OOR STANT VAN IMPE DUURT KARNAVAL
MIEL VAN DEN BROECK
«AALSTENAARS ZIJN OVERAL
B'VT
OEiR VfRGiF«>fooeflSfl1J*rwi
'oorpos
ér dan drie maand is Constant Van Impe de vertrouwde vingen doen zich ook in gro-
uur geweest in het kantientje van de karnavalhalle de te groepen voor...»,
ouverture».
Jens de periode oktober-november was een beurtrol Kas spijzen
jesteld om de dorstige karnavalisten te laven, doch deze Al die wagens hier, zijn fan-
leling, hoe goedbedoeld ook, bleek waardeloos. tastisch mooi, groot... Kan
Jansv
>ske in besloot Constant Van
s eefe om het zaaltje full-time
nde I te knappen en zo ge-
ize g iedde ook. Sinds half no
de Ie nber staat Stant achter de
;estk( nbank en hij is er gewoon
en ge t meer weg te denken,
d en lens de beginperiode was
Man er tijdens de weekdagen
118 tot 20 uur en 's zater-
|S van 9 tot 12 uur. Sedert
i goeie maand zijn die
n tijdens de doordeweek-
dagen 14 tot 23 en op
irdag van 9 tot 18 uur!
lolen op bezoek
wel Stant wat graag een
tje (nou ja, eentje sef-
s...) lust, is hij tijdens de
isturen niet te vermur-
n: geen druppel bier
nt dan over zijn lippen!
werkloze zonder recht op i
goeding, slijt hij liefst zijn
^^ben in de kantien, ten
flftste van de karnavalisten
l^Bvan de schoolgaande
«Ld, die de jongste maan-
y dit levend Aalsters kar-
almuseum met hun he
istelling vereren. «Tot-
i toe waren hier 29 scho-
te gast» zegt hij trost «Uit
derleeuw, Oordegem, j
ndegem, Welle, Haaltert,
dermonde... Doch
hts twee uit Aalst zelf, en
jjt heeft me wel pijn ge-
SjPln» stelt hij spijtig vast.
v.r
sen, wij starten ieder jaar
opnieuw op nul. In april-mei
hebben de Destereers hun
Breugelavond, dat is de ba-
zis voor onze kas voor de
rest van het karnavalsei-
zoen. We hebben het hele
mino's. Verwijten, dat ver
dragen de mensen niet
meer!»
In Aalst komen leren
De zaken liggen nu helemaal
anders: de Destereers heb-
Beveren van Aalst-Karnaval?
En maar praten over kar
naval!
We hebben opgemerkt, dat
de kantien er buitengewoon
netjes bijligt. Het is een stuk
van Stant's leven geworden,
een echt klein kafeetje. Je
kan hier alles krijgen...
«Mijn echtgenote Rita kuist
de boel hier op. Soms
brengt ze mijn middageten
als ik hier van 's morgens zit
om de scholen te ontvan
gen. 't Es een graalèke goei
vraa, mor z'ei ne graalèke
goeie maan oeik!» Stant
lacht en vervolgt: «Je kan
hier sigaretten krijgen, er
zijn chips voor de kinderen,
maar je kan ook een hartig
hapje eten! Er zijn er al die
gezegd hebben: «'t Zal ons
voren, as 't hier gedoon es!»
Er wordt zelfs op aangedron-
Pionier van huidig karnaval
Miel is een innemende man,
die met het karnaval van de
jongste jaren is vergroeid.
In augustus 1970 was hij met
Willy Schillemans en Rudy
Wauters één van de medes
tichters van de Destereers
en toen na de Vereniging der
Aalsterse Komische Groe
pen eind 1970, en vier jaar
later de v.z.w. Aalsters Kar
naval Verbond werd opge
richt, was hij onder het voor
zitterschap van Kamiel Ser-
gant de eerste officiële pen
ningmeester.
Vandaag is hij dat, met Gus-
taaf Sonck als voorzitter,
nog altijd.
ben nü al twee kontrakten
om na de Aalsterse karnaval
elders op te treden. In Mort-
sel en in St.-Gillis-Dender-
monde. Dat is momenteel
hun basis om mee te be
ginnen.
In Mortsel gaat het over een
prachtige omloop waar
100.000 mensen komen kij
ken. De stoet duurt zo'n twee
uren. Als we daarheen moe
ten, vertrekken we om acht
uur 's morgens. Zo'n ver
plaatsing kost 8 a 9.00Q
frank, er is een toelating no^
dig van het Ministerie van
Verkeerswezen.
Over de opmerking van de
Antwerpenaars onlangs ip
ênAflCO'ZiCK IN BED
[vragen, die ze stellen,
|t hij op band geregi-
krd. Een dokument!
keibaarheid
p zich hier geen wrijvin-
voor?
B bijna niet te geloven,
r hier doen zich geen
penswaardige moeilijk-
pi voor. Onlangs had-
er hier twee een hartig
Irdje gewisseld, doch
lik na een dagje afwezig-
terugkwam, stonden ze
derlijk achter de toog»
recent verschijnsel is
het plotse afknappen
sommige groepen. Er
heerst een soort prikkelbaar
heid, die er vroeger nooit is
geweest.
«Dat komt» legt Stant uit
«omdat het overal altijd de
zelfden zijn, die komen wer
ken. Dat duurt dagen en we
ken, tot de bom barst. Zo is
het gebeurd met de Frakoda-
rissen en ik vind het bijzon
der jammer. Op een bepaald
moment werd het de wer
kers te veel, ze hebben het
werk voorgoed neergelegd.
Het lidgeld werd terugbe
taald, de kleine wagens en
benodigdheden verkocht.
De kostuums mochten de le
den houden. Dergelijke wrij-
het nog mooier, groter!
«Je kan de evolutie niet
tegengaan. Misschien moet
het tot fusies komen tussen
kleinere groepen, om de
kosten te kunnen blijven
dragen...».
En zullen ze zelf wat dieper
in de zak moeten tasten?
«Bij de Sjiepeerekes ik
ben 'n echt Sjiepeereken,
omtaaft da! zorgen wij
voor een flinkgespijsde kas
door allerlei initiatieven. Vo
rig jaar hebben wij een hele
maand, van de 1e tot de 31e
augustus, een leegstaand
kafee opengehouden. We
moesten geen huur betalen.
In 1973 hadden de Aalsterse
karnavalgroepen in de Fiber
Fleet een onderkomen ge
vonden, enkele maanden la
ter zou het huidige A.K.V
daar het licht zien.
Sindsdien heeft de grootste
Aalsterse karnavalvakbond
een enorme vlucht geno
men. Van 14 groepen in de
Fiber is het uitgegroeid tot
een 40-tal nu in de Couver
ture.
Hij is dus een pionier van het
wordt gewoon verpletterd
onder hun gewichtigheid,
maar zelden nog gebeten
door hun scherpe tandjes.
Verwijten, ze kunnen er niet
meer tegen I
«De groepen zijn niet te stui
ten in hun scheppings
drang» zegt Miel. «Alles
wordt gespendeerd aan de
opbouw van de wagen en
wat er bijhoort. Karnaval
groepen zijn geen spaarkas
jaar door een aktief kluble-
ven: een busreis, souper en
weet ik veel... Totnogtoe
hebben we op niemand be
roep moeten doen om het
hoofd boven water te hou
den. De eerste twee jaren
hadden we de laatste prijs,
dus daar hadden we finan
cieel erg weinig aan!»
«De Voil Jeanetten zijn, spij
tig genoeg, voorbijge
streefd» meent Miel. «Zo
verging het al eerder de do-
deze halle, is Miel ook niet zo
goed te spreken. «De kwali
teit kopen ze in Aalst!» zegt
hij beslist.
Ze komen naar Aalst kijken
om te leren en wat zij uit
Aalst importeren, oogst gin
der applaus.
«Olsjteneers zén oeveraal de
vedetten» glundert hij en dat
doet ons deugd aan het hart.
Miel Van den Broeck betrekt
graag andere mensen bij het
sukses van de Destereers:
de 74-jarige Pierre Cats bij
voorbeeld, die zo'n 6, 7 jaar
hun wagen op echt artistieke
wijze komt schilderen en Ru
dy Wauters, die het klaar
speelt om in drie dagen tijds
een kop te produceren, dit
jaar die van Mare Galle.
Afliel is echter bovenal de
mensen van het A.K.V. en
van de Destereers dankbaar
voor de ontzaglijke hulp, die
hij mocht ondervinden tij
dens de ziekte van vader Jef
Van den Broeck. «Het was
een onvergetelijke ervaring,
waar ik al die mensen enorm
dankbaar voor zal blijven»
Met simpatieke Miel verheu
gen we oris over de mense
lijke solidariteit tussen al die
levenloze mastodonten.
Cyriel Temmerman
gen, om dit kantientje het
hele jaar door open te hou
den... Met de weekends zou
je ze zien komen!» meent
Stant. «Als ze maar heel het
jaar door over karnaval kun
nen praten. Bij mij zijn ze
aan het goed adres.»
Lak aan protokol
Constant Van Impe heeft zijn
zelfstandige bedrijvigheid
gestopt en is momenteel
werkloos, kan niet stempe
len en brengt graag zijn da
gen door in dit kantientje. Hij
heeft zijn eigen discobar, bo
xen en kassetten hierheen
gebracht en waar vroeger
een dertigtal radio's door el
kaar en tegen elkaar op voor
een helse kakafonie zorg
den, zorgt hij nu, dat de hele
halle door dezelfde aange
paste muziek weerklinkt.
Hij heeft 25 jaar de stoet
meegemaakt, niet achter
één of andere muziekje mee-
qestapt, maar meegedaan.
