Ludo Dielis:
een bescheiden
wereldkampioen
Zo is voetbal (18)
Invaller moest op eigen kosten naar Kairo
27.2.1981 - De Voorpost
Ludo Die/is is in Kaïro wereldkampioen driebanden
geworden. Niemand had dit voor mogelijk geacht na het
forfait van Raymond Ceulemans. Gezegd werd: als
Ceulemans er niet bij is, kan de titel niet uit de handen
van de Japanners. Komori en Kobayashi bleken, op grond
van hun palmares uit de voorbije kampioenschappen, de
enige kanshebbers. DatXudo Dielis er uiteindelijk toch in
geslaagd is, de Aziaten een neus te zetten, is een verhaal
op zichzelf.
De 35-jarige Ludo Dielis, slechts sjnds enkele jaren
bekend in de biljartwereld, heeft er reeds een 20-jarige
loopbaan opzitten.
Reeds vroeg ontpopte hij
zijn uitzonderlijk talent bij
zijn klub, BC Deurne. Twee
jaar later haalde hij een
eerste grote selektie, en
tevens ook zijn eerste grote
zege. Als 17-jarige speelde
hij het klaar om in Berlijn
voor de eerste maal Euro
pees kampioen te worden in
de vrijspelklasse.
Ludo ging meer hooi op
de vork nemen en keek ook
gretig naar het bandenspel.
Hij ging zich hierop wat
meer koncentreren. en be
gaafd als hij was, behaalde
hij op 21-jarige leeftijd zijn
eerste kadertitel als natio
naal kampioen. Ondertus
sen is er al heel wat water
door de Schelde gestroomd
en heeft Ludo Dielis er al
heel wat ervaring en titels
opzitten. Doch hij is dezelf
de vriendelijke en joviale
jongen gebleven van 20 jaar
geleden. Wat weinigen mis
schien weten is dat deze
wereldkampioenentitel al
de vierde is op het palmares
van Dielis. Daarvoor oogst
te hij eveneens deze be
gerenswaardige titel in ka
der 47/1, bandstoten en
pentathlon. Daarnaast
speelde hij twaalf Europese
litels bijeen: éénmaal vrij
spel, driemaal 47/1, één-
naai 71/2, vijfmaal band
stoten, en tweemaal pen
tathlon. Op zijn uitgebreid
palmares prijken ook nog
achttien Belgische titels:
éénmaal vrijspel, drie maal
47/1, driemaal 47/2, drie
maal 7112, zesmaal beheer
ste hij het bandstoten op
nationaal vlak, en tweemaal
was hij de beste pentathlon
speler van België. Daar
naast werden nog heel wat
titels binnengehaald in in
terlands en klubkampioen-
schappen.
Opvallend in deze was
lijst van titels is dat Ludo
nooit op het voorplan trad
in de driebandendiscipline.
Hoe komt het dan dat hij nu
plots deze opperste eer
wegkaapt in deze toch nog
mooiste discipline van het
biljart?
Sinds jaar en dag speelt
hij in de schaduw van
klasseman Raymond Ceule
mans, zodat laatstgenoem
de steeds ons land diende
te vertegenwoordigen op
wereldniveau. Slaagde hij
er toch in zich te kwalifice
ren, dan was er diezelfde
Raymond waarvoor hij
steeds moest onderdoen.
Nu kwam voor Ludo Dielis
■de kans van zijn leven.
Raymond Ceulemans zou
na uitgebreide diskussie
met de Bondsleiders zijn
wereldtitel niet verdedigen
te Kaïro. Als vervanger
kwam automatisch Ludo
aan de beurt. Doch de Bond
kon zich niet akkoord ver
klaren met deze situatie.
Verdedigde Raymond Ceu
lemans zijn titel niet, dan
was er geen enkele Belg in
staat de titel in eigen land
te houden, en dus werd
niemand gestuurd, tenzij
invaller Ludo Dielis bereid
was de reis naar Egypte op
eigen kosten te maken,
Ondanks de zware finan
ciële last greep Ludo Dielis
de kans van zijn leven,
misschien! Op zijn speur
tocht om de nodige gelden
bijeen te garen, kwam
Dielis terecht in het Gentse
Drongen. Daar ergens aan
de Kerkstraat, leeft een
zekere familie Frangois
Beylemans. Deze met «ca
rambole» vergroeide «ma
niak» drijft er een mooie
handelszaak. De heer Bey
lemans brengt zijn dagen
door tussen al dan niet
verwarmde buizen, daar ook
sanitair, onderhoud en wa
terbehandeling tot zijn
gamma behoren. Voor dit
laatste heeft hij een zeer
nauwe samenwerking met
Aquacare uit Kermt, die het
modernste toestel ter be
schikking stelt, zonder in-
-vestering, maar met een
omniumgarantie. Bij Fran-
gois Beylemans was Ludo
Dielis aan het goede adres,
want Benny, zoon van
Frangois, is een echte
biljartfreak en mits de no
dige begeleiding, een mo
gelijke kampioen teweeg.
Deze begeleiding kan Ludo
hem bezorgen. Doch publi
citeit is tenslotte geven en
nemen.
Beylemans die zich over
het ganse land zowat aan
het opwerken is, nam de
kans waar om met Ludo
eveneens kommercieel te
praten, en dra kwam het tot
een akkoord. Ludo Dielis
zou voortaan als afgevaar
digde en public relations
fungeren van de firma. Een
overeenkomst die geen van
beiden zich beklaagt. Ludo
Dielis doet zijn werk naar
behoren, en brengt heel wat
zaken binnen. Het bedrijf
kan in deze inflatietijd
bogen op ruime werkge
legenheid.
Doch Ludo had ondertus
sen de nodige financiële
steun en trok naar Kaïro.
Over zijn uitzonderlijke
prestaties aldaar, is onze
wereldkampioen heel kort:
een fantastisch verblijf, een
uitgelezen deelnemersveld,
goede biljarts en ballen.
Alles bijeen uitstekende
omstandigheden om er iets
groots van te maken. Ludo
Dielis doorliep zonder pro
blemen zijn schiftingspar
tijen. Iedereen ging de boot
in. Hij haalde 1,22 gemid
deld en kwam in finale
tegen de kanshebber bij
uitstek: de Japanner Ko
bayashi. Deze was even
eens nog onverslagen,
doch zijn gemiddelde
schommelde omstreeks
1,60. Voor Ludo zat er dus
slechts één zaak op: win
nen, wilde hij wereldkam
pioen worden. Ludo Dielis
heeft de kans met beide
handen gegrepen en werd
op haast spektakulaire ma
nier wereldkampioen. Zijn
gemiddelde bleef ongeveer
status quo.
ledereen in het kleine
België stond verbluft, en bij
zijn terugkomst op Zaven-
tem was het een dolgeluk
kige Ludo Dielis, die ver
welkomd werd door zijn
echtgenote en zijn klub BC
Deurne. Bloemen van over
al, behalve van de bonds-
instanties. Niemand
was aanwezig. Dit
stemde Dielis echter niet
bitter. Hij had het alleen
klaargespeeld, en zal het
alleen wel verder doen.
Raymond Ceulemans, zijn
voorganger, liet zich even
min horen.
Doch, de volgende dag
moest Ludo Dielis reeds
zijn hobby opnieuw beoefe
nen. In Mechelen kwam hij
reeds rond de tafel tegen
geduchte mannen als Van
der Smissen, De Paepe,
Ceulemans en anderen.
Weinig gekoncentreerd ver
loor hij zijn eerste partij
tegen Van der Smissen,
naderhand hervatte hij zich
echter en won de overige
matchen. Na een week van
drukte alom, vonden wij in
de vertrouwde omgeving te
Drongen even de kans om
met Ludo te praten over zijn
ervaringen.
Voor mij is deze titel de
mooiste van de vier wereld
titels die ik misschien nim
mer krijg tenzij ik nog
langer rond het biljart loop
dan Raymond Ceulemans.
In sommige kranten heb
ben wij kunnen vernemen
dat Ceulemans niet bepaald
gelukkig was met uw titel?
Wat is uw ervaring hierom
trent?
Raymond is en blijft voor
mij de beste driebander ter
wèreld. Het is een samen
loop van omstandigheden
dat ik als invaller wereld
kampioen werd. Door mijn
mooie «moyenne», en als
onverslagene heb ik echter
bewezen dat ook op drie-
handvlak voor mij een toe
komst is weggelegd.
Denkt gij dan dat Ray
mond Ceulemans door u
kan voorbijgestoken wor
den?
Ik wil niet fanatiek zijn,
maar zoals ik reeds zegde:
Raymond is en blijft de
beste. Voor mij is het
echter een bewijs dat ik
beter kan, en mijn bedoe
lingen steek ik dan ook niet
onder stoelen of banken,
dat ik tijdens het dood
seizoen (zomer) het drie-
bandenspel eens van wat
dichterbij ga bekijken.
Het klinkt ons onlogisch
dat een wereldkampioen
beweert dat hij niet volleerd
is in een discipline, waar
in hij zopas de besten van
de wereld van de biljart
tafel speelde?
De besten op één na. Van
jongsaf aan, ben ik steeds
een sterke bandenspeler
geweest. Drieband is er in
feite automatisch bijgeko
men. Ik heb er mij nooit
voor ingezet, het kwam als
vanzelf. Desondanks speel
de ik 18 van de 24 nationale
en internationale drieban
denkampioenschappen,
waaraan ik deel nam aan
meer dan 1,000 gemiddel
de.
Was deze wereldtitel de
beste match die u ooit
speelde?
Op biljartgebied was het
zeker hoogstaand, doch als
moyennedeed ik voor
heen reeds heel wat beter.
Mijn algemeen gemiddelde
is 1,210 en mijn partikulier
gemiddelde haalde ik in de
Beker van Europa waar de
60 punten werden rondge
maakt in 21 beurten, of een
gemiddelde van 2,857.
Denkt u kans te maken
tegen een Raymond Ceule
mans in een finalepartij?
Laat het ons zo stellen,
dat ik vermoed Raymond
twee- driemaal de baas te
kunnen in een finalepartij
op 10 ontmoetingen. Deze
kansen heb ik dan slechts
wanneer wij samen in de
finale uitkomen, zonder ver-
liespunt achter mijn naam.
Anders ontbreekt de nodige
koncentratie.
Hoeveel uren per dag
dient een wereldkampioen
te trainen?
Dit gaat van persoon tot
persoon, en hangt in grote
mate af van de mogelijkhe
den want wij zijn tenslotte
geen profs. Biljarters zoals
Ceulemans, die opleiding
geven aan jeugd en geen
andere bekommernis heb
ben, staan per dag zo'n vijf
uren aan het biljart. Spelers
als ik,die naast biljarten
nog een werk hebben uit te
voeren, moeten het stellen
met omzeggens een tweetal
uren per dag, in de klub of
waar ik mij ook bevind op
de baan.
Denkt gij onder die om
standigheden u te kunnen
handhaven op het bereikte
wereldniveau?
Op deze manier zou het
moeilijk zijn mij te handha
ven, want handhaven is niet
voldoende, ledereen verbe
tert, dus moet ik mee. Doch
daaromtrent werden reeds
de nodige schikkingen ge
troffen met mijn werkgever,
de heer Beylemans. Er zijn
onderhandelingen aan de
gang. zodat ik de periode
die ik elke dag op kantoor
moet doorbrengen, in een
lokaal te Antwerpen zouden
doorgaan. Via de telefoon
kan ik het kontakt met mijn
klanten bewaren, en in de
daar aanpalende ruimte
staat een biljart, zodanig
dat ik mijn training tot een 3
4 uren kan opdrijven.
Wat is nu uw betrachting
als topbiljarter?
Mijn betrachting gaat in
de eerste plaats uit naar
mijn job. Ik wil mijn toe
komst verzekeren, want na
het biljarten moet ik nog
leven. Daarom zal ik mijn
uiterste best doen om mijn
samengaan met Warmu op
timaal te benutten. Wat de
heer Beylemans voor mij
deed. is onvoorstelbaar.
Die titel van wereldkam
pioen heb ik aan hem, en
aan niemand anders te
danken. Ik draag hem dan
ook ten volle aan hem op.
Als biljarter moet ik met die
vier wereldtitels achter mijn
naam zien aan de top te
blijven. Dit is dan ook mijn
betrachting, om tijdens de
komende zomermaande, de
Er was nogal wat te
doen rond de «plaats
waar de foutieve aktie
begonnen is».
De International Board
heeft destijds beslist dat
een fout steeds moet be
straft op de plaats waar
die overtreding startte.
Veronderstel dat een
speler de bal, een steen,
een schoen en noem
maar op «met kwaad op
zet» naar een tegenstan
der (of naar een «maat»
gooit, dan begint de
fout waar de boze jongen
die «aktie» heeft ingezet.
Wat gebeurt er wanneer
twee tegenstanders me
kaar afrossen of
schoppen?
In dat geval is de plaats
waar de beweging be
gint, gewoonlijk dezelf
de waar de «kontakten»
gebeuren. In dit geval
heeft de scheidsrechter
het alleenbeslissings
recht. Zoals reeds ge
zegd is, bij een fout die
in verband met de bal
wordt begaan (bievoor-
beeld de bal met de hand
of de arm wegslaan) de
positie van het «ronde
ding» bepalend.
Mag een speler langs
achter worden aangeval
len?
Ja, op voorwaarde dat
hij zijn tegenstander op
zettelijk hindert. In dat
geval zal de referee even
wel meestal ingegrepen
hebben en die obstakel-
man» bestraffen voor ob-
struktie.
In sommige gevallen
ziet iedereen (zelfs de
scheidsrechter) dat de
bal een hand of arm
raakt. Toch laat de
«zwarte man» met brede
gebaren iedereen ver
staan dat er geen vuiltje
aan de lucht is. Hoe kan
dat verklaard?
Het reglement is duide
lijk: slechts wanneer de
hand of de arm de bal
vrijwillig aanraakt,
slaat of richt, is er van
opzet sprake. Een onge
wild kontakt bal-arm of
bal-hand is niet straf
baar, zells al wordt daar
door een doelpunt voor
komen. De ref moet
«durven» het reglement
toepassen en niet ingaan
op de eisen van de «bena
deelde» spelers of het
schreeuwende publiek.
Het gebeurt dat een spe
ler, om zich te bescher
men tegen een van
dichtbij «afgevuurde»
bal zijn gelaat, de onder
buik of de borst be
schermt. Mag dat?
In dit geval kan ge
waagd van een «aange
schoten» bal. Zelfs wan
neer de «bange speler»
in het bezit van die bal
blijft, moet de scheids
rechter laten doorspe
len. Nu is het echter wel
oppassen geblazen voor
«leperds» die de bal zien
aankomen en het schot
gemakkelijk zouden
kunnen ontwijken, doch
een stapje in de goede
richting zetten en een
stukje komedie opvoe
ren om zich zogenaamd
te beschermen. Aan der
gelijke truukjes mag de
ref zich niet laten van
gen. Zich beschermen
gebeurt in een refleks
om zich «weg te trek
ken». Wie integendeel de
bal tegemoet gaat, heeft
het inzicht een fout te
bedrijven.
Een voetballer heeft de
bal binnen «spelbereik»
(een rekbaar begrijp,
want dat kan zowel één
meter als tien meter
zijn, alles hangt van de
omstandigheden af) en
loopt of stapt in de rich
ting van de bal: mag hij
een tegenstander hinde
ren zodat het «ronde
ding» over de zijlijn of
de doellijn buitenloopt of
in het bezit komt van een
medemaat?
In principe is er altijd
opzet mee gemoeid wan
neer een speler met het
gelaat naar de tegen
stander staat: duidelij-
lerde
IBC
at z
isket
öokt
ijls i
n. Fi
iach
is a
erd
pk I
in an
or z.
nis 1
n Ma
ager
eds
lar C
teorie nog eens goed dl
te nemen.
Zit er dan wat fout in
spel?
Jazeker, als goede di
bander moet je goed ki
nen nadenken, alvorens
stoot te plaatsen. Ik sp
te nonchalant, zodat
makkelijke punten so
gemist worden, en voor
wereldkampioen mag zu
niet.
Later op de avond konc
wij ons overtuigen van
woorden van Dielis.
vergezelden hem naar
Gouden Sleutel aan
Koornmarkt te Gent, w
hij meedong naar de Sch
Van Laere. De eerste
strijd tussen lokaalhoui
Arnold De Paepe en St
laert duurde eventjes
uren. Was het elkaar prik
len, door veel tijd te rovi
alvorens te stoten, of v\
het werkelijk beredene
hoe een bal moest gespei
worden? Wij weten het n
en laten het over
insiders daarover te oor<
len. Feit is dat Ludo Die
in zijn partij tegen Brugi
man zeer soepel speeli
haast nooit aarzelde en
50 punten toch biji
speelde in 32 beurten,
amper anderhalf uur s|
Daar waar zijn voorgangi
toch 49 maal moesl
stoten om het totaal
elkaar te krijgen.
Ludo Dielis zou in l
verder verloop van d(
Schaal Van Laere bewijj
dat hij de beste van
wereld is op één
Nadat hij vervolgens
Paepe, Steylaert en
Vreese in 33, 28 en
beurten wegspeelde, kwj
hij in de finale te kort tej
Raymond Ceulemans Dt
speelde zeer sterk en
digde na 28 beurten.
Dielis werd het desondai
een bevestiging van
steile vooruitgang. Hij ti
liseerde een eindgemidi
de van 1,464, niet gem
om de grote Ceulemansi
bedreigen. Nadat deze
Paepe in 19 beurten
sloeg, haalde hij een
middelde van 1,602, i
genoeg om een vijftlei
maal de Schaal Van Lat
binnen te halen.
e uit,
R
an. I
'p: de
twist
stoelt
ker kan niet gemanift
teerd worden dat
zich niet om de bal 1 >ger C
kommerd. iciale
Een achterspeler plaa nd
zich tussen zijn keep nse j
die de bal opvangt en eUd. Sp
tegenstander, zodat defc,
laatste onmogelijk in
buurt van die doelm n^en-
kan komen. Is hier spi 1
ke van obstruktie?
Jawel.
idett*
dit d
legen,
op
ch is I
Kan een obstruktie, fotgedra
die met een onrecl^ijs
streekse vrijschop l ^8trÖ
straft wordt, uitmond
in een overtreding wat
voor een rechtstreek lt
vrije trap of eventuf mt g
een penalty moet w( -
den toegekend?
Inderdaad: wordt
aanvaller opgehoud
door de «gespreide» i13®
man nf Hp hanrlpn van
irden.
6-10,
De I
st in d
ston
11-1
boudb
■ploeg
men of de handen van
«zondaar», houdt het
grip «obstruktie» 4 stond
Dan gaat het duideli
om een fout met hand en
of armen, overtredii am H
waarop een rechtstree 352
se vrijschop (of penall °1fdz^
als boete staat. J®
zijn j
Van Hauwermeii imentt
