EEN LEVEN
OP GOEDEN
NOG NIET JE DORP, MAAR HET LIJKT EROP
De Voorpost - 20.2.1981 - 3
Albert, ik vind vandaag geen woor
den, stérk genoeg om te schrijven van
de pijn die om uw heengaan in mijn
hart bijt. De bitterheid van een nieuwe
traan ligt op schone souvenirs en diep
verdriet heeft weer een groef gekerfd in
mijn geschokt gemoed. Want ik verlies
(zoals velen) in u iemand die in deze
wereld een zeldzaamheid was gewor
den: een echte vriend, van wie ik,
ondanks afstanden, meningsverschil
len, wrijvingen, misverstanden en
jachtig leven, om godweet welke zon
derlinge geheimzinnige krachten en
motieven, sympatie en waardering
kreeg en met wie ik een heerlijke we
derzijdse vriendschap deelde. Twintig
jaar lang. En 't is de eerste keer dat ge
niet van uw woord zijt: gij hadt mij
beloofd te bellen... 't Is niet uw schuld
dat uw stem wegblijft. Neem het mij
niet kwalijk: ik moet het nog gewoon
worden dat ge nu aan de andere kant
staat...
Attentievol echtgenoot, altijd speels
en prettig heer, liefderijk familievader,
briljant, modern suksesrijk zakenman,
humaan bedrijfsleider, eminent vak
man voor wie het drukken met al wat
er bijhoort) een kunst en een roeping
was, belezen, ervaren uitgever met
waardering voor het werk en de mens
die werkt, onrustig zoeker naar het
nieuw en het nieuws; u was het bedrukt
papier met zijn inkt, zijn kleuren, zijn
karakter en zijn geuren, een levend,
een diep respektabel iets. Gij waart een
mensenkenner en een gouden hart die
zowel linksen als rechtsen, kommunis-
ten als paters, revolutionairen als kon-
servatieven, artiesten en avonturiers,
ouderen als jongeren met gulheid en
aandacht ontving, beluisterde... en kre
diet gaf.
Als Onze Lieve Heer u terugschenkt
wat gij anderen, al dan niet geweten,
aan schulden hebt vergeten, vergeven
of kwijtgescholden, aan het deel dat gij
niet hebt geëist, aan de vele gelden die
anderen u sedert lang moesten, dan zult
gij ruim genoeg hebben om een schoon
stukske hemel te kopen.
Dat alles zou ik willen schrijven in
delikater, fijner, geciseleerder woorden
en zinnen. Maar ik kan niet, Albert.
Toen ik hoorde van uw heengaan ben ik
stil geworden. Ik ben een uur gaan
wandelen in de kou. Alleen. Ik heb dat
hele uur gezocht naar woorden en nog
eens woorden om weer te geven wat ik
beleefde maar elke zin scheen mij zon
der betekenis, te futloos en te kracht
loos. En ondertussen hoorde ik u in
mijn geest en in mijn hart vertellen.
Zoals de laatste keer aan de telefoon:
'Ik mag niet meer zoveel praten, zegdet
gij. Maar wat wilt ge: ik babbel zo
geren. En naar China zal ik ook niet
gaan. Ik zal best China uit mijn hoofd
zetten. Misschien hebben ze mij hier
nodig»... Ja, Albert, hier had HIJ, de
Geheimzinnige, de Onbekende u nodig.
Wellicht hebt gij dat, in de pijn rond uw
hart, vermoed en zoals steeds gezwegen
omdat gij tegelijk een moedig en een
diskreet man waart, beschaafd en
waardig.
Zoete vriend Albert, gij waart véél
méér: gij hieldt van uw vrouw en uw
gezin, van uw werk, van uw werkhuis,
van de mensen die bij u en met u
werkten. Misschien hebben niet allen
het altijd begrepen. Maar gij zijt door 't
leven gelopen met uw hart op uw hand.
En uw glimlach was altijd oprecht.
Gij waart een man van de dialoog. Gij
kondt babbelen en praten als niet een.
Gij waart sommige dagen, vele avonden
een waterval. Niet voor een groot pu
bliek, maar voor een vriend of enkele
genodigden. Uw verhalen waren tel
kens een wereld: of ze gingen over
Olsene (het land van uw geboorte), of
Dendermonde (het land van uw liefde
en uw leven), of ze nu liepen over het
vér verleden, over de mensen van giste
ren of van nu, over bandieten of over
heiligen, over sloebers of eremijten,
over schandalen of heldenfeiten; tel
kens droegen uw vertellingen, uw be
schrijvingen de stempel van een grote
opmerkingsgave, van mensenkennis,
van respekt en genegenheid voor de
naaste, van begrip, vergevingsgezind
heid en van moed. Gij kondt praten
maar ook luisteren, met geduld en har
telijkheid. Gij waart een fantastisch
journalist: ik kan u geen betere hulde
brengen. Er zijn journalisten die aar
dig hun weg vinden met de pen. Er zijn
er andere die ideeën hebben. Zo iemand
waart gij: ondanks ziekte, jaren en
tegenslagen had gij voortdurend nieu
we gedachten. Gij hebt het nieuws ge
zien waar anderen het niet eens ver
moedden, gij verstond de kunst om
anderen te doen schrijven over wat gij
had meegemaakt, gedacht of bedacht.
Sedert de leeftijd mij meer dan eens
naar de jongeren deed kijken weet ik
dat het moeilijker is anderen te doen
schrijven dan zelf te pennen. Gij hadt
de grote gave, vriend Albert, naar de
mensen te kunnen luisteren. Gij hadt
de mensen nodig; gij verstond de kunst
in alle eenvoud een heel gezelschap
samen te houden, hoeken af te ronden
en bruggen te slaan over de pijnlijkste
afgronden. Verwoede tegenstanders
hielden van u en vergaten soms hun
veten omwille van u, uw glimlach, uw
ironie, uw relativeren van alles en ie
dereen.
Albert, men was tegenover U niet
altijd dankbaar, niet altijd rechtvaar
dig: gij zijt vergoelijkend en verzoe
ningsgezind geweest. Ik hoorde u meer
dan eens vertellen over het kwaad en
het leed dat anderen u deden, ik heb
nooit gehoord dat gij zelf voor die ande
ren of wie ook een boos woord had. Gij
waart een schoon mens, een van die
welke Onze Lieve Heer maakt de dagen
dat Hij wil bewijzen dat Hij ook een
kunstenaar is en van de wereld houdt.
Gij hebt voor anderen tientallen slo
gans en programma's gedrukt. Uw slo
gan was: genegenheid voor de mensen
en eerbied voor de opinie van eenieder.
Gij hebt van honderden de politieke en
filosofische uitspraken gelezen, uitge
geven, gedrukt. Uw filosofie was het
gewoon, eenvoudig mens te zijn. Er was
in uw schone eerlijke ogen altijd iets
van het kind dat verbaasd, guitig,
nieuwsgierig en goed naar de wereld en
de mensen kijkt. Die ogen waren de
weerspiegeling van uw onverwoestbare
geestdrift om degelijk werk te preste
ren, om het publiek iets goed te bren
gen. Alléén zij die u kennen, alléén zij
die het voordeel hadden najaren luiste
ren in de intimiteit van uw diskretie
door te dringen beseffen vandaag dat
gij nooit gerekend of berekend hebt als
het er op aan kwam uw medemens wél
te doen. Wanneer jongeren twijfelden
aan het nut van een uitgave, wanneer
jongeren skeptisch stonden tegenover
de waarde, de betrouwbaarheid of de
eerlijkheid van een individu, hebt gij
steeds weer het vertrouwen, het herbe
ginnen, het doorzetten, het volharden
gepredikt: omdat gij echt een sociaal
voelend, een hartelijk, minzaam en zo
fijngevoelig wezen waart.
Ergens bestaat van u een bronzen
beeld dat van uw persoonlijkheid ge
tuigt. Maar monumenten hebt gij feite
lijk niet nodig. Gij zult blijven leven in
de geest en de souvenirs van zij die u
kenden en niet anders konden dan u
genegen zijn omdat zij ondervonden dat
uw gouden hart zo oprecht was. Gij zijt
geen moment nutteloos geweest, omdat
gij allen die u benaderden iets wist mee
te geven van het optimisme, de vreug
de, de blijheid, de solidariteit die in u
brandden. Gij hebt honderden laten
leven, laten schrijven, leren gelukkig
en tevreden zijn en gij waart blij om de
glimlach van de anderen. Een van uw
steeds weerkerende uitspraken was:
'Ge kunt er niet kwaad op zijn». Gijzelf
waart te schoon om ondanks alles op
iets of iemand écht boos te zijn. Begrijp
echter dat ik vandaag (een beetje)
kwaad ben: omdat ge veel te vroeg zijt
weggegaan en omdat er teveel uren zijn
die anderen en ik elders verloren die
wij in feite aan u hadden moeten geven,
aan u die ons zoveel leerde en zoveel
gaf.
Jaren geleden waart gij bij mij toen
ik vader verloor. Gij hebt mij toen
getroost met eenvoudige, maar heerlij
ke woorden, die 'mij een steun en een
balsem waren. Vandaag is het een beet
je of vader gaat voor de tweede keer
weg. En er is niemand om mij de juiste
woorden van troost te geven of de zalf
van de schoonste vriendschap. Ik ben
nu een beetje ouder, een beetje eenza
mer. Ik had u nog dank willen zeggen
om al wat gij waart en deedt. Maar gij
zoudt die dank met een mop hebben
weggewuifd.
Uw hele leven was één hulde aan het
werk, aan het genoegen van het werk,
aan de fierheid om het werk. Gij waart
het bewijs dat werken gelukkig maakt.
Gij hebt in deze moderne tijd, die alles
in twijfel trekt, elke dag, elk uur, het
werk zijn grote betekenis, zijn ware zin
en zijn eerbiedwaardigheid gegeven.
Uw hele leven was een hulde aan het
werk, het degelijk werk. Uw leven was
een extra-editie op het schoonste pa
pier, met de mooiste karakters, met
gulden snee. Ik ben zeker dat Zij die
Hierboven met waardering openslaan.
Dag Albert.
Louis De Lentdecker
Soms komt de wereld op bezoek. Soms kunnen we eens opdoen in deze materie,
uit het schilderij stappen, dat Bomans «Wollewei» noemde Vanuit zijn Vlaamsnationaal
en waar insekten zich onledig houden met dubbelrichtings- standpunt met rechtvaar-
verkeer en karnavalfuiven. Soms staat één en hetzelfde digheidsdenken ingekalku-
weekend eivol met blikvangers van wereldformaat. Zo was leerd zette hij zich sterk af
13-15 februari de krappe tijdsspanne voor: een avond over tegen het officiële ontwikke-
El Salvador in Netwerk, een over ontwikkelingssamenwer- lingsbeleid, dat door ons
king in 't Gulden Vlies, één over Vietnam en Cambodja in land gevoerd wordt,
de Mikisklub en een bezoek door Oostduitse ambassadele- Onder de talrijke aanwezi-
den aan hun Mikiskameraden. Wat doet een persmedewer- gen (40-50 schatten we) be
ker, na die ongebreidelde niet-koördinatie grondig ver- vonden zich senator Ger-
wenst te hebben? Juist, vluchtige maar geïnteresseerde main De Rouck en volksver-
kijkjes gaan nemen... tegenwoordiger Jan
Caudron.
Ook de taalpolitiek van het
ABOS nam hij op de korrel.
Het argument dat Vlamin
gen minder interesse zou
den hebben voor ontwikke
lingssamenwerking, betwij
felde hij sterk. Zo verwees
hij naar de vele (overwe
gend Vlaamse) vrijwilligers,
die voor een lage vergoe
ding naar de Derde Wereld
trekken, terwijl de hoge AB-
OS-lonen naar (meestal)
Franstaligen gaat. Ook be
wees volgens hem de be
langstelling voor zijn voor
dracht, dat Vlamingen niet
apathisch staan t.o.v. de ont
wikkelingsproblematiek.
Tijdens de pauze werd door
Geert Van Moorter (van We
reldwinkel Erpe-Mere) aan
dacht gevraagd voor een pe
titie i.v.m. El Salvador. Daar
in werden de vreselijke
slachtpartijen door de lege
reenheden en uiterst-recht-
ste milities aangeklaagd. Te
vens werd op de verant
woordelijkheid van de
U.S.A. en de internationale
kristendemokratie gewezen.
Oud-V.U.-voorzitter (arr.
Aalst). De Naeyer, repliceer
de met verwijzingen naar
een Westduitse TV-uitzen-
ding met ooggetuigeverslag
van een CDU-er, om te stel
len dat men «zich op sleep
touw liet nemen door de
linkse krachten». Van Moor-
In zaal Netwerk stonden op wenst, of wil meewerken (je Paul Ghijsels die zich over
vrijdag 13 februari Liesbeth mag rekenen op een maan- dit algemeen onderwerp uit-
Walckiers (B.R.T.) en Freddy delijkse bijeenkomst), kan eraard tot hoofdlijnen moest
De Pauw (De Standaard) ge- kontakt opnemen met: Re- beperken pleitte voor een
programmeerd, om over El naat De Waegeneer, Poly- scherpere publieke aandacht
Salvador te spreken. Omdat door De Paepestrwt 16, 9300 voor het ABOS. Dit «Alge-
eerstgenoemde op 't laatste Aalst. meen Bestuur voor Ontwik-
nippertje met een Polisario- kelingssamenwerking» ver
opdracht opgezadeld werd, P®u' Ghijsels, «de vriend- mag omwille van de (veel)
kwam een Salvadoriaans schap» en een kontroverse grotere financiële mogelijk-
banneling in haar plaats. Als Wat Hugo Benoy over Cam- heden méér dan de zgn.
lid van het revolutionair bodja en Vietnam wist te niet-gouvernementele orga-
volksfront F.D.R. sprak hij vertellen bij Imavo in de Mi- nisaties, maar er is veel aan
over de heibel rond de land- kisklub, lees je elders van te merken op dit officieel
hervormingen in zijn land. andermans pen. Van Net- beleid. Met talrijke voorbeel-
Een dertigtal geïnteresseer- werk trok ondergetekende den gaande van een me
den waren komen opdagen; naar 't Gulden Vlies waar tro-aanleg in Manilla naar
een schril kontrast met de v.z.w. «de Vriendschap» het blijven sturen van onder
belangstelling in Erpe-Mere, oud-BRT-journalist en amb- wijskrachten in landen die
een week tevoren, voor het- tenaar bij het A.B.O.S. Paul allang over eigen personeel
zelfde land. Daar zat het Chi- Ghijsels uitgenodigd had. zouden moeten beschikken
roheem van Mere barstens- «Ontwikkelingssamenwer- maakte Ghijsels duidelijk
vol voor het initiatief van king» was het onderwerp, dat dit beleid tekortschiet in
Wereldwinkel De Tingel en De spreker bracht een zijn taak. Dat heeft dan te
een triets socialistische en boeiende uiteenzetting, maken met een ondoordacht
kristelijke organisaties. Re- geënt op de talrijke ervarin- beleid, eigen Belgische eko-
naat De Waegeneer van het gen en kontakten die hij kon nomische belangen...
inrichtende Centraal-Ameri-
ka-Komitee wijt de geringe
opkomst voor een goed deel
aan eigen organisatietekor
ten. Door een gebrek aan
mankracht kon men geen
zoals in Erpe-Mere wel ge
beurde kontakt opnemen
met het verenigingsleven
voor jongeren en volwasse
nen. Wie toch kwam, kwam
grotendeels uit de vertrouw
de hoeken van R.A.L., K.P.,
Jongsocialisten, De Gele Li
monade, 't Rond Vierkant.
Het komitee zelf is opvolger
van het Nicaraguakomitee
dat anderhalf jaar geleden
ontstond. Konkrete start
aanleiding was de massale
hulp die dat land nodig had
(heeft) na de omverwerping
van het Somoza-regime.
Vooral de uitroeiing van de
analfabetie was dringend.
Mettertijd verruimde het
werkingsveld zich tot gans
Centraal-Amerika. El Salva-
dor staat dezer dagen erg in
de kijker.
Wie informatiemateriaal Zaterdagavond was Arnold Tsitlich, plaatsvervanger van de ambassadeur van de LJUK in de
over dit deelkontinent Aalsterse Mikisclub te gast op de kennismaking voor de Aalsterse leden met zijn land. (Per)
er was toch erg veel sfeer in
de (bomvolle) zaal. Een re
vanche behoort tot de mo
gelijkheden... 0-3 laat je im
mers niet zo!
Dit bezoek is niet het eerste
van Oostduitsers aan de Mi
kiskameraden. Ook andere
landen zijn al op visite ge
weest: Bulgarije, Roemenië,
Brazilië,... Dat dit telkens
feestelijke orgelpunten zijn
in de Mikisklubwerking,
hoeft geen betoog.
Wie D.D.R.-informatie wenst
kan dit gratis bekomen op
adres van de ambassade:
St.-Michellaan 80, 1180
Brussel. Het betekent politie
ke, sociaal-ekonomische en
kulturele informatie in Duits,
Frans of Nederlands.
Polen
Tussen Oost-Duitsland en
Polen is er maar een Oder-
Neisse-linie. Mede dank zij
de Vlaams-Poolse Vereni
ging, die sinds vorig jaar op
nieuw een afdeling heeft in
Aalst, staat dit land af en toe
in onze socio-kulturele ak-
tualiteit. Hetzelfde is waar
als een toneelgroep «Tejater
'80» «de Emigranten» van
de Poolse auteur Slawomir
Mrozek op de scène brengt.
Na de laatste vertoning
op maandag 9 februari
ter meende integendeel dat
het verslag van pater Ludo
Van de Velde, die het alle
maal van heel dichtbij mocht
meemaken en daarover be
richtte vorige week in Mere,
van grotere betekenis was.
Hij werd daarin bijgespron
gen door Jan Caudron, die
aanwezig was op die El Sal-
vadoravond. Instemmend
gegrom bij vele aanwezigen.
Met deze eerste geslaag
de aktiviteit, pakte de
v.z.w. «De Vriendschap» na
een lange winterslaap uit.
Deze (pluralistische) vereni
ging bestaat wel reeds sinds
1960, maar men mag gerust
van een «nieuwe start» spre
ken. In de toekomst wil men
ook andere vormende, so
cio-kulturele avonden pro
grammeren. Wie graag mee
werkt aan deze organisatie
kan kontakt opnemen met
Jan Caudron, p/a Het Gulden
Vlies, Esplanade 13, 9300
Aalst.
D.D.R.-weekend
Terwijl het toneelpubliek bij
P.A.C.T. zich (o.m.) kon ver
gapen aan een Westduitse
Frans-Jozef-Strauss-bier-
prins, kwamen er (echte)
Oostduitsers naar de Mi
kisklub. Met een pak tombo
lageschenken in informatie
materiaal over hun land, on
der de armen, kwamen zo'n
30 ambassadeleden op 14
februari naar Aalst overge
wipt.
Het programma uitge
smeerd over zaterdag en
zondag bood alleszins va
riatie: een tentoonstelling
over de sociale zekerheid in
de D.D.R., een postzegelten
toonstelling en infostand,
een vriendschapsavond met
filmvertoningen over Berlijn
en Thüringen, een toeristi
sche uitstap in Aalst, een
volley-ball-match Milis te
gen D.D.R.-Ambassade in de
zaal- naast het stedelijk
zwembad en heel veel gezel'
lig onderonzen, eten en zo.
Pas op zondag kon ambas
sadeur Heinz Hoffman erbij
zijn. De gelegenheidstoe
spraak op zaterdag werd ge
houden door de Ambassa-
derat. Als hoogtepunt van
dit vriendschapsweekend
werd door velen de volley-
ball-match genoemd. Deze
werd weliswaar met glans
verloren door de (gelegen- Er was een grote belangstelling om de informatieavond o
heids) ploeg van Aalst, maar te wonen. (Per)
werd over één en ander na
gekaart. Een twintigtal ge
ïnteresseerden bleven in de
Netwerkzaal om het gesprek
bij te wonen, dat gemode
reerd werd door prof.
Vyncke (Slavistiek R.U.G. en
voorzitter van de Vlaams-
Poolse Kulturele Vereniging)
en waaraan Dirk Klinck (de
intellektuele dissident), Luc
Van Den Broeck (gastarbei
der) en Annie Moortgat
(voorzitter Tejater'80) hun
medewerking verleenden.
Regisseur Walter Boni was
verhinderd. Tijdens dit pa-
nelgesprek werd ingegaan
op de inhoud van dit stuk.
Vooral de universele waar
de, de menselijke tragiek er
van, werd sterk benadrukt.
Ondanks het aanwezig zijn
van prikjes op het heersende
regime in Polen (die echter
voor een deel in de «dode
literatuurmomenten» zaten,
en in de Aalsterse opvoerin
gen weggeknipt waren),
werd gesteld dat de ver
werkte problematiek zich
ook in andere landen kan
voordoen.
Van de akteurs kon verno
men worden hoe ze hun roi
ervaarden. Vooral de men
selijke facetten van dat
noodlot, dat zich openbaar
de in hun dissident of gast
arbeider zijn, fascineerde
hen.
(een recensie van «De Emi
granten» vind je in onze edi
tie van 6 februari).
In maart zal de V.P.K.V. in
Aalst een toeristische avond
met dia's en spreekbeurt
over Polen organiseren. In
het Paasverlof van 5 tot 14
mei wordt een promotie-
reis per vliegtuig ingericht.
Een bezoek aan Warschau,
Krokow, Zakopane van
waaruit diverse uitstappen
gepland zijn, is voorzien
(kostprijs 15.000 fr). In de
maand mei komt er een ga
la-concert met optreden van
de Nachtegalen van Poznan
(o.l.v. prof. Kurczewski) en
van het Knapen- en mannen
koor van de Staatsfilharmo-
nie van Poznan (o.l.v. prof.
Stefan Stuligrosz). Wie over
deze aktiviteiten meer wil
weten: sekretariaat mevr.
D'Haese, Oude Heirbaan, Er-
pe (tel. 053/21.12.09)
Dit is een karrevracht
nieuws van ver en dicht ge
worden. Goed om met een
potlood in een wereldbol-
scherper te gaan draaien,
om alle talen van de wereld
te gaan leren, en om ziek te
wonden van reismikrobes...
<pd)
r de DDR met een prachtkleurenfilm bij
