WORDT ST.-PAULUS ACHTSTE PAROCHIE VAN AALST-STAD
Aalsterse Karnaval
veroverde Binche
Mini-sociale school
te Aalst
KUNSTAMBACHTEN
Flor en Constant in Diamant
De Voorpost - 20.2.1981 - 9
voelde de onderpastoor nog
meer en beter dat er hier
écht nood was aan een nieu
we struktuur, dat er hier iets
leefde dat moest kunnen be
vredigd worden en aan deze
taak wil hij zich dan ook ten
volle wijden.
Verder is er de zuiver admi
nistratieve rompslomp als
kontakten met aannemers,
oprichten van een vzw, het
officieel maken van het ver
leggen der parochiegrenzen
waardoor de «hulpparo
chie» dan ontstaat e.d.m.
Verder is er uiteraard ook de
organisatie van de parochia
le aktiviteiten als de kateche-
se, de jeugdwerking, de so
ciale organisaties, allerlei
andere aktiviteiten maar ook
het financieel aspekt is be
langrijk als het organiseren
van Vlaamse kermissen
e.a.m.
En dan... de kerk!
Voor het noodkerkje zijn alle
financiële bronnen aange
boord. Er komt een bijdrage
van het bisdom van «Domus
Dei», van de parochie en er
zal ook wel steun gevraagd
worden. Misschien ook dan
een lening, geld dat achteraf
via festiviteiten moet kun
nen worden teruggegeven.
De bouw van het noodkerkje
zal door een gespecialiseer
de firma moeten gebeuren
doch heel wat werk kan door
vrijwilligers worden opge
knapt in hun vrije uurtjes als
bvb. verven, leggen van de
elektriciteit, versieren,
naaien van kerklinnen en al
lerhande klusjes.
Voor wat de bouw van de
definitieve kerk betreft komt
er vanzelfsprekend zowel
administratief als financieel
en organisatorisch heel wat
bij te pas. Tussen Botermelk-
straat en Rozendreef liggen
weiden waardoor straten
kunnen worden getrokken
en waar op het B.P.A. een
plaats voorzien is voor een
kerk. Anderzijds kreeg de pa
rochie Mijlbeke reeds een
som van het bisdom ter be
schikking voor begin van de
werkzaamheden.
Hoeveel tijd dit allemaal in
beslag zal nemen, nu in een
krisisperiode waarin officiële
geldmiddelen eerder
schaars dreigen te worden,
blijft voorlopig nog een
vraagteken. De stad moet
verder zorgen voor een pas
torij en normaliter verleent
ze ook toelagen voor de
bouw vap de nieuwe kerk.
Aan het oprichten van een
parochiale school wordt, om
Uiteenlopende redenen, niet
gedacht.
St.-Paulusparochie!
Nog wat vroeg want de pa
rochie is er nog niet. Toch
wordt het een gemeenschap
met Paulus als schutspa
troon. Paulus als een heilige
die dicht staat bij het evan
gelie en die een man van de
daad was.
LH
Op zondag 15 februari had er in Binche een filmvoorstelling
plaats over karnaval: vijf 16 mm-films rond het thema
«Masques et Carnavals». Het spreekt vanzelf dat onze
superieure Aalsterse Karnaval daar ook vertegenwoordigd
was met een kleurenfilm uit 1980, een realisatie van de
Bulgaarse televisie.
De Dewoco-blokken. (Per)
slaapkamer geeft de priester
katechese aan 53 plechtige
kommunikanten. Die doen
alvast in de maand mei hun
plechtige kommunie in de
hulpparochie zelf. Hopelijk
in een nog op te richten
noodkerkje. Zoniet in Le
vensvreugde. Alleszins op
St.-Paulus. Thuis!
Moeilijkheden qua integratie
en onderlinge verstandhou
ding stellen er zich wellicht
wel met de drie diverse be
volkingslagen van het ge
bied. Vooreerst zijn er de
autochtonen, deze die oor
spronkelijk in de Botermelk-
straat woonden. Bijgekomen
de bewoners van de nieuwe
wijk «Horebekeveld», men
sen die elkaar nauwelijks
kennen, komend van zowat
overal. Tenslotte deze die op
eigen initiatief als nieuwe ei
genaars bouwden in de re
gio van de Rozendreef. En
de bewoners van de bijna
200 Dewaco-appartementen
niet te vergeten waar mede-
pastoor Coppens met open
armen wordt ontvangen.
O.L.Vrouw Mijlbeke
Een van beide moederparoc
hies, Mijlbeke, telde bij de
eeuwwisseling 5.000 inwo
ners. Oorspronkelijk behoor
de het gebied tot de aloude
St.-Martinusparochie. Mijl
beke was destijds een vrij
achterlijk gebied. Met de er
verblijvende landbouwers
en werklui liet de sociale
achterstand er zich voelen.
Kwam dan wereldoorlog 1
met zijn nasleep van mise
rie. Waar nu de moderne
Flora-bloemenveiling prijkt
stonden vroeger «de barak
ken», de schande van de
streek. Nieuwe woningen en
kompleksen en verbeterde
sociale toestanden maakten
dat Mijlbeke kon evolueren
tot een dinamisch, eigentijd
se kern met tal van toe-
komstperspektieven. In 1901
ontstond .dan de parochie
Mijlbeke met als centrum
een kapel aan de Moorsel-
baan. nabij de vroegere
meisjesschool. Enkele stap
pen verder lagen uitgestrek
te weiden, «meersen», en
die werden door het stads
bestuur aangekocht voor de
bouw van een nieuwe kerk.
ervan werd grond voor de
kerk aangekocht. Mede door
het steeds toenemend ver
keer bleek het emplacement
niet zo gelukkig uit te vallen.
Op 8 december werd de pa
rochie dan wettelijk opge
richt, de eerste steen werd
gelegd door Deken Coppie-
ters op 17 juni 1928 en
pastoor Kockuyt werd de
eerste parochieherder. In
september II werd dan het
vijftigjarig bestaan van de
parochie herdacht.
De andere Aalsterse paro
chies
Als tweede parochie ont
stond te Aalst St.-Jozef en
dit in 1863. De St.-Annapa-
rochie dateert uit 1955 en
bestaat dus een kwarteeuw,
die van St.-Jan in de Immer
zeel een 15-tal jaar en St.-
Antonius aan de Kapucijnen
laan een tiental jaar.
Nog geen parochie. Eerst
een «annexe»!
Wat momenteel rond Hore
bekeveld groeit wordt eerst
een «annexe» vastgehecht
aan Mijlbeke. In tegenstel
ling met een parochie heeft
een annexe geen pastoor,
wel een medepastoor of ka
pelaan maar deze term raak
te in onbruik. Er is geen
kerkfabriek maar wel een
vzw. De «vzw hulpparochie
St.-Paulus» met geestelijken
en drie leken. Steunpilaren
van de basis zelf. Het onder
scheid tussen parochie en
annexe is dat er, althans
voorlopig, in een annexe
noch kan getrouwd noch kan
begraven worden. Mis
schien past men daar met
tertijd wel een mouw aan ter
bevordering van de (h)echt-
heid van de gemeenschap.
Op een plaats langsheen de
Botermelkstraat komt eer
lang een noodkerk, een poly
valent gebouw in systeem
bouw voor een 300-tal per
sonen dat ook als vergader
zaal kan gebruikt worden en
zelfs achteraf kan verplaatst
worden. Ook achteraan en
kele kleine lokaaltjes. Men
hoopt dit in de kortste keren
te kunnen realiseren waarbij
de datum van de plechtige
kommunie als streefdoel
werd gesteld. Is dat nog
se door en wordt er op zon
dag ook reeds mis gelezen.
De ruimte is echter te be
perkt met hooguit een hon
dertal zitplaatsen.
Een lange weg!
Reeds jaren terug, in de pe
riode van Pastoor De Barts
en De Kubber, was er reeds
sprake van reorganisatie van
de parochies als men de
nieuwe wijk stilaan vorm zag
aannemen. In de streek van
de Botermelkstraat zou
«iets» moeten komen. Er
was weliswaar een «kapel
letje» op het hof van «Soë
Vulders» waar met kermis
zelfs een mis werd opgedra
gen en er was de processie.
Tot een eigen kerk zou het
toch eens moeten komen,
meenden tal van weldenken
de mensen.
Een eerste konkrete stap
was dan de aanduiding van
Ignace Coppens die het ge
heel dan maar moest stimu
leren, koördineren en de stu
wende kracht van het geheel
moest worden. Na een paar
maand nog naast de pastorij
te hebben gewoond werd
voor E.H. Coppens een huis
voorbehouden op Horebeke
veld zelf zodat hij ter plekke
de werkzaamheden kon lei
den. Eens op de plaats zelf
De film was fijn in elkaar
gestoken en beklemtoonde
vooral dat de Aalsterse Kar
naval dé erfgenaam is van
oude gewoonten. Zo'n zes
tig jaar geleden, nl. In 1920
trokken enkele moedige Aai-
stenaars naar Binche om er
de beruchte en beroemde
Mardi Gras mee te vieren...
En in deze geslaagde happe
ning vonden ze de inspiratie
om er 'n dynamisch feestko-
mitee op te richten. Resul
taat: drie jaar later, nl. in
1923 werd de allereerste ka-
valkade georganiseerd, in
het begin ging alles met hor
ten en stoten, maar lang
zaam kwam alles op zijn kar-
navalpootjes terecht. Toch
was al van in het prille ont
staan duidelijk merkbaar dat
de unieke en enige Aalsterse
Kavalkade de veruitwendi-
glng is van de échte Aalster
se volksaard: levendig, krea-
tief, origineel en natuurlijk
steeds spotziek. Zonder
overdrijven mogen we de
Aalsterse kavalkade be
stempelen als één van de
mooiste manifestaties van
ons land.
De filmvoorstelling werd
georganiseerd door Les
Amis du Musée, het Waals
Centrum van Etnologische
films en het Kultureel Cen
trum van Henegouwen, en
met medewerking van de Al
gemene Spaar en Lijfren-
tekas.
De boeiende filmvoorstel
ling daar in het auditorium
van het «Musée Internatio
nal du Carnaval et du Mas
qué» van Binche, werd een
fijne voormiddag. Een mas
sa volk en natuurlijk heel wat
karnavalisten, zelfs uit onze
Keizerlijke Ajuinstad. Aalst
mocht het opnemen tegen
vier andere Karnavalsteden,
en kwam glansrijk en met
het hoofd rechtop uit de
«konfrontatie». Binche be
weerde immers dat de Aal
sterse Gilles het ritueel as-
pekt misten van de échte
Gilles, en zo dus een mis
bruik zijn van een oude,
maar schitterende traditie.
De originele ajuingilles repli
ceerden echter: «we zijn een
eigen Aalsters folkloristisch
verschijnsel en helemaal
géén kopie». En daar zijn wij
het volstrekt mee eens!
(jdb)
Met als thema «Winnaars en
verliezers in de wereldeko-
nomie» organiseert de
ACW-afdeling Aalst ook dit
jaar een mini-sociale school.
«Internationale arbeidersso-
lidariteit» is het tweede the
ma dat in deze cyclus zal
worden behandeld.
Deze lessenreeks gaat door
op zaterdagvoormiddagen
14, 21 en 28 maart en 4 april,
telkens van 9 tot 12 u en dit
in het Groen Kruis, St.-Joris-
straat 26 te Aalst.
Lesonderwerpen zijn achter-
eenvolgens:
de ekonomische krisis bij
ons; oorzaken, gevolgen en
perspektieven
de nieuwe internationale
arbeidsverdeling
één antwoord: wereldso-
lidariteit der arbeiders
konkreet bij ons: werken
aan «morgen anders«
Deelname in de onkosten
bedraagt 200 fr. Hiervoor do-
kumentatie, verplaatsings
kosten en etentje.
Meer informatie kan u beko
men bij Jozef De Smet, Im-
merzeeldreef 261 (tel. 053-
70.00.12), Monique Jans-
sens, Beukenlaan 64 (053-
77.76.36), Hilaire Livens, Ou
de Gentbaan 104 (053-
21.93.38) of Hektor Petit,
Groen Kruis, St.-Jorissstraat
26 (053-21.39.61).
Deze lessenreeks richt zich
speciaal tot jonge dynami
sche mensen tussen 18 en
35 jaar.
LH
Vanaf maandag 9 maart wordt in Rosemarijn (Rosemarijn-
straat 7, 9300 Aalst, tel. 053/77.65.51) begonnen met nieu
we lessenreeksen in kantklossen, batikken en makramee.
Makramee is een knooptech-
niek, die reeds in de oudheid
beoefend werd en de tech
niek die wij nu nog ken
nen is ontstaan in de om
geving van Perzië. Koningin
Mary, de echtgenote van
Willem van Oranje, introdu
ceerde hem in Engeland,
waar hij in hofkringen erg
gegeerd werd.
Er is weinig nodig: koord (of
wol, katoen, raffia...), iets om
het werk aan vast te maken
en beide handen. Boeiend is
het kombineren van allerlei
knopen, kleuren, en het aan
wenden van kralen in hout
of aardewerk. Na tien lessen
kan men reeds een ceintuur,
plantenhanger of lampekap
maken...
Maandag van 20 tot 22 u.l
Kantklossen
Waar de streek van Aalst tot
voor kort een bekend cen
trum van naaldkant was
(welke voornamelijk als
huisnijverheid werd bedre
ven) is het vooral de andere
kantvervaardigingstechniek
die met klossen op een
kussen die meest bekend
werd. Kloskant is ook min
der tijdrovend.
Reeds eerder richtte Rose
marijn kloskursussen in. Een
nieuwe reeks start zowel
voor beginnenden als voor
gevorderden.
Initiatie 1: maandag van 14
tot 16u of van 18 tot 20u
Initiatie 2: maandag van 14
tot 16u of van 18 tot 20u
Vlaand^rse: maandag van
20 tot 22u
Russisch- Cluny: maandag
van 20 tot 22u
Werkgroep: maandag van
18 tot 20u
Batikken is een zeer oude
techniek,- die vanuit Indone
sië onze streken binnen
drong. Zijde, katoen of lin
nen kan ermee beschilderd
worden met mijmerende
herfstkleuren of vrolijke zo-
mertinten. De vijf voorziene
lessen nemen een aanvang
op maandag 16 maart, van
18 tot 20u. (Dd)
Tevens werden verbindin
gen aangelegd met de Brus
selsesteenweg (de huidige
Albrechtlaan) en met de
Kloosterstraat (de Leopold-
laan).
Merkt U het parallellisme in
het ontstaan van Mijlbeke
O.L.V. en van St.-Paulus? Be
ginnen met een noodkerk,
een kapel. Aankoop van
grond voor de kerk en uitein
delijk nieuwbouw. De ge
schiedenis herhaalt zich.
Te Mijlbeke werden kapita
len verzameld. 35.000 F. van
de staat, 102.000 van de stad
en 35.000 F. opgehaald door
de pastoor. Men begon te
graven voor de grondvesten
doch de ondergrond bleek
ongeschikt om er op te bou
wen. Dan maar 60 m achter
uit met de bouw. Zo kreeg
de kerk een voorplein. Op 20
mei 1902 begonnen met de
funderingen kon de bis
schop van Gent reeds op 27
mei 1903 de kerk inwijden.
Het vijfenzeventigjarig be
staan werd trouwens een
paar jaar terug plechtig ge
vierd.
Het H. Hart
Reeds van voor de eerste
wereldoorlog was er sprake
van een nieuwe parochie
«over den dender» met o.a.
Hertshage, Bredestraat en
Oude Dendermondsesteen-
weg. De oorlog trad uiter
aard als spelbreker op doch
Deken Kanunnik Roelandt
beloofde een Kapel te bou
wen als Aalst gespaard bleef
van vernieling. De kerkelijke
overheid maakte van de «ka
pel» een «kerk». Een eerste
omhaling leverde 35.000 F.
op en Juffrouw De Vidts
schonk 100.000 F. Geschon
ken gronden werden ver
kocht en met de opbrengst
haalbaar?
Pionier Ignace Coppens
In september 1980 werd E.H.
Ignace Coppens, uit ouders
van O.L.Vrouw Mijlbeke ge
boren en getogen Aalste-
naar van de H. Hartparochie,
de opdracht als onderpas
toor van Mijlebeke benoemd
met de opdracht in het
nieuw gebied de mogelijk
heden te peilen naar het op
richten van een nieuwe ge
meenschap en tevens om er
iets te bouwen. Zelf zeer ak-
tief en met heel wat verant
woordelijkheden beladen te
Geraardsbergen waar hij ne
gen jaar aan het St.-Katari-
nakollege als leraar werd be
landen onder andere in de
scoutsbeweging, dynamise,
eigentijds en enthousiast
blijkt hij inderdaad the right
man on the right place te zijn
om deze heterogene groep
te brengen tot een samen-
voelende gemeenschap.
Niet alleen kan hij zich ver
heugen in de daadwerkelijke
medewerking van o.m. E.H.
Deken en de Pastoors van
O.L.V. en H. Hart maar te
vens heeft hij reeds zeer veel
medewerking van mensen
die aan 't werk zijn geslagen
in de nog enigszins vage pa
rochiale strukturen.
Medewerkers dan op ver
schillende domeinen: een
raad die de algemene pro
blematiek in 't oog houdt,
een tiental katechisten, vrou
wen en mannen, aktievelin-
gen in jeugdwerking, nog in
los verband en mensen die
zich willen bezighouden met
organisaties als KWB, KAV,
KVLV en KVG.
Aktiviteiten zijn er reeds heel
wat. Zo gaat in de Geldhof-
straat, in twee aaneenge-
voegde klassen, de kateche-
naJtet «hu»
■Hemid:
brui aan. t
«huwelijk» schijnt zo stilaan uit de mode te gaan. Aaigem doch met het wijzi-
(nderzijds geven vaak getrouwde koppels er nogal licht de gen van hun- beroepsaktivi-
i. Zestig jaar lang met mekaar «wel en wee» delen is teiten trokken ze naar St.-
jiiet alleen een geluk maar wordt daarbij een uitzonderlijk Lambrechts-Woluwe. Daar-
feval, na waren ze gedurende 19
jaar te Aalst concierge voor
Dnstont Temmerman en Filorentine Lievens, 60 jaar gehuwd. Een reden om in het Rusthuis Sint-
Dbeen groot feest op te zetten met alle familieleden, vrienden en kennissen. (Per)
ergelijk paar werd noch-
ick. ms verleden week woens-
ifl in het O.C.M.W.-Rust-
jis St. Job met luister ge
ste erd. Flor en Constant, hij
ii« I en zij 87, allebei nog flink
i gezond, huwden inder-
lad 6 decennia geleden te
aigem. Gezeten op een
aeu nerekar zoals destijds ge-
/an uikelijk was «op den
opuiten».
aanwezigheid van schepe-
sn Annie De Maght, Eddie
Honsieur en Edgard Hoog-
ïntfuys, van OCMW-raadsle-
cheen Mw. Bourgeois, Robert
e Pauw, Piet Rousseau en
filfried Van Herreweghe en
irekteur van het ziekenhuis
m*i tijdelijk OCMW-sekretaris
umbert Barrez mocht
ladslid Eddie Dlerickx die
B zieke voorzitter Martin
:nte an der Speeten verving,
ind. et alleen het gros van de
ééniim 160 bewoners van het
isthuis in de ruime feest-,
lal begroeten maar tevens
eel wat familieleden en
h Bnnissen die met bloemen
n geschenken kwamen
andragen.
'et moet inderdaad goed
lenl jn en aangenaam om leven
'deze rusthuizen. Regelma-
9. nog geen twee maanden
eleden, vierde men er men-
ru" en die 80 of 90 jaar werden,
s e oor een tweetal jaren vier-
e Louis Tombeur zijn dia
manten bruiloft, in juni komt
n St. Lieven de eeuwelinge
inisWaria Roelandt aan bod en
i vtftu zaten hier, op de ere
cts midden hun simpati-
Brende kollega's, Florentine
'Bvens en Constant Tem-
it, ti lerman.
daa aadslid Dierickx had het in
enö ijn toespraak over dit mooie
reik 8ar dat hier sinds 1970 ver-
uyl teft en in 1971 reeds de
ouden bruiloft vierde. Flor
n Constant leerden elkaar
ennen te Aaigem. Bij haar
genpiuis. Constant kwam im-
tevetoers regelmatig aan huis
met «bloemen in Brusselse
kant». Beiden hielpen ze dan
aan het afwerken van die
stukken. Toen ze huwden, te
Aaigem uiteraard, was Flor
27 en Constant 31.
Beiden kwamen uit een tal
rijk gezin.
Constant Temmerman had
acht broers en zusters. Toen
hij de lagere school achter
de rug had ging hij de kleer
makersstiel leren. Dit werk
beviel hem echter niet te
best en hij werkte beurte
lings als steenbakker,
scheepslosser of werkte in
de zavelputten, putten waar
in zijn schoonvader jammer
lijk de dood vond, een echt
genote en tien kinderen plus
één op komst achterlatend.
Zijn eigen vader kwam aan
de kost als seizoenarbeider
in Frankrijk, een van de zo
genoemde «Fransmans» die
de bietenoogst verzorgden
in het Noorden van onze
zuiderburen en 's winsters
was hij wever. Verder had hij
een kleine boerderij om in
de levensbehoeften van zijn
gezin te voorzien.
Florentine Lievens was de
zesde uit een reeks van elf.
Haar vader was wat men
toen noemde «overbakker».
Stiel die te maken had met
vlamovens in de steenbak
kerij. Uitputtend werk. Om
de tien dagen kwam vader
thuis want zijn werk spreid
de zich over een hele streek.
Beide, zowel Flor als Con
stant, werden thuis vlug in
geschakeld om mee te hel
pen zo in het huishouden als
op het veld. In die tijd ge
beurde immers alles nog
met de hand en van zwaar
werk had zelfs Flor geen
schrik. Zowat alle werk kon
ze inderdaad aan.
Het echtpaar kreeg twee kin
deren waarvan de zoon ech
ter reeds overleed. Beiden
vestigden ze zich eerst te
ze hun intrek in St. Job na
men. De band met hun fami
lie blijft echter hecht. Ten
bewijze de vele aanwezige
familieleden, de vele bloe
men, de mooie geschenken.
E. H. Direkteur Peleman
zorgde voor een plechtige
eucharistieviering in de ka
pel van het rusthuis. Enkele
zusters van het hospitaal
i brachten daarbij aangepaste
gezangen.
In naam van het OCMW
overhandigde Mw. Bour
geois aan het jubilerend
paar een prachtige oude klok
en raadslid Van Herrewe
ghe, die de verontschuldig
de burgemeester verving,
een prachtig bloemstuk van
wege het stadsbestuur.
Schepen Edgard Hooghuys
tenslotte overhandigde aan
Flor en Constant een mooie
medaille van de Koning met
passende inskripties aange
bracht door de zorgen van
het stadsbestuur.
Na de drink en het overma
ken van de wensen en felici
taties van de medebewoners
door een kollega zaten allen
aan aan een feesttafel, keu
rig georganiseerd door so
ciaal verpleegster en organi
satrice Lutgard De Ryck
waarna traditioneel het
OCMW-huisorkest zorgde
voor stemming en animo en
de leden van de derde leef
tijd, zelfs van de vierde,
toonden dat ook zij de been
tjes nog konden strekken.
Zelfs zich verkleden, al dan
niet als voorbode van het
nakend karnaval.
«Niet roken, weinig drinken,
niet te veel eten maar hard
werken» is volgens Constant
Temmerman hét recept om
qua ouderdom hoge toppen
te scheren.
Tot over vijf jaar dan. Voor
het briljanten bruiloft!
LH
seft?
Wellicht later wel. Voorlopig althans niet. ruim was overschreden.
Zó een vaart loopt het niet want draait Gods molen biedt nu met haar 12.000
langzaam, de administratieve draait alleszins nog een zielen geen kans meer op
Wostukje trager. reeël kontakt. Het H. Hart,
Wat het wél wordt, en daarvan worden momenteel de met weliswaar minder be-
hoekstenen gelegd, is een «annexe», een hulpparochie, woners, trouwens evenmin,
ressorterend onder de parochie O.L.Vrouw Mijlbeke. Dit De wijk is al té groot gewor
den als embryo van wat over enkele jaren tot de achtste den. Vooral sinds de realisa-
parochie van Klein-Aalst kan evolueren. tie van de vier Dewaco-blok-
ken (4 x 48 appartementen)
a,n er t. Aalst nog gwn vaarluie in de piekuren. Zeker sinds Mn tienta| ;aar en het
kerken genoeg? voor schoolgaande km- ontstaan van de „nieuwe
led
Vraag die men zich zou kun- deren.
nen stellen. In het centrum is Bovendien ligt het in de be- een vroeger vruchtbaar'rus-
ïeioer zelfs een koncentratie van doeling te komen tot een tiek gebjed, met ruim 280
kerken met op een paar hon- entiteit tot een levende ge- hui2en Ruim 200 woningen
«aderd meter niet minder dan meenschap die meer is dan zijn verder nog gep|and 0p
-j drie bedehuizen: de St.-Mar- een opeenstapeling van ap- een bouwterrein van een
erp linuskerk, de kerk van de Je- partementen of woonhuizen s|0rdiqe 5 ha. Dit ook door
-■D-- maar waar tevens een sa- -
wijk», «Horebekeveld», in
zuïten en die van het Begijn-
de «Goedkope Woningen».
hol. Dat IS zo historisch ge- menhorigheidsgevoe ont- „Goedkoop„ betekent hier
Igroeid. luikt, waar onderling kontakt een maandelijkse huurprijs
=2Waar nu St.-Paulus moet ko- 9een dode letter blijft en van 6 000 F met tje tQt
«men is er echter een leegte, waar de parochiegeestelijk- aank00p van de wonjng.
>een vacuüm. De regio Boter- heid nog kans krijgt in relatie
"•melkstraat-Rozendreef ligt te staan met de paro-
=sr alleszins op dat stuk ver- chianen. Weer komt de «annexe»?
waarloosd bij. Van aan de O.L.Vrouw Mijlbeke, waar De nieuwe hulpparochie,
woning van de nieuwe me- twee jaar terug het streefcij- St.-Paulus, ligt voor het
Jepastoor Ignace Coppens fer van het bisdom om tot grootste gedeelte op het ge-
(OStot aan de kerk van Mijlbeke ontdubbeling van parochies bied van O.L.Vrouw Mijlbeke
pftot aan die van het H. Hart te komen (10.000) reeds maar voor een stuk ook op
s het zo ongeveer 2,6 km.
Seen probleem hoor ik u
;d leggen, leder heeft toch een
iuto!
■leeft iedereen wel een au-
o? Kunnen alle leden van
u e(Ben gezin naar dezelfde eu
charistieviering? Met dezelf-
i) Je auto? Wat met bejaarden
-Jopn gehandikapten?
Ten andere, niet alleen de
jeififstand in kilometer is hier
mebelangrijk. Het 'gebied van
Ie op te richten (hulp)paro-
:hie is ook psychologisch
ngi 'an het centrum van Aalst
•e ifgesneden. Vooral sinds de
ealisatie van de Ring. Alles
6u noet nu langs de rode lich-
1 s en van de Binnenstraat. En
«5 lotermelk- en Binnenstraat
ijn gevaarlijke invalswegen,
mal, op vele plaatsen geen
roetpad en met rijen gepar
eerde wagens. Doodsge- De Nieuwe Wijk breidt nog steeds uit (Per)
dat van het H. Hart. Hoofd
straten erin zijn de Boter
melkstraat en de Rozendreef
met zijstraten, de blokken
Dewaco, de Oude Abdij
straat, een deel van de Bin
nenstraat (van aan de P. Van
Nuffelstraat), het Bosveld en
de wijk Horebekeveld. Sa
men een 800-tal huizen mo
menteel met een 2.300 zie
len. Over een paar jaar, als
de nieuwe groep huizen ge
realiseerd is, worden dat
ruim 3.000 inwoners.
Een entiteit?
Voorlopig zeker niet. Ont
moetingsplaatsen zijn er
trouwens uiterst zeldzaam.
Slechts één herberg, een
paar winkels, één beenhou
werij. Enige ontmoetings
plaats is dan het woonhuis
van medepastoor Ignace
Coppens in de St.-Barbara-
straat 20. Een lange tafel in
de living nodigt er uit tot
vergaderingen, er is een bu
reau voor de administratie
die moeilijk kan overschat
worden en op de grootste
