mm
Alkmaar, lieve stad vol koele Hollanders
Hasaert:
«snelle spits kan
het verschil
maken»
Kessler: «positie
hoopvol, maar
nog geen bank»
Met spek
schieten
Het trainershoekje
Preben Larsen
in de tribune
Castillo
niet konsekwent
Manager Derycker niet,
en dan toch binnen
1.650.000
frank
De Voorpost - 6.3.1981 - 19
«AZ gaat er vanavond aan, de jongens spelen de
longste weken minder goed. Winnen? Dat wel, maar
■feeds is er een grote dosis meeval bij,» zegt een
Ilollander op jaren die niet eens opkijkt als een stoet
mutocars. afgeladen vol met trikolore fans op de parkings
i de buurt van het bescheiden Alkmaars stadionnetje
Eeerstrijkt. Wie wint vanavond,» vraagt de blozende,
och diep onder de rimpels zittende Kees. Mij om het
ven.kaatsen we terug. als het AZ maar niet is.
j De «olé's» zijn niet uit de
licht. Zingend trekken de
ionderden Lokerenfans
aar de binnenstad waar ze
fles opkopen: het laatste
tokje «patat», de ganse
oorraad hamburgers en het
llerlaatste pilsje. Alkmaar,
n lieve stad vol koele en
itdunkende Hollanders,
iurt plots op. De straten
laarin meer fietsen bollen
in auto's, zijn herschapen
een autentieke karnaval,
vreedzame karnaval,
de Vlamingen die
upporteren voor Lokeren
uwd oen luidruchtig, maar daar
oakt lijft het bij: we zijn nette
lannen en vrouwen, die in
e ogen van de «noorder-
ngen» misschien net iets
iveel «zuiders tempera-
ient» hebben
het «Heilo Motel»
igeren de Lokerse voetbal-
trs Een bijna monumen-
lal gebouw met verschei-
ene vleugels, niet ver van
ergen-aan-Zee. De pou-
lins van voorzitter Etienne
Rogiers zijn weg voor wat
footing in de duinen wan
neer we in het motel
arriveren. Er liggen kranten
in de ontvangsthall: «Hoe
veel kosten die?». «Neem er
gerust een paar mee,» is het
antwoord. Zouden Neder
landers dan toch niet zo
gierig zijn als wordt be
weerd? Weggeven kennen
anderen blijkbaar niet. Dat
ervaren we veel later op de
avond. We willen naar de
kleedkamer van de spelers
nadat de niet overtuigende
Spaanse ref Castillo had
afgefloten, maar dat wordt
door enkele flink uit de
kluiten gewassen suppoos
ten belet: «Hier komt nie
mand in. Ga naar de
perszaal en daar komen alle
spelers. Dèar kunnen jullie
dan rustig iedereen inter
viewen. De spelers van AZ
67 kwamen inderdaad na
dien met lome voeten naar
dat perszaaltje, maar de
Lokeraars stapten vanzelf
sprekend onmiddellijk op
keren liep woensdag leeg. Alkmaar beleefde een hoogdag, (dm)
De Nederlanders schre
ven dat In gels in de kuiten
van Jan Peters moest bij
ten. Wij geloven veeleer dat
duiveltje Roland in de buurt
van Nygaard moest blijven.
De keesjes schieten graag
met spek. Ergens lazen we
dat het aantal toeschou
wers op het Daknamstadion
ooit eens een piek van
11.000 bereikte.
Even na één uur stopten de eerste Lokerse autocars in de
buurt van het AZ-stadion. (dm)
Even nakaarten met Kessler en Urbain Haesaert. (dm)
Nog strenger dan de Belgische gevangenissen
werden na afloop de kleedkamers van zowel AZ als
van Lokeren door Alkmaarse verantwoordelijken of
semi-verantwoordelijken bewaakt en voor iedereen
werd de toegang ontzegd. Volgens Nederlandse
konfraters, het gevolg van de Kessler-aanpak. die
eerst zijn eigen verhaaltje mooi op een rijtje wil
zetten alvorens het aan de perswereld bloot te
geven Zoiets gaat dan wel ten koste van
spontaniteit, maar dat zal de Nederlander een zorg
wezen.
Het mooie, afgeronde verhaal, kwam er dan toch
in een speciaal daartoe bestemd lokaal.
Eerst mocht de bezoekende oefenmeester aan het
woord, de man die de voorbije dagen door zijn
uitlatingen zowat het hart van onze Nederlandse
kollega's moet gestolen hebben, afgaande op de
door hen gepubliceerde artikels.
De Lokerse trainer begon zijn uiteenzetting door
te stellen dat de beide doelpunten te vlug dienden
geïnkasseerd.
«Op dat ogenblik dienden wij gewoon de wet van
de sterkste te ondergaan. Achteraf zat er mijns
inziens toch wel een verdiend tegendoelpunt in.
Maar ja. hoe lang ik het lijstje van kansen ook maak,
feit is dat we de doellijn niet overschreden.
Met betrekking tot de vraag «wat nu?» haakte de
trainer weer hoopvol in.
«Ik meen te mogen stellen dat onze kansen in
Lokeren toch nog gaaf gebleven zijn. Daar kunnen
we immers een beroep doen op Larsen die hier geel
geschorst was. Een snelle spits kan mogelijk het
verschil maken in dergelijke wedstrijden.»
En de vervanging van Yerheyen?
«René ondervond opnieuw lichte hinder van zijn
letsel. Gezien wij nog een uitermate zwaar
programma af te werken hebben, vonden wij het
geraadzaam om geen verdere risiko's te nemen en
hem niet tot het uiterste te laten gaan.»
Kessler op zijn beurt liet zich tevreden uit over de
uitslag.
«Ik ben tevreden met de 2-0, en dan vooral om de
nul. Mogelijk hebben wij evenwel te veel aandacht
aan die nul geschonken en hebben juist daardoor
niet op het ritme van het eerste halfuur blijven
doorgaan. De schrik heeft belet dat er risiko's
werden genomen. Onze huidige positie zou ik willen
omschrijven als hoopvol, maar nog geen bank.
Hiermee doelend op het feit dat er zeker nog geen
100 procent zekerheid bestaat over een mogelijke
verdere kwalifikatie. Lokeren is een erg goed team
en zal dat thuis nog duidelijker willen bewijzen.
Nederlandse kollega's wilden ook nog weten of de
vervanginge van Tol en Welzl hadden meegespeeld
in de terugval van het AZ-spel.
«Tol heb ik moeten vervangen door Kist, omdat
die aan de knie geraakt werd, Welzl sukkelde met
een lieskwetsuur. Wij beschikken evenwel over
voldoende goede vervangers met Kist en met de
meevaller van vandaag, Van den Dungen. Of deze
vervangingen dus van bepalende invloed zijn
geweest, wil ik niet onderschrijven Wel is het zo dat
wij naarmate de wedstrijd vorderde minder greep op
het spel kregen en dat was dan vooral een gevolg van
hei minder goed funktioneren van het middenveld.
We hebben te veel balverlies geleden.
Preben Larsen keek in
vroegere matchen twee keer
tegen geel aan. Het zinde
hem blijkbaar niet dat hij
niet mocht meedoen. Toch
verloor de «stoute jongen»
er zijn goed humeur niet bij.
Hij schoot enkele (mis
schien geslaagde) foto's,
liet zichzelf gewillig kieken
en volgde de «moeilijke
match» vanuit de tribune.
Niets dan vrolijke gezichten: entoesiaste zuiderlingen
in een lief stadje met koele inwoners, (dm)
De boterhammetjes hadden ze meegebracht, maar de
kaas kochten ze ergens in Alkmaar, (dm)
de bus.
Die receptie? Toen we het
lokaaltje binnenstapten
was een werkgrage dame
met de schoonmaak bezig:
ze ruimde de tafels af, nam
de koffiekopjes én een
grote schotel gebakjes mee
en verdween ermee naar
een onbekende bestem
ming. Aan de tapkast kon je
een biertje bestellen, maar
daar moest je dan prompt
anderhalve gulden voor be
talen. Trek in een gebakje
hadden we anders welop
namiddagtocht door Alk
maar stapten we een tea
room binnen, maar aan
tafel gaan was er niet bij.
«Nee.» zegde een van de
twee winkelmeisjes die rus
tig een kopje koffie zaten te
drinken, «het is gesloten».
De taartjes, genoeg om er
de helft van het stadje mee
te bevoorraden, bleven in
de frigotoog liggen.
Dan maar naar «Snackbar
Danny». Daar deed men
gouden zaken. De frieten
bakker en de pintjestapper
waren na een poosje zo dol
gedraaid dat ze met grote
ogen steeds maar naar de
kok keken, blijkbaar geluk
kig omdat het stilaan de
hoogste tijd werd voor de
fans om hun plaats in een
van de vier tribunes te gaan
bezetten.
Alkmaar: plots karnavalstad na de vreedzame Lokerse
invasie, (dm)
De Spaanse ref Augusto Lamo Castillo beleefde
een eerder rustige avond op de AZ-grasmat. De man
bleek nochtans op bepaalde momenten allergisch
voor de duwfouten van vooral Hovenkamp. Uit een
overtreding van Dalving resulteerde het eerste
Alkmaarse doelpunt dat door Pier Tol werd
ingekopt. Een Identieke fout van Metgod op
Lubanski liet Castillo voorbijgaan paste de
voordeelregel toe. Nou ja, welk voordeel kon
Lokeren uit het niet bestraffen van die overtreding
puren? Konsekwent was het hoe dan ook niet
vanwege de 37-jarige Spanjool.
Reportage:
Robert Coremansen Marcel Van Hauwermeiren
Foto's:
Daniël Michiels
Het was nogal wat met de
suppoosten in Alkmaar:
om ergens binnen te komen
moest je uitgerekend de
«goeie kaart» hebben of de
deur ging en bleef potdicht.
Ergens moet vanzelfspre
kend een lijn worden ge
trokken, maar als gastheer
moet je toch weten dat
Alois Derycker de manager
van SC Lokeren is. Vooral
dan omdat de foto van de
super-zwaargewicht (zoals
een journalist hem noemde)
in een krant gepubliceerd
werd op de dag van de
bekermatch tussen AZ 67
en de trikoloren.
Hoe dan ook, toen De
rycker zich in de «perska
mer» meldde, werd hij
prompt teruggestuurd om
dat hij geen invitatiekaart
kon tonen. Alois tilde daar
allesbehalve zwaar aan: hij
maakte rechtsomkeer en
ging een luchtje scheppen.
Achteraf herstelden de
AZ-dirigenten hun blunder:
ze riepen hem prompt te
rug.
En zingen maar, op hoop van zege. (dm)
Voor de teevee-uitzen
ding van de match AZ67-SC
Lokeren ontving de thuis-
klub 1.650.000 frank in onze
munt. Dat is beduidend
meer dan wat Lokeren van
de BRT zou kunnen krijgen.
De AZ-fans waren intussen
gloeiend verontwaardigd
over de hoge toegangsprij
zen: voor de gelegenheid
kostte een ticketje zowat
het dubbele van het norma
le tarief.
