Schaatsenrijdersdans». «Boléro» en dansen van Johann
Strauss.
Op nationaal vlak geniet de balletgroep kulturele erkenning en is gestimuleerd
door het Departement van Nationale Opvoeding en Nederlandse Kuituur, dierst
Jeugdvorming.
Klaarblijkelijk heeft de groep «Trongon» een boeiende toekomst in 't verschiet.
LH
aZÏ T, tot vervelens fo,de woorden maar van de relatie met
H?,l, h1, -*u9»*t''« te Spa. op voor n vo"e raa! .omzien in herinnering, haar famrlie waren hele-
aJ«terdeenopm,nk.li]]ke opvoering en was steeds herhalen. Dit werkte maal niet voldoende om
H r ST r' T t"1 d* »™k W°=htlSe op den duur irriterend. Ver haar rol volledig te begrij-
ZÏ l c' f_ id h~" 0p9e" det ko"de» «»kele ironfron- pen. Deze kwestie lijkt ons
fT" noemen zou taties beter uitgewerkt wor- te weinig uitgediept of te
d "in^1, toneelspel werd toch d,„: bijvoorbeeld de kon oppervlakkig gelaten. An-
j,9 degel,|ke wrjze op de plmrken ge- f,ontaties met de cirkus- derzijds is ze als Louise
morS, zonken'a° b°"e"d h'ok,e d«9««lk toneel man-zigeuner. Waarom weer op haar normaal -
moest deze jongeman per sé degelijk peil, zodat ze al-
Deze tweede seizoenproduk- De stad Spa is nu enkel nog «overgekostumeerd» wor- les bij elkaar toch 'n gave
tie van deze Baardegemse bekend als bronwaterstad den a's cirkusman van het vertolking ten beste gaf.
toneelgroep is van de hand en ski-oord, maar eertijds beroemde cirkus van Boeda- Meer nog: haar mimiek is
van de dynamische en stu- was dit een internationaal pest? Dit kwam ons volsla- niet overdreven, maar toch
wende kracht van de vereni- erg populair kuuroord. Dik- 9en belachelijk en overbo- indrukwekkend en ze be-
ging, namelijk Mare De Bie. wijls verbleven beroemde di9 over. Anderzijds kon er heerst duidelijk de kleinste
°rc verwierf personen er een tijdje om er *n sobere gevallen soms wat bewegingen,
verleden jaar faam en eer 0p rust te komen. Zo had meer pif gestoken worden. Tenslotte is er nog Erik De
met zijn «Paradijsvogels»; Keizer Willem II er tijdens z'in details en in het Corte, die in de huid kruipt
hij schreef het scenario in 39 de tweede wereldoorlog zijn 9eheel genomen leverden van le maitre d'hótel Basile.
afleveringen van dit popu- hoofdkwartier en deed er op regisseur Mare De Bie en Deze rol is werkelijk voor
laire en degelijke feuilleton 10 november 1918 afstand z'ïn assistent Luc Schoon- hem op maat geknipt: zijn
naar het werk van Gaston van de Duitse troon. Zijn ïans een degelijke prestatie: gewetenswroeging bij het
,^%ns' Naast volkstoneel grootste roem kende Spa een groot deel van de aan- verklappen van zijn gehei-
(«De Zevende Zoon», «De Be- echter in de 18e en 19e dacht werd gericht op de men in verband met de ho-
noeming»^ «Niet Springen, eeuw, toen vele koningen, dialogen en verder was er telgasten en het psycholo-
Swa») schreef deze kreatie- prinsen en kerkvorsten er een bjne keuze van akteurs. gisch inzicht bracht hij op
v.e ®j|eur ook luchtig poli- kwamen «kuren». goede wijze tot uiting. Deze
tiek theater («De ontvoering Mare De Bie en Luk Schoon- rr!!urs gaven een gave ver- huisregisseur heeft er wer-
van de president van een jans als regisseurs stonden 9 ,en beste. kelijk goed aan gedaan deze
limonadefabriek», «De Ko- dus voor een grote moeilijk- Natuurlijk schitterden ze in rol aan te nemen en zo het
mng is dood»). Verder heid. daar het stuk uit elf f®n rpb en lag een andere noodzakelijke kontakt met
schreef Mare De Bie ook nog taferelen bestaat, en onge-
gedichten, kursiefjes, ver- veer 50 jaar overlopen, nl.
halen, een essai, maar het van 1914 tot 1970. Dit prob-
meest houdt hij van het his- leem wisten ze goed op te
torisch-romantische «Au- lossen en daarin ligt vooral
gustus te Spa, omzien in de sterkte van het ganse
herinnering», dat op 14 de- stuk. Indien de tijdsover-
cember door «Kunstmin» uit gangen niet verzorgd en
St.-Kcrtelijne-Waver ge- piekfijn uitgedokterd waren,
kreëerd werd. zou het stuk uitgedraaid zijn
In dit werk van een auteur op een flop. Dit was vooral
van eigen bodem worden voor de twee regisseurs een
we gekonfronteerd met het hele klus, maar ze hebben
boeiende verhaal van een het geheel goed in de hand
Amerikaans meisje, dat een gehouden. Dit stuk is wel
kamer, nr. 107 betrekt in een een kolfje naar Marc's hand,
hotel te Spa. Dit meisje had maar toch heeft hij het stuk
in de nalatenschap van nog iets meer meegegeven,
haar moeder een gedicht ge- Akteurs in drie verschillen-
vonden, waarin verwezen de rollen regisseren is zeker
werd naar dit hotel in Spa. geen geintje. Daarbij moe-
Le maitre d hótel, Basile ge- ten we trouwens vermelden
naamd; zal na lang aandrin- dat de tekst, die al sober is,
gen de geschiedenis van samen met de niet overdre-
haar moeder vertellen. Tot ven verplaatsingen of bewe-
haar grote verbazing ont- gingen de tragiek en roman-
dekt ze er het romantische tiek verhoogden,
en spannende verleden van Toch een paar opmerkingen:
haar eigen grootmoeder en waarom moest de huisbaas
moeder.
hen duidelijk minder. Zo is zijn publiek te onderhouden
Geert De Clerck helemaal en misschien wel te verbete
niet in zijn gewone doen in ren. Het ouderdomsverschil
de huid van de zigeuner;wist hij niet alleen door kos-
hier gaf hij een duidelijk tuumverandering te beko
staaltje van over-acting... men, maar ook door een
Deze vertolking kwam onna- lichtjes gewijzigde podium-
tuurlijk over en het scheen
alsof hij in een keurslijf ge
dwongen werd. Gelukkig
liet hij zich in de rol van
Paul gelden als akteur. In
presence en vooral door het
woordgebruik. En dit moet
wel 'n enorme koncentratie
vereisen, niet alleen van
Erik. maar ook van Linda en
dit geval bleek hij korrekt Geert Toch lijkt het ons dat
uit te voeren wat er van hem hij als maitre d'hótel iets te
verwacht werd en was zijn intelligent en te-veel-we-
starende blik en présence tend uitvalt tegenover de
imponerend. In deze rol en anderen,
ook als pianist was hij best Alles bij elkaar toonden Lin-
genietbaar. da. Geert en Erik zich van
Linda Van den Broeck ach- hun beste zijde in dit moei-
tereenvolgens als Viveca,
Marguerite en Louise was
uitermate goed. Als Viveca
was ze fantastisch, maar als
Marguerite kwam ze nauwe
lijks of niet van de grond.
Naar onze mening is ze dan
te vaag gebleven. Och ja,
we weten wel hoe ze stond
tegenover le maitre d'hótel.
lijke «luisterstuk».
Ook de dekor was zeer funk-
tioneel opgebouwd. Geen
enkel plekje bleef onbenut
en met de beperkte ruimte
hebben Rosa De Clerck,
Louis De Troy, Willy Van
Goethem en Geert Callaert
prachtwerk afgeleverd. Het
dekor was enkel in ëén rich
ting opgebouwd, maar dit
stoorde in ieder geval niet.
Het gaf een vrij goede in
druk van Spa weer, als een
rustig kuuroord maar toch
flatterend.
Verder verdienen Paul Van
Rossem en Mark Jonckheere
ook een pluim voor de ge
slaagde licht en klankeffec
ten. De prachtige muziek
van Franz Schubert (o.a.
fantasie voor piano en viool
in C-groot, en trio voor pia
no, viool en cello in Es-
groot, nr 100) gaf het roman
tische «Augustus te Spa»
een ekstra dimensie mee.
Als slotkonklusie: «Augus
tus te Spa» werd als een fris
geheel gebracht: het is een
luisterspel, maar toch kun
nen er showelementen in
verwerkt worden. Vooral de
tegenstelling tussen de pret
tige en frivole tijd van 1919
en de droevige en sombere
jaren voor de oorlog ('39)
kwam goed uit de verf. Hoop
in de Toekomst kon zich ver
heugen op een volle zaal
(ongeveer tweehonderd
man), maar toch zou het stuk
beter kunnen gebracht wor
den op een kleinere ruimte
en voor een kleiner publiek.
Want nogal dikwijls rea
geert het tweehonderdkop-
pige publiek ongepast en dit
draagt helemaal niet bij tot
de intimiteit, die het stuk
uitstraalt. In dit verband
een voorstel: waarom trekt
Hoop in de Toekomst met dit
stuk de Aalsterse randge
meenten niet rond.
Jo De Bruyn
Opgelet: je kan deze geniet
bare voorstelling nog bijwo
nen op vrijdag 20 februari,
faterdag 21 februari, zondag
22 februari en zaterdag 29
februari, telkens om 20 uur
stipt, behalve op zondag (15
uur) in zaal «Ons Huis»,
Hoogstraat. Baardegem.
Gratis plaatsbespreking el
ke werkdag van 18 tot 20 uur
bij M. Spinoy, Hoogstraat
25, Baardegem. Tel. 052-
35.72.96.
ied
ikse
j he
lefti
jufi
Ika
uis
roet
ans
inas
tde
nee
ang,
en
ireke
n d(
