REGEN KAN
KARNAVALKOORTS
NIET BLUSSEN
Schotse Highland Railway Club
Pipe Band of Inverness verovert
Aalsters publiek!
Ook dat is zogezegd
«Karnaval»
V0IL JEANETTEN
WORDEN CURIOSUM
Karnaval-dinsdag
werd feest
voor derde leeftijd
Kinderkarnaval in
Erembodegem-Centrum
P
PRIJS VAN DE PINT
Nadat reeds maandagvoormiddag het Sint Lievensgesticht
aan de beurt was opdat de aldaar verenigde oudjes ook dit
schepje vreugde en Aalsterse humor, zouden kunnen mee
genieten, kwamen dinsdag Sint Job en de Hopperank aan
de beurt.
Rillend van kou en door en door nat door de striemende
regen kronkelde de kinderkarnavalstoet zich in Erembode
gem-Centrum door de verlaten straten. De inrichters, Deke
nij Dorp, kortte de omloop dan maar serieus in en de 227
kinderen hoefden slechts enkele straten de koude en regen
te trotseren. Het eerste gedeelte van de grootse karnaval-
namiddag viel dan wel letterlijk en figuurlijk in het water,
maar de sfeer binnenin de zaal Volkskring was spetterend.
Lauwe karnavalbals van de grote mensen kunnen hier wel
's een puntje aan zuigen...
een dolle bende kinderen en
een massa konfetti en ser
pentines en andere
karnavalingrediënten deden
de rest. Het spreekt vanzelf
dat de kinderen meer dan in
hun nopjes waren. Ze verga
ten er gewis het vuile rot-
weertje bij. De gebroeders
Buys uit Aalst trokken het
klownplunje aan en wisten
de olijke kliek als twee dom
me en stuntelige klowns
best te amuseren. De kinde
ren werden fijn bij het spek
takel betrokken, zodat de ge
huil en geroep nooit ophield
in de zaal van Frans Dupont.
Ook de kindermoppen sloe
gen goed in bij de aktieve
kinderen, zodat er voortdu
rend een golf van vrolijkheid
werd ontketend. De spelle
tjes waren piekfijn in elkaar
gestoken en waarborgden
een uitgelaten kinderkana-
valnamiddag. Tussendoor
was er ook nog de prijsuit
reiking van de geslaagde
ballonwestrijd, die doorge
gaan was tijdens Plesch Ker-
Voor ons is het driemaal het
zelfde, doch voor hen, onze
medeburgers, die een goede
oude dag slijten in de bejaar
dentehuizen was het steeds
wat nieuws. In deze derde
leeftijdsgroep maakt men
dan ook van alles mee. In het
ene hoekje zit er een te mij
meren in alle stilte over zijn
karnavalesk verleden. In een
andere hoek ziet men alleen
een traantje wegpinken, en
in het midden daarvan
heerst de echte karnaval. De
oudjes zitten glimlachend
rondom de Keizer, de Prins,
de Burgemeester, de Volks
vertegenwoordiger en de le
den van het Feestkomiteit,
en klappen duchtig mee op
de Oilsjterse Karnavaltonen.
Steeds fungeerde O.C.M.W.
voorzitter Martin Van der
Speeten als gastheer, ver
welkomde alle aanwezige
personaliteiten, vond dat zij
er allen beter uitzagen als
vorig jaar, en verwijderde
zich dan even om zijn droge
keel door te spoelen. De
heer burgemeester Louis
D'Haeseleer, die straks ook
al 70 wordt, wat gaan de
jaren toch vlug, kwam tot de
bevinding, dat nog een hele
boel jongeren dan hijzelf
zich in deze tehuizen bevin
den en noemde hen dan ook
vrankweg: snotneizen. Later
op de dansvloer, bewees hij
nochtans dat hij die snotnei
zen nog de baas kon, on
danks zijn tenentrapperij.
Prins Stefan I was kennelijk
over zijn stem heen, en zong
als een echte karnavalvier-
der van den diensdag zijn
karnavallied. De lachspieren
kwamen nochtans pas goed
los toen Kamiel Sergant, on
ze Keizer, tot de bevinding
kwam, dat er een verklede
bijgekomen was, doch ach
teraf konstateerde dat dit de
Aalmoezenier was; dat Lo-
wieke het moeilijk kost uit
leggen, omdatten vannacht
om 5 u. nog in de Kont onder
tafel lag, woorda Marcel op
stond te dansen doch met
zijn Kamillekens brak hij de
eentonigheid van preken, en
op de tonen van Santei,
mein bieken, konden de
oudjes de stramme leden
even rekken. Frans Wauters,
ging niet de Karnavaleske
toer op, met zijn kloetenlied,
doch wist hiermee wel de
zwakke plek bij de 65-plus-
sers te raken.
Nadat Herman Daeleman
andermaal met Ketje zijn
Brussels accent getest had.
kon iedereen de dansvl
op voor karnavaleske I
ziek gebracht langs
dan niet marcherende
drecorder. Van deze
genheid maakten de
van het Stedelijk
tee gebruik, om even
te zeggen aan vriend
karnavalist Gust De
Deze Schotse Pipe Band, heeft zo stilaan zijn plaatsje
verovert in het Aalsters Karnavalgebeuren. Toen zij in 1978
voor de eerste maal naar onze Ajuinenstad afzakten, in het
raam van een uitwisseling van Jeugdklubs hadden weini
gen kunnen veronderstellen, dat deze Schotten er in 1981
nog zouden bijlopen. De sfeer is hen echter zo meegeval
len, dat zij nu met eigen middelen, de uitnodiging van de
P.V.V. Mutualisten en Aaft Ons Vast aanvaarden.
Vooral de verscheidenheid
van kostumes, pruiken,
schminck, garnituren viel op
bij deze bonte bende. Som
mige peuters waren tiptop
uitgedost, anderen moesten
het hebben van hun vervaar
lijk uitzicht, bijvoorbeeld van
een éénogige zeeman of de
verschrikkelijk Hulk. Maar de
sfeer en temperatuur was in
orde. De zaal Volkskring leek
zelf te barsten van uitbun
digheid, toen Prins Karnaval
81 Stefaan en het Feestkomi-
tee een blitzbezoekje brach
ten. De namiddag zelf was
goed gevuld, zodat iedereen
wel aan z'n trekken kwam.
De muziek was gericht op
Burgemeester en Schepe
nen was zulks een reden om
onze Schotse vrienden uit te
nodigen voor een receptie
ten stadhuize. In zijn beste
karnaval-amerikaans maakte
burgemeester D'haeseleer
de groep diets hoezeer hij en
zijn kollega's gesteld is op
de Schotse aanwezigheid,
en bedacht hen met een
stadsplakket. De Schotten
staken eveneens hun dank
niet onder stoelen of ban
ken, schreeuwden hun te
vredenheid uit, en overlaad
den onze burgervader met
geschenken, waarin blauw
de toonaangevendste kleur
was. Ook kreeg hij een
mooie kruik waar eens whis
ky moet ingezeten hebben.
Beste Kinderkranters, moest mijn vader de titel van dit
stukje gemaakt hebben dan zou hij vast en zeker het
volgende geschreven hebben: «Karnaval-Misval».
Wat er nu eigenlijk leuk is
om met een achttal perso
nen te staan dansen op het
koetswerk van een auto die
amper 3000 kilometer heeft
gedaan, weet ik ook niet. Ik
zou die «mensen» de raad
willen geven naar een auto
kerkhof te gaan.
Wat ook waarschijnlijk een
«mode-trek» is, moet het
pakjes-frites tegen de gevels
gooien zijn. Ja, dat is mis
schien goedkoper dan drie
pijlen op het vogelpikkraam
op de Hopmarkt.
Toen schepen De Maeght
enkele weken geleden de
vuilkarmannen een handje
toestak liep alles vlot. Maar
ik denk dat het deze week
niet zo vlot zal verlopen. Als
ik al de kapotte en stukgesla
gen bierflessen en glazen
aan elkaar kon lijmen zou ik
een «dikke» cent voor mijn
spaarpot verdiend hebben.
Ik beklaag mijn collega's
scholieren die woensdag of
donderdag met de fiets naar
school moesten. Maar ja, dat
is dan terug goed voor de
fietsenmakers.
Het klassieke assekruisje van
de woensdag na karnaval is
ook al uit de mode. Er ko
men geen klanten meer op
dagen in de kerken Dit zal
de fout zijn van dokter Van-
derbeke, die wil dat de
kerkfabrieken ook bezuini
gen. De karnavalstoet vond
ik enig. Maar... men moet
wel Aalstenaar zijn en een
stukje politieke kaas gegeten
hebben om het te begrijpen.
Maar, ja wij reporters zitten
aan de bron en eten graag
kaas. Een gratis-tribunekaart
kon er niet af van de burge
meester, wij konden er zelfs
geen kopen. En er was op de
tribunes nog plaats op over
schot. Wat wil je, een stede
lijke prins, een Oostvlaamse
en een Europese. Het is waar
ook: ook dat is «zogezegd
karnaval».
Jurgen Tack
remis en uitgedraaid was op
een onverwacht sukses.
De ouders, die hun fier uit
gedoste kleuters en peuters
vergezelden hadden het ook
best naar hun zin. Zij konden
een gezellig praatje slaan
tussen een heet bakje koffie
en plannen smeden voor de
grote-mensen-karnaval, die
hopelijk ook zo spetterend
zou worden. Maar daar twij
felden zij helemaal niet
aan...
Op het einde werden alle
verkleedde kinderen (en dat
waren ze allemaal) aange
naam verrast met een zakje
snoepgoed en een frisborre-
lend prikdrankje. Omstreeks
zessen liep het geslaagde
kinderfeest op haar laatste
beentjes en iets later waren
alle kinderen verdwenen in
de donkere en natte straten.
Dekenij Dorp mag fier zijn
van haar prestatie. Zij zijn
immers de enigen die karna
val levend houden in deze
slapende deelgemeente, en
worden niet steeds bedankt
voor hun inspanningen. Dit
was in ieder geval een schot
midden in de roos.
Houden zo!
Voor hen is Aalst nu ook
Oiljst geworden. Zij hebben
het karnavalvieren in het
bloed gekregen en kunnen
dit dan ook niet meer mis
sen. Die ene dag in 1978 is
hen voorzeker meegevallen,
want nu maken zij er zo'n
kleine week van. Om echter
dit uitgebreid bezoek te be
kostigen, doet dit groepje,
die ondertussen al een
groep geworden is, aan
weekend-werk zodat zij in
dezelfde joviale sfeer als wij
karnaval zouden kunnen vie
ren. Erger nog, in die drie
voorbije jaren hebben zij zo
veel sympatie betuigt bij het
Aalsters publiek, dat zij nu
voor de eerste maal zelfs
optraden in de karnaval
stoet, op officiële manier
dan. Voor het College van
Er was reeds heel wat om te doen geweest; karnaval-
vierend Oiljst dacht dat de prijs van de pint hen de das
ging omdoen, want er gingen geruchten de ronde dat
je voor een schuimend glas geelgoud vocht twee
briefjes van twintig mocht uit je portefeuille foefelen.
Uiteindelijk bleek dit alles niet zo'n vaart te lopen.
Over het algemeen bleef de prijs 'beperkt' tot 25
frankskes. Op de Houtmarkt kon je er zelfs eentje
bemachtigen aan 22 frank en verscheidene jeugdklubs
hielden het op één briefje van 20 frank. Anderzijds had
je sommige dancings, waar je werkelijk 40 en zelfs 50
frank moesj neertellen voor een 20-cl-glas. Reken
maar eens als je met een gezellig kliekje zo'n duister
hol binnenwaait, en na enkele singeltjes joelen en
springen een 'toerneken' mag aanbieden. De briefjes
van honderd gaan van hand in hand, en de inhalige
stamineebazen worden op 4 dagen steenrijk. Als je
daarbij nog iets niet-vloeibaar door je keelgat wilt
jagen, een hotdog of hamburger of zakje friet, want
voor uitgebreid en verzorgd tafelen moet je met deze
helse dagen niet in Oiljst zijn dan ben je op één avond
gauw een briefje van duizend kwijt...
Maar ja, 't is maar een keer karnaval (of viert Aalst 365
dagen feest??)
Wijd en zijd zijn de Oilsterse
Voil Jeanetten bekend, maar
de mot zit in hun vestimen-
taire attributen. Dinsdaga
vond belde een Aalstenaar
naar het BRT 1-programma
«Tot Uw Dienst» om aan
Paul De Wijngaerd te vertel
len, dat het «vuile» van jaar
tot jaar vermindert, en dat
was geen reden tot treuren
voor hem.
Toch waren ze niet heel en al
afwezig op «hun» dag. Meer
dan vijftig zullen het er ech
ter vast niet geweest zijn,
om achter de muzikale tonen
van de Oude Garde te para
deren. Opvallend was wel de
verscheidenheid. De zoge
naamde traditionele vogel
muit en dameslingerie was
niet voor elke Jeanette een
must. Er waren er die met
zangzaad aan het leuren gin
gen, er waren kinderkoet-
sen...
Een week lang kondei
deze Schotten dit niet I
ligen, doch onze Louis
dit vlug op door u
Receptiekas wat heet
weg te graaien, zodat
voor mekaar kwam. S
met de Schotse Pi»
dronken D'haeseleer, D
schop. Van Renterj
Doorns, Philip De Paep
Jong PW Mutualisten
ons Vast en wijzelf, t
scheidschampagne! 11
volgend jaar!
8 - 13.3.1981 - De Voorpost
