J
Kamerlid Jan Caudron:
week te gast
in westelijke Sahara
VRIJE tribune
T
Pi
:8
0
UW WOORD
Onze
woordvoerders «J**,
te Brussel
lA
IC
De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
DE CVP EN DE MIDDENSTAND
te bewijzen dat er pas nu een rechtlijnig en dynamisch beleid
gevoerd wordt. Een stille wenk aan de editorialist om daar toch
eens op in te gaan.
De begroting is nog een ander paar mouwen, waaraan ik in een
volgende editie toch ook enige aandacht wil geven.
Willy Van Renterghem
Volksvertegenwoordiger
Tijdens de jongste zitting van de gemeenteraad is de heer
Bogaert, als woordvoerder van de CVP heftig uitgevlogen tegen
de opcentiemen op het tewerkgesteld personeel en de drijfkracht.
Terecht noemde hij deze belastingen onrechtvaardig t.o.v. onze
middenstand omdat op die manier de zelfstandige arbeider die
de tewerkstelling verzekert en de motoren draaiend houdt,
gestraft wordt i.p.v. beloond. Dit komt dubbel zo zwaar aan in
deze krisistijd waarin iedereen het al zo moeilijk heeft
Tot hier kan ik de redenering zeer goed volgen omdat ook de VU
vindt dat het nog de moeite moet zijn te werken, te sparen, en te
ondernemen.
Ik kan ook nog altijd mee wanneer hij de provinciale overheid alle
schuld geeft aangezien deze stadsbelastingen in feite VER
PLICHTE opcentiemen zijn op deze provinciale belastingen.
Maar wanneer ik diezelfde provincieraad eens goed bekijk, dan
kan ik met kollega Bogaert echt niet meer mee omdat deze raad
namelijk bulkt van CVP-raadsleden Sinds mensenheugnis deelt
de CVP de lakens uit in Oost-Vlaanderen, zi| heeft lang de
absolute meerderheid gehad en is nooit van de macht wegge
weest. De heer Bogaert die zelf nog in de provincieraad zetelde
heeft dus zichzelf geblameerd maar vooral zijn vrienden in de
gemeenteraad die deze ongeluksbelastingen in Gent hielpen
goedkeuren.
In Aalst de middenstand verdedigen terwijl hem in Gent de das
wordt omgedaan, vind ik geen manier van doen maar wel typisch
CVP.
Het moet zijn dat de heer Bogaert weinig invloed heeft in zijn
partij aangezien zijn bemoeiingen om die belastingen af te
schaffen geen resultaat afwerpen Ik heb hier reeds vroeger
geschreven over een dubbelzinnige partij, een samenraapsel van
tegenstrijdige belangen, waar geen lijn in zit
Wie op alle vijvers tracht vis te vangen geraakt vroeg of laat wel
eens verstrengeld Het optreden van kollega Bogaert was er weer
eens een duidelijk voorbeeld van. Een grote partij kan wel
interessant zijn als kliëntenpartij, zij kan ook hinderlijk zijn
wanneer enige konsekwentiegevraagd wordt Ondertusen zijn
onze middenstanders het slachtoffer en dat is wel spijtig.
Jan Caudron
STEEDS DIEPER JN DE «POEF»!
Het begrotingsdebat is in de Aalsterse gemeenteraadszitting van
4.3.81 één groot klaaglied geworden Bittere tranen kwamen er
nog niet bij te pas maar iedereen is zich bewust van de
onhoudbaarheid van een toestand waarbij het tekort voor 1981
op bijna 194 miljoen wordt geraamd en met de tekorten van de
vorige jaren meer dan 447 miljoen, bijna een half miljard, zal
bedragen. Dit alles ondanks de 81 miljoen meer belastingen die
de Aalstenaars dit jaar zullen inleveren. Er kwam uiteraard het
klassieke steekspel bij, en zeker niet alleen van oppositiezijde,
over alle mogelijke verdere besparingen, prestigeprojekten, luxe
uitgaven, personeelspolitiek, gevolgen van de fusies, maar zoals
wij het hadden voorspeld werd vooral en terecht de beschuldi
gende vinger geheven naar «hogerhand»
ledereen zegt het
Vanuit elke fraktie van de gemeenteraad werd het gesteld: de
voogdijoverheid, de Staat, wringt de gemeenten de financiële
nek om. Enerzijds wordt een personeelskader goedgekeurd dat,
zelfs zonder volledig bezet te zijn, meer dan de helft van de 1,55
miljard uitgaven zal opslorpen, wordt de stad verplicht de
ziekenhuistekorten en de helft van de «gewaarborgde minimu
minkomens» bij te passen, kan de stad, om toch nog iets te doen,
niets anders dan steeds meer gaan lenen waardoor de schulden
last de 2,3 miljard benadert waarop aan aflossingen en intresten
in 1981 465 miljoen zal dienen betaald te worden (30% van alle
uitgaven). Anderzijds lost de Staat uit het Gemeentefonds in
verhouding, en tegen de wet in, steeds minder en schuift aldus
het verhogen van de belastingsdruk en de krisispolitiek af naar
de gemeenten Waar in 1977 het staatsaandeel in de Aalsterse
ontvangstennog meer dan 40% bedroeg is dit nu gedaald tot
ongeveer 28,5% De ontvangsten uit de stedelijke opcentiemen
en belastingen daarentegen stegen op in dezelfde periode van
32% naar 42,5%. Moeten er nog duidelijker bewijzen zijn van de
regeringspolitiek van de uit te persen gemeentecitroen P En van
de schijnheilige manier waarop de onschuldige Staat-Pilatus de
gemeentelijke zelfstandigheid kraakt?
De maat is vol!
Dat was zowat de toon die we uit de inleiding van schepen Van
den Eede en van de voornaamste fraktiewoordvoerders konden
afleiden. Inderdaad' Maar dan is het nu zeker het ogenblik om
gezamenlijk de politieke handen in mekaar te slaan Met
uitspraken als «deze begroting is een broek zonder ceintuur of
bretellen» (E. Bogaert-CVP), «de boter in Aalst is ver gegeten»
(Redant-PVV) en «niet gelukkig te zijn met de huidige financiële
toestand» (Pyck-SP) komt men nergens behalve in de folklore.
Er dient inderdaad, zoals meermaals werd gezegd, met moed
verder gewerkt, maar er dient nog veel meer hard op de
staatstafel geklopt, er moeten politieke initiatieven komen naar
de hogere overheid toe en de bevolking dient erbij intens te
worden betrokken Wie van zijn stad geen uitgedroogde citroen
wil laten maken zal daaraan meewerken. Er zijn heus wel
mogelijkheden genoeg om de stem van de verbolgen Aalste
naars luid tegen de regeringstafels aan te gooien
Jos De Geytei
Jaarverslag en begroting
Het is een gebruik dat tijdens de raadszitting waarin het
jaarverslag en de begroting wordt besproken met «poer» worden
geschoten - vooral de oppositie, in de rol van aanvaller, bestookt
dan het beleid van de meerderheid - en dat is ook weer het geval
geweest tijdens de gemeenteraad van woensdag 4 maart 1981
Na de uiteenzetting van de Schepen van financien die terecht de
financiële toekomst van de stad precair noemde hebben wij
tussenkomsten gehoord van enkele raadsleden waarvan noch de
naam noch de inhoud van hun betoog het vernoemen waard is -
duidelijk is gebleken dat sommige CVP oppositieleden aan een
besmettelijke ziekte lijden; de «cimenteritis» want de aanval op
het «begraafplaatsenbeleid» is van de een gewezen CVP burge
meester nu op een andere overgezet - zo is raadslid De Pauw
door een dubieuse analyse tot de conclusie gekomen dat heel
wat werklieden weg moeten van de begraafplaatsen. Het is hier
niet de plaats om terzake polemieken te voeren, alleen dit dan
wil betrokken raadslid, objectieve resultaten verkrijgen over het
personeelsbestand dan moethij zijn analyses verrichten op grond
van de «noodzakelijkheid» en van de te verwachten en bekomen
resultaten. Wat betrokkene tijdens de raadszitting naar voor
heeft gebracht is een hypothese op drijfzand! Moest hij met een
gelijkaardige analyse de diensten van Openbare Werken onder
zoeken of zelfs de administratie dan zou hij tot het eigenaardig
resultaat komen dat hij heel wat stadspersoneel op «de dop» zou
gaan zetten - en daarbij de diensten totaal zou ontredderen.
Alleszins kan ik raadslid De Pauw geruststellen door te verklaren
dat het op de begraafplaatsen zowel kwalitatief als kwantitatief
maar is beginnen goed gaan nadat het personeel onder de hoede
is gekomen van het departement dat verantwoordelijk is voor dit
onderdeel van de dienst!
Om nu op de begrotingszitting terug te komen... Benevens de
toch wijze woorden van oppositielid De Turck hebben wij ook de
wanklanken moeten beluisteren van meerderheidspartner Cau
dron. Het is niet de eerste keer dat Jan uit de band springt en
zaken zegt waarvan hij de draagwijdte niet inziet - zelfs de
oppositie bleek verbaasd over de uitlatingen van de fractievoor
zitter van de VU die dan nog beweerde in naam van zijn fractie
te spreken. Door het feit dat de VU deel uitmaakt van de
meerderheid zou hij moeten beseffen dat bij het schenden van de
neus het ganse aangezicht wordt ontsierd.
Zijn aantijging op het personeelsbeleid was het pleidooi van de
«passieprekende vos».
De meeste meerderheidsleden zullen trouwens niet begrepen
hebben waarom Caudron bij wijlen scherpe oppositietaai sprak -
Paradoxaal genoeg voelde ook de CVP oppositie zich niet op
haar gemak met die vreemde eend in de bijt.
Conclusie is dat de meerderheid met zware moeilijkheden kampt
- een situatie die ook door de oppositie gekend is maar waar
alleen De Turck de moed had te erkennen dat anderen - wie het
ook moge wezen - bezwaarlijk aan deze toestand zouden
kunnen veranderen. Trouwens het is zover gekomen dat de
schepenen van financiën van alle grote en middelgrote steden in
koor het klaaglied zingen.
Edgard Hooghuys
Schepen
Op uitnodiging van het Polisario en de regering van de
westelijke Sahara vertrok op 24.2 een Belgische delegatie naar
de vroegere Spaanse kolonie om de de vijfde verjaardag te vieren
van de Demokratische Arabische Republiek der Saharawi
(DARS). Onder de genodigden bevond zich kamerlid Jan Caud
ron, die ons bij zijn thuiskomst een boeiend en entoesiast
reisverhaal vertelde.
Onze redaktie ging met hem praten en hield onderstaand
vraaggesprek.
Hoe komt het dat U werd schikking van het Saharawi-
uitgekozen om deel uit te ma- volk gestemd en voor de erken-
ken van de Belgische dele- ning van het Polisario als enig
gatie? vertegenwoordigingsorgaon.
OXFAM, die de reis organi- Geen enkel 'and heeft stelling
seerde, heeft de verschillende genomen ten voordele van Ma-
politieke partijen die de onaf- fokko dat de annexatie van de
hankelijkheidsstrijd van de westelijke Sahara voorstaat.
DARS steunen, verzocht één
parlementslid aan te duiden.
De VU heeft mij aangeduid
omwille van mijn belangstelling
voor de ontwikkelingssamen
werking.
Heeft CVP-voorzitter Tinde-
mans onlangs niet verklaard
dat het Polisario de vijfde ko-
lonne van Moskou was?
Vooraleer Tindemans derge
lijke nonsens uitslaat zou hij
Wil je even de Westelijke beter eens ter plekke gaan kij-
Sahara situeren op de wereld- ken, hij zou dan kunnen vast
stellen zoals wij en zoals zijn
partijgenoten Tijl De Clercq
kaart
Het is een woestijnland van
284.000 km2 dus bijna tien keer
zo groot als België met amper
750.000 inwoners. In het
noorden ligt Marokko, ten oos
ten Algerië, ten zuiden Maure-
tanië en ten westen de Atlanti
sche Oceaan met daarin de
Kanarische Eilanden. Hoofd
stad van de DARS is II Ajun.
Wivina De Meester, dat gans
het Saharawi-volk ols één man
achter het Polisariofront staat.
Uit ontelbare gesprekken is mij
duidelijk geworden dat zij geen
kommunisten zijn maar echte
nationalisten die maar één doel
nastreven, namelijk zelfbestuur
en de diplomatieke erkenning
van hun onafhankelijkheid.
Wat heb je daar nog meer
gezien en beleefd
De feestelijkheden waren on-
Wordt daar geen grensoor-
log gevoerd met het Polisario
als bevrijdingsbeweging?
Inderdaad, sinds 1974 vecht
dit moedig nomadenvolk voor vergetelijk! Volksdansen
de beveiliging van zijn grond- massazang, een turndemon-
gebied, zijn onafhankelijkheid stratie van de schooljeugd,
en zijn officiële erkenning door sportwedstrijden, toespraken
de UNO. door bevriende landen afge-
Aanvankelijk woedde de wisseld met muziek en sobere
oorlog op twee fronten: tegen eetmalen Tijdens een militair
Marokko in het noorden en défilé hebben wij de troepen
tegen Mauretanië in het zuiden
en dit omwille van de rijke
geschouwd alsook de wapens,
voertuigen, tanks en kanonnen
Eedverscheuring Paul Vanderbeke:
Oplossing «op zijn Belgisch»
De Minister van Binnenlandse Zaken heeft de spons geveegd
over het «geval Vanderbeke». Het gemeenteraadslid van Aalst
dat op de zitting van 1.10.80 zijn aanstellingseed verscheurde.
Aanvankelijk had genoemde minister totaal naast de parlemen
taire vragen geantwoord, die hem door mijn college volksverte
genwoordiger Van Renterghem en door mijzelf daaromtrent
waren gesteld. Hij had het'immers in zijn eerste antwoord steeds
maar over theorieën in verband met een vrijwillig «ontslag» van
een gemeenteraadslid, daar waar de parlementaire vraagstelling
de aandacht van de minister, overduidelijk had gevestigd op het
feit dat het helemaal niet ging over een vrijwillig ontslag - dat had
P. Vanderbeke overigens bevestigd - maar wel over een geval
waarin een gemeenteraadslid, tegen zijn wil in door de gemeen-
teraad de laan moet worden uitgestuurd omdat hij zijn eed niet
trouw wenst te zijn. Zo was dat tot nog toe steeds het geval
geweest in het verleden.
Gevraagd naar een ernstiger reactie vanwege de minister, komt
zijn tweede antwoord hierop neer dat hij oordeelt dat een
raadslid zijn eed niet mag verscheuren bij de aonvang van zijn
functie, maar wél in de loop van zijn ambtstermijn.
Dat wil met andere woorden zeggen dat een raadslid, dat zich
stoort aan de eedaflegging, zich volgens de minister nog
eventjes moet intomen tijdens de installatievergadering van de
gemeenteraad op gevaar van anders zijn voordeel van gemeen
teraadslid te verliezen, maar dat hetzelfde raadslid zulks zonder
gevaar voor nadelige gevolgen 's anderendaags wél mag doen.
Niet logisch, natuurlijk. Wél Belgisch.
Ghis Willems
fosfaatgebieden in de buurt die °P de vijand werden buitge-
van Bu Craa. De uitputtende maakt Voordien bezochten wij
woestijnguerrilla moe, liet een hospitaal met 400 bedden
Mauretanië het afweten en blij- en een internaat voor 2,000
ven de gevechten gekoncen- leerlingen. Het vervoer in een
treerd in het noorden tegen hobbelige woestijn gebeurde
Marokko. per Landrover en de nachten
Met het heilig vuur van de brachten wij door in tenten
overwinning als 24-karaatse gebrek aan komfort werd
nationalisten, werpen de Saha- ruimschoots gekompenseerd
rawi zich in de strijd. Al wie niet door een weergaloos sympo-
te oud, te jong, niet ziek of onthaal van duizenden
gehandicapt is, vecht mee, ook juichende en zingende vrou-
vrouwen! wen en kinderen. Een prachtig
volk dat in al zijn armoe en
Is dat geen ongelijke strijd oorlogsmiserie in de vluchtelin-
waarbij op het eerste gezicht genkampen (tenten) een
de Saharawi het onderspit enorm respekt afdwingt. Als
moeten delven? ware volksnationalisten willen
Ik ben ervan overtuigd dat zij ze zichzelf zijn en door nie-
het zullen halen. U moet weten mand verknecht worden
dat dit geen gewone oorlog is
moor een wjs.ijnguerrillo met Heb'e
van de Belgische ontwikke-
verrassingsaanvallen woart>.| l: hul
ook het grote Mauretanie het
bijltje heeft neergelegd. De Sa- eer zeker- Wij hebben de
harawi zijn zo gemotiveerd en omvang van de sociale, sani-
wild entoesiast dat ze bereid ta're, edukatieve en artisanale
zijn tot de laatste man te strij- realizaties kunnen beoordelen
den, liever dan zich gewonnen d'e verwezenlijkt konden wor-
te geven en onder vreemde den dank z'ï onze ontwikke-
heerschappij te leven. 'ingssamenwerking. Zo komen
A_..de schoolbanken bijv. uit ---
Maar de stn/d duurt nu al ,nnH nlcrtnlr
zeven jaar!
meester hebben gemaakt tij
dens de konfrontaties met het
Marokkaanse leger. Daaronder
bevonden zich o a. FAL-gewe-
ren, afkomstig van de Belgi
sche FN-fabrieken
Wij hebbën 500 Marokkaan
se krijgsgevangenen ontmoet
die vrij met ons konden praten.
Zij verklaarden allen goed be
handeld te worden volgens de
konventie van Genève. Zij za
gen er ook goed uit, alhoewel
ze de oorlog beu waren als
koude pap.
Waar staat België in het di
plomatieke kamp?
Ons land heeft de DARS nog
niet erkend. Van de tien EG-
landen deed dit alleen Grieken
land. Omwille van verschillen
de tegenstrijdige belangen
schippert de Belgische diplo
matie ook hier. Enerzijds voelt
België zich verplicht t.o.v. Ma
rokko dat ons destijds een
handje toestak in Shaba (Za
ire), anderzijds is Algerië onze
belangrijkste handelspartner,
Algerië dat 100 procent de
DARS steunt. De doorslag
geeft volgens mij dat gruwelijk
wapenfabriek in Herstal dat
toch zijn produktie kwijt moet!
Tijdens een onderhoud met
onze ambassadeur in Algerië
hebben wij vernomen dat Bel
gië kortelings opnieuw wapens
zou leveren aan Marokko. Er
bestaat geen twijfel over die
moordwapens zullen ingezet
worden om het Saharawi-volk
uit te moorden. Wij moeten
alles in het werk stellen om dit
tegen te houden.
Heb jij zelf al iets onder
nomen?
Ja zeker Daags na onze
thuiskomst hebben P. Galand
van Oxfam, SP-kamerlid
Hancké en ikzelf een persoon
lijk onderhoud gehad met mi
nister Coens von Ontwikke
lingssamenwerking.
De minister deelde onze stel
ling dat de wapens niet moch
ten geleverd worden, maar hij
had tevens zijn twijfels over de
houding van zijn kollega's van
Buitenlandse Zaken (No-
thomb), Buitenlandse Handel
(Urbain) en Ekonomische Za
ken (Claes). Bij een eventuele
wapenlevering zouden die vier
handtekeningen nodig zijn.
Ik zelf heb verschillende kol
lega's van andere partijen in de
Kamer kunnen overtuigen om
de ministers yan hun frakties te
beïnvloeden. Vandaag nog
schrijf ik een brief hierover naar
minister Galle.
Is de Belgische houd
tegenstrijdig met het vi
ginsel en het zelfbesef f
recht der volkeren?
Maar natuurlijk Van d
kant ronkende verklarir g
leggen over vrede en o gj
ning, maar ondertussen v.
mogelijk wapens leverei ktic
briceren.
Het enige middel om tt d
kriminele dubbelzinnigl
geraken is de omschaki ior
FN Herstal van moord i
naar een vredeliever* j.
duktie. Daartoe bestor
lang een wetsvoorstel
senator Van Haegei rol
(VU).
Is dat wat naïef in de gei
krisis met al zijn werken yer
FN werken zeker wel
arbeiders en bedienden [*0
Wanneer Van Haegf &ds
zijn wetsvoorstel indien
er nog hoogkonjunktui
nu moet de rekonvei
mogelijk zijn. Maar de
wil ontbreekt.
Het groot kapitaal
nooit toestaan!
Niet alleen het kapitc lde
tegen de omschakeling, jaf
vakbonden (vooral F Bd'
willen FN in stand hou
huldigen de perfiede
ring dat eerst en va
tewerkstelling moet
haafd worden en dc
wanneer België de wap
kage staakt andere lai
graag zullen oven
reel gezien is dit een stc
om van te huiveren,
heeft reeds tot in de
hiertegen geïnterpelh
geprotesteerd. Vergeefs
Om af te ronden,
misschien nog een slo g
king? JdeL
Als volksnationalist
nog meer gesterkt uit d
woestijn teruggekeerd -
volle besef dat dit moa
ons tot voorbeeld kar
ken De Saharawi verdk
steun van al diegenen
zelfbeschikkingsrecht
keren erkennen, niet allj j g
de lippen maar ook n'
dood. Nog meer dan
ben ik ervan overtuigd '^s
vorm van kolonialisme ek£
rialisme en expanti 97
moet uitgeroeid word
plaats te maken voor e
versele wereldvrede.
Pi
ed
:ht
:he
ede
jai
gei
Het wordt inderdaad hoog
tijd dat het probleem op het
diplomatieke vlak wordt opge
lost, zoniet dreigt hier een vol
kerenmoord. Reeds 36 landen,
waaronder 26 Afrikaanse, heb
ben de DARS erkend. 88 lan
den binnen de Verenigde Na
ties hebben voor de zelfbe-
land, alsook geneesmiddelen
en inentingen.
Heb je iets van de oorlog zelf
gezien?
Wij hebben wel de strijders
van het Polisariofront ontmoet
en wij hebben van dichtbij het
indrukwekkend materiaal kun
nen bekijken, waarover zij zich
WANNEER HET BIJKOMSTIGE BELANGRIJK WORDT.
Het ongewoon diepzinnig carnaval-editoriaal van «De Voor
post» (een vlijtig huiswerkje van een socioloog of zo), het debat
tussen ajuinen en veren (een illustere ingeving van een minister -
jawel! -, die blijkbaar roos meende te schieten en wat reclame te
.kunnen meepikken), en al het misbaar rond carnaval lieten bijna
veronderstellen dat er in Aalst nog weinig energie zou over
blijven om een carnoval te maken. Al die kritiek en alle perikelen
bleken echter een storm in een glas water te zijn. Carnoval '81
was een nooit geziene voltreffer
Terwijl de fletse debatten plaats hadden, terwi|l de inkt over
vloedig vloeide en terwijl kritiek en onenigheid werden geculti
veerd werd door honderden carnavalisten (door ajuinen en
veren) een carnaval voorbereid die zijn weerga niet vindt.
Tienduizende mensen vonden weer de weg naar het centrum en
kregen kwaliteitswaar voor hun moeite.
Diezelfde bedenking heb ik me gemaakt bij de lezing van het
jongste jaarverslag van de stad. Wat ik daar in las is trouwens
een ander beeld dan dot wat de gewone burger - daar reken ik
me toe voor zover het de gemeentepolitiek aangaat - ervan
heeft Hoe kan het ook anders als de dagelijkse taken van een
gemeentebestuur overschaduwd worden door kleine perikelen
die bewust gecultiveerd en opgeblazen worden. Ik denk aan het
berucht geworden oardappelbedrijf, een zaak die uitsluitend
behoort tot de bevoegdheid van het college, maar woar de raad
zich toch de faam van praatbarak mee verwerft. Ik denk aan de
ontdekking van een sluikstort, waarbij verondersteld wordt dat
ambtenaren en politie ogen op hun rug hebben.
Het zijn voorol dergelijke perikelen die het nieuws halen, met de
belangrijke zaken. Zelfs een bespreking van eén begroting werpt
meestal weiniq licht op de financiële problemen, omdat de
gewone burger in het beste geval onder ogen krijgt wie wat heeft
gezegd En dat dat geen harde feiten zi|n om over naar huis te
schrijven, is maar al te duidelijk
Het jaarverslag met een nuchter relaas van reolisotie en werk
zaamheden, geeft de lezer een ondere kijk op het stadsbestuur.
Het jaarverslag is beslist de moeite waard om te lezen en een
uitdaging om het eens grondig te vergelijken met een jaarverslag
uit een vorige legislatuur.
Ik waag me niet aan voorspellingen, hoewel ik verwacht dat in
het jongste jaarverslag genoeg treffende nieuwigheden zitten om
SENATOR DE ROUCK STELT
ONRECHTVAARDIGE
VERDEELSLEUTELS
AAN DE KAAK
In de zitting van de Vlaamse Raad van 28 februari II. is senator
G. De Rouck, voorzitter van de VU-fraktie, andermaal op de
tribune tussengekomen met betrekking tot de onrechtvaardige
verdeelsleutels van kijk- en luistergeld tussen BRT (Nederlands
talige uitzendingen) en RTBF (franstalige uitzendingen)
Proportioneel dragen de inwoners van het Vlaamse landsgedeel
te in ruimere mate bij dan deze van het Franstolig landsgedeelte
in de totale opbrengst van kijk- en luistergelden.
Toch gebeurt de verdeling ervan niet in evenredigheid van de
inbreng en geniet de BRT niet over de totaliteit van de opbrengst
waarop ze logischerwijze recht heeft.
De bedenking werd daarbij geformuleerd dat de BRT de onaan
gename gevolgen van de autonomie ondergaat daar waar de
BRT een te klein deel van de autonomie-koek krijgt.
Deze interpellatie gaf aanleiding tot applaus op de VU-banken.
Ook in verbond met de ongelukkige uitdrukking «Belgische
auteur in de Nederlandse Taal» vroeg senotor De Rouck
nogmaals het woord Bij de grondwetsherziening werd in de
senaat herhaaldelijk voor een andere terminologie gepleit, daar
bij gesteund door de belangrijkste kulturele fondsen In plaots
van «Vlaamse Raad» zoals nu het geval is zou dienen te komen
«Raad voor de Nederlandse Gemeenschap». De benoming
«Vlaamse Raad» werd aangenomen maar thans komt men
onlogisch aandraven met de uitdrukking «Belgische auteur in de
Nederlandse Taal». Waarom dan niet eenvoudig «Vlaams
auteur» naar analogie met «Vlaamse Raad»?
Er werd om inoverweging nemen van dit amendement verzocht.
LH
Baldadigheden en geweld met karnaval
Vooreerst wens ik recht te zetten, dat niet ik maar mijn zoon, op
zondag van karnaval 22 uur, door vier franstoligen, zonder enige
reden met een bierglas is getroffen, en met meer dan tien
hechtingen is ofjgelapt.
Dit voorval is geen alleenstaand geval van geweld en vernieling,
vele andere voorvallen (en niet alleen in het Aalsterse uitgangs
gedeelte van de Hopmarkt) doen bij mij, en vele Aalstenaars
vragen rijzen, welke de oorzaken hiervan zijn. Het is niet mijn
bedoeling de rijkswacht of politie in gebreke te stellen, deze
diensten hebben zowel voor als na de karnavalstoet hun werk
zeer goed gedaan. Wat mij het meest van allemaal beschaamd
maakt, is de houding van de massa zelf, die toelaat dat
enkelingen, onder hun ogen, aanvallen kunnen uitvoeren, zonder
dat ook maar een vinger hulp wordt verleend. Zoals het echtpaar
dat jonge vandalen (die in de Zoutstraat, antennes afrukten en
auto's beschadigden) wees op hun slechte gedrag, en werd
aangevallen. Zonder hulp te krijgen' Het is in deze massa dat die
gangsters kunnen ontkomen Velen zeggen dat dit de taak van
de politie of rijkswacht is. Volgens mij zijn wij de grote massa, de
eersten die het geweld en vernielingen kunnen doen stoppen,
•door daadwerkelijk op te treden, zonder evenwel recht in eigen
handen te nemen, maar deze gangsters in handen van de
overheid te geven. De naam gangsters is niet te veel gezegd,
want wie naar de karnaval komt, met een ketting, mes of koung-
fu-stokken, wees ervan overtuigd dat dit met voorbedachte rade
is, om misschien uw zoon of dochter, of gelijk wie dan ook, te lijf
te gaan en kwetsuren toe te brengen, zelfs voor de rest von hun
leven. Daar moeten wij allen samen iets aan doen, en de
overheid help>en om met karnaval opnieuw op straat te mogen
komen, zonder de vrees het slachtoffer te worden van enkelin
gen, die onze gekende karnaval kapot maken.
De zorg om dit te bereiken leeft ook bij politie en rijkswacht, door
preventief optreden en voorlichting langs de pers om; geplande
bewaking in burger en drastisch optreden kan ons volgend jaar al
ver vooruit helpen, ook de vele stemmen die opgaan om tijdens
de karnaval enkel plastieken bekertjes te gebruiken kan mis
schien een volgende oplossing vinden, de duizenden kapotte
bierglazen (soms tot ong. duizend in één herberg) zijn ook een
kwaal, over dit probleem moet de horeca afdeling de oplossing
brengen, maar wat zeker is, minder zol er daarom niet gedronken
worden, dit gebruik is in het buitenland bij grote feesten reeds
jaren in gebruik en zou met karnaval ook kunnen overwogen
worden.
Nu de geslaagde karnavaldagen voorbij zijn moeten wij ons allen
beraden, en nu reeds beginnen om volgend jaar voor te bereiden
door deze fouten van dit jaar weg te werken, in naam van de
ganse bevolking Aalst waardig. Willy Alloo
Waarom toch ging hij?
Gij leest dit niet,
ik weet het wel,
want 't licht van 't kruis
dringt slechts heel laat
maar tot ons door.
Wij zien alleen de pijn
die eraan vastgenageld hangt
en 't bloed en 't zweet
met het verlaten-zijn
door vrienden en bovendien:
een god die zwijgt.
Is alles daarom voor niets
geweest?
Hij heeft verschoppelingen op
gebeurd
vergeven ook publieke vrouw
die tweemaal uitgesloten was;
ze telde als vrouw niet mee
in mannenmaatschappij
en haar bedrijf riep toch
om Jahweh's vloek, om steni
ging
bepaald door Farizeese wet.
«Die zonder zonde is
werpt d'eerste steen»
zij gingen weg, beschaamd.
Hij is bij tollenaars
- alleen al om hun naam
door iedereen gehaat -
aan huis gegaan
en at met hen.
Begrijp dat maar
als rechtgeaarde Jood!
Samaritaanse vrouw
bij waterput,
in die te mijden streek
In dit gesprek wordt
heel de wet
weer op haar kop gezet.
Waarom toch ging hij steeds
naar wie te lijden had
door ziekte of een vooroor
deel?
Die bedelaar, sinds zijn ge
boorte blind,
daar kwom wel zonde bij te
pas:
zijn ouders of alleen maar hij?
Wie zegt het ons? Maar Jezus
gaat
en ongevraagd geneest hij
hem
Hoe durft hij dit te doen
als 't Sabbat is? Want dan toch
mag het niet. Zo zegt de wet.
En Lazarus, gij kent 't verhaal.
De wonderen gaan in stijgende
intensiteit.
Zijn woord dat zacht kan zi|n
bij sukkelaars in leed
bij mensen die, van eigen
zwakheid
zich bewust, niet hopen
durfden
op vergiffenis;
dat woord werd sti
hard
voor de schijnheilighek
voor hen die slechts in
schijn
zich wijdden aan de dk
God.
(zijn
Dit alles leidde Hem il
kruis,
de dood op Golgotha.
«Jeruzalem dat de
doodt...
Ook Hem is 't zo vergaatd
[eer
En elke dag, als 't avondierii
onze handen zien'fc h
open - leeg, verkrampt,
door willen vast te hout
wat een waarde leek
en dat als zand ons
d' de vingers gleed
Er rest ons weinig na e
tijd:
één enkele korrel goud I
- die dag aanwezigheid®
deren hun leed.
Eén traan, als zonlichtj
diamant,
die glimlach was 't, vail
heid
door tranen heen
om mensen en hun r
schreid
En dan een stukje
krgis...
Was het die dag van k
groot,
van moed (waar kwam f
daan?)
waarop we even maarj|
mon dan,
gebogen liepien, met eefl
mee
en droegen aan zijn krii
Wij ook, we zijn m
naars
en om te redden 't ei
is er een lichte
slechts
om te verbranden watf
den werd.
En Jezus gaat de
langs..
zie hoe hij omgaat
met allen die falen
met allen die vrogen
«Komt het nog goed?»
Is onze liefde zc groot
dat ook Hij zeggen zal
«Vergiffenis, gij hebt be en
Jezus der zondaars
kruislicht der zwakken,
in deze vastentijd.
Wij vragen om kracht
en om hulp.
F. MOYERj"
7mad
erd
dc
stie
iltate
