(TOBWiÖAC mmm ERU-DRIEDAAGSE 'T APOSTELKEN PIANORECITAL SONIA MOORTGAT: INSTRUMENT GEEFT TALENT GEEN KANS H ind van de Inca-beschaving eru: Jolimuts «TV af, wij willen spelen» ELT>03EM0(HÖA Hexachord: de twijfel van de grootheid, de straf voor de bekwaamheid °n; De Voorpost - 20.3.1981 - 15 v; oppervlakte: nwoners: 16.000.000 oofdstad: Lima: 0.000 inwoners u ligt in het middenge- van de Zuidameri- e stille Oceaankust en aantal ertsen en mineralen in verschillende kombina- ties en strukturen en in een haast oneindige verscheid enheid. Muzie. en zang uit het Andesgebied Het beluisteren van La tijns-Amerikaanse muziek beantwoordt momenteel aan de behoeften van de Europese konsument. Een groot aantal groepen pasten hun muziek aan de eisen van het publiek aan. ande ren bewaarden gelukkig hun etnisch karakter en au- tenticiteit, vooral de Boli viaanse groepen. Daarom een Boliviaanse groep uit nodigden. Dit kan vreemd klinken, maar we mogen niet uit het oog verliezen dat het grote Incarijk zich uit strekte van Ecuador over Pe- ro tot Bolivië. Blijkbaar heeft het gigan te gro jnkele gegevens op een bergen, landbouw op 4.000 m. hoogte, eenden die spre- 1.290.000 ken °P hoge bergmeren waar alle insekten van Eu ropa zouden ondergaan, ko libries die de zon bereiken om het vuur te drinken en bovenal gloeien al de bloe men van de wereld. Van daaruit iemand na bootsen is schande. Technisch zal men ons overtreffen en beheersen, zich uit van Ecuador we weten niet tot wanneer, noorden tot voorbij de maar in de kunst kunnen wij breedtegraad in het de wereld iets leren. Wen. Geografisch is het (vertaling: Elza Galle-De- )een tropenland. Dit tro- hennin, hoogleraar aan de [klimaat wordt echter be- V.U.B.) Peruaans artisanaat met de ook dat we ter gelegenheid f°U a c. iu n oude culturen als voedings- van de Peruaanse avond oom in de btille (Jceaan door de aanwezigheid em de Andesbergketen. De wandtapijten van «Al leen ten oosten van de fonso Sulca Chavez». Zijn re, in het Amazone- wandtapijten bezitten een angebied, heerst een uitzonderlijke kleurschoon- itig-heet tropenklimaat. heid en dit, in de eerste 0 verschillende invloe- plaats, door het gebruik van hebben aan Peru zijn uitsluitend plantaardige ander en gevarieerd ka- kleurstoffen. Sulca zegt: Bi gegeven. In grote «Mijn vader leerde mij de ken kan men Peru in juiste kleuren te vinden in 1 gebieden indelen, met de planten. Voor mij is deze in klimatologische ken- kennis een waardevol bezit ken. die zich evenwijdig Het is een stuek geheim van de kustlijn uitstrekken, de aarde dat ons deelachtig _i is in de eerste plaats wordt.» Terwijl de zon nage- Jkustgebied of Costa met noeg alle kleuren verbleekt, (kt oostelijk ervan het be- heeft zij geen vat op deze Ind of Sierra en verder natuurkleuren. Jelijk. over de Andes, het Wandtapijten van San Edijke tropengebied met Pedro de Cajas. Dezer bij- typische tropenregen- zonder kleurrijk opgebouw- |ad of Selva. de tapijten vertonen een niet evenaren weefpatroon. komisch De wevers van San Pedro de groot ekonomisch be- Cajas vinden enerzijds hun |g zijn voor Peru vooral de inspiratie in de motieven (dbouw, de bergmijn- der verschillende pre-Co- iw, de aardoliewinning lumbiaanse beschavingen de verwerkende indus- maar slagen er daarnaast in om «last but not least» op ongewoon artistieke wij de hedendaagse wereld i de Indio te vatten. Wandtapijten uit Puno. „is dit tot op heden in Het zijn geborduurde wan- belangrijke mate ge- dtapijten waar met Alpaca wol indrukwekkende volkse taferelen worden «gete kend» op een met de hand vele en verscheidene geweven doek uit schaaps- iten is Peru een dank- wol. Als wanddekoraties land te noemen. Dit in roepen zij bij uitstek de sfeer jrste plaats omdat pre- van de Andes op. op het grondgebied van Wandtapijten uit Ayac- lidige Peru een van de huco. In deze tapijten over- ite en meest indruk- wegen de natuurlijke kleu mde beschavingen tot ren van de schaapswol. Ze .looiing is gekomen, na- zijn volledig met de hand Ijk de Inca-beschaving, vervaardigd, vanaf het spin- er tot op heden zijn spo- nen van de draad tot het eft nagelaten. weven van de motieven, die de volkeren zelf. die meestal worden overgeno- zijn van deze men uit de pre-Columbiaan- kulturen, bleven in Pe- se periode (Inca en pre-Inca- een zeer groot ge- beschavingen), n dit door hun isole- Plaids in Alpacawol. De lf in het hoge ontoegan- ze uiterst funktionele «kle- e Andesgebergte, vrij den» gaan terug tot de pre- Spaans-Europese ge- Spaanse tijd. Toen, zoals P^lchakeling. Zowat 50 nu. werden zij door de be- cent van de Peruaanse volking van de Andes ge- Dlking is nog zuiver In- bruikt als dekoratieve inter nis en spreekt nog zijn ieur-kleden. deken, wan- en taal. waaronder het dkleed en vloerkleed. Voor ichua en het Aymara de alles waren deze «dekens» -4 mgrijkste talen zijn. De- bestemd om zich tegen de j ndianen bewaarden een koude te beschermen. Dt stuk van de eigen kul- Breigoederen in Alpaca- ten godsdienst en getui- wol. De wol van de Alpaca, i nog steeds van de hoge san soort kleine lama uit de J sticiteit die zo eigen was Andes, is zachter, lichter en .1 hun voorouders, de bui- warmer dan om het even 1 jewoon kunstzinnige In- welke andere wolsoort. Alle J in hun muziek, in hun breiwerk werd ter plaatse is. in hun handwerk. door de ambachtslui ver- lel deze Peru-tentoon- vaardigd. J ling willen wij dit land, Aardewerk. Het vervaar- 9 de volkeren ervan, voor digen van figuren en voor dzeil laten getuigen. werpen in aardewprk be- hen die vooral be- hoort traditioneel tot de ar- telling hebben voor de tistieke uitingen van de In- historische en zelfs dio. Naast hedendaagse 'logische achtergron- kreaties die meestal de weergave trachten te zijn van wat de gewone man be zig houdt, heeft men zich toegelegd op het hermaken van het aardewerk der pre- Columbiaanse kuituren. Kussentjes. Geheel met de hand vervaardigd en ge- met natuurlijke Ze zijn uiterst GVASCAP IMGA Om in Aalst de feestzaal van het stadhuis te doen elke noot verantwoord en vollopen vermijd je best twee dingen: je vraagt talent uit gevoelsgeladen is. Sonja Vlaanderen en je laat de mensen gratis komen luisteren. Moortgat tracht de muziek Het eerste impliceert enige fierheid, het tweede zou kuituur op te stuwen of tot bedaren kunnen demokratiseren, maar die zijn beide in Vlaanderen te brengen, maar ze vecht ver te zoeken. Misschien had Tejater 80 het pianorecital tegen haar instrument als, van Sonja Moortgat kunnen laten voorafgaan of omlijsten tegen windmolens, door enkele gags met de zotskap of de feestneus op. Nu zaten een vijftigtal lijk azuur meer te schlderen, mensen her en der ver- hij is geen volwaardig kun- spreid. En wie al op de plan- stenaar meer. Ontneem ken heeft gestaan weet hoe- Hans Andreus een aantal zeer respons van het publiek kleurrijke of suggestieve of aandachtige stilte de woorden, en zijn poëtische ken Dp en de melodie tekent prestatie zo niet bepaalt, trefkracht verdwijnt. Met 2ich af tegen een vlechtwerk dan toch beïnvloedt. Moet ik hetzelfde probleem wordt van arpeggio's. De interpre- dat bewijzen? Ik hoorde Ju- mutatie mutandis Sonja tatie hier vergt in de eerste lien Schoenaerts tweemaal Moortgat gekonfronteerd. plaats subtiliteit en precies in Plato's apologie van Soc- De subtiliteit van Fauré, de deze verfijning weet Sonja rates. Een eerste keer voor spankracht bij Schumann, Moortgat ondanks het in- echt geïnteresseerden. Je de lyriek van Brahms tove- strument (ik weet dat ik in kon de stilte snijden, ieder- ren uit een piano die bij de herhaling val), te bereiken, een voelde zich bij de ge- eerste aanslag klinkt als Schumanns Novelette nr. éngageerde tekst betrokken, hard. zielloos metaal en die de akteur speelde niet meer elk vleugje poëzie opslokt, de rol van Socrates, maar is als een sisyfusarbeid. Het was. Een tweede keer voor werk van ziel en handen leerlingen uit het middel- wordt als het ware in de baar onderwijs voor wie de kiem te niet gedaan. Dat namiddag uitsluitend een Sonja Moortgat er nog in namiddag zonder saaie le- slaagde ons te boeien en betekende. Schoe- elke komponist iets van zijn Fauré's pianomuziek is heel typisch voor zijn schrijf wijze in het algemeen: intro vert. klaar, poëzie, als een zachte lichtglans, ontdaan van effekten. Zijn zesde noc turne roept visuele indruk- beeld en voorbestemdheid. Jammer is dat, want als je tisch bolwerk van de Andes tussen verscheurde Indio- het boek sluit, heb je de de inwoners beschermd te- gewaden en omhullend indruk de Peruaanse oli- gen velerlei invloeden van duister dat glanzend invalt, garchie heel intiem te ken- buiten. De muziek van de Als het volk onsterfelijk is. nen, met haar elitaire tics, Quechuas en de Aymaras is dan kan de dichter, wiens haar lachwekkende ameri- immers tot de dag van van- dagen geteld zijn, alleen canofilie en haar per slot naerts proefde de sfeer als eigen kleur en geaardheid daag onveranderd geble- nog tot de materie terugke- van rekening tragische ver- vrijblijvend en stond quasi mee te geven, pleit voor ven. Ze is droevig en be- ren waaruit het volk is ont- vreemding. Bryce is niet de dieen met zijn getuigenis, waarde haar interne kracht, staan, het stofgoud. huisschrijver van de heer- Sonja Moortgat is oud- Ze wordt ondersteund door De dichter Jose Carlos Ro- sende klasse, waar bijzien- ieerlinge van Lode Backx en typisch Indiaanse muziekin- driguez is te gast in het de critici hem voor versleten iaureate op zestienjarige strumenten: zamponas (pan- raam van de Aalsterse Peru- hebben. «Ik heb die klasse ieeftijd van onze Stephan ö- fluit), tarkas (zware vierkan- driedaagse, op een Pe- zowel met liefde als met £>e Jonghewedstrijd. Zij be- deelten die nog sterk aan- te houten fluit, uit één stuk ruaans literair forum, waar- haat geschilderd,» zegt hij. haalde een reeks eerste prij- leunen bij Haydn. wolkenlo- gesneden). kenas (fluit ge- aan verder nog deelnemen en om die kontradiktie be- zen aan het Antwerpse mu- ze en ongekompliceerde mu- sneden uit riet waarvan de de Peruaanse schrijver Al- heersbaar te maken ge- ziekkonservatorium en be- ziek waar ze de juiste aan- uiteinden schuin afgesne- fredo-Bryce Echenique. de bruikt hij het wapen van de reicjt zich nu Voor op het slag treft. Maar zelfs in die den zijn), pinkillos (kleine dichter Stefaan Van den humor (ook al iets wat in de hoger diploma piano onder variaties die oppervlak- fluit met bek), moxenos Bremt. de literator Jo Ver- vaak bloedserieuze Zuida- ieiding van Lode Backx en kig beluisterd vingeroefe- (blaasinstrument), begeleid brugghen en de kenner bij merikaanse literatuur niet jozef j)e Beenhouwer (hier ningen lijken duikt reeds haar muzikale aanleg. Beethovens 32 variaties in c zijn duidelijk een jeugd werk. Sonja Moortgat is op haar best in lassieke ge- risserij niet te vergeten, ert eeuwen is Peru in de le plaats een agrarisch u en kuituur door de bombo (hoge trom- uitstek van de Latijnsameri- zo vaak voorkomt!). voor kort te gast als voortref- mel) of de wankara (kleine kaanse literatuur Drs. Guy Een andere roman is «La feUjk begeleider van de alt trommmel). Hiertoe behoort Posson. Er zal tevens van passion selon San Pedro pia Bollen). Voor radio-Fran- ook een snaarinstrument, gedachten worden gewis- Balbuena» (Parijs, Flamma- ce deed zij een opname van charango. seld over het werk en de rion, 1980). Pedro Balbuena Debussy-preludes en zij Toch is er nog een andere persoon van de Peruaanse is een jonge Zuidamerikaan- nam deel aan de reden die heeft bijgedragen schrijver Jose Maria Ar- se schrijver die eigenlijk meesterkursus liedinterpre- tot het behoud van de pre- guedas. nooit een letter op papier jatie van professor Erich Incamuziek en de Incamu- heeft gekregen (op een paar vVerba die op dat gebied ziek. Bij de Maya's en de De Peruaanse schrijver korte fragmenten na), maar een wereldfaam geniet. Azteken was de muziek in ™**ed.° BrYce" wiens waandenkbeelden de Haar programma bestrijkt handen van priesters-muzi- Echenique eigenlijke substantie^ van een heel stuk muziekge- (eigenlijk een scherzo) is een brokje vloeiende poëzie waarin Weltschmerz over gaat in een bijna dansach- tig ritme, waarin een mooi, quasi martiaal tema zich ontlaadt in felle akkoorden. De vertolking mist span ning, maar zelfs een Kempff of een Arrau zouden hier geen Schumann kunnen tekenen. In zijn sonate nr. 1 is Al- ban Berg nog ver van het naakte, beklemmende ex pressionisme van zijn «Woz- zeck». Deze muziek zit nog in de buurt van Tristan, is een en al emotie, geen ideeënmuziek. De aanpak was wat clak en mocht bitsi- ger en snediger. Chopins balladen ontle nen hun sfeer vaak aan ge- hier en daar de sterke per soonlijkheid van Beethoven dichten van Mickiewicz. Dit op, een bruisend gemoed is ook het geval voor zijn dat de muziek tot uitdruk- ballade nr. 3 in As opus 47 kingsmiddel maakt van het waarin het Loreley-tema de eigen ik. Sonja Moortgat stemming bepaalt. Het fas- bouwt de kontrasten even- cinerende van het Sirenen- wichtig op, het «Sturm und gezang en de bekoring van Drang «-karakter echter zit het golvend water vergen wel in de handen, maar een klankbeeld dat zweeft komt niet uit de noten. van helderheid naar drome- Brahms noemde zijn inter- righeid. Maar het instru- kanten. Toen tijdens de Deze auteur ("Lima 1939) het boek vormen dat hij ei- schiedenis en mikt niet op mezzi voor piano «wiegelie- ment doet het ritme stokken dreigende nacht of vriende- Conquista de Spanjaarden is een van de Jonge Turken genlijk had willen schrijven, goedkoop en gemakkelijk deze laag van de bevolking van de Zuidamerikaanse li- Ooit vond hij op straat een sukSes. Maar zij is er zich uitroeiden, verdween voor teratuur. Hij heeft al een in- foto uit een Frans tijdschrift. niet van bewust dat ze haar een groot deel de etnische drukwekkend oeuvre op zijn ze stelde een jong meisje naam kan breken op een muziek. En de nieuwe mu- naam staan en is nog in voor en precies naar haar vleugelpiano die nog amper ziek die ontstond werd vlug volle produktie. gaat hij op zoek in Amerika die naam verdient. Neem verhispaniseerd. In Zuid- «Un mundo para Julius», en Europa. Zijn mythomanie yan Qoghs blauw weg uit Amerika daarentegen was zijn eerste grote roman brengt hem achtereenvol- zijn paie{ en hij weet de muziek zaak van het ge- (1970) is al sinds 1973 be- gens in Berkeley, Parijs, wone volk. Wel werd na de schikbaar in Franse verta- Mexico, Perugia en Floren- komst van de Spanjaarden ling. Hij kreeg er de Medici- ce. waar hij tenslotte door het instrumentarium uitge- sprijs voor het beste buiten- ene Sophie wordt vermoord, breid met een paar tokkelin- landse boek voor en vol- niet zonder de bittere weten- strumenten zoals de charan- komen terecht. Indrukwek- schap dat ook zij niet het go, maar niet ten koste van kend door zijn omvang, on- meisje van de foto is. hoe de autenticiteit. gewoon door zijn tematiek wel hij zich dat lange tijd De groep die op zaterdag- («een radiografie van de Pe- had wijsgemaakt, avond 21 maart 1981 op- ruaanse oligarchie» noemt Het hoeft geen verwonde- treedt in 't Apostelken te Bryce het zelf) en origineel ring te wekken dat Alfredo Aalst, in het raam van de door zijn uitwerking (vanuit Bryce Echenique op dit mo- Peru driedaagse. komt dus het standpunt van een vijfja- ment werkt aan twee ro- uit Bolivië en heet INTI-MU- rig jongetje dat verdacht mans die beide draaien JUS. Deze Quechua-naam veel weg heeft van Bryce rond het tema van de Zuida- betekent «Zonen van de zelf) is Julius een komplete merikanen in Europa, en Zon». Deze groep trad reeds Bildungroman. Het boek meer bepaald in Parijs, verschillende malen op in eindigt als Julius elf jaar Daarmee sluit hij aan bij Duitsland en zal beslist in- oud is. Dan ligt zijn toe- een evolutie die de laatste staan voor een hoogstaand komst vast. «Ik twijfel of Ju- jaren steeds duidelijker en verantwoord muziekbe- lius een revolutionair is ge- wordt, namelijk het door leven. worden,» merkt Bryce scep- werken van de (vrijwillige of tisch op. En dat hebben de gedwongen) ballingschap Een paar «geëngageerde» Nederland- van de fine fleur van de literaire figuren se lektoren hem blijkbaar Zuidamerikaanse schrijvers De Peruaanse kwalijk genomen: Bryces in hun oeuvre. (G. Posson) dichter werk kwam nooit voor verta- (Verwerkt door Jose-Carlos ling in aanmerking. W.D.B.) Rodriguez deren van mijn smart». Hun en weg is Chopin, aard is bedachtzaam, de Sonja Moortgat rondt haar stemming vertederd (want recital af met een stern- onder zijn wat stug uiterlijk mingsstukje van Debussy klopte een mild hart), hun dat even bescheiden over- uitdrukkingsmiddelen komt als zij zelf en even spaarzaam omdat bij autentiek. Brahms net als bij elke W.D.B. autentieke dichter elk woord RONDADOR SIKU-IRA Indiaanse fluiten van Zuid-Aaerika. er voldoende doku- ptatie en informatie be- het mo ilgenis van Arguedas, luaanse schrijver een. ik ben geen kuituur- ik ben een Peruaan die weven als een gelukkige dui- schaapswol. mp vl felle kleuren en hun haast kinderlijke opvatting stralen zij een aandoenlijke autenti- kristentaal spreekt en dekoratief. Spaans en Bewerkte kalebassen. Of ;kua. Mate Burilado. Het woord werkelijkheid wilde «mate» betekent aftreksel izetten in artistieke van vruchtenvlees. Eens-het vruchtenvlees verwijderd, fijn principe was steeds werden het opbergpotten te beschouwen als een voor allerlei voedingswa- ,'20u(|li,Pu"el')ke bron van ren Aan de buitenkand wer ft eppinyDe middelen te den zij kunstzinnig versierd. za,ef beteren om dit eindeloze Retablo's. Naieve. volkse HpceiT ,e begrijpen, ook door tafereeltjes. Ondanks hun mis van al wat men in w lere landen ontdekt. 'een, er is geen méér ver- eiden land, geen grotere citeit uit. ie vol| ièteit van landschappen Aardewerk uit het Ama- sorzien mensen; alle graden van zonewoud. Reeds verschil- ttnte en kleur, van liefde lende eeuwen lang vervaar- haat. van plannen en digen de Indianen uit het kvondigheid. van sym- Amazonegebied hun funk- en bezielers. tioneel en ritueel aardewerk It6t toevallig werden hier op dezelfde, oeroude be- ormd: Pachacamac en proefde wijze. Nu nog wordt Ehacutec, Huaman Poma. dit aardewerk op identieke en de Inca Carcilaso. wijze vervaardigd, en dit Pac Amaru en Vallejo. uitsluitend door vrouwen- ikken i 'iategui en Eguren, het handen. iart va" van Goyllur Riti en van Half-edelstenen en mine- Heer der Mirakelen, de ralen. De rijke ondergrond kja van de kust en van de van Peru bevat een oneindig Als kind van het Peruaan se Amazonegebied brengt Jose-Carlos Rodriguez ons poëzie met de intensiteit en de weelderige overvloed van het ondoordringbare Amazonewoud. Hij spreekt vanuit zijn vrijwillige geko zen ballingschap van een vaderland, van een konti- nent dat onrecht werd aan- Hexachord gaat weer optre- tegen een muur botsen, die door hen aangeschreven gedaan, gemarteld en ver- den. Op vrijdag 20 maart in Hexachord heeft die weg in worden om voor hen exclu- scheurd. Helder en breed- de kring van het H. Hart. Ddrt een draf afgerend. Ze zijn sieve stukken te compone- voerig, met een heftig hart, is natuurlijk niets nieuws en daar begonnen waar ande- ren aarzelen, want wie is neemt de dichter het wapen dat is ook geen schokkend ren eindigden. Langs de Hexachord, en wat zijn hun richt hij de pijl uit de bericht. Hun programma weg werd uitdrukkelijk en referenties? gespannen boog. zoals de loopt traditiegetrouw van terecht geapplaudiseerd. de Aan de prijs voor een optre- krijgers op de epische fres- veel renaissancemuziek wierook was niet uit de den zal het ook niet liggen, co's van de aloude tempel- over romantiek tot moderne lucht en de bloemen zijn met die is zeer laag. Geen enke ruïnes. Zijn lied is als zaad meesters en eigen bewer- hele ruikers gestrooid, maar le charmezanger en zeker voor een nieuwe en uitein- kingen. De invitatie komt de muur is bereikt en als je geen popartiest krijgt het in delijke dageraad. van de vereniging, die in het mij vraagt is hij hoog. zijn hoofd om voor zo n be- Bij Jose-Carlos Rodriguez het kader 50-jaar H. Hart- Iedereen weet dat ze zich op drag zijn mond open te vervloeien op een wonder- kerk ook tekende voor de de rand van het professione- doen. Het snobisme en het bare wijze enkeling en ge- uitvoering van het Weih- le bewegen, op 2 jaar tijd karakter van sommige cul- meenschap. De grote dag is nachtsoratorium en een ze- hebben ze een repertorium tuurpilaren kennende zou dichtbij, de dichter gaat ker kuituurbehoefte om wel- dat kwantitatief en kwalita- het trouwens niet slecht zijn hem tegemoet. Hij geselt ke reden dan ook op de rech- tief verbijsterend is en een om hun prijs te verviervou- met woorden: angst, een- teroever wil dekken. Ze wil- vergelijking met om het digen. Duur is hier niet zel- zaamheid, terreur, de nabij- len voornamelijk jong talent even welk koor (en dat zijn den synoniem van kwaliteit, heid van de dood. Eenzaam een kans geven om uit het en willen ze zelf niet) gaat en dure artiesten worden inderdaad maar in eenheid isolement te raken, dat is helemaal niet op. Hun re- nooit als beginnende talent met de dingen. Omhulsel en dus geen nieuw verhaal, pertorium, hun présence is volle jongelieden om vorm, huid en lichaam, bo- Dat is het oud gegeven van uniek, ze zijn een begrip, en schreven, venlaag en volk. Weent om veel goeie wil en hopelijk toch worden ze niet ge- En dan is er een ultiem knel- middemacht en viert feest weinig teleurstelling. vraagd. Beter uitgedrukt punt: amateurisme op zon onder de middagzon, samen Maar terug naar Hexachord. kan je stellen dat ze wel niveau komt in konflikt of met de vrouwen en de ou- De toon uit de perskonferen- gevraagd worden maar dat levert op zijp minst moeilijk- derlingen, de vruchten, de tie waarin hun programma ze de besloten kring van heden op met de studies, werveling van de wind. Net voorgesteld werd was im- stadsconcertje - tentoonstel- Van de 6 zijn er^vast ver- in het kader van de reeks geplande aktiviteiten heeft de plaatselijke muziekvereniging Sinte Cecilia niet geaarzeld ook voor de kleinsten een ontspanningsna middag in hun programma te verweven Op zaterdag 21 maart gaat er in de zaal St. Cecilia op de Brusselbaan 155 te Erembodegem (Liberaal Huis) een boeiende poppenkastvoorstelling door met het poppentheater Jolimuts. De inkom is volledig gratis en het spektakel begint om 14u30 stipt. Vanzelfspre kend zijn alle kinderen en ouders van harte welkom. Maar ook de ouders, die eventueel op zaterdagnamid dag niet vrij zijn, misschien omwille van hun weke lijkse boodschappenuitstap. hoeven daarom hun kin deren deze poppenkastnamiddag niet te ontzeggen. Die ouders kunnen immer gerust voor de ganse duur van de vertoning hun kinderen ter plaatse laten, waar ze onder de hoede staan van de organisatoren. Poppentheater Jolimuts betrekt de kinderen in hun nieuwste stuk «TV af, wij willen spelen» volledig in het spektakel. Het draait allemaal om een jongetje dat geplaagd zit met de TV-rage en opnieuw wil spelen; eerst verveelt hi^ zich en daarna helpen fijne poppen hem om terug plezier in het spel te vinden. Een tal van kleine verhaaltjes, voorvalletjes, die uiteindelijk het bewijs leveren dat we zonder veel materiaal ook nog plezier kunnen beleven. Maskers, schimmenspel en allerhande poppen helpen om het geheel afwisselend maar toch gezellig te houden. Kortom alles om aan de kinderen een boeiend en ontspannend spektakel te bezorgen dat ze niet mogen missen. Dit poppenkastoptreden gaat door met de samenwer king van het Liberaal Jeugdwerk Aalst en de plaatse lijke PW-afdelingen architectuur). Stuk voor verband met het overraken als de Spaan'se"veroveraörs mers'die van verdoken twij- ling- huwelijksmis niet uit- bonden aan het BRT-omroe- stuk zitten ze bovendien in van de fameuze muur r rrinrT««n nnnr hPi fik- fel en ontmoediaina. Nu is raken. Omdat in deze stad pkoor. 1 is er losse mede- allerlei nevenaktiviteiten. voor een zetje zorgen oi om op zoek gingen naar het fik- fel en ontmoediging. Nu is raken. Omdat in deze stad pkoor. tieve Eldorado zo gaat de het zo dat alle verenigingen, duidelijk een verzadigings- werker De overige studeren zodat je met de dichter over meer bij hun sneineiaie duj- dichter zijn Eldorado achter- amateurs en betaalde ama- punt bereikt wordt, blijven een vak dat bijzonder wei- een woekering van talenten ven voor een trampoline, na. op zoek naar het goud teurs. de weg naar de roem nieuwe aanbiedingen uit. nig met muziek te maken kan spreken, van de tijd. tussen droom- opstappen, maar achteraan Gevestigde componisten, heeft (geneeskunde, econo- Wil er dus iemand in

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 15